6
ივლისიდღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი
ამ ქვეყანაში ყველაფერი დასწრებაზეა. ბათუმში დატრიალებული საკონცერტო ქარიშხლის შემდეგ ვაპირებდი დამეწერა: ნეტავ ამ ჩვენი ხელისუფლების მიერ მოღალატედ შერაცხილმა პაატა ბურჭულაძემ როგორ მოახერხა რეაბილიტაცია, ან თამარ გვერდწითელის რუსეთზე დიდი სიყვარულით ნამღერი ბათუმის პიაცას "შერბურულ ქოლგებთან" ერთად თუ მოუხდება-მეთქი? მაგრამ დამასწრეს, თან ვინ - გოგი გვახარიამ, რომელმაც არაჩვეულებრივი სტატია გამოაქვეყნა თავის ბლოგზე. ამიტომ ამის მეტს ამ საკითხზე აღარაფერს ვიტყვი, უბრალოდ, ერთ ამბავს მოგიყვებით, რომელიც ჩემმა ბათუმელმა მეგობარმა მიამბო: ასლანის დროს ოპერაში რემონტი მიდიოდა თურმე, ხომ გახსოვთ, ასლან აბაშიძეს როგორ უყვარდა ოპერა, მთლად მიშასავით ვერა, მაგრამ არც ძალიან ნაკლებად. თანაც, ისიც ყველაფერს ხედავდა და ყველაფერი იცოდა, ამიტომაც რემონტს დიდი ყურადღებით ადევნებდა თურმე თვალს და ყოველდღე დადიოდა ოპერის შენობაში.
ერთხელაც მისულა, "პრარაბი" გამოუძახებია და უკითხავს, რას ატყობ, აკუსტიკა როგორი იქნებაო? ნამეტანი დაბნეულა ის საწყალი "პრარაბი" და უპასუხია: აკუსტიკა ამ წუთას არ გვაქვს, მაგრამ არ არის პრობლემა, თურქეთიდან ჩამოვიტანთო. ასლანი კი გაიქცა აჭარიდან, მაგრამ ის "პრარაბი", ალბათ, ისევ აქ უნდა იყოს, რას იტყვით?.. აბა, იმის გარეშე როგორ ჩაივლიდა ბათუმის ოპერის განახლება. ვიქტორ დოლიძის ოპერა "ქეთო და კოტეც" გაამიუზიკლეს. არ მინახავს და სპექტაკლზე ვერც ავს ვიტყვი და ვერც კარგს, ერთი კია - პრემიერის მერე იმ ჩემს ბათუმელ მეგობარს დავურეკე - როგორ მოგეწონა სპექტაკლი-მეთქი? სიცილით მიპასუხა, ჩემი აზრი რა საკითხავია, გადარეულია მთელი დუნია - როგორ მოახერხეს უწყინარი ქართული ოპერის "მეხუთე ელემენტად" ქცევაო. სავარაუდოდ, "ალის და ნინოს" შემოქმედი თამარ კვესიტაძის შექმნილი კოსმოსური კოსტიუმები იგულისხმა, რომლის ტარება რეპეტიციაზეც კი გვარიანად უჭირდათ მსახიობებს.
ჰო, გადარეული მართლა ბევრი ვნახეთ, მაგრამ ერთი ადამიანური აზრი ვერ მოვისმინე მილიონებად ღირებულ სანახაობაზე, მომკალით და არ მჯერა არც მაგის რევოლუციურობის, არც "ახალი ჟანრის" დაბადების და არც იმის, რომ ამ სპექტაკლით დაიწყება ქართული კულტურის აღორძინება. მჯერა, რომ პრეზიდენტი გულწრფელად იყო აღტაცებული, მაგრამ ბოლოს და ბოლოს, როცა ყველაფერი იცი და ყველაფერი გესმის, შეიძლება ცოტა გადაიღალო კიდეც.
როცა ჩვენი პოლიტელიტა და "ნაციონალური" ბომონდი ბათუმში მუსიკალური "რევოლუციებით" ირთობდა თავს, თბილისში კიდევ რამდენიმე ათეული დევნილი ოჯახი გამოყარეს საცხოვრებლიდან. ქვეყნისა და კულტურის აღორძინება როგორ არ უნდა გიხაროდეს კაცს, მაგრამ როდესაც იმ დევნილების გაწამებული სახეები მახსენდება, მე ჩემი სიხარულისა მრცხვენია, სხვისი არ ვიცი.
პ.ს. ჩემი მეზობლის ხუთი წლის ბიჭმა, რომელიც ბათუმური წყლით მოიწამლა და რამდენიმე დღე ენტეროვირუსით იტანჯებოდა, მამას ჰკითხა თურმე: მამიკო, თუ იცი, ვირუსიც რუსიაო.
ნათია დოლიძე
ყოველკვირეული გაზეთი "ყველა სიახლე"
(გამოდის ოთხშაბათობით)
