23 აპ­რი­ლის სა­ღა­მო­დან 24 აპ­რი­ლის დი­ლამ­დე რუ­სე­თის ჯა­რებ­მა უკ­რა­ი­ნა­ში სხვა­დას­ხვა ტი­პის 215 რა­კე­ტა და დრო­ნი გა­მო­ი­ყე­ნეს. უკ­რა­ი­ნის ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის თავ­და­პირ­ვე­ლი ინ­ფორ­მა­ცი­ით, მა­სი­რე­ბუ­ლი შე­ტე­ვის შე­დე­გად კი­ევ­ში, სულ მცი­რე, 9 ადა­მი­ა­ნი და­ი­ღუ­პა და 70-ზე მეტი და­შავ­და. რა­კე­ტე­ბით და დრო­ნე­ბით რუ­სე­თის მა­სი­რე­ბუ­ლი შე­ტე­ვის შე­დე­გად მშვი­დო­ბი­ა­ნი მო­ქა­ლა­ქე­ე­ბი და­შავ­დნენ უკ­რა­ი­ნის ათამ­დე რე­გი­ონ­შიც. კი­ევ­სა და ოლ­ქებ­ში დან­გრე­უ­ლი, ან და­ზი­ა­ნე­ბუ­ლია სახ­ლე­ბი, სას­წავ­ლო და სა­მე­დი­ცი­ნო და­წე­სე­ბუ­ლე­ბე­ბი, ად­მი­ნის­ტრა­ცი­უ­ლი შე­ნო­ბე­ბი, სა­წარ­მო­ე­ბი და სარ­კი­ნიგ­ზო ინფრას­ტრუქ­ტუ­რა.

• კი­ე­ვის მა­სი­რე­ბულ და­ბომბვას წინ უძღო­და დო­ნალდ ტრამ­პის მო­რი­გი კრი­ტი­კა ზე­ლენ­სკის მი­სა­მარ­თით - აშშ-ს პრე­ზი­დენ­ტმა უკ­რა­ი­ნის ლი­დე­რი სამ­შვი­დო­ბო მო­ლა­პა­რა­კე­ბე­ბის და­ზი­ა­ნე­ბა­ში და­ა­და­ნა­შა­უ­ლა, ტრამ­პი გუ­ლის­ხმობ­და ზე­ლენ­სკის წინა დღეს გა­კე­თე­ბულ გან­ცხა­დე­ბას, რომ ყი­რიმ­ზე რუ­სე­თის კონ­ტროლს უკ­რა­ი­ნა არას­დროს აღი­ა­რებს.

ტრამ­პი ფიქ­რობს, რომ ზე­ლენ­სკის ორი არ­ჩე­ვა­ნი აქვს:

"მას არა­ფე­რი აქვს სატ­რა­ბა­ხო! სა­ში­ნე­ლი ვი­თა­რე­ბაა უკ­რა­ი­ნის­თვის - მას (ზე­ლენ­სკის) შე­უძ­ლია ჰქონ­დეს მშვი­დო­ბა, ან შე­უძ­ლია იო­მოს კი­დევ სამი წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში ქვეყ­ნის მთლი­ა­ნად და­კარ­გვამ­დე...ზე­ლენ­სკის მიერ დღეს გა­კე­თე­ბუ­ლი გან­ცხა­დე­ბა მხო­ლოდ გა­ა­ხან­გრძლი­ვებს „სა­საკ­ლა­ოს“ და ეს არა­ვის სურს! ჩვენ ძა­ლი­ან ახ­ლოს ვართ გა­რი­გე­ბას­თან, მაგ­რამ კაც­მა, რო­მელ­საც "სა­თა­მა­შო ბან­ქო არ უჭი­რავს“, ახლა ეს ბო­ლოს­და­ბო­ლოს უნდა გა­ა­კე­თოს".

კვი­რის აქ­ტუ­ა­ლურ თე­მა­ზე AMBEBI.GE-ს სამ­ხედ­რო ანა­ლი­ტი­კო­სი გი­ორ­გი თავ­დგი­რი­ძე ესა­უბ­რე­ბა:

- რუ­სეთს ახლა, რა თქმა უნდა, სჭირ­დე­ბა რაც შე­იძ­ლე­ბა სწრა­ფად მი­აღ­წი­ოს მშვი­დო­ბას, ოღონდ, აქვს გარ­კვე­უ­ლი ჩარ­ჩო­ე­ბი, რომ­ლი­და­ნაც ვერ გა­მო­ვა - ერ­თის მხრივ, მას ჰყავს შიდა, კრემ­ლის ოპო­ზი­ცია, რო­მელ­საც აქვს ერთი ინ­ტე­რე­სი, შე­ი­ნარ­ჩუ­ნონ ძა­ლა­უფ­ლე­ბა. ამ ოპო­ზი­ცი­ის უდი­დე­სი ნა­წი­ლი ფიქ­რობს, რომ რუ­სე­თი დათ­მო­ბა­ზე თუ წავა, ამ შემ­თხვე­ვა­ში იც­ვლე­ბა რე­ა­ლო­ბა და მათ შე­იძ­ლე­ბა კრემ­ლი­დან გას­ვლა და ძა­ლა­უფ­ლე­ბის დათ­მო­ბა მო­უ­წი­ოთ. პუ­ტი­ნი ვალ­დე­ბუ­ლია და იძუ­ლე­ბუ­ლი ყვე­ლა­ფე­რი გა­ა­კე­თოს, მათ აჩ­ვე­ნოს, რომ უკომ­პრო­მი­სოა, მაქ­სი­მა­ლუ­რად შე­ეც­დე­ბა ამ მო­ლა­პა­რა­კე­ბა­ში არ დათ­მოს და ბევ­რი წა­მო­ი­ღოს, მას სჭირ­დე­ბა ასე პო­ზი­ცი­ო­ნი­რებ­დეს. ამის შე­მად­გე­ნე­ლი ნა­წი­ლია მისი ხის­ტი გან­ცხა­დე­ბე­ბი, მშვი­დო­ბი­ა­ნი მო­სახ­ლე­ო­ბის და­ბომბვა... ის რომ სას­ტი­კად იქ­ცე­ვა და მისი სიმ­ტკი­ცე არ შერ­ბი­ლე­ბუ­ლა, ეს ყვე­ლა­ფე­რი მას იმის­თვის სჭირ­დე­ბა, რომ შიდა ოპო­ზი­ცი­ას ელა­პა­რა­კოს და კრემლში ძა­ლა­უფ­ლე­ბა შე­ი­ნარ­ჩუ­ნოს.

ჯერ კი­დევ მე­ო­რე მსოფ­ლიო ომის წინ იყო დუეს დოქ­ტრი­ნა, სა­დაც დუე ამ­ბობ­და, რომ ომში წარ­მა­ტე­ბის მი­საღ­წე­ვად უნდა გა­მო­ვი­ყე­ნოთ ავი­ა­ცია მსხვი­ლი ქა­ლა­ქე­ბის და­სა­ბომ­ბად და რაც შე­იძ­ლე­ბა მეტი სა­მო­ქა­ლა­ქო მსხვერ­პლია სა­ჭი­რო იმის­თვის, რომ აღ­შფო­თე­ბულ­მა მო­სახ­ლე­ო­ბამ აი­ძუ­ლოს მთავ­რო­ბე­ბი, ომში დამთმო­ბე­ბი იყ­ვნენ. ეს ცნო­ბი­ლი დოქ­ტრი­ნაა, რო­მელ­მაც მე­ო­რე მსოფ­ლიო ომში არ იმუ­შა­ვა, მაგ­რამ დღეს რუ­სე­თის­თვის რა­ტომ­ღაც ერთ-ერთი სა­მოქ­მე­დო სტრა­ტე­გია აღ­მოჩ­ნდა. რუ­სე­თი ცდი­ლობს უკ­რა­ი­ნა და­ა­სუს­ტოს იმით, რომ და­ა­სუს­ტოს ზე­ლენ­სკის მმარ­თვე­ლო­ბა. სამ­ხედ­რო თვალ­საზ­რი­სით, სა­მო­ქა­ლა­ქო ობი­ექ­ტე­ბის და­ბომბვე­ბი არც ერთ მხა­რეს არ ასუს­ტებს, მაგ­რამ ეს არის მო­რა­ლუ­რი წნე­ხი, და­ში­ნე­ბა და რუ­სე­თი ფიქ­რობს, ეს იქ­ნე­ბა ეფექ­ტუ­რი და რა­ღაც შე­დეგ­ზე გავა. უკვე რამ­დე­ნი ხა­ნია ის ამას აკე­თებს, თუმ­ცა შე­დე­გი ნუ­ლია, ოპე­რა­ტი­ულ ვი­თა­რე­ბა­ზე ცალ­სა­ხად და ეფექ­ტუ­რად ეს არა­ნა­ირ გავ­ლე­ნას არ ახ­დენს.

რაც შე­ე­ხე­ბა უკ­რა­ი­ნის მხა­რეს, ოპე­რა­ტი­უ­ლი ვი­თა­რე­ბა და ზო­გა­დად, ბრძო­ლის ველ­ზე ვი­თა­რე­ბა არ არის უკ­რა­ი­ნის­თვის რა­ი­მე ხი­ფა­თის მომ­ტა­ნი, ომის ერთ-ერთი შე­მად­გე­ნე­ლი ნა­წი­ლი არის ფრონ­ტის ხაზი, სა­დაც მიმ­დი­ნა­რე­ობს ბრძო­ლე­ბი და ომის ბე­დიც ხში­რად 90% იმის მი­ხედ­ვით წყდე­ბა, რო­გორ მი­დის საბ­რძო­ლო მოქ­მე­დე­ბე­ბი. არის ასე­თი შე­მად­გე­ნე­ლი, რო­გო­რი­ცაა პო­ლი­ტი­კუ­რი ნა­წი­ლი, რო­მელ­შიც შე­დის ლო­ჯის­ტი­კუ­რი უზ­რუნ­ველ­ყო­ფა, სა­ერ­თა­შო­რი­სო დახ­მა­რე­ბის მი­ღე­ბა და ა.შ. რო­მელ­მაც შე­იძ­ლე­ბა და­სუს­ტე­ბა გა­მო­იწ­ვი­ოს, მაგ­რამ ეს ახლა არა­ნა­ი­რად არ იგ­რძნო­ბა. უახ­ლო­ეს ხან­ში უკ­რა­ი­ნას არ შე­უძ­ლია ბრძო­ლის ველ­ზე და­ა­მარ­ცხოს რუ­სე­თი, მაგ­რამ დი­ნა­მი­კას თუ მივ­ყვე­ბით, უკ­რა­ი­ნა მი­ზან­მი­მარ­თუ­ლად ანად­გუ­რებს სამ­ხედ­რო ინფრას­ტრუქ­ტუ­რას რუ­სე­თის ზურ­გში, ხოლო რუ­სე­თი იმა­ვეს ვერ აკე­თებს. რუ­სეთ­ში კვი­რა­ში 2-3-ჯერ რა­ღაც ობი­ექ­ტი იბომ­ბე­ბა და მას უზარ­მა­ზა­რი ზა­რა­ლი აქვს.

არ გავ­რცე­ლე­ბუ­ლა არც ერთი ინ­ფორ­მა­ცია იმა­ზე (ფეიკ ნი­უ­სებს თუ არ ჩავ­თვლით), რომ უკ­რა­ი­ნის ზურ­გში ნად­გურ­დე­ბა სამ­ხედ­რო ობი­ექ­ტე­ბი, თუ ნად­გურ­დე­ბა, ერ­თე­უ­ლი შემ­თხვე­ვაა და ისიც რუ­სე­თის მხრი­დან ბო­ლომ­დე გა­ნად­გუ­რე­ბუ­ლი არაა. აქე­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, შეგ­ვიძ­ლია ვთქვათ, რომ უკ­რა­ი­ნის წნე­ხი რუ­სეთ­ზე მთელ სიღ­რმე­ში გა­ცი­ლე­ბით მა­ღა­ლია, ვიდ­რე რუ­სე­თი­სა - უკ­რა­ი­ნა­ზე. პა­რა­ლე­ლუ­რად, უკ­რა­ი­ნის სამ­ხედ­რო პო­ტენ­ცი­ა­ლი მზარ­დია, ის ძლი­ერ­დე­ბა და­სავ­ლე­თის ტექ­ნო­ლო­გი­უ­რი სამ­ხედ­რო მხარ­და­ჭე­რით მა­შინ, როცა რუ­სე­თი იძუ­ლე­ბუ­ლია და­ეყ­რდნოს ირა­ნი­სა და ჩრდი­ლო­ეთ კო­რე­ის სამ­რეწ­ვე­ლო კომ­პლექსს, რო­მე­ლიც არ გა­მო­ირ­ჩე­ვა მა­ღალ­ტექ­ნო­ლო­გი­უ­რო­ბით (რა­ო­დე­ნობ­რი­ვად - კი, ბა­ტო­ნო) და ამა­საც დიდი გა­მოც­და ელო­დე­ბა წინ, ვი­ნა­ი­დან ამ ქვეყ­ნე­ბის სამ­ხედ­რო-სამ­რეწ­ვე­ლო კომ­პლექ­სი იზ­რდე­ბო­და მშვი­დო­ბი­ან პე­რი­ოდ­ში და ომის ტემ­პე­ბი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, არ არის მზად დაჩ­ქა­რე­ბუ­ლად იმოძ­რა­ოს.

ასე რომ, ბრძო­ლის ველ­ზე უკ­რა­ი­ნის­თვის არ არ­სე­ბობს რა­ი­მე ისე­თი, რა­მაც მას დათ­მო­ბე­ბი უნდა აი­ძუ­ლოს. რა თქმა უნდა, უკ­რა­ი­ნის სუს­ტი წერ­ტი­ლია აშშ-ს მხარ­და­ჭე­რა, რო­მე­ლიც ჯერ სრულ­ფა­სოვ­ნად არ არის ჩა­ნაც­ვლე­ბუ­ლი ევ­რო­პუ­ლი მხარ­და­ჭე­რით, მაგ­რამ ევ­რო­პუ­ლი ერ­თო­ბა სულ უფრო მზარ­დია უკ­რა­ი­ნის მხარ­და­სა­ჭე­რად და არა მხო­ლოდ ლო­ჯის­ტი­კუ­რი, არა­მედ სამ­ხედ­რო თვალ­საზ­რი­სი­თაც. ეს არის თემა, რო­მე­ლიც ღრმავ­დე­ბა და აუ­ცი­ლებ­ლად მივა ლო­გი­კურ და­სას­რუ­ლამ­დე - ევ­რო­პა ჯა­რის­კა­ცე­ბით მკა­ფი­ოდ შე­მო­ხა­ზავს იმ ტე­რი­ტო­რი­ას, რომ­ლის იქი­თაც რუ­სე­თი იქ­ნე­ბა, ირა­ნი, თუ სხვა ნე­ბის­მი­ე­რი ქვე­ყა­ნა, რო­მე­ლიც შე­ეც­დე­ბა ამ ტე­რი­ტო­რი­ა­ზე იმოქ­მე­დოს, მო­უ­წევს გა­უმკლავ­დეს მთე­ლი ევ­რო­პის სამ­ხედ­რო პო­ტენ­ცი­ალს, უბ­რა­ლოდ, ტრამ­პის პო­ლი­ტი­კაა გა­ურ­კვე­ვე­ლი.

- რა ამოძ­რა­ვებს ტრამპს?

- ტრამპს ამოძ­რა­ვებს სუფ­თა ეგო­ის­ტუ­რი ამ­ბი­ცი­ე­ბი. ვერ ვი­ტყვი, რომ მისი გაჟ­ღე­რე­ბუ­ლი პო­ლი­ტი­კა სა­სარ­გებ­ლოა ამე­რი­კის­თვის, ამ გად­მო­სა­ხე­დი­დან ძლი­ე­რი ამე­რი­კის შე­საქ­მნე­ლად მნიშ­ვნე­ლო­ვან ნა­ბი­ჯებს ვერ ვხე­დავ, პი­რი­ქით... ძლი­ე­რი ამე­რი­კა თუ უბ­რა­ლოდ იზო­ლა­ცი­ა­ში ყოფ­ნაა და მას არ აინ­ტე­რე­სებს გარე ეკო­ნო­მი­კუ­რი, სამ­ხედ­რო, დიპ­ლო­მა­ტი­უ­რი კავ­ში­რე­ბი, ტრამ­პი და მისი გუნ­დი ამას თვლის ამე­რი­კის სიძ­ლი­ე­რედ, ამის მიღ­წე­ვა მათ შე­უძ­ლი­ათ, მაგ­რამ ის, რა­საც ჰქვია ავ­ტო­რი­ტე­ტუ­ლი, გავ­ლე­ნი­ა­ნი ამე­რი­კა, რო­მელ­თა­ნაც პარტნი­ო­რო­ბა ყვე­ლას­თვის მი­სა­სალ­მე­ბე­ლი იყო მისი ეკო­ნო­მი­კუ­რი, პო­ლი­ტი­კუ­რი, თუ სამ­ხედ­რო სიძ­ლი­ე­რის გამო, ტრამ­პის პო­ლი­ტი­კის გამო ასე­თი ამე­რი­კის მზე ჩა­ეს­ვე­ნე­ბა და არა მგო­ნია, ზე­ლენ­სკი რა­ი­მე ფორ­მით უნდა აჰ­ყვეს მას.

- ფაქ­ტია, არც ჰყვე­ბა და მე­ტიც, ზე­ლენ­სკის­თვის მი­უ­ღე­ბე­ლია ტრამ­პის სამ­შვი­დო­ბო გეგ­მა და ალ­ბათ არც და­თან­ხმდე­ბა, რომ ამ ე.წ. კა­პი­ტუ­ლან­ტურ შე­თან­ხმე­ბა­ზე წა­ვი­დეს...

- ეს სუ­ლაც არ არის სამ­შვი­დო­ბო გეგ­მა, ვერ ვი­ტყვით, რომ ეს არის გა­აზ­რე­ბუ­ლი სამ­შვი­დო­ბო გეგ­მა, თუმ­ცა ერ­თია ტრამ­პის გან­ცხა­დე­ბე­ბი, მე­ო­რეა და­ზუს­ტე­ბე­ბი, ჩას­წო­რე­ბე­ბი და შემ­სუ­ბუ­ქე­ბე­ბი, რომ­ლე­ბიც კეთ­დე­ბა. რა­ტომ უნდა ვიმ­ტვრი­ოთ თავი უც­ნა­უ­რი ადა­მი­ა­ნის უც­ნა­ურ გან­ცხა­დე­ბებ­ზე, როცა ვი­ცით მყა­რი ტენ­დენ­ცია, რომ დღეს ამე­რი­კას არ აქვს ბერ­კე­ტი ისე­თი ზე­წო­ლა მო­ახ­დი­ნოს კა­ნა­და­ზე, და­ნი­ა­ზე, ევ­რო­პა­ზე, რომ ვი­ღაც აღ­მოჩ­ნდეს კა­პი­ტუ­ლან­ტურ გან­წყო­ბა­ზე. რა თქმა უნდა, ტრამ­პის წი­ნა­და­დე­ბე­ბი კა­პი­ტუ­ლა­ცი­ას ნიშ­ნავს იმ ფორ­მით, რა ფორ­მი­თაც ისაა გაჟ­ღე­რე­ბუ­ლი.

შე­იძ­ლე­ბა დიპ­ლო­მა­ტი­ა­ში მო­სუ­ლია, როცა მა­ნევ­რებს ახორ­ცი­ე­ლებ, როცა შე­იძ­ლე­ბა რა­ღა­ცა და­ათ­მო­ბი­ნო შე­ნი­ვე მომ­ხრეს მხო­ლოდ იმი­ტომ, რომ უპი­რა­ტე­სი პო­ზი­ცია მი­ი­ღო და მერე სა­ბო­ლოო ფორ­მატ­ში როცა გა­და­დი­ხარ, ეს ყვე­ლა­ფე­რი გა­ას­წო­რო, რათა ოპო­ნენტ მხა­რეს ლო­გი­კუ­რი შეც­დო­მე­ბი და­აშ­ვე­ბი­ნო, ესეც იგ­რძნო­ბო­და ტრამ­პის გან­ცხა­დე­ბებ­ში, მაგ­რამ ეს მუდ­მი­ვი ცვლი­ლე­ბე­ბი იმ­დე­ნად დამ­ღლე­ლი გახ­და, მგო­ნია, რომ როცა რუ­სეთს ულ­ტი­მა­ტუ­მი წა­უ­ყე­ნა, რუ­სე­თი ბევრ დათ­მო­ბა­ზე აპი­რებ­და წა­მოს­ვლას, მაგ­რამ მერე ტრამ­პი ისევ ზე­ლენ­სკის მი­უბ­რუნ­და და ამ დროს უკვე კრემლში იმ ჯგუფ­მა წა­მო­ყო თავი, რო­მე­ლიც პუ­ტინს ეკა­მა­თე­ბო­და იმა­ზე, რო­გორ შე­იძ­ლე­ბა და­სუს­ტე­ბულ და­სავ­ლეთს ახლა რა­ი­მე და­ვუთ­მო­თო. ტრამ­პი არ ით­ვა­ლის­წი­ნებს კრემ­ლის შიგ­ნით მიმ­დი­ნა­რე მოვ­ლე­ნებ­საც.

ეს არ არის დე­მოკ­რა­ტი­უ­ლი ქვე­ყა­ნა და თუ პუ­ტი­ნი და­კარ­გავს ძა­ლა­უფ­ლე­ბას, ის კარ­გავს სი­ცო­ცხლეს, ქო­ნე­ბას, მისი ახ­ლობ­ლე­ბი მა­ღა­ლი რის­კის ქვეშ არი­ან და აქე­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, პუ­ტი­ნი იმ კონ­ტექ­სტში უყუ­რებს ამ მო­ლა­პა­რა­კე­ბას, რომ მას პი­რა­დი ინ­ტე­რე­სიც აქვს, გან­სხვა­ვე­ბით ზე­ლენ­სკის­გან, რო­მელ­საც გა­და­ირ­ჩე­ვენ თუ არა, ეს არ­ჩევ­ნებ­მა უნდა გა­და­წყვი­ტოს, ამი­ტომ ზე­ლენ­სკის არ აქვს ის მიდ­გო­მა, რომ ახლა თუ ძა­ლი­ან ხის­ტი არ იქ­ნე­ბა, შე­იძ­ლე­ბა სი­ცო­ცხლე და­კარ­გოს. ზე­ლენ­სკი არის ძლი­ე­რი პო­ლი­ტი­კო­სი, მას რა თქმა უნდა, დი­ვი­დენ­დე­ბი სჭირ­დე­ბა და ის მო­სუ­ლია პო­ლი­ტი­კა­შიც, მაგ­რამ რო­გორც ქვეყ­ნის მმარ­თვე­ლი, თა­ვი­სი ხალ­ხის ინ­ტე­რე­სებ­ზე დგას, სამ­თავ­რო­ბო სახ­ლის ინ­ტე­რეს­ში კი არ იხარ­შე­ბა, ბაბ­ლის ინ­ტე­რე­სებს კი არა, მთე­ლი უკ­რა­ი­ნის ინ­ტე­რე­სებს იცავს და ახორ­ცი­ე­ლებს - ეს იკი­თხე­ბა და ამი­ტო­მაც არის ის პო­პუ­ლა­რუ­ლი პო­ლი­ტი­კო­სი უკ­რა­ი­ნა­ში.

- ტრამ­პი იქად­ნე­ბა, სამ­შვი­დო­ბო შე­თან­ხმე­ბას თუ ვერ მი­აღ­წევს, ის ჩა­ეხ­სნე­ბა მო­ლა­პა­რა­კე­ბას. ეს ავ­ტო­მა­ტუ­რად ხომ არ ნიშ­ნავს უკ­რა­ი­ნის­თვის დახ­მა­რე­ბის შე­წყვე­ტას და ამ სი­ცა­რი­ე­ლეს შე­ავ­სებს თუ არა ევ­რო­პა? ალ­ბათ იმა­საც აქვს მნიშ­ვნე­ლო­ბა, რა დრო­ში მოხ­დე­ბა ეს...

- უსაფრ­თხო­ე­ბის სა­კი­თხებ­ზე შეხ­ვედ­რა შეხ­ვედ­რა­ზე იმარ­თე­ბა, ეს და­უმ­თავ­რე­ბე­ლი პრო­ცე­სია და არ ჩერ­დე­ბა იქ, სა­დაც ტრამ­პის და მისი ად­მი­ნის­ტრა­ცი­ის ბოლო გან­ცხა­დე­ბაა. ვფიქ­რობ, არა­გო­ნივ­რუ­ლი იქ­ნე­ბა, რომ ამე­რი­კამ ახლა უკ­რა­ი­ნას დახ­მა­რე­ბა შე­უ­წყვი­ტოს. ამან შე­იძ­ლე­ბა ბრძო­ლის ველ­ზე გარ­კვე­უ­ლი პრობ­ლე­მე­ბი გა­მო­იწ­ვი­ოს 2-3 თვის გან­მავ­ლო­ბა­ში. ასე­თი ტი­პის პრობ­ლე­მე­ბი ერთხელ უკვე ჰქონ­და უკ­რა­ი­ნას, როცა ის აქ­ტი­უ­რი ვე­ღარ იყო (ანუ როცა ასე­თი პრობ­ლე­მა წარ­მო­იქ­მნე­ბა დღე­ში 10 გას­რო­ლის ნაც­ვლად, პი­რო­ბი­თად ქვე­მე­ხი­დან 5 გას­რო­ლა კეთ­დე­ბა), აქ­ტი­უ­რად ვე­ღარ ახორ­ცი­ე­ლებ­და რუ­სეთ­ზე ზე­წო­ლას, მაგ­რამ არც რუ­სეთს აქვს იმის ბერ­კე­ტი, რომ უკ­რა­ი­ნა ჩა­მო­შა­ლოს.

ამ ტი­პის გარ­თუ­ლე­ბა შე­იძ­ლე­ბა გაგ­რძელ­დეს 2-3 თვის გან­მავ­ლო­ბა­ში, მაგ­რამ რა­საც ახლა ევ­რო­პა გეგ­მა­ზო­მი­ე­რად ახორ­ცი­ე­ლებს (ოდ­ნავ აჩ­ქა­რე­ბუ­ლი, მაგ­რამ მა­ინც ნა­ბიჯ-ნა­ბიჯ, ამას გარ­კვე­უ­ლი დრო სჭირ­დე­ბა), ასე­თი სი­ტუ­ა­ცია თუ შე­იქ­მნა ევ­რო­პამ ფორ­სმა­ჟორ­ში შე­იძ­ლე­ბა კი­დევ უფრო და­აჩ­ქა­როს თა­ვი­სი სამ­ხედ­რო-სამ­რეწ­ვე­ლო კომ­პლექ­ტის წარ­მა­დო­ბა. ტრამ­პთან და ამე­რი­კას­თან ერ­თად რუ­სე­თის და­მარ­ცხე­ბა გა­ცი­ლე­ბით ად­ვი­ლი იქ­ნე­ბო­და, ის უკვე და­მარ­ცხე­ბუ­ლი იქ­ნე­ბო­და და პუ­ტი­ნი აქეთ შე­ეხ­ვე­წე­ბო­და ყვე­ლას, მშვი­დო­ბა მჭირ­დე­ბაო იმი­ტომ, რომ რუ­სე­თის ეკო­ნო­მი­კა მზად არის იმუ­შა­ოს ღა­ტაკ რე­ჟიმ­ში.

პუ­ტი­ნის­თვის ეს იქ­ნე­ბა უდი­დე­სი გა­მოც­და, რო­დე­საც ახლა 2-3 თვე­ში მო­უ­წევს კი­დევ უფრო არა­პო­პუ­ლა­რუ­ლი ფი­ნან­სუ­რი ნა­ბი­ჯე­ბი გა­დად­გას - რუ­სე­თის ეკო­ნო­მი­კა ერ­თგვა­რად სულს ღა­ფავს, ეს არ არის სტა­ლი­ნის რუ­სე­თი, რო­დე­საც ნე­ბის­მი­ე­რი პრო­ტეს­ტის გამო გუ­ლაგ­ში შე­იძ­ლე­ბა აღ­მო­ჩე­ნი­ლი­ყა­ვი და რა მნიშ­ვნე­ლო­ბა ექ­ნე­ბა, რო­მელ დაზ­გას­თან დად­გე­ბი - სა­მო­ქა­ლა­ქო დაზ­გას­თან და მკაც­რი დის­ციპ­ლი­ნა იქ­ნე­ბა, თუ სა­დღაც შე­მო­ღო­ბილ­ში, რო­გორც პა­ტი­მარს ისე და­გა­ყე­ნე­ბენ და 12 სა­ა­თის ნაც­ვლად 16 სა­ათს გა­მუ­შა­ვე­ბენ? ეს იყო სტა­ლი­ნის რუ­სე­თი და ის სხვა­ნა­ი­რად მუ­შა­ობ­და, პუ­ტინს ამის ფუ­ფუ­ნე­ბა არ აქვს, მან თა­ვის ბიზ­ნეს­მე­ნებ­საც გარ­კვე­უ­ლი ახ­სნა-გან­მარ­ტე­ბა უნდა მის­ცეს და მო­სახ­ლე­ო­ბა­საც.

აქე­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, არ ვთვლი, რომ რა­ღაც კა­ტას­ტრო­ფუ­ლი მდგო­მა­რე­ო­ბაა, უბ­რა­ლოდ, კარ­გი იქ­ნე­ბო­და ტრამპს უფრო მოქ­ნი­ლი და ეფექ­ტუ­რი პო­ზი­ცია ჰქო­ნო­და და მშვი­დო­ბის­თვის სხვა გზე­ბით მი­ეღ­წია. ის თუ ჩა­იხ­სნე­ბა და გას­ცემს გან­კარ­გუ­ლე­ბას, რომ უკ­რა­ი­ნის დახ­მა­რე­ბა შე­წყდეს, შე­წყდე­ბა ახა­ლი დახ­მა­რე­ბის გა­მო­ყო­ფა, ინერ­ცი­ით გაგ­რძელ­დე­ბა ძვე­ლი გა­მო­ყო­ფი­ლი დახ­მა­რე­ბა და ეს პე­რი­ო­დი ექ­ნე­ბა ევ­რო­პას მო­სამ­ზა­დებ­ლად. ევ­რო­პამ დრო­უ­ლად თუ ვერ მო­ას­წრო ჩა­ა­ნაც­ვლე­ბა, ამას ნა­წი­ლობ­რივ მო­ა­ხერ­ხებს, 2-3 თვე­ში კი და­ე­წე­ვა და სრუ­ლად შეძ­ლებს, და­ახ­ლო­ე­ბით ასეთ სცე­ნარს ვე­ლო­დე­ბი.

- სა­ერ­თა­შო­რი­სო სა­მარ­თლის თვალ­საზ­რი­სით, სა­ზღვრის გა­და­სინ­ჯვის პრე­ცე­დენ­ტი თუ და­უშ­ვეს, ტე­რი­ტო­რი­უ­ლი მთლი­ა­ნო­ბი­სა და სუ­ვე­რე­ნი­ტე­ტის ხელ­შე­უ­ხებ­ლო­ბის პრინ­ცი­პის რღვე­ვა ალ­ბათ ბევრ სა­ხელ­მწი­ფოს შე­უქ­მნის პრობ­ლე­მას. ყი­რიმ­ზე რუ­სე­თის სუ­ვე­რე­ნი­ტე­ტის აღი­ა­რე­ბა (თუკი ასე მოხ­და) რა შე­დე­გებს მო­ი­ტანს?

- ეს გა­მო­რი­ცხუ­ლია. ეს იქ­ნე­ბა დამ­ნა­შა­ვე სა­ხელ­მწი­ფო რუ­სე­თი, რო­მელ­საც მი­ტა­ცე­ბუ­ლი აქვს მე­ზობ­ლის ტე­რი­ტო­რია. მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, ამ პი­რო­ბას ზე­ლენ­სკი და­თან­ხმდე­ბა თუ არა, ზე­ლენ­სკის შემ­დგო­მი პო­ლი­ტი­კუ­რი ფი­გუ­რა ჩვე­უ­ლებ­რი­ვად და­ა­ყე­ნებს სა­კითხს, რომ ეს არის უკა­ნო­ნო და ამას და­ა­დას­ტუ­რებს. სა­ზღვრე­ბის ცვლი­ლე­ბა ასე მარ­ტი­ვი თემა არ არის, ის ხორ­ცი­ელ­დე­ბა მხო­ლოდ ძა­ლის გა­მო­ყე­ნე­ბით და ადრე თუ გვი­ან, ეს ძალა, ან მთე­ლი სა­ხელ­მწი­ფო სუს­ტდე­ბა. კონ­სენ­სუ­სი ისე­თი თე­მაა, მაგ. კო­სო­ვოს­თან მი­მარ­თე­ბა­ში რაც შედ­გა, ასე­თი პრე­ცე­დენ­ტე­ბი მა­ნამ­დეც იშ­ვი­ა­თი იყო, ეს ერ­თა­დერ­თი შემ­თხვე­ვაა და მო­მა­ვალ­შიც ამ­დაგ­ვარ ცვლი­ლე­ბა­ზე კონ­სენ­სუ­სის მიღ­წე­ვა ძა­ლი­ან პრობ­ლე­მუ­რი იქ­ნე­ბა, სა­ნამ არ შედ­გე­ბა ახა­ლი მშვი­დო­ბა.

მაგ­რამ ახალ მშვი­დო­ბას სჭირ­დე­ბა ახა­ლი დიდი მსოფ­ლიო ომი, როცა ყვე­ლა­ფე­რი ძვე­ლი და­ინ­გრე­ვა და იქ­ნე­ბა უსაფრ­თხო­ე­ბის ახა­ლი სის­ტე­მა, გა­ე­რო სხვა ფორ­მით იქ­ნე­ბა (თუ პირ­ვე­ლი მსოფ­ლიო ომის შემ­დგომ იყო ერთა ლიგა, მე­ო­რე მსოფ­ლიო ომმა ის ჩა­მო­შა­ლა და შე­იქ­მნა გა­ერ­თი­ა­ნე­ბუ­ლი ერე­ბის ორ­გა­ნი­ზა­ცია). ამ მშვი­დო­ბის ფარ­გლებ­ში სა­ზღვრე­ბის ცვლი­ლე­ბა დიდ პრობ­ლე­მებ­სა და კრი­ზი­სებს იწ­ვევს, ეს გა­მო­რი­ცხუ­ლია, მხო­ლოდ დრო­ე­ბი­თი მოვ­ლე­ნა იქ­ნე­ბა და შე­სა­ბა­მი­სად, წარ­მო­უდ­გე­ნე­ლია, რომ ახლა უკ­რა­ი­ნამ იუ­რი­დი­უ­ლად ცნოს რუ­სე­თის უფ­ლე­ბა­მო­სი­ლე­ბა ყი­რიმ­ზე, ან ნე­ბის­მი­ერ სხვა ტე­რი­ტო­რი­ა­ზე. რუ­სე­თი ხერ­სონ­საც ითხოვს, რო­მე­ლიც მისი არ არის, მაგ­რამ როცა უკ­რა­ი­ნა კურსკსა და ბელ­გო­როდს უტევს, ხერ­სო­ნის დათ­მო­ბა სიბ­რიყ­ვის უმაღ­ლე­სი გა­მოვ­ლი­ნე­ბა იქ­ნე­ბა.

წა­ი­კი­თხეთ ასე­ვე:

• ვრცელ­დე­ბა ზე­ლენ­სკი­სა და ტრამ­პის ვა­ტი­კან­ში გა­მარ­თუ­ლი შეხ­ვედ­რის ფო­ტო­ე­ბი - რაზე ისა­უბ­რეს ლი­დე­რებ­მა პა­პის დაკ­რძალ­ვამ­დე: დე­ტა­ლებ­ზე წერს მე­დია