ამ­ბო­ბენ, რომ რატი ამაღ­ლო­ბელს კულ­ტუ­რის მი­ნის­ტრო­ბა შეს­თა­ვა­ზეს, თა­ვად პო­ე­ტი და სა­ზო­გა­დო­ებ­რივ ცხოვ­რე­ბა­ში აქ­ტი­უ­რად ჩარ­თუ­ლი ჩვე­ნი რეს­პონ­დენ­ტი აცხა­დებს, რომ მი­ნის­ტრო­ბა პო­ლი­ტი­კუ­რი თა­ნამ­დე­ბო­ბაა. რა­ტის ბოლო დრო­ის მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი ცვლი­ლე­ბე­ბის შე­ფა­სე­ბა ვთხო­ვეთ.

- რატი, რო­გორ გგო­ნია, ეს იძუ­ლე­ბით დე­მოკ­რა­ტი­უ­ლად ჩა­ტა­რე­ბუ­ლი არ­ჩევ­ნე­ბი იყო თუ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის კე­თი­ლი ნება, რა­საც ახლა "ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი მოძ­რა­ო­ბა" და მათი მხარ­დამ­ჭე­რე­ბი უს­ვა­მენ ხაზს?

- ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის ნე­ბას კარ­გად ვხე­დავ­დით ბოლო 9 წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში. ჩვენ ყვე­ლას გვახ­სოვს ის ხა­სი­ა­თი, რა­საც ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა წი­ნა­სა­არ­ჩევ­ნოდ ავ­ლენ­და ზო­გა­დად დე­მოკ­რა­ტი­ის და კონ­კრე­ტუ­ლად მთა­ვა­რი ოპო­ნენ­ტის მი­მართ. წი­ნა­სა­არ­ჩევ­ნო პრო­ცე­სი იყო ძა­ლა­დობ­რი­ვი და ყვე­ლა ზღვარს გა­დაც­დე­ნი­ლი, რეპ­რე­სი­უ­ლი აპა­რა­ტის მოქ­მე­დე­ბა ოპო­ზი­ცი­ის წი­ნა­აღ­მდეგ. აღარ და­ვი­წყებ ამ ყვე­ლაფ­რის ჩა­მოთ­ვლას, ეს რეპ­რე­სი­უ­ლი ხელი ბევ­რმა ადა­მი­ან­მა იგ­რძნო არა მარ­ტო თბი­ლის­ში, არა­მედ რე­გი­ო­ნებ­ში. ძა­ლი­ან სა­ინ­ტე­რე­სოა, ათა­სო­ბით დამ­კვირ­ვე­ბელ­მა არ­ჩევ­ნე­ბის წინა დღეს მი­ი­ღო მე­სი­ჯი, სამ­შა­ბათს პო­ლი­ცი­ა­ში გე­ლო­დე­ბი­თო. ეს და­დას­ტუ­რე­ბუ­ლი ფაქ­ტია. მე­ო­რე დღეს, რო­დე­საც ზო­გი­ერ­თი მათ­გა­ნი და­ინ­ტე­რეს­და, რა მი­ზე­ზით გა­მო­ი­ძა­ხეს პო­ლი­ცი­ა­ში, იქი­დან იყო ასე­თი პა­სუ­ხი, ჩვენ ასე­თი მე­სი­ჯი არ გა­მოგ­ვიგ­ზავ­ნი­აო (იცი­ნის).

ჩვენ გა­და­ვახ­ტით და­პა­ტიმ­რე­ბე­ბის, ძა­ლა­დო­ბე­ბის, დევ­ნის, არ­ჩევ­ნე­ბის ტო­ტა­ლუ­რი გა­ყალ­ბე­ბის ძა­ლი­ან დიდ უფსკრულს. ის, რაც ხა­შურ­ში ვი­ხი­ლეთ, შეგ­ვეძ­ლო, სამი ათა­სი­ვე სა­არ­ჩევ­ნო უბან­ზე გვე­ნა­ხა. 1-ლი ოქ­ტომ­ბე­რი არ იყო ჩვე­უ­ლებ­რი­ვი კა­ლენ­და­რუ­ლი დღე, არა­მედ ის­ტო­რი­უ­ლი დღე გახ­ლდათ. მთა­ვა­რი დამ­სა­ხუ­რე­ბა კი აქ ჯერ სა­ქარ­თვე­ლოს ამომ­რჩე­ველს აქვს და მერე სა­ერ­თა­შო­რი­სო სა­ზო­გა­დო­ე­ბას. ხალ­ხის მიერ გა­მო­ხა­ტულ­მა მას­შტა­ბურ­მა ნე­ბამ სა­შუ­ა­ლე­ბა მის­ცა სა­ერ­თა­შო­რი­სო სა­ზო­გა­დო­ე­ბას, ადეკ­ვა­ტუ­რად ემოქ­მე­და.

- პა­ტიმ­რე­ბის წა­მე­ბის კადრ­ების გავ­რცე­ლე­ბა არ აი­სა­ხა არ­ჩევ­ნე­ბის შე­დე­გებ­ზე?

- მე, მა­გა­ლი­თად, ეს კად­რე­ბი არ მი­ნა­ხავს, ვერ ვნა­ხე... და­ვი­წყე ყუ­რე­ბა და ვერ გა­ვაგ­რძე­ლე, არ მეყო ნერ­ვე­ბი. და­ახ­ლო­ე­ბით ვიცი სი­უ­ჟე­ტი. ჩემს, რო­გორც რი­გი­თი ამომ­რჩევ­ლის, გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა­ზე, ამ კად­რებს არ უმოქ­მე­დია. მე მო­მის­მე­ნია პა­ტიმ­რე­ბის მო­ნა­ყო­ლი. ძა­ლი­ან ბევ­რი სა­ერ­თა­შო­რი­სო ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ის­თვი­საც არ ყო­ფი­ლა სი­ურპრი­ზი, მაგ­რამ სა­ზო­გა­დო­ე­ბის­თვის მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი იყო, რად­გან სა­კუ­თა­რი თვა­ლით ნა­ხეს ის, რაც აქამ­დე მხო­ლოდ გა­გო­ნი­ლი ჰქონ­დათ. ამან გა­მო­იწ­ვია სა­ზო­გა­დო­ე­ბის სა­მარ­თლი­ა­ნი პრო­ტეს­ტი ძა­ლა­დო­ბის წი­ნა­აღ­მდეგ და ეს არ მო­ექ­ცა კონ­კრე­ტუ­ლი არ­ჩევ­ნე­ბის ჩარ­ჩო­ში. ალ­ბათ, ამ კად­რებ­მა ირი­ბად იმოქ­მე­და ხალ­ხზე, თუმ­ცა ძა­ლა­დო­ბა გრძელ­დე­ბო­და არა­ერ­თი წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში და ის არ უკავ­შირ­დე­ბო­და მხო­ლოდ ცი­ხეს. ძა­ლა­დობ­რი­ვი სის­ტე­მა უფრო ზე­ვით და ზე­ვით ჩა­მო­ყა­ლიბ­და. ეს იყო იდე­ო­ლო­გი­ის ერთ-ერთი ნა­წი­ლი, რო­მე­ლიც სხვა­დას­ხვა ფორ­მით გა­მო­ი­ხა­ტე­ბო­და, სა­სა­მარ­თლო­ში ეს იყო 99,9% გა­მამ­ტყუ­ნე­ბე­ლი გა­ნა­ჩე­ნი, ცი­ხე­ებ­ში პა­ტიმ­რე­ბის წა­მე­ბა და ა.შ.

სხვა­თა შო­რის, ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა ხში­რად აპა­რებ­და ხოლ­მე სა­ზო­გა­დო­ე­ბას ამ ინ­ფორ­მა­ცი­ას, თურ­მე რო­გორ არ არის ად­ვი­ლი ცი­ხე­ში ჯდო­მა. არ­ჩე­ვა­ნი ასე­თი იყო, ან საპ­რო­ცე­სო შე­თან­ხმე­ბა, ან ისე­თი ციხე, რო­გო­რიც ჩვენ ამ კად­რებ­ში ვნა­ხეთ!.. ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა არ ზღუ­დავ­და ინ­ფორ­მა­ცი­ას იმის შე­სა­ხებ, რომ ცი­ხე­ებ­ში ცუდი რა­ღა­ცე­ბი ხდე­ბო­და და ესეც იდე­ო­ლო­გი­ის ნა­წი­ლი გახ­ლდათ. უნდა და­ნერ­გი­ლი­ყო სა­ში­ნე­ლი ში­შის შეგ­რძნე­ბა, თუმ­ცა ეს შიში გა­ტყდა.

- წა­მე­ბის კად­რებ­მა გა­ტე­ხა?

- არა მარ­ტო. შიში რომ არ გამ­ქრა­ლი­ყო, იმ წა­მე­ბის კად­რებ­საც ვერ ვნა­ხავ­დით ალ­ბათ. ადა­მი­ა­ნე­ბი და­ი­ღალ­ნენ...

- რო­დე­საც დაჩი ცა­გუ­რია და­ი­ჭი­რეს, შენ შემ­დე­გი რამ გა­ნა­ცხა­დე: "სთხო­ვეთ სოფო ნი­ჟა­რა­ძეს, სთხო­ვოს თა­ვის პრე­ზი­დენტს, გა­ა­თა­ვი­სუფ­ლოს დაჩი ცა­გუ­რია". ცნო­ბი­ლია, რომ სო­ფოს შენს ამ გან­ცხა­დე­ბა­ზე საკ­მა­ოდ მწვა­ვე რე­აქ­ცია ჰქონ­და და საყ­ვა­რე­ლი პო­ე­ტე­ბის სი­ი­დან ამოგშა­ლა. რა მი­ზანს ემ­სა­ხუ­რე­ბო­და ეს გან­ცხა­დე­ბა?

- არა­ნა­ი­რი კონფრონ­ტა­ცია არ და­მი­სა­ხავს მიზ­ნად. სოფო ხე­ლო­ვა­ნია და ვი­ფიქ­რე, რომ მას, რო­გორც ხე­ლო­ვანს, შე­ეძ­ლო, ეთხო­ვა პრე­ზი­დენ­ტის­თვის დაჩი ცა­გუ­რი­ას გა­თა­ვი­სუფ­ლე­ბა. სო­ფოს პი­რა­დად არ ვიც­ნობ, უდა­ვოდ ნი­ჭი­ე­რი ადა­მი­ა­ნია. რო­გორც კო­ლე­გას, ვთხო­ვე რა­ღაც. ამა­ზე ბევ­რი ლა­პა­რა­კი არც ღირს. დაჩი ცა­გუ­რია უდა­ნა­შა­უ­ლოდ და­ა­კა­ვეს ფი­ლარ­მო­ნი­ის მიმ­დე­ბა­რე ტე­რი­ტო­რი­ა­ზე. არა მგო­ნია, რომ ჩემი ეს მი­მარ­თვა შე­უ­რა­ცხმყო­ფე­ლი ყო­ფი­ლი­ყო. თუკი ვინ­მე ამას შე­უ­რა­ცხყო­ფად აღიქ­ვამს, შე­მიძ­ლია გან­ვუ­მარ­ტო ჩემი გან­ცხა­დე­ბის არსი და მზად ვარ, ბო­დი­ში მო­ვი­ხა­დო ნე­ბის­მი­ე­რი ადა­მი­ა­ნის არა­არ­გუ­მენ­ტი­რე­ბუ­ლი შე­უ­რა­ცხყო­ფის­თვის, თუმ­ცა აქ ვერ ვხე­დავ ვე­რა­ნა­ირ შე­უ­რა­ცხყო­ფას, რად­გან ადა­მი­ანს გა­მო­ვე­სარ­ჩლე.

- ხე­ლო­ვა­ნებ­ზე მინ­და გკი­თხო, კულ­ტუ­რის სა­მი­ნის­ტროს ადა­ნა­შა­უ­ლე­ბენ ამ სფე­როს პო­ლი­ტი­ზე­ბა­ში. იგი­ვე რომ არ მოხ­დეს, რა უნდა გა­ვა­კე­თოთ?

- ეს არ ეხე­ბა მხო­ლოდ კულ­ტუ­რის სფე­როს, თუმ­ცა თუკი კულ­ტუ­რა­ზე ვი­ლა­პა­რა­კებთ, ის ღი­რე­ბუ­ლე­ბე­ბი, რაც ჩვენ გვა­ახ­ლო­ებს ევ­რო­პას­თან, სა­მარ­თლებ­რივ სივ­რცე­შიც უნდა აი­სა­ხოს. რო­დე­საც ჩვენ კულ­ტუ­რის პო­ლი­ტი­ზე­ბა­ზე ვსა­უბ­რობთ, აქ არ იგუ­ლის­ხმე­ბა მხო­ლოდ ის, რომ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა აძ­ლევ­დეს იდე­ო­ლო­გი­ურ შეკ­ვე­თებს ამ სფე­რო­ში მოღ­ვა­წე ადა­მი­ა­ნებს. დღეს კულ­ტუ­რის სფე­რო­ში სა­მი­ნის­ტროს არ აქვს მოხ­სნი­ლი შემ­ფა­სებ­ლის ფუნ­ქცია. როცა პო­ლი­ტი­კუ­რი ის­ტებ­ლიშ­მენ­ტი წყვეტს, რა არის პრი­ო­რი­ტე­ტუ­ლი, რაში უნდა და­ი­ხარ­ჯოს ფული, ეს იმას ნიშ­ნავს, რომ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა მი­იჩ­ნევს თავს კულ­ტუ­რის შე­ფა­სე­ბის ყვე­ლა­ზე კომ­პე­ტენ­ტურ წყა­როდ. ევ­რო­პუ­ლი გა­მოც­დი­ლე­ბა კი იმას გვას­წავ­ლის, რომ კულ­ტუ­რის სა­მი­ნის­ტრო კი არ აფა­სებს, არა­მედ ქმნის პი­რო­ბებს და ხელს უწყობს მრა­ვალ­ფე­რო­ვან სა­ექ­სპერ­ტო ჯგუ­ფებს, რათა მათ და­ად­გი­ნონ შე­ფა­სე­ბის კრი­ტე­რი­უ­მე­ბი. გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბებს იღე­ბენ გა­ნათ­ლე­ბის, ხე­ლოვ­ნე­ბის ექ­სპერ­ტე­ბი და არა პო­ლი­ტი­კო­სე­ბი. თუკი გვინ­და ღია პრო­ცე­სი ხე­ლოვ­ნე­ბა­ში, ასე უნდა მოხ­დეს. თუ არა­და, სწო­რი გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბაც რომ მი­ი­ღოს მი­ნის­ტრმა, ეს გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა მა­ინც პო­ლი­ტი­ზე­ბუ­ლი იქ­ნე­ბა.

- ერთი მა­გა­ლი­თი დაგ­ვი­სა­ხე­ლე.

- რო­დე­საც კულ­ტუ­რის სა­მი­ნის­ტრო­ში ყვე­ლა­ზე დიდი ბი­უ­ჯე­ტი აქვს ღო­ნის­ძი­ე­ბა­თა დე­პარ­ტა­მენტს, რო­მე­ლიც გუ­ლის­ხმობს ტაშ-ფან­დუ­რის, სა­ნა­ხა­ო­ბის მო­წყო­ბას და მალ­ფუ­ჭე­ბა­დი და ერთჯე­რა­დია, არ ტო­ვებს გრძელ­ვა­დი­ან კვალს კულ­ტუ­რულ პრო­ცე­სებ­ში, ეს სრუ­ლი­ად მი­უ­ღე­ბე­ლია და იდე­ო­ლო­გი­ის ნა­წი­ლია. ვი­ღა­ცას შე­იძ­ლე­ბა მო­ე­წო­ნოს კონ­ცერ­ტი ან არ მო­ე­წო­ნოს, მაგ­რამ ეს სულ სხვა სა­კი­თხია. კულ­ტუ­რის სა­მი­ნის­ტროს ორი ამო­ცა­ნა უნდა ჰქონ­დეს, წარ­სუ­ლის­გან შე­მორ­ჩე­ნი­ლი და­იც­ვას და ახა­ლი გა­ნა­ვი­თა­როს, ჩვენ კი პი­რი­ქით გვქონ­და, წარ­სულს ავი­თა­რებ­დნენ და სი­ახ­ლე­ებს აკონ­სერ­ვებ­დნენ (იცი­ნის). მა­გა­ლი­თად, ბაგ­რა­ტის ტა­ძა­რი არის გან­ვი­თა­რე­ბუ­ლი წარ­სუ­ლის მა­გა­ლი­თი. მისი წარ­სუ­ლი სახე სრუ­ლი­ად სა­ეჭ­ვოდ გარ­და­სა­ხეს, ეს იგი­ვეა, პიზა გა­ას­წო­რო, სფინ­ქსს ცხვი­რი მი­ა­წე­ბო, ვე­ნე­რა მი­ლო­სელს კი - კი­დუ­რე­ბი. ამას არ ვლა­პა­რა­კობ ჩა­საფ­რე­ბუ­ლი ადა­მი­ა­ნის პო­ზი­ცი­ი­დან. მთა­ვა­რია, ახლა რა უნდა გა­კეთ­დეს. თა­ნა­მედ­რო­ვე კულ­ტუ­რის გან­ვი­თა­რე­ბა­ზე თუ ვი­სა­უბ­რებთ, აქ მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი ის კი არ არის, რომ სა­მი­ნის­ტრომ ვი­ღა­ცის წიგ­ნის გა­ყიდ­ვას შე­უ­წყოს ხელი, არა­მედ ის, რომ კონ­კრე­ტუ­ლი პრო­ექ­ტე­ბით შე­მოქ­მედ ადა­მი­ა­ნებს მო­ან­დო­მოს ახ­ლის შექ­მნა. ამი­სი პო­ლი­ტი­კუ­რი ნება უნდა არ­სე­ბობ­დეს - პო­ლი­ტი­კო­სებ­მა უნდა თქვან, - ჩვენ არ ვე­ძებთ ხე­ლოვ­ნე­ბა­ში იმ ადა­მი­ა­ნებს, რომ­ლე­ბიც ჩვენ გვე­ძე­ბენ. მათ უნდა მო­ძებ­ნონ ადა­მი­ა­ნე­ბი, რომ­ლე­ბიც არა პი­რა­დი ურ­თი­ერ­თო­ბე­ბის სი­ამ­ტკბი­ლო­ბის­თვის, არა­მედ კულ­ტუ­რუ­ლი პრო­ცე­სე­ბის­თვის იქ­ნე­ბი­ან მნიშ­ვნე­ლო­ვან­ნი. სა­ქარ­თვე­ლო პა­ტა­რა ქვე­ყა­ნაა და შე­საძ­ლოა, ვი­ღაც ვი­ღა­ცას­თან მე­გობ­რობ­დეს, მაგ­რამ ფა­ვო­რი­ტიზ­მი კულ­ტუ­რა­ში, გა­ნათ­ლე­ბა­ში, სხვა სფე­რო­ებ­ში უნდა დამ­თავ­რდეს!.. ჩვენს ქვე­ყა­ნა­ში ფა­ვო­რი­ტიზმს ძა­ლი­ან დიდი ტრა­დი­ცია აქვს. ფა­ვო­რი­ტი შე­იძ­ლე­ბა, გე­ნი­ო­სიც იყოს, მაგ­რამ ამას ად­გენს დრო, ხალ­ხი და ის­ტო­რია.

კულ­ტუ­რა ის სფე­როა, რო­მე­ლიც ბევ­რად უფრო სა­ზო­გა­დო­ებ­რი­ვია, ვიდ­რე პო­ლი­ტი­კუ­რი. ჯერ კი­დევ გუს­ტავ კურ­ბემ თქვა უარი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის­გან ადეკ­ვა­ტუ­რად მი­ნი­ჭე­ბულ ორ­დენ­ზე და გა­ნა­ცხა­და, რომ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა არ არის კომ­პე­ტენ­ტუ­რი ამ­გვა­რი ჯილ­დო­ე­ბის გა­ცე­მა­ში.

- ფიქ­რობ, რომ ორ­დე­ნე­ბის გა­ცე­მის ხა­ნაც უნდა დას­რულ­დეს?

- კერ­ძო ინი­ცი­ა­ტი­ვე­ბი უფრო მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი უნდა გახ­დეს, აუ­ცი­ლე­ბე­ლი არ არის, პრე­ზი­დენ­ტი მომ­ღე­რალს აჯილ­დო­ებ­დეს.

- რო­გორ ფიქ­რობ, ის მი­ნის­ტრთა კა­ბი­ნე­ტი, რო­მე­ლიც დამ­ტკიც­და, შეძ­ლებს რე­ა­ლუ­რი ცვლი­ლე­ბე­ბის გან­ხორ­ცი­ე­ლე­ბას?

- უნდა დამ­თავ­რდეს სა­დღეგ­რძე­ლო­ე­ბი მი­ნის­ტრე­ბის მი­სა­მარ­თით, ასე­ვე სა­ზო­გა­დო­ე­ბამ უარი უნდა თქვას მი­თურ სი­ძულ­ვილ­ზე და ფხი­ზე­ლი თვა­ლით შე­ხე­დოს მათ საქ­მი­ა­ნო­ბას. ძა­ლა­უფ­ლე­ბის კრი­ტი­კა მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია. მე ვრჩე­ბი კონ­სტრუქ­ცი­უ­ლი ოპო­ნი­რე­ბის რე­ჟიმ­ში. ჩემი მი­ზა­ნია, ვიყო ობი­ექ­ტუ­რი ადა­მი­ა­ნი, ეს ზოგ­ჯერ გა­მოგ­დის, ზოგ­ჯერ - არა. ჩვენ მო­მა­ვალ არ­ჩევ­ნებს არ უნდა და­ვე­ლო­დოთ, რომ ოპო­ნი­რე­ბის რე­ჟიმ­ში ჩავ­დგეთ.

- ამ­ბო­ბენ, რა­ტის კულ­ტუ­რის მი­ნის­ტრო­ბა შეს­თა­ვა­ზე­სო.

- არა. ეს ჭო­რია.

- რომ შე­მო­ე­თა­ვა­ზე­ბი­ნათ, და­თან­ხმდე­ბო­დი?

- მი­ნის­ტრი პო­ლი­ტი­კუ­რი ფი­გუ­რაა, მე არას­დროს ვყო­ფილ­ვარ პო­ლი­ტი­კო­სი, არც პო­ლი­ტი­კუ­რი გუნ­დის წევ­რი, მხარ­დამ­ჭე­რი გახ­ლდით და არას­დროს და­მი­მა­ლავს ეს, მაგ­რამ მი­ნის­ტრის პორ­ტფე­ლებს იღე­ბენ პო­ლი­ტი­კუ­რი ფი­გუ­რე­ბი. გუ­რამ ოდი­შა­რი­ას კან­დი­და­ტუ­რა სავ­სე­ბით ადეკ­ვა­ტუ­რია. რო­გორც ჩემს კო­ლე­გას, დიდ პა­ტივს ვცემ, მაგ­რამ ამის შემ­დეგ აღარ ვი­ტყვი, რად­გან ის უკვე მი­ნის­ტრია (იღი­მე­ბა).

- რატი, ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის ამ­დენხნი­ა­ნი მწვა­ვე ოპო­ნი­რე­ბის მი­უ­ხე­და­ვად, მგო­ნია, რომ წლე­ბის გან­მავ­ლო­ბა­ში, არ­სად დაბ­ლო­კილ­ხარ. რო­გორ მო­ა­ხერ­ხე ბეწ­ვის ხიდ­ზე გავ­ლა?

- არ მიყ­ვარს სა­კუ­თარ დაბ­ლოკ­ვა­ზე ლა­პა­რა­კი, მაგ­რამ ალ­ბათ, 5 წე­ლია, არ გა­მოვ­ჩე­ნილ­ვარ ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი ტე­ლე­ვი­ზი­ის ეთერ­ში, თუკი არ ჩავ­თვლით "სა­ზო­გა­დო­ებ­რივ არხს". არ მიწ­ვევ­დნენ. ვერ შე­ვა­ქებ სა­კუ­თარ თავს, მაგ­რამ ალ­ბათ, აქ­ტუ­ა­ლუ­რო­ბა არ უნდა და­კარ­გო. ღი­რე­ბუ­ლე­ბებს თუ არ იცავ, ისი­ნი აუ­ცი­ლებ­ლად დაგსჯი­ან. მე­ო­რე მხა­რე ისი­ცაა, რომ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის ძა­ლი­ან მკვა­ხე კრი­ტი­კო­სი გახ­ლდით, მაგ­რამ პი­როვ­ნუ­ლი შე­უ­რა­ცხყო­ფა არა­ვის­თვის მი­მი­ყე­ნე­ბია.

- დათო ტუ­რაშ­ვი­ლი ბოლო ერთი წელი "შუ­ა­დღის" ერთ-ერთი რუბ­რი­კის წამ­ყვა­ნია, მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ ოპი­ზი­ცი­უ­რი გან­წყო­ბე­ბი ჰქონ­და.

- ეს იმას ნიშ­ნავს, რომ დათო ტუ­რაშ­ვი­ლი უფრო მე­ტად მო­ხერ­ხე­ბუ­ლი აღ­მოჩ­ნდა, ვიდ­რე მე­დია თა­ვი­სუ­ფა­ლი (იცი­ნის).

ნინო მურ­ღუ­ლია

ჟურ­ნა­ლი "რე­ი­ტინ­გი"

(გა­მო­დის ორ­შა­ბა­თო­ბით)