"როგორ შეიძლება, ვინმემ იფიქროს, რომ მე მხოლოდ საკუთარი კეთილდღეობა მაღელვებდა?! ნუთუ ამდენი ხნის განმავლობაში ჩემი პროტესტი, დარდი, ხშირად ცრემლიც - ჩემი პირადი ნაწყენობის შედეგი იყო?!" - ამბობს მომღერალი ნატო მეტონიძე და იხსენებს იმ ტკივილს, რომელმაც საყვარელ საქმიანობას მოსწყვიტა.
- ჩემი სურვილით სცენას ნამდვილად არ ჩამოვცილებივარ, ეს ჩემი საყვარელი საქმე და ჩემი ცხოვრებაა. განსხვავებული პოლიტიკური მოსაზრებების გამო ქართველი ხელოვანები პოლიტიკის ნაწილად ვიქეცით. როდესაც აზრის ხმამაღლა გამოთქმა დავიწყე, უნებურად ჩავერთე პოლიტიკაში, თორემ რომელ ხელოვანს მოუნდება ამ პროცესებში გარევა? დღეს ყველა მოვლენა, ყველა ის მანკიერება, რაც ქვეყანაში ხდება, გასცდა პოლიტიკას. არადა, ეს პოლიტიკა კი არა, უზნეობაა, რომელიც ჩვენმა პოლიტიკოსებმა შექმნეს.
ასე დაგვერქვა მხარე... მე მაინც არასოდეს დამიყვია ჩემი კოლეგები შეხედულების მიხედვით, ეს თავისთავად დაგვემართა. ისინი მაკრიტიკებდნენ ჩემი ოპოზიციური განწყობის გამო, მეუბნებოდნენ, პოლიტიზებული ხარო, არადა, სწორედ ისინი იქცნენ პოლიტიკის ნაწილად...
- ოდესმე თქვენი გვარი შემსრულებელთა სიიდან ამოუღიათ?
- ამის ჩამოთვლა რომ დავიწყო, შორს წავალ... სიიდან ამოღება კი არა, ძველი კონცერტებიდან ჩემს სიმღერებს ჭრიდნენ და ისე უშვებდნენ ტელევიზიით... მრცხვენია ამაზე ლაპარაკი... თავად ხედავდით, რაც ხდებოდა... ყველასთვის ცხადი იყო, რატომ არ ვმღეროდი... სამაგალითოდ დამსაჯეს პოლიტიკოსებმა, გამინაწყენდნენ!.. მეც სულ ვგრძნობდი, რომ მსჯიდნენ. არ მიკვირს, რადგან ამგვარი საქციელი ერთ-ერთი შემადგენელი ნაწილი იყო მათი პოლიტიკისა.
ძალიან მინდა, ეს ყველაფერი შეიცვალოს - ძალადობა სიკეთემ შეცვალოს და ხალხმა ცოტა ამოისუნთქოს... სანამ ბიძინა ივანიშვილი გამოჩნდებოდა პოლიტიკაში, ხშირად ვამბობდი, არ შეიძლება ამათ დიდხანს გაძლონ-მეთქი. მსგავს სიძულვილს, ძალადობას, ბოროტებას, რაც ბოლო დღეებში კარგად ვნახეთ, კაცობრიობის ისტორიაში დიდხანს არ უარსებია... ეს იყო მათი აბსოლუტურად ლოგიკური, მაგრამ ცოტა დაგვიანებული დასასრული.