ამ­დენ სა­არ­ჩევ­ნო ფა­ცი­ფუც­სა და პო­ლი­ტი­კურ ციებ-ცხე­ლე­ბა­ში ლა­მის გა­მოგ­ვრჩა, რომ სა­ქარ­თვე­ლო­ში მე­ძა­ვებ­მა სა­შე­მოდ­გო­მო ფას­დაკ­ლე­ბა გა­მო­ა­ცხა­დეს. ამა­ში გა­საკ­ვი­რი არც არა­ფე­რია, რად­გან ეს ერ­თგვა­რი ბიზ­ნე­სია და თურ­მე პროს­ტი­ტუ­ცი­ა­ზეც ვრცელ­დე­ბა ბიზ­ნე­სის კა­ნო­ნე­ბი. ჰოდა, რო­გორც მა­ღა­ზი­ა­თა უმ­რავ­ლე­სო­ბას, მა­თაც სე­ი­ლი აქვთ! ეს "სა­სი­ხა­რუ­ლო" ამ­ბა­ვი ერთ-ერთი სო­ცი­ა­ლუ­რი ქსე­ლის მეშ­ვე­ო­ბით შე­ვი­ტყვე. თუმ­ცა, ამ ქალ­ბა­ტო­ნე­ბის მომ­სა­ხუ­რე­ბის მოყ­ვა­რულ­ნი სი­ხა­რუ­ლის ყი­ჟი­ნას ნუ დას­ცხე­ბენ, რად­გან აღ­ნიშ­ნუ­ლი სე­ი­ლი "ალაგ-ალა­გაა" გა­მო­ცხა­დე­ბუ­ლი და რო­გორც მივ­ხვდი, კუ­რორ­ტე­ბი­დან მიგ­რი­რე­ბულ ნა­შებ­ზე ვრცელ­დე­ბა. ამას კი სო­ცი­ა­ლურ ქსელ­ში და­დე­ბუ­ლი შემ­დე­გი ში­ნა­არ­სის გან­ცხა­დე­ბე­ბი მოწ­მობს: "ახ­ლა­ხან დავ­ბრუნ­დი ან­ტა­ლი­ი­დან, ვარ კარ­გად გა­რუ­ჯუ­ლი. ვა­ცხა­დებ სე­ილს: მომ­სა­ხუ­რე­ბა რე­ზი­ნით! და­მი­კავ­შირ­დით... 598 49 69... (ბოლო ორ ციფრს არ ვა­სა­ხე­ლებ. - ავტ.). მი­ნე­ტი - 50 (ადრე 70 ღირ­და); ერთი სა­ა­თი - 100 (120 ღირ­და); კუ­ნი­ლინ­გუ­სი - 50 (70); დო­მი­ნა­ცია - 200 (250); ლეს­ბი - 300 (350). შეხ­ვედ­რა ჩემს ბი­ნა­ში, სა­ბურ­თა­ლო­ზე".

იქ­ნებ ზო­გი­ერ­თმა ისიც კი თქვას, რა დროს მე­ძა­ვე­ბი­სა და სე­ი­ლე­ბის თე­მა­აო, მაგ­რამ რო­დე­საც ამ სფე­როს ცოტა ღრმად "ჩა­ვუ­ჯე­ქი" და ასე ვთქვათ - "გავ­ქე­ქე", ბევ­რი სა­ინ­ტე­რე­სო და ბევ­რიც ისე­თი რამ აღ­მო­ვა­ჩი­ნე, რაც ძალ­ზე უჩ­ვე­უ­ლოდ და უც­ნა­უ­რად მო­მეჩ­ვე­ნა.

"შა­უ­რი - შენ, შა­უ­რი - მე, შა­უ­რი - "მა­მა­შას"

სო­ცი­ა­ლურ ქსელ­ში უამ­რავ გან­ცხა­დე­ბას გა­ვე­ცა­ნი (ზო­გი­ერთ მათ­განს ქვე­მოთ გა­გაც­ნობთ), რო­მე­ლიც მა­მა­კა­ცებს და­უ­ვი­წყა­რი დრო­ის გა­ტა­რე­ბას ჰპირ­დე­ბა. ზო­გი­ერ­თი გან­ცხა­დე­ბის ავ­ტორ­თან და­კავ­ში­რე­ბაც ვცა­დე და მე­სი­ჯი მივ­წე­რე, თუმ­ცა უმე­ტე­სო­ბამ პა­სუ­ხი არ და­მიბ­რუ­ნა. იყ­ვნენ ისე­თე­ბიც, ვინც მხო­ლოდ ერთი მე­სი­ჯი მომ­წე­რა - "და­მი­რე­კე". რამ­დე­ნი­მე სა­უ­ბარ­ში ამ­ყვა (რად­გან მა­მა­კა­ცი ვე­გო­ნე). ისე­თი სა­ინ­ტე­რე­სო ინ­ფორ­მა­ცია და­ვაგ­რო­ვე, რომ სტა­ტი­ის მომ­ზა­დე­ბა გა­დავ­წყვი­ტე. სა­ა­მი­სოდ კი გარ­კვე­უ­ლი "კვლე­ვის" ჩა­ტა­რე­ბა იყო სა­ჭი­რო. თით­ქმის ყვე­ლა ნაც­ნობ მა­მა­კაცს და­ვუ­რე­კე და ვთხო­ვე, თუ რა­ი­მე იცო­და მე­ძა­ვე­ბის, მათი მომ­სა­ხუ­რე­ბის ფა­სე­ბი­სა და "დის­ლო­კა­ცი­ის ად­გი­ლე­ბის" შე­სა­ხებ, ჩემ­თვის მო­ე­ყო­ლა, მაგ­რამ უმე­ტე­სო­ბამ იუ­ა­რა - არ ვსარ­გებ­ლობ მათი მომ­სა­ხუ­რე­ბით და ვერ და­გეხ­მა­რე­ბიო. რამ­დე­ნი­მემ კი თავი შე­ი­წუ­ხა და ჩემ­თვის სა­ინ­ტე­რე­სო ინ­ფორ­მა­ცია და­მიდ­გი­ნა და დაწ­ვრი­ლე­ბით ჩა­მი­კაკ­ლა: 3 სა­ღა­მო, რამ­დე­ნი­მე სა­ა­თის გან­მავ­ლო­ბა­ში ვი­ყა­ვი ჩა­საფ­რე­ბუ­ლი სა­ბურ­თა­ლო­ზე, ერთ-ერთ სას­ტუმ­როს­თან (რო­მელ­ზეც მი­თხრეს, რომ ძა­ლი­ან აქ­ტი­უ­რა­დაა დატ­ვირ­თუ­ლი და მე­ძა­ვე­ბის უმე­ტე­სო­ბას კლი­ენ­ტე­ბი სწო­რედ იქ მიჰ­ყავს) და სი­ტუ­ა­ცი­ას ვაკ­ვირ­დე­ბო­დი. სწო­რედ მა­შინ გავ­ხდი რამ­დე­ნი­მე სა­ინ­ტე­რე­სო ამ­ბის მოწ­მე: გარ­და იმი­სა, რომ სას­ტუმ­რო­ში შეყ­ვა­რე­ბუ­ლი წყვი­ლე­ბი მი­დი­ან, რომ ერ­თმა­ნე­თის ალერ­სით დატ­კბ­ნენ (ასე­თი წყვი­ლე­ბის ამოც­ნო­ბა იო­ლია - ერ­თად მო­დი­ან და ერ­თად მი­დი­ან), მე­ძა­ვე­ბიც უხ­ვად "მოძ­რა­ო­ბენ". მა­მა­კა­ცი ცალ­კე მო­დის, სას­ტუმ­რო­ში შე­დის, ცოტა ხან­ში ტაქ­სით მო­დის მსუ­ბუ­ქი ყო­ფაქ­ცე­ვის ქალ­ბა­ტო­ნი (ჩაც­მუ­ლო­ბა­ზე თუ და­აკ­ვირ­დე­ბი, ძნე­ლი ამო­საც­ნო­ბი სუ­ლაც არ არის) და უკა­ნაც ცალ-ცალ­კე გა­მო­დი­ან. სი­მარ­თლე რომ გი­თხრათ, მათ­ზე დაკ­ვირ­ვე­ბით კარ­გად გა­ვერ­თე... 3 დღის გან­მავ­ლო­ბა­ში (სა­ღა­მოს 8-დან 11 სა­ა­თამ­დე) მხო­ლოდ იქ 100-მდე მე­ძა­ვი დავ­თვა­ლე. მათი უმე­ტე­სო­ბის ასა­კი 30-35 წე­ლია, თუმ­ცა ძა­ლი­ან ახალ­გაზ­რდა, 18-20 წლის გო­გო­ნე­ბიც შევ­ნიშ­ნე. ჩემი ყუ­რა­დღე­ბა შავ­მა, "ტო­ი­ო­ტას" ძვი­რად ღი­რე­ბულ­მა ჯიპ­მა მი­იქ­ცია... მას­ში ახალ­გაზ­რდა (ასე, 18-19 წლის) გო­გო­ნა და შუ­ახ­ნის მა­მა­კა­ცი ის­ხდნენ. მძღოლ­მა მან­ქა­ნა სას­ტუმ­როს კე­დელ­თან სა­ბარ­გუ­ლით მი­ა­ყე­ნა და ამი­ტომ, კარ­გად ვხე­დავ­დი მას­ში მსხდო­მებს. წყვი­ლი მან­ქა­ნი­დან გად­მოს­ვლას არ ჩქა­რობ­და, რა­მაც მათ მი­მართ ინ­ტე­რე­სი უფრო გა­აღ­ვი­ვა. გო­გო­ნას ქერა, გრძე­ლი თმა ჰქონ­და და შო­რი­და­ნაც ჩან­და, რომ ძა­ლი­ან ლა­მა­ზი იყო. ისე­თი შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბა შე­მექ­მნა, რომ საყ­ვარ­ლე­ბი იყ­ვნენ. კარ­გა ხნის შემ­დეგ სას­ტუმ­როს­თან მან­ქა­ნა გა­ჩერ­და - ზუს­ტად ჩემს მო­პირ­და­პი­რე მხა­რეს. მძღო­ლი ახალ­გაზ­რდა მა­მა­კა­ცი გახ­ლდათ, რო­მელ­მაც გად­მოს­ვლამ­დე ტე­ლე­ფონ­ზე და­რე­კა. ვი­ნა­ი­დან ქუჩა, სა­დაც ვი­დე­ქი, საკ­მა­ოდ ვიწ­როა და მოძ­რა­ო­ბა - არც ისე ინ­ტენ­სი­უ­რი, თი­თო­ე­უ­ლი სი­ტყვა მკა­ფი­ოდ გა­ვი­გო­ნე:

- აქ ვარ... დო­ლა­რი მაქვს... 150... კარ­გი, გად­მოვ­დი­ვარ...

მა­მა­კა­ცი სას­ტუმ­როს შე­სას­ვლე­ლის­კენ წა­ვი­და. შავი ჯი­პი­დან კი ის ქერა გო­გო­ნა გად­მო­ვი­და და კარ­თან დახ­ვდა. წყვი­ლი შე­ნო­ბა­ში შე­ვი­და, ჯიპი კი და­იძ­რა და ცოტა ხან­ში თვალს მი­ე­ფა­რა. ერთ სა­ათ­ში ჯერ მა­მა­კა­ცი გა­მო­ვი­და ჩქა­რი ნა­ბი­ჯით და წა­ვი­და; 10 წუთ­ში გო­გო­ნაც გა­მოჩ­ნდა, გზა გად­მოკ­ვე­თა და ჩემი მან­ქა­ნის წინ გა­ჩერ­და. თან მო­ბი­ლურ­ზე ლა­პა­რა­კობ­და - მივ­ხვდი, ტაქ­სის იძა­ხებ­და. ვიდ­რე მან­ქა­ნა მო­ა­კი­თხავ­და, ვი­სარ­გებ­ლე სი­ტუ­ა­ცი­ით და გა­მო­ვე­ლა­პა­რა­კე. არ და­მი­მა­ლავს, რომ ჟურ­ნა­ლის­ტი ვი­ყა­ვი და ვთხო­ვე, რამ­დე­ნი­მე შე­კი­თხვა­ზე პა­სუ­ხი გა­ე­ცა. რო­გორც მო­სა­ლოდ­ნე­ლი იყო, უარი მი­ვი­ღე, მაგ­რამ უკან არ და­ვი­ხიე და ვი­ნა­ი­დან შევ­ნიშ­ნე, რომ გო­გო­ნა გა­ნერ­ვი­ულ­და და შე­შინ­და, მცი­რე შან­ტაჟ­ზე წა­ვე­დი: - სუ­რა­თე­ბი გა­და­გი­ღე და თუ არ და­მე­ლა­პა­რა­კე­ბი, ჟურ­ნალ­ში "დაგ­ბეჭ­დავ", თუ რამ­დე­ნი­მე კი­თხვა­ზე მი­პა­სუ­ხებ, გპირ­დე­ბი, რომ შენ თვალ­წინ წავ­შლი ფო­ტო­ებს-მეთ­ქი და მეტი და­მა­ჯე­რებ­ლო­ბის­თვის ფო­ტო­ა­პა­რა­ტი და­ვა­ნახ­ვე, თან მან­ქა­ნის წინა კარი გა­ვუ­ღე. თხოვ­ნის გა­მე­ო­რე­ბა არ დამ­ჭირ­ვე­ბია.

- რამ­დე­ნი წლის ხარ?

- 19-ის.

- პატ­რო­ნი არ გყავს? - ცოტა უხე­შად გა­მო­მი­ვი­და, მაგ­რამ არ შე­იმ­ჩნია.

- მყავს, რო­გორ არა, მაგ­რამ მათ არ იცი­ან, რომ ამ საქ­მით ვარ და­კა­ვე­ბუ­ლი.

- მა­გა­ში ეჭ­ვიც არ მე­პა­რე­ბა, მაგ­რამ რა გა­გი­ჭირ­და ისე­თი, რომ ამ გზას და­ა­დე­ქი? უფუ­ლო­ბამ გა­ი­ძუ­ლა?

- არა, არც ისე გა­ჭირ­ვე­ბუ­ლი ოჯა­ხი მაქვს. მდიდ­რე­ბი არ ვართ, მაგ­რამ პუ­რის ფული ნამ­დვი­ლად არ გვაკ­ლია.

- აბა, რა გაკ­ლდა?

- სტუ­დენ­ტი ვარ, სწავ­ლის გა­და­სა­ხა­დი საკ­მა­ოდ ძვი­რია. მშობ­ლე­ბი იჭირ­ვე­ბენ და მიხ­დი­ან, მაგ­რამ მინ­და, და­ვეხ­მა­რო.

- ნუ მა­ტყუ­ებ... ეგ არ არის მი­ზე­ზი.

- მო­დე­ლი ვარ, ერთ-ერთ სა­ა­გენ­ტო­ში დავ­დი­ვარ და მე­უბ­ნე­ბი­ან, რომ შე­იძ­ლე­ბა, წარ­მა­ტე­ბა­საც მი­ვაღ­წიო... ერთ-ერთ ელი­ტურ შეხ­ვედ­რა­ზე გა­ვი­ცა­ნი ის მა­მა­კა­ცი, რო­მელ­მაც ჯი­პით მო­მიყ­ვა­ნა. იმ დღი­დან ჩემი თაყ­ვა­ნის­მცე­მე­ლი გახ­და... მეც ავ­ყე­ვი თა­მაშ­ში, საკ­მა­ოდ მო­წი­ფუ­ლი, ფუ­ლი­ა­ნი მა­მა­კა­ცია, ხე­ლის­გულ­ზე გა­ტა­რე­ბო, მპირ­დე­ბო­და...

- და ცდუ­ნე­ბას ვერ გა­უ­ძე­ლი, არა?

- ჰო, ვი­ფიქ­რე, რომ ბევრ რა­მე­ში და­მეხ­მა­რე­ბო­და. ჩემი პირ­ვე­ლი მა­მა­კა­ცი თვი­თონ იყო. 2 თვის გან­მავ­ლო­ბა­ში მარ­თლა ზღა­პარ­ში მე­გო­ნა თავი, შე­მიყ­ვარ­და კი­დეც, ისე­თი თბი­ლი და ყუ­რა­დღე­ბი­ა­ნი იყო... შემ­დეგ მივ­ხვდი, რომ თავს მა­რი­დებ­და და ბუ­ნებ­რი­ვია, გავ­ნერ­ვი­ულ­დი... შეხ­ვედ­რა­ზე აღარ მთან­ხმდე­ბო­და, საქ­მე­სა და უდ­რო­ო­ბას იმი­ზე­ზებ­და... რო­გორც იქნა, მო­ვა­ხერ­ხე და შევ­ხვდი. მა­შინ მი­თხრა - შე­ნის­თა­ნა იცი, რამ­დე­ნი მყავს? ყვე­ლას თან ვერ გა­დავ­ყვე­ბი, რაც იყო, იყო, ყვე­ლა­ფე­რი უნდა და­ი­ვი­წყო, თუ გინ­და, ერთ კარგ კაცს გა­გაც­ნობ, ჩემ­ზე მეტი ფული აქვს და იმას­თან "გა­და­ბარ­გდიო". ძა­ლი­ან გავ­ბრაზ­დი და წა­მო­ვე­დი. კარგ ცხოვ­რე­ბას იო­ლად ეჩ­ვე­ვა ადა­მი­ა­ნი. გა­მი­ჭირ­და იმის დათ­მო­ბა, რაც 2 თვის გან­მავ­ლო­ბა­ში მქონ­და. ფუ­ლიც შე­მო­მაკ­ლდა და დავ­თან­ხმდი მის წი­ნა­და­დე­ბას. ახალ კა­ვა­ლერ­თან სულ 2 კვი­რა დავ­ყა­ვი, შემ­დეგ კი­დევ ახა­ლი მო­მი­ძებ­ნა, რო­მელ­საც რამ­დე­ნი­მე თვის გან­მავ­ლო­ბა­ში ვხვდე­ბო­დი. შემ­დეგ კი უკვე ასე, სა­ა­თო­ბით "მა­ქი­რა­ვებს". ჩემ­ნა­ი­რი მარ­თლაც ბევ­რი ჰყავს. რამ­დე­ნი­მეს ვიც­ნობ, ვის­თან ერ­თა­დაც მო­მი­წია წას­ვლამ (არის შემ­თხვე­ვა, როცა მე­გობ­რე­ბი იკ­რი­ბე­ბი­ან, სად­მე მი­დი­ან და რამ­დე­ნი­მე გო­გო­ნას მომ­სა­ხუ­რე­ბა ერ­თად სჭირ­დე­ბათ).

- ეს ყვე­ლა­ფე­რი რამ­დე­ნი ხნის წინ და­ი­წყო?

- მა­შინ 17 წლის ვი­ყა­ვი.

- რო­გორც მივ­ხვდი, ეს მა­მა­კა­ცი ამ საქ­მი­თაა და­კა­ვე­ბუ­ლი და ე.წ. სუ­ტე­ნი­ო­რია...

- კი, და საკ­მა­ოდ ბევრ ადა­მი­ანს იც­ნობს ელი­ტა­ში. თუ მას მო­ე­წო­ნე და სა­მუ­შა­ოდ აგიყ­ვა­ნა, უნდა იცო­დე, რომ კარ­გი ცხოვ­რე­ბა გა­რან­ტი­რე­ბუ­ლი გაქვს, რად­გან მხო­ლოდ ფუ­ლი­ან კლი­ენ­ტებ­თან მო­გი­წევს ურ­თი­ერ­თო­ბა. მას­თან ერ­თად მუ­შა­ობს კი­დევ შუ­ახ­ნის ქალი. ასე ვთქვათ, პარტნი­ო­რე­ბი არი­ან და აწყო­ბი­ლი აქვთ საქ­მე...

- რო­გორც მივ­ხვდი, ძვი­რად ღი­რე­ბუ­ლი გო­გო­ნა ხარ. რამ­დენს გიხ­დის?

- 1 სა­ა­თით 300 ლარი "ვღირ­ვარ", მაგ­რამ თუ კლი­ენ­ტი შე­ე­ვაჭ­რე­ბა, შე­იძ­ლე­ბა, და­უკ­ლოს კი­დეც. მე ნა­ხე­ვარს მიხ­დის.

- და რო­დემ­დე აპი­რებ ასე ცხოვ­რე­ბას?

- არ ვიცი, ალ­ბათ სა­ნამ ვინ­მე ფუ­ლი­ა­ნი საქმრო გა­მოჩ­ნდე­ბა. მე ხომ "პა­ტი­ო­სა­ნი გო­გოს" სა­ხე­ლი მაქვს, არც ერ­თმა ჩემ­მა ნაც­ნობ­მა არ იცის, რას ვა­კე­თებ და იმე­დია, ერთ დღეს ვინ­მე გა­მოჩ­ნდე­ბა, ვინც შე­მიყ­ვა­რებს და გავ­თხოვ­დე­ბი. წა­ვალ ახლა, ტაქ­სი მე­ლო­დე­ბა. ჩემს სუ­რა­თებს წაშ­ლი?

- კი, წავ­შლი...

გან­ძი ქუ­ჩა­ში არ ყრია

მო­გეხ­სე­ნე­ბათ, სა­ათ­ში 300 ლა­რის გა­დახ­და ყვე­ლას არ შე­უძ­ლია და ამი­ტომ, ვერც ელი­ტუ­რი მე­ძა­ვის მომ­სა­ხუ­რე­ბით ისარ­გებ­ლებს. შე­და­რე­ბით და­ბა­ლი სო­ცი­ა­ლუ­რი ფე­ნის­თვის "შე­სა­ბა­მის­ფა­სი­ა­ნი" ქა­ლე­ბი არ­სე­ბო­ბენ. ყაზ­ბე­გის ქუ­ჩა­ზე სა­ღა­მოს თუ გა­გივ­ლი­ათ, ალ­ბათ შე­ნიშ­ნავ­დით სა­რე­ცხი­ვით გა­მო­ფე­ნილ "ნა­შო­ბას", რომ­ლე­ბიც მან­ქა­ნა თუ ოდ­ნავ შე­ა­ჩე­რე, ღია ფან­ჯა­რა­ში თა­ვით ვარ­დე­ბი­ან... ერთი მათ­გა­ნი სწო­რედ ასე­თი ფან­დით მო­ვი­ტყუე მან­ქა­ნას­თან და და­ლა­პა­რა­კე­ბა ვცა­დე. გა­უკ­ვირ­და, სა­ჭეს­თან ქალი რომ და­ი­ნა­ხა და მან­ქა­ნის სა­ლო­ნი ყუ­რა­დღე­ბით მო­ათ­ვა­ლი­ე­რა.

- მარ­ტო ხარ?

- კი, და­ჯე­ქი, - შევ­თა­ვა­ზე და გა­ვუ­ღი­მე, რომ არ და­მეფრ­თხო.

- მე­ე­ეე?

- ჰო, შენ. და­ჯე­ქი, საქ­მე მაქვს...

- პო­ლი­ცი­ე­ლი ხარ?

- არა, პო­ლი­ცი­ე­ლი არ ვარ...

ისე უცებ აღ­მოჩ­ნდა გვერ­დით სა­ვარ­ძელ­ზე, თვა­ლის და­ხამ­ხა­მე­ბაც ვერ მო­ვას­წა­რი. ალ­ბათ ცნო­ბის­მოყ­ვა­რე­ო­ბა კლავ­და - აინ­ტე­რე­სებ­და, რა მინ­დო­და.

მან­ქა­ნა იქვე გა­ვა­ჩე­რე და ავუხ­სე­ნი, ვინც ვი­ყა­ვი და რა მინ­დო­და. სი­ტყვა "ჟურ­ნა­ლის­ტი" ყვე­ლა­ზე მე­ტად არ მო­ე­წო­ნა, მაგ­რამ რამ­დე­ნი­მე კი­თხვა­ზე პა­სუ­ხი მა­ინც გამ­ცა.

- რამ­დენს იღებ?

- მე 50-ს, მაგ­რამ აქ არი­ან გო­გო­ნე­ბი, რომ­ლე­ბიც 10 და 15 ლა­რა­დაც და­დი­ან...

- შენ რა­ტომ იღებ ძვირს?

- იმი­ტომ, რომ მე მათ­ზე ლა­მა­ზი ვარ.

- ალ­ბათ ქმა­რი გცემ­და, გა­ცილ­დი, შვი­ლი გყავს გა­საზ­რდე­ლი და იმი­ტომ მუ­შა­ობ, ხომ?

- შენ რა იცი?

- ყვე­ლა მე­ძა­ვი ასე იმარ­თლებს თავს.

- თავს არ ვი­მარ­თლებ, მარ­თლა ასეა... და ყვე­ლა მა­გი­ტომ მუ­შა­ობს, რომ შვი­ლე­ბი არ­ჩი­ნოს. სხვა რა უნდა ვქნათ?

- ჭკუ­ას ვერ გას­წავ­ლი, ალ­ბათ კარ­გად იცი, რაც უნდა ქნა...

- ყვე­ლა კაცი მა­რი­გებს ჭკუ­ას... სა­სა­ცი­ლო­ე­ბი არი­ან, ჯერ თა­ვი­სას გა­ის­წო­რე­ბენ და მერე მო­რალს გი­კი­თხა­ვენ, რა­ტომ აკე­თებ ამას, ასე არ შე­იძ­ლე­ბა, სხვა გზა უნდა მო­ძებ­ნოო. არა­და, ჰგო­ნი­ათ, რომ მი­ხა­რია მათ­თან და­წო­ლა... მთე­ლი დღის გან­მავ­ლო­ბა­ში ბა­ზარ­ში სა­ზამ­თროს ყი­დი­ან, სა­ღა­მოს "გუ­ლა­ო­ბა" მო­უნ­დე­ბათ და მო­გად­გე­ბი­ან, და­უ­ბა­ნე­ლე­ბი და აქო­თე­ბუ­ლე­ბი. მიდი და მო­ემ­სა­ხუ­რე ასეთს... ხან­და­ხან ისე მე­ვაჭ­რე­ბი­ან, თავი ხორ­ცის ნა­ჭე­რი მგო­ნია... - და­ა­კე­ლი, 50 ლარი რა ამ­ბა­ვია, 20 არ გე­ყო­ფა? 20 ლარი ეყო­ფა მა­გათ ცო­ლებს! და­ვი­წერ გულ­ზე ბა­რემ - "სე­ი­ლი" და ეგ იქ­ნე­ბა... ჯერ 50 ლარი რა არის და იმა­ზეც რომ გე­ვაჭ­რე­ბი­ან. "პროს­ტა", ქუ­ჩა­ში რომ ვდგა­ვარ, იმი­ტომ მაქვს და­ბა­ლი ფასი, რად­გან ქუ­ჩა­ში გან­ძი არ ყრია და ნა­გა­ვი კი­დევ, ძვი­რი არ ღირს...

შე­ვაჭ­რე­ბა არც იმ მე­ძა­ვებს უყ­ვართ, ვინც სო­ცი­ა­ლუ­რი ქსე­ლის სა­შუ­ა­ლე­ბით "მუ­შა­ობს"... ხში­რად შეხ­ვდე­ბით ასეთ გან­ცხა­დე­ბას: "და­მი­რე­კეთ. მყავს და­ქა­ლიც... გვაქვს ლეს­ბი, მარ­ტო ჩემ­თან - 100 ლარი, სას­ტუმ­რო­ი­ა­ნად; და­ქალ­თან ერ­თად - 160. და­ნარ­ჩენს ტე­ლე­ფო­ნით გე­ტყვით და ნუ მე­ვაჭ­რე­ბით, გა­სა­გე­ბი­ა­აა?!" "ჩემ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბა ფა­სი­ა­ნია - 1 სა­ა­თი 100 ლარი, ჩემი ბი­ნით. აქ არ ვმე­სი­ჯობ. და­რე­კეთ. ვმუ­შა­ობ დი­ლის 12-დან ღა­მის 12-მდე. პი­რო­ბე­ბი არ შე­იც­ვლე­ბა! ფასი არ და­აკ­ლდე­ბა! ნუ მე­ვაჭ­რე­ბით, აქ ბა­ზა­რი არაა! ვი­საც ფული არ აქვს, სა­კუ­თარ ცოლს მი­მარ­თოს! 30 წლამ­დე ასა­კის ნუ და­მი­რე­კავს. ზო­გი­ერ­თე­ბი რა საყ­ვარ­ლე­ბი ხა­ა­ართ! გა­ი­ხა­რე­ე­ეთ!"

"1 სა­ა­თი 200 ლარი, მე­გო­ბარ გო­გო­ნას­თან ერ­თად - 300. და­რე­კეთ მხო­ლოდ რე­ა­ლურ­მა გა­დამ­ხდე­ლებ­მა. თვა­ლე­ბი გა­ა­ხი­ლეთ და წა­ი­კი­თხეთ ფასი კარ­გად!"

"უტ­რომ ძენ­გი, ვე­ჩე­რომ - სტუ­ლია"...

აღ­მოჩ­ნდა, რომ თურ­მე სო­ცი­ა­ლურ ქსელ­ში გან­თავ­სე­ბულ გან­ცხა­დე­ბას მა­მა­კა­ცი ეხ­მა­უ­რე­ბა, და­ნიშ­ნულ ად­გილ­ზე მი­დის, და­პი­რე­ბულ მომ­სა­ხუ­რე­ბას იღებს, მაგ­რამ ფულს აღარ იხ­დის. თუ მე­ძავ­მა წი­ნა­აღ­მდე­გო­ბა გა­უ­წია, სცემს, თვალ­საც ჩა­უ­ლურ­ჯებს და რამ­დე­ნი­მე ხნით "სა­მუ­შაო მდგო­მა­რე­ო­ბი­დან" გა­მო­იყ­ვანს. ამი­ტომ, რო­გორც წესი, ასეთ მა­მა­კა­ცებს თავ­გა­სუ­ლო­ბა შერ­ჩე­ბათ ხოლ­მე... პი­რო­ბას დებს, რომ "პოს­ლე­ზე ატ­ვე­ჩა­ია" და მი­დის. რა თქმა უნდა, უკან აღა­რა­ვინ ბრუნ­დე­ბა... ამი­ტომ, ქალ­ბა­ტო­ნებ­მა თავ­დაც­ვის მე­ქა­ნიზ­მი შე­ი­მუ­შა­ვეს და ან თან­ხის ნა­წილს, ან მთლი­ა­ნად წი­ნას­წარ ითხო­ვენ: "შევ­ხვდე­ბი გა­დამ­ხდელ, სე­რი­ო­ზულ მა­მა­კაცს, ჩემს ბი­ნა­ში. მომ­სა­ხუ­რე­ბა ფა­სი­ა­ნია, შეხ­ვედ­რამ­დე რი­ცხავთ თან­ხის ნა­ხე­ვარს... ვარ უკომ­პლექ­სო, "ვირ­ტით" არ ვერ­თო­ბი და არც "სკა­ი­პით". "ვარ გა­თხო­ვი­ლი, ამი­ტომ, ვმუ­შა­ობ მხო­ლოდ სა­ღა­მოს 6 სა­ა­თამ­დე (მერე სახ­ლში უნდა წა­ვი­დე). ჩემ­თან სექ­სი ფა­სი­ა­ნია და 1 სა­ა­თი 150 ლარი ღირს. თან­ხას ვი­ღებ წი­ნას­წარ. სხვა პი­რო­ბებს არ ვთან­ხმდე­ბი".

ახლა კი უბ­რა­ლოდ, იმ გან­ცხა­დე­ბებს გა­გაც­ნობთ, რო­მელ­თა ავ­ტო­რე­ბიც იშ­ვი­ათ მომ­სა­ხუ­რე­ბას უწე­ვენ კლი­ენ­ტებს, რად­გან მათ­თან გა­სა­უბ­რე­ბის მცდე­ლო­ბამ უშე­დე­გოდ ჩა­ი­ა­რა: "მომ­სა­ხუ­რე­ბის სრუ­ლი პა­კე­ტი... ვარ უკომ­პლექ­სო და ექ­სპე­რი­მენ­ტებ­ზე უარს არ ვამ­ბობ. მაქვს სა­თა­მა­შო­ე­ბი".

"ნუ შე­მომ­თა­ვა­ზებთ ჩვე­უ­ლებ­რივ სექსს! მხო­ლოდ female domination... გა­როზგ­ვა, სტრა­პო­ნი, ფუ­ტფე­ტი­ში და ბუ­ტფე­ტი­ში, ოქ­როს წვი­მა... ვი­საც ეს თემა არ ეს­მის, სუ­ლე­ლურ კი­თხვებს ნუ და­მის­ვამს".

"მა­ინ­ტე­რე­სებს ახალ­გაზ­რდა ბი­ჭე­ბი. შე­ვას­წავ­ლი სტიპ­ტიზს. ვგიჟ­დე­ბი შიშ­ვე­ლი მა­მა­კა­ცე­ბის დიდ კომ­პა­ნი­ა­ზე. უპი­რა­ტე­სო­ბას მი­ვა­ნი­ჭებ ბი­სექ­სუ­ა­ლებს".

"ვარ ქალ­წუ­ლი. სექ­სი ჩემ­თან გა­მო­რი­ცხუ­ლია. მხო­ლოდ "კუნი". ვარ ჰი­გი­ე­ნუ­რი. ჩემი მხრი­დან ორა­ლუ­რი სექ­სი გა­რან­ტი­რე­ბუ­ლია. ჩემ­თან შეხ­ვედ­რა თუ გინ­დათ, ჯერ თან­ხა უნდა გად­მო­რი­ცხოთ და შემ­დეგ შეგ­ხვდე­ბით. ყვე­ლას არ ვხვდე­ბი. უფუ­ლო­ე­ბი ნუ მწერთ და ნუ მე­ვაჭ­რე­ბით. ჯერ და­რი­ცხავ, მერე შეგ­ხვდე­ბი. ისე არ გავ­დი­ვარ და შე­იგ­ნეთ".

"თი­კა­თი­კა33..." ჩემი "სკა­ი­პია", გა­ვიხ­დი და გა­სი­ა­მოვ­ნებთ, თუ ფულს ჩა­მი­რი­ცხავთ. ტყუ­ი­ლად ნუ მომ­წერთ და და­მი­მა­ტებთ"...

"ვარ ლა­მა­ზი, ჩემ­თან შეხ­ვედ­რა ფა­სი­ა­ნია. 1 სა­ა­თი 200 ლარი. ვინც შე­მა­გი­ნებს, დავ­წყევ­ლი"...

რო­გორც აღ­მოჩ­ნდა, მსგავ­სი გან­ცხა­დე­ბე­ბის უკან მა­მა­კა­ცე­ბი "იმა­ლე­ბი­ან" და ფუ­ლის შოვ­ნის გზად ეს ხერ­ხი აურ­ჩე­ვი­ათ... თაღ­ლი­თის ბა­დე­ში მოხ­ვედ­რი­ლი, სექ­სუ­ა­ლუ­რი ექ­სპე­რი­მენ­ტე­ბის მოყ­ვა­რუ­ლე­ბი კი საკ­მა­ოდ სო­ლი­დურ თან­ხებს რი­ცხა­ვენ მათ ან­გა­რი­შებ­ზე...

P.S. თემა იმ­დე­ნად დი­დია, რომ მისი ამო­წურ­ვა ერთ ჯერ­ზე შე­უძ­ლე­ბე­ლია. გარ­კვე­უ­ლი პე­რი­ო­დის შემ­დეგ კვლავ მი­ვუბ­რუნ­დე­ბით და არას­რულ­წლო­ვან მე­ძა­ვებ­ზე ვი­სა­უბ­რებთ. ნუ გა­გიკ­ვირ­დე­ბათ - რო­გორც აღ­მოჩ­ნდა, თბი­ლის­ში, ჩვენ გვერ­დით ასე­თი ფაქ­ტი არ­ცთუ ისე ცო­ტაა, რომ მას­ზე თვა­ლე­ბის და­ხუჭ­ვა ღირ­დეს. წი­ნამ­დე­ბა­რე სტა­ტია შე­და­რე­ბით მსუ­ბუ­ქია (სტა­ტია და არა - პრობ­ლე­მა), უბ­რა­ლოდ, თბი­ლის­ში არ­სე­ბუ­ლი სი­ტუ­ა­ცია მი­მო­ვი­ხი­ლეთ... მომ­დევ­ნო თემა კი საკ­მა­ოდ მძი­მე და პრობ­ლე­მუ­რი იქ­ნე­ბა და ალ­ბათ ბევრ მშო­ბელს და­ა­ფიქ­რებს კი­დეც...

მარი ჯა­ფა­რი­ძე

ჟურ­ნა­ლი "გზა"

(გა­მო­დის ხუთ­შა­ბა­თო­ბით)