რა ჭორები არ ესიამოვნათ "ტოპ-გოგოს" ფინალისტებს და რა იმედებით მიემგზავრებიან ლონდონში

რეალური შოუ "ტოპ-გოგოს" პირველი ეტაპი დასრულდა. მას სამი ფინალისტი ჰყავს - ნინო ლომთაძე, სოფო წიქორიძე და თაკო თალაკვაძე. სამივე გოგონა 3 სექტემბერს ლონდონში მიემგზავრება, სადაც შეეცდებიან, ერთ-ერთ სამოდელო სააგენტოსთან კონტრაქტი მოიპოვონ, თუმცა გოგონებმა არ იციან, რა გამოცდები ელით წინ. იმ სამთვე-ნახევრის განმავლობაში, რაც რეალურ შოუში ერთად გაატარეს, ბევრი რთული დავალება წარმატებით დაძლიეს. პროექტს ბევრი კრიტიკაც შეხვდა, ნინო და სოფო რედაქციაში გვეწვივნენ თავიანთი შთაბეჭდილებების გასაზიარებლად.

ნინო:

- პროექტში შემთხვევით მოვხვდი. ჩემმა დამ და სიძემ უჩუმრად გაგზავნეს ჩემი ფოტოები. მე ნამდვილად არ მეყოფოდა გამბედაობა, თუმცა ყოველთვის მომწონდა და მხიბლავდა ეს პროფესია. დამირეკეს და კასტინგზე მიმიწვიეს, საღამოს თერთმეტ საათზე მარჯანიშვილის თეატრში საცურაო კოსტიუმით მოდითო. ვიფიქრე, რომელიმე მეგობარი მაშაყირებს-მეთქი. სიმართლე აღმოჩნდა. ჯერ 30 გოგონაში მოვხვდი, შემდეგ - 13-ში. სანამ კასტინგზე მივდიოდი, აღარ მახსოვს, რამდენჯერ დავურეკე, არც მოდელი ვარ და არც სამოდელო მონაცემები მაქვს-მეთქი (იცინის). არც გამოცდილება მქონია მანამდე. ბოლოს მითხრეს, ნუღარ გვირეკავ, მოდიო.

- საიტზე შენს პროფილში ამოვიკითხე, რომ ოცნებობ უფრო დიდ მკერდზე, ვიდრე გაქვს.

- როცა ეს ამოვიკითხე ჩემსავე პროფილში, ძალიან გამიკვირდა, რადგან ასე არ მითქვამს. თავდაპირველად ჩვენთან მცირე ინტერვიუები ჩაწერეს ჩვენს გასაცნობად და მკითხეს, იყო თუ არა ჩემს გარეგნობაში ისეთი რამ, რისი შეცვლაც მსურდა. არ მეგულება გოგონა, ვისაც ყველაფერი მოსწონს საკუთარ თავში. უბრალოდ, ვთქვი, შეიძლება, ოდნავ მკერდის ზომა გამეზარდა-მეთქი, თუმცა საოცნებოდ ეს ნამდვილად არ მაქვს. მადლობა უფალს, რომ ჯანსაღი ვარ, გადავადგილდები და ვუყურებ ამ სამყაროს, ამიტომ ოცნებები უფრო სხვა რამეს უკავშირდება, ვიდრე გარეგნობაში ცვლილებებს.

სოფო:

- პროექტის შესახებ რეკლამიდან შევიტყვე. დედამ დამირეკა, მოდელების კასტინგიაო. ამ პროექტამდე მოდელობით დაინტერესებული ვიყავი. პატარაობაში ბალეტს ვცეკვავდი, შემდეგ - ჰიპ-ჰოპს, თუმცა ცეკვა ვერ გავაგრძელე, რადგან მუხლის ტრავმა მივიღე. ამიტომ, როცა კასტინგი გამოცხადდა მოდელობაზე, მომინდა მონაწილეობა. 13 გოგონას შორის რომ მოვხვდი, ძალიან გამიხარდა. ნინოსგან განსხვავებით, ჩემი სურვილით მივედი.

- რეალურ შოუში მონაწილეობა საკმაოდ რთულია, ეს ალბათ სტრესს უკავშირდებოდა.

ნინო:

- ჩემთვის ეს პროექტი საკუთარი თავის გამოცდა იყო, რადგან აქამდე არასდროს ვყოფილვარ ამგვარ გარემოში. მე მშვიდი ხასიათის ადამიანი ვარ, მეგონა, პროექტში ჩემზე უფრო ენერგიული გოგონები იქნებოდნენ. მაყურებლისთვის საინტერესო პერსონა უნდა ყოფილიყავი, რადგან თუკი მშვიდი და გაწონასწორებული იქნებოდი, შესაძლოა, მაყურებელს ვერ გამოერჩიე სხვებისგან, ამიტომ ამ მხრივაც მიწევდა საკუთარ თავზე მუშაობა. ყოველთვის ვფიქრობდი იმაზე, რომ საყვარელ საქმეს ვაკეთებდი. ამისი შანსი მომეცა, სხვა შეიძლება, ჩემზე მეტს შრომობდეს, მაგრამ მისთვის საინტერესო საქმიანობას არ ეწეოდეს. ამიტომაც ვცდილობდი, ემოციები მეკონტროლებინა, რაც ძალიან კარგად გამომდის. ალბათ ეს ჩემი ძირითადი პროფესიის, ექიმობის დამსახურებაა.

სოფო:

- ამ პროექტში სულ იყო სტრესი. ეს ხომ მხოლოდ რეალური შოუ არ იყო, სამოდელო სფეროს შესაბამის დავალებებს ვიღებდით. გადაღებებზე ბედნიერი და მხიარული უნდა ვყოფილიყავი, მიუხედავად იმისა, როგორ განწყობაზე ვიყავი. თავიდან ძალიან მიჭირდა ამ ყველაფრის გაკეთება, როგორ უნდა გარდაისახო ისე, რომ იმ წამს როგორ ხასიათზეც ხარ, არ გამოაჩინო. იყო სტრესი და კონფლიქტები, თუმცა ამაში იმდენად არ ვერეოდი, რომ ჩემზე გავლენას ვერ ახდენდა. ამ პროექტში დავრწმუნდი, რომ სიმშვიდის შენარჩუნება ადვილად შემიძლია.

- გურანდა ცერცვაძემ ჩვენთან ინტერვიუში გააკრიტიკა სალომე ღვინიაშვილი. თქვენ როგორ შეაფასებდით ჟიურის მუშაობას?

სოფო:

- იმ შენიშვნებმა, რასაც გვაძლევდნენ, გაგვზარდა. უპირატესობა და პრივილეგიები არავის არ ჰქონია. ვინც კარგად იმუშავებდა, ის შექებას დაიმსახურებდა, ვინც არა - კრიტიკას. ერთი ფოტოსესია, შუქნიშანზე რომ იყო, ჩამივარდა, შემდეგ სასამართლოზე კიდევ ერთი ფოტოსესია არ გამომივიდა, რადგან ძალიან ვნერვიულობდი. ამის გამო მივიღე შენიშვნები, მაგრამ არ მწყენია, ვცდილობდი გამომესწორებინა.

ნინო:

- სად მოვდიოდი, ვიცოდი. კიდევ უფრო მეტი სტიმული მომეცა, როცა გავიგე, როგორი პროფესიონალები იმუშავებდნენ ჩემთან. როცა ადამიანი გამოცდილია და სუპერმოდელია, შენ კი დამწყები მოდელიც არ ხარ, როგორ უნდა გქონდეს რაიმე პრეტენზია მის შენიშვნაზე? იყო ბევრი შექებაც და შენიშვნაც, თუმცა გაცნობიერებული მქონდა, რომ სწორი გზით თუ არ მივდიოდი, გვერდზე ადამიანი მყავდა და მიმითითებდა, და მეხმარებოდა. არ მესმის, რა პრეტენზია უნდა მქონოდა? როცა რაიმეს აკეთებ და არ გამოგდის, სხვა კი არა, საკუთარი თავი უნდა დაადანაშაულო.

- გურანდა ამბობდა, რომ არ უნდა, საკიდი იყოს...

- სანამ სამოდელო საქმიანობაში ჩავებმებოდი, არც მანამდე მიმაჩნდა, რომ გოგონა საკიდი და თოჯინაა, რომელსაც უბრალოდ უნდა უყურო. მგონია, რომ ულამაზო ქალი არ არსებობს, უბრალოდ, მოდელს შეუძლია, ეს სილამაზე სხვებს დაანახვოს. მოდელი უნდა იყოს ჭკვიანი, შინაგანად მდიდარი, რომ თვალებიდან ასხივებდეს ამ ყველაფერს და მეტყველებდეს. ამ დროს საკიდად კი არა, თავდაჯერებულ ქალად გრძნობ თავს. ეს ყველა ქალს არ შეუძლია. პროექტში საკუთარ თავზე მუშაობა ვისწავლე.

სოფო:

- საკიდი ხარ იმიტომ, რომ დიზაინერი რასაც გაცმევს, იმას ჩაიცვამ?!.სუპერმოდელები უცხოეთში არ იღებენ ხმას, როცა დიზაინერთან მუშაობენ. ვერ ვხვდები, რატომ თქვა ეს გურანდამ. მაშინ ამ პროექტში არ უნდა მოსულიყო. ეს მართლა რთული პროფესიაა. ბევრი დავალების შესრულება ჩვენც გაგვიჭირდა. უბრალოდ, პროფესიონალიზმია, ხმა არ ამოიღო, როცა დიზაინერი გაცმევს.

- თაკო თბილისში არ არის და ვერ ჩავწერეთ თქვენთან ერთად. რამდენად კომფორტულია თქვენთვის სამეულის ასეთი შემადგენლობა და როგორ შეხვდით ფინალისტად გამოცხადებას?

სოფო:

- ყველაზე კომფორტულია, რადგან სწორედ თაკოსა და ნინოსთან მქონდა ყველაზე კარგი ურთიერთობა. ყველაზე კარგად ვმუშაობ, როცა მათ გვერდით ვარ.

რაც შეეხება სამეულს, ძალიან გამიხარდა, რომ დაფასდა ჩემი შრომა და ამიტომაც მოვხვდი ფინალისტებს შორის. მქონია მომენტი, საკუთარი თავისთვის მითქვამს, აღარ შემიძლია-მეთქი, მაგრამ მაინც გამიგრძელებია. ძალიან მიყვარს ნინო და თაკო, შეიძლება, ეს დაუჯერებლად ჟღერს, რადგან კონკურენტები ვართ, მაგრამ ორივეს გამარჯვება გამიხარდება. ნამდვილად არ მეწყინება, თუმცა, რასაკვირველია, კონკურენტები ვართ, შოუს პრინციპით. მთავარი მაინც სამეულში გასვლაა.

ნინო:

- გულწრფელად ვამბობ, ყველაზე ძლიერ ადამიანებთან ერთად გავედი სამეულში. თაკო და სოფო ჩემი მეგობრები არიან. ვამაყობ, რომ თაკოსა და ნინოს სახით ასეთი მეგობრები შევიძინე. ათმაგად თავდაჯერებული ვარ, რომ მათთან ერთად მივემგზავრები ლონდონში. რა მაგარია, რომ სამი გოგონა მიდის ფინალში, უცხო გარემოში მარტოს უფრო გამიჭირდებოდა. საერთოდ, ბუნებრივად ასე ხდებოდა, ოთახში ეს სამი გოგონა მოვხვდით ერთად, ერთად ვიღვიძებდით, ვჭამდით, ერთად ვაწყობდით გეგმებს. რაც შეეხება კონკურენციას, ორივე ძლიერი კონკურენტია. თუკი მაქვს პრეტენზია, რომ კარგი ვიყო, ჩემზე სუსტი კონკურენტები ვერ გამზრდიან.

- ამ პროექტს ბევრი კრიტიკა შეხვდა, როგორც მონაწილეებს, თავად გადაცემასაც. თქვენამდე მოდიოდა ეს ამბები?

სოფო:

- ასე თუ ისე, მოდიოდა ჩვენამდე, ფოტოზე დაგიწერეს რაღაცო. არ მიმაჩნია სწორად, რომ ვიღაცაზე საშინელი კომენტარები წერო. კრიტიკა ჯერ საკუთარი თავით უნდა დაიწყო. მე ეს ყოველივე გულზე ცუდად არ მხვდებოდა, ყველას თავისი აზრი აქვს, თუმცა მისი გადმოცემა ზრდილობიანადაც შეიძლება. თუკი ვინმე უზრდელურად მაკრიტიკებს, მე მისი აზრი არ მაინტერესებს. პროექტის კრიტიკაზე კი ვიტყვი, რომ საქართველოსთვის საკმაოდ კარგ დონეზე გაკეთდა. კამერის მიღმა რა ხდებოდა, ამას არავინ უყურებდა, გარედან ყველაფრის კრიტიკა კი ძალიან მარტივია.

ნინო:

- ძალიან ცოტა მეგობარი მყავს და მეგონა, ვისაც უფრო მეტი მეგობარი ჰყავს, მას მეტი მხარდამჭერი ეყოლებოდა. გამიხარდა, რომ ბევრმა უცნობმა ადამიანმა დამიჭირა მხარი. საბედნიეროდ, კრიტიკული კომენტარი ცოტა იყო. ყველანაირ კრიტიკას მივესალმები, თუკი ის ჯანსაღია. სხვა რამეზე განაწყენებულ ადამიანს ჩემზე თუ გადმოაქვს კრიტიკა და ჩემი წარმატება და ვიზუალი არ მოსწონს, ჯერ თავის თავსა და ცხოვრებას გადახედოს და მერე გამაკრიტიკოს (იღიმება).

სოფო:

- საზოგადოების რაღაც ნაწილი დაუნდობელია, ცუდად გაკრიტიკებს. ჩემთვის მთავარია, დანარჩენ, დიდ ნაწილს არ ვაღიზიანებდე ქცევით. მნიშვნელოვანი იყო, სალომესა და ოქსანას მოვეწონებოდი თუ არა. პროექტის მიმდინარეობისას ინტერნეტში დაწერეს, რომ მე სალომე ღვინიაშვილის ნათესავი ვარ და ამიტომაც მიწყობდნენ ხელს. მინდა ვთქვა, რომ სალომესთან არანაირი ნათესაობა არ მაკავშირებს, პროექტში გავიცანი და საიდან გავრცელდა ეს ჭორი, არ ვიცი. ძალიან კარგი ურთიერთობა ჩამოგვიყალიბდა და ძალიან მიყვარს.

ნინო:

- ჩემზეც წერდნენ ინტერნეტში, ცხვირი აქვს ნაოპერაციებიო. ეს ჭორი არ მესიამოვნა, რადგან სიმართლე არ არის.

- პირად ცხოვრებაზეც გვითხარით რამდენიმე სიტყვა.

ნინო:

- ეს თემა ჩემთვის შემდეგნაირია - ზოგ შემთხვევაში ჭიქა ნახევრად სავსე შეიძლება იყოს. პირად ცხოვრებაში კი ან ცარიელია, ან ძალიან სავსე. ასე ვუყურებ ამ ამბავს (იცინის). ან ყველაფერი, ან არაფერი. მარტივად არ ვუყურებ ურთიერთობებს, ძალიან ფრთხილი ვარ და ალბათ ამიტომაც ჯერჯერობით არავინ არ არის ჩემ გვერდით.

- პრეტენზიული ხარ?

- პრეტენზიულს ვერ დავარქმევ საკუთარ თავს. იდეალიც არ მყავს. მამაკაცურობის სიმბოლო ჩემთვის სიძლიერე და ჭკუაა.

სოფო:

- მე მყავს შეყვარებული. ვინაობას ვერ დავასახელებ. რამდენიმე წელია ერთად ვართ. ძალიან მიგებს და კარგად მიიღო ეს ყველაფერი. მგულშემატკივრობს, ყოველთვის ცდილობს, უფრო მეტად საქმეზე ვიყო გადართული, რასაც ისედაც ვაკეთებ...

- საოცნებო მამაკაცი გყოლია გვერდით.

- ასეა. იცის ჩემი ხასიათი. როცა ვცეკვავდი, მაშინაც მედგა მხარში და ძალიან ბედნიერი ვარ ამით.

- ვიცი, რომ გინდოდა, შენი წარმატება იმ ქორეოგრაფს ენახა, რომელმაც არ დაგაფასა.

- ეს არ მითქვამს იმ ქორეოგრაფზე, რომელთანაც მთელი ცხოვრება ვცეკვავდი, ელენა ბარსეგოვაზე მაქვს საუბარი. მისი ძალიან მადლიერი ვარ. უბრალოდ, იმ ქორეოგრაფთან არ შედგა ჩემი ურთიერთობა და ვერ დაფასდა. მინდოდა, მას დაენახა, რომ რასაც ხელს მოვკიდებ, ყველაფერი ბოლომდე მიმყავს.

- ლონდონში რა დავალებებს მოგცემენ, იცით?

ნინო:

- აქაც არ ვიცოდით და იქ, მით უმეტეს, არ გვეცოდინება. ახლა უკვე არ ვნერვიულობთ. მთავარია, რომ გარკვეული გამოცდილება მივიღეთ. ვიცი, რომ თუკი ჩვენგან რომელიმე დაძლევს ყველა დავალებას, სამოდელო სააგენტო "შტორმთან" გააფორმებს კონტრაქტს.

სოფო:

- მგონია, რომ მეტ-ნაკლებად მზად ვართ ლონდონისთვის, თუმცა კიდევ ბევრი რამ გვაქვს სასწავლი. გველიც რომ შემოგვახვიონ, ამისიც აღარ გვეშინია, ყველას გამარჯვების თანაბარი შანსი გვაქვს. იქ სხვა კრიტერიუმები აქვთ და არაპროგნოზირებადია შედეგი.

ნინო მურღულია

ჟურნალი "რეიტინგი"

(გამოდის ორშაბათობით)