პოლიტიკა
კულტურა/შოუბიზნესი
Faceამბები

23

ივლისი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

ოთხშაბათი, მთვარის ოცდამერვე დღე დაიწყება 02:27-ზე, მთვარე კირჩხიბშია – საკუთარ თავში ჩაიხედეთ. შეგიძლიათ დაიწყოთ ნებისმიერი საქმე. განსაკუთრებით მიწისა და უძრავი ქონების შესაძენად. აკეთეთ ბიზნესი და იმუშავეთ. დაიწყეთ ახალი საქმეები. მოაგვარეთ ფინანსური საკითხები. გააფორმეთ მნიშვნელოვანი დოკუმენტები, ხელშეკრულებები და კონტრაქტები. შეინარჩუნეთ სიმშვიდე და კეთილგანწყობა ყველა საკითხში. საიდუმლოდ შეინახეთ თქვენი წარმატებები და მიღწევები. უხვად მიირთვით მწვანილი. კარგია თხილი, არ დაგავიწყდეთ წვენების დალევა, ხილისა და ბოსტნეულის ჭამა. უმჯობესია რაციონიდან გამორიცხოთ მარცვლეული და ცხოველური საკვები. თვალები და ტვინი აქტიურია.
მსოფლიო
სამხედრო
სამართალი
საზოგადოება
მეცნიერება
მოზაიკა
კონფლიქტები
სპორტი
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
პოლიტიკური კარნავალი და სამართალი, რომელსაც ჯალათები ამყარებენ
პოლიტიკური კარნავალი და სამართალი, რომელსაც ჯალათები ამყარებენ

პა­ტიმ­რე­ბის ქო­მა­გად ვერ გა­მოვ­დგე­ბი, ნამ­დვი­ლად არ მა­ვი­წყდე­ბა, რომ გი­სო­სებს მიღ­მა (პო­ლიტ­პა­ტიმ­რე­ბი­სა და სხვა იშ­ვი­ა­თი გა­მო­ნაკ­ლი­სის გარ­და) უმ­თავ­რე­სად, მკვლე­ლე­ბი, მო­ძა­ლა­დე­ე­ბი, ქურ­დე­ბი და თაღ­ლი­თე­ბი არი­ან. ნე­ბის­მი­ე­რი ნორ­მა­ლუ­რი მო­ქა­ლა­ქის და­რად ვფიქ­რობ, რომ ბო­როტ­მოქ­მედ­მა შე­სა­ბა­მი­სი სას­ჯე­ლი უნდა მო­ი­ხა­დოს, მაგ­რამ უმ­ძი­მე­სი და­ნა­შა­უ­ლის ჩამ­დე­ნიც კი ვერ შე­ედ­რე­ბა ფორ­მი­ან ჯა­ლა­თებს, რომ­ლე­ბიც სა­კან­ში და­მარ­ტო­ხე­ლე­ბულ ადა­მი­ანს აწა­მე­ბენ, აუ­პა­ტი­უ­რე­ბენ ან ცე­მით სიკ­ვდი­ლის პი­რამ­დე მიჰ­ყავთ. ამი­ტომ არის სა­ზო­გა­დო­ე­ბა შოკ­ში ჩა­ვარ­დნი­ლი და თი­თო­ე­ულ ჩვენ­განს უჩ­ნდე­ბა კი­თხვე­ბი - რას­თან გვაქვს საქ­მე? სა­ი­დან მო­ვი­და ეს სა­ში­ნე­ლე­ბა?

თე­მა­ზე სამ­სჯე­ლოდ, სა­მარ­თალმცოდ­ნეს, ფსი­ქო­ლოგს, ფი­ლო­სო­ფოს­სა და ეკ­ლე­სი­ის მსა­ხურს შევ­ხვდი.

- რა ხდე­ბა სა­პა­ტიმ­რო­ებ­ში და რამ­დე­ნად შე­საძ­ლე­ბე­ლია, რომ ქვეყ­ნის ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის პო­ლი­ტი­კურ ხელ­მძღვა­ნე­ლებს მომ­ხდა­რის შე­სა­ხებ ინ­ფორ­მა­ცია არ ჰქო­ნო­დათ?

ლია მუ­ხა­შავ­რია, იუ­რის­ტი და უფ­ლე­ბა­დამ­ცვე­ლი:

- რო­მე­ლი უვი­ცი ამ­ბობს, რომ პა­ტიმ­რე­ბის წა­მე­ბის შე­სა­ხებ არა­ფე­რი იცო­და? ასეთ­მა ადა­მი­ან­მა არც პრე­ზი­დენ­ტო­ბა უნდა და­იბ­რა­ლოს და არც მი­ნის­ტრო­ბა. სი­ნამ­დვი­ლე­ში ყვე­ლამ ყვე­ლა­ფე­რი იცო­და. ამ სა­მი­ნის­ტრო­ში არას­დროს მი­მუ­შა­ვია, მაგ­რამ მე ვი­ცო­დი და კალ­მა­ხე­ლი­ძემ არ იცო­და?! სრუ­ლი პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბით ვამ­ბობ, რომ ცი­ხე­ში პა­ტიმ­რებს სწო­რედ კალ­მა­ხე­ლი­ძის გან­კარ­გუ­ლე­ბით აწა­მებ­დნენ. ამა­ზე მე­ტყვე­ლებს მისი გან­მარ­ტე­ბე­ბი, რომ თურ­მე პა­ტიმ­რე­ბი უბ­რა­ლოდ, "თა­ვი­ან­თი სიკ­ვდი­ლით" ან ხან­დაზ­მუ­ლო­ბის გამო იხო­ცე­ბი­ან. რო­დე­საც ვე­კი­თხე­ბო­დით, - თუ რა­ტომ იყო გა­უ­საძ­ლი­სი პი­რო­ბე­ბი? - ამა­ზე პა­სუხს ან სა­ერ­თოდ არ გვცემ­და, ან რა­ღაც არა­ა­დეკ­ვა­ტურს ამ­ბობ­და... ის, რაც ცი­ხე­ში ხდე­ბო­და, პი­რა­დად მი­ხე­ილ სა­ა­კაშ­ვი­ლის მიერ პარ­ლა­მენ­ტში გა­მო­ცხა­დე­ბუ­ლი "ნუ­ლო­ვა­ნი ტო­ლე­რან­ტო­ბის" პო­ლი­ტი­კის შე­დე­გი გახ­ლდათ. სწო­რედ მან თქვა, - ეს­რო­ლეთ და­მიზ­ნე­ბით ყვე­ლას, ვინც ცი­ხის ად­მი­ნის­ტრა­ცი­ას, ბად­რაგს წი­ნა­აღ­მდე­გო­ბას გა­უ­წევ­სო! რო­დე­საც პრე­ზი­დენ­ტი ასეთ გან­ცხა­დე­ბას აკე­თებს, ცი­ხის ად­მი­ნის­ტრა­ცია თავს უფ­ლე­ბა­მო­სი­ლად მი­იჩ­ნევს, სურ­ვი­ლის მი­ხედ­ვით, აწა­მოს, გა­ა­უ­პა­ტი­უ­როს ან მოკ­ლას პა­ტი­მა­რი.

ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის წარ­მო­მად­გენ­ლებს, რომ­ლე­ბიც თავს იმარ­თლე­ბენ, ვი­თომ არა­ფე­რი იცოდ­ნენ, შე­ვახ­სე­ნებ, რომ ამ ზა­ფხულს ქსნის ცი­ხის 700-მა პა­ტი­მარ­მა თავ­ზე ხელი აიღო და არა­სამ­თავ­რო­ბო ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ებს ოფი­ცი­ა­ლუ­რი წე­რი­ლის სა­შუ­ა­ლე­ბით მი­მარ­თა დახ­მა­რე­ბის­თვის. ევ­რო­პა­ში მსგავ­სი პრე­ცე­დენ­ტი ჯერ არ მომ­ხდა­რა. ამ­დენ პა­ტი­მარს ოფი­ცი­ა­ლუ­რი უწყე­ბის­თვის სა­ჯა­რო წე­რი­ლით ჯერ არც ერთ ევ­რო­პულ ქვე­ყა­ნა­ში არ მი­უ­მარ­თავს. ამ ყვე­ლაფ­რის შემ­დეგ სა­ა­კაშ­ვი­ლი და კალ­მა­ხე­ლი­ძე რო­გორ ამ­ბო­ბენ, რომ არა­ფე­რი იცოდ­ნენ?! რაც შე­ე­ხე­ბა ამ და­ნა­შა­უ­ლის მხი­ლე­ბა­ში თით­ქოს­და თა­მა­ზაშ­ვი­ლის მო­ნა­წი­ლე­ო­ბას: წარ­მო­უდ­გე­ნე­ლია, ერ­თმა პა­ტი­მარ­მა, რაც უნდა დიდი ფი­ნან­სუ­რი რე­სურ­სი ჰქონ­დეს, ცი­ხე­ში იმ­ხე­ლა ძა­ლა­უფ­ლე­ბა მო­ი­პო­ვოს, რომ ცი­ხის ად­მი­ნის­ტრა­ცი­ის რამ­დე­ნი­მე ათე­ულ თა­ნამ­შრო­მელს პა­ტიმ­რე­ბის ცემა და ამ სცე­ნე­ბის ვი­დე­ო­ზე გა­და­ღე­ბა და­უკ­ვე­თოს. ასე­თი ბრალ­დე­ბით ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა პირ­და­პირ აღი­ა­რებს, რომ ამ ქვე­ყა­ნა­ში ცი­ხეს ისევ "კა­ნო­ნი­ე­რი ქურ­დე­ბი" მარ­თა­ვენ.

- თქვენ თუ გქო­ნი­ათ შე­ხე­ბა წა­მე­ბის კონ­კრე­ტულ ფაქ­ტებ­თან?

- რამ­დე­ნიც გინ­დათ, იმ­დე­ნი მქო­ნია. თით­ქმის ყვე­ლა საქ­მე, რო­მე­ლიც სტრას­ბურ­გში მაქვს გა­სა­ჩივ­რე­ბუ­ლი, პა­ტიმ­რის წა­მე­ბა­სა და მის მი­მართ არა­ა­და­მი­ა­ნურ მო­პყრო­ბას ეხე­ბა. გა­ე­როს კონ­ვენ­ცი­ით, ადა­მი­ა­ნის წა­მე­ბა სა­ო­მარ ვი­თა­რე­ბა­შიც კი და­უშ­ვე­ბე­ლია. წარ­მო­გიდ­გე­ნი­ათ? ჯა­რის­კაც­საც, რო­მე­ლიც ტყვი­ას გეს­რო­და, ტყვედ ჩა­ვარ­დნის შემ­თხვე­ვა­ში, ადა­მი­ა­ნუ­რად უნდა მო­ექ­ცე...

- სას­ჯე­ლაღ­სრუ­ლე­ბის 10 თა­ნამ­შრო­მე­ლი და­პა­ტიმ­რე­ბუ­ლია და ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა გვე­უბ­ნე­ბა, რომ სა­მარ­თა­ლი აღ­სრულ­დე­ბა...

- ის ხალ­ხი, ვინც და­ა­პა­ტიმ­რეს, მხო­ლოდ შემ­სრუ­ლებ­ლე­ბი იყ­ვნენ. მე ვიცი, რომ ბაჩო ახა­ლა­ია და ჭა­კუა პი­რა­დად მო­ნა­წი­ლე­ობ­დნენ პა­ტიმ­რე­ბის ცემა-წა­მე­ბა­ში. ვერ ვი­ტყვი, რად­გან ნამ­დვი­ლად არ გა­მი­გია - ხა­თუ­ნა კალ­მა­ხე­ლი­ძეს პი­რა­დად ეცე­მოს ვინ­მეს­თვის, მაგ­რამ სის­ხლის სა­მარ­თლის საქ­მე მის წი­ნა­აღ­მდე­გაც უნდა აღიძ­რას, რად­გან ხელს აფა­რებ­და ჯა­ლა­თებს.

- ბად­რა­გის თა­ნამ­შრომ­ლებს პი­რა­დად თუ იც­ნობთ?

- რა თქმა უნდა, ვიც­ნობ. ცი­ხის უფ­როს­თან, რე­ჟი­მის უფ­როს­თან და მის მო­ად­გი­ლე­ებ­თან არ­ცთუ იშ­ვი­ა­თად მი­წევ­და ურ­თი­ერ­თო­ბა.

- რა შე­გიძ­ლი­ათ გვი­თხრათ მათ­ზე - რო­გო­რი ადა­მი­ა­ნე­ბი არი­ან?

- ერთი შე­ხედ­ვით, ჩვე­უ­ლებ­რი­ვი ადა­მი­ა­ნე­ბი არი­ან... თუმ­ცა მინ­და აღ­ვნიშ­ნო, რომ ამ უწყე­ბას ძა­ლი­ან ხში­რად ტო­ვებ­დნენ თა­ნამ­შრომ­ლე­ბი. მა­შინ, რო­დე­საც ქვე­ყა­ნა­ში უმუ­შევ­რო­ბაა, სას­ჯე­ლაღ­სრუ­ლე­ბის სის­ტე­მა­ში ყო­ველ­თვის არის ვა­კან­ტუ­რი ად­გი­ლე­ბი.

- უნდა მი­ვიჩ­ნი­ოთ თუ არა სის­ტე­მის მსხვერ­პლად ადა­მი­ა­ნე­ბი, რომ­ლე­ბიც იძუ­ლე­ბუ­ლი იყ­ვნენ, და­ნა­შა­უ­ლებ­რი­ვი ბრძა­ნე­ბე­ბი შე­ეს­რუ­ლე­ბი­ნათ?

მა­რი­ნა ბა­ლი­აშ­ვი­ლი, ფსი­ქო­ლო­გი:

- ისი­ნი მსხვერ­პლნი ნამ­დვი­ლად, არ არი­ან. თუ ადა­მი­ანს სა­დიზ­მი ხა­სი­ათ­ში არ გი­ზის, ვე­რა­ნა­ი­რი იძუ­ლე­ბის ან ფუ­ლა­დი ჯილ­დოს სა­ფა­სუ­რად ვერ აწა­მებ. რო­დე­საც ნი­ურნ­ბერ­გის პრო­ცეს­ზე ფა­შის­ტი სამ­ხედ­რო დამ­ნა­შა­ვე­ე­ბი გა­ა­სა­მარ­თლეს, ისი­ნი თავს იმარ­თლებ­დნენ, - და­ვა­ლე­ბას ვას­რუ­ლებ­დი­თო. სა­ერ­თა­შო­რი­სო სა­მარ­თლის ნორ­მე­ბის მი­ხედ­ვით, არ უნდა შე­ას­რუ­ლო ბრძა­ნე­ბა, თუ ის ჰუ­მა­ნიზმს ეწი­ნა­აღ­მდე­გე­ბა.

- რა შე­გიძ­ლი­ათ გვი­თხრათ იმათ ფსი­ქო­ტიპ­ზე, რომ­ლე­ბიც ადა­მი­ა­ნის წა­მე­ბა­ზე უარს არ ამ­ბო­ბენ?

- ფსი­ქო­ლო­გი­უ­რი თვალ­საზ­რი­სით, ესე­ნი სა­დის­ტე­ბი არი­ან. სა­ზო­გა­დო­ე­ბა­ში იმა­ზე მეტი სა­დის­ტუ­რი მიდ­რე­კი­ლე­ბე­ბის მქო­ნე ადა­მი­ა­ნია, ვიდ­რე თქვენ წარ­მო­გიდ­გე­ნი­ათ. და­აკ­ვირ­დით, რამ­დე­ნი ბავ­შვი აწ­ვა­ლებს ში­ნა­ურ ცხო­ველ­სა თუ ფრინ­ველს, თო­ჯი­ნას აგ­ლეჯს ფე­ხებ­სა და ხე­ლებს... ბავ­შვი გა­უ­აზ­რებ­ლად იქ­ცე­ვა ასე, სულ არ იცის, რას აკე­თებს, უბ­რა­ლოდ, ამით სი­ა­მოვ­ნე­ბას იღებს. ადა­მი­ა­ნის ამ თვი­სე­ბას თრგუ­ნავს: სწო­რი აღ­ზრდა, გა­ნათ­ლე­ბა, სპორ­ტი, კულ­ტუ­რა... თუ ასე­თი კა­ტე­გო­რი­ის პირი სწო­რად ვერ აღ­ზარ­დეს, მშობ­ლებ­მა სიბ­რა­ლუ­ლის გრძნო­ბა არ გა­უღ­ვი­ვეს და სა­შუ­ა­ლე­ბა არ მის­ცეს, მის ბუ­ნე­ბა­ში დაგ­რო­ვი­ლი აგ­რე­სია სპორ­ტში და­ხარ­ჯოს, ის ერთ დღეს აუ­ცი­ლებ­ლად გა­მო­ავ­ლენს სი­სას­ტი­კეს. არ გა­ინ­ტე­რე­სებთ, ერთ უწყე­ბა­ში ამ­დენ­მა სა­დის­ტმა რო­გორ მო­ი­ყა­რა თავი?! ადრე ავ­ტო­მო­ბი­ლის მარ­თვის მოწ­მო­ბა­საც კი არ მოგ­ცემ­დნენ, თუ ფსი­ქო­ტესტს არ ჩა­გი­ტა­რებ­დნენ. და­ვი­ჯე­რო, ისეთ სა­პა­სუ­ხის­მგებ­ლო სამ­სა­ხურ­ში, რო­გო­რი­ცაა სას­ჯე­ლაღ­სრუ­ლე­ბის სის­ტე­მა, ისე მი­ი­ღეს ადა­მი­ა­ნე­ბი და ხელ­ში ია­რა­ღი მის­ცეს, რომ მათი ფსი­ქო­ლო­გი­ით არ და­ინ­ტე­რეს­დნენ?!

- ფიქ­რობთ, რომ სას­ჯე­ლაღ­სრუ­ლე­ბის სის­ტე­მა­ში სა­დის­ტუ­რი მიდ­რე­კი­ლე­ბე­ბის მქო­ნე ადა­მი­ა­ნე­ბი მი­ზან­მი­მარ­თუ­ლად მი­ი­ღეს?

- არა­ფერს ვამ­ტკი­ცებ; უდა­ნა­შა­უ­ლო­ბის პრე­ზუმფცი­ას ვერ და­ვარ­ღვევ, თუმ­ცა სა­ეჭ­ვოდ მეჩ­ვე­ნე­ბა ის ფაქ­ტი, რომ ამ­დე­ნი სა­დის­ტი ერ­თად შემ­თხვე­ვით მოხ­ვდა.

- სა­დიზ­მი და­ა­ვა­დე­ბაა თუ უბ­რა­ლოდ, ხა­სი­ა­თის ნი­შან-თვი­სე­ბა?

- სა­დის­ტე­ბი არც ავად­მყო­ფე­ბი არი­ან და არც ნორ­მა­ლუ­რე­ბი; სა­დღაც შუ­ა­ში არი­ან "გა­ჩხე­რი­ლე­ბი". ფსი­ქო­ლო­გია სა­დიზმს იმის გამო არ ცნობს ავად­მყო­ფო­ბად, რომ მას არც სიმპტო­მე­ბი აქვს და არც გან­ვი­თა­რე­ბის სტა­დი­ე­ბი. სა­დის­ტად ადა­მი­ა­ნი იბა­დე­ბა და ის ნორ­მა­ლუ­რი არ არის, თუმ­ცა, რო­გორც უკვე გი­თხა­რით, ის კონ­ტროლს ექ­ვემ­დე­ბა­რე­ბა. მთა­ვა­რია, მშობ­ლებ­მა დრო­ზე მი­აქ­ცი­ონ ყუ­რა­დღე­ბა.

- რით უნდა ავ­ხსნათ ის ფაქ­ტი, რომ პა­ტიმ­რე­ბის წა­მე­ბა­ში ბრალ­დე­ბულ ადა­მი­ა­ნებს ახ­ლობ­ლე­ბი და­დე­ბი­თად ახა­სი­ა­თე­ბენ? ზო­გი­ერ­თი მათ­გა­ნი ეკ­ლე­სი­ის მრევ­ლიც კი ყო­ფი­ლა...

- ნი­ურნ­ბერ­გის პრო­ცეს­ზე მო­სა­მარ­თლე­ებს ფა­შის­ტე­ბის­თვის სას­ჯე­ლის გა­მო­ტა­ნა გა­უ­ჭირ­დათ, რად­გან კო­დექსში არ არ­სე­ბობ­და ისე­თი მუხ­ლე­ბი, რომ­ლე­ბიც ფა­შის­ტე­ბის მიერ ჩა­დე­ნილ და­ნა­შა­ულს მი­ე­სა­და­გე­ბო­და. სწო­რედ მა­შინ მო­ი­გო­ნეს მუხ­ლი - კა­ცობ­რი­ო­ბის წი­ნა­შე ჩა­დე­ნი­ლი და­ნა­შა­უ­ლის­თვის. ალ­ბათ ბევ­რს წარ­მო­უდ­გენ­ლად მო­ეჩ­ვე­ნე­ბა, მაგ­რამ ფა­შის­ტე­ბი, რომ­ლებ­მაც თა­ვი­ან­თი სი­სას­ტი­კით მსოფ­ლიო გა­ა­ოგ­ნეს, იდე­ა­ლუ­რი მა­მე­ბი, შვი­ლე­ბი და ქმრე­ბი იყ­ვნენ. ერთ-ერთ მათ­განს შინ ია­დო­ნე­ბიც კი ჰყავ­და...

- რაც შე­ე­ხე­ბა თა­ვად ნა­წა­მებ პა­ტიმ­რებს: ამ ყვე­ლაფ­რის შემ­დეგ ისი­ნი უფრო სა­შიშ­ნი ხომ არ ხდე­ბი­ან სა­ზო­გა­დო­ე­ბის­თვის?

- ნა­ცე­მი და შე­უ­რა­ცხყო­ფი­ლი ადა­მი­ა­ნი ით­რგუ­ნე­ბა, კარ­გავს სა­კუ­თა­რი თა­ვის პა­ტი­ვის­ცე­მას, უჩ­ნდე­ბა კომ­პლექ­სე­ბი, მას­ში პი­როვ­ნე­ბა კვდე­ბა, აღარ აქვს ღირ­სე­ბის გან­ცდა. თუ ასეთ ადა­მი­ანს სი­ტუ­ა­ცია ჩა­უ­ვარ­დე­ბა, ის მერე ყვე­ლაფ­რის მკად­რე­ბე­ლია. ასე რომ, ხე­ლი­სუფ­ლე­ბამ კრი­მი­ნალ­თან ბრძო­ლის არას­წო­რი მე­თო­დი აირ­ჩია; სა­სურ­ვე­ლი შე­დე­გის მი­საღ­წე­ვად მათ სხვა გზა უნდა აერ­ჩი­ათ: ად­ვი­ლია, ბავ­შვი გა­ლა­ხო და ისე გა­და­აჩ­ვიო ამა თუ იმ მავ­ნე ჩვე­ვას, მაგ­რამ გო­ნი­ე­რი მშო­ბე­ლი ასე არას­დროს მო­იქ­ცე­ვა, ის შე­ეც­დე­ბა, შე­გო­ნე­ბი­თა და და­რი­გე­ბით მი­აღ­წი­ოს შე­დეგს. მთავ­რო­ბა ამა­ყობს, რომ ქვე­ყა­ნა­ში კრი­მი­ნა­ლი აღარ არის, ქუ­ჩა­ში არა­ვინ გვა­ყა­ჩა­ღებს, ბი­ნას არა­ვინ "გვი­ტეხს". კი, ბა­ტო­ნო, ეს მარ­თლაც ასეა, მაგ­რამ შე­გახ­სე­ნებთ, რომ არც სტა­ლი­ნის მმარ­თვე­ლო­ბის დროს იყო კრი­მი­ნა­ლი და ქურ­დო­ბა; დღეს ვინ­მეს მოს­წონს მისი მმარ­თვე­ლო­ბის მე­თო­დე­ბი?..

დე­კა­ნო­ზი შალ­ვა კე­კე­ლია:

- ვფიქ­რობ, რომ კრი­მი­ნა­ლი, მკვლე­ლი და მო­ძა­ლა­დე აუ­ცი­ლებ­ლად უნდა და­ი­სა­ჯოს, ქვე­ყა­ნა­ში ქურ­დუ­ლი მენ­ტა­ლი­ტე­ტი არ უნდა არ­სე­ბობ­დეს, მაგ­რამ და­უშ­ვე­ბე­ლია ის, რა­საც ცი­ხის ად­მი­ნის­ტრა­ცია აკე­თებს. ისი­ნი ყო­ველ­გვარ წე­სებს არ­ღვე­ვენ, პა­ტა­რა ბი­ჭებს კა­ცო­ბას არ­თმე­ვენ. იმის მა­გივ­რად, რომ გა­მოს­წო­რე­ბის შან­სი მის­ცენ, უა­რეს მხე­ცე­ბად აქ­ცე­ვენ. მე თა­ვად გახ­ლდით სა­პყრო­ბი­ლე­ში. შემ­ზა­რა ამ­დე­ნი კა­ცო­ბა­წარ­თმე­უ­ლი ადა­მი­ა­ნის ნახ­ვამ. ეს არაქ­რის­ტი­ა­ნუ­ლია, ეს უზ­ნე­ო­ბაა. თუ ეს ხალ­ხი კრი­მი­ნალს ებ­რძვის, თა­ვად რა­ტომ­ღა იქ­ცე­ვი­ან კრი­მი­ნა­ლე­ბი­ვით?!

- ალ­ბათ პა­ტიმ­რებ­საც გა­ე­სა­უბ­რეთ. ფიქ­რო­ბენ თუ არა ისი­ნი შუ­რის­ძი­ე­ბა­ზე?

- თუ ადა­მი­ა­ნი ღრმად მორ­წმუ­ნე ქრის­ტი­ა­ნი არ არის, რა თქმა უნდა, შუ­რის­ძი­ე­ბა­ზე იფიქ­რებს. თუმ­ცა მათ გა­სა­გო­ნად ვი­ტყვი: თუ ისი­ნი ჯა­ლა­თებ­ზე შურს იძი­ე­ბენ, თა­ვა­დაც ჯა­ლა­თე­ბი გახ­დე­ბი­ან.

- თქვენ­თვის ბად­რაგს ან ცი­ხის ად­მი­ნის­ტრა­ცი­ის სხვა თა­ნამ­შრო­მელს თუ ჩა­უ­ბა­რე­ბია აღ­სა­რე­ბა?

- ჩვენ მკვლე­ლე­ბიც გვა­ბა­რე­ბენ აღ­სა­რე­ბას, მაგ­რამ ცოდ­ვის მო­ნა­ნი­ე­ბა მხო­ლოდ აღ­სა­რე­ბის ჩა­ბა­რე­ბით შე­უძ­ლე­ბე­ლია. უფა­ლი ცოდ­ვას მხო­ლოდ მა­შინ მო­გი­ტე­ვებს, თუ წრფე­ლი გუ­ლით მო­ი­ნა­ნი­ებ ჩა­დე­ნილს და ცხოვ­რე­ბის წესს შე­იც­ვლი.

ზაზა ფი­რა­ლიშ­ვი­ლი, ფი­ლო­სო­ფო­სი:

- რო­გორ შე­იძ­ლე­ბა შე­ფას­დეს და­ნა­შა­უ­ლი ადა­მი­ა­ნო­ბის წი­ნა­აღ­მდეგ?! ვფიქ­რობ, მხო­ლოდ "ვარ­დე­ბის რე­ვო­ლუ­ცი­ის" ვირუ­სით უკურ­ნებ­ლად და­ა­ვა­დე­ბულ­მა ადა­მი­ა­ნებ­მა შე­იძ­ლე­ბა წარ­მო­იდ­გი­ნონ, რომ ეს ჩვე­უ­ლებ­რი­ვი რამ არის და რომ ეს ყველ­გან ხდე­ბა. გუ­ლახ­დი­ლად გე­ტყვით - არ მა­ინ­ტე­რე­სებს, სად რა ხდე­ბა; მთა­ვა­რია, რომ ეს არ ხდე­ბო­დეს იმ სამ­ყა­რო­ში, სა­დაც ჩვენ ვართ და რომ­ლის მი­მართ პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბაც ღვთის წი­ნა­შე ყვე­ლას გვე­კის­რე­ბა. არც ის ლო­გი­კა მეს­მის - ცი­ვი­ლი­ზე­ბუ­ლი სამ­ყა­რო აღ­შფოთ­და, ე.ი. ჩვენს აღ­შფო­თე­ბა­ში მარ­თლე­ბი ვარ­თო... მთა­ვა­რია ჩვე­ნი ნება; გვსურს თუ არა, ისეთ სა­ხელ­მწი­ფო­ში ცხოვ­რე­ბა, სა­დაც ტო­ტა­ლუ­რი სიც­რუე და ძა­ლა­დო­ბაა გა­მე­ფე­ბუ­ლი. ძნე­ლი გან­სა­სა­ზღვრი არ უნდა ყო­ფი­ლი­ყო, რომ ჰი­პერტრო­ფი­რე­ბუ­ლი პი­ა­რის რე­ჟი­მი, რო­მელ­შიც ცხოვ­რე­ბა გვი­წევ­და, აუ­ცი­ლებ­ლად შეგ­ვიყ­ვან­და ჩიხ­ში და ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის მიერ გა­მარ­თულ პო­ლი­ტი­კურ კარ­ნა­ვალს მრა­ვა­ლი უმ­სგავ­სო­ბა შე­ა­ფა­რებ­და თავს. ახლა სხვა არა­ფე­რი ხდე­ბა, გარ­და იმი­სა, რომ ვიგ­რძე­ნით ეს, ვიგ­რძე­ნით, თუ სა­დამ­დე მიგ­ვიყ­ვა­ნა სა­კუ­თარ­მა გუ­ლუბ­რყვი­ლო­ბამ, ბე­დოვ­ლა­თო­ბამ და გა­თა­ვი­სუფ­ლე­ბას ვცდი­ლობთ.

- თქვენ რით ახ­სნით სის­ტე­მა­ში მო­მუ­შა­ვე ადა­მი­ან­თა არ­ცთუ მცი­რე­რი­ცხო­ვა­ნი ჯგუ­ფის ასეთ სი­სას­ტი­კეს?

- მოდი, ასე ვი­ტყვი: ციხე ნე­ბის­მი­ე­რი სა­ზო­გა­დო­ე­ბი­სა და გან­სა­კუთ­რე­ბით, ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის არაც­ნო­ბი­ე­რია. სწო­რედ ცი­ხე­ში ჩანს ყვე­ლა­ზე კარ­გად ის, თუ რა ფა­რულ ზრახ­ვებ­სა და მო­ტი­ვებს ატა­რე­ბენ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის წარ­მო­მად­გენ­ლე­ბი. ჩვენს დღე­ვან­დელ მდგო­მა­რე­ო­ბას "სხვის კოშ­მა­რულ სიზ­მარ­ში ცხოვ­რე­ბა" და­არ­ქვეს ჯერ კი­დევ საბ­ჭო­თა ეპო­ქა­ში. ნა­ნახ­მა კად­რებ­მა გვა­ი­ძუ­ლა, დაგ­ვე­ნა­ხა, თუ რა დე­მო­ნე­ბი სახ­ლო­ბენ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის არაც­ნო­ბი­ერ­ში, რა და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბა აქვთ ყო­ვე­ლი ჩვენ­გა­ნის მი­მართ და რომ 2007 და 2011 წლე­ბის ამ­ბე­ბი მხო­ლოდ პრე­ლუ­დია, მხო­ლოდ მი­ნიშ­ნე­ბა იყო. ყვე­ლა­ფე­რი ეს ბუ­ნებ­რი­ვი შე­დე­გია იმი­სა, რა­საც ვხე­დავ­დით, მაგ­რამ თვალს ვა­რი­დებ­დით. გა­იხ­სე­ნეთ, პირ­ვე­ლი რა აა­შე­ნა სა­ა­კაშ­ვილ­მა. ეს იყო "ევ­რო­პუ­ლი დო­ნის ციხე" რუს­თავ­ში, რო­მე­ლიც სი­ნამ­დვი­ლე­ში, სუ­ლაც არ აშე­ნე­ბუ­ლა. მთა­ვა­რი მა­ინც სხვა რა­მეა: გან­ცხა­დე­ბა მისი აშე­ნე­ბის შე­სა­ხებ სრუ­ლი­ად ნათ­ლად გა­მო­ხა­ტავ­და ამ კა­ცის ფა­რულ მო­ტი­ვებს.

თა­ვი­სი კრე­ა­ტი­უ­ლო­ბა მან, პირ­ველ რიგ­ში, ცი­ხეს და­უ­კავ­ში­რა. სი­ტყვამ მო­ი­ტა­ნა და, რო­გორც ჩანს, მან ახლა, 2012 წელს და­ას­რუ­ლა 2001 წელს და­წყე­ბუ­ლი ცი­ხის შე­ნე­ბა და შე­დე­გიც ვნა­ხეთ. გა­იხ­სე­ნეთ, პრო­პა­გან­დი­რე­ბა იმი­სა, რომ მისი და­ბა­დე­ბის დღე სტა­ლი­ნის და­ბა­დე­ბის დღეს ემ­თხვე­ო­და. გა­იხ­სე­ნეთ "ნუ­ლო­ვა­ნი ტო­ლე­რან­ტო­ბის" დეკ­ლა­რი­რე­ბა. ცი­ხის მოვ­ლე­ნებ­მა, უბ­რა­ლოდ, და­ას­რუ­ლა ეს პორ­ტრე­ტი. რაც შე­ე­ხე­ბა კონ­კრე­ტულ დამ­ნა­შა­ვე­ებს: ყვე­ლა სა­ზო­გა­დო­ე­ბა­ში არი­ან მა­ხინ­ჯი ფსი­ქი­კის ადა­მი­ა­ნე­ბი; მთა­ვა­რი დამ­ნა­შა­ვე მა­ინც ის არის, ვინც ამ ადა­მი­ა­ნებს ას­პა­რეზს მის­ცემს. მე ბევ­რჯერ მი­ნა­ხავს, თუ რო­გო­რი ვირუ­სის მა­ტა­რებ­ლე­ბი არი­ან გა­უ­წო­ნას­წო­რე­ბე­ლი ფსი­ქი­კის ადა­მი­ა­ნე­ბი, რო­გორ შე­უძ­ლი­ათ მათ ბევ­რის დარ­წმუ­ნე­ბა, რომ ბო­რო­ტე­ბა სი­ნამ­დვი­ლე­ში სი­კე­თეა და - პი­რი­ქით. მათი გან­წყო­ბე­ბი გა­დამ­დე­ბია.

- თქვე­ნი გან­წყო­ბა გა­სა­გე­ბია, მაგ­რამ წა­მე­ბის ამ­სახ­ვე­ლი ვი­დე­ო­კად­რე­ბის გა­მომ­ზე­უ­რე­ბას რამ­დე­ნად მარ­თე­ბუ­ლად მი­იჩ­ნევთ?

- გა­უ­გე­ბა­რი და მი­უ­ღე­ბე­ლი ის იქ­ნე­ბო­და, რომ არ გა­მომ­ზე­უ­რე­ბუ­ლი­ყო. ჩვენ რო­გორც სა­ზო­გა­დო­ე­ბა და გო­ნი­ე­რი არ­სე­ბე­ბი ვიმ­სა­ხუ­რებთ, ვი­ცო­დეთ, თუ რა სამ­ყა­რო­ში ვცხოვ­რობთ და რა შე­იძ­ლე­ბა ელო­დეს თი­თო­ე­ულ ჩვენ­განს. გარ­და ამი­სა, ყვე­ლა­ფერ ამის შე­სა­ხებ მით­ქმა-მოთ­ქმა უკვე გვეს­მო­და წლე­ბის მან­ძილ­ზე. ახლა უბ­რა­ლოდ, უტყუ­ა­რი სამ­ხი­ლე­ბი და­ი­დო. ცხა­დია, ძა­ლა­დო­ბა ნე­ბის­მი­ე­რი ქვეყ­ნის ცი­ხე­ში ხდე­ბა. ჩვენ­თან გა­მე­ფე­ბუ­ლი ძა­ლა­დო­ბის ფორ­მებ­მა ყვე­ლა მსგავს პრე­ცე­დენტს გა­და­ას­წრო თა­ვი­სი არა­ა­და­მი­ა­ნუ­რო­ბით.

- ლო­გი­კუ­რია, რომ სა­ზო­გა­დო­ე­ბა პა­ტიმ­რე­ბის წა­მე­ბი­სა და შე­უ­რა­ცხყო­ფის ფაქ­ტებს აპ­რო­ტეს­ტებს, მაგ­რამ პა­ტიმ­რე­ბის მი­მართ გა­და­მე­ტე­ბუ­ლი თა­ნაგ­რძნო­ბი­თა და სა­ყო­ველ­თაო ამ­ნის­ტი­ის მო­თხოვ­ნით სა­ვა­ლა­ლო შე­დეგს ხომ არ მი­ვი­ღებთ და კრი­მი­ნა­ლებს ძვე­ლი "ავ­ტო­რი­ტე­ტის" დაბ­რუ­ნე­ბის სა­შუ­ა­ლე­ბას ხომ არ მივ­ცემთ?

- არა მგო­ნია, ქარ­თვე­ლი კაცი ისე­თი გუ­ლუბ­რყვი­ლო იყოს, რომ მსგავს მო­წო­დე­ბებს აჰ­ყვეს. პო­ლი­ტი­კო­სე­ბი ახლა ათას­ნა­ი­რი ხერ­ხით შე­ეც­დე­ბი­ან, "მო­ერ­გონ" სი­ტუ­ა­ცი­ას. მე თა­ვად არ მო­მის­მე­ნია ასე­თი გან­ცხა­დე­ბა, თუმ­ცა ეჭვი მე­პა­რე­ბა, რომ მათ ტო­ტა­ლუ­რი ამ­ნის­ტია ჰქონ­დათ მხედ­ვე­ლო­ბა­ში. ახლა ბევ­რი მსგავ­სი ხმა ვრცელ­დე­ბა - თით­ქოს ვი­ღა­ცა ტო­ტა­ლურ ამ­ნის­ტი­ას მო­ი­თხოვს, ვი­ღა­ცა კი შე­ი­ა­რა­ღე­ბულ რაზ­მებს ქმნის ცი­ხის ჯა­ლა­თე­ბის და­სას­ჯე­ლად... დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი ვარ, ამა­ში ლო­მის წილი სა­ხე­ლი­სუფ­ლე­ბო პრო­პა­გან­დას მი­უ­ძღვის. ამ ხმე­ბის გავ­რცე­ლე­ბით, პრო­ტეს­ტის აბ­სურ­დუ­ლო­ბა­ში ჩვენს დარ­წმუ­ნე­ბას ცდი­ლო­ბენ. თუმ­ცა კი ერთი რამ ცხა­დია: ყვე­ლა სა­ეჭ­ვო საქ­მე უნდა გა­და­ი­ხე­დოს. ყვე­ლას გაგ­ვი­გო­ნია არა ერთი და ორი ამ­ბა­ვი იმის შე­სა­ხებ, თუ რო­გორ აპა­ტიმ­რებ­დნენ და აწა­მებ­დნენ ადა­მი­ა­ნებს არა მხო­ლოდ მათი პო­ლი­ტი­კუ­რი პო­ზი­ცი­ის გამო, არა­მედ იმი­ტო­მაც, რომ თა­ვი­სი ბიზ­ნე­სით ვი­ღაც ჩი­ნო­სანს ხელს უშ­ლი­და. ცხა­დია, ყვე­ლა ეს საქ­მე შეს­წავ­ლი­ლი უნდა იქ­ნას.

- რა გაკ­ვე­თი­ლი შე­იძ­ლე­ბა გა­მო­ვი­ტა­ნოთ მომ­ხდა­რი­დან?

- გარ­კვე­ულ­წი­ლად, უკვე გა­მო­ვი­ტა­ნეთ კი­დეც. ჩვენ ახლა ვსწავ­ლობთ, რომ სა­ხელ­მწი­ფოს ყო­ველ­დღი­უ­რი, ყო­ველ­წა­მი­ე­რი მოვ­ლა უნდა და რომ ეს საქ­მე, პირ­ველ რიგ­ში, გვე­ვა­ლე­ბა ჩვენ - რი­გით მო­ქა­ლა­ქე­ებს. საკ­მა­რი­სია, ერთხელ და­ხუ­ჭო თვა­ლი ტყუ­ილ­სა და ძა­ლა­დო­ბა­ზე, რომ შემ­დეგ ბო­რო­ტე­ბა ზვა­ვი­ვით და­გა­ტყდე­ბა თავს. უკვე "კრი­ტი­კუ­ლად" ბევ­რმა ადა­მი­ან­მა იცის ეს. ეს კი ნიშ­ნავს, რომ ჩვენ არ აღ­მოვ­ჩნდით ხალ­ხი, ვი­საც სა­კუ­თა­რი ის­ტო­რია გა­მოც­დი­ლე­ბას ვერ სძენს. ნელა, წვა­ლე­ბით, მაგ­რამ მა­ინც ვი­ძენთ გა­მოც­დი­ლე­ბას. არა­სო­დეს ყო­ფი­ლა ქარ­თვე­ლი კაცი ისე­თი ფრთხი­ლი და ეჭ­ვი­ა­ნი, რო­გო­რიც დღე­საა. ამ ზა­ფხულს ლა­მის მთე­ლი სა­ქარ­თვე­ლო შე­მო­ვი­ა­რე და და­ბე­ჯი­თე­ბით შე­მიძ­ლია ამის მტკი­ცე­ბა. თუ წინა წლებ­ში ყო­ველ ნა­ბიჯ­ზე მო­ის­მენ­დი, "ოღონდ ეს არა" და "ყვე­ლა­ფე­რი კარ­გად იქ­ნე­ბა", დღეს სი­ტუ­ა­ცია სხვაგ­ვა­რია. ჩვენ­მა რი­გით­მა მო­ქა­ლა­ქემ იგ­რძნო, რომ ეჭ­ვი­სა და სიფრ­თხი­ლის გა­რე­შე მას უბე­დუ­რე­ბა ელის და გა­მუდ­მე­ბით სვამს კი­თხვებს. ასეთ მო­ქა­ლა­ქეს­თან ურ­თი­ერ­თო­ბა ნე­ბის­მი­ერ მმარ­თველს გა­უ­ჭირ­დე­ბა. ის ადა­მი­ა­ნე­ბიც, რომ­ლე­ბიც სა­ზო­გა­დო­ებ­რივ აზრს ქმნი­ან, დღეს გა­ცი­ლე­ბით მე­ტად გრძნო­ბენ პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბას, ვიდ­რე - გუ­შინ. მე თუ მკი­თხავთ, ეს ძა­ლი­ან კარ­გია. ეს უკვე იმის ნი­შა­ნია, რომ სა­ზო­გა­დო­ებ­რი­ვი სიმ­წი­ფე ნელა, მაგ­რამ მა­ინც დგე­ბა.

ხა­თუ­ნა ბახ­ტუ­რი­ძე

ჟურ­ნა­ლი "გზა"

(გა­მო­დის ხუთ­შა­ბა­თო­ბით)

პოლიტიკური კარნავალი და სამართალი, რომელსაც ჯალათები ამყარებენ

პოლიტიკური კარნავალი და სამართალი, რომელსაც ჯალათები ამყარებენ

პატიმრების ქომაგად ვერ გამოვდგები, ნამდვილად არ მავიწყდება, რომ გისოსებს მიღმა (პოლიტპატიმრებისა და სხვა იშვიათი გამონაკლისის გარდა) უმთავრესად, მკვლელები, მოძალადეები, ქურდები და თაღლითები არიან. ნებისმიერი ნორმალური მოქალაქის დარად ვფიქრობ, რომ ბოროტმოქმედმა შესაბამისი სასჯელი უნდა მოიხადოს, მაგრამ უმძიმესი დანაშაულის ჩამდენიც კი ვერ შეედრება ფორმიან ჯალათებს, რომლებიც საკანში დამარტოხელებულ ადამიანს აწამებენ, აუპატიურებენ ან ცემით სიკვდილის პირამდე მიჰყავთ. ამიტომ არის საზოგადოება შოკში ჩავარდნილი და თითოეულ ჩვენგანს უჩნდება კითხვები - რასთან გვაქვს საქმე? საიდან მოვიდა ეს საშინელება?

თემაზე სამსჯელოდ, სამართალმცოდნეს, ფსიქოლოგს, ფილოსოფოსსა და ეკლესიის მსახურს შევხვდი.

- რა ხდება საპატიმროებში და რამდენად შესაძლებელია, რომ ქვეყნის ხელისუფლების პოლიტიკურ ხელმძღვანელებს მომხდარის შესახებ ინფორმაცია არ ჰქონოდათ?

ლია მუხაშავრია, იურისტი და უფლებადამცველი:

- რომელი უვიცი ამბობს, რომ პატიმრების წამების შესახებ არაფერი იცოდა? ასეთმა ადამიანმა არც პრეზიდენტობა უნდა დაიბრალოს და არც მინისტრობა. სინამდვილეში ყველამ ყველაფერი იცოდა. ამ სამინისტროში არასდროს მიმუშავია, მაგრამ მე ვიცოდი და კალმახელიძემ არ იცოდა?! სრული პასუხისმგებლობით ვამბობ, რომ ციხეში პატიმრებს სწორედ კალმახელიძის განკარგულებით აწამებდნენ. ამაზე მეტყველებს მისი განმარტებები, რომ თურმე პატიმრები უბრალოდ, "თავიანთი სიკვდილით" ან ხანდაზმულობის გამო იხოცებიან. როდესაც ვეკითხებოდით, - თუ რატომ იყო გაუსაძლისი პირობები? - ამაზე პასუხს ან საერთოდ არ გვცემდა, ან რაღაც არაადეკვატურს ამბობდა... ის, რაც ციხეში ხდებოდა, პირადად მიხეილ სააკაშვილის მიერ პარლამენტში გამოცხადებული "ნულოვანი ტოლერანტობის" პოლიტიკის შედეგი გახლდათ. სწორედ მან თქვა, - ესროლეთ დამიზნებით ყველას, ვინც ციხის ადმინისტრაციას, ბადრაგს წინააღმდეგობას გაუწევსო! როდესაც პრეზიდენტი ასეთ განცხადებას აკეთებს, ციხის ადმინისტრაცია თავს უფლებამოსილად მიიჩნევს, სურვილის მიხედვით, აწამოს, გააუპატიუროს ან მოკლას პატიმარი.

ხელისუფლების წარმომადგენლებს, რომლებიც თავს იმართლებენ, ვითომ არაფერი იცოდნენ, შევახსენებ, რომ ამ ზაფხულს ქსნის ციხის 700-მა პატიმარმა თავზე ხელი აიღო და არასამთავრობო ორგანიზაციებს ოფიციალური წერილის საშუალებით მიმართა დახმარებისთვის. ევროპაში მსგავსი პრეცედენტი ჯერ არ მომხდარა. ამდენ პატიმარს ოფიციალური უწყებისთვის საჯარო წერილით ჯერ არც ერთ ევროპულ ქვეყანაში არ მიუმართავს. ამ ყველაფრის შემდეგ სააკაშვილი და კალმახელიძე როგორ ამბობენ, რომ არაფერი იცოდნენ?! რაც შეეხება ამ დანაშაულის მხილებაში თითქოსდა თამაზაშვილის მონაწილეობას: წარმოუდგენელია, ერთმა პატიმარმა, რაც უნდა დიდი ფინანსური რესურსი ჰქონდეს, ციხეში იმხელა ძალაუფლება მოიპოვოს, რომ ციხის ადმინისტრაციის რამდენიმე ათეულ თანამშრომელს პატიმრების ცემა და ამ სცენების ვიდეოზე გადაღება დაუკვეთოს. ასეთი ბრალდებით ხელისუფლება პირდაპირ აღიარებს, რომ ამ ქვეყანაში ციხეს ისევ "კანონიერი ქურდები" მართავენ.

- თქვენ თუ გქონიათ შეხება წამების კონკრეტულ ფაქტებთან?

- რამდენიც გინდათ, იმდენი მქონია. თითქმის ყველა საქმე, რომელიც სტრასბურგში მაქვს გასაჩივრებული, პატიმრის წამებასა და მის მიმართ არაადამიანურ მოპყრობას ეხება. გაეროს კონვენციით, ადამიანის წამება საომარ ვითარებაშიც კი დაუშვებელია. წარმოგიდგენიათ? ჯარისკაცსაც, რომელიც ტყვიას გესროდა, ტყვედ ჩავარდნის შემთხვევაში, ადამიანურად უნდა მოექცე...

- სასჯელაღსრულების 10 თანამშრომელი დაპატიმრებულია და ხელისუფლება გვეუბნება, რომ სამართალი აღსრულდება...

- ის ხალხი, ვინც დააპატიმრეს, მხოლოდ შემსრულებლები იყვნენ. მე ვიცი, რომ ბაჩო ახალაია და ჭაკუა პირადად მონაწილეობდნენ პატიმრების ცემა-წამებაში. ვერ ვიტყვი, რადგან ნამდვილად არ გამიგია - ხათუნა კალმახელიძეს პირადად ეცემოს ვინმესთვის, მაგრამ სისხლის სამართლის საქმე მის წინააღმდეგაც უნდა აღიძრას, რადგან ხელს აფარებდა ჯალათებს.

- ბადრაგის თანამშრომლებს პირადად თუ იცნობთ?

- რა თქმა უნდა, ვიცნობ. ციხის უფროსთან, რეჟიმის უფროსთან და მის მოადგილეებთან არცთუ იშვიათად მიწევდა ურთიერთობა.

- რა შეგიძლიათ გვითხრათ მათზე - როგორი ადამიანები არიან?

- ერთი შეხედვით, ჩვეულებრივი ადამიანები არიან... თუმცა მინდა აღვნიშნო, რომ ამ უწყებას ძალიან ხშირად ტოვებდნენ თანამშრომლები. მაშინ, როდესაც ქვეყანაში უმუშევრობაა, სასჯელაღსრულების სისტემაში ყოველთვის არის ვაკანტური ადგილები.

- უნდა მივიჩნიოთ თუ არა სისტემის მსხვერპლად ადამიანები, რომლებიც იძულებული იყვნენ, დანაშაულებრივი ბრძანებები შეესრულებინათ?

მარინა ბალიაშვილი, ფსიქოლოგი:

- ისინი მსხვერპლნი ნამდვილად, არ არიან. თუ ადამიანს სადიზმი ხასიათში არ გიზის, ვერანაირი იძულების ან ფულადი ჯილდოს საფასურად ვერ აწამებ. როდესაც ნიურნბერგის პროცესზე ფაშისტი სამხედრო დამნაშავეები გაასამართლეს, ისინი თავს იმართლებდნენ, - დავალებას ვასრულებდითო. საერთაშორისო სამართლის ნორმების მიხედვით, არ უნდა შეასრულო ბრძანება, თუ ის ჰუმანიზმს ეწინააღმდეგება.

- რა შეგიძლიათ გვითხრათ იმათ ფსიქოტიპზე, რომლებიც ადამიანის წამებაზე უარს არ ამბობენ?

- ფსიქოლოგიური თვალსაზრისით, ესენი სადისტები არიან. საზოგადოებაში იმაზე მეტი სადისტური მიდრეკილებების მქონე ადამიანია, ვიდრე თქვენ წარმოგიდგენიათ. დააკვირდით, რამდენი ბავშვი აწვალებს შინაურ ცხოველსა თუ ფრინველს, თოჯინას აგლეჯს ფეხებსა და ხელებს... ბავშვი გაუაზრებლად იქცევა ასე, სულ არ იცის, რას აკეთებს, უბრალოდ, ამით სიამოვნებას იღებს. ადამიანის ამ თვისებას თრგუნავს: სწორი აღზრდა, განათლება, სპორტი, კულტურა... თუ ასეთი კატეგორიის პირი სწორად ვერ აღზარდეს, მშობლებმა სიბრალულის გრძნობა არ გაუღვივეს და საშუალება არ მისცეს, მის ბუნებაში დაგროვილი აგრესია სპორტში დახარჯოს, ის ერთ დღეს აუცილებლად გამოავლენს სისასტიკეს. არ გაინტერესებთ, ერთ უწყებაში ამდენმა სადისტმა როგორ მოიყარა თავი?! ადრე ავტომობილის მართვის მოწმობასაც კი არ მოგცემდნენ, თუ ფსიქოტესტს არ ჩაგიტარებდნენ. დავიჯერო, ისეთ საპასუხისმგებლო სამსახურში, როგორიცაა სასჯელაღსრულების სისტემა, ისე მიიღეს ადამიანები და ხელში იარაღი მისცეს, რომ მათი ფსიქოლოგიით არ დაინტერესდნენ?!

- ფიქრობთ, რომ სასჯელაღსრულების სისტემაში სადისტური მიდრეკილებების მქონე ადამიანები მიზანმიმართულად მიიღეს?

- არაფერს ვამტკიცებ; უდანაშაულობის პრეზუმფციას ვერ დავარღვევ, თუმცა საეჭვოდ მეჩვენება ის ფაქტი, რომ ამდენი სადისტი ერთად შემთხვევით მოხვდა.

- სადიზმი დაავადებაა თუ უბრალოდ, ხასიათის ნიშან-თვისება?

- სადისტები არც ავადმყოფები არიან და არც ნორმალურები; სადღაც შუაში არიან "გაჩხერილები". ფსიქოლოგია სადიზმს იმის გამო არ ცნობს ავადმყოფობად, რომ მას არც სიმპტომები აქვს და არც განვითარების სტადიები. სადისტად ადამიანი იბადება და ის ნორმალური არ არის, თუმცა, როგორც უკვე გითხარით, ის კონტროლს ექვემდებარება. მთავარია, მშობლებმა დროზე მიაქციონ ყურადღება.

- რით უნდა ავხსნათ ის ფაქტი, რომ პატიმრების წამებაში ბრალდებულ ადამიანებს ახლობლები დადებითად ახასიათებენ? ზოგიერთი მათგანი ეკლესიის მრევლიც კი ყოფილა...

- ნიურნბერგის პროცესზე მოსამართლეებს ფაშისტებისთვის სასჯელის გამოტანა გაუჭირდათ, რადგან კოდექსში არ არსებობდა ისეთი მუხლები, რომლებიც ფაშისტების მიერ ჩადენილ დანაშაულს მიესადაგებოდა. სწორედ მაშინ მოიგონეს მუხლი - კაცობრიობის წინაშე ჩადენილი დანაშაულისთვის. ალბათ ბევრს წარმოუდგენლად მოეჩვენება, მაგრამ ფაშისტები, რომლებმაც თავიანთი სისასტიკით მსოფლიო გააოგნეს, იდეალური მამები, შვილები და ქმრები იყვნენ. ერთ-ერთ მათგანს შინ იადონებიც კი ჰყავდა...

- რაც შეეხება თავად ნაწამებ პატიმრებს: ამ ყველაფრის შემდეგ ისინი უფრო საშიშნი ხომ არ ხდებიან საზოგადოებისთვის?

- ნაცემი და შეურაცხყოფილი ადამიანი ითრგუნება, კარგავს საკუთარი თავის პატივისცემას, უჩნდება კომპლექსები, მასში პიროვნება კვდება, აღარ აქვს ღირსების განცდა. თუ ასეთ ადამიანს სიტუაცია ჩაუვარდება, ის მერე ყველაფრის მკადრებელია. ასე რომ, ხელისუფლებამ კრიმინალთან ბრძოლის არასწორი მეთოდი აირჩია; სასურველი შედეგის მისაღწევად მათ სხვა გზა უნდა აერჩიათ: ადვილია, ბავშვი გალახო და ისე გადააჩვიო ამა თუ იმ მავნე ჩვევას, მაგრამ გონიერი მშობელი ასე არასდროს მოიქცევა, ის შეეცდება, შეგონებითა და დარიგებით მიაღწიოს შედეგს. მთავრობა ამაყობს, რომ ქვეყანაში კრიმინალი აღარ არის, ქუჩაში არავინ გვაყაჩაღებს, ბინას არავინ "გვიტეხს". კი, ბატონო, ეს მართლაც ასეა, მაგრამ შეგახსენებთ, რომ არც სტალინის მმართველობის დროს იყო კრიმინალი და ქურდობა; დღეს ვინმეს მოსწონს მისი მმართველობის მეთოდები?..

დეკანოზი შალვა კეკელია:

- ვფიქრობ, რომ კრიმინალი, მკვლელი და მოძალადე აუცილებლად უნდა დაისაჯოს, ქვეყანაში ქურდული მენტალიტეტი არ უნდა არსებობდეს, მაგრამ დაუშვებელია ის, რასაც ციხის ადმინისტრაცია აკეთებს. ისინი ყოველგვარ წესებს არღვევენ, პატარა ბიჭებს კაცობას ართმევენ. იმის მაგივრად, რომ გამოსწორების შანსი მისცენ, უარეს მხეცებად აქცევენ. მე თავად გახლდით საპყრობილეში. შემზარა ამდენი კაცობაწართმეული ადამიანის ნახვამ. ეს არაქრისტიანულია, ეს უზნეობაა. თუ ეს ხალხი კრიმინალს ებრძვის, თავად რატომღა იქცევიან კრიმინალებივით?!

- ალბათ პატიმრებსაც გაესაუბრეთ. ფიქრობენ თუ არა ისინი შურისძიებაზე?

- თუ ადამიანი ღრმად მორწმუნე ქრისტიანი არ არის, რა თქმა უნდა, შურისძიებაზე იფიქრებს. თუმცა მათ გასაგონად ვიტყვი: თუ ისინი ჯალათებზე შურს იძიებენ, თავადაც ჯალათები გახდებიან.

- თქვენთვის ბადრაგს ან ციხის ადმინისტრაციის სხვა თანამშრომელს თუ ჩაუბარებია აღსარება?

- ჩვენ მკვლელებიც გვაბარებენ აღსარებას, მაგრამ ცოდვის მონანიება მხოლოდ აღსარების ჩაბარებით შეუძლებელია. უფალი ცოდვას მხოლოდ მაშინ მოგიტევებს, თუ წრფელი გულით მოინანიებ ჩადენილს და ცხოვრების წესს შეიცვლი.

ზაზა ფირალიშვილი, ფილოსოფოსი:

- როგორ შეიძლება შეფასდეს დანაშაული ადამიანობის წინააღმდეგ?! ვფიქრობ, მხოლოდ "ვარდების რევოლუციის" ვირუსით უკურნებლად დაავადებულმა ადამიანებმა შეიძლება წარმოიდგინონ, რომ ეს ჩვეულებრივი რამ არის და რომ ეს ყველგან ხდება. გულახდილად გეტყვით - არ მაინტერესებს, სად რა ხდება; მთავარია, რომ ეს არ ხდებოდეს იმ სამყაროში, სადაც ჩვენ ვართ და რომლის მიმართ პასუხისმგებლობაც ღვთის წინაშე ყველას გვეკისრება. არც ის ლოგიკა მესმის - ცივილიზებული სამყარო აღშფოთდა, ე.ი. ჩვენს აღშფოთებაში მართლები ვართო... მთავარია ჩვენი ნება; გვსურს თუ არა, ისეთ სახელმწიფოში ცხოვრება, სადაც ტოტალური სიცრუე და ძალადობაა გამეფებული. ძნელი განსასაზღვრი არ უნდა ყოფილიყო, რომ ჰიპერტროფირებული პიარის რეჟიმი, რომელშიც ცხოვრება გვიწევდა, აუცილებლად შეგვიყვანდა ჩიხში და ხელისუფლების მიერ გამართულ პოლიტიკურ კარნავალს მრავალი უმსგავსობა შეაფარებდა თავს. ახლა სხვა არაფერი ხდება, გარდა იმისა, რომ ვიგრძენით ეს, ვიგრძენით, თუ სადამდე მიგვიყვანა საკუთარმა გულუბრყვილობამ, ბედოვლათობამ და გათავისუფლებას ვცდილობთ.

- თქვენ რით ახსნით სისტემაში მომუშავე ადამიანთა არცთუ მცირერიცხოვანი ჯგუფის ასეთ სისასტიკეს?

- მოდი, ასე ვიტყვი: ციხე ნებისმიერი საზოგადოებისა და განსაკუთრებით, ხელისუფლების არაცნობიერია. სწორედ ციხეში ჩანს ყველაზე კარგად ის, თუ რა ფარულ ზრახვებსა და მოტივებს ატარებენ ხელისუფლების წარმომადგენლები. ჩვენს დღევანდელ მდგომარეობას "სხვის კოშმარულ სიზმარში ცხოვრება" დაარქვეს ჯერ კიდევ საბჭოთა ეპოქაში. ნანახმა კადრებმა გვაიძულა, დაგვენახა, თუ რა დემონები სახლობენ ხელისუფლების არაცნობიერში, რა დამოკიდებულება აქვთ ყოველი ჩვენგანის მიმართ და რომ 2007 და 2011 წლების ამბები მხოლოდ პრელუდია, მხოლოდ მინიშნება იყო. ყველაფერი ეს ბუნებრივი შედეგია იმისა, რასაც ვხედავდით, მაგრამ თვალს ვარიდებდით. გაიხსენეთ, პირველი რა ააშენა სააკაშვილმა. ეს იყო "ევროპული დონის ციხე" რუსთავში, რომელიც სინამდვილეში, სულაც არ აშენებულა. მთავარი მაინც სხვა რამეა: განცხადება მისი აშენების შესახებ სრულიად ნათლად გამოხატავდა ამ კაცის ფარულ მოტივებს.

თავისი კრეატიულობა მან, პირველ რიგში, ციხეს დაუკავშირა. სიტყვამ მოიტანა და, როგორც ჩანს, მან ახლა, 2012 წელს დაასრულა 2001 წელს დაწყებული ციხის შენება და შედეგიც ვნახეთ. გაიხსენეთ, პროპაგანდირება იმისა, რომ მისი დაბადების დღე სტალინის დაბადების დღეს ემთხვეოდა. გაიხსენეთ "ნულოვანი ტოლერანტობის" დეკლარირება. ციხის მოვლენებმა, უბრალოდ, დაასრულა ეს პორტრეტი. რაც შეეხება კონკრეტულ დამნაშავეებს: ყველა საზოგადოებაში არიან მახინჯი ფსიქიკის ადამიანები; მთავარი დამნაშავე მაინც ის არის, ვინც ამ ადამიანებს ასპარეზს მისცემს. მე ბევრჯერ მინახავს, თუ როგორი ვირუსის მატარებლები არიან გაუწონასწორებელი ფსიქიკის ადამიანები, როგორ შეუძლიათ მათ ბევრის დარწმუნება, რომ ბოროტება სინამდვილეში სიკეთეა და - პირიქით. მათი განწყობები გადამდებია.

- თქვენი განწყობა გასაგებია, მაგრამ წამების ამსახველი ვიდეოკადრების გამომზეურებას რამდენად მართებულად მიიჩნევთ?

- გაუგებარი და მიუღებელი ის იქნებოდა, რომ არ გამომზეურებულიყო. ჩვენ როგორც საზოგადოება და გონიერი არსებები ვიმსახურებთ, ვიცოდეთ, თუ რა სამყაროში ვცხოვრობთ და რა შეიძლება ელოდეს თითოეულ ჩვენგანს. გარდა ამისა, ყველაფერ ამის შესახებ მითქმა-მოთქმა უკვე გვესმოდა წლების მანძილზე. ახლა უბრალოდ, უტყუარი სამხილები დაიდო. ცხადია, ძალადობა ნებისმიერი ქვეყნის ციხეში ხდება. ჩვენთან გამეფებული ძალადობის ფორმებმა ყველა მსგავს პრეცედენტს გადაასწრო თავისი არაადამიანურობით.

- ლოგიკურია, რომ საზოგადოება პატიმრების წამებისა და შეურაცხყოფის ფაქტებს აპროტესტებს, მაგრამ პატიმრების მიმართ გადამეტებული თანაგრძნობითა და საყოველთაო ამნისტიის მოთხოვნით სავალალო შედეგს ხომ არ მივიღებთ და კრიმინალებს ძველი "ავტორიტეტის" დაბრუნების საშუალებას ხომ არ მივცემთ?

- არა მგონია, ქართველი კაცი ისეთი გულუბრყვილო იყოს, რომ მსგავს მოწოდებებს აჰყვეს. პოლიტიკოსები ახლა ათასნაირი ხერხით შეეცდებიან, "მოერგონ" სიტუაციას. მე თავად არ მომისმენია ასეთი განცხადება, თუმცა ეჭვი მეპარება, რომ მათ ტოტალური ამნისტია ჰქონდათ მხედველობაში. ახლა ბევრი მსგავსი ხმა ვრცელდება - თითქოს ვიღაცა ტოტალურ ამნისტიას მოითხოვს, ვიღაცა კი შეიარაღებულ რაზმებს ქმნის ციხის ჯალათების დასასჯელად... დარწმუნებული ვარ, ამაში ლომის წილი სახელისუფლებო პროპაგანდას მიუძღვის. ამ ხმების გავრცელებით, პროტესტის აბსურდულობაში ჩვენს დარწმუნებას ცდილობენ. თუმცა კი ერთი რამ ცხადია: ყველა საეჭვო საქმე უნდა გადაიხედოს. ყველას გაგვიგონია არა ერთი და ორი ამბავი იმის შესახებ, თუ როგორ აპატიმრებდნენ და აწამებდნენ ადამიანებს არა მხოლოდ მათი პოლიტიკური პოზიციის გამო, არამედ იმიტომაც, რომ თავისი ბიზნესით ვიღაც ჩინოსანს ხელს უშლიდა. ცხადია, ყველა ეს საქმე შესწავლილი უნდა იქნას.

- რა გაკვეთილი შეიძლება გამოვიტანოთ მომხდარიდან?

- გარკვეულწილად, უკვე გამოვიტანეთ კიდეც. ჩვენ ახლა ვსწავლობთ, რომ სახელმწიფოს ყოველდღიური, ყოველწამიერი მოვლა უნდა და რომ ეს საქმე, პირველ რიგში, გვევალება ჩვენ - რიგით მოქალაქეებს. საკმარისია, ერთხელ დახუჭო თვალი ტყუილსა და ძალადობაზე, რომ შემდეგ ბოროტება ზვავივით დაგატყდება თავს. უკვე "კრიტიკულად" ბევრმა ადამიანმა იცის ეს. ეს კი ნიშნავს, რომ ჩვენ არ აღმოვჩნდით ხალხი, ვისაც საკუთარი ისტორია გამოცდილებას ვერ სძენს. ნელა, წვალებით, მაგრამ მაინც ვიძენთ გამოცდილებას. არასოდეს ყოფილა ქართველი კაცი ისეთი ფრთხილი და ეჭვიანი, როგორიც დღესაა. ამ ზაფხულს ლამის მთელი საქართველო შემოვიარე და დაბეჯითებით შემიძლია ამის მტკიცება. თუ წინა წლებში ყოველ ნაბიჯზე მოისმენდი, "ოღონდ ეს არა" და "ყველაფერი კარგად იქნება", დღეს სიტუაცია სხვაგვარია. ჩვენმა რიგითმა მოქალაქემ იგრძნო, რომ ეჭვისა და სიფრთხილის გარეშე მას უბედურება ელის და გამუდმებით სვამს კითხვებს. ასეთ მოქალაქესთან ურთიერთობა ნებისმიერ მმართველს გაუჭირდება. ის ადამიანებიც, რომლებიც საზოგადოებრივ აზრს ქმნიან, დღეს გაცილებით მეტად გრძნობენ პასუხისმგებლობას, ვიდრე - გუშინ. მე თუ მკითხავთ, ეს ძალიან კარგია. ეს უკვე იმის ნიშანია, რომ საზოგადოებრივი სიმწიფე ნელა, მაგრამ მაინც დგება.

ხათუნა ბახტურიძე

ჟურნალი ”გზა”

(გამოდის ხუთშაბათობით)

დაპირისპირება თბილისის ცენტრში - რამდენიმე მამაკაცი ფიზიკურად გაუსწორდა

"სათამაშო ბიზნესი "ქართულ ოცნებაში" ე.წ. შავ სალაროს ავსებს" - ვინ მფარველობს ონლაინკაზინოებს?

პოლიციელებმა 35 წლის მამაკაცის გატაცებაში ფული აიღეს? - რა ახალ დეტალებს ამჟღავნებს "კურიერი" რუსთავში მომხდარი მკვლელობის შესახებ