გუშინ, სოციალურ ქსელში გავრცელდა ინფორმაცია, რომ თამილა შარუხია პირველი ქართველი ქალია, რომელმაც ბოსფორი გადაცურა და სპორტსმენმა 6.5 კმ 1 საათსა და 22 წუთში დაფარა.
თუმცა როგორც აღმოჩნდა, ჯერ კიდევ 2022 წელს 55 წლის ბაია მოქერია იყო ქართველი ქალი, რომელმაც ბოსფორის ცნობილ მარათონში მონაწილეობა მიიღო და 1 საათსა და 19 წუთში დაფარული მანძილით თავის ასაკობრივ კატეგორიაში 27-ე ადგილზე გავიდა.
რუსუდან ნიჟარაძე ქალბატონი ბაიას ქალიშვილია, გავრცელებული ინფორმაციის შემდეგ, სოციალურ ქსელში დაწერა:
"2022 წელს დედაჩემმა ბაია მოქერიამ, თვითნასწავლმა და სულ ახალბედამ, გადაცურა ბოსფორის სრუტე და გახდა კონტინენტთაშორის მოცურავე. 700 ქალში 27-ე ადგილზე გავიდა და ბოსფორის ურთულესი, 3-დინებიანი, 6,5 კმ-იანი მონაკვეთი 1 საათსა და 19 წუთში დაიპყრო.
ქალბატონ თამილას ვულოცავ ასეთ წარმატებას. მჯერა, დედაჩემის (ბაია) და მისი შემართება ბევრისთვის მოტივაცია იქნება და დიახ, ნამდვილად, არასოდეს უნდა დანებდე და გვიანი არასოდეს არის".
აღნიშნულ კონკურსზე მეტის გასაგებად ინტერვიუსთვის ქალბატონ ბაიას დავუკავშირდით. 6 შვილიშვილის ბებია, რომელიც ახლა დიასახლისია, ჩვენთან საუბარში ამბობს, რომ არ არის დარწმუნებული, იყო თუ არა თავადაც პირველი, თუმცა ფაქტია, რომ 2 წლის წინ მსოფლიოში ერთ-ერთ ყველაზე პოპულარულ მარათონში 55 წლის ასაკში შთამბეჭდავ შედეგს მიაღწია.
- პირველი არც მე ვყოფილვარ, ამას ვერ დავიჩემებ, უბრალოდ, ინფორმაცია არ მქონია ამის შესახებ, მეგობრებმა დაწერეს 2022 წელს, როდესაც მარათონში ვმონაწილეობდი, რომ შესაძლოა პირველი ვიყავი.
- როგორ მოხვდით ამ კონკურსზე?
- ბოსფორის მარათონი წლებია ტარდება. თავიდან 6 მონაწილე იყო მხოლოდ და ნელ-ნელა მოემატა მსურველების რაოდენობა და ბოლოს, თურქეთის ოლიმპიურმა კომიტეტმა გადაწყვიტა, რომ წელიწადში ორი საათი დაკეტოს ისეთი მნიშვნელოვანი სრუტე როგორიც ბოსფორია, მოგეხსენებათ, ტვირთებს ატარებს და ძალიან დაკავებულია. წელიწადში ერთი დღე აგვისტოს ბოლოს იკეტება და მარათონი ტარდება. მარათონი მოიცავს ექვსნახევარ კილომეტრს, საინტერესოა იმით, რომ გადაცურვის დროს უკვე ხდები კონტინეტთაშორის მოცურავე.
მე თავად მოყვარული მოცურავე ვარ. წელის პრობლემების გამო, ცურვაზე სიარული დამჭირდა, შემდეგ დავიწყე ვიდეო გაკვეთილები "იუთუბზე". იმდენად მივეჩვიე ცურვას, რომ შაბათ-კვირის გარდა, დღეში ოთხ კილომეტრს ვცურავ და როცა არ ვცურავ, ცუდად ვარ. შემდეგ გადავწყვიტე, რომ აუცილებლად უნდა წავსულიყავი და ბედი მეცადა. წავედი და ყველაფერი გამომივიდა.
- როგორ ხდება მარათონზე რეგისტრაცია?
- იანვარში რეგისტრირდები, საკმაოდ რთული პროცესია, რადგან ძალიან ბევრი მსურველია. დროულად უნდა მოხვდე. ჩემი შვილი დამეხმარა ამაში. ჩემ დროს 2400 მონაწილე იყო და დარწმუნებული ვარ, წელს კიდევ უფრო მეტი იქნებოდა. 1 საათი და 19 წუთი დამჭირდა გადასაცურად. კონკურსი დაყოფილია კატეგორიებად, მე ჩემს ასაკში 27-ე ადგილზე გავედი, მაშინ 55 წლის ვიყავი. ჩემთვის ყველაზე მნიშვნელოვანი ის იყო, რომ ამ ასაკშიც შეუძლებელი არაფერია, თუ ადამიანი მოინდომებ. ყველაფერი შეიძლება გააკეთოს ადამიანმა, რაშიც შრომას ჩადებ.
- თუ გაქვთ ინფორმაცია, იმ წელს სხვა ქართველის მონაწილეობის შესახებ?
- სიაში ვნახე ქართველი მამაკაცი, იქაც რომ ჩავედი, სულ ვეძებდი. გულშემატკივრები მახლდა, დროშებით ვიდექით, ვხმაურობდით, მაგრამ ვერავინ ვნახე. იქაც ვეძებდი, რომ გადავცურე, მაგრამ ვერ ვიპოვე. მე ვიცი, ერთი ჰენრი კუპრაშვილი, რომელმაც გადაცურა და ვიდრე წავიდოდი, მასთან მქონდა სატელეფონო კონსულტაცია, ვესაუბრე, რჩევები მივიღე მისგან და ძალიან დამეხმარა.
- კონკურენცია თუ იგრძნობოდა ადგილზე?
- მანდ არის კატეგორიები, არიან სპორტსმენები, რომლებიც რეკორდზე ცურავენ. ჩემს დროს 16 წლის გოგონამ გაიმარჯვა. მე ასაკობრივ ჯგუფში ვიყავი და ჩემთვის მთავარი იყო, რომ ჯანმრთელი და ყოჩაღი ამოვსულიყავი კიდეზე. მეტი არაფერზე ვფიქრობდი. მთავარი იყო გადამეცურა. საკმაოდ სანერვიულო პროცესია, არის სამი დინება, არ უნდა მოხვდე ცუდ დინებაში, რომ წყალმა არ წაგიღოს. თუ წყალმა წაგიღო და ხიდს გასცდი, კატერი მოდის და გხსნიან შეჯიბრებიდან. სულ ნიშნებით ცურავ, დროშა უნდა დაინახო და იქით წახვედე, შემდეგ თოკი გხვდება.
- სიცოცხლისთვის სახიფათო მომენტები თუ გხვდება?
- რომ გითხრათ, რომ ზვიგენები დაცურავენ და რამე ჩაგყლაპავს, არა. მანამდე აგზავნი ჯანმრთელობის ცნობას. ასევე აუზიდან მთხოვეს ცნობა, რომ ნამდვილად ვცურავ. დანარჩენი, თავად აწერ ხელს, რომ თანახმა ხარ ამ ტიპის მარათონში მონაწილეობაზე. რამე რომ იყოს და გული გაგიჩერდეს, ისინი პასუხისმგებლობას იხსნიან.
- ყველაზე ასაკოვანი მონაწილე თუ გახსენდებათ?
- 83 წლის მამაკაცი მონაწილეობდა. მართლა სასწაული კონკურსია. ისეთი მაღალ დონეზე გაკეთებულია, ორგანიზებული. სტარტამდე რომ მიდიხარ, ნავები გაცილებენ, სიგნალები ისმის, დროშები ფრიალებს. მაშინ ვამბობდი, რადგან აქ ვზივარ, არ აქვს მნიშვნელობა, უკვე ძალიან კარგია. ძალიან მინდოდა ჩემი ასაკის ხალხისთვის ვყოფილიყავი მოტივაცია. ოლიმპიურ მწვერვალებს ნამდვილად არ ვეჭიდავები.
- მეორედ თუ შეგიძლიათ მონაწილეობა?
- როგორ არა, რამდენჯერაც გინდათ. იქ იყვნენ თურქების ჯგუფები მერვედ გამოდიოდა ზოგი. ისეთი ამბავი ჰქონდათ გემზე, რომ გადავწყვიტე შემდეგ როცა წავალ, მეც გუნდთან ერთად წავიდე საქართველოდან. რომ ამ ემოციების გაზიარების საშუალება მქონდეს. დაგეგმილი მაქვს, რომ 60 წლის რომ გავხდები, კიდევ ერთხელ გადავცურო, შემდეგ 65 წლის და 70 წლის ასაკში.
- გარდა ცურვისა, რომელიც ჯანმრთელობის გამო დაიწყეთ და შემდეგ უკვე ჰობად იქცა, რას საქმიანობთ?
- თბილისში ვცხოვრობ, ჩემი ახალანდელი საქმიანობა დიასახლისობაა. 6 შვილიშვილის ბებია ვარ და ჩემი ძირითადი საქმე ოჯახი, შვილები და შვილიშვილებია. ვისაც ვჭირდები, ვეხმარები. მიყვარს სიმღერა, მეგობრები, მათთან დროის გატარება, აქტიური და მხიარული ადამიანი ვარ.