"მი­უ­ხე­და­ვად ქვე­ყა­ნა­ში არ­სე­ბუ­ლი მძი­მე სი­ტუ­ა­ცი­ი­სა, დღეს გვყავს 50-ზე მეტი რე­ჟი­მის პა­ტი­მა­რი და ყო­ველ­დღი­უ­რად გრძელ­დე­ბა პო­ლი­ტი­კუ­რი რეპ­რე­სი­ე­ბი, ხალ­ხს აქვს გა­მარ­ჯვე­ბის რწმე­ნა, რომ ამ ბრძო­ლით შე­დეგს და­დე­ბენ და არ მგო­ნია, ეს ერ­თმა­ნე­თის შე­გუ­ლი­ა­ნე­ბა იყოს მხო­ლოდ. წარ­მო­უდ­გე­ნე­ლი გა­უ­ტეხ­ლო­ბის მა­გა­ლი­თებს გვაძ­ლე­ვენ დღეს ცი­ხი­დან რე­ჟი­მის პა­ტიმ­რე­ბი, რაც მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი სტი­მუ­ლია ამ ბრძო­ლა­ში. ასე­ვე, წარ­მო­უდ­გე­ნე­ლი სო­ლი­და­რო­ბის მომსწრე­ნი ვართ" - ამ სი­ტყვე­ბის ავ­ტო­რი ნანა მა­ლაშ­ხი­აა.

• ქალ­ბა­ტო­ნი, რომ­ლის საქ­ცი­ელ­მა ადა­მი­ა­ნებ­ში სა­ო­ცა­რი ემო­ცი­ე­ბი გა­მო­იწ­ვია. შემ­დეგ მას "ქალი ევ­რო­კავ­ში­რი დრო­ში" შე­არ­ქვეს და მან სიმ­ბო­ლუ­რი დატ­ვირ­თვაც შე­ი­ძი­ნა. მა­შინ ნანა მა­ლაშ­ხია, ვერც კი წარ­მო­იდ­გენ­და, რომ სა­ჯა­რო სამ­სა­ხუ­რის თა­ნამ­შრო­მელს პო­ლი­ტი­კა­ში გად­მო­ბარ­გე­ბა მო­უ­წევ­და.

გა­სულ შე­მოდ­გო­მას ის "კო­ა­ლი­ცია ცვლი­ლე­ბის­თვის"“ წევ­რი გახ­და და სიის პირ­ვე­ლი ნო­მე­რი. AMBEBI.GE-ს კი­თხვებს ნანა მა­ლაშ­ხია პა­სუ­ხობს.

- რო­გორ აფა­სებთ პრო­ცე­სებს, რო­მე­ლიც ახლა ჩვენს ქვე­ყა­ნა­ში მიმ­დი­ნა­რე­ობს?

- ამ ეტაპ­ზე პო­ლი­ტი­კუ­რი სივ­რცე შე­ვიწ­რო­ე­ბუ­ლია. დღეს ძი­რი­თა­დი პო­ლი­ტი­კუ­რი სივ­რცე ქუ­ჩა­შია, სა­ხალ­ხო პრო­ტეს­ტში, ეს სივ­რცე რამ­დე­ნი­მე კრი­ტი­კუ­ლი მე­დი­ა­ცაა, ორი­ვე სა­მიზ­ნეა დღეს რუ­სუ­ლი რე­ჟი­მი, ორი­ვეს მი­მართ რეპ­რე­სი­უ­ლი პო­ლი­ტი­კა ხორ­ცი­ელ­დე­ბა და დღი­თი­დღე "იხ­ვე­წე­ბა“ ახა­ლი კა­ნო­ნე­ბით. რე­ა­ლუ­რად ჩვენს სა­ხელ­მწი­ფო­ში აღარ არ­სე­ბობს და­მო­უ­კი­დე­ბე­ლი ინ­სტი­ტუ­ტე­ბი. არა­ლე­გი­ტი­მუ­რია პარ­ლა­მენ­ტი, აღარ გვყავს ლე­გი­ტი­მუ­რი მთავ­რო­ბა, ლე­გი­ტი­მუ­რი პრე­ზი­დენ­ტი, არ გვაქვს სა­მარ­თლი­ა­ნი სა­სა­მარ­თლო...

ძი­რი­თა­დი პო­ლი­ტი­კუ­რი პრო­ცე­სი, რო­მე­ლიც ოპო­ზი­ცი­ას აძ­ლევს სა­ზღვარ­გა­რეთ პარტნი­ო­რებ­თან პო­ლი­ტი­კურ კრი­ზის­ზე და მის გა­დაჭ­რის გზებ­ზე სა­უბ­რის ლე­გი­ტი­მა­ცი­ას, ქუ­ჩა­შია, თუმ­ცა არა მხო­ლოდ იქ. დღეს სა­ქარ­თვე­ლოს პრე­ზი­დენ­ტი არის ოპო­ზი­ცი­უ­რად გან­წყო­ბი­ლი ხალ­ხის, პო­ლი­ტი­კუ­რი სუ­ბი­ექ­ტე­ბის მა­კონ­სო­ლი­დე­ბე­ლი ძალა. ამას­თა­ნა­ვე, პო­ლი­ტი­კუ­რი სივ­რცე შე­ვიწ­როვ­და იმ­დე­ნად, რამ­დე­ნა­დაც დღის წეს­რიგ­შია ქვეყ­ნის­თვის სა­სი­ცო­ცხლოდ მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი სა­კი­თხე­ბი, და­მო­უ­კი­დებ­ლო­ბა, თა­ვი­სუფ­ლე­ბა, უსაფრ­თხო­ე­ბა. თუმ­ცა დღეს, ქუ­ჩა­ში პრო­ტეს­ტმა დაგ­ვა­ნა­ხა, რომ სა­ჭი­როა ამ პო­ლი­ტი­კუ­რი სივ­რცის გა­ფარ­თო­ე­ბა, ქვე­ყა­ნა­ში არ­სე­ბულ პრობ­ლე­მებ­ზე და მის გა­და­წყვე­ტის გზებ­ზე გახ­სნი­ლი მსჯე­ლო­ბა, რაც ალ­ბათ ხელს შე­უ­წყობს პრო­ტეს­ტში და­ი­ნა­ხოს სა­კუ­თა­რი თავი იმ ადა­მი­ა­ნებ­მაც, ვინც აქამ­დე ვერ ხე­დავ­და ან პა­სი­უ­რი იყო. ბოლო სო­ცი­ო­ლო­გი­ურ­მა კვლე­ვამ აჩ­ვე­ნა, რომ ოპო­ზი­ცი­ის მხარ­დამ­ჭე­რი ამომ­რჩევ­ლე­ბის 60%-ია, გა­ურ­კვევ­ლე­ბი კი 6.2%. მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ ქარ­თუ­ლი ოც­ნე­ბის ამომ­რჩე­ვე­ლი შემ­ცი­რე­ბუ­ლია და დღეს მაქ­სი­მუმ 34%-ია, ამომ­რჩევ­ლე­ბის ხმე­ბის ასე­თი გა­და­ნა­წი­ლე­ბა გვიჩ­ვე­ნებს, რომ არ­სე­ბობს "სივ­რცე“, რო­მე­ლიც ოპო­ზი­ცი­ამ უნდა აით­ვი­სოს, ამა­ზე მუ­შა­ო­ბაა სა­ჭი­რო. მე, რო­გორც ყო­ფი­ლი სა­ჯა­რო მო­ხე­ლე, ცალ­კე გა­მოვ­ყოფ­დი სა­ჯა­რო სამ­სა­ხუ­რებ­ში მიმ­დი­ნა­რე რეპ­რე­სი­ებ­სა და და­ში­ნე­ბებს, რო­მე­ლიც მიზ­ნად ისა­ხავს სა­ჯა­რო სამ­სა­ხურ­ში პარ­ტი­უ­ლი გავ­ლე­ნე­ბის ზრდას, სა­ჯა­რო სექ­ტო­რის სრულ "მოთვი­ნი­ე­რე­ბას“.

ევ­რო­კავ­შირ­თან მო­ლა­პა­რა­კე­ბე­ბის შე­წყვე­ტის თა­ო­ბა­ზე სა­ჯა­რო მო­სამ­სა­ხუ­რე­ებ­მა, მო­ხე­ლე­ებ­მა ღიად გა­მო­ხა­ტეს პრო­ტეს­ტი, სწო­რედ ამის მერე და­ი­წყო მმარ­თვე­ლი პი­რე­ბის მხრი­დან მუ­ქა­რე­ბი. დე­და­ქა­ლა­ქის მერი სა­კუ­თარ თა­ნამ­შრომ­ლებს რე­ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ით და­ე­მუქ­რა, სა­ჯა­რო მო­ხე­ლე­ე­ბის გან­ცხა­დე­ბა სა­ბო­ტა­ჟად და სა­ხელ­მწი­ფო გა­დატ­რი­ა­ლე­ბა­ში თა­ნა­მო­ნა­წი­ლე­ო­ბად შე­ა­ფა­სა.

- თბი­ლი­სის მე­რი­ა­ში 9 წელ­ზე მეტი იმუ­შა­ვეთ და ალ­ბათ ამას გან­სა­კუთ­რე­ბით გა­ნიც­დით...

- კი, ეს ყვე­ლა­ფე­რი კი­დევ უფრო ამი­ტო­მაც მხვდე­ბა გულ­ზე. არა­და, სა­ჯა­რო მო­ხე­ლე­ე­ბი დე­და­ქა­ლა­ქის მე­რის­გან რას ითხო­ვენ? კონ­სტი­ტუ­ცი­ის 78-ე მუხ­ლის დაც­ვას, სა­დაც წე­რია სა­ხელ­მწი­ფო ინ­სტი­ტუ­ტე­ბის მხრი­დან ევ­რო­ინ­ტეგ­რა­ცი­ის ხელ­შე­წყო­ბის ვალ­დე­ბუ­ლე­ბა. ის კი ამას სა­ბო­ტაჟს და გა­დატ­რი­ა­ლე­ბა­ში თა­ნა­მო­ნა­წი­ლე­ო­ბას უწო­დებს, სახ­ლში უშ­ვებს პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლებს, იმუქ­რე­ბა რე­ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ით. ცხა­დია, ეს და­ში­ნე­ბის­თვის სჭირ­დე­ბა, სრუ­ლი კონ­ტრო­ლის და­სამ­ყა­რებ­ლად. სო­ცი­ო­ლო­გი­უ­რი გა­მოკ­ვლე­ვის თა­ნახ­მად, 82%-მდე ადა­მი­ანს მი­აჩ­ნია, რომ ქვე­ყა­ნა­ში პო­ლი­ტი­კუ­რი კრი­ზი­სია და 78% ფიქ­რობს, რომ ამა­ში დამ­ნა­შა­ვეა „ქარ­თუ­ლი ოც­ნე­ბა“. ამ ციფ­რებ­ში მათი მხარ­და­ჭე­რე­ბიც შე­დი­ან, ამ­დე­ნა­დაა გა­და­სუ­ლი სა­ჯა­რო სამ­სა­ხუ­რებ­შიც, ქუ­ჩა­შიც ე.წ. ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა რეპ­რე­სი­ებ­ზე, მათ სჭირ­დე­ბათ ჩა­ახ­შონ საპ­რო­ტეს­ტო მუხ­ტი და ამ გზით "მო­აგ­ვა­რონ" პო­ლი­ტი­კუ­რი კრი­ზი­სი... ამი­ტო­მაც იკ­რი­ბე­ბა ხალ­ხი, პო­ლი­ტი­კუ­რი პარ­ტი­ე­ბის წევ­რე­ბი ყო­ველ სა­ღა­მოს რუს­თა­ველ­ზე, ძა­ლი­ან მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია ქუ­ჩის პრო­ტეს­ტი, მას არ ჰყავს ლი­დე­რი და არც რო­მე­ლი­მე პო­ლი­ტი­კუ­რი სუ­ბი­ექ­ტი ცდი­ლობს ამ სა­ხალ­ხო პრო­ტეს­ტის მით­ვი­სე­ბას. პრო­ტესტს გა­რეთ გა­მო­აქვს პო­ლი­ტი­კუ­რი კრი­ზი­სი და ხი­ლუ­ლი ხდე­ბა.

- არც ისე დიდი ხნის წინ, 2024 წლის 1-ელ ოქ­ტომ­ბერს პო­ლი­ტი­კის­კენ გად­მოდ­გით ნა­ბი­ჯი. რო­გორ ფიქ­რობთ, სწო­რი გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა იყო?

- ჩემი პო­ლი­ტი­კა­ში წა­მოს­ვლა არ­სე­ბულ­მა სი­ტუ­ა­ცი­ამ გა­ნა­პი­რო­ბა. ყო­ველ­თვის აქ­ტი­უ­რი მო­ქა­ლა­ქე ვი­ყა­ვი, საპ­რო­ტეს­ტო აქ­ცი­ებ­ზეც გა­მოვ­დი­ო­დი, მაგ­რამ პო­ლი­ტი­კა­ში წას­ვლა­ზე არ ვფიქ­რობ­დი. პო­ლი­ტი­კა­ში ყოფ­ნა უდი­დე­სი პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბაა ხალ­ხის წი­ნა­შე.არ­ჩევ­ნე­ბამ­დე ერთი თვით ადრე შე­მო­ვე­დი პო­ლი­ტი­კა­ში და შე­ვუ­ერ­თდი "კო­ა­ლი­ცია ცვლი­ლე­ბის­თვის" გუნდს. მარ­ტი­ვი გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა არ იყო, ბევ­რი ვი­ფიქ­რე, მა­შინ ბრძო­ლის წინა ხაზი არ­ჩევ­ნებ­ზე გა­დი­ო­და, აქ და­ვი­ნა­ხე ჩემი თავი, რომ რა­ღაც წვლი­ლის შე­ტა­ნა შე­მეძ­ლო. მას მერე არც ისე დიდი დრო გა­ვი­და, ჯერ­ჯე­რო­ბით ჩემს თავს პო­ლი­ტი­კო­სად არ ვთვლი. მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ იქამ­დეც, რბი­ლად რომ ვთქვათ, ტურ­ბუ­ლენ­ტუ­რი იყო პო­ლი­ტი­კუ­რი სივ­რცე, არ ვნა­ნობ ამ ნა­ბიჯს.

ვარ ისეთ გუნდში, სა­დაც სა­ერ­თო ღი­რე­ბუ­ლე­ბე­ბი გვაქვს, სა­ერ­თო მიზ­ნე­ბი. ბევ­რი სა­ინ­ტე­რე­სო ახა­ლი ადა­მი­ა­ნია ჩვენ­თან. არ­სე­ბობს ლი­დე­რებ­თან მსჯე­ლო­ბის, კა­მა­თის სივ­რცეც, ხში­რად მე­კი­თხე­ბი­ან ამას და ამი­ტო­მაც ვა­ზუს­ტებ. ეს არ არის უბ­რა­ლოდ მორ­ჩი­ლი გუნ­დი, რო­მე­ლიც ვინ­მეს მიერ იმარ­თე­ბა, არც სა­კი­თხია ასე და­ყე­ნე­ბუ­ლი ლი­დე­რე­ბის­გან. არ­ჩევ­ნე­ბამ­დე ბევ­რი რამ გა­კეთ­და, მაგ­რამ ბევ­რი რამ გა­სა­კე­თე­ბე­ლია კი­დევ. ახა­ლი შექ­მნი­ლი პარ­ტი­აა, სა­დაც მიმ­დი­ნა­რე­ობს მუ­შა­ო­ბა მი­მარ­თუ­ლე­ბე­ბის, სფე­რო­ე­ბის მი­ხედ­ვით, იქ­ნე­ბა ეს მარ­თლმსა­ჯუ­ლე­ბის სის­ტე­მა, ადა­მი­ა­ნე­ბის უფ­ლე­ბე­ბი, გა­ნათ­ლე­ბა, სო­ცი­ა­ლუ­რი პო­ლი­ტი­კა, კულ­ტუ­რა, ეკო­ნო­მი­კა თუ სხვა... ვმსჯე­ლობთ იმა­ზეც, რო­გორ შე­იძ­ლე­ბა პრო­ტეს­ტის გა­ფარ­თო­ე­ბა და სა­კუ­თა­რი ამომ­რჩევ­ლე­ბის მო­ზიდ­ვა. ბევრ ახალ სი­ახ­ლე­საც ვნერ­გავთ, რისი გა­კე­თე­ბაც არ­ჩევ­ნე­ბამ­დე ვერ მო­ეს­წრო.

- სა­ჯა­რო სამ­სა­ხურ­ში კონ­კრე­ტუ­ლად რას საქ­მი­ა­ნობ­დით?

- კულ­ტუ­რის, გა­ნათ­ლე­ბის, სპორ­ტი­სა და ახალ­გაზ­რდო­ბის სა­ქა­ლა­ქო სამ­სა­ხურ­ში ვმუ­შა­ობ­დი. არ ვი­ყა­ვი გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბის მიმ­ღე­ბი პირი. ჩემი გან­ყო­ფი­ლე­ბის უფ­რო­სიც კი ვერ იღებ­და გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბას, მო­ად­გი­ლეს­თან მი­დი­ო­და, ის მო­ად­გი­ლე თა­ვის ზემ­დგომ­თან, სა­ქა­ლა­ქო სამ­სა­ხუ­რის უფ­როს­თან. სა­ბო­ლო­ოდ, ელე­მენ­ტა­რულ თე­მებ­ზეც კი სა­ქა­ლა­ქო სამ­სა­ხუ­რის უფ­რო­სის გა­რე­შე გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა არ მი­ი­ღე­ბო­და. მო­მა­ვალ­ში, რო­დე­საც რე­ფორ­მე­ბი ჩა­ტარ­დე­ბა, აქაც უნდა მოხ­დეს ცვლი­ლე­ბა, რომ პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბა გა­და­ნა­წილ­დეს ქვე­და რგოლ­ზეც, მარ­ტივ სა­კი­თხებ­ზე გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბის მიმ­ღე­ბი არ უნდა იყოს მხო­ლოდ სა­ქა­ლა­ქო სამ­სა­ხუ­რის უფ­რო­სი. ეს პრო­ცეს­ში მეტ ჩარ­თუ­ლო­ბას გაზ­რდის და სა­ჯა­რო მმარ­თვე­ლო­ბის გან­ვი­თა­რე­ბი­სა და წინსვლის ერთ-ერთი წი­ნა­პი­რო­ბა იქ­ნე­ბა.

- ძვე­ლი სამ­სა­ხუ­რის მი­მართ ნოს­ტალ­გია ხომ არ გა­გიჩ­ნდათ?

- აბ­სო­ლუ­ტუ­რად არა, სა­დაც ვარ, იქ თავს კარ­გად ვგრძნობ. ვფიქ­რობ, რომ სწო­რი გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა მი­ვი­ღე, რად­გან ცხოვ­რე­ბა­ში მეტი შე­საძ­ლებ­ლო­ბა მო­მე­ცა. აქ მე­ტად ვარ ჩარ­თუ­ლი მიმ­დი­ნა­რე პრო­ცე­სებ­ში, მეტი შე­საძ­ლებ­ლო­ბაა აკე­თო კარ­გი საქ­მე­ე­ბი, შენი იდე­ე­ბი გა­ნა­ვი­თა­რო, თუ სხვა კარგ იდე­ებს ლო­ბი­რებ­დე, ის­წავ­ლო. გუნდში და მის მიღ­მა მყავს თა­ნა­მო­აზ­რე­ე­ბი, მომ­წონს მათ­თან ერ­თად მუ­შა­ო­ბა. ამი­ტომ არა­ნა­ი­რი ნოს­ტალ­გია და სი­ნა­ნუ­ლი არ მაქვს.

- 2023 წლის 7 მარ­ტის შემ­დეგ - "ქალი ევ­რო­კავ­ში­რის დრო­შით" - გი­წო­დეს... და­უ­ვი­წყა­რია თქვე­ნი კად­რე­ბი - აქ­ცი­ის დაშ­ლი­სას თქვე­ნი თავ­გან­წი­რუ­ლი საქ­ცი­ე­ლი. ამის შემ­დეგ სა­ჯა­რო სამ­სა­ხურ­ში თქვენ მი­მართ პო­ლი­ტი­კუ­რი ნიშ­ნით რა­ი­მე ტი­პის შე­ვიწ­რო­ე­ბა ხომ არ ყო­ფი­ლა, ან გაფრ­თხი­ლე­ბა, შე­ნიშ­ვნა ხომ არ მი­გი­ღი­ათ?

- ამ კი­თხვით მო­უ­მარ­თავთ არა მხო­ლოდ ად­გი­ლობ­რივ ჟურ­ნა­ლის­ტებს, არა­მედ უცხო­ურ მე­დი­ა­საც. და­სა­მა­ლი არა­ფე­რი მაქვს, მსგავს რამე რომ ყო­ფი­ლი­ყო, აუ­ცი­ლებ­ლად ვი­ტყო­დი...

- 2023 წლის 7 მარტს რომ და­ვუბ­რუნ­დეთ, რო­დე­საც ევ­რო­კავ­ში­რის დრო­შით და­მიზ­ნე­ბულ წყლის ჭავლს ეწი­ნა­აღ­მდე­გე­ბო­დით, თქვე­ნი მე­უღ­ლე სად იყო?

- საპ­რო­ტეს­ტო ქალ­თა მარ­შზე წას­ვლას 8 მარტს ვგეგ­მავ­დი, რად­გან ვი­ცო­დი, 7 მარტს ამ კა­ნონს კენ­ჭს არ უყ­რიდ­ნენ, მაგ­რამ ოც­ნე­ბამ აქაც და­არ­ღვია პი­რო­ბა. ეს ინ­ფორ­მა­ცია მე და ჩემ­მა მე­უღ­ლემ კლი­ნი­კის მი­სა­ღებ­ში გა­ვი­გეთ. იქი­დან ორი­ვე პირ­და­პირ რუს­თა­ველ­ზე წა­ვე­დით და ჩემს და­საც შევ­ხვდით. დრო­შა იქვე, აქ­ცი­ა­ზე შე­ვი­ძი­ნე... რა­ღაც მო­მენ­ტში და­ი­ძა­ბა სი­ტუ­ა­ცია, მშვი­დო­ბი­ა­ნი აქ­ცი­ის დაშ­ლის­კენ მოგ­ვი­წო­დებ­დნენ, გა­უშ­ვეს მხუ­თა­ვი აირი, ჩემი მე­უღ­ლე სი­ტუ­ა­ცი­ის და­საზ­ვე­რად წა­ვი­და, რომ გა­ე­გო, რა ხდე­ბო­და. ვფიქ­რობ­დი, ნუთუ უკვე რუ­სეთ­ში გა­ვიღ­ვი­ძეთ?! აქ­ცია აბ­სო­ლუ­ტუ­რად მშვი­დო­ბი­ა­ნი იყო, პრო­ტეს­ტის უფ­ლე­ბა­საც გვარ­თმე­ვენ?! მე და ჩემი და აღარ და­ვე­ლო­დეთ ჩემს მე­უღ­ლეს და ჩი­ტა­ძის მი­მარ­თუ­ლე­ბით წა­ვე­დით, სა­დაც უკვე იდ­გნენ რო­ბო­კო­პე­ბი და იდგა წყლის ჭავ­ლის მან­ქა­ნა. რა­ღაც მო­მენ­ტში, ჩემი დაც დავ­კარ­გე - რო­გორც მერე გა­ვარ­კვიე, რო­ბო­კო­პე­ბის მი­მარ­თუ­ლე­ბით გაქ­ცე­უ­ლა... შემ­დეგ კი იყო ის, რაც უკვე ყვე­ლამ ნა­ხეთ...

- ადა­მი­ა­ნე­ბი, რომ­ლე­ბიც თქვენ გარ­შე­მო იყ­ვნენ და თქვენს დაც­ვას ცდი­ლობ­დნენ, თვი­თო­ნაც ჭავ­ლის და­მიზ­ნე­ბის გამო ძირს ეცე­მოდ­ნენ... მახ­სოვს, მერე წი­თელ­ქუ­დი­ან ბიჭს ეძებ­დით. იპო­ვეთ?

- არა­ვის ვიც­ნობ­დი, არც იმ წი­თელ­ქუ­დი­ან ბიჭს, რო­მე­ლიც შემ­დეგ "რა­დიო თა­ვი­სუფ­ლე­ბამ" იპო­ვა და ასე გა­ვი­ცა­ნი. სხვე­ბი დღემ­დე არ ვიცი, ვინ იყ­ვნენ... რა­ღაც მო­მენ­ტში კი მქონ­და პრო­ტეს­ტის გაც­და, რა­ტომ მა­კა­ვებ­დნენ, - ისე­თი აღ­შფო­თე­ბუ­ლი და გაბ­რა­ზე­ბუ­ლი ვი­ყა­ვი, წას­ვლა ბო­ლომ­დე მინ­დო­და, მაგ­რამ სა­ბო­ლო­ოდ ის ერ­თი­ა­ნო­ბის კად­რი იყო ყვე­ლა­ზე ზუს­ტი, რაც ჩვე­ნი შე­უ­პო­ვა­რი ბრძო­ლის ში­ნა­არს გა­მო­ხა­ტავს...

- იმ წყლის ჭავ­ლის გამო სხე­ულ­ზე თქვენც გქონ­დათ ჰე­მა­ტო­მე­ბი, ხომ?

- კი... სა­ერ­თოდ არა­სა­ჯა­რო ადა­მი­ა­ნი ვარ. ჩემ მი­მართ გა­ჩე­ნი­ლი დიდი ინ­ტე­რე­სი და ყუ­რა­დღე­ბა შოკს იწ­ვევ­და. ივა­ნიშ­ვი­ლის რე­ჟიმ­მა შეძ­ლო, რომ დავ­თმე ჩემი კომ­ფორ­ტის ზონა და სა­ჯა­რო პირი გავ­ხდი.... დღემ­დე ვფიქ­რობ, რომ გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი არა­ფე­რი გა­მი­კე­თე­ბია, ხალ­ხს თვა­ლიც და­უ­კარ­გავს, სი­ცო­ცხლეც და­უთ­მია იდე­ე­ბის­თვის ბრძო­ლა­ში... მერე მივხდი, რომ ამ ფაქტს, სა­ყო­ველ­თაო ყუ­რა­დღე­ბას, ვერ გა­ვექ­ცე­ო­დი და ასე მი­ვი­ღე ეს რე­ა­ლო­ბაც და გა­დავ­დგი შემ­დე­გი ნა­ბი­ჯიც.

- პრო­ფე­სი­ით ვინ ხართ?

- სო­ცი­ო­ლო­გი, თბი­ლი­სის სა­ხელ­მწი­ფო უნი­ვერ­სი­ტე­ტი და­ვამ­თავ­რე. მა­შინ ფი­ლო­სო­ფია-სო­ცი­ო­ლო­გი­ის ფა­კულ­ტე­ტი იყო, "წი­თელ დიპ­ლომ­ზე" და­ვამ­თავ­რე, ას­პი­რან­ტუ­რა­შიც ვსწავ­ლობ­დი, დაც­ვით აღარ და­მი­ცავს. და­ვო­ჯახ­დი და ჩემი გეგ­მე­ბიც შევ­ცვა­ლე. მი­მუ­შა­ვია ინ­ტერ­ვი­უ­ე­რად, ლა­ბო­რან­ტად, უნი­ვერ­სი­ტეტ­ში სე­მი­ნა­რებს ვა­ტა­რებ­დი, ვმო­ნა­წი­ლე­ობ­დი პრო­ექ­ტში, ვი­ყა­ვი სა­ჯა­რო მო­ხე­ლე...

- ერთი შვი­ლი გყავთ?

- კი, ერთი ბიჭი, რო­მელ­საც თა­ვი­სი ოჯა­ხი ჰყავს, მაგ­რამ ბე­ბია ჯერ არ ვარ.

- პო­ლი­ტი­კას რომ და­ვუბ­რუნ­დეთ - დღეს ოპო­ზი­ცი­ის მი­მარ­თაც საყ­ვე­დუ­რე­ბი გა­ის­მის, რომ მო­ი­სუს­ტე­ბენ... არ­სე­ბულ სი­ტუ­ა­ცი­ა­ში გა­მო­სავ­ლად რას მი­იჩ­ნევთ?

- ავ­ტო­რი­ტა­რულ რე­ჟი­მებ­ში ოპო­ზი­ცია არაა ძლი­ე­რი, ასე­ვეა ჩვენ­თა­ნაც. ბევ­რი ადა­მი­ა­ნის­გან მო­მის­მე­ნია, რომ ხმა მის­ცა პარ­ტი­ას თუ კო­ა­ლი­ცი­ას არა მას­თან ძლი­ე­რი კავ­ში­რის, სა­კუ­თა­რი თა­ვის პო­ლი­ტი­კურ სუ­ბი­ექტთან იდე­ო­ლო­გი­უ­რი სი­ახ­ლო­ვის მი­ხედ­ვით, არა­მედ გა­მო­რი­ცხვის მი­ხედ­ვით, მეტ-ნაკ­ლე­ბი სიმ­პა­თი­ით. ამას რო­გორც უკვე აღ­ვნიშ­ნე, აქვს თა­ვი­სი ახ­სნაც, ავ­ტო­რი­ტა­რუ­ლი რე­ჟი­მი. ასე­ვე, ალ­ბათ გახ­სოვთ, პრე­ზი­დენ­ტის სი­ტყვა, ქარ­თუ­ლი ქარ­ტი­ის წარ­დგე­ნი­სას, რომ არ­სე­ბუ­ლი პო­ლი­ტი­კუ­რი და სა­არ­ჩევ­ნო გა­რე­მო არ იძ­ლე­ვა შე­საძ­ლებ­ლო­ბას ჩვე­უ­ლებ­რი­ვი არ­ჩევ­ნე­ბის ჩა­სა­ტა­რებ­ლად, სა­დაც იქ­ნე­ბა შე­საძ­ლებ­ლო­ბა პო­ლი­ტი­კურ პროგ­რა­მის წარ­სად­გე­ნად, ამ არ­ჩევ­ნებ­ზე უნდა გა­დავ­წყვი­ტოთ არა ის, თუ ვის ვაძ­ლევთ ხმას, არა­მედ რას ვაძ­ლევთ ხმას, ეს არ­ჩევ­ნე­ბი რე­ფე­რენ­დუ­მია, რო­მელ­ზეც ვპა­სუ­ხობთ, გვინ­და თუ არა ევ­რო­პა.

დღეს მეს­მის ბევ­რი საყ­ვე­დუ­რი ამ მი­მარ­თუ­ე­ბი­თაც, რომ არ იყო სა­არ­ჩევ­ნო პროგ­რა­მე­ბი წარ­დგე­ნი­ლი, არა­და, მა­ინც იყო, არა ისე, რო­გორც სა­ჭი­როა ჩვე­უ­ლებ­რი­ვი არ­ჩევ­ნე­ბის დროს, ამი­ტო­მაც გა­ვიხ­სე­ნე პრე­ზი­დენ­ტის სი­ტყვე­ბი, მაგ­რამ მა­ინც იყო პროგ­რა­მის წარ­დგე­ნა, მცი­რე დო­ზით. პო­ლი­ტი­კურ­მა პარ­ტი­ებ­მა, კო­ა­ლი­ცი­ებ­მა აირ­ჩი­ეს პო­ზი­ტი­უ­რი სა­არ­ჩევ­ნო კამ­პა­ნია, ასე მო­იქ­ცა "კო­ა­ლი­ცია ცვლი­ლე­ბის­თვის“. დღეს რე­ა­ლო­ბა გვკარ­ნა­ხობს, რომ სა­ჭი­როა მნიშ­ვნე­ლო­ვან თე­მებ­ზე თან­ხმო­ბა, სა­და­ცაა ეროვ­ნუ­ლი ინ­ტე­რე­სე­ბი და ეს ერ­თო­ბაც არ­სე­ბობს, სრუ­ლი თან­ხმო­ბაა საპ­რო­ტეს­ტო 2 მო­თხოვ­ნა­ში. თან­ხმო­ბაა იმა­ში, რომ არა მარ­ტო პო­ლი­ტი­კურ­მა თა­ნამ­დე­ბო­ბე­ბის პი­რებ­მა უნდა აგონ პა­სუ­ხი, პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბა ეკის­რე­ბა შემ­სრუ­ლებ­ლებ­საც.

დგე­ბა ამ შემ­სრუ­ლებ­ლე­ბის სი­ე­ბი, არის თან­ხმო­ბა სან­ქცი­ე­ბის მო­თხოვ­ნა­ში, თან­ხმო­ბაა პო­ლი­ტი­კუ­რი ნიშ­ნით გა­თა­ვი­სუფ­ლე­ბუ­ლი სა­ჯა­რო პი­რე­ბის აღ­დგე­ნის აუ­ცი­ლებ­ლო­ბა­ში თუ სხვა სა­კი­თხში. დღეს, ამ გად­მო­სა­ხე­დი­დან, ვერ ვხე­დავ ერ­თი­ა­ნი პო­ლი­ტი­კუ­რი ოპო­ზი­ცი­უ­რი გა­ერ­თი­ა­ნე­ბის შე­საძ­ლებ­ლო­ბას, სა­ჭი­რო­ე­ბა­საც. ვნა­ხოთ, მოვ­ლე­ნე­ბის რა გან­ვი­თა­რე­ბა იქ­ნე­ბა. ოპო­ზი­ცი­ურ­მა პარ­ტი­ებ­მა უნდა გა­აძ­ლი­ე­რონ პრო­პა­გან­დას­თან ბრძო­ლა, უნდა იმუ­შა­ონ პრო­ტეს­ტის გა­ფარ­თო­ე­ბა­ზე, წა­რად­გი­ნონ სა­კუ­თა­რი ხედ­ვე­ბი სხვა­დას­ხვა მი­მარ­თუ­ლე­ბით, ესა­უბ­რონ ამომ­რჩევ­ლებს და გა­აქ­ტი­უ­რონ პა­სი­უ­რე­ბი. მოკ­ლედ, მეტი მუ­შა­ო­ბა ოპო­ზი­ცი­ას და სა­კუ­თა­რი დღის წეს­რი­გის შექ­მნა. ლალი ფა­ცია