ნინო იოსელიანი ქართველ დიზაინერებს მკაცრად აკრიტიკებს

ნინო იოსელიანი ადრეული ასაკიდან მოდის სფეროშია ჩართული. ამჟამად ქმარ-შვილთან ერთად ესპანეთში, ქალაქ ბარსელონაში ცხოვრობს, სადაც ოჯახური ცხოვრების პარალელურად სხვადასხვა საქმიანობასაც ეწევა, თუმცა ბოლო დროს კვლავ სწავლას დაუბრუნდა და მოდის მარკეტინგს დაეუფლა.

ნინო მოუსვენარი ადამიანია და ლაურა ღაჭავასთან ერთად ბიზნესის წამოწყებას აპირებს, რის გამოც მას საქართველოსა და ესპანეთს შორის მოუწევს სიარული, თუმცა სულ ფიქრობდა და ახლაც არ შეუცვლია აზრი, რომ მეოჯახეზე მეტად საქმიანი ქალია და შესაბამისად, აქტიურობის გარეშე ცხოვრება ვერ წარმოუდგენია.

ნინო თბილისში მოდის კვირეულისთვის ჩამოვიდა, რომელთანაც უკვე მეორედ თანამშრომლობს. ჩვენმა დღევანდელმა რესპონდენტმა კვირეულის ყველა გასართობი ღონისძიება დაგეგმა. მან ჩვენთან საუბრისას ქართველი დიზაინერების შესახებ გაგვიზიარა აზრი, რომელიც, ვფიქრობ, საკმაოდ საინტერესო წასაკითხი იქნება, პირველ რიგში, თავად კრიტიკის ობიექტებისთვის.

-თბილისის მოდის კვირეულზე მეორედ ჩამოვედი, რათა საორგანიზაციო ჯგუფს დავხმარებოდი და საინტერესო წვეულებები დაგვეგეგმა. "შერატონში" გვქონდა გალა-კონცერტი კვირეულის გახსნის აღსანიშნავად, ვერტიკალური პოდიუმი, შემდეგ კი წვეულება აუზზე, საკმაოდ ორიგინალურად, კრისტალის ჭაღებითა და ლამპებით გაფორმებული. ეს ყველაფერი თავად მოვიფიქრე, რადგან როდესაც საქმე მოდასთან გვაქვს, აუცილებელია, მას უკავშირდებოდეს კრეატიული საღამოები. გვქონდა ჩვენებების შემდგომი წვეულებები, ასევე ლამაზად გაფორმებული. როდესაც ამაზე ვფიქრობ, ვითვალისწინებ იმას, რა არის მოდური და რა მოსწონს აქაურ საზოგადოებას. წლების განმავლობაში ბარი მქონდა და ვიცი, როგორი ინტერიერი და რა მუსიკა მოსწონთ ქართველებს. უცხოეთში ამ მხრივ ტენდენცია სულ იცვლება, რასაც ვერ ვიტყვით საქართველოზე. თუკი შევაფასებთ იმ ღონისძიებებს, რაც აქ ტარდება და ბარებს, რომლებიც ერთი-მეორის მიყოლებით იხსნება, ვნახავთ, რომ ყველაფერი ერთნაირია. თუ მოდურია შავ-თეთრი, ყველა აკეთებს შავ-თეთრს. ხალხს უჭირს სიახლესთან შეგუება და ურჩევნიათ ის, რასაც მიეჩვივნენ. ამიტომაც სიახლეები ნელ-ნელა, მცირე დოზით უნდა მიაწოდო, რომ არ გააღიზიანო.

საქართველოში ასეთი გემოვნება იმიტომ ჩამოყალიბდა, რომ ხალხს ახალ ინფორმაციაზე ხელი არ მიუწვდება. აქ რომ ჩამოვდივარ, არანაირი იდეები არ მიჩნდება. როგორც კი ვტოვებ საქართველოს და გავდივარ ევროპაში, ესპანეთში ან საფრანგეთში, იმდენ რამეს ვნახულობ, რომ უცბადვე ბევრი იდეა მიჩნდება.

-შენ ესპანეთში ცხოვრობ. როგორია შენი იქაური დღის რეჟიმი?

-ჩემი შვილები 4 და 5 წლის არიან. სწავლობენ სკოლაში, თუმცა აქ იმ ტიპის სასწავლებელს ბაღს ეძახიან, წერა-კითხვას უკვე ასწავლიან. ოჯახის საქმეების გარდა საკმაოდ დაკავებული ვარ. ბარის გახსნას რომ ვაპირებდი, ეს ადრეც გითხარი, უკვე სამუშაოების ძირითადი ნაწილი დასრულებულია და ორიოდე თვეში გავხსნი კიდეც. ვისწავლე მოდის მარკეტინგი და მინდა, განვავითარო ქართული ტანსაცმლის ბრენდი. აქ ვნახე ქალბატონი ლაურა ღაჭავას ქარხანა, რომელიც სტანდარტებს აკმაყოფილებს და გვინდა, ერთობლივი ბრენდი შევქმნათ. თავდაპირველად ადგილობრივ ბაზარზე ვიმუშავებთ, მერე საზღვარგარეთ გასვლაზეც ვიფიქრებთ. ეს იქნება ყველასთვის ხელმისაწვდომი, მოდური და ხარისხიანი ბრენდი, ამ ყველაფერს უცხოელი დიზაინერებიც გააკონტროლებენ ქართველებთან ერთად.

-ნინო, საქართველოში ორი მოდის კვირეული ტარდება. შენ, როგორც ამ სფეროში ჩახედულ ადამიანს, შეგიძლია იმის თქმა, რომ ქართულ მოდაში რაიმე ძვრა იგრძნობა?

-არავითარი ძვრა არ არის და ვერც იქნება, თუ დიზაინერები საქმეს სერიოზულად არ მოეკიდებიან. სადამდე შეიძლება, ასე აკეთონ კოლექციები?.. როგორც გითხარი, ესპანეთში მოდის მარკეტინგის ფაკულტეტი დავამთავრე, ეს არის ერთ-ერთი მთავარი სპეციალობა მოდის სფეროში, რადგან ამ პროფესიის ადამიანები წყვეტენ, როგორ განავითარონ ბრენდი ბაზარზე.

ცოდნის ნაკლებობის გამო საქართველოში ეს სფერო ვერ ვითარდება. აუცილებელია, ქართველ დიზაინერებს ვინმემ მიაწოდოს ინფორმაცია იმის შესახებ, როგორია ბაზრის მოთხოვნა, რა მოდელებს იყიდის ხალხი და რაც მთავარია, როგორია ადეკვატური ფასი. არანაირი კვლევა არ ტარდება, მაგალითად, იმაზე, რა ფერებია აქტუალური, სად უნდა განათავსოს დიზაინერმა საკუთარი სამოსი და ა.შ. თითო კოლექციის შექმნა ამ სფეროს განვითარებაზე ვერ მეტყველებს. ბრენდი მაშინაა წარმატებული და დიზაინერს დიზაინერი მაშინ ჰქვია, როდესაც ის მასობრივ წარმოებაზე მუშაობს და მის სამოსს ბევრი ადამიანი ყიდულობს. აქ საჩვენებელ კოლექციას შექმნიან და ამას თუ გაყიდიან, კმაყოფილები არიან. არადა, ამას საჩვენებელი იმიტომ ჰქვია, რომ უნდა ნახონ ბაიერებმა, შეიძინონ და მასობრივ წარმოებაში გაუშვან. აქ უცხოეთიდან ძირითადად უხარისხო ტანსაცმელი შემოდის. ჩვენი დიზაინერები რომ ასეთ ძვირიან სამოსს არ კერავდნენ და თან არცთუ კარგი ხარისხისას, ტანსაცმლის შემომტანები მათი სამოსით უფრო დაინტერესდებოდნენ. შეიკერებოდა საქართველოში და გაიყიდებოდა ნორმალურ ფასად. ეს არის ბიზნესი და მოდის ინდუსტრიის განვითარება.

-სანამ ამ ყველაფრამდე მიხვალ, ფინანსები და იდეები ხომ უნდა გქონდეს?

-პირველ რიგში, ცოდნა უნდა გქონდეს. ქართველ დიზაინერებს არ უსწავლიათ, არც ტანსაცმლის გამოფენაზე დადიან და არც ქსოვილების. მხოლოდ მოდის უცხოური ჟურნალების დათვალიერებით ახალი ვერაფერი შეიქმნება, რადგან ის, რაც ამ ჟურნალებში ქვეყნდება, უკვე წარსულია, რეალურად მოდის ტენდენციები ბევრად ადრე იქმნება. დიზაინერი მომავალი ზაფხულის კოლექციაზე უკვე უნდა მუშაობდეს. ჩვენთან კი მოდის კვირეულის წინ, ერთი კვირით ადრე დიზაინერს რომ ჰკითხო, შენი კოლექციის კონცეფცია მითხარიო, არ იცის და საიდან გეტყვის? ერთი კვირით ადრე კოლექცია არც აქვს შეკერილი.

ყველა კოლექციის უკან დგას რაღაც კონცეფცია და ამბავი. დიზაინერი მხოლოდ კაბას კი არ ყიდის, არამედ მთლიანად იმიჯს. როცა პოდიუმზე ხედავ მოდელს, მთლიანად უნდა გინდოდეს ეს იმიჯი, ანუ არა მხოლოდ კაბა, არამედ ფეხსაცმელი, ჩანთა, აქსესუარი, რომელიც მოდელს ამშვენებს. ამიტომაც მუშაობენ დიზაინერებთან საზღვარგარეთ სტილისტები, რომლებიც სხვა თვალით უყურებენ სამოსს და შემდეგ ურჩევენ დიზაინერს, რა აქსესუარი და როგორი ჩანთა მოუხდება. ისინი მთლიანი იმიჯის შექმნაში ეხმარებიან მათ.

აქ არც სტილისტი არსებობს, არც მოდის მარკეტოლოგი, არც ადამიანი, რომელიც დიზაინერთან ერთად შეარჩევს ქსოვილებს კოლექციისთვის. გარდა ამისა, დაეხმარება დიზაინერს, თავისი კოლექცია მაღაზიაში ლამაზად წარმოაჩინოს. აბა, დააკვირდით ქართული მაღაზიების ვიტრინებს, რომელიმე თუ მიგიზიდავთ, რომ შიგნით შეხვიდეთ?

მარტო დიზაინერი თავისი ხატვით კოლექციას კომერციულს ვერ გახდის. შარშან მოდის კვირეულის ფარგლებში სემინარები გაიმართა. ქართველ დიზაინერთა ნახევარზე მეტი ამ ლექციას უბრალოდ არ დაესწრო!.. იმიტომ, რომ მათ თურმე ეს ყველაფერი უკვე იციან და არ აინტერესებთ. ახლა რომ იყო ჩამოსული "შ-მოდის" წარმომადგენელი ბერლინის აკადემიიდან, ძალიან მაინტერესებდა, საერთოდ შევიდოდნენ თუ არა დიზაინერები მის ლექციაზე... ყველას ჰგონია, რომ ყველაფერი იცის, მე კი ვფიქრობ, ადამიანი სიბერემდე სწავლობს.

-ძველი თემაა, მაგრამ შენი აზრი არ ვიცი ამ თემაზე, ორი მოდის კვირეული რომ იმართება, რას ფიქრობ?

-იყოს ორი და თუ უნდათ, სამიც ჩაატარონ და ოთხიც. მერე რა? ამ სფეროში რეალურად უნდა ხდებოდეს სიახლეები.

-ვინმე აღმოჩენა თუ გახდა შენთვის ამ კვირეულების განმავლობაში?

-რაც შეეხება აღმოჩენას, შევიარე ქართველ დიზაინერთა მაღაზიაში. ძალიან მაინტერესებდა მათი კოლექციების დათვალიერება, მინდოდა შემეხედა ხარისხისა და ფასისთვის. ობიექტურად ვლაპარაკობ და პირდაპირ ვამბობ -ერთი საათი დავყავი იქ და ოცი ქალბატონი შემოვიდა, ყველა მათგანს უნდოდა გამოსასვლელი კაბა ან ჯინსზე გადასაცმელი ზედა, რაც ისეთი ძვირია, რომ ბევრი უკან გაბრუნდა. ქართველი დიზაინერის მაისური საშუალოდ 100 ევრომდე ღირს, კაბების ფასი 200 ევროდან იწყება. ამ ფასად ევროპაში ცნობილი დიზაინერის დახვეწილ ნივთს შეიძენ. ფასი და ხარისხი არაადეკვატურია, ასევე მოდელები. არაფერი არ მომეწონა. არც ტენდენციებს ითვალისწინებენ. ძალიან ცუდი მდგომარეობაა. ამას ვამბობ ღიად, რადგან ისეთ უხეშ შეცდომებს ვხედავ, რაც მისათითებელია.

-უცხოეთში თუ ესწრები ჩვენებებს?

-ახლა აქტუალური გახდა არა უბრალოდ ჩვენებები, არამედ პერფორმანსები. ვნახე "უნგაროს", "ლუი ვიტონის", "კავალის", "დოლჩე და გაბანას" ჩვენება. ძალიან მინდოდა, თბილისის მოდის კვირეულის ფარგლებში ჩამომეყვანა ადამიანი, რომელიც ქართველ დიზაინერებს დაეხმარებოდა კონცეფციის შექმნაში და ასევე კოლექციებში შოუს ელემენტებს შეიტანდა, მაგრამ უარი მივიღე, მიზეზი კი ის იყო, ქართველი დიზაინერები ამ კონსულტანტს არ დაუჯერებენო (იცინის).

-თამუნა ინგოროყვაზე აღარ გკითხავ, რადგან შენი მეგობარია და ქართველი ცნობილი დიზაინერებიდან ვინმეს დადებითად გამოარჩევ?

-მე და თამუნა მართლაც ვმეგობრობთ და მას საფრანგეთში აქვს მიღებული განათლება, შესაბამისად, ითვალისწინებს ტენდენციებს და სხვათა შორის, შენიშვნებსაც. რაც შეეხება სხვა დიზაინერებს, ახლა რა ჩვენებებსაც ვნახულობ და ტელევიზიით რასაც ვხედავ, ვერავის გამოვარჩევ.

-ნინო, მინდა გკითხო, თავად ვის აზრს ითვალისწინებ ჩაცმისას?

-თავად ვარჩევ, მეგობრებსაც ვეკითხები, მეუღლესაც. უკვე ხუთი წელია ერთად ვართ და იმდენად გავარკვიე ამ სფეროში, რომ ამას წინათ შევთავაზე, ჩემი ასისტენტი გახდი-მეთქი (იცინის).

-წელს ზაფხულში რა ჩავიცვათ?

-აქტუალურია ფერადი სამოსი, ჟოლოსფერი, მწვანე, ლურჯი, ყვავილებიანი სარაფნები. უფრო გაშვებული კაბები, ან ძალიან გრძელი ან ძალიან მოკლე კაბები. ბარსელონაში "მინი" ხშირად მაცვია და აქაც ვიცვამ ხოლმე.

-ქართველებს კარგი გემოვნება აქვთო, ეთანხმები ამ მოსაზრებას?

-კი, მაგრამ რომ ჩამოვდივარ, ჩემთვის ყველა ერთნაირად არის გამოწყობილი. ზევიდან გაშვებული ქვედაბოლოები "ტაპკებზე" და ბოლომდე შეკრული პერანგები აქ კვლავაც აქტუალურია. აქ ბებრული სტილია და ადრე დაბერებული ქალებივით არიან ჩაცმულები (იცინის). ევროპაში ახალგაზრდას ახალგაზრდულად აცვია, თუმცა აქაც გვხვდებიან გამორჩეული ადამიანები, რომელთაც კარგად აცვიათ.

-ბიზნესის გამო აქეთ-იქით მოგიწევს სიარული და მოსწონს მეუღლეს?

-ერთი წელი ესპანეთში დავყავი, მაგრამ ახლა მომიწევს აქეთ-იქით სიარული. არ არის წინააღმდეგი.

-თავს უფრო მეოჯახედ მიიჩნევ, თუ უფრო საქმიანად?

-მეოჯახედ ვერანაირად, უფრო საქმიანად. ესპანეთში ყოფნისას ვსწავლობ, დავდივარ გამოფენებსა და ჩვენებებზე, შოუებზე. სულ ძიებასა და კვლევაში ვარ ჩართული. ოჯახისთვის მრჩება დრო საღამოობით, ბავშვები დილიდან ექვსამდე სკოლაში არიან და საღამოს ჩვენთან ერთად. მეხმარება "სკაიპი", რითაც ბევრ საქმეს ვაგვარებ.

ნინო მურღულია

ჟურნალი "რეიტინგი"

(გამოდის ორშაბათობით)