ამ­ბო­ბენ, ადა­მი­ა­ნი რაც მეტს ლა­პა­რა­კობს, მით მეტ სი­სუ­ლე­ლეს ამ­ბობ­სო, თუმ­ცა ისიც ჭეშ­მა­რი­ტე­ბაა, რომ ამ სი­სუ­ლე­ლე­ე­ბის შემ­ჩნე­ვა ყვე­ლა­ზე მე­ტად იმას უჭირს, ვინც ბევ­რს ლა­პა­რა­კობს.

სი­სუ­ლე­ლის ლა­პა­რა­კი ერ­თია, მაგ­რამ ბოლო ხანს მშობ­ლი­ურ ენას ხში­რად ისე უდი­ე­რად ვექ­ცე­ვით, ნათ­ქვა­მი­დან სა­ერ­თოდ ჭირს აზ­რის გა­მო­ტა­ნა. და­უმ­თავ­რე­ბე­ლი წი­ნა­და­დე­ბე­ბი, აბურ­დულ-და­ბურ­დუ­ლი ფრა­ზე­ბი და უცხო­უ­რი სი­ტყვე­ბის კო­რი­ან­ტე­ლი ხში­რად ისეთ ნა­ზავს ქმნის, ეჭ­ვიც შე­იძ­ლე­ბა გა­გიჩ­ნდეს, რომ ქარ­თულ ენა­ზე გე­ლა­პა­რა­კე­ბი­ან.

ყვე­ლა­ზე ცუდი კი ის არის, რომ ასეთ მე­ტყვე­ლე­ბას პო­პუ­ლა­რი­ზა­ცი­ას უწე­ვენ მა­სობ­რი­ვი კო­მუ­ნი­კა­ცი­ის სა­შუ­ა­ლე­ბე­ბი, ასე­თი­ვე ენით მე­ტყვე­ლე­ბენ ე.წ. ცნო­ბა­დი სა­ხე­ე­ბი, პო­ლი­ტი­კო­სე­ბი და რაც ყვე­ლა­ზე დიდი პრობ­ლე­მაა - ჟურ­ნა­ლის­ტე­ბი.

ის, რომ ქარ­თულ ენა­ში სა­უ­კუ­ნე­ე­ბის გან­მავ­ლო­ბა­ში უამ­რა­ვი უცხო სი­ტყვა შე­მო­ვი­და და დამ­კვიდ­რდა, არა­ვის­თვი­საა ახა­ლი ამ­ბა­ვი. ეს პრობ­ლე­მა, ალ­ბათ, მეტ-ნაკ­ლე­ბად ყვე­ლა ერსა და ენას ჰქონ­და და დღე­საც აქვს, მაგ­რამ დღეს მო­ზღვა­ვე­ბუ­ლი ინ­გლი­სუ­რი სი­ტყვე­ბი თუ სი­ტყვათ­შე­თან­ხმე­ბე­ბი ქარ­თულ ენას სე­რი­ო­ზულ საფრ­თხეს უქ­მნის. ამ ყვე­ლაფ­რის უმ­თავ­რე­სი მი­ზე­ზი ისევ და ისევ გა­უ­ნათ­ლებ­ლო­ბაა, რო­მელ­საც თან ერ­თვის ჩვე­ნი სა­ზო­გა­დო­ე­ბის მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი ნა­წი­ლის სნო­ბიზ­მი და მო­დის აყო­ლა.

მმარ­თვე­ლი გუნ­დი - "ლი­დერ­ში­ფად", ცხოვ­რე­ბის წესი - "ლაიფ სტა­ი­ლად", ღო­ნის­ძი­ე­ბა "ივენ­თად" და ა.შ. კარ­გა ხა­ნია მო­ნათ­ლეს ჩვენ­მა "სე­ლებ­რი­თებ­მა", რომ­ლე­ბიც ხან "ფარ­თი­ზე" იკ­რი­ბე­ბი­ან და ხან - "ტუსოვ­კა­ზე"... ეს ფრა­ზე­ო­ლო­გია ვი­ღა­ცის­თვის თვით­დამ­კვიდ­რე­ბის ხერ­ხად იქცა და ზოგ­ჯერ გა­უც­ნო­ბი­ე­რებ­ლად და ზოგ­ჯერ სხვი­სი მი­ბაძ­ვით ცდი­ლო­ბენ თა­ვის გა­მო­ჩე­ნას, სა­ბო­ლოდ კი ყო­ველ­დღი­ურ მე­ტყვე­ლე­ბა­ში მკვიდ­რდე­ბა სრუ­ლი­ად გა­უ­გე­ბა­რი და უც­ნა­უ­რი გა­მო­ნათ­ქვა­მე­ბი, რომ­ლის არა­ერთ მა­გა­ლითს ახლა წარ­მო­გიდ­გენთ.

ამ თვალ­საზ­რი­სით ბევ­რს სცო­და­ვენ ჩვე­ნი კო­ლე­გა ჟურ­ნა­ლის­ტე­ბი. ტელე თუ რა­დი­ო­ე­თე­რი­დან ხში­რად გვეს­მის გა­ურ­კვე­ვე­ლი ლა­პა­რა­კი, პრე­სის ფურ­ცლებ­ზეც უამ­რავ შეც­დო­მას გა­და­ა­წყდე­ბით. ქარ­თველ ჟურ­ნა­ლის­ტებ­ში მო­დუ­რი გახ­და სი­ტყვე­ბი: "გაჟ­ღერ­და", "მი­ღე­ბულ იქნა", "გა­ყიდ­ვა­შია", "ყუ­რე­ბა­დი" "და­ფიქ­სირ­და" და ა.შ. ამას წი­ნათ ერ­თმა ჩემ­მა კო­ლე­გამ, რო­მე­ლიც ფი­ლარ­მო­ნი­ის სა­კონ­ცერ­ტო დარ­ბაზ­ში მიმ­დი­ნა­რე კონ­ცერ­ტზე გვე­სა­უბ­რე­ბო­და, გვი­თხრა, "თბი­ლი­სის "ივენ­თჰოლ­ში" დღეს მარ­თლაც "ივენ­თა­მინ­დი­აო", ალ­ბათ, უნ­დო­და ეთ­ქვა, ფი­ლარ­მო­ნი­ა­ში სა­ზე­ი­მო გან­წყო­ბა­აო.

ქარ­თუ­ლი ტე­ლე­ვი­ზი­ის ამო­მა­ვალ­მა ვარ­სკვლავ­მა ნუკი კოშ­კე­ლიშ­ვილ­მა, რო­მე­ლიც კი­დევ ერთი სა­ტე­ლე­ვი­ზიო გა­და­ცე­მის წამ­ყვა­ნის შე­სარ­ჩევ კონ­კურ­სში მო­ნა­წი­ლე­ობ­და, გა­ნა­ცხა­და, - მე სა­სა­ცი­ლო კო­მე­დი­ის ყუ­რე­ბა მიყ­ვარ­სო. რო­გორც ჩანს, ნუ­კის სამ­წუ­ხა­რო კო­მე­დი­აც უნა­ხავს. ამას წი­ნათ, ერთ-ერთ გა­და­ცე­მა­ში მო­ვის­მი­ნე, რომ სა­ვაჭ­რო ობი­ექ­ტის მო­გე­ბი­ა­ნად მუ­შა­ო­ბის­თვის თურ­მე "ქუ­ჩას უნდა ჰქონ­დეს ფეხ­მა­ვა­ლი ადა­მი­ა­ნე­ბის დიდი ოდე­ნო­ბა". სა­ვა­რა­უ­დოდ, უნ­დო­და ეთ­ქვათ, რომ ქუ­ჩა­ში, სა­დაც სა­ვაჭ­რო ობი­ექ­ტია, სა­სურ­ვე­ლია ბევ­რი ადა­მი­ა­ნი და­დი­ო­დეს ქვე­ი­თა­დო.

ლა­მის ყვე­ლა მუ­სი­კა­ლუ­რი გა­და­ცე­მის პრო­დი­უ­სერ­მა და კულ­ტუ­რის სა­მი­ნის­ტროს მა­სობ­რივ ღო­ნის­ძი­ე­ბა­თა დე­პარ­ტა­მენ­ტის ხელ­მძღვა­ნელ­მა მა­რი­ნა ბე­რი­ძემ კი მოგ­ვახ­სე­ნა: "პირ­ვე­ლი ქვე­ყა­ნა, რაც გა­მო­ნათ­და, არის ლონ­დო­ნი." ამ წი­ნა­და­დე­ბის გან­მარ­ტე­ბა თქვენ­თვის მო­მინ­დვია, რად­გან ეს უკვე აღე­მა­ტე­ბა ჩემს ძა­ლებს. უბ­რა­ლოდ, ლონ­დო­ნი ქვე­ყა­ნა რო­დის აქეთ არის, ქალ­ბა­ტო­ნი მა­რი­ნას გარ­და, ვფიქ­რობ, არა­ვის ეცო­დი­ნე­ბა.

გან­სა­კუთ­რე­ბით სა­ინ­ტე­რე­სოა სა­ფეხ­ბურ­თო მატ­ჩე­ბის ქარ­თვე­ლი კო­მენ­ტა­ტო­რე­ბის ნათ­ქვა­მე­ბი. მა­გა­ლი­თად, "სა­ზო­გა­დო­ებ­რი­ვი მა­უ­წყებ­ლის" ეთერ­ში სა­ფეხ­ბურ­თო მატ­ჩის რე­პორ­ტა­ჟი­სას კო­მენ­ტა­ტორ­მა და­ვით მი­ნაშ­ვილ­მა მოგ­ვახ­სე­ნა: "აი, შე­სა­ნიშ­ნა­ვი, ბრწყინ­ვა­ლე პასი, მაგ­რამ არა­ზუს­ტი" (სა­ფეხ­ბურ­თო მატ­ჩე­ბის კო­მენ­ტა­ტო­რე­ბის გა­მო­ნათ­ქვა­მე­ბი ცალ­კე გან­ხილ­ვის თე­მაა). რად­გან ფეხ­ბურთზე ჩა­მო­ვარ­და სი­ტყვა, შე­უძ­ლე­ბე­ლია არ გა­ვიხ­სე­ნო ფეხ­ბურ­თის ფე­დე­რა­ცი­ის პრე­ზი­დენტ ზვი­ად სი­ჭი­ნა­ვას ახ­სნა იმი­სა, რა­ტომ გა­და­ი­დო ხორ­ვა­ტია-სა­ქარ­თვე­ლოს მატ­ჩი. სი­ჭი­ნა­ვას თქმით, მაგ დროს თურ­მე "რო­მის პაპა" ჩა­დი­ო­და ხორ­ვა­ტი­ა­ში და ფეხ­ბურ­თის­თვის არ ეც­ლე­ბო­დათ ხორ­ვა­ტებს.

თავ­ში სი­სუ­ლე­ლე­ე­ბის ლა­პა­რა­კი ვახ­სე­ნე, ჰოდა, ჩვე­ნი პო­ლი­ტი­კო­სე­ბი ამით ნამ­დვი­ლად გა­მო­ირ­ჩე­ვი­ან, მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა­ში არი­ან ადა­მი­ა­ნე­ბი, ვი­საც უფ­ლე­ბა აქვთ ხმა­მაღ­ლა გა­მოთ­ქვან აზრი და პი­რი­ქით - ვი­საც ეს აკ­რძა­ლუ­ლი აქვს. ეს რომ ასეა, არა­ერ­თხელ და­ა­დას­ტუ­რა ყო­ფილ­მა პრე­მი­ერ-მი­ნის­ტრმა ზუ­რაბ ნო­ღა­ი­დელ­მა. ბა­ტონ ნო­ღა­ი­დელს ერთხელ პარ­ლა­მენ­ტარ პეტ­რე ცის­კა­რიშ­ვი­ლის ნათ­ქვამ­ზე ვკი­თხე აზრი, რა­ზეც მი­პა­სუ­ხა, - რო­გორც ჩანს, ცის­კა­რიშ­ვილს მის­ცეს ლა­პა­რა­კის უფ­ლე­ბა, ჩემი პრე­მი­ე­რო­ბის დროს ეგ აკ­რძა­ლუ­ლი ჰქონ­დაო. შე­საძ­ლოა, მას მერე აუკ­რძა­ლეს, რაც სოფ­ლის მე­ურ­ნე­ო­ბის მი­ნის­ტრო­ბი­სას დაგ­ვა­ი­მე­და, ავაყ­ვა­ვებ მე­ცხო­ვე­ლე­ო­ბას და ჰო­ლან­დი­ი­დან ჩა­მო­ვიყ­ვან დე­დალ ძრო­ხებ­სო.

თუმ­ცა ქარ­თუ­ლი ენის არ­ცოდ­ნა­ში რე­ინ­ტეგ­რა­ცი­ის სა­კი­თხებ­ში სა­ხელ­მწი­ფო მი­ნის­ტრ ეკა ტყე­შე­ლაშ­ვილს ვე­რა­ვინ შე­ე­ჯიბ­რე­ბა. შე­გახ­სე­ნებთ, ეს ქალ­ბა­ტო­ნი სხვა­დას­ხვა დროს იყო სა­გა­რეო საქ­მე­თა და იუს­ტი­ცი­ის მი­ნის­ტრი, ასე­ვე გე­ნე­რა­ლუ­რი პრო­კუ­რო­რი და უშიშ­რო­ე­ბის საბ­ჭოს მდი­ვა­ნი. ქალ­ბა­ტონ­მა ეკამ ფრან­გე­ბის მიერ რუ­სე­ბის­თვის სა­ზღვაო ხო­მალდ "მის­ტრა­ლის" მი­ყიდ­ვის თა­ო­ბა­ზე გა­ნა­ცხა­და: "გან­გრძო­ბა­დო­ბის პერ­სპექ­ტი­ვა­ში, იმე­დოვ­ნე­ბის თვალ­საზ­რი­სით, რუ­სე­თი ამ ტექ­ნი­კას არ გა­მო­ი­ყე­ნებს." ამ ორი­ო­დე წლის წინ კი ერთ-ერთი სა­ერ­თა­შო­რი­სო ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ის დას­კვნა­ზე ლა­პა­რა­კი­სას, თქვა:

"იმ­დაგ­ვა­რად, რამ­დაგ­ვა­რა­დაც ჩვენ­თან ინ­ფორ­მა­ცი­ის კო­მუ­ნი­კა­ცი­ას მათ­გან ად­გი­ლი არა ჰქო­ნია". ტყე­შე­ლაშ­ვი­ლის კი­დევ ერთი მარ­გა­ლი­ტი: "სა­ქარ­თვე­ლო­ში ნამ­დვი­ლად არ­სე­ბობს არ­ჩე­ვა­ნის სი­თა­ვი­სუფ­ლე". ტყე­შე­ლაშ­ვილ­ზე გა­მახ­სენ­და, მი­ხე­ილ სა­ა­კაშ­ვი­ლი დუ­შეთ­ში იყო ჩა­სუ­ლი და ინფრას­ტრუქ­ტუ­რის გან­ვი­თა­რე­ბის ყო­ფი­ლი მი­ნის­ტრი და­ვით ტყე­შე­ლაშ­ვი­ლიც ახ­ლდა. მო­სახ­ლე­ო­ბას­თან შეხ­ვედ­რი­სას პრე­ზი­დენ­ტმა ბრძა­ნა: "მე ეხლა მო­გიყ­ვა­ნეთ ტყე­შე­ლაშ­ვი­ლი, რო­მე­ლიც მო­გიყ­ვე­ბათ, რას გა­გი­კე­თებთ და სად გა­გი­კე­თებთ..."

ისე, ეკა ტყე­შე­ლაშ­ვილს არც სა­გა­რეო საქ­მე­თა მი­ნის­ტრის მო­ად­გი­ლე ნინო კა­ლან­და­ძე ჩა­მორ­ჩე­ბა. მახ­სოვს, ერთხელ სა­ლო­მე ზუ­რა­ბიშ­ვილ­ზე თქვა: ქალ­ბა­ტო­ნი სა­ლო­მეს მი­მართ გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი რეს­პექ­ტა­ბე­ლუ­რო­ბა მა­ხა­სი­ა­თებ­დაო! თა­ვის მხრივ, ქარ­თუ­ლი ენის ცოდ­ნით ვერც სა­ლო­მე ზუ­რა­ბიშ­ვი­ლი და­იკ­ვეხ­ნი­და, თუმ­ცა მას სა­პა­ტიო მი­ზე­ზი ჰქონ­და, ის არ და­ბა­დე­ბუ­ლა და გაზ­რდი­ლა სა­ქარ­თვე­ლო­ში. თუმ­ცა მისი რამ­დე­ნი­მე პო­ლიტ­მარ­გა­ლი­ტი აუ­ცი­ლებ­ლად უნდა გა­ვიხ­სე­ნოთ, მა­გა­ლი­თად: "მიშა ნა­ხევ­რად გა­დამ­დგა­რია" ან კი­დევ ოპო­ზი­ცი­ის დაშ­ლა­ზე ლა­პა­რა­კი­სას მისი ნათ­ქვა­მი: "აქ არ არის დაშ­ლა, აქ არის გაშ­ლა".

ჩი­ქორ­თუ­ლი ქარ­თუ­ლით ლა­პა­რა­კი კარ­გად ეხერ­ხე­ბა თბი­ლი­სის მერს, გიგი უგუ­ლა­ვა­საც. მისი პი­რო­ბა "3 წე­ლი­წად­ში თბი­ლის­ში აღარ იქ­ნე­ბა ორ­მუ­ლი ქუ­ჩე­ბი", ნა­წი­ლობ­რივ შეს­რუ­ლე­ბუ­ლია, რაც ნამ­დვი­ლად მი­სა­სალ­მე­ბე­ლია, თუმ­ცა მხო­ლოდ ნა­წი­ლობ­რივ. მან­ვე ერთ-ერთი მინი-სტა­დი­ო­ნის გახ­სნი­სას გა­ნა­ცხა­და: "ამ ად­გილ­ზე იყო ბე­ტო­ნის გა­უ­ვა­ლი ჯუნ­გლე­ბი და ახლა ახა­ლი მო­ე­და­ნი გავ­ხსე­ნით, სა­დაც გავზრდით ფეხ­ბურ­თე­ლებს და მერე ვერც ერთი საფ­რან­გე­თი და ვერც ერთი იტა­ლია ვე­ღარ მოგ­ვი­გებს". მან­ვე ელექტრო­ე­ნერ­გი­ის მი­წო­დე­ბის შე­ფერ­ხე­ბა­ზე ლა­პა­რა­კი­სას გა­ნა­ცხა­და: "ამ უბ­ნებ­ში გან­ხორ­ცი­ელ­დე­ბა ელექტრო­ე­ნერ­გი­ის მი­წო­დე­ბის არ­შე­ზღუდ­ვა".

სა­ხელ­მწი­ფო მი­ნის­ტრი ევ­რო­ინ­ტეგ­რა­ცი­ის სა­კი­თხებ­ში გია ბა­რა­მი­ძე საკ­მა­ოდ ხში­რად ამ­ბობს, მეტს აღარ გავგრძელ­დე­ბიო, რაც ნიშ­ნავს - ლა­პა­რაკს აღარ გან­ვაგ­რძო­ბო. ჩვე­ნი პარ­ლა­მენ­ტა­რე­ბის­გან არ­ცთუ იშ­ვი­ა­თად მო­ის­მენთ: "არ გავ­მე­ორ­დე­ბი", ანუ უკვე ნათ­ქვამს აღარ გა­ვი­მე­ო­რე­ბო.

ყო­ფილ სა­გა­რეო საქ­მე­თა მი­ნის­ტრ გელა ბეჟუ­აშ­ვილს ეკუთ­ვნის "ფრთი­ა­ნი" ფრა­ზა: "ეს სა­ქარ­თვე­ლოს შიდა კუხ­ნაა."

ჯან­დაც­ვის ყო­ფი­ლი მი­ნის­ტრი ლადო ჭი­პაშ­ვი­ლი ხომ გახ­სოვთ, ან რა და­გა­ვი­წყებთ, ეგ ის კა­ცია, ახა­ლი წლის დღე­ებ­ში მთელ ქვე­ყა­ნას ქათ­მის გრი­პით გა­ჟუჟ­ვა რომ "მი­ა­ხა­რა", მოკ­ლედ, ეს ბა­ტო­ნი ერთხე­ლაც სა­მე­დი­ცი­ნო მომ­სა­ხუ­რე­ბა­ზე ლა­პა­რა­კობ­და და გა­ნა­ცხა­და: "სა­მე­დი­ცი­ნო სის­ტე­მამ დრა­მა­ტუ­ლი და­ცე­მა 'გა­ნი­ცა­და." ამ შემ­თხვე­ვა­ში არა მგო­ნია, რომ ჭი­პაშ­ვილს ძა­ლი­ან გა­და­ე­ჭარ­ბე­ბი­ნოს.

მარ­თა­ლია, ში­ნა­გან საქ­მე­თა მი­ნის­ტრი ვანო მე­რა­ბიშ­ვი­ლი საკ­მა­ოდ ძვი­რი სა­ნა­ხა­ვიც არის და დიდი მჭევ­რმე­ტყვე­ლე­ბი­თაც არ გა­მო­ირ­ჩე­ვა, მაგ­რამ არა­ერ­თი ფრა­ზით მა­ინც დაგ­ვა­მახ­სოვ­რა თავი. მა­გა­ლი­თად: "ად­გილ­ზე მოკ­ვლე­ვას ატა­რე­ბენ ჩვე­ნი ექ­სპერ­ტე­ბი, კერ­ძოდ, ძაღ­ლე­ბი," ან კი­დევ: "მნიშ­ვნე­ლო­ბა არა აქვს ჩვე­ნი თა­ნა­პარ­ტი­ე­ლია, თა­ნა­მო­აზ­რე თუ თა­ნა­მე­გო­ბა­რი, თუ და­ა­შა­ვა მა­ინც და­ვი­ჭერთ." მე­რა­ბიშ­ვილ­მა პარ­ლა­მენ­ტში ერთ-ერთი გა­მოს­ვლი­სას გა­ნა­ცხა­და: "მინ­და, რეკ­ლა­მა გა­ვუ­კე­თო ჩვენს ვებგ­ვერდს, რო­მე­ლიც არის ერთ-ერთი ლი­დე­რი შეღ­წე­ვა­დო­ბი­თო".

თა­ვის დრო­ზე სწო­რედ ვანო მე­რა­ბიშ­ვილ­სა და მის პო­ლი­ცი­ე­ლებს მო­უ­წო­და მეტი ტო­ლე­რან­ტო­ბის­კენ ადა­მი­ა­ნის უფ­ლე­ბე­ბის დამ­ცველ­მა ელე­ნე თევ­დო­რა­ძემ და გა­ნა­ცხა­და: "სა­ნამ ადა­მი­ა­ნის ლიკ­ვი­და­ცი­ას მოჰ­კი­დებ ხელს, მა­ნამ­დე უნდა გა­აფრ­თხი­ლო".

და­ვით აღ­მა­შე­ნებ­ლის ხსე­ნე­ბის დღეს ქუ­თა­ი­სის მერ­მა გი­ორ­გი თევ­დო­რა­ძემ თა­ნა­მედ­რო­ვე "პო­ლიტ­ლინგვის­ტი­კის" კი­დევ ერთი მარ­გა­ლი­ტი გვა­ჩუ­ქა, როცა მოგ­ვახ­სე­ნა: "აღ­მა­შე­ნებ­ლის ძეგლის პა­ტივ­გე­ბა მო­ვახ­დი­ნე­თო".

მი­ნის­ტრებ­სა და პარ­ლა­მენ­ტა­რებს არც პრე­ზი­დენ­ტი მი­ხე­ილ სა­ა­კაშ­ვი­ლი ჩა­მორ­ჩე­ბა. მის გა­მო­ნათ­ქვა­მებს რა აღ­ნუს­ხავს და აღ­წერს, მაგ­რამ ორი­ო­დე მა­გა­ლითს მა­ინც მო­ვიყ­ვანთ. ხომ გახ­სოვთ, და­ვით კირ­კი­ტა­ძემ პარ­ლა­მენ­ტის დაც­ვის თა­ნამ­შრო­მე­ლი რომ გა­ლა­ხა, მერე კი მო­უ­ბო­დი­შა, მა­შინ სა­ა­კაშ­ვილ­მა იკი­თხა: "დათო კირ­კი­ტა­ძემ რომ დაც­ვის ბიჭს ბო­დი­ში მო­უ­ხა­და, არის თუ არა ეს კულ­ტუ­რუ­ლი რე­ვო­ლუ­ცია?"

ამას წი­ნათ კი გა­ნა­ცხა­და: "მო­ვე­დით იქამ­დე, რომ დღეს სა­ქარ­თვე­ლოს მთელ მსოფ­ლი­ო­ში სცე­მენ პა­ტივს, რო­გორც ქვე­ყა­ნას, რო­მე­ლიც გა­ნი­ხი­ლე­ბა არა რო­გორც ცალ­კე ერ­თე­უ­ლი, არა­მედ, რო­გორც ქვე­ყა­ნა."

მოკ­ლედ, ამ­ჯე­რად შე­ვე­ცა­დეთ, იუ­მო­რის­ტულ ჭრილ­ში წარ­მოგ­ვე­ჩი­ნა ის მე­ტად სე­რი­ო­ზუ­ლი პრობ­ლე­მე­ბი, რაც დღეს ქარ­თუ­ლი ენის წი­ნა­შე დგას. და­სას­რულ კი, გვინ­და, გა­ლა­კტი­ო­ნის ცნო­ბი­ლი სი­ტყვე­ბით მო­გი­წო­დოთ:

"ილა­პა­რა­კეთ... ოღონდ ქარ­თუ­ლად, ოღონდ ქარ­თუ­ლად ილა­პა­რა­კეთ!"

ნა­თია დო­ლი­ძე

ყო­ველკ­ვი­რე­უ­ლი გა­ზე­თი "ყვე­ლა სი­ახ­ლე"

(გა­მო­დის ხუთ­შა­ბა­თო­ბით)