ჩვილების მოპარვის საქმეზე ბოლო რამდენიმე წელია საქართველოში არაერთი მძიმე ისტორია მოვისმინეთ. როგორ ატყუებდნენ მშობიარობის შემდეგ ქალებს, რომ მათი შვილი დაიღუპა, ჩვილებს კი გარკვეულ ფასად უშვილო წყვილებზე ყიდდნენ.
ჩვილების გაყიდვის საქმე არაერთი ქვეყნისთვის იქცა ტრაგედიად, განსაკუთრებულად ბოლო წლებში, როდესაც უამრავი ადამიანი იკეთებს დნმ-ის ანალიზს და ამ გზით ბიოლოგიურ მშობლებს პოულობენ. დიდი ნაწილი არკვევს, რომ მათ შვილი გარდაცვლილი ეგონათ.
მსგავსი შემთხვევები ხშირია ჩინეთშიც, თუმცა საქართველოსგან განსხვავებით, იქ მცირეწლოვან ბავშვებს იტაცებენ და ყიდიან. მაგალითად 2021 წელს, ქორწილში მომხდარმა ფაქტმა, მსოფლიო შეძრა, როდესაც საქმროს დედამ 20 წლის წინ დაკარგული საკუთარი ქალიშვილი იპოვა და ის მისი მომავალი რძალი აღმოჩნდა. საქმროს დედა ერთდროულად გახდა სიდედრი და დედამთილიც. ჩინეთში ბავშვების გატაცება და მშობლებისგან განშორება რეალურ პრობლემად იქცა. ძებნას მრავალი წელი სჭირდება, მაგრამ ვინც იმედს არ კარგავს, შეუძლია შვილის პოვნა.
ჩინური ქორწილი წარმოუდგენელი დასასრულით
2021 წელს ჯიანსუს პროვინციის სუჟოუში ქორწილი კინოს ჰგავს. ცერემონიის დროს საქმროს დედამ პატარძლის ხელზე ზუსტად ისეთი ნიშანი შენიშნა, როგორიც 20 წლის წინ მის გაუჩინარებულ ქალიშვილს ჰქონდა. საქმროს დედა ძალიან შეძრწუნდა და დაუყოვნებლად ჰკითხა პატარძლის მშობლებს, იყო თუ არა გოგონა მათი ბიოლოგიური ქალიშვილი. წყვილი შოკში ჩავარდა, რადგან არავინ იცოდა საიდუმლოს შესახებ და გაუკვირდათ, როდესაც მსგავსი კითხვა დაუსვეს. საქმროს დედის თქმით, 20 წლის წინ, მათი ქალიშვილი გაუჩინარდა და ვეღარ იპოვეს. პატარძლის დედამ აღიარა, რომ მრავალი წლის წინ გზის პირას გოგონა აიყვანეს და ის მათთვის ქალიშვილი გახდა.
ქორწილი მაინც შედგა
პატარძალი გაოგნებული იყო როდესაც გაიგო, რომ ქალი, რომელიც მისი დედამთილი უნდა გამხდარიყო, ბიოლოგიური დედა აღმოჩნდა. თუმცა ამან ხელი არ შეუშალა ქორწინებას, რადგან აღმოჩნდა, რომ მისი საქმროც ნაშვილები იყო და ის პირველი შვილის გაუჩინარების შემდეგ, აიყვანეს.
ჩინეთში დაკარგული ბავშვების თემა აქტუალური საკითხია
ბავშვის გატაცება დანაშაულია, მაგრამ ის ჩინეთში ადამიანების ცხოვრების თითქმის განუყოფელი ნაწილი გახდა. კანონის შემოღების შემდეგ, რომ ოჯახს შეიძლება ჰყავდეს ერთი შვილი, გაიზარდა როგორც მიტოვებული, ისე გატაცებული ბავშვების რაოდენობა. კრიმინალები მიხვდნენ, რომ ბავშვებით ვაჭრობა მომგებიანი ბიზნესი იყო. ბოლო მონაცემებით, ჩინეთში ყოველწლიურად 70 000-მდე ბავშვი იკარგება და მხოლოდ 1% არის ნაპოვნი. მიუხედავად იმისა, რომ ოფიციალური მონაცემები მიუთითებს, რომ 10000-მდე ადამიანი უგზო-უკვლოდ დაკარგულად ითვლება, ისინი ეფუძნება კონკრეტულ შემთხვევებს. სინამდვილეში, კიდევ ბევრი გატაცება ხდება.
ბავშვების ქურდები ტრადიციულად შავი ნიღბიანი ბოროტი ადამიანები არ არიან. მაგალითად, ჩინეთში ბავშვების ქურდობის მთელ ისტორიაში, ყველაზე პროდუქტიული „ყაჩაღი“ აღმოჩნდა მოხუცი ქალი, რომელმაც რამდენიმე ასეული ბავშვი მოიპარა, მათ ნარკოტიკებით გაჟღენთილ კანფეტებს აჭმევდა. ჩინეთში ბავშვების მასობრივი გაუჩინარების შემდეგ, შემოიღეს კანონი, რომლის მიხედვითაც არც ერთი ბავშვი არ უნდა დარჩეს მარტო, თუნდაც ერთი წუთით.
საბავშვო ბაღიდან ბავშვის გაყვანის უფლება მხოლოდ მშობელს აქვთ და შენობაში შესვლა ეკრძალებათ. სასეირნოდ გასვლისას მშობლებს უნდა ჰქონდეთ ბავშვის საბუთები, რომ დაადასტურონ, რომ ეს მათი შვილია. ის, რაც ველურად ეჩვენებათ სხვა კულტურის წარმომადგენლებს, ჩინელებისთვის ნორმალურად ითვლება, მაგალითად, როდესაც ბავშვი მშობელზე მიბმული დადის.
ეს თითქოს ძაღლის გასეირნებას ჰგავს, მაგრამ არა იმიტომ, რომ შვილი არ უყვართ, არამედ სიფრთხილის მიზნით. კრიმინალები იმდენად გათავხედდნენ, რომ ბავშვებს პირდაპირ მშობლის თვალწინ იტაცებენ. სწორედ ამიტომ არის ამდენი ტექნოლოგიური მოწყობილობა ბავშვებისთვის GPS პროგრამები რათა თვალყური ადევნონ მათ ადგილმდებარეობას.
დედა-შვილის შეხვედრა 30 წლის შემდეგ
წლები დასჭირდათ ჩინელებს ბავშვის გატაცების საკითხს სერიოზულად მოჰკიდებოდნენ. პოლიცია დიდად თავს არ იწუხებდა დაკარგული ბავშვების მოძებნით. აღშფოთებამ პიკს მიაღწია, როდესაც ბავშვების მოპარვა სათამაშო მოედნებიდან დაიწყეს და ზოგჯერ მშობლების ხელიდანაც კი სტაცებდნენ. განსაკუთრებით იპარავდნენ პატარა ბიჭებს, რომლებიც ითვლებოდნენ საგვარეულო ხაზის გამგრძელებლებად და ოჯახს მხოლოდ ერთი მცდელობა ჰქონდა ბავშვის გაჩენის.
პატარძლის შემთხვევა, რომელშიც დედამ დაკარგული ქალიშვილი იცნო, იშვიათი შემთხვევა არ არის. 2020 წელს მშობლებმა გამოიყენეს დნმ სხვა პროვინციაში მცხოვრები შვილის საპოვნელად. მაგრამ ამას 30 წელი დასჭირდა. ბიჭი მოედნიდან გაიტაცეს, როცა მამამისი წყლის ბოთლის ასაღებად გავიდა. ეს მომენტი საკმარისი აღმოჩნდა დამნაშავეებისთვის. დედამ სამსახური დატოვა და მთელი სიცოცხლე შვილის ძებნას მიუძღვნა. ამ დროის განმავლობაში მან შექმნა აქტივისტების ჯგუფი და დაეხმარა რამდენიმე ბავშვს ოჯახებში დაბრუნებაში.
ბავშვების მოსაძებნად გაკეთდა სპეციალური დნმ-ის მონაცემთა ბაზა, რომელშიც შედის მშობლების სისხლის ანალიზის შედეგები, ვინც შვილები დაკარგეს.
როგორც ჩანს, ნაწილობრივ გულგრილობის გამო, ბავშვებისთვის არის შავი ბაზარი, სადაც ბიჭები 12350 დოლარი ღირს, გოგოები კი 920 დოლარი. ეს ფასი იყო 2015 წელს. უცხო ქვეყნის მოქალაქეები, რომლებსაც არ შეუძლიათ შვილის გაჩენა, სარგებლობენ ამ შესაძლებლობით, თუმცა თავშესაფარს შეეძლო გადაეხადა $5500. მაგრამ შვილად აყვანისთვის, თქვენ უნდა შეავსოთ დოკუმენტები და ყველა ზრდასრული ვერ აკმაყოფილებს მოთხოვნებს, ამიტომ ზედმეტი პრობლემების გარეშე, მათ ურჩევნიათ უბრალოდ იყიდონ ბავშვი.