"ერთადერთი, ვისთანაც შეხვედრა ღირს, ბიძინა ივანიშვილია... ვიდრე საზოგადოება გახლეჩილია, გამოსავალზე ლაპარაკი ძნელია" - ნელი აგირბა მიმდინარე მოვლენებზე
"ჩემი მხარდამჭერები" და "მოწინააღმდეგეები", უნდა არსებობდეს "ჩვენ", - ამბობს ჟურნალისტი ნელი აგირბა და ქვეყანაში არსებულ მდგომარეობაზე საკუთარ ხედვას გვიზიარებს.
- ეს დღეები ჩვენს განცდებს ვაკვირდები და რასაც ვხედავ, ერთობის აუცილებლობაა. გააჩნია, რა შრიდან შევხედავთ ამ ყველაფერს, რაც ხდება. თუ ჩვენ ამ ამბავს შევხედავთ, როგორც გამოღვიძებას, ცალსახად პოზიტიური მოვლენაა, რაც უნდა მძიმე განსაცდელები და მოვლენები ახლდეს. გამოიხატება ბრაზი, გაღიზიანება, აგრესია. ტკივილები ბევრია, მაგრამ ტკივილები ხომ მშობიარობის თანმხლები პროცესია. ნელ-ნელა ვიწმინდებით იმ დაგროვილისგან, რაც ათწლეულების განმავლობაში (პერიოდული აფეთქებებით), დიდი ხნის უსუსურობის განცდამ მოიტანა. ახლა იმდენად მდგრადი პროცესია, რომ დამაიმედებელი შეიძლება ეწოდოს. ჩვენი ქვეყნის საზოგადოებამ შეიძლება დაიბრუნოს ღირსება და ღირსებიდან თავისუფლება.
ოღონდ ახლა ბეწვის ხიდზე გავდივართ. როდესაც გათავისუფლება ხდება რეპრესირებული მდგომარეობებიდან, ყოველი შემდგომი აპათიიდან თუ გადადიხარ აგრესიაში ან აგრესიიდან გამბედაობაში, სიამაყეში, ეს იმდენად დიდი შვებაა, რომ შეიძლება ამაში ჩარჩე, დაიჯერო და აღარ გააგრძელო სვლა თავისუფლებისკენ, ერთობისკენ, სიხარულისკენ. იქიდან გამომდინარე, რომ პროცესი მდგრადად მიდის, მჯერა და ვხედავ, ერთობის პოტენციალი არის. მიუხედავად იმისა, რომ პერიოდულად გონება მორიგეობით ყველას გვებინდება, ვიღაც ფხიზლად რჩება და დანარჩენებს ის ეხმარება აზრზე მოსვლაში. ჯერჯერობით ასეა და იმედი მაქვს, ფხიზლად მყოფი ადამიანების რაოდენობა გაიზრდება. არ მინდა ვთქვა სიტყვები: "ორი პოლუსი", მაგრამ არის ღირებულებითი დაპირისპირებები, არა მხოლოდ ორ პოლუსზე, შიგნით პერსონალურ დონეზეც. ნელ-ნელა ეს ყველაფერი დაიწმინდება. კეთილდღეობა ხომ ყველას უნდა.
- ყველას გვინდა კეთილდღეობა, აქციის მონაწილეებს უნდათ ამ ქვეყნის ევროპული მომავალი. ხელისუფლება ამბობს, რომ ევროპული კურსიდან არ გადაუხვევია, რომ ეს ჩაწერეს კონსტიტუციაში და ამით გაამყარეს პოლიტიკური ვექტორი. ამ ქვეყანაში თითქოს ყველას ერთი მიზანი აქვს, რეალურად კი რა გვჭირს, ეს დაპირისპირება რის გამოა?
- პირველ რიგში, უნდობლობის გამო. ჩემი ხედვით არის რაღაცები, რაც ფარულად მიდის ან არც მიდის, მაგრამ როცა რაღაც გაუმჭვირვალედ ხდება, მერე ეჭვი ჩნდება, რომ ბევრი სხვა ამბავიც გაუმჭვირვალედ ხდება. მსოფლმხედველობებს შორის განსხვავებები ახლა უნდა დაახლოვდეს, მაგრამ ჩვენ ის სხვა მტერი გვგონია.
- სადამდე შეიძლება ეს მდგომარეობა გაგრძელდეს?
- გამოსავალი ერთობისკენ სვლაა, ამ ნარატივით სიარული ყველა მხრიდან. პირველ რიგში, ეს საზოგადოებაში უნდა მოხდეს. ხელისუფლება საზოგადოების დაკვეთის შემსრულებელი უნდა იყოს. მისი ძალაუფლების წყარო ხალხია. თუ ხალხი ერთობაში შეთანხმდება, განსხვავებულობების მიუხედავად, ერთი მიზანი რომ გვაქვს და ამ მიზნამდე ერთად უნდა მივიდეთ, მაშინ ვინც უნდა იყოს ხელისუფლებაში, სხვა შანსი არ დარჩება, მოუწევს მოუსმინოს ადამიანებს, თუ საჭირო გახდება ძალაუფლების დათმობა, დათმოს. ვიდრე გახლეჩილია საზოგადოება, მანამდე გამოსავალზე ლაპარაკი ძნელია.
- მიგაჩნიათ, რომ ეს ხელისუფლება ევროპული კურსიდან გადახვევას ცდილობს?
- მიმაჩნია, რომ ხელისუფლებამ ამ ეტაპზე უღალატა საკუთარ საზოგადოებასთან გულწრფელი და ღია ურთიერთობის პრინციპს, ამას ნამდვილად ვგრძნობ. დანარჩენი უკვე ამ გულწრფელ ურთიერთობაში უნდა გაიხსნას. მე არ ვარ პოლიტოლოგი, პრემიერის განცხადებაზე რომ ვიმსჯელო, მაგრამ შემიძლია ვთქვა, რომ ეს ცნობილი განცხადება მოლაპარაკებების შეჩერებაზე, ცალსახად პროვოკაციულია. არ ვიცი, რა პროცედურებს გულისხმობდა ჩვენი ურთიერთობა ევროკავშირთან, ეს განცხადება რომ არ გაკეთებულიყო და პროცედურულად რა შეიცვალა ამ განცხადებით, მაგრამ როგორც ქვეყნის გარეთ, ისე ქვეყნის შიგნით, მაინც პროვოკაციულია.
საკითხს ძალიან მარტივად, ადამიანური ურთიერთობის პრიზმიდან შევხედოთ. ჩვენ გვინდა რაღაც ურთიერთობაში ვიყოთ ერთმანეთთან, მეორე მხარემ თქვა, ჯერ შესაბამისობაში ხარ მოსასვლელი ამ ურთიერთობაში ყოფნისთვისო. თუკი მე ვხურავ ამ მოლაპარაკებებს და ვამბობ, ჩემთვის ვიმუშავებ და მერე ვილაპარაკოთ, ეს იმის ნიშანია, რომ ამ ურთიერთობაში ყოფნა დიდად არ მინდა, ეს მოლაპარაკებები დისკომფორტს მიქმნის. მე ვრისკავ და ხელიდან ვუშვებ შესაძლებლობას, დახმარება მივიღო ამ პროცესში. თუ მეორე მხარეს აქვს გამოცდილება, უკვე მისულია იმ წერტილამდე, სადაც მე უნდა მივიდე და მე ამ თემაზე მასთან ლაპარაკის შესაძლებლობას ხელიდან ვუშვებ, ეს მინიმუმ ირაციონალურია. დაახლოება მხოლოდ კომუნიკაციის საფუძველზე ხდება...განაგრძეთ კითხვა