პოლიტიკა
მსოფლიო
სამართალი

28

მარტი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

პარასკევი, მთვარის ოცდამეცხრე დღე დაიწყება 06:58-ზე, მთვარე თევზებშია საკმაოდ რთული დღეა. არ დაიწყოთ ახალი საქმეები. მოერიდეთ ფინანსურ ოპერაციებს, ყოველგვარ ვაჭრობასა და სასამართლო საქმეს. სხვა დღისთვის გადადეთ უფროსთან შეხვედრა და საქმეებზე საუბარს. არ გირჩევთ მგზავრობას, საქმეების გარჩევას. მეტად დაისვენეთ. კარგია მსუბუქი ვარჯიში. დღეს ქორწინება დაუშვებელია. განქორწინების მიზეზი ერთ-ერთი მეუღლის ღალატი ან ტყუილი გახდება. სასურველია დაიცვათ მარხვა. ძილის წინ მიიღეთ შხაპი. რაციონიდან გამორიცხეთ ხორცეული, პურ-ფუნთუშეული და ტკბილეული.
Faceამბები
სპორტი
კულტურა/შოუბიზნესი
მეცნიერება
კონფლიქტები
სამხედრო
მოზაიკა
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
რა ტრადიცია დაარღვია გათხოვების შემდეგ ნათია დუმბაძემ
რა ტრადიცია დაარღვია გათხოვების შემდეგ ნათია დუმბაძემ

მომ­ღე­რა­ლი ნა­თია დუმ­ბა­ძე სექ­ტემ­ბრი­დან მუ­შა­ო­ბის და­წყე­ბას აპი­რებს, თუმ­ცა არ გაგ­ვიმ­ხი­ლა, სად და რა თა­ნამ­დე­ბო­ბა­ზე, მა­ნამ­დე კი თურ­ქე­თი მო­ი­ა­რა და ახლა ბა­თუმ­ში აპი­რებს წას­ვლას. ნა­თი­ას ძა­ლი­ან უყ­ვარს მოგ­ზა­უ­რო­ბა და ამ­ბობს, რომ წე­ლი­წად­ში ორ­ჯერ მა­ინც გა­დის სა­ქარ­თვე­ლოს ფარ­გლებს გა­რეთ. შე­იძ­ლე­ბა ით­ქვას, რომ ჩე­მოდ­ნებ­ზე ცხოვ­რე­ბა მისი სტი­ლია.

- თურ­ქეთ­ში მე, ჩემი მე­უღ­ლე და ჩემი ოთხი წლის შვი­ლი დუდუ ვი­ყა­ვით, არაჩ­ვე­უ­ლებ­რი­ვი დრო გა­ვა­ტა­რეთ. ოთხი წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში პირ­ვე­ლად მოხ­და ისე, რომ დუ­დუმ ჩვენ­თან ერ­თად და­ის­ვე­ნა. ალა­ნი­ის კუ­რორტზე ვი­ყა­ვით სა­ო­ჯა­ხო სას­ტუმ­რო­ში, ძა­ლი­ან კარ­გად მო­ვე­წყვეთ და კარ­გა­დაც და­ვის­ვე­ნეთ.

- რო­გორც მივ­ხვდი, დუ­დუმ პირ­ვე­ლად იფ­რი­ნა თვითმფრი­ნა­ვით, რო­გო­რი რე­აქ­ცია ჰქონ­და?

- ისე­თი სა­სა­ცი­ლო იყო, ვი­დე­ოც კი გა­და­ვუ­ღე. სა­ერ­თოდ, გიჟ­დე­ბა სა­თა­მა­შო თვითმფრი­ნა­ვებ­ზე, უამ­რა­ვი აქვს და რე­ა­ლუ­რად რომ ნა­ხავ­და, ხომ წარ­მო­გიდ­გე­ნი­ათ, რა და­ე­მარ­თე­ბო­და? ტრაბ­ზო­ნამ­დე მან­ქა­ნით ჩა­ვე­დით, რად­გან იქ ჩემი საყ­ვა­რე­ლი შო­პინგ-ცენ­ტრი მე­ლო­დე­ბო­და, მერე ტრაბ­ზო­ნი­დან გა­დავფრინ­დით ალა­ნი­ა­ში. ეს დუ­დუს­თვის და­უ­ვი­წყა­რი იყო, წა­მოს­ვლა აღარ უნ­დო­და.

- და­სას­ვე­ნებ­ლად წა­სას­ვლე­ლად რო­გორ ემ­ზა­დე­ბი? დიდ­ხანს ბარ­გდე­ბი?

- ყო­ველ­თვის დიდი ხნით ადრე მჩვე­ვია ხოლ­მე ჩა­ლა­გე­ბა, ეს დე­და­ჩე­მის­გან გა­მომ­ყვა, წას­ვლამ­დე მი­ნი­მუმ ერთი კვი­რით ადრე ვა­ლა­გებ, რა­ზეც ჩემი მე­უღ­ლე სულ მსაყ­ვე­დუ­რობს, რად გინ­და ასე ადრე რომ იწყებ ჩა­ბარ­გე­ბა­სო. ამ­ჯე­რად წას­ვლის წინა დღეს მო­ვამ­ზა­დე ყვე­ლა­ფე­რი. რო­გორც წესი, უამ­რა­ვი რამ მიმ­ქონ­და, რად­გან ვგიჟ­დე­ბი სა­მო­სის დღე­ში სამ­ჯერ გა­მოც­ვლა­ზე, ეს ჩემი ჰო­ბია, თუმ­ცა წელს შე­და­რე­ბით ნაკ­ლე­ბი ტან­საც­მე­ლი წა­ვი­ღე.

- კარ­გი ფერი გაქვს, ეს თურ­ქეთ­ში მი­ღე­ბუ­ლი ნამ­ზე­უ­რია თუ წას­ვლამ­დე აქაც და­დი­ო­დი აუზ­ზე?

- სა­ნამ წა­ვი­დო­დი, მა­ნამ­დე ვსტუმ­რობ­დი სო­ლა­რი­უმს, მერე აუზ­ზეც დავ­დი­ო­დი, და­ნარ­ჩე­ნი კი თურ­ქეთ­ში და­ვა­მა­ტე, მინ­და გი­თხრათ, რომ თურ­ქეთ­ში გან­სხა­ვა­ვე­ბულ რუჯს იღებ, კანი უფრო ბზი­ნავს და თით­ქოს ოქ­როს­ფე­რიც დაჰ­ყვე­ბა.

- ყო­ველ წელს გა­დი­ხარ სა­ზღვრებს გა­რეთ?

- ძა­ლი­ან მიყ­ვარს მოგ­ზა­უ­რო­ბა, არ არ­სე­ბობს წე­ლი­წა­დი, სა­ზღვარ­გა­რეთ რომ არ წა­ვი­დე. ვცდი­ლობ, წე­ლი­წად­ში ორ­ჯერ, ზამ­თარ-ზა­ფხულ დავ­ტო­ვო სა­ქარ­თვე­ლო და სად­მე გა­ვემ­გზავ­რო. არ მახ­სოვს, რო­მე­ლი­მე მოგ­ზა­უ­რო­ბი­დან უკ­მა­ყო­ფი­ლო ჩა­მოვ­სუ­ლი­ყა­ვი, სა­ქარ­თვე­ლოს სა­ზღვარს რომ ვტო­ვებ, უკვე კმა­ყო­ფი­ლი ვარ, რომ აღა­რა­ფე­რი ვთქვათ იმ ქვე­ყა­ნა­ზე, სა­დაც მი­ვემ­გზავ­რე­ბი.

- შე­იძ­ლე­ბა ით­ქვას, რომ ჩე­მოდ­ნებ­ზე ცხოვ­რე­ბა შენი სტი­ლია?

- კი, ვგიჟ­დე­ბი მოგ­ზა­უ­რო­ბა­ზე, ეს ჩემ­თვის გან­ტვირ­თვის ერ­თგვა­რი ფორ­მაა, სულ თბი­ლის­ში ყოფ­ნით ვიღ­ლე­ბი, ამი­ტომ მიჩ­ნდე­ბა სურ­ვი­ლი, დავ­ტო­ვო აქა­უ­რო­ბა და ცოტა ხნით სად­მე წა­ვი­დე.

- ბევრ ქვე­ყა­ნა­ში ხარ ნამ­ყო­ფი?

- კი, საკ­მა­ოდ. მათ შო­რის გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლად მა­ინც პა­რი­ზი და­მა­მახ­სოვ­რდა, ამ ქა­ლაქ­ში ორ­ჯერ ვი­ყა­ვი, ერთხელ სა­ქორ­წი­ნო მოგ­ზა­უ­რო­ბა­ში და ალ­ბათ გა­საკ­ვი­რი არაა, რომ ეს ყვე­ლა­ზე კარ­გად და­მა­მახ­სოვ­რდა, მე­ო­რედ - ჩემი მე­გობ­რის, თიკო ნატ­როშ­ვი­ლის ქორ­წილ­ში. ზამ­თარ­ში, იან­ვარ­ში ჰქონ­და ქორ­წი­ლი და არაჩ­ვე­უ­ლებ­რი­ვი დრო გა­ვა­ტა­რეთ, ერ­თა­დერ­თი პრობ­ლე­მა ის იყო, რომ მე სულ სი­ა­რუ­ლი მინ­დო­და, ჩემს მე­უღ­ლეს კი ეზა­რე­ბო­და, პირ­ვე­ლად რომ ჩა­ვე­დით პა­რიზ­ში, ყვე­ლა­ფე­რი და­ვათ­ვა­ლი­ე­რეთ, რაც ათ დღე­ში შე­იძ­ლე­ბო­და გვე­ნა­ხა, მე­ო­რედ რომ ჩა­ვე­დით, თა­ვი­დან წა­ვიყ­ვა­ნე ლუვრში, თა­ვი­დან შე­მო­ვა­ტა­რე ღირ­სშე­სა­ნიშ­ნა­ო­ბე­ბი და უკვე აღარ შე­ეძ­ლო ჩემ­თან ერ­თად სი­ა­რუ­ლი. თბი­ლის­ში დი­ლით ადრე ვერ ვიღ­ვი­ძებ, იქ კი 9 სა­ათ­ზე უკვე მზად ვი­ყა­ვი გა­სას­ვლე­ლად, სულ ფე­ხით დავ­დი­ო­დი, რა­ზეც ჩემი მე­უღ­ლე წუ­წუ­ნებ­და, ბო­ლოს მარ­ტო დავ­დი­ო­დი, სა­ღა­მოს ვხვდე­ბო­დით ერ­თმა­ნეთს და ერ­თად ვა­ტა­რებ­დით დროს.

- რო­მე­ლი ქვეყ­ნის ღირ­სშე­სა­ნიშ­ნა­ო­ბამ და­ტო­ვა შენ­ზე წა­რუშ­ლე­ლი შთა­ბეჭ­დილ­ბა?

- ლუვრმა და ეი­ფე­ლის კოშკმა, ეი­ფე­ლის კოშ­კი პირ­ვე­ლად რომ ვნა­ხე, ისე­თი შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბა მო­ახ­დი­ნა ჩემ­ზე, იმ ღა­მეს და­მე­სიზ­მრა კი­დეც.

- მოგ­ზა­უ­რო­ბის ან დას­ვე­ნე­ბის დროს სა­შო­პინ­გოდ თუ იცლი?

- კი, ჩემ­თვის არ არ­სე­ბობს მოგ­ზა­უ­რო­ბა შო­პინ­გის გა­რე­შე. სხვა­თა შო­რის, ადრე სა­მახ­სოვ­რო ნივ­თე­ბიც ჩა­მომ­ქონ­და, გა­თხო­ვე­ბამ­დე ამო­ჩე­მე­ბუ­ლი მქონ­და კოვ­ზე­ბი, სა­დაც მივ­დი­ო­დი, ყვე­ლა ქვეყ­ნი­დან კოვ­ზე­ბი ჩა­მომ­ქონ­და, მაგ­რამ მას შემ­დეგ, რაც ბა­ჩოს გავ­ყე­ვი ცო­ლად, ეს ტრა­დი­ცია და­ვარ­ღვიე და და­ვი­ვი­წყე.

- რაც შე­ე­ხე­ბა ტრა­დი­ცი­ულ და ეგ­ზო­ტი­კურ კერ­ძებს, ამ მხრივ თუ გიყ­ვარს ექ­სპე­რი­მენ­ტე­ბი?

- კი, ზოგს ენატ­რე­ბა ხოლ­მე ქარ­თუ­ლი კერ­ძე­ბი, მე ყვე­ლა­ფერს გემ­რი­ე­ლად მი­ვირ­თმევ, ვჭამ რო­გორც თურ­ქულ, ასე­ვე ია­პო­ნურ, ჩი­ნურ თუ სხვა ქვეყ­ნის ტრა­დი­ცი­ულ კერ­ძებს, ამ მხრივ პრე­ტენ­ზი­უ­ლი არ ვარ. ეგ­ზო­ტი­კუ­რი საჭ­მე­ლე­ბი­დან მი­ჭა­მია ბა­ყა­ყი, ლო­კო­კი­ნა­სა და ზღვის პრო­დუქ­ტებ­ზე ვგიჟ­დე­ბი, რად­გან მე თვი­თონ ზღვის პრო­დუქ­ტი, მო­რი­ე­ლი ვარ (იცი­ნის), ამი­ტო­მაც მიყ­ვარს ყვე­ლა­ფე­რი, რაც ზღვას­თან ასო­ცირ­დე­ბა.

- მოგ­ზა­უ­რო­ბი­სა და დას­ვე­ნე­ბის დროს მე­უღ­ლე ხომ არ გზღუ­დავს რა­მე­ში?

- არა, არა­ფერ­ში. ამ­ჯე­რად ბავ­შვთან ერ­თად ვი­ყა­ვით და დი­დად გარ­თო­ბის­თვის ვერ ვიც­ლი­დით, პენ­სი­ო­ნე­რუ­ლად, მაგ­რამ სა­სი­ა­მოვ­ნოდ და­ვის­ვე­ნეთ. რო­დე­საც მარ­ტო­ე­ბი მივ­დი­ვართ, ყო­ველ­თვის ვუ­გებთ ერ­თმა­ნეთს და მაგ­რად ვერ­თო­ბით.

- რამ­დე­ნად რო­მა­ნი­ტი­კუ­ლე­ბი ხართ შენ და შენი მე­უღ­ლე?

- მე ძა­ლი­ან რო­მან­ტი­კუ­ლი ვარ, ჩემი მე­უღ­ლე - არა, არა­და ძა­ლი­ან მინ­და იყოს (იცი­ნის). პი­რა­დად მე ბევ­რი ისე­თი სი­ურპრი­ზი გა­მი­კე­თე­ბია, რომ გა­ოგ­ნე­ბუ­ლა, ხში­რად ვუ­წყობ რო­მან­ტი­კულ ვახ­შამს სან­თლე­ბის ფონ­ზე, თვი­თონ კი ერთხელ, შეყ­ვა­რე­ბუ­ლო­ბის დროს გა­მი­კე­თა ძა­ლი­ან მა­გა­რი რა­ღაც, ამ დროს ბი­ჭე­ბი ხომ იცი რო­გორ აქ­ტი­უ­რო­ბენ?! იმ პე­რი­ოდ­ში მე, სა­ლო­მე ბა­კუ­რა­ძე და თიკა მა­ხალ­დი­ა­ნი ბა­თუმ­ში ვის­ვე­ნებ­დით, რა თქმა უნდა, იქ ბა­ჩოც იყო, დის­კო­თე­კა­ზე ვი­ყა­ვით, იქი­დან გა­მო­სუ­ლებს კი ბა­ჩოს მან­ქა­ნა­ში ჩაგ­ვე­ძი­ნა, გამ­თე­ნი­ი­სას გვაღ­ვი­ძებს ჩვე­ნი უსაყ­ვარ­ლე­სი ბრა­ზი­ლი­უ­რი სიმ­ღე­რა, ვა­ხელთ თვალს და მან­ქა­ნით ვდგა­ვართ პლაჟ­ზე, თა­ვი­დან ვერ მივ­ხვდით რა ხდე­ბო­და, მაგ­რამ მერე გა­ვერ­კვი­ეთ სი­ტუ­ა­ცი­ა­ში და მივ­ხვდით, რომ ასე რო­მან­ტი­კუ­ლად და ლა­მა­ზად გაგ­ვაღ­ვი­ძა სა­ნა­პი­რო­ზე.

- შენ, სა­ლო­მე ბა­კუ­რა­ძე და თიკა მა­ხალ­დი­ა­ნი ხში­რად ატა­რებთ დროს ერ­თად და შე­სა­შუ­რად ერ­თო­ბით, თქვე­ნი მე­გობ­რო­ბა "ჯე­ოს­ტა­რი­დან" და­ი­წყო?

- მგო­ნი, არც ერთი სა­მე­გობ­რო არ ერ­თო­ბა ისე, რო­გორც ჩვენ. თი­კას ად­რე­უ­ლი ბავ­შვო­ბი­დან ვიც­ნობ, სა­ლო­მე კი "ნუ­ცას სკო­ლა­ში" გა­ვი­ცა­ნი და მას შემ­დეგ დავ­მე­გობ­რდით, მერე და მერე ეს მე­გობ­რო­ბა ნა­თე­სა­ო­ბა­ში გა­და­ვი­და. სხვა­თა შო­რის, გა­ვი­ცა­ნით თუ არა ერ­თმა­ნე­თი, იმა­ვე წელს ერ­თად წა­ვე­დით ან­ტა­ლი­ა­ში, მაგ­რად გა­ვერ­თეთ და სწო­რედ იქი­დან ჩა­ე­ყა­რა ჩვენს მე­გობ­რო­ბას სა­ფუძ­ვე­ლი.

- რის­კი­ა­ნი თუ ხარ, ექ­სტრე­მა­ლურ გა­სარ­თო­ბებ­ზე თუ ცდი ხოლ­მე ბედს?

- ჩემი მე­უღ­ლე ექ­სტრე­მა­ლია, სახ­ლში ფე­რად-ფე­რა­დი მო­ტო­ციკ­ლე­ტე­ბი გვაქვს ჩამ­წკრი­ვე­ბუ­ლი. მე დიდი ექ­სტრე­მა­ლო­ბით არ გა­მო­ვირ­ჩე­ვი, უფრო სხვა სა­კი­თხებ­ში, მა­გა­ლი­თად, გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბის მი­ღე­ბა­ში ვარ რის­კი­ა­ნი, შე­მიძ­ლია რის­კი­ა­ნი გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა მი­ვი­ღო.

- სა­ოც­ნე­ბო ად­გი­ლი, სა­დაც და­ის­ვე­ნებ­დი ან იმოგ­ზა­უ­რებ­დი?

- ბრა­ზი­ლი­ა­ში მინ­და დას­ვე­ნე­ბა და ნიუ-იორკში, ამ ქა­ლაქ­ში დიდი სი­ა­მოვ­ნე­ბით ვი­ცხოვ­რებ­დი, ნიუ-იორ­კი ჩემი ქა­ლა­ქია.

- თუ გქო­ნია ისე­თი ზა­ფხუ­ლი, რო­მე­ლიც ცუდ ემო­ცი­ებ­თა­ნაა და­კა­ში­რე­ბუ­ლი?

- (ფიქ­რობს) "მის სა­ქარ­თვე­ლო­ზე" რომ გა­მოვ­დი­ო­დი, იმ წე­ლი­წადს ვერ­სად წა­ვე­დი და ამი­ტომ მახ­სენ­დე­ბა ცუ­დად, თო­რემ ყვე­ლა და­ნარ­ჩე­ნი ზა­ფხუ­ლი კარ­გი გა­სახ­სე­ნე­ბე­ლია. ისე, "ჯე­ოს­ტა­რის" დრო­საც ასე ვი­ყა­ვი, მთე­ლი აგ­ვის­ტო თბი­ლის­ში გა­ვა­ტა­რე, არა­და არ მიყ­ვარს აგ­ვის­ტო­ში თბი­ლის­ში ყოფ­ნა, ამ დროს ქა­ლა­ქი ცა­რი­ე­ლი და მო­წყე­ნი­ლია, რაც არ მსი­ა­მოვ­ნებს.

ციცი ომა­ნი­ძე

ჟურ­ნა­ლი "რე­ი­ტინ­გი"

(გა­მო­დის ორ­შა­ბა­თო­ბით)

დღის ვიდეო
00:00 / 00:00
16 ხიდი და 3 კვანძი, ვნახოთ სად გაივლის და რა დაჯდება თბილისის შემოვლითი გზის 11 კმ-იანი მონაკვეთი

რა ტრადიცია დაარღვია გათხოვების შემდეგ ნათია დუმბაძემ

რა ტრადიცია დაარღვია გათხოვების შემდეგ ნათია დუმბაძემ

მომღერალი ნათია დუმბაძე სექტემბრიდან მუშაობის დაწყებას აპირებს, თუმცა არ გაგვიმხილა, სად და რა თანამდებობაზე, მანამდე კი თურქეთი მოიარა და ახლა ბათუმში აპირებს წასვლას. ნათიას ძალიან უყვარს მოგზაურობა და ამბობს, რომ წელიწადში ორჯერ მაინც გადის საქართველოს ფარგლებს გარეთ. შეიძლება ითქვას, რომ ჩემოდნებზე ცხოვრება მისი სტილია.

- თურქეთში მე, ჩემი მეუღლე და ჩემი ოთხი წლის შვილი დუდუ ვიყავით, არაჩვეულებრივი დრო გავატარეთ. ოთხი წლის განმავლობაში პირველად მოხდა ისე, რომ დუდუმ ჩვენთან ერთად დაისვენა. ალანიის კურორტზე ვიყავით საოჯახო სასტუმროში, ძალიან კარგად მოვეწყვეთ და კარგადაც დავისვენეთ.

- როგორც მივხვდი, დუდუმ პირველად იფრინა თვითმფრინავით, როგორი რეაქცია ჰქონდა?

- ისეთი სასაცილო იყო, ვიდეოც კი გადავუღე. საერთოდ, გიჟდება სათამაშო თვითმფრინავებზე, უამრავი აქვს და რეალურად რომ ნახავდა, ხომ წარმოგიდგენიათ, რა დაემართებოდა? ტრაბზონამდე მანქანით ჩავედით, რადგან იქ ჩემი საყვარელი შოპინგ-ცენტრი მელოდებოდა, მერე ტრაბზონიდან გადავფრინდით ალანიაში. ეს დუდუსთვის დაუვიწყარი იყო, წამოსვლა აღარ უნდოდა.

- დასასვენებლად წასასვლელად როგორ ემზადები? დიდხანს ბარგდები?

- ყოველთვის დიდი ხნით ადრე მჩვევია ხოლმე ჩალაგება, ეს დედაჩემისგან გამომყვა, წასვლამდე მინიმუმ ერთი კვირით ადრე ვალაგებ, რაზეც ჩემი მეუღლე სულ მსაყვედურობს, რად გინდა ასე ადრე რომ იწყებ ჩაბარგებასო. ამჯერად წასვლის წინა დღეს მოვამზადე ყველაფერი. როგორც წესი, უამრავი რამ მიმქონდა, რადგან ვგიჟდები სამოსის დღეში სამჯერ გამოცვლაზე, ეს ჩემი ჰობია, თუმცა წელს შედარებით ნაკლები ტანსაცმელი წავიღე.

- კარგი ფერი გაქვს, ეს თურქეთში მიღებული ნამზეურია თუ წასვლამდე აქაც დადიოდი აუზზე?

- სანამ წავიდოდი, მანამდე ვსტუმრობდი სოლარიუმს, მერე აუზზეც დავდიოდი, დანარჩენი კი თურქეთში დავამატე, მინდა გითხრათ, რომ თურქეთში განსხავავებულ რუჯს იღებ, კანი უფრო ბზინავს და თითქოს ოქროსფერიც დაჰყვება.

- ყოველ წელს გადიხარ საზღვრებს გარეთ?

- ძალიან მიყვარს მოგზაურობა, არ არსებობს წელიწადი, საზღვარგარეთ რომ არ წავიდე. ვცდილობ, წელიწადში ორჯერ, ზამთარ-ზაფხულ დავტოვო საქართველო და სადმე გავემგზავრო. არ მახსოვს, რომელიმე მოგზაურობიდან უკმაყოფილო ჩამოვსულიყავი, საქართველოს საზღვარს რომ ვტოვებ, უკვე კმაყოფილი ვარ, რომ აღარაფერი ვთქვათ იმ ქვეყანაზე, სადაც მივემგზავრები.

- შეიძლება ითქვას, რომ ჩემოდნებზე ცხოვრება შენი სტილია?

- კი, ვგიჟდები მოგზაურობაზე, ეს ჩემთვის განტვირთვის ერთგვარი ფორმაა, სულ თბილისში ყოფნით ვიღლები, ამიტომ მიჩნდება სურვილი, დავტოვო აქაურობა და ცოტა ხნით სადმე წავიდე.

- ბევრ ქვეყანაში ხარ ნამყოფი?

- კი, საკმაოდ. მათ შორის განსაკუთრებულად მაინც პარიზი დამამახსოვრდა, ამ ქალაქში ორჯერ ვიყავი, ერთხელ საქორწინო მოგზაურობაში და ალბათ გასაკვირი არაა, რომ ეს ყველაზე კარგად დამამახსოვრდა, მეორედ - ჩემი მეგობრის, თიკო ნატროშვილის ქორწილში. ზამთარში, იანვარში ჰქონდა ქორწილი და არაჩვეულებრივი დრო გავატარეთ, ერთადერთი პრობლემა ის იყო, რომ მე სულ სიარული მინდოდა, ჩემს მეუღლეს კი ეზარებოდა, პირველად რომ ჩავედით პარიზში, ყველაფერი დავათვალიერეთ, რაც ათ დღეში შეიძლებოდა გვენახა, მეორედ რომ ჩავედით, თავიდან წავიყვანე ლუვრში, თავიდან შემოვატარე ღირსშესანიშნაობები და უკვე აღარ შეეძლო ჩემთან ერთად სიარული. თბილისში დილით ადრე ვერ ვიღვიძებ, იქ კი 9 საათზე უკვე მზად ვიყავი გასასვლელად, სულ ფეხით დავდიოდი, რაზეც ჩემი მეუღლე წუწუნებდა, ბოლოს მარტო დავდიოდი, საღამოს ვხვდებოდით ერთმანეთს და ერთად ვატარებდით დროს.

- რომელი ქვეყნის ღირსშესანიშნაობამ დატოვა შენზე წარუშლელი შთაბეჭდილბა?

- ლუვრმა და ეიფელის კოშკმა, ეიფელის კოშკი პირველად რომ ვნახე, ისეთი შთაბეჭდილება მოახდინა ჩემზე, იმ ღამეს დამესიზმრა კიდეც.

- მოგზაურობის ან დასვენების დროს საშოპინგოდ თუ იცლი?

- კი, ჩემთვის არ არსებობს მოგზაურობა შოპინგის გარეშე. სხვათა შორის, ადრე სამახსოვრო ნივთებიც ჩამომქონდა, გათხოვებამდე ამოჩემებული მქონდა კოვზები, სადაც მივდიოდი, ყველა ქვეყნიდან კოვზები ჩამომქონდა, მაგრამ მას შემდეგ, რაც ბაჩოს გავყევი ცოლად, ეს ტრადიცია დავარღვიე და დავივიწყე.

- რაც შეეხება ტრადიციულ და ეგზოტიკურ კერძებს, ამ მხრივ თუ გიყვარს ექსპერიმენტები?

- კი, ზოგს ენატრება ხოლმე ქართული კერძები, მე ყველაფერს გემრიელად მივირთმევ, ვჭამ როგორც თურქულ, ასევე იაპონურ, ჩინურ თუ სხვა ქვეყნის ტრადიციულ კერძებს, ამ მხრივ პრეტენზიული არ ვარ. ეგზოტიკური საჭმელებიდან მიჭამია ბაყაყი, ლოკოკინასა და ზღვის პროდუქტებზე ვგიჟდები, რადგან მე თვითონ ზღვის პროდუქტი, მორიელი ვარ (იცინის), ამიტომაც მიყვარს ყველაფერი, რაც ზღვასთან ასოცირდება.

- მოგზაურობისა და დასვენების დროს მეუღლე ხომ არ გზღუდავს რამეში?

- არა, არაფერში. ამჯერად ბავშვთან ერთად ვიყავით და დიდად გართობისთვის ვერ ვიცლიდით, პენსიონერულად, მაგრამ სასიამოვნოდ დავისვენეთ. როდესაც მარტოები მივდივართ, ყოველთვის ვუგებთ ერთმანეთს და მაგრად ვერთობით.

- რამდენად რომანიტიკულები ხართ შენ და შენი მეუღლე?

- მე ძალიან რომანტიკული ვარ, ჩემი მეუღლე - არა, არადა ძალიან მინდა იყოს (იცინის). პირადად მე ბევრი ისეთი სიურპრიზი გამიკეთებია, რომ გაოგნებულა, ხშირად ვუწყობ რომანტიკულ ვახშამს სანთლების ფონზე, თვითონ კი ერთხელ, შეყვარებულობის დროს გამიკეთა ძალიან მაგარი რაღაც, ამ დროს ბიჭები ხომ იცი როგორ აქტიურობენ?! იმ პერიოდში მე, სალომე ბაკურაძე და თიკა მახალდიანი ბათუმში ვისვენებდით, რა თქმა უნდა, იქ ბაჩოც იყო, დისკოთეკაზე ვიყავით, იქიდან გამოსულებს კი ბაჩოს მანქანაში ჩაგვეძინა, გამთენიისას გვაღვიძებს ჩვენი უსაყვარლესი ბრაზილიური სიმღერა, ვახელთ თვალს და მანქანით ვდგავართ პლაჟზე, თავიდან ვერ მივხვდით რა ხდებოდა, მაგრამ მერე გავერკვიეთ სიტუაციაში და მივხვდით, რომ ასე რომანტიკულად და ლამაზად გაგვაღვიძა სანაპიროზე.

- შენ, სალომე ბაკურაძე და თიკა მახალდიანი ხშირად ატარებთ დროს ერთად და შესაშურად ერთობით, თქვენი მეგობრობა "ჯეოსტარიდან" დაიწყო?

- მგონი, არც ერთი სამეგობრო არ ერთობა ისე, როგორც ჩვენ. თიკას ადრეული ბავშვობიდან ვიცნობ, სალომე კი "ნუცას სკოლაში" გავიცანი და მას შემდეგ დავმეგობრდით, მერე და მერე ეს მეგობრობა ნათესაობაში გადავიდა. სხვათა შორის, გავიცანით თუ არა ერთმანეთი, იმავე წელს ერთად წავედით ანტალიაში, მაგრად გავერთეთ და სწორედ იქიდან ჩაეყარა ჩვენს მეგობრობას საფუძველი.

- რისკიანი თუ ხარ, ექსტრემალურ გასართობებზე თუ ცდი ხოლმე ბედს?

- ჩემი მეუღლე ექსტრემალია, სახლში ფერად-ფერადი მოტოციკლეტები გვაქვს ჩამწკრივებული. მე დიდი ექსტრემალობით არ გამოვირჩევი, უფრო სხვა საკითხებში, მაგალითად, გადაწყვეტილების მიღებაში ვარ რისკიანი, შემიძლია რისკიანი გადაწყვეტილება მივიღო.

- საოცნებო ადგილი, სადაც დაისვენებდი ან იმოგზაურებდი?

- ბრაზილიაში მინდა დასვენება და ნიუ-იორკში, ამ ქალაქში დიდი სიამოვნებით ვიცხოვრებდი, ნიუ-იორკი ჩემი ქალაქია.

- თუ გქონია ისეთი ზაფხული, რომელიც ცუდ ემოციებთანაა დაკაშირებული?

- (ფიქრობს) "მის საქართველოზე" რომ გამოვდიოდი, იმ წელიწადს ვერსად წავედი და ამიტომ მახსენდება ცუდად, თორემ ყველა დანარჩენი ზაფხული კარგი გასახსენებელია. ისე, "ჯეოსტარის" დროსაც ასე ვიყავი, მთელი აგვისტო თბილისში გავატარე, არადა არ მიყვარს აგვისტოში თბილისში ყოფნა, ამ დროს ქალაქი ცარიელი და მოწყენილია, რაც არ მსიამოვნებს.

ციცი ომანიძე

ჟურნალი "რეიტინგი"

(გამოდის ორშაბათობით)

სალომე ჭაჭუა უცხოეთში მიემგზავრება - რომელი ქვეყნის "ცეკვავენ ვარსკვლავებში" გამოჩნდება მოცეკვავე

"სადაც არ უნდა ყოფილიყო, ყოველთვის სახლში ბრუნდებოდა... თბილისში..." - რას წერს გენიალურ კომპოზიტორზე ხელოვნებათმცოდნე

„თბილისური ჩუქურთმა“ - იმპრესიონისტი მხატვრის გამოფენა, რომელიც თბილისობას ეძღვნება