სოფო ბედია: ჩემი კარიერით ვსუნთქავ და ვარსებობ, მაგრამ შვილის გამო შემიძლია, ნებისმიერ რამეზე ვთქვა უარი

სოფო ბედია და მიშიკო შაყულაშვილი 24 საათი ერთად არიან, აქვთ პროფესიული საქმიანობის ერთი სფერო, შესაბამისად, ერთნაირი ინტერესები და ერთი დიდი საერთო მიზანი - სოფოს კარიერული წარმატება. როგორც თავად ცოლ-ქმარი ამბობს, ერთმანეთისთვის არიან შობილი. წარმოიდგინეთ, რომ ინტერვიუს ჩაწერისას სოფოსა და მიშიკოს ტელეფონებმაც კი რამდენჯერმე ერთადროულად დარეკა...

მიშიკო:

- ერთმანეთი 2005 წელს, ჯემალ სეფიაშვილის წყალობით გავიცანით. მან "ნუცას სკოლის" ბავშვებიsalesland.ge - ფასდაკლებებისsalesland.ge - ფასდაკლებების სამყარო! სამყარო! შეკრიბა, მიუზიკლის დადგმას აპირებდა. როგორც შემდგარი მომღერალი, მიმიწვია, რათა ბავშვებისთვის რაღაცები მესწავლებინა. სოფო სწორედ იქ გავიცანი.

- მისი შეყვარებაც ძნელი არ იქნებოდა...

- ჩემი? ნამდვილად (იცინის)! 2008 წელს დავქორწინდით.

- ქორწილი გქონდათ?

სოფო:

- ფორმალობები არ ყოფილა. 2 წლის მანძილზე 24 საათი ერთად ვიყავით და კარგად შევიცანით ერთმანეთი.

- ოჯახური ცხოვრების შესახებ მოლოდინი თუ გაგიმართლდათ?

მიშიკო:

- მარტივად გეტყვით: შობილი ვართ ერთმანეთისთვის, მეტი გამართლება რაღა უნდა იყოს?!

სოფო:

- შეიძლება ითქვას, როგორც ცოლ-ქმარი, უკეთესად ვართ...

მიშიკო:

- რატომ? შეყვარებულებიც ძალიან კარგად ვიყავით.

- მიშიკო, თქვენთვის რომელი უფრო მნიშვნელოვანია - სოფო, როგორც სრულყოფილი დედა და დიასახლისი, თუ სოფო, როგორც შემდგარი და წარმატებული მომღერალი?

- სოფო სრულყოფილი, შემდგარი და წარმატებული მომღერალიცაა და დიასახლისიც...

- ანუ ერთი მეორეს არ გამორიცხავს?

- არანაირად! ფანტასტიკური და შეიძლება, უკეთესი დიასახლისიცაა, ვიდრე მომღერალი...

სოფო:

- ეს რა თქვი?!. ანუ საჭმელს უკეთესად ვაკეთებ, ვიდრე ვმღერი?

- როგორ მღერით, ეს ყველამ კარგად ვიცით...

მიშიკო:

- და საჭმელს როგორ აკეთებ - ეს ხომ არ იციან? არა, ნამდვილად უნაკლო მყავს!

- როგორც ვიცი, პროფესიული თვალსაზრისითაც ბევრი რამ გაერთიანებთ...

- არა. მე ხომ კალატოზი ვარ (იცინის). მე ვარ მომღერალი, კომპოზიტორი და ფლეიტაზეც ვუკრავ - სამი საერთაშორისო კონკურსი მოვიგე, 4 წელი ანსამბლ "ივერიაში" ვმღეროდი. დღეს უფრო მეტად საზოგადოებრივად დატვირთული სოფოა, ჩემი პოპულარობის წლები წარსულში დარჩა. როცა მე პოპულარული ვიყავი, სოფო პატარა იყო. დღეს მთელი ჩემი ყურადღება მასზე მაქვს გადატანილი, პირად წარმატებაზე კი ნაკლებად ვფიქრობ.

- სოფო, შვილზე ფიქრი თუ გაგყოლიათ სახლიდან და ეს ხომ არ ასახულა სიმღერის სრულყოფილად შესრულებაზე?

- მიუხედავად იმისა, რომ ჩემი გადატვირთული რეჟიმის გამო ნიკუშა დღის განმავლობაში შეიძლება, საერთოდ ვერ ვნახო, მაინც ძალიან "მოწებებულია" ჩემზე... ვიცი, არასწორია, მაგრამ ღამეც ჩვენთან სძინავს. ისე არანორმალურად ვუყვარვარ, ჩემთან ყოფნით ვერ კმაყოფილდება. ამ ზაფხულს მე და მიშიკომ ქობულეთში დასვენება მარტო გადავწყვიტეთ და ნიკუშა 12 დღით დავტოვეთ. ეს ჩვენი განშორების ყველაზე დიდი პერიოდი იყო. ზღვაზე კარგად ვერთობოდი, მაგრამ ნიკუშა სულ მაკლდა, მისი ხმის გაგონებაზე ვტიროდი... როცა ჩამოვედი, ჩამეკრა და დიდხანს არ მომშორებია...

მიშიკო:

- თუ მომღერალი პროფესიონალია, შეიძლება, დიდი წუხილიც ჰქონდეს, მაგრამ ეს მაყურებელს არ უნდა აგრძნობინოს.

- რა შეცვალა თქვენს ცხოვრებაში შვილის დაბადებამ?

სოფო:

- მიუხედავად იმისა, რომ ჩემი კარიერით ვსუნთქავ და ვარსებობ, შვილის გამო შემიძლია, ნებისმიერ რამეზე ვთქვა უარი.

- რა საშუალებებით შეიძლება, დღეს წარმატებებს მიაღწიოს მომღერალმა?

- მე ამ მხრივ ძალიან გულწრფელი და ალალი ვარ. როცა პროფესიონალი შინაგანად კარგი ადამიანია და კარგ აურას "გამოსცემს", ეს მას უკანვე უბრუნდება. ამას ვგრძნობ. ხალხს ვუყვარვარ და ეს ყველაზე მთავარია.

მიშიკო:

- დღეს საქართველოს ერთი სახელი ჰქვია და ეს სახელი რესტორანია...

სოფო:

- რესტორანში ვმღერი, მაგრამ არა "რესტორნულ" სიმღერებს. დღეს ასეთი სიმღერები იყიდება. მესმის იმ ხალხის, ვისაც ეს მოსწონს, მაგრამ არ შეიძლება, ასეთი სიმღერების დიდ სცენაზე გადატანა.

- ეკრანზე სოფოს დანახვისას ნიკას როგორი რეაქცია აქვს?

სოფო:

- ძალიან უხარია და ეკრანს კოცნის ხოლმე...

- როცა ოჯახში რაიმე პრობლემა ჩნდება, რომელი თქვენგანია უფრო ემოციური და რომელი იწყებს გონებით სიტუაციის მართვას?

მიშიკო:

- ემოცია არც ერთს არ გვაკლია. საერთოდ, ყველა ნიჭიერ ადამიანს ახასიათებს ემოციურობა.

სოფო:

- ემოციური მიშიკო უფროა, მე ვამშვიდებ ხოლმე. საერთოდ, ოპტიმისტი ვარ. არ ღირს წვრილმანების გამო ნერვების მოშლა, თუმცა, ამას ყოველთვის ვერც მე ვარიდებ თავს, მით უმეტეს, როცა საქმე ჩემს პროფესიულ განვითარებას ეხება: გული მწყდება, როცა მინდა, უფრო აქტიური ვიყო და ამის საშუალება არ მეძლევა.

- როგორ ერთობით ხოლმე?

- ძალიან მიყვარს, როცა რესტორანში ვართ მეგობრებთან ერთად, ოღონდ გასართობად და არა - სამღერად. მშვიდად დასვენება არ მიყვარს, ჩემი დასვენება - აქტიური გართობაა.

მიშიკო:

- სოფოს ხათრით, ამ დროს ვცეკვავ კიდეც, მიუხედავად იმისა, რომ ცეკვა დიდად არ მხიბლავს.

- მიშიკო, სოფოს კარიერისთვის რომ გახდეს საჭირო, მიატოვებდით თქვენს საქმიანობას და წაჰყვებოდით საზღვარგარეთ?

- რა თქმა უნდა, დიდი სიხარულით. საქმეს იქაც ვიპოვი...

- არ გეგმავთ საზღვარგარეთ წასვლას?

სოფო:

- ბევრი შემოთავაზებაsalesland.ge - ფასდაკლებების სამყარო! გვაქვს. რამდენიმე თვით მინსკშიც ვმღეროდით ერთად, ერთ-ერთ რესტორანში. ჩვენ უერთმანეთოდ არ შეგვიძლია და მარტო არსად წავალ. პირად ცხოვრებაში თუ ბედნიერი არ ვარ, ვერც ვიმღერებ.

მიშიკო:

- ოცნება ამიხდა და 12 სექტემბერს სტამბოლში მივდივართ, სტივ უანდერის კონცერტზე. არ ვიცი, კონცერტიდან გამოსული სრულ ჭკუაზე დავრჩები თუ არა (იცინის). მე პედაგოგი არასოდეს მყოლია, ერთადერთი პედაგოგი მყავდა და ეს უანდერი იყო.

სოფო:

- ზუსტად ვიცი, ორივე ტირილით მოვკვდებით (იცინის).

- როგორ ფიქრობთ - ზომიერი ეჭვიანობა ნორმალურია ცოლ-ქმარს შორის? ზოგს ამის არსებობა აღიზიანებს, ზოგს კი - არარსებობა.

მიშიკო:

- ზომიერი ყველაფერი კარგია. თუ სულ არ ეჭვიანობ, ე.ი. არ გაინტერესებს. თუმცა, ავადმყოფურიც შემაწუხებელია ან როგორ უნდა ვიეჭვიანო, როცა 24 საათი ერთად ვართ?!

სოფო:

- ვერ ვიტყვი, რომ ძალიან უემოციო ვარ. რაღაც დოზით ეჭვიანიც გახლავართ, თუმცა მეუღლე ამის საბაბს არ მაძლევს. თავადაც არაფერში მზღუდავს. ალბათ, სხვა პროფესიის რომ ყოფილიყო, ასე კარგად ვერ გამიგებდა.

- თქვენი აზრით, რა არის ოჯახის სიმტკიცისთვის ყველაზე მნიშვნელოვანი?

მიშიკო:

- ურთიერთგაგება და სიყვარული. თუმცა, ზოგჯერ არის სიყვარული და არ არის ურთიერთგაგება, რაც სიყვარულს, ადრე თუ გვიან, კლავს. უფლის წყალობით, ჩვენ ორივე გვაქვს.

- სოფო, ამბობთ, - როცა დარბაზში მიშიკოა, სულ მას ვუყურებ და ვუმღერიო. რა ხდება მაშინ, როცა მიშიკო არ არის დარბაზში?

მიშიკო:

- მაშინ თვალდახუჭული მღერის (იცინის)...

სოფო:

- როცა შეყვარებული არ ვიყავი, არც მაშინ ვმღეროდი ურიგოდ. თუმცა, როცა სიყვარულით ხარ სავსე, სულ სხვაგვარად მღერი.

- ითვალისწინებთ თუ არა ერთმანეთის რჩევებს ჩაცმასთან დაკავშირებით?

მიშიკო:

- ეს ისეთი მყავს, ყველაფერი უხდება (იცინის). ჩემგან არანაირი შეზღუდვა არა აქვს.

სოფო:

- მე სულ გაპრანჭული ვარ. რა თქმა უნდა, მას ვეპრანჭები.

მიშიკო:

- მარტო ეგეც არ არის. შენ სცენაზე დგახარ და სულ ფორმაში უნდა იყო. იმდენი ტანსაცმელი აქვს, ზოგჯერ არ მახსოვს, როდის რა აქვს ნაყიდი და ამაზე ბრაზდება ხოლმე (იცინის). მე მკაცრი, კლასიკური სტილი მაქვს. სპორტული ფეხსაცმლითა და ტანსაცმლით სარკეში რომ ჩავიხედო, შეიძლება, საკუთარი თავი სხვა მეგონოს და მივესალმო კიდეც... სოფო მაღაზიაშიც არ გავა მაკიაჟის გარეშე და ამას ძალიან ვაფასებ.

სოფო:

- დაბალქუსლიანი ფეხსაცმელი თითქმის არასდროს მაცვია. ზღვაზე კანს ვასვენებ და მაკიაჟს არ ვიკეთებ. როცა ასეთ ფორმაში ვარ, იმდენად ბავშვური სახე მაქვს, ვერ მცნობენ.

- თქვენს უახლოეს "ოჯახურ გეგმებში" რა შედის?

მიშიკო:

- ჯერ ახალი ავტომანქანის, მერე კი ახალი ბინის შეძენას ვაპირებთ.

შორენა ლაბაძე

ჟურნალი ”გზა”

(გამოდის ხუთშაბათობით)