გიორგი ვარდოსანიძე - პირველ სეზონთან შედარებით, ახლა "ცეკვავენ ვარსკვლავებში" გაცილებით დიდი კონკურენცია იქნება

გიორგი ვარდოსანიძესა და სალომე ჭაჭუასთან ინტერვიუ მანამდე ჩავწერეთ, ვიდრე ტელევიზიებში პატიმრების წამების საზარელი კადრები გავრცელდებოდა. სპექტაკლი "ვერის უბნის მელოდიები" მოვლენების ეპიცენტრში იმ დღესვე მოექცა. როცა საზოგადოებამ ეს კადრები იხილა და ხალხი აღშფოთებას ვერ ფარავდა, ქვეყნის პრეზიდენტი ფილარმონიაში გამართულ სპექტაკლს ესწრებოდა. სპექტაკლი არ შეჩერებულა... მსახიობები ამბობდნენ, რომ ისინი თავის პროფესიას ემსახურებოდნენ, უპირველეს ყოვლისა მსახიობები არიან და მაყურებელი, რომელიც სპექტაკლზე დასასწრებად მოდიოდა, არ უნდა გაეწბილებინათ. "ვერის უბნის მელოდიები" მხოლოდ მესამე დღეს, მას შემდეგ შეაჩერეს, რაც აქციის მონაწილეებმა პროტესტის ნიშნად სცენაზე ცოცხები აიტანეს. ორიოდე დღის შემდეგ კი ნიკოლოზ რაჭველმა "ფეისბუქზე" დაწერა: "შეცდომა მომივიდა, როცა ჩემი ხალხის გვერდით უნდა დავმდგარიყავი, სპექტაკლს ვდირიჟორობდი". მოკლედ "ვერის უბნის მელოდიები" შეჩერებულია, "იმედზე" კი "ცეკვავენ ვარსკვლავების" რეპეტიციები აქტიურად მიმდინარეობს და 8 ოქტომბრიდან შოუს განახლებას გვპირებიან.

- ჩემი აზრით, პირველ სეზონთან შედარებით, ახლა "ცეკვავენ ვარსკვლავებში" გაცილებით დიდი კონკურენცია იქნება.

გიორგი:

- პირველ სეზონშიც მაგარი წყვილები იყვნენ. მარტო სამორი რომ გაშლიდა ხელს, ის ღირდა ყველაფრად.

სალომე:

- მეც ვფიქრობ, რომ ახლა ბევრად ძლიერი წყვილები ვართ.

გიორგი:

- განსაკუთრებით გოგონების მეშინია. ბევრს აქვს მაგარი პლასტიკა. ძალიან მეშინია რუსკა მაყაშვილის, ვიცი, როგორ ცეკვავს. ზუსტად ვიცი, რაც შეუძლია. თან სასწაულად კარგი მეწყვილე ჰყავს, ოთო ფოლადაშვილი. წარმომიდგენია, ერთად რას იზამენ.

- შენც კარგი მეწყვილე გყავს...

- ხელები ამიწევია. მე ყველაზე კარგი მეწყვილე მყავს. ამას მარტო მე არ ვამტკიცებ, ყველამ იცის. ისეთი ბედნიერი და იმედიანი ვარ, ვერც წარმოიდგენ.

- სალომე, შენ რას იტყვი შენს მეწყვილეზე?

გიორგი:

- ცუდადაა ჩემი საქმე, დამერხა, წარმომიდგენია, რას იტყვის ჩემზე.

სალომე:

- ძალიან კარგი მეწყვილე შემხვდა. "ვერის უბნის მელოდიებში" ორივე ვცეკვავთ. ოთხი თვის განმავლობაში ვნახე, რომ კარგად მოძრაობს და ვხვდები, რომ კარგად ცეკვას შეძლებს.

გიორგი:

- შენს პირს შაქარი.

- როგორ ფიქრობთ, რომელ ცეკვას შეასრულებთ ყველაზე კარგად?

- ძალიან მინდა იქამდე მივაღწიო, სადაც ფრისტაილი იქნება. რაც შეეხება სამეჯლისო ცეკვებს, ყველაზე მეტად ტანგოს ველოდები. მინდა, ტანგო კარგად ვისწავლო. დანარჩენ ცეკვებსაც დიდ პატივს ვცემ, მაგრამ ტანგო გამორჩეულად მომწონს.

სალომე:

- "ქალის სურნელში" რომ ალ პაჩინო ცეკვავს, ისე გინდა ცეკვავდე?

გიორგი:

- უფრო მაგრად ვიცეკვებ, რა ალ პაჩინო. ვნახოთ, რა იქნება. ლაპარაკი ადვილია. საქმე საქმეზე რომ მიდგება, კაცმა არ იცის, რა მოხდება.

- ერთმანეთი "ვერის უბნის მელოდიებზე" გაიცანით?

- ამ სპექტაკლზე გავიცანით ერთმანეთი. სალომე თავის ამპლუაშია და ცეკვავს. მეც პატარა როლი მაქვს. გავიგეთ, რომ "ცეკვავენ ვარსკვლავებში" ერთად ვიცეკვებდით და ძალიან გამიხარდა. სალომე, ახლა შენი ქება-დიდება უნდა დავიწყო. სალომეს ტელევიზორში რომ ვუყურებდი, მივხვდი, რომ ძალიან მაგარია. მერე რეპეტიციებზეც ვნახე მისი შესაძლებლობები. ვიცი, დებილივითაც რომ დავეცე სცენაზე, სალომე ისეთებს გააკეთებს, მაპატიებენ.

- გიორგი, თუ ადევნებდი თვალს პროექტის პირველ სეზონს?

- კი, სალომემ და როსტომ ლამბადა რომ იცეკვეს, სულ მეცინებოდა, ლამბადას როსტო კარგად, თან სასაცილოდ ცეკვავდა. როსტოზე ვგიჟდები, ძალიან საყვარელი ბიჭია. სალომემ, როგორც ვიცი, ბევრი იწვალა და დიდი შრომა ჩადო როსტოს მომზადებაში. თავიდან როსტო მაინცდამაინც არ გამოირჩეოდა პლასტიკით, მერე სულ უკეთესი და უკეთესი გახდა.

- სალომე, შენ უკვე იცი გიორგის შესაძლებლობები ცეკვაში, როგორ ფიქრობ, რომელ ტურამდე შეიძლება მიხვიდეთ?

გიორგი:

- სავარაუდოდ, მსოფლიო ჩემპიონატამდე.

სალომე:

- წინასწარ ვერაფერს გეტყვი. ძალიან მინდა, ფინალამდე მივიდეთ, ვნახოთ, როგორ განვითარდება მოვლენები.

- წინა სეზონში მონაწილეებს შორის დაძაბული ურთიერთობა იყო. ახლა როგორი ურთიერთობა გაქვთ კონკურენტებთან?

გიორგი:

- პროექტში უმეტესად ჩემი მეგობრები არიან. თან ამ პროექტში გასართობად მოვდივარ. ვიცი, რომ კარგ ფორმაში ჩავდგები და მიხარია. ასევე დიდი მადლობელი ვარ ამ პროექტის და "ვერის უბნის მელოდიების", რომ ძალიან მაგარი მეგობრები შევიძინე. ვიცი, რომ ისინი ცხოვრების ბოლომდე გამყვებიან და ეს ყველაზე ღირებულია ჩემთვის. ვიცი, რომ მეც და სალომეც მაქსიმალურად დავიხარჯებით. სადამდე მივალთ, ეს უკვე ხალხის გადასაწყვეტი იქნება. არც ინტრიგნობას ვაპირებ. თუ გაგვაგდებენ, არც ეგ მეწყინება. ე.ი. გაგდების ღირსი ვიქნებით. თუ არასწორად გამაგდებენ, ჩემთვის ვიტყვი, ეეეჰ-მეთქი. ნამდვილად არ ვაპირებ, ვინმეს დავემდურო.

სალომე:

- პირველ სეზონში მოცეკვავეებს შორის არანაირი დაძაბულობა არ ყოფილა.

- აჩიკო მეფარიძემ შოუ პირველი ტურის შემდეგ დატოვა და მერე დიდი ძალისხმევა დასჭირდათ შოუს ორგანიზატორებს, რომ დაებრუნებინათ...

- არ ვიცი, ეს ყველაფერი გარედან როგორ ჩანდა. დარწმუნებული ვარ, ახლა არ იქნება არანაირი ინტრიგა.

- გიორგი, შეყვარებული როგორ შეხვდა პრო­ექტში შენს მონაწილეობას?

- თამთა შალამბერიძე ძალიან ბედნიერია, იმიტომ რომ იცის, პროფესიონალის ხელში ვარ. რაც შეეხება ჩვენი ერთად ცეკვის მეორე მხარეს, ეჭვიანობას, ჩემი აზრით, ეს სასაცილოა. გიგი გაჩეჩილაძე და სალომე თავიანთი საქმის პროფესიონალები არიან, ეს ყველამ იცის. რაც შეეხება თამთას, მან იცის, რომ საქმეს ვაკეთებ. უხარია, რომ კარგი მეწყვილე შემხვდა. იცის, რომ ისევ თამთას გამოადგება, მე რომ ტანგო კარგად მეცოდინება და მერე ერთად ვიცეკვებთ.

- თამთა კარგად ცეკვავს?

- სწავლობს და ნიჭიერია, კარგი პლასტიკა აქვს.

- მოგებულებისთვის რა პრიზებია?

- როგორც მე ვიცი, წელს უკეთესი პრიზები იქნება. ჯერ ყველაფერი არაა ცნობილი, მაგრამ ვიცი, რომ უკეთესი იქნება. თუ მოვიგებ, ძალიან ბედნიერი ვიქნები და ჩემს ცხოვრებაში ყველაფერი უკეთესობისკენ შეიცვლება. რასაკვირველია, ვფიქრობთ ფულად პრიზზეც. რადგან კონკურსია, პირველ ადგილზე გვინდა გასვლა და ამისთვის ბევრი უნდა ვიმუშაოთ. უამრავი საქმე გადავდე და ამაზე ვარ გადართული. პრიზიც მინდა და დანარჩენი სხვაც, რასაც ეს პროექტი მომიტანს.

- გიორგი, თქვი, "ვერის უბნის მელოდიებში" კარგი სკოლა გავიარეო. მანამდე ცეკვავდი?

- პროფესიონალი მოცეკვავე არასდროს ვყოფილვარ. დაახლოებით ოთხი-ხუთი წელი ვცეკვავდი, არჩილ სოლოღაშვილს ანსამბლი ჰქონდა და კონცერტებზე მომღერლების შოუს ცეკვით ვაფორმებდით, გარდა ამისა, პროფესია მაქვს ისეთი, რომ ცეკვასთან მიწევს შეხება. ბოლოს ძალიან "დავძროხდი", წონაში მოვიმატე. რაც "ვერის უბნის მელოდიებში" მოვედი, დაახლოებით ათი კილო მაქვს დაკლებული. ვივარჯიშე და დავიკელი, ასეთ კარგ ფორმაში ცხოვრებაში არ ვყოფილვარ.

სალომე:

- დიდი ხანია, ვცეკვავ, მაგრამ "ვერის უბ­ნის მელოდიებში" სხვა სტილის ცეკვებია. ესაა მოდერნ ჯაზი, რომელსაც, სამწუხაროდ, საქართველოში არ ასწავლიან. ჩემთვის ეს ახალი იყო და ბევრი რამ ვისწავლე.

- პროფესიით დიპლომატი ხარ. ბოლო დროს ცეკვის გამო მგონი, საერთოდ ჩამოშორდი შენს სპეციალობას...

- რამდენიმე წელი ცეკვაში პაუზა მქონდა. ბოლოს ცეკვის გარეშე ვერ გავძელი და დავბრუნდი.

- გიორგი, მგონი ცეკვების გამო მსახიობობისთვის ვეღარ იცლი...

- არ არის მასე. თეატრში რომელ სპექტაკლებშიც ვიყავი, ისევ ვითამაშებ. სამწუხაროდ, დროის სიმცირის გამო, შეიძლება ახალ სპექტაკლებში ვერ მნახოთ. სერიალშიც ვარ, "გოგონა გარეუბნიდან მედიარ", ახალ ფილმშიც მიღებენ, რომელზეც ჯერ არ მინდა ვისაუბრო.

- რთული არაა ამდენი მუშაობა?

- ძალიან რთულია. მინდა, რომ 30 საათი იყოს დღეში და არა 24. ცოტა ძილიც ხომ გინდა ადამიანს, რომ მეორე დღეს აზრზე იყო.

- "ვერის უბნის მელოდიებს" პოლიტიკური ელფერი გასდევს...

- სიმართლე გითხრათ, მე არ მიგრძნია პოლიტიკური ელფერი. მიმაჩნია, რომ ჩემს საქმეს ვაკეთებ. პოლიტიკაში არ ვიჭრები. აქ ჩემი საქმის საკეთებლად მოვედი. ვფიქრობ, რომ ხელს არავინ გვიშლის და იდეალური გარემო გვაქვს, რომ ვაკეთოთ ჩვენი საქმე, რომელიც გვიყვარს.

- და რა გრძნობა გქონდა, როცა იცოდი, რომ ქვეყნის პრეზიდენტი უნდა დასწრებოდა თქვენს სპექტაკლს და მას სპექტაკლი ძალიან აინტერესებდა...

- ჩვენი პრეზიდენტი უკვე ცხრაასჯერ დაგვესწრო. ოზურგეთშიც იყო. ეს ამბავი უბრალოდ პასუხისმგებლობას გმატებს, როცა იცი, რომ საქართველოს პირველი პირი უნდა დაგესწროს, უფრო დიდი პასუხისმგებლობა გაქვს და გინდა, რომ უკეთესი შოუ გამოვიდეს. თუმცა ჩემთვის რიგითი მაყურებელიც ძალიან მნიშვნელოვანია. ზუსტად ისე ვიხარჯები დანარჩენ შემთხვევაშიც. დარბაზში ვინ იჯდება, ჩემთვის მნიშვნელობა არ აქვს. რადგან ადამიანმა სპექტაკლში ფული გადაიხადა, უფლება არ მაქვს, ცუდად ვითამაშო.

- სალომე, როგორც ვიცი, საზღვარგარეთ წასვლაზე ოცნებობ...

- ჯერ 22 წლის ვარ. დარწმუნებული ვარ, ყველა მოცეკვავეს უნდა საზღვარგარეთ წასვლა. საქართველოში სამეჯლისო ცეკვებს დიდ ყურადღებას არ აქცევენ.

- გიორგი, ყოველთვის მოგწონდა სამეჯლისო ცეკვები?

- სხვა შორის, არასდროს ვაფასებდი ბალერინების შრომას, არ მიყვარს ბალეტი. არასდროს ვაფასებდი სამეჯლისო ცეკვების მოცეკვავეებს. ტანგოზე ბავშვობიდან ვგიჟდები, მაგრამ მეგონა, ეს ცეკვები ადვილი იყო. ახლა, ამ სპექტაკლზე ვნახე, რა ჯოჯოხეთური შრომა გჭირდება, კარგად რომ იცეკვო და გავჩუმდი. ძალიან რთული ყოფილა.

სალომე:

- მაყურებელი რომ ხედავს, როგორ ცეკვავ, ჰგონია, რომ ეს ძალიან ადვილია.

გიორგი:

- ამ ორი სფეროს ადამიანების შრომა დავაფასე. ვთქვი, ყოჩაღ-მეთქი. ალბათ მე ვერ შევძლებდი ამ სფეროში მუშაობას.

- რადგან ასე შეგეცვალა აზრი, მოგვიანებით შეიძლება ბალეტის ცეკვაც დაიწყო...

- შეიძლება ყველაზე სასაცილო რამ მოხდეს და მოტკეცილი, ამოკვანწული რეიტუზით "გედების ტბაში" მორცხვი გედი განვასახიერო. ვხუმრობ, ეს არასდროს მოხდება. ერთხელ წამიყვანეს ბალეტზე. რვა წლის ვიყავი, მახსოვს, ავტირდი. ვერ მივხვდი, ჰაერში რატომ დაფრინავდა ხალხი და რა უნდოდათ. მას მერე ბალეტი მეზიზღებოდა. მახსოვს, მამაჩემმა დარბაზიდან გამათრია, რატომ მარცხვენო, მეუბნებოდა.

მერი კობიაშვილი

ჟურნალი "რეიტინგი"

(გამოდის ორშაბათობით)