მას შემ­დეგ, რაც არ­ჩევ­ნე­ბის შე­დე­გად, ქვე­ყა­ნა­ში რა­დი­კა­ლუ­რად გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი პო­ლი­ტი­კუ­რი მდგო­მა­რე­ო­ბა შე­იქ­მნა, იმ წამ­ყვა­ნი ტე­ლე­არ­ხე­ბის პო­ზი­ცი­ე­ბიც შე­იც­ვა­ლა, რომ­ლებ­საც სა­ზო­გა­დო­ე­ბის ნა­წი­ლი მა­ნამ­დე ორად - სა­ხე­ლი­სუფ­ლე­ბო და ოპო­ზი­ცი­ურ არ­ხე­ბად ჰყოფ­და. თუმ­ცა ყვე­ლა მათ­გა­ნი თავს ობი­ექ­ტუ­რი ჟურ­ნა­ლის­ტი­კის წარ­მო­მად­გენ­ლად აცხა­დებს. შე­ვე­ცა­დე, იმ ტე­ლე­წამ­ყვა­ნე­ბის პო­ზი­ცი­ე­ბი გა­მერ­კვია, რომ­ლე­ბიც სხვა­დას­ხვა ტე­ლე­ვი­ზი­ა­ში მუ­შა­ო­ბენ.

ლაშა ხა­რა­ზიშ­ვი­ლი ("იმე­დი"):

- არ ვთვლი, რომ არ­ჩევ­ნე­ბამ­დე "იმე­დი" სა­ხე­ლი­სუფ­ლე­ბო ინ­ტე­რე­სე­ბის დამ­ცვე­ლი არხი იყო და "ქრო­ნი­კა­ში" ახლა რამე რა­დი­კა­ლუ­რად შე­იც­ვლე­ბა. ჩვენ მოვ­ლე­ნებს ობი­ექ­ტუ­რად ვა­შუ­ქებთ და მო­მა­ვალ­შიც ასე გა­ვაგ­რძე­ლებთ.

ნა­თია მი­ქი­აშ­ვი­ლი ("მე-9 არხი"):

- არ­ჩევ­ნე­ბის შემ­დეგ, თავს ძა­ლი­ან თა­ვი­სუფ­ლად და მშვი­დად ვგრძნობთ. მინ­და აღ­ვნიშ­ნო, რომ "მე­ცხრე არხი" არას­დროს ყო­ფი­ლა ოპო­ზი­ცი­უ­რი - ობი­ექ­ტუ­რი ჟურ­ნა­ლის­ტი­კის წარ­მო­მად­გე­ნე­ლი ვარ, ისე­ვე, რო­გორც მა­ნამ­დე. შე­სა­ბა­მი­სად, გავ­მიჯ­ნავ­დი სი­ტყვას "ოპო­ზი­ცი­უ­რი" - რო­გორც არ­ჩევ­ნე­ბამ­დე ვე­გო­ნეთ ზოგს - და - "ობი­ექ­ტუ­რი", რო­მე­ლიც ჭეშ­მა­რიტ რე­ა­ლო­ბას ასა­ხავს.

- რო­გორ გაგ­რძელ­დე­ბა არ­ხის მუ­შა­ო­ბა ახა­ლი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის პი­რო­ბებ­ში?

- უფრო სტა­ბი­ლუ­რად, ვიდ­რე ძვე­ლი მმარ­თვე­ლო­ბის დროს. პი­რა­დად მე, უკვე მაქვს გარ­კვე­უ­ლი ახა­ლი იდე­ე­ბი და თუ არ­ხის ხელ­მძღვა­ნე­ლო­ბას მო­ე­წო­ნე­ბა, გან­ვი­თა­რე­ბას აუ­ცი­ლებ­ლად პო­ვებს. სტა­ბი­ლუ­რო­ბის შეგ­რძნე­ბამ იმა­ტა და არ მე­ში­ნია იმის, რომ ვი­ღაც სტუ­დი­ა­ში შე­მო­მი­ვარ­დე­ბა, და­მარ­ბევს ან დამ­ხუ­რავს.

- რო­გო­რი იქ­ნე­ბა თქვე­ნი რე­აქ­ცია, თუკი ახა­ლი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის პი­რო­ბებ­ში ვინ­მე შე­ეც­დე­ბა, რა­ი­მე ფორ­მით თქვენს საქ­მი­ა­ნო­ბა­ში ჩა­ე­რი­ოს, თუნ­დაც ხელ­მძღვა­ნე­ლო­ბა.

- საკ­მა­ოდ ბევ­რი წელი ვი­მუ­შა­ვე ბად­რი პა­ტარ­კა­ციშ­ვი­ლის ტე­ლე­კომ­პა­ნი­ა­ში და არა­სო­დეს არა­ვინ ჩა­რე­უ­ლა, არც რა­ი­მე სა­ხის დაკ­ვე­თა მი­მი­ღია. ასე­ვე იყო მე­რეც - მა­მუ­კა ღლონტთან - და მჯე­რა, აწი მით უმე­ტეს, აღარ მოხ­დე­ბა. "ანა­ტო­მი­ას" ძა­ლი­ან ბევ­რი სა­მუ­შაო ექ­ნე­ბა იმ ყვე­ლაფ­რის გა­სა­შუ­ქებ­ლად, თუ რა გა­ა­ფუ­ჭეს "ნა­ცი­ო­ნა­ლებ­მა" ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა­ში ყოფ­ნის დროს, რა საქ­მე­ე­ბია გა­მო­სა­ძი­ე­ბე­ლი, ვისი ქო­ნე­ბაა და­საბ­რუ­ნე­ბე­ლი, მი­ტა­ცე­ბუ­ლი და ეს ყვე­ლა­ფე­რი იმ­დე­ნად ხან­გრძლი­ვი და შრო­მა­ტე­ვა­დი პრო­ცე­სი იქ­ნე­ბა, შორს ვარ იმ აზ­რის­გან, რომ შე­იძ­ლე­ბა, ოდეს­მე ვინ­მეს მი­თი­თე­ბის შეს­რუ­ლე­ბა დამ­ჭირ­დეს; ამას ისი­ნი არც სა­კუ­თარ თავს აკად­რე­ბენ.

თენ­გიზ გო­გო­ტიშ­ვი­ლი ("რუს­თა­ვი 2"):

- "რუს­თა­ვი 2" 1994 წლი­დან მო­ყო­ლე­ბუ­ლი, 9 წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში ოპო­ზი­ცი­უ­რი არხი იყო. ბოლო პე­რი­ოდ­ში, ვის­თვის რა რო­გორ მო­ი­აზ­რე­ბო­და, არ ვიცი, მაგ­რამ რა ფა­სე­უ­ლო­ბე­ბიც ადრე გვქონ­და, იმას ვაგ­რძე­ლებთ ბო­ლომ­დე. სა­ქარ­თვე­ლო­ში მი­უ­კერ­ძო­ე­ბე­ლი ტე­ლე­ვი­ზია არ მე­გუ­ლე­ბა, გა­მოკ­ვე­თი­ლი სიმ­პა­თი­ე­ბი და ან­ტი­პა­თი­ე­ბი ყვე­ლას აქვს. "რუს­თა­ვი 2"-ის სიმ­პა­თი­ე­ბი არ შეც­ვლი­ლა, ბევ­რი სხვა ტე­ლე­ვი­ზი­ის­გან გან­სხვა­ვე­ბით, რო­მელ­საც შე­უძ­ლია, ერთ დღეს პროგ­რა­მა ერთი ადა­მი­ა­ნის ქე­ბით და­ას­რუ­ლოს, მე­ო­რე დღეს კი - მე­ო­რის ხოტ­ბით გახ­სნას. ჯერ კი­დევ ერო­სი კიწ­მა­რიშ­ვი­ლის დროს ჭო­რა­ობ­დნენ, რომ ტე­ლე­ვი­ზია ჟვა­ნია-სა­ა­კაშ­ვი­ლის გუნ­დის მომ­ხრე იყო, ახლა ჟვა­ნია აღა­რაა და მხო­ლოდ სა­ა­კაშ­ვი­ლი დარ­ჩათ. "რუს­თა­ვი 2"-ს თა­ვი­სი კურ­სი­სა და მი­მარ­თუ­ლე­ბის­თვის არ უღა­ლა­ტია. ის გუნ­დი, რომ­ლის აზ­რიც ჩვე­ნი ტე­ლე­ვი­ზი­ის აზრს ემ­თხვე­ვა, ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა­ში იქ­ნე­ბა თუ - არა, "რუს­თა­ვი 2" მე­მარ­ჯვე­ნე პო­ზი­ცი­ის გა­ტა­რე­ბას გა­აგ­რძე­ლებს.

- ზო­გი­ერ­თი ტე­ლე­ვი­ზია, მათ შო­რის თქვენც, რბი­ლად რომ ვთქვათ, სი­უ­ჟე­ტებ­ში ივა­ნიშ­ვი­ლი­სა და "ქარ­თუ­ლი ოც­ნე­ბის" მი­მართ საკ­მა­ოდ უარ­ყო­ფით და აგ­რე­სი­ულ და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბას იჩენ­და, რა­საც ვერ ვი­ტყვით სხვა ოპო­ზი­ცი­ურ პარ­ტი­ებ­თან მი­მარ­თე­ბა­ში. გა­მუდ­მე­ბით იყო სა­უ­ბა­რი იმა­ზე, რომ ივა­ნიშ­ვი­ლი მე­ზო­ბე­ლი ქვეყ­ნის მიერ მტრად მოგ­ზავ­ნი­ლია და ა.შ. რო­გორც ჟურ­ნა­ლის­ტი, ფიქ­რობთ, რომ ყვე­ლა­ფე­რი ობი­ექ­ტუ­რად შუქ­დე­ბო­და და ეს ინ­ფორ­მა­ცი­ე­ბი ნამ­დვი­ლად რე­ა­ლო­ბას შე­ე­სა­ბა­მე­ბო­და?

- ვინ რო­გორ სი­უ­ჟე­ტებს გა­ა­კე­თებს, ჩემი საქ­მე ნამ­დვი­ლად არ არის, არც არა­ვინ მე­კი­თხე­ბა და არც კომ­პე­ტენ­ცია მყოფ­ნის, რომ გი­პა­სუ­ხოთ. არხს იმი­ტომ ჰყავს ხელ­მძღვა­ნე­ლი, რომ მისი პო­ლი­ტი­კა გან­სა­ზღვროს და მას მიჰ­ყვეს. არ­ხის რე­პუ­ტა­ცია მისი რე­ი­ტინ­გით გა­მო­ი­ხა­ტე­ბა და შე­გიძ­ლი­ათ, რე­ი­ტინ­გებს გა­და­ხე­დოთ, თუ რამ­დე­ნი მა­ყუ­რე­ბე­ლი ჰყავს "იმედს", "სა­ზო­გა­დო­ებ­რივ მა­უ­წყე­ბელს", "მე­ცხრე არხს", "მა­ესტროს", "კავ­კა­სი­ას" და "რუს­თა­ვი 2"-ს და მერ­წმუ­ნეთ, ყვე­ლა­ზე მეტი მა­ყუ­რე­ბე­ლი "კუ­რი­ერს" ჰყავს. ასე იყო არ­ჩევ­ნე­ბის წინ, არ­ჩევ­ნე­ბის დღეს და ასეა ახ­ლაც. რაც შე­ე­ხე­ბა ივა­ნიშ­ვი­ლის მთავ­რო­ბას: ჯერ­ჯე­რო­ბით ვე­ლო­დე­ბი, რა იქ­ნე­ბა. არ მინ­და, რომ გა­მარ­თლდეს ჩემი ყვე­ლა­ზე ცუდი მო­ლო­დი­ნი. ნამ­დვი­ლად არ მსურს, რუ­სეთს იმა­ზე მეტი გავ­ლე­ნა ჰქონ­დეს სა­ქარ­თვე­ლო­ზე, ვიდ­რე დღეს აქვს.

პა­ა­ტა ია­კო­ბაშ­ვი­ლი ("რუს­თა­ვი 2"):

- მე რო­გორც ჟურ­ნა­ლის­ტი, ყო­ველ­თვის ჩემი სა­ხელ­მწი­ფოს ინ­ტე­რე­სე­ბის დამ­ცვე­ლი ვიქ­ნე­ბი და ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის ჩემ­თვის მი­უ­ღე­ბელ ნა­ბი­ჯებს, აუ­ცი­ლებ­ლად გა­ვაკ­რი­ტი­კებ.

- რა გავ­ლე­ნას მო­ახ­დენს თქვენს საქ­მი­ა­ნო­ბა­ზე ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის შეც­ვლა? მოვ­ლე­ნებს რო­მე­ლი­მე ერთი მხა­რის სა­სარ­გებ­ლოდ გა­ა­შუ­ქებთ თუ შე­ეც­დე­ბით, ობი­ექ­ტუ­რე­ბი იყოთ?

- ჩემი ობი­ექ­ტუ­რო­ბა იმა­ში მდგო­მა­რე­ობს, რა­საც ყო­ველ­თვის ვა­კე­თებ­დი და ვამ­ბობ­დი. ჩემი ობი­ექ­ტუ­რო­ბა არის ის, რი­სიც პი­რა­დად მწამს და და­მი­ჯე­რეთ, არც ისე ბევრ რა­მე­ზე შე­ვიც­ვა­ლე აზრი. ჩემ­თვის მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია, მქონ­დეს შე­საძ­ლებ­ლო­ბა, ვი­მუ­შაო იმ მიზ­ნის მი­საღ­წე­ვად, რა­საც ჩემს წარ­მოდ­გე­ნა­ში უკე­თე­სი სა­ქარ­თვე­ლო ჰქვია.

- რო­გორ რე­ა­გი­რებ­დით, როცა ხში­რად, არ­ხის ჟურ­ნა­ლის­ტე­ბის მი­სა­მარ­თით სა­ზო­გა­დო­ე­ბის მწვა­ვე კრი­ტი­კა ის­მო­და?

- სა­ზო­გა­დო­ე­ბის კრი­ტი­კა, რა თქმა უნდა, მოქ­მე­დებს. ჟურ­ნა­ლის­ტმა ბევ­რი რამ უნდა მო­ით­მი­ნოს და კრი­ტი­კაც აი­ტა­ნოს, ამი­ტომ მე ყო­ველ­თვის ვცდი­ლობ­დი, მომთმე­ნი ვყო­ფი­ლი­ყა­ვი, თუნ­დაც აგ­რე­სი­უ­ლი გა­მო­ნათ­ქვა­მე­ბის ან ქმე­დე­ბე­ბის მი­მართ. ჟურ­ნა­ლის­ტურ საქ­მი­ა­ნო­ბა­ზე კი ეს მხო­ლოდ ერ­თმნიშ­ვნე­ლო­ვან გავ­ლე­ნას ახ­დენ­და - მიჩ­ნდე­ბო­და უფრო მეტი სტი­მუ­ლი.

- რო­გორც მო­ქა­ლა­ქე, რას ელით ახა­ლი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის­გან?

- ბი­ძი­ნა ივა­ნიშ­ვილ­მა სი-ენ-ენს ინ­ტერ­ვიუ რუ­სუ­ლად რა­ტომ მის­ცა, ამიხ­სე­ნით! რა­ტომ მი­ე­სალ­მე­ბა რუ­სე­თი ივა­ნიშ­ვი­ლის გა­მარ­ჯვე­ბას არ­ჩევ­ნებ­ში? თბი­ლის­ში რომ მან­ქა­ნე­ბის დამ­ტვრე­ვა, ბან­კე­ბის ძარ­ცვა და სხვა და­ნა­შა­უ­ლი გახ­შირ­და, არ გა­გი­გი­ათ?! თქვენს უბან­ში არ გა­მოჩ­ნდნენ "ძვე­ლი ბი­ჭე­ბი" და ა.შ.? თუ ვინ­მეს ჰგო­ნია, რომ ასე­თი რა­ღა­ცე­ბი შემ­თხვე­ვით ხდე­ბა, ან ბე­ცია, ან გულ­წრფე­ლად ცდე­ბა... ბი­ძი­ნა ივა­ნიშ­ვი­ლი რუ­სე­თის კო­ლო­ნი­ად ვერ გვაქ­ცევს, იმი­ტომ, რომ ქარ­თვე­ლი ხალ­ხის მი­ნი­მუმ 40% არ და­უშ­ვებს ამას. თუმ­ცა რუ­სეთ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბა­ში სა­ქარ­თვე­ლოს პო­ზი­ცი­ას უფრო დამთმობს გახ­დის, ეს კი ძა­ლი­ან დაგ­ვა­ზა­რა­ლებს. არ და­გა­ვი­წყდეთ, მისი 6 მი­ლი­არ­დი ჯერ კი­დევ რუ­სეთ­შია...

დი­ა­ნა ტრა­პა­ი­ძე ("მა­ესტრო"):

- "მა­ესტრო" ყო­ველ­თვის კრი­ტი­კუ­ლი არხი იყო და პი­რა­დად მე, რო­გორც ჟურ­ნა­ლის­ტი, თუ სად­მე რა­ი­მე უარ­ყო­ფითს და­ვი­ნა­ხავ, აუ­ცი­ლებ­ლად ადეკ­ვა­ტურ რე­ა­გი­რე­ბას მო­ვახ­დენ. არა­სო­დეს ვიქ­ნე­ბი ლო­ი­ა­ლუ­რი რო­მე­ლი­მე ერთი პო­ლი­ტი­კუ­რი ძა­ლის მი­მართ. ჩვენ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა­ში კი არ მო­ვე­დით - ჟურ­ნა­ლის­ტე­ბი ვართ და ჩვე­ნი საქ­მის კე­თე­ბას ვაგ­რძე­ლებთ, თუმ­ცა, რო­გორც მო­ქა­ლა­ქე­ებს, შე­იძ­ლე­ბა გვქონ­დეს ჩვე­ნი პო­ზი­ცია, რომ ცვლი­ლე­ბე­ბი გვა­ხა­რებს. ეს მარ­თლაც, ის­ტო­რი­უ­ლი არ­ჩევ­ნე­ბი იყო და დიდი მნიშ­ვნე­ლო­ბა ჰქონ­და იმას, რომ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა არ­ჩევ­ნე­ბის გზით შევ­ცვა­ლეთ. ცვლი­ლე­ბე­ბი კი ყო­ველ­თვის კარ­გია, მით უმე­ტეს, წინა ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის მუ­შა­ო­ბა­ზე და­დე­ბი­თი წარ­მოდ­გე­ნა არ მაქვს. თუმ­ცა, მა­გა­ლი­თად, გა­და­ცე­მა "პრეს-პრეს­ში" ჩემი სტუ­მა­რი რო­მე­ლი პო­ლი­ტი­კუ­რი ძა­ლის წარ­მო­მად­გე­ნე­ლიც უნდა იყოს, მას რო­გორც ჟურ­ნა­ლის­ტი, ეთერ­ში ყვე­ლა­ნა­ირ კრი­ტი­კულ შე­კი­თხვას და­ვუს­ვამ. "სუ­ბი­ექ­ტუ­რი აზრი" კი ოდ­ნავ გან­სხვა­ვე­ბუ­ლია თა­ვი­სი ფორ­მა­ტით და სა­შუ­ა­ლე­ბას იძ­ლე­ვა, ჩვე­ნი აზ­რიც და­ვა­ფიქ­სი­როთ. არ ვფიქ­რობ, რომ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის ცვლი­ლე­ბა რა­ი­მე ფორ­მით უარ­ყო­ფი­თად აი­სა­ხე­ბა ტე­ლე­კომ­პა­ნია "მა­ესტრო­ზე" ან ჟურ­ნა­ლის­ტებს მო­ა­დუ­ნებს.

ეს არის ტე­ლე­ვი­ზია, რო­მელ­საც კრი­ტი­კი­სა და ობი­ექ­ტუ­რო­ბის რამ­დე­ნი­მე­წ­ლი­ა­ნი გა­მოც­დი­ლე­ბა აქვს და ამას შე­ვი­ნარ­ჩუ­ნებთ. თუ ვინ­მეს რამე ემუქ­რე­ბა, ეს ის ჟურ­ნა­ლის­ტე­ბი არი­ან, რომ­ლე­ბიც მი­ეჩ­ვივ­ნენ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბი­სად­მი ლო­ი­ა­ლუ­რად გან­წყო­ბილ რე­ჟიმ­ში მუ­შა­ო­ბას და შე­საძ­ლოა, მათ კვლა­ვაც ჰქონ­დეთ მსგავ­სი ცდუ­ნე­ბა ახა­ლი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის მი­მარ­თაც, მე კი ეს ცდუ­ნე­ბა არას­დროს მქო­ნია და არც მექ­ნე­ბა. რამ­დე­ნი­მე სამ­სა­ხუ­რი მაქვს და­ტო­ვე­ბუ­ლი იმის გამო, რომ ცენ­ზუ­რის პი­რო­ბებ­ში არ მე­მუ­შა­ვა ისე­თი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის დრო­საც კი, რო­მე­ლიც ყვე­ლა­ფერს აკონ­ტრო­ლებ­და და სუნ­თქვაც კი შე­უძ­ლე­ბე­ლი იყო. წი­ნა­სა­არ­ჩევ­ნოდ, ძა­ლი­ან უთა­ნას­წო­რო პო­ლი­ტი­კუ­რი ბრძო­ლა, უთა­ნას­წო­რო პიარ-კამ­პა­ნია და მე­დი­ა­გა­რე­მო ვი­ხი­ლეთ. ძა­ლი­ან ოპ­ტი­მის­ტუ­რად ვარ გან­წყო­ბი­ლი და იმე­დი მაქვს, ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის შეც­ვლა ჩვენს ქვე­ყა­ნა­ზე და­დე­ბი­თად აი­სა­ხე­ბა. და­ვე­ლო­დოთ. ამას მხო­ლოდ ერთ ადა­მი­ანს არ ვუ­კავ­ში­რებ. ვფიქ­რობ, თი­თო­ე­ულ­მა ჩვენ­გან­მა უფრო მეტი უნდა გა­ვა­კე­თოთ, სა­კუ­თა­რი პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბა ვიგ­რძნოთ და ერ­თად უფრო კარ­გი ქვეყ­ნის აშე­ნე­ბა შევ­ძლოთ.

თამ­თა და­დე­შე­ლი

ჟურ­ნა­ლი "გზა"

(გა­მო­დის ხუთ­შა­ბა­თო­ბით)