ქართველი მსახიობი კირა ანდრონიკაშვილი აღიარებულია ქართული კინოს მშვენებად, რომელიც მაყურებელს მისი შესრულებული როლების გარდა, არისტოკრატული სილამაზითაც ახსოვს. "მტრედები", "მე, ბებია, ილიკო და ილარიონი", "მთვარის მოტაცება", "მოლანდება", "სინემა", "თამუნია", "ჩვენი ჯერია, ბიჭებო!" იმ ფილმების არასრული ჩამონათვალია, რომლებითაც მსახიობი მაყურებელმა გაიცნო და შეიყვარა. კირა ანდრონიკაშვილის მოგონებები ქართული კინოლეგენდის ნატო ვაჩნაძის შესახებ არაერთ სატელევიზიო გადაცემასა თუ ბეჭდურ მედიაში ყოფილა, თუმცა მისი ნაამბობი მამიდების შესახებ კვლავ საზოგადოებისთვის აღფრთოვანების საგანია. ამჯერად კირა ანდრონიკაშვილი "კვირის პალიტრას" მამიდებისა და ბავშვობის წლების შესახებ უამბობს.
- მახარაძის ქუჩაზე ვცხოვრობდით, სოლოლაკში, პატარა აივანი ჰქონდა ჩვენს სახლს, რომელიც ქუჩაზე გადიოდა. სამი წლის ვიყავი, როდესაც ჩემმა ნათლიამ პიანინოს საყიდელი ფული მაჩუქა, პატარა ლამაზ ჩანთაში ვინახავდი. მეორე მსოფლიო ომის დასრულებიდან სამი-ოთხი წელია გასული და ქვეყანაში დიდი გაჭირვებაა. გაგებული მქონდა, რომ ბავშვები მოწყალებას ითხოვდნენ. სახლის აივანზე ხშირად გავდიოდი, ერთხელაც ვხედავ პატარა ბიჭს, დგას და მღერის. უცებ ავიღე ჩემი ჩანთა, რომელშიც პიანინოს ფულს ვინახავდი, კიბე ჩავირბინე და გავუწოდე. მახსოვს იმ ბიჭის ბედნიერი სახე, ჩაიკრა გულში ჩანთა და წავიდა. ეს ამბავი დედაჩემისთვის არ მითქვამს, მაგრამ როცა გაიგო, არ გამიბრაზდა, შენ ძალიან დიდსულოვანი საქციელი ჩაიდინე და არ გვინდა პიანინოო.
ჩემი ბავშვობის მოგონებებში ძალიან დიდი ადგილი უკავიათ მამიდებს - კირა ანდრონიკაშვილს (მის პატივსაცემად დამარქვეს კირა) და ნატო ვაჩნაძეს. კირა ანდრონიკაშვილი მსახიობი იყო, მისი პირველი და უმნიშვნელოვანესი როლია ფილმში "ელისო". მეუღლე ზუსტად "ელისოს" გადაღებებზე გაიცნო. სამწუხაროდ, კირას სევდიანი ისტორია აქვს - ის გადაასახლეს და სამშობლოს მოღალატეების ცოლებთან ერთად მოათავსეს. მიზეზი მისი ქმარი იყო, რუსი მწერალი ბორის პილნიაკი. მან სტალინს მისწერა წერილი პოეტ და მწერალ ბორის პასტერნაკის შესახებ. ამიტომაც დაიჭირეს და დახვრიტეს, ხოლო კირა გადაასახლეს. როდესაც კირაზე ვსაუბრობ, არ შემიძლია არ გავიხსენო ჩემი მეორე მამიდა - ქართული კინოს ვარსკვლავი, სილამაზით სახელგანთქმული ნატო ვაჩნაძე. ნატოს სამი ბიჭი ჰყავდა და მე მისთვის ქალიშვილივით ვიყავი, მეოთხე შვილივით. კირა რომ გადაასახლეს, მას შემდეგ მოსკოვში საქართველოს დღეები ჩატარდა. 1937 წელია, რეპრესიების პერიოდი. ნატო ვალდებული იყო ჩასულიყო. არისტოკრატული წარმომავლობის ქართველი მსახიობები ნატო ვაჩნაძე, თამარ ჭავჭავაძე და თამარ ციციშვილი ერთ ლოჟაში ბრძანდებოდნენ, როდესაც სტალინი შესულა მათ სანახავად და უთქვამს, ამდენი თავადის ქალიო... როდესაც სტალინი გადიოდა ლოჟიდან, ნატო გაჰყოლია და ჩურჩულით უთხოვია, ჩემი და დამნაშავე არ არის და დაგვეხმარეთო. მისი თხოვნის შემდეგ კირა მალევე გამოუშვეს.
- ნატო ვაჩნაძის დაღუპვის ამბავი საზოგადოებისთვის ძალიან დიდი შოკი იყო. ის 1953 წლის 14 ივნისს მოსკოვიდან მოფრინავდა, თავის დაბადების დღეზე თბილისში ჩამოსვლა რომ მოესწრო. ჭექა-ქუხილის გამო თვითმფრინავი თბილისმა არ მიიღო, ამიტომ სოხუმისკენ გაფრინდა. იქაც ცუდი ამინდი დახვდათ და პილოტმა გეზი სამეგრელოსკენ აიღო, სადაც უკვე საწვავი აღარ ეყო და ცაში აფეთქდა. მაშინ ბევრი ადამიანი დაიღუპა. როდესაც ფილმ "სინემას" გადაღებაზე ვიყავი სამეგრელოში, იქაურმა მოხუცებმა დაგვპატიჟეს და უცებ ერთი მათგანი ამბობს, აქ დაიღუპა ნატო ვაჩნაძე, გაჩვენებთ იმ ადგილს, სადაც თვითმფრინავი ჩამოვარდაო. უხმოდ გავყევი მოხუცს. ჩაის პლანტაციებში მიმიყვანა და მიამბო, როგორ ჩამოვარდა მის თვალწინ ცეცხლმოკიდებული თვითმფრინავი.
ნატოს გარდაცვალებამდე ჩემს მეხსიერებას ასეთი რამ შემორჩა: მოსკოვში გამგზავრებამდე ჩვენთან მოვიდა ხელში იასამნებით. ჩაი დავლიეთ, ვისაუბრეთ. შემდეგ თქვა, დაღლილი ვარ და ცოტა ხანს დავისვენებო. გააგრძელეთ კითხვა