ვარ­დე­ბის რე­ვო­ლუ­ცი­ა და­დე­ბი­თი მოვ­ლე­ნა იყო ქვეყ­ნის ის­ტო­რი­ა­ში, ის სა­ქარ­თვე­ლოს ბევ­რი მი­მარ­თუ­ლე­ბით გან­ვი­თა­რე­ბა­ში და­ეხ­მა­რა, შემ­ცირ­და კო­რუფ­ცი­ის დო­ნე, მაგ­რამ ქვე­ყა­ნა­ში დე­მოკ­რა­ტი­უ­ლი გან­ვი­თა­რე­ბის და სა­გა­რეო ურ­თი­ერ­თო­ბის თვალ­საზ­რი­სით იმედ­გაც­რუ­ე­ბუ­ლი დავ­რჩით. მარ­თლაც უც­ნა­უ­რად იქ­ცე­ვა სა­ქარ­თვე­ლოს ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა იმის­თვის, რომ ოპო­ზი­ცი­ას აქ­ტი­უ­რო­ბა გა­ურ­თუ­ლოს. ყვე­ლამ ვი­ცით, რომ პო­ლი­ტი­კა ბინ­ძუ­რი საქ­მეა, მა­გრამ ის, რაც სა­ქარ­თვე­ლო­ში ბო­ლო ხანს ხდე­ბა, პო­ლი­ტი­კურ ძა­ლებს შო­რის ნორ­მა­ლუ­რი ბრძო­ლის ფარ­გლებს სცდე­ბა. ოპო­ზი­ცი­ის­თვის და­კის­რე­ბუ­ლი უზარ­მა­ზა­რი ჯა­რი­მე­ბი ამის ერ­თ-ერ­თი მა­გა­ლი­თი­ა, გარ­და ამი­სა, უმ­ნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნე­სი თე­მაა მე­დი­ის ხელ­მი­საწ­ვდო­მო­ბა, ყვე­ლა ქარ­თველს უნ­და ჰქონ­დეს სა­შუ­ა­ლე­ბა, მი­ი­ღოს ამომ­წუ­რა­ვი ინ­ფორ­მა­ცი­ა, მოვ­ლე­ნე­ბი უნ­და გა­შუქ­დეს ობი­ექ­ტუ­რად, - გა­ნაცხ­ა­და სა­ქარ­თვე­ლო­ში აშ­შ-ის ყო­ფილ­მა ელ­ჩმა რი­ჩარდ მა­ილ­სმა ტე­ლე­კომ­პა­ნია "მე-9 არ­ხის­თვის" მი­ცე­მულ ინ­ტერ­ვი­უ­ში. მან­ვე მო­მა­ვა­ლი სა­პარ­ლა­მენ­ტო არ­ჩევ­ნე­ბი თა­ვი­სი მნიშ­ვნე­ლო­ბით 2003 წლის არ­ჩევ­ნებს შე­ა­და­რა და გა­ნაცხ­ა­და: "არ მინ­და იმა­ზე ლა­პა­რა­კი, რომ არ­ჩევ­ნე­ბი ცუ­დად ჩა­ტარ­დე­ბა, მაგ­რამ თუ ასე მოხ­და, ეს იქ­ნე­ბა დი­დი იმედ­გაც­რუ­ე­ბა და შე­ა­ფერ­ხებს და­სავ­ლეთ­თან და სხვა ერებ­თან სა­ქარ­თვე­ლოს ძლი­ე­რი კავ­ში­რე­ბის ჩა­მო­ყა­ლი­ბე­ბა­სა და გან­ვი­თა­რე­ბას".

წე­სით, ყუ­რად­სა­ღე­ბი უნ­და იყოს იმ დიპ­ლო­მა­ტის გან­ცხა­დე­ბა, რო­მე­ლიც "ვარ­დე­ბის რე­ვო­ლუ­ცი­ის" დროს იყო ელ­ჩი სა­ქარ­თვე­ლო­ში და ჩვე­ნი სა­ზო­გა­დო­ე­ბის ნა­წი­ლი მას დღემ­დე ამ რე­ვო­ლუ­ცი­ის თა­ნა­მო­ნა­წი­ლე­დაც კი მი­იჩ­ნევს. პა­რა­ლე­ლუ­რად ვხე­დავთ, რომ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის რი­ტო­რი­კა სულ უფ­რო აგ­რე­სი­უ­ლი ხდე­ბა. მიმ­დი­ნა­რე პრო­ცე­სე­ბის შე­ფა­სე­ბა სო­ცი­ო­ლოგ­სა და პო­ლი­ტო­ლოგ რა­მაზ ­საყ­ვა­რე­ლი­ძეს ვთხო­ვეთ:

- ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის ეს აგ­რე­სი­უ­ლი რი­ტო­რი­კა ამომ­რჩე­ველს ყურს ნამ­დვი­ლად ჭრის და მა­ინ­ცდა­მა­ინც და­დე­ბი­თად არ გა­ნაწყ­ობს. თვალ­ში­სა­ცე­მი­ა, რომ ბო­ლო დღე­ებ­ში არა მხო­ლოდ პრე­ზი­დენ­ტის რი­ტო­რი­კა იყო აგ­რე­სი­უ­ლი, არა­მედ ბევ­რი იმ პო­ლი­ტი­კო­სი­საც, რომ­ლე­ბიც აქამ­დე ასეთ აგ­რე­სი­ას არ ავ­ლენ­დნენ. გა­და­ხე­დეთ მე­რა­ბიშ­ვი­ლის, უგუ­ლა­ვას, ბაქ­რა­ძის ბო­ლო გან­ცხა­დე­ბებს, რომ­ლე­ბიც მა­ფიქ­რე­ბი­ნებს, რომ ეს აგ­რე­სი­უ­ლო­ბა შემ­თხვე­ვი­თი არ არის და ამ­გვა­რი ტო­ნით ლა­პა­რაკს "ნა­ცი­ო­ნა­ლურ მოძ­რა­ო­ბა­ში" უკ­ვე სა­ვალ­დე­ბუ­ლო ხა­სი­ა­თი აქვს. პო­ლი­ტი­კა­ში არ­სე­ბობს მოქ­მე­დე­ბის ამ­გვა­რი სტრა­ტე­გი­ა, რო­დე­საც შე­ნი აგ­რე­სი­უ­ლო­ბით და შე­უ­პოვ­რო­ბით ცდი­ლობ მე­ტო­ქის მო­რა­ლუ­რად გა­ტე­ხას და, ამას­თა­ნა­ვე, ცდი­ლობ მა­ყუ­რე­ბელს და­ა­ნახ­ვო, რომ შენს ძა­ლებ­ში დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი ხარ. საბ­ჭო­თა წარ­სულს თუ გა­დავ­ხე­დავთ, ვნა­ხავთ, რა აგ­რე­სი­უ­ლი იყო საბ­ჭო­თა რი­ტო­რი­კა მათ მი­მართ, ვინც კედ­ლის მიღ­მა იყო. საბ­ჭო­თა კავ­ში­რის პე­რი­ოდ­ში აგ­რე­სი­უ­ლი ურ­თი­ერ­თო­ბა იყო იდე­ო­ლო­გი­ურ მტრებს შო­რის. იგი­ვე უცხ­ო­ე­ლე­ბი, რომ­ლე­ბიც ბო­რო­ტე­ბის სიმ­ბო­ლოდ აღიქ­ვამ­დნენ საბ­ჭო­თა კავ­შირს და აგ­რე­სი­ულ გან­ცხა­დე­ბებს აკე­თებ­დნენ, ასე­თი ტერ­მი­ნე­ბით ქვეყ­ნის შიგ­ნით თა­ვი­ანთ ოპო­ნენ­ტებ­ზე არ ლა­პა­რა­კობ­დნენ - დე­მოკ­რა­ტი­უ­ლი ქვეყ­ნის­თვის და­მა­ხა­სი­ა­თე­ბე­ლი ფორ­მე­ბით ოპო­ნი­რებ­დნენ. ჩვენ თუ დე­მოკ­რა­ტი­ულ გან­ვი­თა­რე­ბა­ზე გვაქვს პრე­ტენ­ზი­ა, უნ­და ვი­ცო­დეთ, რომ დე­მოკ­რა­ტი­ას თა­ვი­სი ენა და ეთი­კა აქვს, რო­მე­ლიც არ გუ­ლის­ხმობს იმის გა­ნად­გუ­რე­ბას, ვინც გან­სხვა­ვე­ბუ­ლად ფიქ­რობს. მე­რა­ბიშ­ვი­ლის გან­ცხა­დე­ბა, რა­ღაც კლა­სი უნ­და გაქ­რე­სო, აჩენს გან­ცდას, რომ ამ ქვე­ყა­ნა­ში დე­მოკ­რა­ტი­ა­ზე არა­ვინ ზრუ­ნავს. არა­და, ჩვე­ნი ქვეყ­ნის გან­ვი­თა­რე­ბის უმ­თავ­რე­სი ქვა­კუთხ­ე­დი ესა­ა, ეს არის აუ­ცი­ლე­ბე­ლი პი­რო­ბა, რა­საც ჩვენ­გან ჩვე­ნი პარ­ტნი­ო­რე­ბი ითხ­ო­ვენ. მე­რა­ბიშ­ვილ­მა ახ­სე­ნა "კლა­სის გაქ­რო­ბა"... ტერ­მი­ნი "კლა­სობ­რი­ვი მტე­რი", რო­მე­ლიც უნ­და გაქ­რეს, სწო­რედ საბ­ჭო­თა კავ­შირი­დან გვახ­სოვს. იმ პირ­ველ ბოლ­შე­ვი­კებს, რომ­ლე­ბიც დი­დი აგ­რე­სი­უ­ლო­ბით ხა­სი­ათ­დებო­დნენ, და ჩვენს ხე­ლი­სუფ­ლე­ბას ბევ­რი სა­ერ­თო თვი­სე­ბა აქვთ, კერ­ძოდ, მარ­თვა­ში გა­მო­უც­დე­ლო­ბა. მარ­თვა­ში გა­მო­უც­დელ ადა­მი­ანს ჰგო­ნი­ა, რომ რაც უფ­რო მე­ტად შე­ა­ში­ნებს მე­ო­რეს, მით უფ­რო იო­ლად მარ­თავს მას. მოკ­ლედ, ში­შით მარ­თვა უფ­რო ეად­ვი­ლე­ბათ, ვიდ­რე სი­კე­თით მარ­თვა. ამი­ტომ იყო, რომ საბ­ჭო­თა კავ­ში­რი სა­კუ­თარ მო­სახ­ლე­ო­ბას­თან ურ­თი­ერ­თო­ბი­სას სულ ია­რაღ­ზე იყუ­რე­ბო­და.

- რო­გორ ფიქ­რობთ, ამ­გვა­რი აგ­რე­სი­უ­ლი რი­ტო­რი­კა ამარ­თლებს?

- სა­ზო­გა­დო­ე­ბის რა­ღაც ნა­წილ­ზე ეს ყო­ველ­თვის მოქ­მე­დებს იმ ნა­წილ­ზე, რო­მელ­საც ში­ში სჩვე­ვი­ა. თუმ­ცა არის ერ­თი ფაქ­ტო­რი, რომ­ლის გა­უთ­ვა­ლის­წი­ნებ­ლო­ბაც შე­იძ­ლე­ბა ძვი­რად და­უჯ­დეს ამ სტრა­ტე­გი­ის ავ­ტო­რებს: შიშს აქვს თა­ვი­სი საზღ­ვა­რი, თუ ადა­მი­ა­ნი მი­ვი­და უკი­დუ­რე­სო­ბამ­დე, თუ და­სა­კარ­გი აღა­რა­ფე­რი აქვს, მა­შინ ში­ში ქრე­ბა. ასეთ შემ­თხვე­ვა­ში, რაც უფ­რო მე­ტად ეც­დე­ბი მის და­ში­ნე­ბას, მით მე­ტად აგ­რე­სი­ულ პა­სუხს მი­ი­ღებ. ვფიქ­რობ, ჩვე­ნი მო­სახ­ლე­ო­ბა მი­სუ­ლია იმ ზღვრამ­დე, რო­დე­საც ში­შის გან­ცდა ქრე­ბა.

- თქვე­ნი აზ­რით, ეს რი­ტო­რი­კა მხო­ლოდ პო­ლი­ტი­კუ­რი სტრა­ტე­გი­ა­ა, თუ შე­საძ­ლე­ბე­ლია ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა ამ აგ­რე­სი­უ­ლი ტერ­მი­ნე­ბის შე­სა­ბა­მის მოქ­მე­დე­ბა­საც გეგ­მავ­დეს?

- სამ­წუ­ხა­როდ, საკ­მა­ოდ მკაც­რი ფი­ზი­კუ­რი ან­გა­რიშ­სწო­რე­ბის მოწ­მე­ნი ად­რეც ვყო­ფილ­ვართ, ახ­ლაც ვრცელ­დე­ბა ინ­ფორ­მა­ცი­ა, რომ სადღ­აც მზად­დე­ბა სა­დამ­სჯე­ლო რაზ­მე­ბი. ასე რომ, სა­ვა­რა­უ­დო­ა, ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა მხო­ლოდ სიტყ­ვით არ გვა­ში­ნებ­დეს და ემ­ზადე­ბო­დეს იმის­თვის, რომ რე­ა­ლუ­რად უფ­რო სა­ში­ში გახ­დეს.

- რო­გორ შე­ა­ფა­სებთ მმარ­თვე­ლი პარ­ტი­ის ყრი­ლო­ბას, რო­მე­ლიც სა­ქარ­თვე­ლოს 11 ქა­ლაქ­ში გა­ი­მარ­თა. აგ­რე­სი­უ­ლი გან­ცხა­დე­ბე­ბის მთე­ლი კას­კა­დი მო­ვის­მი­ნეთ ამ თავ­ყრი­ლო­ბებ­ზე.

- ეს აგ­რე­სი­უ­ლო­ბა გან­სა­კუთ­რე­ბით თვალ­სა­ჩი­ნო გახ­და იმ სა­პა­სუ­ხო ღო­ნის­ძი­ე­ბის შემ­დეგ, რო­მე­ლიც "ქარ­თულ­მა ოც­ნე­ბამ" თე­ლავ­ში "ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი მოძ­რა­ო­ბის" ყრი­ლო­ბი­დან მე­ო­რე დღეს გა­მარ­თა. ბი­ძი­ნა ივა­ნიშ­ვი­ლის რი­ტო­რი­კა იყო ხაზ­გას­მით მშვი­დო­ბი­ა­ნი და საქ­მი­ა­ნი. ეს მშვი­დო­ბი­ა­ნო­ბა უფ­რო მკვეთ­რად აჩენს ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის აგ­რე­სი­უ­ლო­ბას. რაც შე­ე­ხე­ბა ყრი­ლო­ბას, ეს იყო კარ­გად ორ­გა­ნი­ზე­ბუ­ლი ღო­ნის­ძი­ე­ბა. სხვა სა­კითხ­ი­ა, რო­გორ გა­მო­ი­ყე­ნეს ად­მი­ნის­ტრა­ცი­უ­ლი რე­­ს­ურ­სი, მაგ­რამ მას­შტა­ბუ­რო­ბა და სიძ­ლი­ე­რის დე­მო­ნს­ტრი­რე­ბა, რა­საც მიზ­ნად ისახ­ავ­დნენ, ვფიქ­რობ, მო­ა­ხერ­ხეს. თუმ­ცა, ჩე­მი აზ­რით, ცო­ტა ნა­ად­რე­ვად ჩა­ა­ტა­რეს ამ მას­შტა­ბის ღო­ნის­ძი­ე­ბა, რად­გან სა­პა­სუ­ხო სვლე­ბის­თვის მე­ტო­ქეს ბევ­რი დრო აქვს. "ქარ­თუ­ლი ოც­ნე­ბა" სა­არ­ჩევ­ნო კამ­პა­ნი­ის დას­კვნით, გრან­დი­ო­ზულ თავ­ყრი­ლო­ბას სექ­ტემ­ბრის ბო­ლოს­თვის გეგ­მავს, ადა­მი­ა­ნის მეხ­სი­ე­რე­ბა­ში, რო­გორც წე­სი, უკე­თე­სად რჩე­ბა ის ამ­ბე­ბი, რაც და­სას­რულს ხდე­ბა.

- შევ­ხვედ­რი­ვარ ადა­მი­ა­ნებს, რომ­ლე­ბიც ბი­ძი­ნა ივა­ნიშ­ვილს სწო­რედ მოქ­მე­დე­ბის არა­აგ­რე­სი­ულ მე­თო­დებს უწუ­ნე­ბენ.

- ყვე­ლა სტრა­ტე­გი­ა­სა და მოქ­მე­დე­ბის სტილს და­დე­ბი­თი მხა­რე­ე­ბიც აქვს და უარ­ყო­ფი­თიც. დღე­ვან­დელ პი­რო­ბებ­ში, რო­დე­საც ასე­თი აგ­რე­სი­უ­ლია ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა, შე­იძ­ლე­ბა წა­გე­ბი­ა­ნი იყოს, ოპო­ზი­ცი­ამ ამა­ვე სტილ­ში რომ და­იწყ­ოს მას­თან შე­ჯიბ­რი.

- ბა­ტო­ნო რა­მაზ, ვფიქ­რობ, სა­ინ­ტე­რე­სო შე­ფა­სე­ბე­ბი მო­ვის­მი­ნეთ ამე­რი­კის ყო­ფი­ლი ელ­ჩის, რი­ჩარდ მა­ილ­სის­გან, რო­მელ­მაც გა­ნაცხ­ა­და, რომ თუ არ­ჩევ­ნე­ბი ცუ­დად ჩა­ტარ­და, "ეს იქ­ნე­ბა დი­დი იმედ­გაც­რუ­ე­ბა და შე­ა­ფერ­ხებს და­სავ­ლეთ­თან და სხვა ერებ­თან სა­ქარ­თვე­ლოს ძლი­ე­რი კავ­ში­რე­ბის ჩა­მო­ყა­ლი­ბე­ბი­სა და გან­ვი­თა­რე­ბის პრო­ცესს". თქვე­ნი აზ­რით, თუ სა­პარ­ლა­მენ­ტო არ­ჩევ­ნე­ბის შე­დე­გე­ბი მარ­თლაც კითხ­ვის ნიშ­ნის ქვეშ დად­გა, და­სავ­ლე­თი რა პო­ზი­ცი­ას და­ი­კა­ვებს?

- ეს კითხ­ვა ბო­ლო ხანს ხში­რად ის­მის. მა­ილ­სის გან­ცხა­დე­ბის კონ­ტექ­სტში კი სა­კი­თხი კი­დევ უფ­რო სა­ყუ­რადღ­ე­ბო ხდე­ბა. მა­ილ­სის კრი­ტი­კუ­ლი გან­ცხა­დე­ბა, არა მგო­ნი­ა, ერ­თი კონ­კრე­ტუ­ლი ადა­მი­ა­ნის გან­წყო­ბა იყოს, ის აუ­ცი­ლებ­ლად გა­მო­ხა­ტავს აშ­შ-ის გარ­კვე­უ­ლი პო­ლი­ტი­კუ­რი წრე­ე­ბის აზრს. ჩემ­თვის ცხა­დი ხდე­ბა, რომ და­სავ­ლე­თი არა მხო­ლოდ დე­მოკ­რა­ტი­ის, არა­მედ სხვა მო­ტი­ვე­ბის გა­მოც შე­იძ­ლე­ბა აღარ უჭერ­დეს მხარს სა­ქართ­ვე­ლოს დღე­ვან­დელ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბას. საქ­მე ის არის, რომ "ვარ­დე­ბის რე­ვო­ლუ­ცი­ის" დროს, ანუ "მა­ილ­სის ეპო­ქა­ში", ამე­რი­კას ჰქონ­და გეგ­მა, ხა­ვერ­დო­ვა­ნი რე­ვო­ლუ­ცი­ე­ბით გა­და­ე­ლა­ხა კონ­ტი­ნენ­ტი და მი­ეღ­წია ნავ­თო­ბი­თა და ტე­რო­რიზ­მით მდი­დარ რე­გი­ო­ნე­ბამ­დე. ეს გარ­კვე­ვით გვითხ­რა ბუშ­მა თბი­ლის­ში ყოფ­ნი­სას. მე­რე ეს გეგ­მა ჩა­ვარ­და, რა­ტომ - ეს სხვა თე­მა­ა, ამი­ტომ გა­მოცხ­ად­და სა­ა­კაშ­ვი­ლი "დე­მოკ­რა­ტი­ის შუ­ქუ­რად". დღეს პა­რა­დიგ­მა შეც­ვლი­ლი­ა. თუ­კი ობა­მამ გა­ნაგ­რძო აშ­შ-ის მარ­თვა, იგი კვლა­ვაც შე­ეც­დე­ბა, ყვე­ლა მე­ტო­ქეს­თან შე­არ­ბი­ლოს ურ­თი­ერ­თო­ბის სტი­ლი და სწო­რედ ამ პო­ლი­ტი­კით მო­ა­ხერ­ხოს თა­ვი­სი ინ­ტე­რე­სე­ბის გა­ტა­რე­ბა. თუ რეს­პუბ­ლი­კე­ლე­ბი აღ­მოჩ­ნდნენ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა­ში, მა­შინ ამე­რი­კა შე­იძ­ლე­ბა ისევ და­პი­რის­პი­რე­ბის რე­ჟიმს და­უბ­რუნ­დეს, გან­სა­კუთ­რე­ბით - რუ­სეთ­თან, თუ ობა­მას მარ­თვის სტი­ლი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, შევ­ხე­დავთ პო­ლი­ტი­კურ პრო­ცე­სებს, ის აგ­რე­სი­უ­ლო­ბა და და­პი­რის­პი­რე­ბა, რი­თაც ხა­სი­ათ­დე­ბა სა­ა­კაშ­ვი­ლის პო­ლი­ტი­კა რუ­სეთ­თან, ხელს უნ­და უშ­ლი­დეს ობა­მას რუ­სეთ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბის დაწყ­ო­ბა­ში. ამი­ტო­მაც რა­ღა­ცა უნ­და შე­იც­ვა­ლოს, ჩვენ არა­ერ­თხელ გვთხო­ვეს - შეც­ვა­ლეთ რი­ტო­რი­კა და ეცა­დეთ გა­მო­ძებ­ნოთ რუ­სეთ­თან მშვი­დო­ბი­ა­ნი ურ­თი­ერ­თო­ბის გზე­ბი­ო, მაგ­რამ არა­ფე­რი შეც­ვლი­ლა, რი­ტო­რი­კა იგი­ვე­ა, მე­ტიც, სა­ა­კაშ­ვი­ლი პო­ლი­ტი­კურ ოპ­ონენ­ტებ­საც რუ­სე­თის სა­ხე­ლით ებ­რძვის. ამი­ტო­მაც ვფიქ­რობ, რომ ამე­რი­კა სა­ა­კაშ­ვი­ლის ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის მხარ­და­სა­ჭე­რად ნა­კ­ლე­ბად მო­ტი­ვი­რე­ბუ­ლი­ა. სა­ა­კაშ­ვი­ლის ხე­ლი­სუფ­ლე­ბამ თა­ვის დრო­ზე ამე­რი­კის სა­წი­ნა­აღ­მდე­გოდ გა­დად­გა საკ­მა­ოდ მკვეთ­რი ნა­ბი­ჯი, ობა­მა უკ­ვე პრე­ზი­დენ­ტი იყო, რო­დე­საც 2008 წლის ომის შემ­დეგ გა­ნა­წყე­ნე­ბულ­მა სა­ა­კაშ­ვილ­მა და­სავ­ლე­თის ჯიბ­რით ირან­თან უვი­ზო რე­ჟი­მი და­ა­წე­სა. ვფიქ­რობ, მას ამა­საც გა­უხ­სე­ნე­ბენ, მით უფ­რო, რომ დღეს ირან­თან ურ­თიერ­თო­ბა ამე­რი­კის­თვის ურ­თუ­ლე­სი სა­კითხ­ი­ა. მოკ­ლედ, პრაქ­ტი­კუ­ლად არ ჩანს მო­ტი­ვი იმი­სა, რა­ტომ მო­ი­სურ­ვებს ამე­რი­კა სა­ა­კაშ­ვი­ლის მხარ­და­ჭე­რას.

- 2008 წლის საპ­რე­ზი­დენ­ტო არ­ჩევ­ნე­ბი­სას ამე­რი­კის­თვის ამ­გვარ მო­ტი­ვად იქ­ცა ის, რომ მათ არ მოს­წონ­დათ სა­ა­კაშ­ვი­ლის ოპო­ნენ­ტი ლე­ვან გა­ჩე­ჩი­ლა­ძე.

- ვფიქ­რობ, რომ ეს და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბა შე­იც­ვა­ლა. ამე­რი­კა­ში დღეს უკ­ვე სე­რი­ო­ზუ­ლად არი­ან და­ინ­ტე­რე­სე­ბუ­ლი ბი­ძი­ნა ივა­ნიშ­ვი­ლით.

ნა­თია დო­ლი­ძე

ყო­ველკ­ვი­რე­უ­ლი გა­ზე­თი "ყვე­ლა სი­ახ­ლე"

(გა­მო­დის ოთხშა­ბა­თო­ბით)