მნიშვნელოვანი ინფორმაცია
კონფლიქტები
პოლიტიკა
მსოფლიო

20

მაისი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

სამშაბათი, მთვარის ოცდამესამე დღე დაიწყება 03:06-ზე, მთვარე თევზებში იქნება 16:24-დან - კარგი დღეა ძველი საქმეების დასასრულებლად. ახლებს ნუ წამოიწყებთ. ნუ განახორციელებთ სერიოზულ ფინანსურ ოპერაციებს. სწავლისთვის ნეიტრალური დღეა, მაგრამ გამოცდა სხვა დროისთვის გადადეთ. უმჯობესია ეს დღე განმარტოებით, ბუნებაში გაატაროთ. მაქსიმალურად შეამცირეთ კონტაქტები, გულითადი საუბრები. მოერიდეთ ხელმძღვანელობასთან კონფლიქტს. სამსახურის, საქმიანობის შეცვლას. გათავისუფლდით უსარგებლო ნივთებისგან. არასასურველი დღეა ქორწინებისა და ნიშნობისთვის. მოერიდეთ დიდი რაოდენობით სითხის, განსაკუთრებით ალკოჰოლის მიღებას. გაუფრთხილდით ფეხებს. არ გადაღალოთ, ჩაიცვით მოსახერხებელი ფეხსაცმელი.
სამართალი
მეცნიერება
საზოგადოება
მოზაიკა
Faceამბები
წიგნები
სპორტი
მნიშვნელოვანი ინფორმაცია
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
"როცა ჩემმა ქალიშვილმა პროფესიული არჩევანი გააკეთა, ვუთხარი, რომ ვერაფერში დავეხმარებოდი... ჩემი ყოფილი მეუღლე კარგი შემფასებელია" - დავით დარჩია ოჯახსა და როლებზე
"როცა ჩემმა ქალიშვილმა პროფესიული არჩევანი გააკეთა, ვუთხარი, რომ ვერაფერში დავეხმარებოდი... ჩემი ყოფილი მეუღლე კარგი შემფასებელია" - დავით დარჩია ოჯახსა და როლებზე

"არ შე­იძ­ლე­ბა თა­მა­შობ­დე ჰამ­ლეტს და იმავდრო­უ­ლად სახ­ლში პუ­რის მი­ტა­ნა­ზე ფიქ­რობ­დე, მაგ­რამ ამ პრო­ფე­სი­ას ისე­თი ძალა აქვს, რა­ღაც­ნა­ი­რად გი­ტა­ცებს, გი­ტყუ­ებს", - ამ­ბობს რუს­თა­ვე­ლის ეროვ­ნუ­ლი თე­ატ­რის მსა­ხი­ო­ბი და­ვით დარ­ჩია.

- დღეს რომ პრო­ფე­სი­ას ირ­ჩევ­დეთ, იგი­ვე გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბას მი­ი­ღებ­დით?

- დღეს შე­იძ­ლე­ბა დავ­ფიქ­რე­ბუ­ლი­ყა­ვი, რომ შე­იძ­ლე­ბო­და, ბედი სხვა პრო­ფე­სი­ა­შიც მე­ცა­და, მაგ­რამ მა­ინც მგო­ნია, რომ ამ საქ­მეს ვერ დავ­თმობ­დი.

- მე­ო­რე კლა­სი­დან იცო­დით, რომ მსა­ხი­ო­ბი უნდა გამ­ხდა­რი­ყა­ვით... რო­დე­საც თე­ატ­რა­ლურ ინ­სტი­ტუ­ტში ჩა­ა­ბა­რეთ, ეს პრო­ფე­სია ისე­თი­ვე სა­ინ­ტე­რე­სო აღ­მოჩ­ნდა, რო­გო­რიც წარ­მო­გედ­გი­ნათ?

- უფრო სა­ინ­ტე­რე­სოც კი აღ­მოჩ­ნდა. ეს ეტა­პი გარ­კვე­ულ­წი­ლად გავ­ლი­ლი მქონ­და - მო­გეხ­სე­ნე­ბათ, მსა­ხი­ო­ბე­ბის გა­რე­მოც­ვა­ში ვიზ­რდე­ბო­დი. რაც უფრო შე­ვე­დი ამ პრო­ფე­სი­ის სიღ­რმე­ში, ეფექ­ტი მით უფრო გაძ­ლი­ერ­და და ალ­ბათ, ამა­ნაც გა­ნა­პი­რო­ბა, რომ ამ­დე­ნი წელი ამ საქ­მეს ვემ­სა­ხუ­რე­ბი, თო­რემ ჩვენს ქვე­ყა­ნა­ში ეს უფუ­ლო პრო­ფე­სი­აა. არ­ტის­ტო­ბა ყვე­ლა­ზე და­ბალ­შე­მო­სავ­ლი­ა­ნი საქ­მეა, ეს გა­მო­სას­წო­რე­ბე­ლია, ახალ­გაზ­რდე­ბი მო­დი­ან და მათ უნდა ჰქონ­დეთ შე­საძ­ლებ­ლო­ბა, ამ პრო­ფე­სი­ით იცხოვ­რონ. არ შე­იძ­ლე­ბა თა­მა­შობ­დე მა­გა­ლი­თად, ჰამ­ლეტს და იმავდრო­უ­ლად სახ­ლში პუ­რის მი­ტა­ნა­ზე ფიქ­რობ­დე. როლი არ გა­მო­ვა, ეს აუ­ცი­ლებ­ლად შე­გე­ტყო­ბა, მაგ­რამ ამ პრო­ფე­სი­ას ისე­თი ძალა აქვს, რა­ღაც­ნა­ი­რად გი­ტა­ცებს, გი­ტყუ­ებს.

- მთა­ვა­რი ხიბ­ლი მა­ინც რა არის?

- ის სით­ბო, სიყ­ვა­რუ­ლი და ბედ­ნი­ე­რე­ბა, რო­მე­ლიც მა­ყუ­რე­ბელს მო­აქვს. და­დე­ბი­თი ენერ­გე­ტი­კის მი­ღე­ბა, გა­ცე­მა, ტაში, შე­ძა­ხი­ლი... უჰ! სა­ო­ცა­რი ძალა აქვს. აქე­დან იღებს ძა­ლას მსა­ხი­ო­ბი. თე­ატ­რი ხომ სა­გან­მა­ნათ­ლებ­ლო ად­გი­ლიც არის.

- 20 წლის იყა­ვით, რო­დე­საც ფილმში "წარ­სუ­ლის აჩ­რდი­ლე­ბი" ითა­მა­შეთ. გა­და­სა­ღებ მო­ე­დან­ზე იდე­ქით იმ დრო­ის ვარ­სკვლა­ვებ­თან (გუ­რამ ფირ­ცხა­ლა­ვა, ოთარ მეღ­ვი­ნე­თუ­ხუ­ცე­სი, ზურა ყიფ­ში­ძე, გივი ბე­რი­კაშ­ვი­ლი, გივი ჩუ­გუ­აშ­ვი­ლი). მა­შინ­დელ ემო­ცი­ებს რო­გორ გა­იხ­სე­ნებთ?

- გა­აზ­რე­ბუ­ლი მქონ­და, რამ­დე­ნად დიდი ადა­მი­ა­ნე­ბის გვერ­დით ვი­ყა­ვი, მაგ­რამ იმ ასაკ­ში თავ­ში მა­ინც სხვა­ნა­ი­რად გიფ­რუ­ტუ­ნებს. ამ გრძნო­ბა­სა და ეი­ფო­რი­ას შო­რის ვი­ყა­ვი გა­ჭე­დი­ლი. ერთ-ერთი მთა­ვა­რი როლი იყო და ძა­ლი­ან ბევ­რი სინ­ჯი გა­და­ი­ღეს, გუ­რამ­მა (მსა­ხი­ო­ბი გუ­რამ ფირ­ცხა­ლა­ვა, და­ვით დარ­ჩი­ას მა­მო­ბი­ლი) არც იცო­და, იმ რო­ლის სინ­ჯზე თუ მივ­დი­ო­დი. გა­და­ღე­ბე­ბი თით­ქმის 4 წე­ლი­წადს გაგ­რძელ­და და ამ პე­რი­ოდ­ში რა­ღაც­ნა­ი­რად ჩა­მოვ­ყა­ლიბ­დი. ბედ­ნი­ე­რი ვარ, რომ გა­მი­მარ­თლა, ბუმ­ბე­რაზ არ­ტის­ტებ­თან მო­მი­წია თა­მაშ­მა, ეს შე­საძ­ლებ­ლო­ბა ბევრ მსა­ხი­ობს არ ეძ­ლე­ვა. მათ პრო­ფე­სი­ას­თან ერ­თად მას­წავ­ლეს ადა­მი­ა­ნო­ბა, კა­ცო­ბა... მსა­ხი­ო­ბი მსა­ხი­ობს შე­ნიშ­ვნას იშ­ვი­ა­თად აძ­ლევს, ეს მა­ინც რე­ჟი­სო­რის საქ­მეა. ეს ბუმ­ბე­რა­ზი ხალ­ხი რჩე­ვე­ბი­სა და სწავ­ლე­ბის­თვის ისეთ ფორ­მას პო­უ­ლობ­დნენ, სი­ა­მოვ­ნე­ბით ვუს­მენ­დი. ერ­თად რომ ვი­დე­ქით, უფ­რო­სე­ბი ახალ­გაზ­რდებს კი არ გვფა­რავ­დნენ, ცო­ტა­თი წი­ნაც კი გვწევ­დნენ.

ეს როლი გა­მორ­ჩე­უ­ლად მიყ­ვარს, იმი­ტომ, რომ პირ­ვე­ლი იყო, პა­ტა­რა ვი­ყა­ვი და ბევ­რი რამ ვის­წავ­ლე. ისეთ "ტრი­უ­კებს" ვა­კე­თებ­დი, ცხე­ნოს­ნებს ვუ­თხა­რი, ნუ ჩა­მე­ნაც­ვლე­ბით-მეთ­ქი, მოკ­ვდნენ სი­ცი­ლით, შენ შენი საქ­მე აკე­თე, ჩვენ თავი დაგ­ვა­ნე­ბეო...წა­ი­კი­თხეთ სრუ­ლად

დღის ვიდეო
00:00 / 00:00
პირველებმა ბექა ონიანზე სასტიკი ანგარიშსწორების პირველი კადრები მოიპოვა
მნიშვნელოვანი ინფორმაცია
ავტორი:

"როცა ჩემმა ქალიშვილმა პროფესიული არჩევანი გააკეთა, ვუთხარი, რომ ვერაფერში დავეხმარებოდი... ჩემი ყოფილი მეუღლე კარგი შემფასებელია" - დავით დარჩია ოჯახსა და როლებზე

"როცა ჩემმა ქალიშვილმა პროფესიული არჩევანი გააკეთა, ვუთხარი, რომ ვერაფერში დავეხმარებოდი... ჩემი ყოფილი მეუღლე კარგი შემფასებელია" - დავით დარჩია ოჯახსა და როლებზე

"არ შეიძლება თამაშობდე ჰამლეტს და იმავდროულად სახლში პურის მიტანაზე ფიქრობდე, მაგრამ ამ პროფესიას ისეთი ძალა აქვს, რაღაცნაირად გიტაცებს, გიტყუებს", - ამბობს რუსთაველის ეროვნული თეატრის მსახიობი დავით დარჩია.

- დღეს რომ პროფესიას ირჩევდეთ, იგივე გადაწყვეტილებას მიიღებდით?

- დღეს შეიძლება დავფიქრებულიყავი, რომ შეიძლებოდა, ბედი სხვა პროფესიაშიც მეცადა, მაგრამ მაინც მგონია, რომ ამ საქმეს ვერ დავთმობდი.

- მეორე კლასიდან იცოდით, რომ მსახიობი უნდა გამხდარიყავით... როდესაც თეატრალურ ინსტიტუტში ჩააბარეთ, ეს პროფესია ისეთივე საინტერესო აღმოჩნდა, როგორიც წარმოგედგინათ?

- უფრო საინტერესოც კი აღმოჩნდა. ეს ეტაპი გარკვეულწილად გავლილი მქონდა - მოგეხსენებათ, მსახიობების გარემოცვაში ვიზრდებოდი. რაც უფრო შევედი ამ პროფესიის სიღრმეში, ეფექტი მით უფრო გაძლიერდა და ალბათ, ამანაც განაპირობა, რომ ამდენი წელი ამ საქმეს ვემსახურები, თორემ ჩვენს ქვეყანაში ეს უფულო პროფესიაა. არტისტობა ყველაზე დაბალშემოსავლიანი საქმეა, ეს გამოსასწორებელია, ახალგაზრდები მოდიან და მათ უნდა ჰქონდეთ შესაძლებლობა, ამ პროფესიით იცხოვრონ. არ შეიძლება თამაშობდე მაგალითად, ჰამლეტს და იმავდროულად სახლში პურის მიტანაზე ფიქრობდე. როლი არ გამოვა, ეს აუცილებლად შეგეტყობა, მაგრამ ამ პროფესიას ისეთი ძალა აქვს, რაღაცნაირად გიტაცებს, გიტყუებს.

- მთავარი ხიბლი მაინც რა არის?

- ის სითბო, სიყვარული და ბედნიერება, რომელიც მაყურებელს მოაქვს. დადებითი ენერგეტიკის მიღება, გაცემა, ტაში, შეძახილი... უჰ! საოცარი ძალა აქვს. აქედან იღებს ძალას მსახიობი. თეატრი ხომ საგანმანათლებლო ადგილიც არის.

- 20 წლის იყავით, როდესაც ფილმში "წარსულის აჩრდილები" ითამაშეთ. გადასაღებ მოედანზე იდექით იმ დროის ვარსკვლავებთან (გურამ ფირცხალავა, ოთარ მეღვინეთუხუცესი, ზურა ყიფშიძე, გივი ბერიკაშვილი, გივი ჩუგუაშვილი). მაშინდელ ემოციებს როგორ გაიხსენებთ?

- გააზრებული მქონდა, რამდენად დიდი ადამიანების გვერდით ვიყავი, მაგრამ იმ ასაკში თავში მაინც სხვანაირად გიფრუტუნებს. ამ გრძნობასა და ეიფორიას შორის ვიყავი გაჭედილი. ერთ-ერთი მთავარი როლი იყო და ძალიან ბევრი სინჯი გადაიღეს, გურამმა (მსახიობი გურამ ფირცხალავა, დავით დარჩიას მამობილი) არც იცოდა, იმ როლის სინჯზე თუ მივდიოდი. გადაღებები თითქმის 4 წელიწადს გაგრძელდა და ამ პერიოდში რაღაცნაირად ჩამოვყალიბდი. ბედნიერი ვარ, რომ გამიმართლა, ბუმბერაზ არტისტებთან მომიწია თამაშმა, ეს შესაძლებლობა ბევრ მსახიობს არ ეძლევა. მათ პროფესიასთან ერთად მასწავლეს ადამიანობა, კაცობა... მსახიობი მსახიობს შენიშვნას იშვიათად აძლევს, ეს მაინც რეჟისორის საქმეა. ეს ბუმბერაზი ხალხი რჩევებისა და სწავლებისთვის ისეთ ფორმას პოულობდნენ, სიამოვნებით ვუსმენდი. ერთად რომ ვიდექით, უფროსები ახალგაზრდებს კი არ გვფარავდნენ, ცოტათი წინაც კი გვწევდნენ.

ეს როლი გამორჩეულად მიყვარს, იმიტომ, რომ პირველი იყო, პატარა ვიყავი და ბევრი რამ ვისწავლე. ისეთ "ტრიუკებს" ვაკეთებდი, ცხენოსნებს ვუთხარი, ნუ ჩამენაცვლებით-მეთქი, მოკვდნენ სიცილით, შენ შენი საქმე აკეთე, ჩვენ თავი დაგვანებეო...წაიკითხეთ სრულად