არგენტინელი პროზაიკოსი, პოეტი და პუბლიცისტი, პირველ რიგში, თავისი ლაკონიური პროზაული ფანტაზიებით არის ცნობილი, რომლებიც ხშირად ნიღბავს ფუნდამენტურ ფილოსოფიურ პრობლემებზე მსჯელობებს ან სულაც სათავგადასავლო, დეტექტიური ამბების ფორმას იღებს. ბორხესი 1920-იან წლებში ესპანურენოვან ლათინოამერიკულ პოეზიაში ავანგარდიზმის ერთ-ერთ ფუძემდებლად იქცა.
ბორხესი 1899 წლის 24 აგვისტოს ბუენოს-აირესში დაიბადა. მისი სრული სახელი ხორხე ფრანსისკო ისიდორო ლუის ბორხეს ასევედოა, თუმცა არგენტინული ტრადიციით, ამ გრძელი სახელით არასდროს უსარგებლია. მამის მხრიდან ბორხესს ესპანური და ირლანდიური ფესვები ჰქონდა, დედა კი პორტუგალიელი ებრაელების ოჯახს ეკუთვნოდა. თვითონ ბორხესი ამტკიცებდა, რომ მის ძარღვებში ბასკური, ანდალუზიური, ებრაული, ინგლისური, პორტუგალიური და ნორმანდიული სისხლი ჩქეფდა. სახლში ინგლისურად და ესპანურად ლაპარაკობდნენ. ათი წლის ბორხესმა უკვე ისე იცოდა ორივე ენა, რომ ოსკარ უაილდის ზღაპარი "ბედნიერი პრინცი" ესპანურად თარგმნა.
თვითონ ასე აღწერა ლიტერატურაში შებიჯება: "ბავშვობიდან, როცა მამაჩემი დაბრმავდა, ოჯახში უსიტყვოდ ივარაუდებოდა, რომ მე მომიწევდა ლიტერატურაში იმის განხორციელება, რის საშუალებაც გარემოებათა გამო მამას არ მიეცა. ეს თითქოს თავისთავად უნდა მომხდარიყო. ყველა ელოდა, რომ მე მწერალი გამოვიდოდი. ექვსი თუ შვიდი წლისამ დავიწყე წერა".
1918 წელს ხორხე ესპანეთში აღმოჩნდა, სადაც ულტრაისტებს შეუერთდა - პოეტების ავანგარდულ ჯგუფს. 1919 წელს ესპანურ ჟურნალ "საბერძნეთში" მისი პირველი ლექსი გამოქვეყნდა. არგენტინაში დაბრუნებულმა ულტრაისტული ლექსები დაწერა ბუენოს-აირესზე. უკვე ადრეულ ნაწარმოებებში ბრწყინავდა ერუდიციით, ენებისა და ფილოსოფიის ცოდნით, ოსტატურად ფლობდა სიტყვას.
თანდათანობით ბორხესი პოეზიას ჩამოსცილდა და "ფანტაზიური" პროზის წერა დაიწყო. მისი საუკეთესო მოთხრობები შევიდა სხვადასხვა კრებულში. მის მოთხრობებში აღწერილია ადამიანის ინტელექტის ბრძოლა ქაოსთან, მოგონებებთან, პიროვნების სწრაფვა საკუთარი თავის შეცნობისკენ, ავტორიტეტების რღვევა და ა.შ.
1937-1946 წლებში ბორხესი ბიბლიოთეკარად მუშაობდა, რასაც მოგვიანებით "ცხრა საშინლად უბედურ წლად" მოიხსენიებდა, თუმცა სწორედ ამ პერიოდში გაჩნდა მისი პირველი შედევრები. 1946 წელს ხელისუფლებაში პერონის მოსვლის შემდეგ ბორხესი ბიბლიოთეკიდან გააძევეს. მართალია, ბედმა ისევ მიიყვანა ბიბლიოთეკამდე - 1955 წელს არგენტინის ეროვნული ბიბლიოთეკის დირექტორად დანიშნეს, თუმცა იმ დროისთვის უკვე უსინათლო იყო. დირექტორის პოსტი 1973 წლამდე ეკავა.
ბორხესი 1986 წლის 14 ივნისს გარდაიცვალა ჟენევაში და ჟენევის სასაფლაოზე დაკრძალეს, ჟან კალვინის სიახლოვეს.
2008 წელს ლისაბონში ბორხესის ძეგლი გაიხსნა. კომპოზიცია მისი თანამემამულე ლიტერატორის ფედერიკო ბრუკის ესკიზის მიხედვით არის შექმნილი და ავტორის აზრით, ღრმად სიმბოლურია. გრანიტის მონოლითში ბორხესის ბრინჯაოს ხელისგულია ამოკვეთილი. ეს თვით შემოქმედისა და მისი პოეტური სულის სიმბოლოა..
ჟურნალი "რეიტინგი"
(გამოდის ორშაბათობით)