ბრწყინვალე შვიდეულის ხუთშაბათს დღესასწაული "წაჩხურობა" აღინიშნება. ამ დღეს წაჩხურუს მთავარანგელოზის სახელობის ეკლესიაში მოსალოცად საქართველოს სხვადასხვა კუთხიდან ჩამოდიან.
მრავალსაუკუნოვანი ტრადიციის თანახმად, მომლოცველებმა გზა ტაძრამდე ფეხით უნდა გაიარონ. შვილის მომლოდინე მორწმუნეებს თან პატარა აკვნები და სხვადასხვა შესაწირი მიაქვთ.
"7 წელია დაქორწინებული ვარ, 7-წლიანი უნაყოფობა იყო... მედიცინაც იყო ჩარეული, 3 შეწყვეტილი ფეხმძიმობა მქონდა მანამდე, გულის ცემა უწყდებოდა ნაყოფს, წაჩხურობა შარშან მოვილოცეთ და დაიბადა ლუკა, წელს კი ლუკასთან ერთად მოვილოცეთ" - გვეუბნება თიკო.
"შარშან აკვნით ხელში და ძალიან დიდი იმედით მოვილოცეთ წაჩხურის დღესასწაული! წელს კი სამადლობლად შვილით ხელში უამრავი წყვილის საიმედოდ მოვილოცეთ წაჩხურობა!
მადლობა უფალოო ლუკასთვის, ჩემი შვილისთვის და უდიდესი სასწაულისთვის რაც ამ 1 წელში ჩემს ცხოვრებაში მოახდინე! მადლობა რომ შემაძლებინე ჩემი 2 თვის შვილით დაუღლელად მევლო დაუსრულებელი გზა, ავდარში, ნისლში და კოკისპირულ წვიმაში!" - ამბობს თიკო სირაძე.
ამ უძველეს სალოცავზე ლეგენდა ამბობს: ერთხელ, სოფლის ახლოს, ყანაში გლეხს ცოლმა სადილი მიუტანა. გლეხმა თავის მწირ ტრაპეზზე უცნობი მგზავრი მიიპატიჟა. ცოტა ხანში მასპინძელმა შეამჩნია, რომ ღვინო და საჭმელი კი არ ილეოდა, მრავლდებოდა. მოულოდნელად მგზავრმა გლეხს სთხოვა, იცეკვეო. ისიც დათანხმდა. ამის შემდეგ უცნობი თვალსა და ხელს შუა გაუჩინარდა. გლეხი მიხვდა, რომ სასწაულებრივი ხილვის ღირსი გახდა... სასულიერო პირების აზრით, ლეგენდა შესაძლოა, ანგელოზის გამოცხადებაზე მიუთითებდეს. იმასაც ამბობენ, სამეგრელოდან სვანეთს მიმავალ ანდრია პირველწოდებულს ამ ადგილას ქვის ჯვარი აღუმართავს, ტაძარი კი მოგვიანებით, მე-7 საუკუნეში აუგიათ. ჩვენამდე განახლებულმა, მე-18 საუკუნის დარბაზულმა ეკლესიამ მოაღწია.
წაიკითხეთ ასევე: