კიდევ კარგი, თარგამაძე-გამყრელიძე "რვიანიდან" წასულან, თორემ ეს პოლიტიკური გაერთიანება ფრთებს კარგა ხნის წინ გაშლიდა და ჰაერში აჭრილი, კამარასაც შეკრავდა. ყოველ შემთხვევაში, აკაკი ასათიანს რომ ჰკითხოთ, ამ ორმა სუბიექტმა "რვიანი" დაადამბლავა, გათავისუფლებულები კი მხოლოდ ოპოზიციურ "ექვსიანობას" არ დაჯერდებიან და ყველასთან კოორდინაციის რეჟიმში გადავლენ, ვინც მათ ფლანგზე ავტომატურად აღმოჩნდა - ქართული პარტია იქნება ამ "ყველაში", თუ სახალხო კრება. ვინ მიქარა ყველაზე მეტად, ვინ აღმოჩნდება "გადაგდებული", ვის შეიერთებს მოვლენების ბირთვად ქცეული ე.წ. ექვსიანი და როგორი იქნება ოპოზიციური პარტიების ახალი პოლიტიკური "პერესტროიკა" - "ვერსიას" ტრადიციონალისტებისა და ბლოკ ეროვნული ფორუმის ერთ-ერთი ლიდერი აკაკი ასათიანი ესაუბრება:
- შედგა თუ არა პოლიტიკური "ექვსიანი" და ამჯერად, რამდენად მტკიცეა მათი პოზიციები?
- ჯერ ერთი, არ ვფიქრობ, რომ ეს "ექვსიანი" იქნება. ყოველ შემთხვევაში, როგორც "რვიანზე" იყო ყბადაღებული თემა, ჩაკეტილიაო, მეეჭვება, "ექვსიანიც" ამ მდგომარეობაში დარჩეს. ხელისუფლების ულტიმატუმს რვიდან ორი პარტია დაეთანხმა, დანარჩენები კი პროცესს, საზოგადოებასთან ერთად, სამოქალაქო პროტესტში გადაზრდიან. "რვიანის" ამოცანა არ შესრულებელა, რადგან არსებული დოკუმენტი არ ფანტავს ეჭვებს არჩევნების სამართლიანობასთან დაკავშირებით. აქ მთავარი ის კი არაა, ვინ მოიგებს, არამედ ის, არჩევნების შედეგები ერთხელ მაინც არ იყოს საკამათო. ე.წ. ექვსიანში კი ყველას ჩამოყალიბებული და ნამდვილად მტკიცე პოზიცია აქვს.
- უსუფაშვილის განცხადებას შეგახსენებთ, რომელმაც არაერთგზის განაცხადა, მთავრობამ სულ რომ არაფერი დაგვითმოს, არჩევნებში მაინც მივიღებთ მონაწილეობასო. ანუ, წავა თუ არა "ექვსიანი" ამ პირობებში არჩევნებზე?
- არ ვიცი. ამ ეტაპზე, ერთი ამოცანა დგას - ყველა საშუალება ამოიწუროს სამართლიანი არჩევნების მისაღწევად. ამის მერე, ვინ რა გადაწყვეტილებას მიიღებს, ეს სხვა საკითხია და ჯერ "ექვსიანის" შიგნითაც არ დგას. ამჟამად, გაერთიანებაში დარჩნენ ისინი, ვისაც მიაჩნია, რომ ბრძოლაში ყველა მშვიდობიანი მეთოდი უნდა გამოიყენო. ამიტომ ტაქტიკური ერთიანობა ნამდვილად არსებობს.
- ყველაზე ადვილი ახლა ქრისტიან-დემოკრატებისა და განსაკუთრებით, მემარჯვენეების ლანძღვაა. ტაქტიკური და პრაგმატული კუთხით, მათ პოლიტიკურ ნაბიჯს თქვენ როგორ აფასებთ?
- ჩემი აზრით, არასწორად მოიქცნენ. საკითხი ასე დავსვათ - რას იგებენ?
- ჰო, მაგრამ რას აგებენ?
- აგებენ კი არა, უკვე წაგებული აქვთ. თუ გამარჯვებას არ მოიპოვებენ, ვერც ვერაფერს მიიღებენ. არ ვიცი, რა შედეგს შეიძლება მიაღწიონ ამ, ან თუნდაც სხვა კოდექსის პირობებში, მათი ამჟამინდელი მდგომარეობით? ხელისუფლების მომხრეების გული რომც მოეგოთ, ისინი ხმას მაინც ხელისუფლებას მისცემენ. თუ არადა, თარგამაძეს, რომლისგან ეს ნაბიჯი მოულოდნელი არც ყოფილა.
- დავით გამყრელიძე იმდენად არაპრაგმატული პოლიტიკოსია, რომ წაგებულ თამაშზე წავიდა და 5%-ის აღების არც იმედი აქვს, არც გარანტიები?
- აი, სად არის ეს 5%, გამაგებინოს ვინმემ, სად გამოჩნდა? ვინ მისცემს ხმას გამყრელიძეს, ნაციონალების მომხრეები თუ - ქრისტიან-დემოკრატების? რა გარანატიები აქვთ, ეს მათ უნდა ჰკითხოთ, პირადად მე, ვერსად, ვერანაირ გარანტიას ვერ ვხედავ. ცხადია, მათ ნაბიჯს არც ღალატად ვაფასებ, ან ვისთვის უნდა ეღალატათ, უბრალოდ, სწორედ პრაგმატულად, შეცდნენ.
- თუმცა, კობა დავითაშვილი ვარაუდობს, რომ ეს გარანტიები საერთაშორისო საზოგადოებისგან, დიპკორპუსისგან არსებობს.
- ხალხის მხარდაჭერა "ექვსიანის" მიმართ უფრო გაიზრდება, რადგან მან უკვე ნახა, რომ ეს ექვსი პარტია გაუმართლებელ კომპრომისზე არ წავა. "ექვსიანი" ამ გადაწყვეტილებით, რეიტინგის თვალსაზრისით, წინ თუ არა, უკან მაინც არ წასულა. მემარჯვენეებს კი ბარიერის გადალახვის შანსი შეუმცირდათ, რადგან იმ ნავში გადავიდნენ, რომელიც უკვე დაკავებული, გავსებული და გაჭედილია. აბა, წარმოიდგინეთ - ხელისუფლება, "ახლები", ქრისტიან-დემოკრატები და კიდევ მთავრობის მიმდებარე 56 პარტია?! ან ვინ დაასკვნა, რომ საერთაშორისო ორგანიზების მხარდაჭერა და გარანტიები მემარჯვენეებს აქვთ? ჩემი აზრით, ეს აბსოლუტურად პირიქითაა, უფრო სწორად, ეს ვიცი.
- სად ჩანს ეს?
- დიპლომატიურ კორპუსთან შეხვედრებიდან. მათ ნაცვლად მე ვერ ვილაპარაკებ, თუმცა მათთვის ეს ნაბიჯი აბსოლუტურად გაუგებარი იყო.
- და ეს თქვენ რამის იმედს გაძლევთ?
- არაფრის იმედსაც არ აძლევს და თუ ვინმეს მათი იმედი აქვს, ძალიანაც მიუქარავს! "ახლებისა" და დიპკორპუსის ამბავი რაღაც სისულელეა, მხარს კი არ უჭერენ, მგონი, უფრო პირიქითაა საქმე და ეს შეფასებებში ჩანს. ამოცანა გარემოს შეცვლაა, რაც საერთაშორისო საზოგადოების, ევროპის მხრიდან გაცხადებულია. ეს ამოცანა დღის წესრიგიდან არავის მოუხსნია. მერე რეაქციებსაც დავაკვირდეთ, დოკუმენტს, რასაც ხელი მოეწერა, ისინი არაფრად მიიჩნევენ. ყოველ შემთხვევაში, აღტაცება ჯერ არავის გამოუხატავს.
- ე.ი. ახლებს "გადააგდებენ"?
- დიახ! მე ასე ვფიქრობ. დანარჩენებს რაც შეეხება, პირველ რიგში, "ექვსიანის" მოთხოვნების ფართო მხარდაჭერის უზრუნველყოფაა საჭირო. - ახლა სიტუაციას სხვანაირად შეხედეთ. "რვიანს" გამოკვეთილად აქტიური ორი პარტია გამოაკლდა. იქნებ, აქეთ არ გეყოთ რესურსი, ფართო მხარდაჭერა უზრუნველყოთ? გამყრელიძე იმათ ნავში თუ ჩაჯდა, ე.ი. თქვენი ნავი ავტომატურად დატოვა და მან და ქდმმ თავიანთი მხარდამჭერებიც წაიყვანეს. - და რა დაკარგა ამით დემოკრატიულმა ოპოზიციამ?
- ასე "ექვსიანს" ეძახით?
- დიახ, მოდით, დემოკრატიული ოპოზიცია დავარქვათ. მათ რა დაკარგეს? თუ მათგან წავიდნენ პარტიები, რომლებიც არ ემხრობიან საერთო წინადადებებს, პირიქით, ისინი კარგავენ "რვიანის" მხარდამჭერებს. ისე, მემარჯვენეებიცა და ქრისტიან-დემოკრატებიც "რვიანში" პროცესებს ჭედავდნენ. ეს ორი პარტია, ბოლო პერიოდში, რასაც "რვიანი" განაცხადებდა, ყველაფერზე "არას" ამბობდა.
- მარტო ეს ორი?
- დიახ, მხოლოდ ისინი.
- ეს ღიად და რვიანსშიგნით?
- რაც ჩანდა გარედან, შიგნითაც ასე იყო. ოღონდ არ დავიშალოთო და ამის შიშით, "რვიანი" დადამბლავდა. ხოლო ახლა, პარტიები უფრო თავისუფლად მოქმედებენ. ყველას თავისი მრწამსი და იდეოლოგია რჩება, მაგრამ პირდაპირ ვიტყვი, ტაქტიკურ საკითხებზე ერთიანობა გაიზარდა. არ მინდა, რაღაცები სიბნელეში ვივარაუდო, მაგრამ სად არის მილიონი, გადალახული ბარიერი, ან გაზრდილი შემოწირულობები?! ამათ მილიონი კი არ მისცეს, დაანახეს, აბა, თუ შეწვდებითო.
- თუ ასეა, სად არის სამოქალაქო მოძრაობა "თავისუფალი არჩევნები", კონკრეტულად, როგორ უნდა გაშალოთ ეს ფრონტი?
- სწორედ ეგ ტექნოლოგიები და მეთოდებია ჩამოყალიბების პროცესში. ფაქტია, ყველაფერი, რაც დაიგეგმება, სამოქალაქო საზოგადოებასთან უნდა შეთანხმდეს.
- მაგრამ ყველაფერი ორი წასული და ექვსი დარჩენილი პარტიის გარშემო არ ტრიალებს. ნათელაშვილი, ქართული პარტია, კუკავა, სახალხო კრება და ის ხალხი, ვისაც არ აქვს პარტია, მაგრამ ქვეყანაში პოლიტიკურ ამინდს მაინც ქმნის, მაგალითად, ბესელია-გაჩეჩილაძე. სად არიან ეს ადამიანები, იმდენჯერ თქვით, "ექვიანი" "ექვსიანად" არ დარჩებაო, ეჭვი მაქვს, რაღაც ახალ ერთობაზე საუბარი უკვე დაწყებულია. როგორი იქნება ახალი გადანაწილება?
- ავტომატურად, ყველა ერთადაა, ვინც ამბობს, რომ საარჩევნო გარემო უნდა გაუმჯობესდეს და ვისაც ხელისუფლების წინადადებებზე ხელი არ მოუწერა. გაერთიანდება თუ არა ეს ხალხი, ცალკე თემაა. კუკავაც ამას ამბობს, გაჩეჩილაძე მიიჩნევს, რომ ნებისმიერი გადაწყვეტილება, რასაც ეს ნაწილი ამ მიმართულებით მიიღებს, სწორია და რატომაც არა?
- განსაკუთრებით საინტერესო გაჩეჩილაძის პოზიცია და შემდგომი ნაბიჯია, ამის შესახებ მასთან უკვე ისაუბრეთ?
- არა, ჯერ არ შევხვედრივარ. ვერ გეტყვით, სადმეა წასული, ისვენებს თუ მუშაობს, მაგრამ ავტომატურად, ისიც ამ ფლანგზეა და ყველა, ვინც ხელისუფლებას ხელი არ მოუწერა.
- ანუ, მასაც და სხვებსაც სიამოვნებით შეიერთებთ "აქეთა ფლანგელები"?
- იდეა და ამოცანა ერთია, ნებით თუ უნებლიედ, ამის მხარდამჭერი უფრო მეტია და რაც მთავარია, ეს რიცხვი ნელ-ნელა მოსახლეობაშიც იზრდება. სამართლიანი არჩევნები დოღი არაა, სადაც პარტიები სტარტთან დადგებიან და შეეცდებიან, პირველებმა მიირბინონ. ხალხს სწორედ ეს უნდა გავაგებინოთ.
- მაინც არ მიპასუხეთ, დაწყებულია თუ არა უკვე მოლაპარაკება რაღაც ტიპის ერთობაზე ამ იდეის გარშემო?
- მე პირადად, ვფიქრობ, ვინც უნდა მოვიდეს, თუ გვეტყვის, სამართლიანი არჩევნები მინდაო, უარის თქმის მოტივი არ გვაქვს.
- თუნდაც ქართული პარტია იყოს?
- ყველაზე ნაკლებად, მართალი გითხრათ, მათი ნაბიჯები მესმის, მაგრამ იყოს, თუნდაც ქართული პარტია. როგორც ვატყობ, ეს ასეც იქნება. თუმცა, ჯერ ვერაფერს დავაკონკრეტებ. მე, უბრალოდ, პრინციპზე ვამბობ, პარტია იქნება ეს თუ ადამიანი, ვინც მოვა და იტყვის, დიახ, მეც მინდა, ხელისუფლება სამართლიანი არჩევნებით შეიცვალოს, ჩემს აზრს გეტყვით, თქვენსას მოვისმენ და ყველაფერში მონაწილეობას მივიღებო, რატომ უნდა ვუთხრათ უარი?! თუ სახალხო კრებაც ასე ჩათვლის, ძალიანაც კარგი, ე.ი. რეალობას მიახლოვებიან, დანარჩენი თვითონ გადაწყვიტონ. კონკრეტული საუბრები ექვიანსგარეთ არ დაწყებულა, ჯერ თვითონ ეს 6 პარტია ჩამოყალიბდეს, ისევე, როგორც საზოგადოებრივი სექტორი. ეს არც ეკონომიკური პროგრამაა, არც სამხედრო და არც იმას აქვს მნიშვნელობა, ვინც ამ იდეასთან მოვა, დასავლეთისკენ იქნება, აღმოსავლეთისკენ თუ - ჩრდილოეთისკენ.
- როგორც ვხვდები, საუბარი მხოლოდ ქვეყნის შიგნით არსებულ ძალებზე არ გვაქვს, გამოკვეთილი პოზიცია აქვთ რუსეთში მცხოვრებ ანგარიშგასაწევ ქართველებსაც, რომლებიც შეფასებებში გააქტიურდნენ. მგონი, მათი მხარდაჭერაც თქვენსკენაა.
- იქნება, ბუნებრივია, მათი მხარდაჭერა იქნება! რუსეთში მცხოვრებია, ევროპასა თუ ამერიკაში, სხვადასხვა მიზეზით, ყველა ჩვენ დაგვიჭერს მხარს, ვისაც ოდნავ მაინც უნდა, საქართველომ მომდევნო ორი წელი მშვიდობიანად გადალახოს.
- ეგ რას ნიშნავს? ხომ გრძნობთ, ამ განცხადებებით ახალ კამპანიას ააგორებთ. ხელისუფლება უკვე ამბობს კიდეც, ექვსიანი მარგინალობისკენ მიდისო.
- ჰო, ეს მათი ამოცანაა, სამაგიეროდ, მათ არ ეგონათ, რომ აქეთ ექვსი პარტია დარჩებოდა, ოთხს ელოდნენ.
- მხოლოდ მათ არა, ალასანია-უსუფაშვილის დარჩენა ყველას გაუკვირდა.
- ეგრეა, მაგრამ ამას თავი დავანებოთ. ყველაფერი განცხადებების დონეზეა და ეგეთი განცხადება ბევრი მოგვისმენია. რეჟიმის შეცვლა რევოლუციით ხდება, რომელსაც ასე უბრალოდ ვერ გამოიხმობ. არჩევნების მიღწევაა საჭირო და მერე არჩევნების მეშვეობით ან არჩევნების გამო ხდება რეჟიმის ცვლილება. თუ ჩატარდება არჩევნები, რომლის შედეგები მიუღებელია, ეს გამოიწვევს პროტესტს.
- ე.ი. ჯერ არჩევნები უნდა ჩატარდეს და შედეგების მიხედვით იმოქმედებთ?
- ყველა ვარიანტში უნდა ვეცადოთ, სამართლიან ცვლილებებს არჩევნების გზით მივაღწიოთ. გაითვალისწინებს თუ არა ხელისუფლება და მერე ამას რა მოყვება, ეს მეორე "სტაქანია", როგორ კახეთში იტყვიან.
- ამ ეტაპზე, "ექვსიანის" გეგმამა ქსიმუმი რა არის? ბიომეტრია უნდა დაამატებინოთ და კიდევ რა კონკრეტული მოთხოვნები გექნებათ?
- ბიომეტრია მართლა ძალიან მნიშვნელოვანია. მისი ამოღებით ხელისუფლებამ 100%ით სამართლიანი არჩევნების ალბათობა გამორიცხა. ასევე, მაჟორიტარების არჩევის პრინციპი, ანუ 50%ს პლუს ერთი და არა ოლქის მესამედის ხმები. ასევე, მნიშვნელოვანია პარტიის მიერ მიღებული ხმების პროპორციულად ასახვა. ძირითადი ეს სამი მოთხოვნა იქნება.
- და თუ ეს მოთხოვნები არ დაკმაყოფილდა და ვერც ფართომასშტაბიანი მხარდაჭერა მიიღეთ, ამ შემთხვევაში რა ხდება?
- ჯერ ასე მოხდეს და მერე ვიმსჯელოთ, ყველაფერს "თუზე" ნუ ავაგებთ. ჩვენ ჩვენი უნდა ვქნათ, შედეგი და შეფასება უკვე ხალხზეა დამოკიდებული. პროცესს ენთუზიაზმით ვუყურებ, რადგან ახლა ალტერნატივის გამოკვეთა მიდის.
ნინო კომახიძე
გაზეთი "ვერსია"