მსოფლიო
პოლიტიკა
საზოგადოება

12

ივლისი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

შაბათი, მთვარის მეთვრამეტე დღე დაიწყება 23:22-ზე, მთვარე მერწყულშია – იმუშავეთ მშვიდად და საფუძვლიანად. მოაგვარეთ მარტივი ფინანსური საკითხები. გადადეთ მნიშვნელოვანი საქმეები. იყავით ყურადღებიანი იმის მიმართ, რაც ხდება და მოუსმინეთ რას გეუბნებათ ხალხი. იყავით ფხიზლად და მოერიდეთ კონფლიქტს. გამოიჩინეთ მოქნილობა და ორიგინალურობა ადამიანებთან ურთიერთობისას. სამსახურში გამოავლინეთ თქვენი საუკეთესო მხარე. ზედმეტი აქტიურობა შედეგს არ მოიტანს. არ აიღოთ ზედმეტი სამუშაო და რთული პროექტები. ხორცზე უარის თქმა ჯობია. გამოიყენეთ მცენარეული ზეთი. ალკოჰოლური სასმელები უნდა გამოირიცხოს.
სამართალი
მეცნიერება
კონფლიქტები
სამხედრო
მოზაიკა
Faceამბები
კულტურა/შოუბიზნესი
სპორტი
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
ირმა ინაშვილი: "ყველამ მარტო დამტოვა, დღესაც არ ვარ დაცული"
ირმა ინაშვილი: "ყველამ მარტო დამტოვა, დღესაც არ ვარ დაცული"

დღეს სა­ქარ­თვე­ლო­ში ირმა ინაშ­ვი­ლის სა­ხე­ლი და გვა­რი ყვე­ლამ იცის. ცი­ხის წა­მე­ბის კად­რე­ბი ტე­ლე­ვი­ზი­ებს სწო­რედ ამ ჟურ­ნა­ლის­ტმა მი­ა­წო­და. ამის შე­სა­ხებ პირ­ვე­ლად ბელ­გი­ი­დან გა­ნა­ცხა­და, სა­დაც ამ მძი­მე პე­რი­ო­დის გან­მავ­ლო­ბა­ში იმ­ყო­ფე­ბო­და. უამ­რა­ვი ტელე და ბეჭ­დუ­რი ვერ­სი­ის მი­უ­ხე­და­ვად, ამ საქ­მის ბევ­რი დე­ტა­ლი ჯერ კი­დევ ბუნ­დო­ვა­ნია. ირმა ინაშ­ვილ­თან ვრცე­ლი ინ­ტერ­ვი­უს ჩა­წე­რით შე­ვე­ცა­დეთ, ქრო­ნო­ლო­გი­უ­რად მივ­ყო­ლო­დით ბოლო დროს გან­ვი­თა­რე­ბულ მოვ­ლე­ნებს.

- ქალ­ბა­ტო­ნო ირმა, სა­უ­ბა­რი იმ დღი­დან და­ვი­წყოთ, რო­დე­საც სკან­და­ლუ­რი ფირი გად­მოგ­ცეს.

- გუ­შინ და­ვი­წყე წიგ­ნის წერა, რო­მელ­საც პი­რო­ბი­თად "ბელ­გი­ის საქ­მე" და­ვარ­ქვი, სა­დაც ყვე­ლა ამ დე­ტალ­ზე ვრცლად მოვ­ყვე­ბი. წიგ­ნის თა­ნა­ავ­ტო­რი ჩემი კო­ლე­გა გი­ორ­გი ფო­ფხა­ძე გახ­ლავთ, რო­მელ­მაც ძა­ლი­ან დიდი წვლი­ლი შე­ი­ტა­ნა ამ საქ­მე­ში. ერთ თავს უცხო­ე­ლი ად­ვო­კა­ტი და­წერს. იმ წიგნ­ში ყვე­ლა­ფერ­ზე დე­ტა­ლუ­რად ვი­ლა­პა­რა­კებ.

უკვე ბევ­რჯერ მოვ­ყე­ვი, რომ მა­ი­სის ბო­ლოს ჩემ­თან "ობი­ექ­ტივ­ში" ერთი პი­როვ­ნე­ბა მო­ვი­და, მა­სა­ლა გად­მომ­ცა და მი­თხრა, რომ ამ საქ­მის­თვის ყუ­რა­დღე­ბა მი­მექ­ცია.

- და გი­თხრათ, რომ ვანო მე­რა­ბიშ­ვი­ლის და­ვა­ლე­ბით მოქ­მე­დებ­და?

- დიახ, რა თქმა უნდა. ეს იყო შემ­ზა­რა­ვი კად­რე­ბი. ის, რა­საც წლე­ბის გან­მავ­ლო­ბა­ში ვერ ვამ­ტკი­ცებ­დი, რომ ცი­ხე­ებ­ში პა­ტიმ­რებს აწა­მებ­დნენ და დუ­ბინ­კე­ბით აუ­პა­ტი­უ­რებ­დნენ, ამ ვი­დე­ო­ებ­მა და­ამ­ტკი­ცა. რო­გორც ჩანს, ჩვე­ნი სა­ზო­გა­დო­ე­ბის­თვის საკ­მა­რი­სი არ იყო პა­ტიმ­რე­ბის ჩვე­ნე­ბე­ბი, რა­ზეც აქამ­დე ვლა­პა­რა­კობ­დით.

- თუმ­ცა ცო­ცხით გა­უ­პა­ტი­უ­რე­ბა­ზე არც ერთ პა­ტი­მარს არ უთ­ქვამს...

- დიახ, ეს პირ­ვე­ლად ვნა­ხეთ კად­რებ­ში. ბევ­რი სვამს კი­თხვას, რა­ტომ არ გა­მო­ვაქ­ვეყ­ნეთ მა­სა­ლა მა­შინ­ვე. კო­ლე­გებს ყო­ველ­თვის ვე­უბ­ნე­ბი, რო­დე­საც ამ თე­მა­ზე მუ­შა­ო­ბა და­ვი­წყეთ, კონ­კრე­ტუ­ლი გეგ­მა შე­ვი­მუ­შა­ვეთ, რო­გორ უნდა გვე­მოქ­მე­და. ამ მა­სა­ლის ბედი რომ არას­წო­რად წარ­გვე­მარ­თა, დღეს არც მე ვიქ­ნე­ბო­დი ცო­ცხა­ლი და არც ის ადა­მი­ა­ნე­ბი, რომ­ლებ­საც უშუ­ა­ლო კავ­ში­რი აქვთ ამ თე­მას­თან. ამ ქვე­ყა­ნა­ში დღე­საც არ არის და­ცუ­ლი ჩვე­ნი უსაფრ­თხო­ე­ბა და მით უმე­ტეს ადრე ვინ­მეს­თვის რომ მეთ­ქვა, ასე­თი კად­რე­ბი მქონ­და, ის ვი­ღაც სა­მუ­და­მოდ გა­მე­რი­დე­ბო­და. მა­სა­ლას ვე­რა­ვის ვან­დობ­დი და ამი­ტომ გა­დავ­წყვი­ტე, პირ­ველ რიგ­ში სა­ზღვარ­გა­რეთ გა­მე­ტა­ნა. შემ­დეგ აუ­ცი­ლებ­ლად უნდა ჩა­ტა­რე­ბუ­ლი­ყო ექ­სპერ­ტი­ზა, რომ დავ­რწმუ­ნე­ბუ­ლი­ყა­ვი მა­სა­ლის რე­ა­ლუ­რო­ბა­ში. მი­ხე­ილ სა­ა­კაშ­ვილს და სხვა თა­ნამ­დე­ბო­ბის პი­რებს არ უა­რუყ­ვი­ათ, რომ მა­სა­ლა რე­ა­ლუ­რი გახ­ლდათ. პრე­ზი­დენ­ტის შე­ფა­სე­ბით, ამან სის­ტე­მის კრა­ხი გა­მო­იწ­ვია. მოგ­ვი­ა­ნე­ბით სხვა კრა­ხიც გა­მო­იწ­ვია, მაგ­რამ სა­ა­კაშ­ვი­ლის შე­ფა­სე­ბა მხო­ლოდ ეს იყო.

- მა­სა­ლა სად გაგ­ზავ­ნეთ?

- რამ­დე­ნი­მე გზის გა­მო­ყე­ნე­ბით ბრი­უ­სელ­ში ჩა­ვი­ტა­ნე, ჟურ­ნა­ლისტ გი­ორ­გი ფო­ფხა­ძეს­თან. მის გა­ტა­ნას და ად­გილ­ზე ჩა­ტა­ნა­საც დრო სჭირ­დე­ბო­და. აქაც უნდა და­ცუ­ლი­ყო უსაფრ­თხო­ე­ბის ზო­მე­ბი. რო­დე­საც სა­ქარ­თვე­ლოს სა­ზღვარს ვტო­ვებ, თხუთ­მე­ტი წუთი ვდგა­ვარ და სა­პას­პორ­ტო კონ­ტროლს გავ­დი­ვარ. რო­გორ წარ­მო­გიდ­გე­ნი­ათ, ამ დროს ჩე­მის­თა­ნა ადა­მი­ანს გა­აქვს რა­ღაც სე­რი­ო­ზუ­ლი მა­სა­ლა. ესეც უნდა შეგ­ვეც­ვა­ლა და სხვა გზით გაგ­ვე­ტა­ნა.

- ბელ­გი­ა­ში ჩა­სუ­ლი გი­ორ­გი ფო­ფხა­ძეს შეხ­ვდით?

- დიახ, მა­სა­ლა მა­შინ­ვე მას გა­და­ვე­ცი. მთა­ვა­რი ამო­ცა­ნა იყო ექ­სპერ­ტი­ზა და ად­ვო­კა­ტის მო­ძი­ე­ბა. ყვე­ლა სა­ერ­თა­შო­რი­სო ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ის­თვის უნდა მიგ­ვე­წო­დე­ბი­ნა ეს მა­სა­ლა და კად­რებს გას­ცნო­ბოდ­ნენ. ხომ ნა­ხეთ, შემ­დეგ რამ­დე­ნი გან­ცხა­დე­ბა გავ­რცელ­და, ქეთ­რინ ეშ­ტონ­მა, ბა­რო­ზომ, ევ­როს­ტრუქ­ტუ­რის ყვე­ლა პირ­ველ­მა პირ­მა სა­გან­გე­ბო გან­ცხა­დე­ბე­ბი გა­ა­კე­თეს და დაგ­მეს ის, რაც ხდე­ბო­და სა­ქარ­თვე­ლოს ცი­ხე­ებ­ში. ეს იყო ჩვე­ნი საქ­მი­ა­ნო­ბის შე­დე­გი, რად­გან მათ წი­ნას­წარ ჰქონ­დათ ამა­ზე ინ­ფორ­მა­ცია.

- რამ­დენ ხანს გრძელ­დე­ბო­და ეს ფირი და რა დარ­ჩა კადრს მიღ­მა?

- ამ კი­თხვას ბევ­რი მის­ვამს, მაგ­რამ მე ვფიქ­რობ, რომ იმ კად­რე­ბის შემ­დეგ, რაც სა­ზო­გა­დო­ე­ბამ ნახა, ამა­ზე მეტი რაღა უნდა გვე­ნა­ხა?!.

- ამ­ბობ­დნენ, რომ ფირ­ზე ქალ­თა ცი­ხე­ში გან­ხორ­ცი­ე­ლე­ბუ­ლი წა­მე­ბის კად­რე­ბიც იყო ასა­ხუ­ლი...

- არა, ეს მა­სა­ლა მე არ მქო­ნია. ასე­ვე ამ­ბობ­დნენ, რომ არ­სე­ბობ­და კად­რე­ბი ჯარ­ში არ­სე­ბულ სი­ტუ­ა­ცი­ა­ზე. პირ­და­პირ ვამ­ბობ, ამ მა­სა­ლა­ში ასე­თი კად­რე­ბი არ ყო­ფი­ლა. დარ­ჩე­ნი­ლი კად­რე­ბი ასა­ხავს შიდა სი­ტუ­ა­ცი­ას ცი­ხე­ში, სა­დაც სხვა­დას­ხვა თა­ნამ­დე­ბო­ბის პი­რე­ბი სა­უბ­რო­ბენ, ეს კად­რე­ბი სა­ინ­ტე­რე­სოა გა­მო­ძი­ე­ბის­თვის. მა­სა­ლა ამ­ჟა­მად ბელ­გი­ა­ში იქა­ურ ად­ვო­კატ­თან ინა­ხე­ბა. შე­ტა­ნი­ლია სარ­ჩე­ლი ბელ­გი­ის პრო­კუ­რა­ტუ­რა­ში, ეს არის ძა­ლი­ან მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი ფაქ­ტი, რომ ბელ­გი­ის პრო­კუ­რა­ტუ­რამ სა­ჩი­ვა­რი მი­ი­ღო. ჩვე­ნი ად­ვო­კა­ტი, ამ­რა­ნი, იქ ძა­ლი­ან ცნო­ბი­ლია. სა­ჩი­ვარ­ში წე­რია, რომ ამ ფაქ­ტე­ბი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, აუ­ცი­ლებ­ლად უნდა დად­გეს იმ პი­რე­ბის პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბის სა­კი­თხი, რომ­ლე­ბიც უშუ­ა­ლოდ მო­ნა­წი­ლე­ობ­დნენ და რო­მელ­თა ორ­გა­ნი­ზე­ბი­თაც ეს ყვე­ლა­ფე­რი ხდე­ბო­და. სარ­ჩელ­ში მი­თი­თე­ბუ­ლია, რომ ამ პი­რებ­ში მო­ი­აზ­რე­ბი­ან მი­ხე­ილ სა­ა­კაშ­ვი­ლი, ბაჩო ახა­ლა­ია, მურ­თაზ ზო­დე­ლა­ვა, ვანო მე­რა­ბიშ­ვი­ლი.

- ხა­თუ­ნა კალ­მა­ხე­ლი­ძე თუ ფი­გუ­რი­რებს ფირ­ზე?

- არა, მე არ მი­ნა­ხავს ასე­თი რამ და თუ ვინ­მეს აქვს ასე­თი ფირი, შე­უძ­ლია გა­მო­ი­ტა­ნოს. მეც გა­მი­გია, პა­ტიმ­რე­ბიც ჰყვე­ბი­ან, რომ წა­მე­ბას კალ­მა­ხე­ლი­ძეც ეს­წრე­ბო­და, მაგ­რამ ამის და­მა­დას­ტუ­რე­ბე­ლი ვი­დე­ო­მა­სა­ლა არ მაქვს.

- რო­დის გა­მოჩ­ნდა ამ პრო­ცეს­ში ლადო ბე­დუ­კა­ძე?

- ბე­დუ­კა­ძე თა­ვად ჩა­ვი­და ბელ­გი­ა­ში. მე მას მა­ნამ­დე არ ვიც­ნობ­დი, იქ გა­ვი­ცა­ნი. სწო­რედ ამ დე­ტა­ლებ­ზე იქ­ნე­ბა წიგნ­ში სა­უ­ბა­რი. ჯერ კი­დევ ცხე­ლია ეს თემა და არ მინ­და ბევრ დე­ტალ­ზე სა­უ­ბა­რი. პირ­და­პირ გე­უბ­ნე­ბით, არ ვარ დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი, რომ დღეს მე ამ ქვე­ყა­ნა­ში და­ცუ­ლი ვარ, იმის მი­უ­ხე­და­ვად, რომ არ­ჩევ­ნებ­ში ოპო­ზი­ცი­ამ გა­ი­მარ­ჯვა. მე თავს და­ცუ­ლად არ ვგრძნობ და არც ის ადა­მი­ა­ნე­ბი, ვინც ამ საქ­მე­ში მო­ნა­წი­ლე­ობ­დნენ.

- რა­ტომ შე­ირ­ჩა 18 სექ­ტემ­ბე­რი კად­რე­ბის გა­მოქ­ვეყ­ნე­ბის თა­რი­ღად?

- ბრი­ფინ­გი 20 სექ­ტმებ­რის­თვის დავ­გეგ­მეთ, მაგ­რამ ინ­ფორ­მა­ცი­ამ გა­ჟო­ნა და ხე­ლი­სუფ­ლე­ბამ თა­ვად და­ი­წყო ამა­ზე ლა­პა­რა­კი. მივ­ხვდით, რომ ინ­ფორ­მა­ცი­ამ გა­ჟო­ნა და ეს იყო ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის წი­ნას­წა­რი შე­ტე­ვა, რომ გა­უ­ფა­სუ­რე­ბუ­ლი­ყო ის, რა­საც ვგეგ­მავ­დით. ამ დროს უკვე ბელ­გი­ა­ში ვიმ­ყო­ფე­ბო­დი და პა­რა­ლე­ლურ რე­ჟიმ­ში ვი­მოქ­მე­დეთ. 20-ში და­გეგ­მილ პრეს­კონ­ფე­რენ­ცი­ას აღარ და­ვე­ლო­დეთ და მა­სა­ლა ტე­ლე­ვი­ზი­ებს მი­ვა­წო­დეთ.

- რა პრინ­ცი­პით შე­არ­ჩი­ეთ ის კად­რე­ბი, რაც ეთერ­ში უნდა გა­გეშ­ვათ?

- ად­ვო­კატ­თან ერ­თად შე­ვარ­ჩი­ეთ, ყვე­ლა­ზე გა­მოკ­ვე­თი­ლი, მძი­მე, შემ­ზა­რა­ვი კად­რე­ბი, სა­დაც ნათ­ლად ჩან­და, რო­გორ აწა­მებ­დნენ პა­ტიმ­რებს და სა­დაც თა­ვად მწა­მებ­ლე­ბიც ჩან­დნენ. თქვენ ნა­ხეთ, რომ ზო­გი­ერ­თი პა­ტი­მა­რი არას­რულ­წლო­ვა­ნია, ზოგი მო­ხუ­ცი, ფსი­ქი­კუ­რად და­ა­ვა­დე­ბუ­ლი. ამ კად­რებ­მა ყველ­გან შოკი გა­მო­იწ­ვია, სა­დაც მიგვქონ­და, უფ­ლე­ბა­დამ­ცველ ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ებ­ში, წა­მე­ბის კო­მი­ტე­ტებ­ში. ერთ-ერ­თმა ქალ­ბა­ტონ­მა ნერ­ვი­უ­ლო­ბის­გან ფან­ქა­რი და­ღე­ჭა, იმ­დე­ნად შეძ­რა ამ კად­რებ­მა. ყვე­ლა ამ­ბობ­და, რომ აქამ­დეც ენა­ხათ წა­მე­ბის ამ­სახ­ვე­ლი ფო­ტო­ე­ბი, რაც სხვა­დას­ხვა ცი­ხე­ში ხდე­ბო­და, მაგ­რამ ვი­დე­ოს სა­ხით პირ­ვე­ლად იხი­ლეს.

- ბე­დუ­კა­ძემ წა­მე­ბის გა­და­ღე­ბის პრო­ცეს­ში­ვე იცო­და, რომ ოდეს­მე ძა­ლი­ან კარ­გად გა­მო­ი­ყე­ნებ­და ამ კად­რებს ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის წი­ნა­აღ­მდეგ?

- არ ვიცი, ვერ გე­ტყვით. არ შე­მიძ­ლია მის მა­გივ­რად სა­უ­ბა­რი.

- დღეს ბევ­რი კი­თხვა არ­სე­ბობს ამ ადა­მი­ა­ნის მი­სა­მარ­თით. წა­მე­ბის პრო­ცეს­ში ერთ-ერთი ადა­მი­ა­ნი საკ­მა­ოდ უცენ­ზუ­როდ ლა­პა­რა­კობს და პა­ტიმ­რებს ეკი­თხე­ბა, ეტ­კი­ნათ თუ ესი­ა­მოვ­ნათ. სა­ვა­რა­უ­დოდ, ეს ხმა ბე­დუ­კა­ძეს ეკუთ­ვნის.

- მას­თან ამა­ზე არ მი­სა­უბ­რია. ბე­დუ­კა­ძეს თა­ვად შე­უძ­ლია ამა­ზე გან­ცხა­დე­ბის გა­კე­თე­ბა. ის ხაზს უს­ვამს, რომ არა­სო­დეს არა­ვინ უწა­მე­ბია და პა­ტიმ­რებს ეხ­მა­რე­ბო­და. თუმ­ცა არის სხვა ინ­ფორ­მა­ცი­ე­ბიც და მე არ შე­მიძ­ლია მის ნაც­ვლად გი­პა­სუ­ხოთ. ძა­ლი­ან მინ­და ვირ­წმუ­ნო ის, რა­საც ამ­ბობს ბე­დუ­კა­ძე, რომ ის მხო­ლოდ ეხ­მა­რე­ბო­და პა­ტიმ­რებს.

- დღეს მისი ოჯა­ხი საფრ­თხე­შია?

- დიახ, ისი­ნი არ­ჩევ­ნე­ბამ­დე "ობი­ექ­ტივ­მა" სა­ზღვარ­გა­რეთ გა­იყ­ვა­ნა. ბე­დუ­კა­ძის თხოვ­ნით ჩავ­რთეთ უფ­ლე­ბა­დამ­ცვე­ლი ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ე­ბი, ად­ვო­კა­ტე­ბი და მათი მო­ნა­წი­ლე­ო­ბით გა­ვი­და ეს ოჯა­ხი თურ­ქეთ­ში. ისი­ნი თავს და­ცუ­ლად არ მი­იჩ­ნევ­დნენ. სამ­წუ­ხა­როდ, ჩვენ არ გვაქვს მეტი ძალა, გარ­და იმი­სა, რა­საც ვა­კე­თებთ. ვწუხ­ვარ, რომ სა­ელ­ჩო­ე­ბი და სა­ერ­თა­შო­რი­სო ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ე­ბი არ აქ­ტი­უ­რო­ბენ, რომ ეს ოჯა­ხი ბელ­გი­ა­ში ჩა­ვი­დეს. მო­გეხ­სე­ნე­ბათ, ყვე­ლა­ფერს თა­ვი­სი პრო­ცე­დუ­რა აქვს და ადრე თუ გვი­ან ისი­ნი ერ­თად შე­იყ­რე­ბი­ან ბელ­გი­ა­ში. თა­ვად ბე­დუ­კა­ძეს "ობი­ექ­ტი­ვის" ად­ვო­კა­ტი ამ­რა­ნი იცავს. თუმ­ცა ის­მის ფრა­ზე­ბი, რომ ის მი­ა­ტო­ვეს, არა­ვინ და­უდ­გა გვერ­დში.

- გა­ღი­ზი­ა­ნე­ბა იმა­ნაც გა­მო­იწ­ვია, რომ სა­ზო­გა­დო­ე­ბის ერ­თმა ნა­წილ­მა ის გმი­რად გა­მო­ა­ცხა­და. თქვენ­თვის რამ­დე­ნად არის ბე­დუ­კა­ძე გმი­რი?

- არ შე­მიძ­ლია ამის შე­ფა­სე­ბა, სა­ზო­გა­დო­ე­ბამ უნდა შე­ა­ფა­სოს, ვინ არის გმი­რი და ვინ - ჯა­ლა­თი. იმ თე­მას უნდა და­ვუბ­რუნ­დე, ვი­თომ ბე­დუ­კა­ძე მი­ა­ტო­ვეს და გვერ­დში არ და­უდ­გნენ. სამი კვი­რა გა­ვა­ტა­რეთ ბელ­გი­ა­ში და არც მისი ოჯა­ხი ყო­ფი­ლა მარ­ტო, "ობი­ექ­ტი­ვის" ორი ჟურ­ნა­ლის­ტი დღემ­დე მის ოჯახ­თან არის თურ­ქეთ­ში.

- ორ­დღი­ა­ნი შო­კის შემ­დეგ, რო­დე­საც სტრეს­მა ოდ­ნავ გა­და­ი­ა­რა, გაჩ­ნდა ახა­ლი ვერ­სი­ე­ბი, რომ, მა­გა­ლი­თად, ცო­ცხე­ბის სცე­ნა იყო დად­გმუ­ლი და არ იყო გლ­და­ნის ცი­ხე­ში გა­და­ღე­ბუ­ლი. საკ­ნის კარ­ზე სპე­ცი­ა­ლუ­რად ჩან­და ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი მოძ­რა­ო­ბის სა­არ­ჩევ­ნო რი­ცხვი - 5.

- ეს ხომ იდი­ო­ტო­ბა და სი­სუ­ლე­ლეა, რის დამ­კვიდ­რე­ბა­საც სა­ა­კაშ­ვი­ლის რე­ჟი­მი ცდი­ლობ­და. ჩვენ ვიცი, რომ მათ ბალ­ტი­ის­პი­რე­თი­დან ჩა­მო­იყ­ვა­ნეს ექი­მი, რო­მელ­მაც ამ კად­რებს ვი­თომ ექ­სპერ­ტი­ზა ჩა­უ­ტა­რა. ჯერ ერთი, ეს ექ­სპერ­ტი მათ მიერ იყო და­ფი­ნან­სე­ბუ­ლი და დას­კვნა დაკ­ვე­თით და­ი­წე­რა. რაც შე­ე­ხე­ბა გა­უ­პა­ტი­უ­რე­ბის სცე­ნებს, სა­ა­კაშ­ვი­ლი არ უარ­ყოფს, რომ ეს ყვე­ლა­ფე­რი რე­ა­ლუ­რი კად­რე­ბია და არა­ერ­თგზის აღ­ნიშ­ნეს, რომ თურ­მე ასე­თი რამ ცი­ხე­ებ­ში არ უნდა ხდე­ბო­დეს. თით­ქოს არ იცოდ­ნენ, რა ხდე­ბო­და, ეს კად­რე­ბი მათ კა­ბი­ნე­ტებ­ში მი­დი­ო­და და უყუ­რებ­დნენ. მოწ­მე პირ­და­პირ ამ­ბობს, რომ ეს კად­რე­ბი ახა­ლა­ი­ას­თან მი­დი­ო­და, შემ­დეგ უკვე სა­ა­კაშ­ვილ­თან. წა­მე­ბა­ზე უამ­რა­ვი ვი­დე­ო­მა­სა­ლა არ­სე­ბობს და რო­დე­საც გე­ნე­რა­ლუ­რი პრო­კუ­რა­ტუ­რა ითხოვ­და, ვი­საც გაქვთ ეს კად­რე­ბი მოგ­ვა­წო­დე­თო, სა­პა­სუ­ხო გან­ცხა­დე­ბა გა­ვავ­რცე­ლე, გახ­სე­ნით სე­ი­ფე­ბი და მო­ი­თხო­ვეთ ის ვი­დე­ო­ე­ბი, რომ­ლე­ბიც ახა­ლა­ი­ას, მე­რა­ბიშ­ვი­ლი­სა და სა­ა­კაშ­ვი­ლის არ­ქი­ვებ­შია.

- რა­ტომ იღებ­დნენ ფირ­ზე წა­მე­ბას?

- რამ­დე­ნი­მე ფაქ­ტო­რი არ­სე­ბობ­და. პირ­ვე­ლი - პა­ტი­მარ­თა და­ში­ნე­ბა, კონ­კრე­ტუ­ლი ადა­მი­ა­ნე­ბის კომ­პრო­მე­ტი­რე­ბა. მინ­და გა­გახ­სე­ნოთ არ­ქა­ნი­ას საქ­მე, რო­მელ­მაც თა­ვად აღი­ა­რა, რო­გორ ჩა­ხა­და მე­გის ქარ­და­ვამ შარ­ვა­ლი, რო­გორ უღებ­დნენ ფო­ტო­ებს და ემუქ­რე­ბოდ­ნენ, რომ შემ­დეგ ამას ინ­ტერ­ნე­ტით გა­ავ­რცე­ლებ­დნენ. მე­ო­რე - ეს არის ავად­მყო­ფი ადა­მი­ა­ნე­ბის ჯგუ­ფი, რო­მელ­მაც ჩვე­ნი ქვე­ყა­ნა ხელ­ში ჩა­იგ­დო. სა­ა­კაშ­ვი­ლის რე­ჟი­მი, სა­უ­ბე­დუ­როდ, სწო­რედ ფსი­ქი­კუ­რად და­ზი­ა­ნე­ბუ­ლი ადა­მი­ა­ნე­ბის­გან შედ­გე­ბო­და. არ გა­მოვ­რი­ცხავ და ცი­ხის თა­ნამ­შრომ­ლე­ბიც ამ­ბო­ბენ, რომ ამ კად­რებს უყუ­რებ­დნენ ახა­ლა­ია და სა­ა­კაშ­ვი­ლი. კად­რე­ბი მათ­თან იმის­თვის მი­დი­ო­და, რომ ამ ადა­მი­ა­ნე­ბის­თვის და­ე­ცი­ნათ და სი­ა­მოვ­ნე­ბა მი­ე­ღოთ.

- ამ­ბო­ბენ, რომ ამ კად­რე­ბის არ­სე­ბო­ბის შე­სა­ხებ ბი­ძი­ნა ივა­ნიშ­ვილ­მა იცო­და. რო­მე­ლი­მე პო­ლი­ტი­კო­სის­თვის თუ გით­ქვამთ კად­რე­ბის არ­სე­ბო­ბის შე­სა­ხებ?

- არა­ვინ არ იცო­და. რო­გორ შე­იძ­ლე­ბო­და ნდო­ბა გა­მო­მე­ცხა­დე­ბი­ნა რო­მე­ლი­მე პო­ლი­ტი­კო­სის­თვის და ამ კად­რე­ბის შე­სა­ხებ მო­მე­ყო­ლა. რა გა­რან­ტია მქონ­და, რომ ერთი სა­ა­თის შემ­დეგ "კუდ­ში" ან "სოდ­ში" არ აღ­მოვ­ჩნდე­ბო­დი?!. მა­სა­ლაც და­ი­კარ­გე­ბო­და და მეც გავ­ქრე­ბო­დი. ნუ­რა­ვის ეწყი­ნე­ბა და ვერც ერთ პო­ლი­ტი­კოსს და უფ­ლე­ბა­დამ­ცველს ვერ გა­მო­ვუ­ცხა­დებ­დი ნდო­ბას. ძა­ლი­ან ვიწ­რო ჯგუფ­მა იცო­და, ჩემ­მა უახ­ლო­ეს­მა თა­ნა­მებ­რძო­ლებ­მა. სხვა ჟურ­ნა­ლის­ტის ხელ­ში რომ მოხ­ვედ­რი­ლი­ყო, არ ვიცი, რა მოხ­დე­ბო­და, შე­იძ­ლე­ბა ის ჟურ­ნა­ლის­ტი პირ­და­პირ პო­ლი­ცი­ა­ში წა­სუ­ლი­ყო და ძი­ე­ბის და­სა­წყე­ბად კად­რე­ბი ჩა­ე­ბა­რე­ბი­ნა. ამ კად­რებს პო­ლი­ცია ჩა­მო­არ­თმევ­და და ვე­რა­სო­დეს იხი­ლავ­და სა­ზო­გა­დო­ე­ბა. ჟურ­ნა­ლისტს კი რამ­დე­ნი­მე დღე­ში და­ე­ჯა­ხე­ბო­და მან­ქა­ნა და ავ­ტო­საგ­ზაო შემ­თხვე­ვის შე­დე­გად და­ი­ღუ­პე­ბო­და. ჩვენ ეს ყვე­ლა­ფე­რი გა­ვა­ა­ნა­ლი­ზეთ და გო­ნივ­რუ­ლად ვი­მოქ­მე­დეთ. დღე­საც ამი­ტომ არ ვსა­უბ­რობ ყვე­ლა დე­ტალ­ზე და მინ­და სწო­რად გა­მი­გოთ, მაგ­რამ ყვე­ლა­ფერს უახ­ლო­ეს ხან­ში ვი­ტყვი, რო­დე­საც ჩავ­თვლით, რომ ძი­რი­თად­მა სა­შიშ­რო­ე­ბამ გა­ი­ა­რა.

- ამ­ბო­ბენ, რომ ბი­ძი­ნა ივა­ნიშ­ვილ­მა 5 მი­ლი­ო­ნი დო­ლა­რი გა­და­გი­ხა­დათ...

- რა ღირს ჩემი შვი­ლე­ბის სი­ცო­ცხლე, რო­მე­ლიც მე გა­დავ­დე? ჩემ­თვის შე­უ­ფა­სე­ბე­ლია. პირ­და­პირ ვი­ტყვი, შვი­ლე­ბი გავ­წი­რე. ჩემი მე­უღ­ლე კახა კევ­ლიშ­ვი­ლი პრო­ფე­სი­ით მხატ­ვა­რია. მყავს ორი შვი­ლი, 11 და 12 წლის. ოჯახ­მა არ იცო­და, რა გა­მო­ძი­ე­ბას ვა­წარ­მო­ებ­დი. რო­დე­საც 18 სექ­ტემ­ბერს ეს კად­რე­ბი გა­ვავ­რცე­ლე, ვი­მოქ­მე­დე არა რო­გორც დე­დამ, არა­მედ რო­გორც ჟურ­ნა­ლიტ­მა და მო­ქა­ლა­ქემ. ჩემი ქვეყ­ნის­თვის აუ­ცი­ლე­ბე­ლი იყო ამ კად­რე­ბის გავ­რცე­ლე­ბა. რა თქმა უნდა, ჩემი შვი­ლე­ბის­თვი­საც. ვი­ცო­დი, ამ კად­რებს ქარ­თვე­ლი სა­ზო­გა­დო­ე­ბა რომ ნა­ხავ­და, ფეხ­ზე დად­გე­ბო­და და ყვე­ლა გა­აპ­რო­ტეს­ტებ­და. დიდი მად­ლო­ბა მინ­და ვუ­თხრა იმ სტუ­დენ­ტებს, რომ­ლე­ბიც ასე აქ­ტი­უ­რად გა­მო­ეხ­მა­ურ­ნენ ამ თე­მას. მი­ხა­რია, რომ ქვე­ყა­ნა­ში გარ­და­ტე­ხა მო­ვახ­დი­ნეთ.

- ამან ძა­ლი­ან დიდი როლი ითა­მა­შა "ქარ­თუ­ლი ოც­ნე­ბის" გა­მარ­ჯვე­ბა­ში...

- დიახ, პირ­და­პირ ვთქვათ, მე არც ვაკ­ნი­ნებ და არც ვაზ­ვი­ა­დებ ჩვენს წვლილს. ეს გარ­და­ტე­ხა ჩვენ­თვის ძა­ლი­ან მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია. ვიცი, რომ დღეს ვე­რა­ვინ ბე­დავს პა­ტიმ­რე­ბის ასეთ წა­მე­ბას. ბევ­რი პა­ტი­მა­რი მი­კავ­შირ­დე­ბა და მე­უბ­ნე­ბა, რომ ამო­ი­სუნ­თქეს. ჩვენ­თვის ეს არის მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი, რომ ამ ადა­მი­ა­ნებს შვე­ბა მი­ვე­ცით. გვინ­და, სა­ყო­ველ­თაო ამ­ნის­ტია გა­მო­ცხად­დეს და ახლა ამა­ზე ვი­წყებთ მოძ­რა­ო­ბას. პირ­ველ რიგ­ში უნდა გა­თა­ვი­სუფ­ლდნენ პო­ლიტ­პა­ტიმ­რე­ბი, უკა­ნო­ნო პა­ტიმ­რე­ბი, ავად­მყო­ფე­ბი და ის არას­რულ­წლოვ­ნე­ბი, რომ­ლე­ბიც კა­რა­ქი­სა და შო­კო­ლა­დის ქურ­დო­ბის­თვის არი­ან და­კა­ვე­ბუ­ლი.

- რო­გორ შე­ა­ფა­სებთ გი­ორ­გი ტუ­ღუშს, რო­გორც სა­ხალ­ხო დამ­ცველს?

- მას­ზე ერთი მო­საზ­რე­ბა მქონ­და, რო­მე­ლიც გა­მარ­თლდა. ტუ­ღუ­ში იყო იმ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის ნა­წი­ლი და და­მო­უ­კი­დე­ბე­ლი ფი­გუ­რა არა­სო­დეს ყო­ფი­ლა. ის არ იყო სა­ხალ­ხო დამ­ცვე­ლი, რო­გორც პა­ტიმ­რე­ბის დამ­ცვე­ლი და ჩვე­ნი ინ­ტე­რე­სე­ბის გამ­ტა­რე­ბე­ლი. გარ­კვე­უ­ლი დო­ზით რა­ღაც ფაქ­ტებს ახ­მო­ვა­ნებ­და, მაგ­რამ სი­ტუ­ა­ცი­ის კა­ტას­ტრო­ფუ­ლო­ბი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, ეს არ იყო საკ­მა­რი­სი. ეს ძა­ლი­ან კარ­გად იცო­და ბა­ტონ­მა ტუ­ღუშ­მა. რო­დე­საც 31 დე­კემ­ბერს და­კარ­გულ პა­ტი­მარ ოქ­რო­პი­რი­ძეს ვე­ძებ­დით, მისი დედა იყო მო­სუ­ლი და სა­სო­წარ­კვე­თი­ლი კი­ო­და, რომ მისი შვი­ლი მოგ­ვე­ძებ­ნა, იცო­და, რომ მას აწა­მებ­დნენ. ტუ­ღუშს რომ და­ვუ­კავ­შირ­დით, გვი­თხრა, რომ მას დას­ვე­ნე­ბის დღე აქვს. ვიდ­რე ის ის­ვე­ნებ­და, რამ­დენ პა­ტი­მარს ურ­ჭობ­დნენ უკა­ნალ­ში დუ­ბინ­კას, კაც­მა არ იცის. ის, რომ ტუ­ღუ­ში ამ თა­ნამ­დე­ბო­ბას და­თან­ხმდა, ჩემ­თვის ამ ვა­რა­უ­დის და­დას­ტუ­რე­ბაა. კი, გარ­კვე­უ­ლი შვე­ბა არის პა­ტიმ­რე­ბის­თვის, მაგ­რამ ტუ­ღუ­ში მა­ინც სა­ა­კაშ­ვი­ლის ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის მარ­თვა­დი პერ­სო­ნაა.

- ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა­ში "ქარ­თუ­ლი ოც­ნე­ბა" რომ არ მო­სუ­ლი­ყო, შეძ­ლებ­დით სა­ქარ­თვე­ლო­ში დაბ­რუ­ნე­ბას, არ გი­ფიქ­რი­ათ, რომ ოჯა­ხი დრო­ე­ბით მა­ინც გა­გეყ­ვა­ნათ?

- ჩემი მე­გობ­რე­ბის გარ­და არა­ვინ მი­სუ­ლა ჩემს ოჯახ­ში, რომ ეკი­თხათ, რო­გორ იყ­ვნენ. არა­ვის არ და­უ­რე­კავს ჩემ­თვის და არ უთ­ქვამს, ირმა, იქ­ნებ და­გეხ­მა­როთ შენი ოჯა­ხის გა­მოყ­ვა­ნა­შიო. მარ­ტო შვე­ი­ცა­რი­ის ელ­ჩის სა­ხე­ლით და­მი­რე­კეს, გა­მი­ხარ­და, შვი­ლებ­ზე ვნერ­ვი­უ­ლობ­დი და მინ­დო­და მე­თხო­ვა, მათ­თვის და ჩემი მე­უღ­ლის­თვის სას­წრა­ფოდ გა­ე­კე­თე­ბი­ნათ ვი­ზე­ბი, რომ სა­ქარ­თვე­ლო­დან გა­მეყ­ვა­ნა. ეს იყო არ­ჩევ­ნე­ბამ­დე, მაგ­რამ მე­ო­რე დღეს ელჩი აღარ დამ­კავ­ში­რე­ბია. მე ყვე­ლამ მარ­ტო დამ­ტო­ვა. ამი­ტომ ვერ ვი­ღებ, როცა დღეს შე­ნიშ­ვნას მაძ­ლე­ვენ, მე ისე ვი­მოქ­მე­დე, რო­გორც სა­ჭი­როდ ჩავ­თვა­ლე. მე დღე­საც არ ვარ და­ცუ­ლი. როცა გა­მო­ვე­დი და ბრი­ფინგზე ყვე­ლა­ფე­რი ვთქვი, სახ­ლში ხუთი სა­ა­თის შემ­დეგ დავ­რე­კე, ჩა­მო­ყა­ლი­ბე­ბუ­ლი არ ვი­ყა­ვი, არ ვი­ცო­დი ოჯა­ხის­თვის რა მეთ­ქვა, ბო­დი­ში მო­მე­ხა­და, რო­გორ დავ­ხმა­რე­ბო­დი. მარ­ტო დავ­ტო­ვე მე­უღ­ლე და შვი­ლე­ბი.

- მე­უღ­ლე რო­გორ შეხ­ვდა თქვენს გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბას?

- მე­სი­ჯი გა­მო­მიგ­ზავ­ნა, სა­დაც ეწე­რა, არა­ფერ­ზე არ ინერ­ვი­უ­ლო, ჩვენ შენ გვერ­დით ვართ. სწო­რად მოქ­მე­დებ და ასე გა­აგ­რძე­ლე, უკან არ და­ი­ხიო, ჩვენ ჩვენს თავს და­ვი­ცავ­თო. მარ­თლაც ასე მოხ­და. ტე­ლე­ვი­ზი­ით ვუ­ყუ­რებ­დი, რო­გორ გა­მო­ვი­და მთე­ლი სა­ქარ­თვე­ლო გა­რეთ და ვტი­რო­დი. ეს პე­რი­ო­დი, სამი კვი­რა, მძი­მე მარ­ხვა­ზე ვი­ყა­ვი და ვლო­ცუ­ლობ­დი. ვი­ცო­დი, რომ მარ­ტო ღმერ­თი იყო ჩემ­თან. დი­დე­ბა უფალს, რომ და­მიც­ვა. როცა ასეთ ნა­ბიჯ­ზე მი­დის ადა­მი­ა­ნი, ეს გა­აზ­რე­ბუ­ლი უნდა ჰქონ­დეს, ან უნდა იჯ­დეს სამ­ზა­რე­უ­ლო­ში. როცა ამას გა­ა­კე­თებ, მარ­ტო მო­ფე­რე­ბას არ უნდა ელო­დო, იქ­ნე­ბა ბევ­რი ლან­ძღვა, ფურ­თხი, გი­ნე­ბა. მე ვდგა­ვარ ახლა გზის ამ მო­ნაკ­ვეთ­ზე და ყვე­ლა­ფერს ვი­ღებ. იმ ხალ­ხის მად­ლი­ე­რი ვარ, ვინც აე­რო­პორ­ტში დამ­ხვდა.

- ალ­ბათ საკ­მა­ოდ უხერ­ხუ­ლი იყო თქვენ­თვის დახ­ვედ­რის ის ფორ­მა?

- დიახ, მე­გო­ნა მხო­ლოდ "ობი­ექ­ტი­ვის" ჟურ­ნა­ლის­ტე­ბი დამ­ხვდე­ბოდ­ნენ. საფრ­თხე არ­სე­ბობ­და, არა­ვინ იცო­და, შე­მო­მიშ­ვებ­დნენ ქვე­ყა­ნა­ში თუ იქვე და­მა­პა­ტიმ­რებ­დნენ. როცა გა­მო­ვე­დი და ამ­დე­ნი ხალ­ხი და­ვი­ნა­ხე, არ ვე­ლო­დი. არ ვიცი, რით და­ვიმ­სა­ხუ­რე. ზუს­ტად ვიცი, რომ თქვენც ასე­ვე მო­იქ­ცე­ო­დით. არა­ფერ შუ­ა­ში არ არის "ქარ­თუ­ლი ოც­ნე­ბა", იქ­ნე­ბო­და თუ არა პო­ლი­ტი­კურ არე­ნა­ზე ეს პარ­ტია, მე მა­ინც მო­ვა­ხერ­ხებ­დი ამ ფი­რის ჩვე­ნე­ბას ქარ­თვე­ლი სა­ზო­გა­დო­ე­ბის­თვის. მე იმედს მათ გა­მარ­ჯვე­ბა­ზე არ ვამ­ყა­რებ­დი.

- თუ გაქვთ ინ­ფორ­მა­ცია წა­მე­ბის დროს და­ღუ­პულ პა­ტიმ­რებ­ზე?

- დიახ, ამა­ზე ილა­პა­რა­კა ბე­დუ­კა­ძემ, რო­გორ მოკ­ლეს წა­მე­ბის დროს პა­ტი­მა­რი თეთ­რა­ძე. მე­გის ქარ­და­ვას გა­უ­პა­ტი­უ­რე­ბის პრო­ცეს­ში შე­მო­აკ­ვდა. ამის ამ­სახ­ვე­ლი ვი­დე­ო­მა­სა­ლაა და­მა­ფიქ­რე­ბე­ლი, უნდა მი­ვაღ­წი­ოთ და კად­რე­ბი სე­ი­ფე­ბი­დან გა­მო­ვი­დეს. ნე­ბის­მი­ე­რი ჟურ­ნა­ლის­ტი, ვი­საც ეს კად­რე­ბი ხელ­ში ჩა­უ­ვარ­დე­ბო­და, ჩემი აზ­რით, ისე იმოქ­მე­დებ­და რო­გორც მე, მაგ­რამ არ გა­მოვ­რი­ცხავ, დათო კი­კა­ლიშ­ვილს რომ ჩა­ვარ­დნო­და ხელ­ში, პირ­და­პირ "კუდ­ში" წა­ე­ღო. მა­შინ ვერც ამ კად­რებს ვნა­ხავ­დით და გა­ღი­მე­ბუ­ლი კი­კა­ლიშ­ვი­ლი ყო­ველ კვი­რას წა­იყ­ვან­და გა­და­ცე­მას, თუმ­ცა ერთ კვი­რა­საც ვე­ღარ ვნა­ხავ­დით...

დღეს ჩემი პირ­ვე­ლი ამო­ცა­ნაა, ბე­დუ­კა­ძის ოჯახს თურ­ქე­თი­დან ბელ­გი­ა­ში გა­დას­ვლა­ში და­ვეხ­მა­რო. და­ნარ­ჩე­ნი კი, ის ზრდას­რუ­ლი ადა­მი­ა­ნია, მე მისი დედა არ ვარ და თა­ვის ცხოვ­რე­ბას თა­ვად გან­კარ­გავს. "ობი­ექ­ტი­ვი" და ბე­დუ­კა­ძე დავ­შორ­დით ერ­თმა­ნეთს, მაგ­რამ რო­გორ გა­მოჩ­ნდა ამ საქ­მე­ში ბე­დუ­კა­ძე, ამას უკვე წიგნ­ში მოვ­ყვე­ბი.

- ირმა, გავ­რცელ­და ინ­ფორ­მა­ცია, რომ "სა­ზო­გა­დო­ებ­რი­ვი მა­უ­წყებ­ლის" დი­რექ­ტო­რო­ბას გთა­ვა­ზო­ბენ...

- არა­ვინ არ მთა­ვა­ზობს და რომც შე­მომ­თა­ვა­ზონ, უარს ვი­ტყვი. ჩემ­ზე უკე­თე­სი, დამ­სა­ხუ­რე­ბუ­ლი და გა­მოც­დი­ლი ჟურ­ნა­ლის­ტე­ბი არ­სე­ბო­ბენ, რომ­ლებ­საც სი­ა­მოვ­ნე­ბით და­ვუ­ჭერ მხარს. იმ არხზე 15 წელი ვმუ­შა­ობ­დი და არ მაქვს დაბ­რუ­ნე­ბის სურ­ვი­ლი. მინ­და "ობი­ექ­ტი­ვი" გან­ვი­თარ­დეს, რო­გორც "სა­ზო­გა­დო­ებ­რი­ვი მა­უ­წყებ­ლის" მო­დე­ლი. მე ვერ­ჩი იმ სის­ტე­მას, სა­დაც "სა­ზო­გა­დო­ებ­რი­ვი მა­უ­წყე­ბე­ლი" სა­ზო­გა­დო­ე­ბას არ ემ­სა­ხუ­რე­ბა. ოდეს­მე გი­ნა­ხი­ვართ იქ მიწ­ვე­უ­ლი? ან "რუს­თა­ვი 2"-ზე, "იმედ­ზე", "მა­ესტრო­ზე" გი­ნა­ხი­ვართ?

- არ მახ­სენ­დე­ბა.

- ვერც გა­იხ­სე­ნებთ.

- თუმ­ცა თქვე­ნი ჩა­მოს­ვლის სა­ღა­მოს ვე­ლო­დი, რომ "მა­ესტრო­ზე" ან "მე­ცხრე არხზე" გი­ხი­ლავ­დით...

- არ ვიცი... ეტყო­ბა სხვა, უფრო მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი თე­მე­ბი არ­სე­ბობს და მეც ვარ ამა­ში დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი. კარ­გია, იმა­ზე გა­ა­მახ­ვი­ლონ ყუ­რა­დღე­ბა, რა­ტომ ხდე­ბო­და წა­მე­ბის ფაქ­ტე­ბი და ვინ იყ­ვნენ მწა­მებ­ლე­ბი. რა ხდე­ბო­და ცი­ხე­ებ­ში, ამის მო­ნი­ტო­რინ­გი უნდა და­ი­წყოს, მე ამა­ზე ვი­წყებ მუ­შა­ო­ბას და ეს იქ­ნე­ბა ჩემი მთა­ვა­რი სა­მუ­შაო. გლ­და­ნის ციხე იყო "ოს­ვენ­ცი­მი", ლა­ბო­რა­ტო­რია და ჯო­ჯო­ხე­თი, ამას ამ­ბობს ყვე­ლა პა­ტი­მა­რი.

- და­სას­რულს გკი­თხავთ, სა­ქარ­თვე­ლო­ში რჩე­ბით?

- დიახ, ამას ბელ­გი­ა­შიც მე­კი­თხე­ბო­და ად­გი­ლობ­რი­ვი ემიგ­რა­ცია, ხომ არ დავ­რჩე­ბო­დი პო­ლი­ტი­კუ­რი თავ­შე­სა­ფა­რის მო­თხოვ­ნით. პირ­და­პირ გე­ტყვით, მთა­ვა­ზობ­დნენ, ყვე­ლა სა­ერ­თა­შო­რი­სო ორ­გა­ნი­ზა­ცია მხარს და­მი­ჭერ­და, მაგ­რამ მი­მაჩ­ნია, რომ ჩემი ად­გი­ლი აქ არის. ჩემს ქვე­ყა­ნას ვჭირ­დე­ბი.

ნინო გი­გიშ­ვი­ლი

ჟურ­ნა­ლი "რე­ი­ტინ­გი"

(გა­მო­დის ორ­შა­ბა­თო­ბით)

sponsored by ContentRoom
დღის ვიდეო
00:00 / 00:00
საბავშვო ბაღში გარდაცვლილი 2 წლის დაჩის დედის პირველი კომენტარი - "ჩემზეც ბევრი ბრალდებები წამოვიდა"

ირმა ინაშვილი: "ყველამ მარტო დამტოვა, დღესაც არ ვარ დაცული"

ირმა ინაშვილი: "ყველამ მარტო დამტოვა, დღესაც არ ვარ დაცული"

დღეს საქართველოში ირმა ინაშვილის სახელი და გვარი ყველამ იცის. ციხის წამების კადრები ტელევიზიებს სწორედ ამ ჟურნალისტმა მიაწოდა. ამის შესახებ პირველად ბელგიიდან განაცხადა, სადაც ამ მძიმე პერიოდის განმავლობაში იმყოფებოდა. უამრავი ტელე და ბეჭდური ვერსიის მიუხედავად, ამ საქმის ბევრი დეტალი ჯერ კიდევ ბუნდოვანია. ირმა ინაშვილთან ვრცელი ინტერვიუს ჩაწერით შევეცადეთ, ქრონოლოგიურად მივყოლოდით ბოლო დროს განვითარებულ მოვლენებს.

- ქალბატონო ირმა, საუბარი იმ დღიდან დავიწყოთ, როდესაც სკანდალური ფირი გადმოგცეს.

- გუშინ დავიწყე წიგნის წერა, რომელსაც პირობითად "ბელგიის საქმე" დავარქვი, სადაც ყველა ამ დეტალზე ვრცლად მოვყვები. წიგნის თანაავტორი ჩემი კოლეგა გიორგი ფოფხაძე გახლავთ, რომელმაც ძალიან დიდი წვლილი შეიტანა ამ საქმეში. ერთ თავს უცხოელი ადვოკატი დაწერს. იმ წიგნში ყველაფერზე დეტალურად ვილაპარაკებ.

უკვე ბევრჯერ მოვყევი, რომ მაისის ბოლოს ჩემთან "ობიექტივში" ერთი პიროვნება მოვიდა, მასალა გადმომცა და მითხრა, რომ ამ საქმისთვის ყურადღება მიმექცია.

- და გითხრათ, რომ ვანო მერაბიშვილის დავალებით მოქმედებდა?

- დიახ, რა თქმა უნდა. ეს იყო შემზარავი კადრები. ის, რასაც წლების განმავლობაში ვერ ვამტკიცებდი, რომ ციხეებში პატიმრებს აწამებდნენ და დუბინკებით აუპატიურებდნენ, ამ ვიდეოებმა დაამტკიცა. როგორც ჩანს, ჩვენი საზოგადოებისთვის საკმარისი არ იყო პატიმრების ჩვენებები, რაზეც აქამდე ვლაპარაკობდით.

- თუმცა ცოცხით გაუპატიურებაზე არც ერთ პატიმარს არ უთქვამს...

- დიახ, ეს პირველად ვნახეთ კადრებში. ბევრი სვამს კითხვას, რატომ არ გამოვაქვეყნეთ მასალა მაშინვე. კოლეგებს ყოველთვის ვეუბნები, როდესაც ამ თემაზე მუშაობა დავიწყეთ, კონკრეტული გეგმა შევიმუშავეთ, როგორ უნდა გვემოქმედა. ამ მასალის ბედი რომ არასწორად წარგვემართა, დღეს არც მე ვიქნებოდი ცოცხალი და არც ის ადამიანები, რომლებსაც უშუალო კავშირი აქვთ ამ თემასთან. ამ ქვეყანაში დღესაც არ არის დაცული ჩვენი უსაფრთხოება და მით უმეტეს ადრე ვინმესთვის რომ მეთქვა, ასეთი კადრები მქონდა, ის ვიღაც სამუდამოდ გამერიდებოდა. მასალას ვერავის ვანდობდი და ამიტომ გადავწყვიტე, პირველ რიგში საზღვარგარეთ გამეტანა. შემდეგ აუცილებლად უნდა ჩატარებულიყო ექსპერტიზა, რომ დავრწმუნებულიყავი მასალის რეალურობაში. მიხეილ სააკაშვილს და სხვა თანამდებობის პირებს არ უარუყვიათ, რომ მასალა რეალური გახლდათ. პრეზიდენტის შეფასებით, ამან სისტემის კრახი გამოიწვია. მოგვიანებით სხვა კრახიც გამოიწვია, მაგრამ სააკაშვილის შეფასება მხოლოდ ეს იყო.

- მასალა სად გაგზავნეთ?

- რამდენიმე გზის გამოყენებით ბრიუსელში ჩავიტანე, ჟურნალისტ გიორგი ფოფხაძესთან. მის გატანას და ადგილზე ჩატანასაც დრო სჭირდებოდა. აქაც უნდა დაცულიყო უსაფრთხოების ზომები. როდესაც საქართველოს საზღვარს ვტოვებ, თხუთმეტი წუთი ვდგავარ და საპასპორტო კონტროლს გავდივარ. როგორ წარმოგიდგენიათ, ამ დროს ჩემისთანა ადამიანს გააქვს რაღაც სერიოზული მასალა. ესეც უნდა შეგვეცვალა და სხვა გზით გაგვეტანა.

- ბელგიაში ჩასული გიორგი ფოფხაძეს შეხვდით?

- დიახ, მასალა მაშინვე მას გადავეცი. მთავარი ამოცანა იყო ექსპერტიზა და ადვოკატის მოძიება. ყველა საერთაშორისო ორგანიზაციისთვის უნდა მიგვეწოდებინა ეს მასალა და კადრებს გასცნობოდნენ. ხომ ნახეთ, შემდეგ რამდენი განცხადება გავრცელდა, ქეთრინ ეშტონმა, ბაროზომ, ევროსტრუქტურის ყველა პირველმა პირმა საგანგებო განცხადებები გააკეთეს და დაგმეს ის, რაც ხდებოდა საქართველოს ციხეებში. ეს იყო ჩვენი საქმიანობის შედეგი, რადგან მათ წინასწარ ჰქონდათ ამაზე ინფორმაცია.

- რამდენ ხანს გრძელდებოდა ეს ფირი და რა დარჩა კადრს მიღმა?

- ამ კითხვას ბევრი მისვამს, მაგრამ მე ვფიქრობ, რომ იმ კადრების შემდეგ, რაც საზოგადოებამ ნახა, ამაზე მეტი რაღა უნდა გვენახა?!.

- ამბობდნენ, რომ ფირზე ქალთა ციხეში განხორციელებული წამების კადრებიც იყო ასახული...

- არა, ეს მასალა მე არ მქონია. ასევე ამბობდნენ, რომ არსებობდა კადრები ჯარში არსებულ სიტუაციაზე. პირდაპირ ვამბობ, ამ მასალაში ასეთი კადრები არ ყოფილა. დარჩენილი კადრები ასახავს შიდა სიტუაციას ციხეში, სადაც სხვადასხვა თანამდებობის პირები საუბრობენ, ეს კადრები საინტერესოა გამოძიებისთვის. მასალა ამჟამად ბელგიაში იქაურ ადვოკატთან ინახება. შეტანილია სარჩელი ბელგიის პროკურატურაში, ეს არის ძალიან მნიშვნელოვანი ფაქტი, რომ ბელგიის პროკურატურამ საჩივარი მიიღო. ჩვენი ადვოკატი, ამრანი, იქ ძალიან ცნობილია. საჩივარში წერია, რომ ამ ფაქტებიდან გამომდინარე, აუცილებლად უნდა დადგეს იმ პირების პასუხისმგებლობის საკითხი, რომლებიც უშუალოდ მონაწილეობდნენ და რომელთა ორგანიზებითაც ეს ყველაფერი ხდებოდა. სარჩელში მითითებულია, რომ ამ პირებში მოიაზრებიან მიხეილ სააკაშვილი, ბაჩო ახალაია, მურთაზ ზოდელავა, ვანო მერაბიშვილი.

- ხათუნა კალმახელიძე თუ ფიგურირებს ფირზე?

- არა, მე არ მინახავს ასეთი რამ და თუ ვინმეს აქვს ასეთი ფირი, შეუძლია გამოიტანოს. მეც გამიგია, პატიმრებიც ჰყვებიან, რომ წამებას კალმახელიძეც ესწრებოდა, მაგრამ ამის დამადასტურებელი ვიდეომასალა არ მაქვს.

- როდის გამოჩნდა ამ პროცესში ლადო ბედუკაძე?

- ბედუკაძე თავად ჩავიდა ბელგიაში. მე მას მანამდე არ ვიცნობდი, იქ გავიცანი. სწორედ ამ დეტალებზე იქნება წიგნში საუბარი. ჯერ კიდევ ცხელია ეს თემა და არ მინდა ბევრ დეტალზე საუბარი. პირდაპირ გეუბნებით, არ ვარ დარწმუნებული, რომ დღეს მე ამ ქვეყანაში დაცული ვარ, იმის მიუხედავად, რომ არჩევნებში ოპოზიციამ გაიმარჯვა. მე თავს დაცულად არ ვგრძნობ და არც ის ადამიანები, ვინც ამ საქმეში მონაწილეობდნენ.

- რატომ შეირჩა 18 სექტემბერი კადრების გამოქვეყნების თარიღად?

- ბრიფინგი 20 სექტმებრისთვის დავგეგმეთ, მაგრამ ინფორმაციამ გაჟონა და ხელისუფლებამ თავად დაიწყო ამაზე ლაპარაკი. მივხვდით, რომ ინფორმაციამ გაჟონა და ეს იყო ხელისუფლების წინასწარი შეტევა, რომ გაუფასურებულიყო ის, რასაც ვგეგმავდით. ამ დროს უკვე ბელგიაში ვიმყოფებოდი და პარალელურ რეჟიმში ვიმოქმედეთ. 20-ში დაგეგმილ პრესკონფერენციას აღარ დაველოდეთ და მასალა ტელევიზიებს მივაწოდეთ.

- რა პრინციპით შეარჩიეთ ის კადრები, რაც ეთერში უნდა გაგეშვათ?

- ადვოკატთან ერთად შევარჩიეთ, ყველაზე გამოკვეთილი, მძიმე, შემზარავი კადრები, სადაც ნათლად ჩანდა, როგორ აწამებდნენ პატიმრებს და სადაც თავად მწამებლებიც ჩანდნენ. თქვენ ნახეთ, რომ ზოგიერთი პატიმარი არასრულწლოვანია, ზოგი მოხუცი, ფსიქიკურად დაავადებული. ამ კადრებმა ყველგან შოკი გამოიწვია, სადაც მიგვქონდა, უფლებადამცველ ორგანიზაციებში, წამების კომიტეტებში. ერთ-ერთმა ქალბატონმა ნერვიულობისგან ფანქარი დაღეჭა, იმდენად შეძრა ამ კადრებმა. ყველა ამბობდა, რომ აქამდეც ენახათ წამების ამსახველი ფოტოები, რაც სხვადასხვა ციხეში ხდებოდა, მაგრამ ვიდეოს სახით პირველად იხილეს.

- ბედუკაძემ წამების გადაღების პროცესშივე იცოდა, რომ ოდესმე ძალიან კარგად გამოიყენებდა ამ კადრებს ხელისუფლების წინააღმდეგ?

- არ ვიცი, ვერ გეტყვით. არ შემიძლია მის მაგივრად საუბარი.

- დღეს ბევრი კითხვა არსებობს ამ ადამიანის მისამართით. წამების პროცესში ერთ-ერთი ადამიანი საკმაოდ უცენზუროდ ლაპარაკობს და პატიმრებს ეკითხება, ეტკინათ თუ ესიამოვნათ. სავარაუდოდ, ეს ხმა ბედუკაძეს ეკუთვნის.

- მასთან ამაზე არ მისაუბრია. ბედუკაძეს თავად შეუძლია ამაზე განცხადების გაკეთება. ის ხაზს უსვამს, რომ არასოდეს არავინ უწამებია და პატიმრებს ეხმარებოდა. თუმცა არის სხვა ინფორმაციებიც და მე არ შემიძლია მის ნაცვლად გიპასუხოთ. ძალიან მინდა ვირწმუნო ის, რასაც ამბობს ბედუკაძე, რომ ის მხოლოდ ეხმარებოდა პატიმრებს.

- დღეს მისი ოჯახი საფრთხეშია?

- დიახ, ისინი არჩევნებამდე "ობიექტივმა" საზღვარგარეთ გაიყვანა. ბედუკაძის თხოვნით ჩავრთეთ უფლებადამცველი ორგანიზაციები, ადვოკატები და მათი მონაწილეობით გავიდა ეს ოჯახი თურქეთში. ისინი თავს დაცულად არ მიიჩნევდნენ. სამწუხაროდ, ჩვენ არ გვაქვს მეტი ძალა, გარდა იმისა, რასაც ვაკეთებთ. ვწუხვარ, რომ საელჩოები და საერთაშორისო ორგანიზაციები არ აქტიურობენ, რომ ეს ოჯახი ბელგიაში ჩავიდეს. მოგეხსენებათ, ყველაფერს თავისი პროცედურა აქვს და ადრე თუ გვიან ისინი ერთად შეიყრებიან ბელგიაში. თავად ბედუკაძეს "ობიექტივის" ადვოკატი ამრანი იცავს. თუმცა ისმის ფრაზები, რომ ის მიატოვეს, არავინ დაუდგა გვერდში.

- გაღიზიანება იმანაც გამოიწვია, რომ საზოგადოების ერთმა ნაწილმა ის გმირად გამოაცხადა. თქვენთვის რამდენად არის ბედუკაძე გმირი?

- არ შემიძლია ამის შეფასება, საზოგადოებამ უნდა შეაფასოს, ვინ არის გმირი და ვინ - ჯალათი. იმ თემას უნდა დავუბრუნდე, ვითომ ბედუკაძე მიატოვეს და გვერდში არ დაუდგნენ. სამი კვირა გავატარეთ ბელგიაში და არც მისი ოჯახი ყოფილა მარტო, "ობიექტივის" ორი ჟურნალისტი დღემდე მის ოჯახთან არის თურქეთში.

- ორდღიანი შოკის შემდეგ, როდესაც სტრესმა ოდნავ გადაიარა, გაჩნდა ახალი ვერსიები, რომ, მაგალითად, ცოცხების სცენა იყო დადგმული და არ იყო გლდანის ციხეში გადაღებული. საკნის კარზე სპეციალურად ჩანდა ნაციონალური მოძრაობის საარჩევნო რიცხვი - 5.

- ეს ხომ იდიოტობა და სისულელეა, რის დამკვიდრებასაც სააკაშვილის რეჟიმი ცდილობდა. ჩვენ ვიცი, რომ მათ ბალტიისპირეთიდან ჩამოიყვანეს ექიმი, რომელმაც ამ კადრებს ვითომ ექსპერტიზა ჩაუტარა. ჯერ ერთი, ეს ექსპერტი მათ მიერ იყო დაფინანსებული და დასკვნა დაკვეთით დაიწერა. რაც შეეხება გაუპატიურების სცენებს, სააკაშვილი არ უარყოფს, რომ ეს ყველაფერი რეალური კადრებია და არაერთგზის აღნიშნეს, რომ თურმე ასეთი რამ ციხეებში არ უნდა ხდებოდეს. თითქოს არ იცოდნენ, რა ხდებოდა, ეს კადრები მათ კაბინეტებში მიდიოდა და უყურებდნენ. მოწმე პირდაპირ ამბობს, რომ ეს კადრები ახალაიასთან მიდიოდა, შემდეგ უკვე სააკაშვილთან. წამებაზე უამრავი ვიდეომასალა არსებობს და როდესაც გენერალური პროკურატურა ითხოვდა, ვისაც გაქვთ ეს კადრები მოგვაწოდეთო, საპასუხო განცხადება გავავრცელე, გახსენით სეიფები და მოითხოვეთ ის ვიდეოები, რომლებიც ახალაიას, მერაბიშვილისა და სააკაშვილის არქივებშია.

- რატომ იღებდნენ ფირზე წამებას?

- რამდენიმე ფაქტორი არსებობდა. პირველი - პატიმართა დაშინება, კონკრეტული ადამიანების კომპრომეტირება. მინდა გაგახსენოთ არქანიას საქმე, რომელმაც თავად აღიარა, როგორ ჩახადა მეგის ქარდავამ შარვალი, როგორ უღებდნენ ფოტოებს და ემუქრებოდნენ, რომ შემდეგ ამას ინტერნეტით გაავრცელებდნენ. მეორე - ეს არის ავადმყოფი ადამიანების ჯგუფი, რომელმაც ჩვენი ქვეყანა ხელში ჩაიგდო. სააკაშვილის რეჟიმი, საუბედუროდ, სწორედ ფსიქიკურად დაზიანებული ადამიანებისგან შედგებოდა. არ გამოვრიცხავ და ციხის თანამშრომლებიც ამბობენ, რომ ამ კადრებს უყურებდნენ ახალაია და სააკაშვილი. კადრები მათთან იმისთვის მიდიოდა, რომ ამ ადამიანებისთვის დაეცინათ და სიამოვნება მიეღოთ.

- ამბობენ, რომ ამ კადრების არსებობის შესახებ ბიძინა ივანიშვილმა იცოდა. რომელიმე პოლიტიკოსისთვის თუ გითქვამთ კადრების არსებობის შესახებ?

- არავინ არ იცოდა. როგორ შეიძლებოდა ნდობა გამომეცხადებინა რომელიმე პოლიტიკოსისთვის და ამ კადრების შესახებ მომეყოლა. რა გარანტია მქონდა, რომ ერთი საათის შემდეგ "კუდში" ან "სოდში" არ აღმოვჩნდებოდი?!. მასალაც დაიკარგებოდა და მეც გავქრებოდი. ნურავის ეწყინება და ვერც ერთ პოლიტიკოსს და უფლებადამცველს ვერ გამოვუცხადებდი ნდობას. ძალიან ვიწრო ჯგუფმა იცოდა, ჩემმა უახლოესმა თანამებრძოლებმა. სხვა ჟურნალისტის ხელში რომ მოხვედრილიყო, არ ვიცი, რა მოხდებოდა, შეიძლება ის ჟურნალისტი პირდაპირ პოლიციაში წასულიყო და ძიების დასაწყებად კადრები ჩაებარებინა. ამ კადრებს პოლიცია ჩამოართმევდა და ვერასოდეს იხილავდა საზოგადოება. ჟურნალისტს კი რამდენიმე დღეში დაეჯახებოდა მანქანა და ავტოსაგზაო შემთხვევის შედეგად დაიღუპებოდა. ჩვენ ეს ყველაფერი გავაანალიზეთ და გონივრულად ვიმოქმედეთ. დღესაც ამიტომ არ ვსაუბრობ ყველა დეტალზე და მინდა სწორად გამიგოთ, მაგრამ ყველაფერს უახლოეს ხანში ვიტყვი, როდესაც ჩავთვლით, რომ ძირითადმა საშიშროებამ გაიარა.

- ამბობენ, რომ ბიძინა ივანიშვილმა 5 მილიონი დოლარი გადაგიხადათ...

- რა ღირს ჩემი შვილების სიცოცხლე, რომელიც მე გადავდე? ჩემთვის შეუფასებელია. პირდაპირ ვიტყვი, შვილები გავწირე. ჩემი მეუღლე კახა კევლიშვილი პროფესიით მხატვარია. მყავს ორი შვილი, 11 და 12 წლის. ოჯახმა არ იცოდა, რა გამოძიებას ვაწარმოებდი. როდესაც 18 სექტემბერს ეს კადრები გავავრცელე, ვიმოქმედე არა როგორც დედამ, არამედ როგორც ჟურნალიტმა და მოქალაქემ. ჩემი ქვეყნისთვის აუცილებელი იყო ამ კადრების გავრცელება. რა თქმა უნდა, ჩემი შვილებისთვისაც. ვიცოდი, ამ კადრებს ქართველი საზოგადოება რომ ნახავდა, ფეხზე დადგებოდა და ყველა გააპროტესტებდა. დიდი მადლობა მინდა ვუთხრა იმ სტუდენტებს, რომლებიც ასე აქტიურად გამოეხმაურნენ ამ თემას. მიხარია, რომ ქვეყანაში გარდატეხა მოვახდინეთ.

- ამან ძალიან დიდი როლი ითამაშა "ქართული ოცნების" გამარჯვებაში...

- დიახ, პირდაპირ ვთქვათ, მე არც ვაკნინებ და არც ვაზვიადებ ჩვენს წვლილს. ეს გარდატეხა ჩვენთვის ძალიან მნიშვნელოვანია. ვიცი, რომ დღეს ვერავინ ბედავს პატიმრების ასეთ წამებას. ბევრი პატიმარი მიკავშირდება და მეუბნება, რომ ამოისუნთქეს. ჩვენთვის ეს არის მნიშვნელოვანი, რომ ამ ადამიანებს შვება მივეცით. გვინდა, საყოველთაო ამნისტია გამოცხადდეს და ახლა ამაზე ვიწყებთ მოძრაობას. პირველ რიგში უნდა გათავისუფლდნენ პოლიტპატიმრები, უკანონო პატიმრები, ავადმყოფები და ის არასრულწლოვნები, რომლებიც კარაქისა და შოკოლადის ქურდობისთვის არიან დაკავებული.

- როგორ შეაფასებთ გიორგი ტუღუშს, როგორც სახალხო დამცველს?

- მასზე ერთი მოსაზრება მქონდა, რომელიც გამართლდა. ტუღუში იყო იმ ხელისუფლების ნაწილი და დამოუკიდებელი ფიგურა არასოდეს ყოფილა. ის არ იყო სახალხო დამცველი, როგორც პატიმრების დამცველი და ჩვენი ინტერესების გამტარებელი. გარკვეული დოზით რაღაც ფაქტებს ახმოვანებდა, მაგრამ სიტუაციის კატასტროფულობიდან გამომდინარე, ეს არ იყო საკმარისი. ეს ძალიან კარგად იცოდა ბატონმა ტუღუშმა. როდესაც 31 დეკემბერს დაკარგულ პატიმარ ოქროპირიძეს ვეძებდით, მისი დედა იყო მოსული და სასოწარკვეთილი კიოდა, რომ მისი შვილი მოგვეძებნა, იცოდა, რომ მას აწამებდნენ. ტუღუშს რომ დავუკავშირდით, გვითხრა, რომ მას დასვენების დღე აქვს. ვიდრე ის ისვენებდა, რამდენ პატიმარს ურჭობდნენ უკანალში დუბინკას, კაცმა არ იცის. ის, რომ ტუღუში ამ თანამდებობას დათანხმდა, ჩემთვის ამ ვარაუდის დადასტურებაა. კი, გარკვეული შვება არის პატიმრებისთვის, მაგრამ ტუღუში მაინც სააკაშვილის ხელისუფლების მართვადი პერსონაა.

- ხელისუფლებაში "ქართული ოცნება" რომ არ მოსულიყო, შეძლებდით საქართველოში დაბრუნებას, არ გიფიქრიათ, რომ ოჯახი დროებით მაინც გაგეყვანათ?

- ჩემი მეგობრების გარდა არავინ მისულა ჩემს ოჯახში, რომ ეკითხათ, როგორ იყვნენ. არავის არ დაურეკავს ჩემთვის და არ უთქვამს, ირმა, იქნებ დაგეხმაროთ შენი ოჯახის გამოყვანაშიო. მარტო შვეიცარიის ელჩის სახელით დამირეკეს, გამიხარდა, შვილებზე ვნერვიულობდი და მინდოდა მეთხოვა, მათთვის და ჩემი მეუღლისთვის სასწრაფოდ გაეკეთებინათ ვიზები, რომ საქართველოდან გამეყვანა. ეს იყო არჩევნებამდე, მაგრამ მეორე დღეს ელჩი აღარ დამკავშირებია. მე ყველამ მარტო დამტოვა. ამიტომ ვერ ვიღებ, როცა დღეს შენიშვნას მაძლევენ, მე ისე ვიმოქმედე, როგორც საჭიროდ ჩავთვალე. მე დღესაც არ ვარ დაცული. როცა გამოვედი და ბრიფინგზე ყველაფერი ვთქვი, სახლში ხუთი საათის შემდეგ დავრეკე, ჩამოყალიბებული არ ვიყავი, არ ვიცოდი ოჯახისთვის რა მეთქვა, ბოდიში მომეხადა, როგორ დავხმარებოდი. მარტო დავტოვე მეუღლე და შვილები.

- მეუღლე როგორ შეხვდა თქვენს გადაწყვეტილებას?

- მესიჯი გამომიგზავნა, სადაც ეწერა, არაფერზე არ ინერვიულო, ჩვენ შენ გვერდით ვართ. სწორად მოქმედებ და ასე გააგრძელე, უკან არ დაიხიო, ჩვენ ჩვენს თავს დავიცავთო. მართლაც ასე მოხდა. ტელევიზიით ვუყურებდი, როგორ გამოვიდა მთელი საქართველო გარეთ და ვტიროდი. ეს პერიოდი, სამი კვირა, მძიმე მარხვაზე ვიყავი და ვლოცულობდი. ვიცოდი, რომ მარტო ღმერთი იყო ჩემთან. დიდება უფალს, რომ დამიცვა. როცა ასეთ ნაბიჯზე მიდის ადამიანი, ეს გააზრებული უნდა ჰქონდეს, ან უნდა იჯდეს სამზარეულოში. როცა ამას გააკეთებ, მარტო მოფერებას არ უნდა ელოდო, იქნება ბევრი ლანძღვა, ფურთხი, გინება. მე ვდგავარ ახლა გზის ამ მონაკვეთზე და ყველაფერს ვიღებ. იმ ხალხის მადლიერი ვარ, ვინც აეროპორტში დამხვდა.

- ალბათ საკმაოდ უხერხული იყო თქვენთვის დახვედრის ის ფორმა?

- დიახ, მეგონა მხოლოდ "ობიექტივის" ჟურნალისტები დამხვდებოდნენ. საფრთხე არსებობდა, არავინ იცოდა, შემომიშვებდნენ ქვეყანაში თუ იქვე დამაპატიმრებდნენ. როცა გამოვედი და ამდენი ხალხი დავინახე, არ ველოდი. არ ვიცი, რით დავიმსახურე. ზუსტად ვიცი, რომ თქვენც ასევე მოიქცეოდით. არაფერ შუაში არ არის "ქართული ოცნება", იქნებოდა თუ არა პოლიტიკურ არენაზე ეს პარტია, მე მაინც მოვახერხებდი ამ ფირის ჩვენებას ქართველი საზოგადოებისთვის. მე იმედს მათ გამარჯვებაზე არ ვამყარებდი.

- თუ გაქვთ ინფორმაცია წამების დროს დაღუპულ პატიმრებზე?

- დიახ, ამაზე ილაპარაკა ბედუკაძემ, როგორ მოკლეს წამების დროს პატიმარი თეთრაძე. მეგის ქარდავას გაუპატიურების პროცესში შემოაკვდა. ამის ამსახველი ვიდეომასალაა დამაფიქრებელი, უნდა მივაღწიოთ და კადრები სეიფებიდან გამოვიდეს. ნებისმიერი ჟურნალისტი, ვისაც ეს კადრები ხელში ჩაუვარდებოდა, ჩემი აზრით, ისე იმოქმედებდა როგორც მე, მაგრამ არ გამოვრიცხავ, დათო კიკალიშვილს რომ ჩავარდნოდა ხელში, პირდაპირ "კუდში" წაეღო. მაშინ ვერც ამ კადრებს ვნახავდით და გაღიმებული კიკალიშვილი ყოველ კვირას წაიყვანდა გადაცემას, თუმცა ერთ კვირასაც ვეღარ ვნახავდით...

დღეს ჩემი პირველი ამოცანაა, ბედუკაძის ოჯახს თურქეთიდან ბელგიაში გადასვლაში დავეხმარო. დანარჩენი კი, ის ზრდასრული ადამიანია, მე მისი დედა არ ვარ და თავის ცხოვრებას თავად განკარგავს. "ობიექტივი" და ბედუკაძე დავშორდით ერთმანეთს, მაგრამ როგორ გამოჩნდა ამ საქმეში ბედუკაძე, ამას უკვე წიგნში მოვყვები.

- ირმა, გავრცელდა ინფორმაცია, რომ "საზოგადოებრივი მაუწყებლის" დირექტორობას გთავაზობენ...

- არავინ არ მთავაზობს და რომც შემომთავაზონ, უარს ვიტყვი. ჩემზე უკეთესი, დამსახურებული და გამოცდილი ჟურნალისტები არსებობენ, რომლებსაც სიამოვნებით დავუჭერ მხარს. იმ არხზე 15 წელი ვმუშაობდი და არ მაქვს დაბრუნების სურვილი. მინდა "ობიექტივი" განვითარდეს, როგორც "საზოგადოებრივი მაუწყებლის" მოდელი. მე ვერჩი იმ სისტემას, სადაც "საზოგადოებრივი მაუწყებელი" საზოგადოებას არ ემსახურება. ოდესმე გინახივართ იქ მიწვეული? ან "რუსთავი 2"-ზე, "იმედზე", "მაესტროზე" გინახივართ?

- არ მახსენდება.

- ვერც გაიხსენებთ.

- თუმცა თქვენი ჩამოსვლის საღამოს ველოდი, რომ "მაესტროზე" ან "მეცხრე არხზე" გიხილავდით...

- არ ვიცი... ეტყობა სხვა, უფრო მნიშვნელოვანი თემები არსებობს და მეც ვარ ამაში დარწმუნებული. კარგია, იმაზე გაამახვილონ ყურადღება, რატომ ხდებოდა წამების ფაქტები და ვინ იყვნენ მწამებლები. რა ხდებოდა ციხეებში, ამის მონიტორინგი უნდა დაიწყოს, მე ამაზე ვიწყებ მუშაობას და ეს იქნება ჩემი მთავარი სამუშაო. გლდანის ციხე იყო "ოსვენციმი", ლაბორატორია და ჯოჯოხეთი, ამას ამბობს ყველა პატიმარი.

- დასასრულს გკითხავთ, საქართველოში რჩებით?

- დიახ, ამას ბელგიაშიც მეკითხებოდა ადგილობრივი ემიგრაცია, ხომ არ დავრჩებოდი პოლიტიკური თავშესაფარის მოთხოვნით. პირდაპირ გეტყვით, მთავაზობდნენ, ყველა საერთაშორისო ორგანიზაცია მხარს დამიჭერდა, მაგრამ მიმაჩნია, რომ ჩემი ადგილი აქ არის. ჩემს ქვეყანას ვჭირდები.

ნინო გიგიშვილი

ჟურნალი "რეიტინგი"

(გამოდის ორშაბათობით)

"იბერიას" ჟურნალისტები განცხადებას ავრცელებენ

უჩა მამაცაშვილი "იბერიასა" და "ომეგა ჯგუფის" ირგვლივ მიმდინარე პროცესებზე პროკურატურას მიმართავს

ქართული ტელევიზიების მეპატრონეები, მათი ინტერესები და გავლენები