მომ­ღე­რა­ლი ზურა მან­ჯა­ვი­ძე "ქარ­თუ­ლი ოც­ნე­ბის" გა­მარ­ჯვე­ბის შემ­დეგ თავს ბევ­რად უფრო მშვი­დად გრძნობს. ამ­ბობს, რომ "ბლო­კი მო­ეხ­სნა" და "შავ სი­ა­ში" სა­პა­ტიო ად­გი­ლი აღარ უჭი­რავს. მომ­ღე­რა­ლი საყ­ვა­რელ საქ­მეს გა­ნახ­ლე­ბუ­ლი ენერ­გი­ი­თა და ენ­თუ­ზი­აზ­მით შე­უდ­გა - ან­სამ­ბლ "ფორ­ტეს" სხვა წევ­რებ­თან ერ­თად, ახალ სიმ­ღე­რებ­ზე მუ­შა­ობს.

- ბოლო წლე­ბის გან­მავ­ლო­ბა­ში რა­საც ვა­კე­თებ­დით, არ ჩან­და; მუ­სი­კა მსმე­ნე­ლამ­დე ვერ მიგვქონ­და. რა­დი­ო­ე­ბის მი­მართ პრე­ტენ­ზია ნამ­დვი­ლად არ მაქვს, სხვა მხრივ კი "დაბ­ლო­კი­ლე­ბი" ვი­ყა­ვით. იმე­დია, ახლა ყვე­ლა­ფე­რი გა­მოს­წორ­დე­ბა. ვფიქ­რობ, ტე­ლე­ვი­ზია პო­ლი­ტი­კის­გან და­მო­უ­კი­დე­ბე­ლი უნდა იყოს. ბოლო დროს სა­ქარ­თვე­ლო­ში სხვა­დას­ხვა მუ­სი­კა­ლუ­რი მი­მარ­თუ­ლე­ბის ბევ­რი ჯგუ­ფი გაჩ­ნდა - როკი, ჯაზი, მძი­მე როკი, მე­ტა­ლი, ალ­ტერ­ნა­ტი­უ­ლი მუ­სი­კა და ა.შ. - ყვე­ლას თა­ვი­სი ნიშა უნდა ჰქონ­დეს და თა­ვი­სი მსმე­ნე­ლი ჰყავ­დეს. მომ­ღერ­ლე­ბი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის­გან ხე­ლის შე­წყო­ბას იმ­დე­ნად არ ვი­თხოვთ, რო­გორც - ხე­ლის არ­შეშ­ლას...

- "ფორ­ტეს" დიდი ხა­ნია, კონ­ცერ­ტი არ ჰქო­ნია. ალ­ბათ მო­გე­ნატ­რათ ფარ­თო აუ­დი­ტო­რი­ის წი­ნა­შე გა­მოს­ვლა.

- ამ ეტაპ­ზე გვინ­და, რე­პერ­ტუ­ა­რი გა­ვამ­დიდ­როთ და მხო­ლოდ ამის შემ­დეგ გვექ­ნე­ბა ამ­ბი­ცია, სოლო კონ­ცერ­ტი გავ­მარ­თოთ. ამ ყვე­ლა­ფერს, რა თქმა უნდა, ფი­ნან­სე­ბიც სჭირ­დე­ბა. სა­ბედ­ნი­ე­როდ, გვყავს ისე­თი მე­გობ­რე­ბი, რომ­ლებ­საც ჩვენს პრო­ექ­ტში ფი­ნან­სე­ბის ჩა­დე­ბის არ შე­ე­შინ­დე­ბათ... მოკ­ლედ, გეგ­მე­ბი და იმე­დი გვაქვს. ვნა­ხოთ, რა მოხ­დე­ბა.

- რო­გორც ვიცი, ერთ-ერთი გას­ტრო­ლის დროს კულ­ტუ­რის სა­მი­ნის­ტროს მი­მარ­თეთ თხოვ­ნით, რომ "ფორ­ტეს" წევ­რე­ბის­თვის მომ­ღერ­ლო­ბის და­მა­დას­ტუ­რე­ბე­ლი ცნო­ბა მო­ე­ცათ, მათ კი ამა­ზე უარი გი­თხრეს. რა და­გი­სა­ხე­ლეს მი­ზე­ზად?

- კი, ნამ­დვი­ლად ასე იყო! შვე­ი­ცა­რი­ა­სა და ეს­პა­ნეთ­ში მივ­დი­ო­დით და ჩვე­უ­ლებ­რი­ვი ცნო­ბა გვჭირ­დე­ბო­და, რომ ან­სამ­ბლი "ფორ­ტე" ნამ­დვი­ლად არ­სე­ბობს და რომ ჩვენ მომ­ღერ­ლე­ბი ვართ. ჩვე­ნი წარ­მო­მად­გე­ნე­ლი კულ­ტუ­რის სა­მი­ნის­ტრო­დან უა­რით გა­მო­ის­ტუმ­რეს - ეგე­ნი სა­ხელ­მწი­ფოს­თან არ თა­ნამ­შრომ­ლო­ბენ, გვემ­ტე­რე­ბი­ან და ცნო­ბა­საც არ მივ­ცემ­თო. მათი მხრი­დან ეს მდა­ბიო საქ­ცი­ე­ლი იყო.

- გას­ტრო­ლი ჩა­გე­შა­ლათ?

- არა, საქ­მე ვერ გაგ­ვი­ფუ­ჭეს; მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ "ბორ­ბლებ­ში ბევ­რი ჯოხი წა­მოგ­ვი­დეს", მა­ინც წა­ვე­დით. იმ­დე­ნი ბო­რო­ტე­ბა გაგ­ვი­კე­თეს, რა ჩა­მოთ­ვლის!.. ერთ-ერ­თმა არ­ხმა "ფორ­ტე­ზე" გა­და­ცე­მა გა­ა­კე­თა. ხალ­ხმა თან­ხა, დრო და ენერ­გია და­ხარ­ჯა, მაგ­რამ უკვე დას­რუ­ლე­ბუ­ლი ვა­რი­ან­ტი ეთერ­ში ვერ გა­უშ­ვეს. ამან ტე­ლე­ვი­ზი­ის ბევ­რი თა­ნამ­შრო­მე­ლი შოკ­ში ჩა­აგ­დო, ჩვენ კი ასეთ ამ­ბებს ისე ვი­ყა­ვით შეჩ­ვე­უ­ლე­ბი, რომ სი­ცი­ლი აგ­ვი­ტყდა... ვფიქ­რობ, ადა­მი­ა­ნე­ბის შე­ფა­სე­ბის კრი­ტე­რი­უ­მი მისი პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლიზ­მი უნდა იყოს და არა ის, თუ რო­დის რო­მელ პო­ლი­ტი­კურ ძა­ლას უჭერ­და მხარს.

- "ფორ­ტე" ახალ სიმ­ღე­რა­ზე მუ­შა­ობს, არა?

- დიახ. ლი­ლი­კო ნემ­სა­ძის სიმ­ღე­რაა, ლექ­სი კი გია ჯო­ხა­ძის შექ­მნი­ლია. არან­ჟი­რე­ბის ავ­ტო­რი ირაკ­ლი მენ­თე­შაშ­ვი­ლი გახ­ლავთ. სიმ­ღე­რის სა­ავ­ტო­რო უფ­ლე­ბა დიტო ქი­სიშ­ვილს ეკუთ­ვნის, მაგ­რამ შეს­რუ­ლე­ბის უფ­ლე­ბა ჩვენ დაგ­ვით­მო და ამი­სათ­ვის დიდ მად­ლო­ბას ვუხ­დით. სიმ­ღე­რა ხმებ­ში კარ­გად იშ­ლე­ბა და "ფორ­ტეს" მო­უხ­და. ლი­ლი­კოს­თან და გი­ას­თან ურ­თი­ერ­თო­ბა კარ­გად გვაქვს დაც­დი­ლი და იმე­დია, ხალ­ხი ამ სიმ­ღე­რა­საც შე­იყ­ვა­რებს. მათ წი­ნა­შე, ვი­საც მო­ვე­ნატ­რეთ, გვინ­და, წელ­გა­მარ­თუ­ლე­ბი, ახა­ლი სიმ­ღე­რე­ბით წარვდგეთ... სხვა­თა შო­რის, ძვე­ლი სიმ­ღე­რე­ბი, მათ შო­რის - გოგი ცა­ბა­ძის ორი სიმ­ღე­რა გა­ვა­ცო­ცხლეთ. ლი­ლი­კო ნემ­სა­ძის "მე და შენ" ჩავ­წე­რეთ, რო­მე­ლიც ფარ­თო აუ­დი­ტო­რი­ას ჯერ არ მო­უს­მე­ნია. ასე­ვე გა­ვა­კე­თეთ "სა­ტუსოვ­კო" პო­პუ­რი ძვე­ლი, სა­ცეკ­ვაო ჰი­ტე­ბით.

- თქვენ აღ­ნიშ­ნეთ, რომ წლე­ბის გან­მავ­ლო­ბა­ში "ფორ­ტე" "დაბ­ლო­კი­ლი" იყო. სა­ინ­ტე­რე­სოა, თქვენ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბას ბევ­რი არი­დებ­და თავს?

- ჩვენ­და სა­ბედ­ნი­ე­როდ, პო­ლი­ტი­კუ­რი წნე­ხის მი­უ­ხე­და­ვად, არ­სე­ბობ­დნენ ადა­მი­ა­ნე­ბი, რომ­ლე­ბიც ამა თუ იმ სა­ღა­მო­ზე მა­ინც გვე­პა­ტი­ჟე­ბოდ­ნენ და მცი­რე პრობ­ლე­მე­ბის მი­უ­ხე­და­ვად, ჩვენ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბას ახერ­ხებ­დნენ. თი­თო­ე­ულ მათ­განს დიდი მად­ლო­ბა, რომ მძი­მე პე­რი­ოდ­ში გვერ­დში დაგ­ვიდ­გნენ. ხში­რად ქორ­წი­ლებ­შიც გვე­პა­ტი­ჟე­ბი­ან, რაც ბევ­რი მომ­ღერ­ლის­გან გან­სხვა­ვე­ბით, ჩვენ დიდ სი­ა­მოვ­ნე­ბას გვა­ნი­ჭებს. ბო­ლოს და ბო­ლოს, ქორ­წილ­ში ხალ­ხის­გან სა­ო­ცარ სით­ბო­სა და სიყ­ვა­რულს ვგრძნობთ...

- რო­გორც მახ­სოვს, წინა ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა მას შემ­დეგ გა­და­გემ­ტე­რათ, რაც 7 ნო­ემ­ბრის აქ­ცი­ას შე­უ­ერ­თდით.

- ჰო, "ფორ­ტე" ხალ­ხს რომ შე­უ­ერ­თდა, არ მო­ე­წო­ნათ. მარ­თა­ლია, ეს ამ­ბა­ვი დი­დად არ მა­ღელ­ვებ­და, მაგ­რამ "დაბ­ლო­კი­ლის" ამ­პლუ­ა­ში ყოფ­ნა მერ­წმუ­ნეთ, მა­ინც უსი­ა­მოვ­ნო იყო.

- მსმე­ნია, რომ თქვე­ნი გა­და­ბი­რე­ბის არა­ერ­თი მცდე­ლო­ბაც ჰქონ­დათ. ისიც ვიცი, რომ ახა­ლი ავ­ტო­მო­ბი­ლის გა­სა­ღე­ბიც კი გა­მო­გიგ­ზავ­ნეს.

- მსგავ­სი შემ­თხვე­ვა არა­ერ­თი იყო. ბო­ლოს იქამ­დეც მი­ვიდ­ნენ, რომ შე­მო­მით­ვა­ლეს, - ჩვენს მხა­რეს გად­მოს­ვლას აღარ ვჩი­ვით, უბ­რა­ლოდ, ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის ლან­ძღვას შე­ეშ­ვით და აღარ "და­იბ­ლო­კე­ბი­თო". მაგ­რამ ამის გა­რან­ტია ვე­რა­ვის მი­ვე­ცი, პირს ვერ ამო­ვი­კე­რავ­დი. ისე კი, მუდ­მი­ვი საფრ­თხის ქვეშ ვი­ყა­ვი. 20 წლის ვაჟი მყავს და მე­ში­ნო­და, მის­თვის პრო­ვო­კა­ცია არ მო­ე­წყოთ. მო­გეხ­სე­ნე­ბათ, რო­გო­რი გა­წა­ფუ­ლე­ბი იყ­ვნენ ასეთ რა­ღა­ცებ­ში. ასე­თი­ვე საფრ­თხის წი­ნა­შე იდ­გნენ ჩემი ძმე­ბი, ან­სამ­ბლის თი­თო­ე­უ­ლი წევ­რის ოჯა­ხე­ბი და ა.შ. მად­ლო­ბა ღმერ­თს, ეს ყო­ველ­დღი­უ­რი კოშ­მა­რი და მუდ­მი­ვი სტრე­სი დას­რულ­და.

- მთავ­რო­ბის შეც­ვლამ რა ემო­ცია გა­მო­იწ­ვია თქვენ­ში?

- ახლა თავს მშვი­დად, და­ცუ­ლად ვგრძნობ და ცხა­დია, გა­ხა­რე­ბუ­ლიც ვარ. არ­ჩევ­ნე­ბის დღეს ერთ-ერთ სა­არ­ჩევ­ნო უბან­ზე დამ­კვირ­ვე­ბე­ლი ვი­ყა­ვი და ის სი­ხა­რუ­ლი, რაც ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის მშვი­დო­ბი­ა­ნი გზით შეც­ვლამ მო­მა­ნი­ჭა, ქუ­ჩა­ში მო­ზე­ი­მე ხალ­ხთან ერ­თად ვერ გა­ვი­ზი­ა­რე. ბი­უ­ლე­ტე­ნებს კი ვით­ვლი­დი, მაგ­რამ გული და სული გა­რეთ მქონ­და... იმე­დია, იმ ადა­მი­ა­ნებს, ვი­საც დიდი პო­ლი­ტი­კუ­რი ამ­ბი­ცი­ე­ბი არ გვაქვს, ისევ ქუ­ჩა­ში გა­მოს­ვლა არ მოგ­ვი­წევს. თუმ­ცა, არც ეგ არის პრობ­ლე­მა: თუ სა­ჭი­რო გახ­დე­ბა, პირ­ვე­ლი­ვე გა­დაც­დო­მა­ზე ხმას ამო­ვი­ღებთ, მაგ­რამ მჯე­რა, ჩვენს ქვე­ყა­ნა­ში ასეთ მას­შტა­ბურ უსა­მარ­თლო­ბებს ად­გი­ლი აღარ ექ­ნე­ბა.

- თქვე­ნი აზ­რით, რუ­სეთ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბის აღ­დგე­ნა რა გავ­ლე­ნას მო­ახ­დენს ქარ­თულ კულ­ტუ­რა­ზე?

- რუ­სე­თის ბა­ზა­რი ჰა­ე­რი­ვით გვჭირ­დე­ბა და ამ ქვე­ყა­ნას­თან კულ­ტუ­რუ­ლი ურ­თი­ერ­თო­ბის აღ­დგე­ნაც აუ­ცი­ლე­ბე­ლია. ბო­ლოს და ბო­ლოს, მთე­ლი მსოფ­ლიო ცდი­ლობს ამ ბაზ­რის ათ­ვი­სე­ბას, ჩვენ კი თვალ­სა და ხელს შუა დავ­კარ­გეთ. ტე­რი­ტო­რი­ე­ბის დაბ­რუ­ნე­ბის თე­მა­საც არ უნდა შე­ვეშ­ვათ და ორი­ვე მი­მარ­თუ­ლე­ბით აქ­ტი­უ­რად უნდა ვი­მუ­შა­ოთ.

- სა­ზო­გა­დო­ე­ბის ნა­წი­ლი მტრად მი­იჩ­ნევს იმ ხე­ლო­ვა­ნებს, რომ­ლე­ბიც პუ­ტინს უმ­ღე­რი­ან.

- ასეა! მახ­სოვს, რა ამ­ბა­ვი ატე­ხეს პა­ა­ტა ბურ­ჭუ­ლა­ძის, თამ­რი­კო გვერდწი­თე­ლის, სოსო პავ­ლი­აშ­ვი­ლის, ქეთა თო­ფუ­რი­ას გამო. ისი­ნი ერის მო­ღა­ლა­ტე­ე­ბად შე­რა­ცხეს. ვფიქ­რობ, ადა­მი­ა­ნე­ბის ასე გა­მე­ტე­ბა არ შე­იძ­ლე­ბა... წინა მთავ­რო­ბა სა­კუ­თარ თვალ­ში დი­რეს ვერ ხე­დავ­და და სხვის თვალ­ში ბეწვს ეძებ­და. არა­და, ქვეყ­ნის მტრე­ბი სწო­რედ ისი­ნი იყ­ვნენ.

- რო­გო­რი ურ­თი­ერ­თო­ბა გაქვთ იმ მომ­ღერ­ლებ­თან, რომ­ლე­ბიც "ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი მოძ­რა­ო­ბის" აქ­ტი­უ­რი მხარ­დამ­ჭე­რე­ბი იყ­ვნენ?

- ზო­გი­ერთ მათ­გან­თან ვმე­გობ­რობ­დი და იმე­დია, გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი მო­საზ­რე­ბე­ბის გამო ურ­თი­ერ­თო­ბა არ გაგ­ვი­ფუჭ­დე­ბა. ბევრთან მომ­სვლია ჩხუ­ბი, უსი­ა­მოვ­ნე­ბა და აზ­რთა შეხ­ლა-შე­მოხ­ლაც ყო­ფი­ლა, მაგ­რამ ჩემ­გან ისი­ნი რე­ვან­შის ვე­რა­ნა­ირ ნიშ­ნებს ვერ და­ი­ნა­ხა­ვენ. უბ­რა­ლოდ, ახლა მხო­ლოდ სა­კუ­თა­რი ნი­ჭის წყა­ლო­ბით, თა­ვი­სუ­ფა­ლი კონ­კუ­რენ­ცი­ის პი­რო­ბებ­ში მო­უ­წევთ თა­ვის გა­ტა­ნა. თუ ვინ­მე მათ პლა­კა­ტებს ჩა­მო­ხევს, კონ­ცერ­ტებ­ზე "დაბ­ლო­კავს" იმის გამო, რომ რო­მე­ლი­მე პო­ლი­ტი­კუ­რი ძა­ლის მხარ­დამ­ჭე­რე­ბი იყ­ვნენ, თუ უსა­მარ­თლოდ და­ი­ჩაგ­რე­ბი­ან, მათ პირ­ვე­ლი მე ამო­ვუდ­გე­ბი მხარ­ში.

- თქვე­ნი აზ­რით, ბა­ზა­რი უხა­რის­ხო პრო­დუქ­ცი­ის­გან უნდა გა­ი­ფილტროს თუ ყვე­ლას უნდა ჰქონ­დეს სიმ­ღე­რის ჩა­წე­რის სა­შუ­ა­ლე­ბა?

- მე რა უფ­ლე­ბა მაქვს, ვინ­მეს რამე ავუკ­რძა­ლო?! თუ ადა­მი­ანს ყრო­ყი­ნა მომ­ღე­რა­ლი მოს­წონს, მა­ნაც უნდა იყრო­ყი­ნოს (იცი­ნის). ჩემი აზ­რით, აუ­ცი­ლე­ბე­ლია, გე­მოვ­ნე­ბის ამაღ­ლე­ბა­ზე ვი­მუ­შა­ოთ. გარ­კვე­უ­ლი კრი­ტე­რი­უ­მე­ბი და ცენ­ზუ­რა უნდა არ­სე­ბობ­დეს, რათა რა­დი­ო­სა და ტე­ლე­ვი­ზი­ა­ში ისე­თი "ნა­გა­ვი" არ მოხ­ვდეს, რო­მელ­ზეც ყვე­ლა ჯან­სა­ღად მო­აზ­როვ­ნე ადა­მი­ა­ნი ამ­ბობს, რომ ეს კონ­კრე­ტუ­ლი სიმ­ღე­რა სმე­ნის­თვის სა­ზი­ა­ნოა. აი, ნი­ჭის გა­მოვ­ლე­ნის სა­შუ­ა­ლე­ბა ყვე­ლას უნდა მი­ე­ცეს, პრო­ტექ­ცი­ის გა­რე­შე!

- და­ბო­ლოს, თქვენს ოჯახ­ზეც გვი­ამ­ბეთ...

- ჩემი უფ­რო­სი ვაჟი - გი­ორ­გი 20 წლი­საა. ის სტუ­დენ­ტია, ბიზ­ნე­სის გან­ხრით სწავ­ლობს. მე­ო­რა­დი პრო­ფე­სია აქვს - ჟურ­ნა­ლის­ტი­კას მიჰ­ყვე­ბა და ვნა­ხოთ, რა გა­მო­უ­ვა. ჩემი გო­გო­ნა - ანი 15 წლის მოს­წავ­ლეა, ქარ­თულ ხალ­ხურ ცეკ­ვებს ეუფ­ლე­ბა და ფო­ტო­ხე­ლოვ­ნე­ბი­თაა გა­ტა­ცე­ბუ­ლი. ტყუ­პი - სან­დრო და ლუ­კაც სკო­ლის მოს­წავ­ლე­ე­ბი არი­ან, ცურ­ვა­ზე და­დი­ან და ხალ­ხურ ან­სამ­ბლში - "გუ­ლან­ში" მღე­რი­ან, რომ­ლის ხელ­მძღვა­ნე­ლი გია ნატ­როშ­ვი­ლი გახ­ლავთ. ჩემი მე­უღ­ლე - თეა შვი­ლე­ბის აღ­ზრდით არის და­კა­ვე­ბუ­ლი. მოკ­ლედ, მე "სა­გა­რეო საქ­მე­თა მი­ნის­ტრი" ვარ, ის კი - "ში­ნა­გან საქ­მე­თა მი­ნის­ტრი" გახ­ლავთ (იცი­ნის). და კი­დევ, რო­გორც მრა­ვალ­შვი­ლი­ან ოჯახს, შე­ვარ­დნა­ძის პრე­ზი­დენ­ტო­ბის დროს ერთ ბავ­შვზე 5 ლარი გვქონ­და დახ­მა­რე­ბა და თავს ამით ვი­ნა­ხავ­დით, მერე ახალ­მა მთავ­რო­ბამ, - ეგ რა დახ­მა­რე­ბა­აო?!. - და სა­ერ­თოდ მოგ­ვიხ­სნა (იღი­მის). აი, ასე­თი რა­ღა­ცე­ბიც ხდე­ბა ხოლ­მე...

თამ­თა და­დე­შე­ლი

ჟურ­ნა­ლი "გზა"

(გა­მო­დის ხუთ­შა­ბა­თო­ბით)