რაში დასჭირდა რუსეთს ჩრდილო კორეელი ჯარისკაცები, რას ელის ამისგან კიმ ჩენ ინი და როგორ იმოქმედებს სამხრეთ კორეა? -  უახლესი ამბები უკრაინის ფრონტიდან

The War Zone-სთვის მიცემულ ინტერვიუში, უკრაინის თავდაცვის სამინისტროს დაზვერვის მთავარი სამმართველოს ხელმძღვანელმა კირილ ბუდანოვმა განაცხადა, რომ უკრაინაში ომში მონაწილეობის მისაღებად რუსეთის აღმოსავლეთში მომზადებას გადის დაახლოებით 11 ათასი ჩრდილოკორეელი ქვეითი. ბრიუსელში ვიზიტისას, უკრაინის პრეზიდენტმა ვოლოდიმირ ზელენსკიმ დაადასტურა ეს ინფორმაცია და განაცხადა, რომ უკრაინის წინააღმდეგ შეიძლება ამოქმედდეს 10 ათასი ჩრდილოკორეელი ჯარისკაცი.

სამხრეთ კორეა თავის მხრივ იტყობინება, რომ ჩრდილოეთ კორეის ჯარების რუსეთში გაგზავნა საერთაშორისო უსაფრთხოებისთვის სერიოზულ მუქარას წარმოადგენს და სეული ყოველი ხელმისაწვდომი საშუალებით მოახდენს რეაგირებას - ნათქვამია ქვეყნის პრეზიდენტის ადმინისტრაციის განცხადებაში.

საერთაშორისო ურთიერთობის სპეციალისტი, GIPA-ს პროფესორი გიორგი კობერიძე ambebi.ge-სთან საუბარში განმარტავს, რა პრეცედენტთან გვაქვს საქმე - რაზე მიანიშნებს ჩრდილოეთ კორეის სამხედრო ძალების მონაწილეობა რუსეთ-უკრაინის ომში და აქედან გამომდინარე, რა გამოწვევის წინაშე დგას მსოფლიო.

- მართალია, რუსეთი უარყოფს, მაგრამ ბუდანოვის და ზელენსკის განცხადებით, 11 ათასი ჩრდილოკორეელი ჯარისკაცი მზადაა ომში ჩართვისთვის. რას ცდილობს რუსეთი, ასე გაუჭირდა პროფესიონალი სამხედრო ძალის რესურსის მხრივ, თუ სხვა მიზანი აქვს? ან კიმ ჩენ ინს რა რჯის, რა ინტერესი აქვს?

- ამ ინფორმაციას აშშ-ც ადასტურებს და სამხრეთ კორეაც, რაც საკმარისი მტკიცებულებაა, რომ დავიჯეროთ. ეს იმის მანიშნებელია, რომ რუსეთი ცდილობს ამ ომის მასშტაბის გაზრდას და სხვა ქვეყნების ჩართვის პრეცედენტს. მას თუ ყველაფერი ასე უბრალოდ შერჩა, შეიძლება ეს გულისხმობდეს შემდგომში სხვა ქვეყნების სამხედროების დახმარებასაც, როგორიც შეიძლება იყოს იგივე ვენესუელა, ირანი, ისეთი აგრესიული სახელმწიფოები, რომელთაც ცოცხალი მასა, ჯარი ჰყავს და მისი გამოყენება რუსეთს შეუძლია. თუმცა ბრიტანეთის პრემიერს კეი სტარმერს რომ დავესესხოთ, ის ამბობს, რომ აღნიშნული ფაქტი იმ რეალობაზე მიანიშნებს, რომ რუსეთს გაუჭირდა პროფესიონალ სამხედროებში, რაც ფაქტია. ესეც ერთგვარი მინიშნებაა, მაგრამ მეორეს მხრივ, ეს არის საზარბაზნე ხორციც და კიდევ ერთი მძიმე ფაქტის მანიშნებელი, რომ შესაძლებელია ეს უკან დაბრუნებული გაწვრთნილი, მომზადებული ჩრდილოკორეელი სამხედროები შემდგომში გახდნენ ინსტრუქტორები საკუთარ ქვეყანაში, მოამზადონ დამატებითი ნაწილები და შემდგომში ისინი არა მხოლოდ რუსეთის სასარგებლოდ, არამედ იმავე სამხრეთ კორეის წინააღმდეგ გამოიყენონ. ეს ყველაფერი იმასაც გულისხმობს, რომ ჩრდილოეთ კორეა ყველანაირი სანქცირების რეჟიმიდან გამოვა იქიდან გამომდინარე, რომ რუსეთი მას ტექნოლოგიურ დახმარებასაც გაუწევს. ეს ყველაფერი კი უკვე იმას ნიშნავს, რომ ცივი ომის სტადიის ყველაზე მძიმე ეპოქაში შევდივართ, რა დროსაც მსოფლიოში სამხედრო-პოლიტიკური გადანაწილება ხდება და ამ პროცესში რუსეთი საკმაოდ აგრესიულ მეთოდებს მიმართავს. ეს არის ამის გლობალური განშტოება, ამიტომ ვფიქრობ, რომ ეს არ არის მარტო უკრაინის საკითხი, ეს უფრო გლობალური მშვიდობისთვის საფრთხის შემცველია. ასევე, ხდება უკრაინაში მონაწილე სამხედროებისა და ქვეყნების რაოდენობრივი ზრდა - თუკი აქამდე ჩვენ ვხედავდით, რომ ამ პროცესში ყველა რუსი მონაწილეობდა, ახლა ომში პირდაპირ იწყებს მონაწილეობას ჩრდილოეთ კორეა, რაც ახალი პრეცედენტია შექმნილი.

- და თუკი ეს გლობალური მშვიდობისთვის საფრთხის შემცველია და პროცესში სხვა ქვეყნებიც ჩაერთვებიან, რა გამოწვევის წინაშე დგას მსოფლიო, მასშტაბური მსოფლიო ომის საფრთხის წინაშე ხომ არა?

- შეიძლება მესამე მსოფლიო ომის მასშტაბზე იყოს, მაგრამ ეს უფრო სხვა რამეს მიანიშნებს, იმას, რომ ბევრი აგრესიული სახელმწიფო ავტოკრატიული რეჟიმითურთ ცდილობს საკუთარი სამხედროების გამოყენებას, გაწვრთნას, პრეცედენტების შექმნას, დასავლეთის პასუხის დატესტვას, თუ როგორი იქნება მისი პასუხი და შემდგომ ამ ყველაფრის გამოყენებას საკუთარი ლოკალური მიზნებისათვის (ისევე, როგორც რუსეთისაგან რიგი ტექნოლოგიების მიღებას, რომელსაც ისინი თავის სასარგებლოდ გამოიყენებენ). ზოგადად, ყველა აგრესიული მხარის ინტერესია, რაც შეიძლება მეტი კონფლიქტი იყოს მსოფლიოში, შესაბამისად, ნაკლებად ეცალოთ მისთვის. ჩრდილოეთ კორეისთვის სასურველია რუსეთი იყოს ჩართული აგრესიულ ომებში დასავლეთთან, რუსეთისთვის სასურველია, ჩრდილოეთ კორეა იყოს აგრესიული სამხრეთ კორეასთან და იაპონიასთან მიმართებით, ჩინეთი ამით სარგებლობს იმიტომ, რომ ის ემუქრება ტაივანს... ანუ ეს არ არის ჯაჭვიდან ამოვარდნილი ერთ-ერთი რგოლი, არამედ ჩვეულებრივი ლოგიკური ჯაჭვი, რომელიც უპირისპირდება არა მხოლოდ უკრაინას, არამედ მთელ დასავლეთს. სწორედ ასე მინდა დავინახოთ ეს სურათი იმიტომ, რომ სხვა შემთხვევაში, თუკი ამას უკრაინის კონტექსტიდან შევაფასებთ, იმ რაოდენობის მობილიზაციის ფონზე, რომელიც რუსეთს ჰყავს (საუბარი მაქვს 170 ათას სამხედროზე, რომელიც რუსეთმა 1 მარტამდე უნდა გაიწვიოს), 11და 12 ათასი სამხედრო არ არის ძალიან დიდი, გაწვეულების სადღაც 5-6% გამოდის, ამიტომ უფრო მნიშვნელოვანია გლობალური სურათის დანახვა, ამით გავიგებთ რეალურად, რომ სიტუაცია უკრაინაში არის პრეცედენტული - ბევრი პრეცედენტი იქმნება, რის სანაცვლოდ რიგი აგრესიული სახელმწიფოები იღებენ სანაცვლოდ ტექნოლოგიებს, ფულს, გადამზადებას, რაც შემდგომში შესაძლოა სხვაგანაც იყოს გამოყენებული.

- რა შეიძლება მოიმოქმედოს სამხრეთ კორეამ? პრეზიდენტის ადმინისტრაცია აცხადებს, ყველა საშუალებით მოვახდენთ რეაგირებასო..

- ცხადია, ეს შემთხვევით არ ხდება, ვინაიდან ჩრდილოეთ კორეის პრეზიდენტმა კიმ ჩენ ინმა 1-ლ იანვარს გამოაცხადა, რომ არამშვიდობიანი გზებით აპირებს კორეის გაერთიანებას. ამასთან ერთად, რამდენიმე დღის წინ ვიხილეთ დემილიტარიზებულ ზონაში ხიდების აფეთქება (ამ ორ ქვეყანას შორის არსებობს ყველაზე მილიტარიზებული ზონა, რომელსაც კომიკურად დემილიტარიზებულ ზონასაც უწოდებენ). შესაბამისად, კიმ ჩენ ინი სამხრეთ კორეისთვის დიდ საშიშროებას წარმოადგენს და მისი მხრიდან პასუხი შეიძლება იყოს ძალიან დიდი რაოდენობით ტექნიკის მიწოდება უკრაინისთვის, ასევე, საარტილერიო ჭურვების, რომელსაც ის კოლოსალური რაოდენობით აწარმოებს. აღმოსავლეთ აზიაში თუკი ვინმეს ჰყავს ძალიან ძლიერი ჯარი, ძალიან ძლიერ ტექნიკას ძალიან იაფად აწარმოებს, ეს არის არა იაპონია, არამედ სამხრეთ კორეა, რომელიც მსოფლიოში გამორჩეულად მილიტარიზებული სახელმწიფოა თავისი მილიტარიზებული დედაქალაქითვე (სეულის ქვეშ მთლიანად მიწისქვეშა სამხედრო ბუნკერებია). ცხადია, მან ახლა სიგნალი უნდა გაუგზავნოს ჩრდილოეთ კორეას, სხვა შემთხვევაში, გამოდის, ჩრდილოეთ კორეა იქნება უფრო მძლავრად და დაუსჯელად წარმოდგენილი, ვიდრე სამხრეთ კორეა, რომელმაც თითქოს პასუხი ვერ გასცა ჩრდილოეთის საფრთხეს. ამიტომაცაა, რომ ეს არ არის მხოლოდ უკრაინის პრეცედენტი, ეს არის ფართომასშტაბიანი პრეცედენტი, უბრალოდ, უკრაინა იქცა დასავლური და ავტოკრატიული ღერძის შეხლის წერტილად. თუმცა მეორე ძალიან კარგი ამბავია ის, რომ როგორც ვარაუდობენ, ჩრდილოეთ კორეელები გამოჩნდებიან კურსკის ოლქში და შესაბამისად, ეს ნიშნავს, რომ საომარ ტერიტორიად იქცა რუსეთი და არა უკრაინა. რუსეთი ისჯება და ვიღებთ განადგურებულ კონკრეტულ რუსულ ოლქს, რომელიც ამ ომში, თავის დროზე, ზარ-ზეიმით მონაწილეობდა და მისი მოსახლეობა სიამოვნებით უკრავდა ტაშს რუსების კურსკის მომიჯნავე სუმის ოლქში შესვლას.

- ზელენსკის გამარჯვების ოთხპუნქტიან გეგმაზე, ე.წ. გამარჯვების ფორმულაზე რას იტყვით? პრეზიდენტის რწმუნებით, მისი შესრულება გარდატეხას შეიტანს ომში კიევის სასარგებლოდ და ომიც მალე დასრულდება. ერთ-ერთი პუნქტი უკრაინის ნატოში დაუყოვნებლივ გაწევრებას ითვალისწინებს და ზოგიერთი დასავლური სახელმწიფო მზადაა ეს საკითხი განიხილოს...

- უკრაინა დე ფაქტოდ ნატოს ყველაზე ახლო და მნიშვნელოვანი მოკავშირეა და ერთგვარად ნატოს აღმოსავლეთის უსაფრთხოების ფლანგს წარმოადგენს. ნატოს კარგად ესმის, რომ ახლა, ვიდრე უკრაინა იბრძვის, უკრაინის ალიანსში გაწევრება ვერანაირ ფორმაში ვერ მოხდება, ეს იქნება ნატოსთვის დროის მოგება, რათა გადამზადდნენ, დამატებითი შეიარაღება მოიპოვონ (ნატოს ვგულისხმობ) და აწარმოონ და შემდგომ, როდესაც ომი დასრულდება, უკრაინის გაწევრების მეტი შანსი იქნება, ოღონდ, ერთი პირობით, რომ მე-5, უსაფრთხოების მუხლის გავრცელება მთელს უკრაინის ტერიტორიაზე მოხდება, ანუ იმ ტერიტორიებზე, რომლებსაც ომის შემდგომ უკრაინა გააკონტროლებს. ომის დასრულება ყველა ვარიანტში ფრონტის ხაზზე გადაწყდება. ამ პუნქტების შესრულებას დრო სჭირდება, მაგრამ შესრულებადია, ოღონდ, ეს გულისხმობს ძალიან დიდი რაოდენობის რესურსების მობილიზებას დასავლეთში, პოლიტიკურ მზაობას და რაც ყველაზე მთავარია, გულისხმობს მიზანს, რომ რუსეთი აუცილებლად უნდა იყოს დამარცხებული. თუკი დასავლეთი ამ გეგმას გაითვალისწინებს და ის პრაქტიკაში განხორციელდება (ეს არ არის სამართლებრივი დოკუმენტი, ეს არის ხედვა), თუკი ამ ხედვას გაიზიარებენ, შედეგად მივიღებთ გამარჯვებულ უკრაინას. ერთი კარგი რაც მოხდა, ამასწინათ ევროპარლამენტმა მიიღო გადაწყვეტილება, რომ უკრაინას გამოუყონ 20 მილიარდი ევრო და ამ თანხის დაფარვა რუსული გაყინული ანგარიშებიდან უნდა მოხდეს.

- "თუკი ამ ხედვას გაიზიარებენო", - ამბობთ, ანუ შეიძლება არც გაიზიაროს დასავლეთმა?

- დასავლეთში ხშირად მსჯელობენ ხოლმე, როგორ, რა ფორმით დასრულდება ეს ომი. ზელენსკის ღია სიგნალია, რომ ომი დასრულდება მაშინ, როდესაც რუსეთი რეალურად დამარცხდება, ანუ რუსეთის სამხედრო ძალები გავლენ უკრაინის ტერიტორიიდან. მისი ხედვით, ეს ნიშნავს რუსეთის დამარცხებას. მან "გამარჯვების გეგმით“ განმარტა, რა არის რუსეთის დამარცხება - როდესაც რუსეთი დამარცხდება, აღმოსავლეთ ევროპის მთავარ წერტილად გადაიქცევა უკრაინა. რეალურად, ეს ყველაფერი აღმოსავლეთ ევროპაში უსაფრთხოების მთავარ ბასტიონად უკრაინის გარდაქმნას გულისხმობს, რაც დასავლეთს არ ჰქონდა კარგად გააზრებული. დღეს კარგად გამოჩნდა, რომ დასავლეთს ჩამოყალიბებული ხედვა არ აქვს, თუ როგორ ესახება რუსეთის დამარცხება და ზელენსკიმ ეს ხედვა შესთავაზა. ასევე, საინტერესოა ისიც, რომ უკრაინის ხელისუფლების მხრიდან ახლა დაიწყო კამპანია, რომელსაც ეწოდება Make Russia small again (გახდეს რუსეთი ისევ პატარად). ამ კამპანიით აჭრელებული იყო სოცქსელები, მათი ოფიციალური გვერდები, "ტვიტერი:... ზელენსკის მხრიდან ამაზე მინიშნება იყო გაკეთებული, როცა მან წარწერიანი მაისურები გამოაჩინა, ანუ დაწყებულია კამპანია, რომელიც ასევე გულისხმობს იმას, რომ რუსეთის დამარცხების შემთხვევაში, ჰიპოთეზურად, თუკი რუსეთი დაიშალა, ამაში პრობლემა არც არაფერიაო ( ეს არის მათი ერთგვარი მინიშნება). ეს არის რეიგანისეული დოქტრინა, რეიგანისეული ხედვა, რომელიც დღეს უკრაინის ხელისუფლებას აქვს აღებული და მას ძალიან საინტერესოდ იყენებს. უკრაინას აქვს ძალიან დიდი რაოდენობის რესურსი და ჰყავს მობილიზებული რეზერვი, რომელიც ჯერ-ჯერობით არ არის ჩართული საბრძოლო მოქმედებებში. ყველა ვარაუდობს, რომ ომში გარდატეხა რუსეთის, ან უკრაინის მხრიდან მოსალოდნელია 2025 წლის ბოლოსთვის, როცა უკვე რეალური სურათი გვექნება, ამ ომში რუსეთს შეეძლება გარდატეხის შეტანა და გამარჯვება, თუ - უკრაინას. კირილო ბუდანოვმა აღნიშნა, რომ 2025 წლის ბოლო არის ის ლოგიკური წერტილი, როდესაც რუსეთს ელევა რესურსები, ამიტომაც ის მანამდე შეეცდება ომში გამარჯვებას.

- თუკი რუსეთი ჩრდილოეთ კორეის შეიარაღებულ ძალებს რთავს ომში, რატომ არ შეიძლება იმავე ევროპა-ამერიკამ ჩართოს თავისი ცოცხალი რესურსი უკრაინის მხარეს?

- შეიძლება, მაგრამ ამას პოლიტიკური ნება სჭირდება. დღეს პოლიტიკური ნება თუკი ვინმეს აკლია, ეს არის აშშ და გერმანია - დასავლეთის ორი მთავარი წამყვანი ძალა, რომელთაც ყველაზე ნაკლები პოლიტიკური ნება აქვთ დაეხმარონ უკრაინას, ეს არის სამწუხარო რეალობა. იმას არ ვამბობ, რომ მათ ინტერესში არ შედის უკრაინის წარმატება, უბრალოდ, სუსტი ლიდერობის პრობლემას ვაწყდებით. სამწუხაროდ, დღევანდელი აშშ-ს პრეზიდენტის გუნდი არის ზედმეტად ფრთხილი და ზედმეტად ფრთხილ გადაწყვეტილებებსაც იღებს, რომლის შედეგადაც ზარალდება დასავლეთის უსაფრთხოება. მათი პოზიცია მთლიანად მორგებულია გადამეტებულ სიფრთხილეზე.

- ამჟამად რა ხდება რუსეთ-უკრაინის ფრონტზე?

- დონეცკის ოლქში გრძელდება რუსეთის დაახლოებით ისეთივე შეტევა, როგორც იყო ივნის-ივლისის თვეებში, უბრალოდ, ტემპშია შენელებული. რაც შეეხება კურსკის ოლქს, იქ რუსების კონტრშეტევა წარუმატებელია, მათ ძალიან მცირე რაოდენობით ტერიტორიების დაკავება შეძლეს, ვხედავთ, რომ უკრაინელებს მყარად უჭირავთ პოზიციები. მიუხედავად 5/1 შეფარდებისა რუსეთის სასარგებლოდ, ამ ტერიტორიების სწრაფი ან საერთოდ დაბრუნებაც კი ძნელად წარმოსადგენია, ვინაიდან ამ ეტაპზე უკრაინელებმა პოზიციებზე კარგად გამაგრება და გამყარება შეძლეს. სხვათა შორის, მათ გამოიყენეს რუსული თავდაცვის ზღუდეებიც, რომლებიც მანამდე არსებობდა და აქვე აღსანიშნავია ის ფაქტიც, რომ საკუთარ ტერიტორიებზე საომარი მოქმედების მიუხედავად, რუსებს ძალიან მაღალი სამხედრო-პოლიტიკური მოტივაცია არ გააჩნიათ. უცნაურია, რომ კურსკი მათი ტერიტორიაა და აქაც კი არ გააჩნიათ მოტივაცია, თორემ 5/1-ზე რომ გაქვს შეფარდება და შენსავე ტერიტორიაზე იბრძვი, ლოგიკურია, რომ შეტევა მალე უნდა დასრულებულიყო. ის კი არა, პუტინის და კრემლის მხრიდან იყო მითითება, რომ 1-ლ ოქტომბრამდე უნდა მომხდარიყო უკრაინელების უკანდახევინება და კურსკის ოლქის დაკავება, მაგრამ ასე არ მოხდა. ეს სწორედ იმაზე მიანიშნებს, რომ დღეს რუსეთის არმია ისეთი ძლიერი არ არის, როგორც ამას ხშირად ფუთავენ ხოლმე.