"კომედი შოუს" მსახიობი თათია სულუაშვილი, იგივე - ცისმარი იმდენად მოუცლელია, რომ მეგობრებისთვისაც არ რჩება დრო, რის გამოც ხშირად საყვედურობენ. ბავშვის გაჩენის შემდეგ ცდილობს, თითოეული თავისუფალი წუთი შვილს დაუთმოს. უყვარს სიურპრიზები, მინდვრის ყვავილები და უბრალო, არაამბიციური ადამიანები.
- არ მინდა, ვინმემ იფიქროს, რომ პოპულარობამ ამბიციური და ამპარტავანი გამხადა. ისევ ის თათია ვარ, ვინც ვიყავი, უბრალოდ, ახლა ხალხი მცნობს.
- და როგორია ისევ ის თათია?
- ძალიან ჩუმი და წყნარი. არ მიყვარს ამბიციური ადამიანები. მეექვსე კლასში ვიყავი, როცა გოგო პირველად ვცემე. ის ჩემი კლასელი გახლდათ და ჩაგრავდა ბავშვს, რომელსაც ცუდად ეცვა და პუტკუნა იყო.
- ე.ი. შენი ფრაზა - "რა იყო, ბიჭოოო" - შენს ხასიათს შეესაბამება?
- ქალაბიჭა არასდროს ვყოფილვარ, მაგრამ ბიჭებთან უფრო ვმეგობრობდი. ორი დაქალი მყავდა, რომლებსაც ყველა ჩემს საიდუმლოს ვუმხელდი, მაგრამ საერთო ენის გამონახვა საპირისპირო სქესთან უფრო მიადვილდებოდა. შენ წარმოიდგინე, მათთან ერთად ფეხბურთსაც კი ვთამაშობდი... მეგობრების წრეში შეიძლება, "შუტკა" ისე "გამეხსნას", ვერ გავჩერდე და ყველა სიცილით დავხოცო, მაგრამ ზოგჯერ, შეიძლება მთელი დღე ისე გავიდეს, ხმაც არ ამოვიღო. არ მიყვარს ხმაურიანი ადგილები, ვერ ვერთობი დისკოთეკაზე. მირჩევნია, მეგობრებთან ერთად, სახლში გავერთო.
- დასასვენებლად სიონი ამიტომაც შეარჩიე?
- ასე ბავშვის გამო გადავწყვიტეთ; როცა შვილი გყავს, უკვე იმას ფიქრობ, მისთვის რა ჯობს. ქეთა წლის და ოთხი თვისაა და მასთან ერთად დასასვენებლად პირველად ვიყავით... ქეთას ძალიან უყვარს რუსული სიმღერები, კომპიუტერთან ჯდომა და ჭამა. ახლა ბაგაში მივიყვანეთ. იქ ყოველდღე ტირილით ვტოვებ და მეც ტირილით მოვდივარ, რადგან მეცოდება. ბავშვის გაზრდაში მეუღლე მეხმარება და მგონი, ქეთას ჩემზე მეტად, მამა უყვარს, მთელი დღე "მამას" გაიძახის. სხვათა შორის, პირველად "პაპა" თქვა, მერე - "დედა", შემდეგ - "მამა". ჰოდა, ფულადი ჯილდოც კი დაიმსახურა.
- ალბათ პაპისგან, ხომ?
- რა თქმა უნდა და მერე ბებია ჩამოდიოდა ფსონებს: თუ "ბებიას" იტყვის, უფრო მეტ თანხას მივცემო. ხან იქიდან ვჩქმიტე შვილს, ხან აქედან, - "ბებია" თქვი-მეთქი. ბოლოს, როგორც იქნა, თქვაA და დანაპირებიც მიიღო (იცინის). მოკლედ, გარკვეული თანხა მოვაგროვეთ და შინ დავბრუნდით.
- რას ერჩი, ჭკვიანი ბავშვი გყოლია.
- ყველაფერი ესმის, მაგრამ ჯერ ცოტას ლაპარაკობს.
- მეუღლეზე რას გვეტყვი?
- ჩემი მეუღლე - ვასიკო შადურიშვილი პროფესიით ეკონომისტია. ის მეგობრის დაბადების დღეზე გავიცანი. 12 წელი ვენაში ცხოვრობდა და აქ ცოტა ხნით იყო ჩამოსული. უკან დაბრუნებას აპირებდა, როცა ერთმანეთი აღმოვაჩინეთ და კაცს ვენაში წასვლა გადავაფიქრებინე. ასე დარჩა თბილისში, გლდანში...
- ეს რა გიქნია...
- (მაწყვეტინებს) აბა, დავღუპე კაცი! რომ სცოდნოდა, რაც ელოდა, აქ ჩამოვიდოდა? ახლა ვენაში წასვლა რომ გადაწყვიტოს, მეც გავყვები. ალბათ სხვა ქვეყანაში ცხოვრება ძალიან გამიჭირდება, მაგრამ მეუღლისა და ბავშვის გარეშე ერთ კვირასაც ვერ გავძლებ. ისე კი, ყველაფერს მირჩევნია, ოჯახთან ერთად ჩემს ქვეყანაში, ტკბილად ვიცხოვრო.
- დედობა არაჩვეულებრივი რამ ყოფილაო, - მითხარი. ალბათ კიდევ ბევრ შვილს გააჩენ...
- ქეთა რომ მეყოლა, პირველად ვუთხარი: შენ გენაცვალოს დეიდა-მეთქი ანუ გააზრებული არ მქონდა, რა იყო დედობა. პირადად მე, ორი და და ერთი ძმა მყავს და ვიცი, რა დიდი ბედნიერება და კომფორტია, როცა ჭირსა თუ ლხინში ამდენი და-ძმა გიდგას გვერდით. ყოველთვის მინდოდა, თავადაც ოთხი შვილი მყოლოდა, მაგრამ მას მერე, რაც ქეთო გაჩნდა, გადავიფიქრე - შვილებს გაზრდით როგორ ვერ გავზრდი, მათ ღამეებსაც გავუთენებ, სითბოს არც ერთს არ მოვაკლებ, მაგრამ თურმე ბავშვს უფრო მეტი რამ სჭირდება. ჰოდა, ამიტომაც, ჯერჯერობით მხოლოდ ორი შვილის ყოლა მაქვს გადაწყვეტილი. ყველაფერი ღმერთის ნებაა, ვნახოთ, რა მოხდება.
- ზოგჯერ ემოციების გამოხატვა მიჭირსო, - მითხარი. მეუღლესთან ურთიერთობაშიც თავშეკავებული ხარ?
- მეუღლის მიმართ - არა, უფრო ქეთას მიმართ მიჭირდა გრძნობების გამოხატვა, მაგრამ მერე დედობას შევეჩვიე...
- ვიდრე "კომედი შოუში" დაიწყებდი მუშაობას, რას საქმიანობდი?
- მშობლებს არ უნდოდათ, მსახიობი გამოვსულიყავი და იძულებით ჩამაბარებინეს ეკონომიკურ-ინფორმაციულ ფაკულტეტზე. მათემატიკისგან ძალიან შორს ვიყავი და ვიტანჯებოდი, ლექციებზე არც კი დავდიოდი. გადავწყვიტე, მშობლებისგან მალულად, თეატრალურ უნივერსიტეტშიც მეცადა ბედი. გამოცდები წარმატებით ჩავაბარე და როცა ეს ამბავი ჩემებს შევატყობინე, თეატრალურიდან სულ თრევა-თრევით წამომიყვანეს, თან მემუქრებოდნენ: დაიცადე, ჯერ სახლში მიგიყვანოთ, მერე ნახავ რაც მოგივაო!.. მიუხედავად მშობლების წინააღმდეგობისა, თეატრალურ უნივერსიტეტში სწავლა არ შემიწყვეტია. ახლა მართალია, თეატრში არ ვმუშაობ, მაგრამ ოცნება "კომედი შოუს" წყალობით ავიხდინე - მსახიობი ვარ!.. ბიჭებთან სკოლის პერიოდშივე ვმეგობრობდი. ერთხელაც, ვანო ჯავახიშვილმა დამირეკა და კასტინგზე მისვლა მთხოვა. ჰოდა, მას შემდეგ ერთად ვართ.
- ცისმარი როგორ გახდი?
- ცისმარი და ნიკოლოზი შემთხვევით აღმოვაჩინეთ. ერთ-ერთ სკეტჩში, რომელშიც მე ჩემი "შუტკები" მქონდა და ნიკას - თავისი, რატომღაც მომინდა, ნიკას გავარშიყებოდი, მან კი მითხრა: გადი, ქალო, აქედან, ნუ მაწუხებო. ნიკოლოოოზ, - რატომღაც სახელით მივმართე. ჰოდა, ასე დაუგეგმავად გაჩნდა ეს ორი ტიპაჟი. რაც შეეხება თეთრ ზვიგენს, ამაზე უკვე "შუტკები" დაიწერა.
- შეიძლება ითქვას, რომ ერთადერთი ქალი ხარ, ვისაც ერთდროულად, ორი ქმარი ჰყავს...
- რა მეთქმის, ასეა... უახლოეს "კომედი შოუში" ნახავთ, ცისმარი ნიკოლოზს რა დღეშიც ჩააგდებს...
- ჩაწერისას ალბათ, ბევრი სახალისო რამ ხდება, არა?
- ფეხმძიმედ რომ ვიყავი, ვითხოვე, - დიდი ზომის კაბა მომიტანეთ, მუცელზე რომ შემეკრას-მეთქი. მომიტანეს ხუთი ზომით დიდი კაბა, რომელიც ქინძისთავით დავიმაგრე. შუა გადაღების დროს, კაბა თურმე, ნელ-ნელა ჩამძვრა. ნიკა რაღაცას კი მანიშნებდა, მაგრამ ვერაფერს მივხვდი და ვეჩხუბებოდი: რა გინდა, ნიკოლოზ, თავი დამანებე-მეთქი. კიდევ კარგი, კაბა შარვალზე მქონდა გადაცმული, თორემ ხალხის წინაშე მომეჭრებოდა თავი (იცინის)...
- როგორი დედამთილ-მამამთილი გყავს?
- მამამთილი არ მყავს, დედამთილი კი ახალგაზრდა და ძალიან კარგი ქალია. ჩვენ ერთად ვცხოვრობთ და ბავშვის გაზრდაშიც მეხმარება.
- მეუღლეს შენი სამსახური მოსწონს?
- მან იცოდა, სადაც ვმუშაობდი ანუ გააზრებული ჰქონდა, რომ ცოლად მსახიობი მოჰყავდა. ეჭვიანი არ არის და მასზე არც მე ვეჭვიანობ. სხვათა შორის, გაცნობის პერიოდში ყველაფერში გამოვცადე. ქალმა უნდა იცოდეს, მის მომავალ მეორე ნახევარს როგორი ხასიათი აქვს სიმთვრალეში, ეჭვიანია თუ არა და ა.შ.
- როგორ გამოცადე?
- რამდენჯერმე, როცა ჩემს ოჯახში მოვიდა, მამაჩემთან ერთად დალია. თავიდან ორი ჭიქა შევაპარე, მერე - მესამე, მეოთხე, მეხუთე. მოკლედ, აღმოჩნდა, რომ სიმთვრალეშიც კარგი ხასიათი ჰქონდა...
- მოკლედ, აიტანა სასმელი და გამოცდაც ჩააბარა, არა?
- ჩააბარა და თანაც, ფრიადზე... მაშინ გავიფიქრე, - ეს კაცი ნამდვილად გამომადგება-მეთქი. ზოგი სიმთვრალეში ძალიან "ჭედავს" და ამას ვერ ავიტანდი. მას რომ ჰკითხო, კარგი ცოლი ვარ, რადგან ყველაფერს ვასწრებ - სახლის დალაგებას, სადილების მომზადებას. გურმანი ვარ და სამზარეულოში ფუსფუსი მიყვარს.
- საინტერესოა, უცნობი ადამიანები როგორ გხვდებიან?
- დამინახავენ თუ არა, ცისმარის ფრაზებს იმეორებენ, ხშირად კი იმასაც მეკითხებიან, - ნიკოლოზი სად გყავს, შენი თეთრი ზვიგენი სად არისო? - მე სად უნდა მყავდეს? მას თავის მეუღლეს ჰყავს, ჩემთან რა უნდა-მეთქი? მერე ვასიკოზე მეკითხებიან, - შენი შავი ზვიგენი სად არისო? ხალხი ჩემ მიმართ სითბოსა და სიყვარულს გამოხატავს, რისთვისაც მათ დიდ მადლობას ვუხდი. ერთხელ რესტორანში ვიყავით, როცა ერთი კახელი კაცი მოვიდა და ვასიკოს უთხრა: თქვენი მეუღლე ისე მიყვარს, ისე მიყვარს... იქნებ ჩემთან, კახეთში გამოუშვათ, პატივი მინდა ვცე. ოღონდ გამოუშვით და ყველაფერი ჩემზე იყოსო. ვასიკომ სიცილით უპასუხა, - თქვენ მარტო დრო მითხარით, როდის გამოვუშვაო...
- კახეთშიც დაპატიჟებული ყოფილხარ და აბა, შენ იცი, არ გაანაწყენო ჩემებურები...
ნინო ჯავახიშვილი
ჟურნალი "გზა"
(გამოდის ხუთშაბათობით)