ბიძინა ივანიშვილმა ისევ "ქუდზე კაცი“ მოიხმო.
"26 ოქტომბრის არჩევნები უნდა იქცეს ნიურნბერგი "ნაციონალური მოძრაობისთვის“, სადაც ქართველი ხალხის საკონსტიტუციო უმრავლესობა უსამშობლო პოლიტიკოსების ამ ერთიანობას სათანადო განაჩენს გამოუტანს“, - განაცხადა მან.
"ქუდზე კაცი“ იხმეს ასევე პრემიერმა ირაკლი კობახიძემ და პარლამენტის თავმჯდომარემ შალვა პაპუაშვილმა, ასევე მმართველი გუნდის დეპუტატმა - მამუკა მდინარაძემ და არჩილ თალაკვაძემ.
"რეიტინგი გვაქვს 60%, ქუდზე კაცი გვჭირდება იმისთვის, რომ მივიღოთ საკონსტიტუციო უმრავლესობა, ეს არის ჩვენი ამბიციური მიზანი და ვფიქრობ, ყველანაირი წინაპირობა არსებობს ამ მიზნის შესასრულებლად“, - ეს განცხადება ირაკლი კობახიძეს ეკუთვნის. რაც შეეხება მიზნებს, როგორც პაპუაშვილი ამბობს, მათი მიზნებიცა და ამოცანებიც მათ საარჩევნო მოწოდებაშია გაცხადებული: მხოლოდ მშვიდობით, ღირსებით, კეთილდღეობით ევროპისკენ. მისივე თქმით, "ქართული ოცნების“ უმთავრესი ამოცანაა ჩვენს ოს და აფხაზ თანამოქალაქეებთან ერთად ერთიანი ღირსეული ქვეყნის შენება“.
ანალიტიკოსები მირიან მირიანაშვილი და გია ხუხაშვილი მმართველი გუნდის მიერ წინასაარჩევნოდ გახმოვანებულ დაპირებებსა და დანაქადნებზე საკუთარ პოზიციებს გვიზიარებენ.
მირიან მირიანაშვილი:
- პირდაპირ გეტყვით, თქვენს მიერ ნახსენები არცერთი პოლიტიკოსის განცხადებას არ განვიხილავ, ბიძინა ივანიშვილის გარდა. იმიტომ, რომ საქართველოს ხელისუფლებაში მხოლოდ ის არის გადაწყვეტილებების მიმღები. სხვა დანარჩენებს შემსრულებლების როლი აქვთ. მრჩევლებსაც ვერ ვხედავ, ვერ ვატყობ, რომ ბიძინა ივანიშვილი მრჩევლების დახმარებით სარგებლობდეს. ძალიან ტრივიალური კომბინაციაა - ივანიშვილის განცხადებები აისახება "ქართული ოცნების“ მოქმედებებში. შესაბამისად, ყურადღებას მხოლოდ ივანიშვილის განცხადებებს ვაქცევ. მას დიდი შეცდომა მოუვიდა, როდესაც ფსონი ტრამპზე დადო. მე ვფიქრობ, ივანიშვილის განცხადებებში ტრამპის ხსენება აღარ იქნება. ვინაიდან მიხვდა, რომ ტრამპის პოლიტიკური დინამიკა პრეზიდენტობით ვერ დასრულდება. ვფიქრობ, საგარეო პოლიტიკურ კონტურს შეეშვება, დიდად არ უყვარს რისკი. ახლა ძირითადად ოჯახის სიწმინდესა და ტრადიციულ ფასეულობებზე ისაუბრებს. რაც შეეხება ივანიშვილის საკვანძო "მესიჯებს“, ის ადეკლარირებს საკონსტიტუციო უმრავლესობას, მაგრამ ჩემი აზრით, სინამდვილეში საკონსტიტუციო უმრავლესობის მიღება არ უნდა უნდოდეს. რუსეთის პოლიტიკური დასუსტების ტრენდი შეუქცევადია და ამ ძალიან თვალსაჩინო ტენდენციას ივანიშვილიც ხედავს. იმასაც ხვდება, რომ უკრაინის თემაზე რუსეთ-ამერიკის დაზავების შემდეგ, ერთი ერთზე შერჩება ამერიკულ ელიტას, რომელსაც ხელ-ფეხი ექნება გახსნილი, პოსტსაბჭოთა სივრცეში საკუთარი პროექტების რეალიზაციისთვის. ივანიშვილს ამერიკის ახალ ადმინისტრაციასთან ურთიერთობის დასალაგებლად საკონსტიტუციო უმრავლესობა არაფერში გამოადგება. მას დეკორაციულ დონეზე დადგმული, კოალიციური ხელისუფლება უფრო აწყობს.
- დეკორაციულ დონეზე დადგმული კოალიციური ხელისუფლება რაში უნდა გამოადგეს?
- იმისათვის, რომ ანტირუსული ტრანსფორმაციებით, ლანგარზე დადებული მიართვას ამერიკის ახალ ადმინისტრაციას, იმ დათქმებით, რომ მომავალში კიდევ უფრო დემოკრატიულ და პროდასავლურ ნაბიჯებს გადადგამს. ივანიშვილისთვის თავად არჩევნების ფაზას დიდი მნიშვნელობა არ აქვს, ვინაიდან ჩვენი არჩევნები ფაქტობრივად, ამერიკული არჩევნების ზედდებულია. ამერიკელებს არ აინტერესებთ, შიდაპოლიტიკური კულინარია როგორ ლაგდება. შესაბამისად, მისთვის ახლა მნიშვნელოვანია, არჩევნების ფაზა მშვიდობიანად გადააგოროს და საკუთარ საქმეებში ჩაძირულ ამერიკას მთლად წითელი ნაჭერი არ უფრიალოს ცხვირწინ. მისთვის მნიშვნელოვანია, ამერიკის ახალმა ადმინისტრაციამ დიქტატურის გზაზე დამდგარ პოლიტიკურ ლიდერად არ აღიქვას. ამისთვის რამდენიმე სამინისტროს მიუგდებს ოპოზიციას და ამით შეეცდება კოალიციური ხელისუფლების გათამაშებას. არ ვიცი, ეს ფანდი გაჭრის თუ არა, ახალ ადმინისტრაციასთან, მაგრამ ფაქტია, რომ ივანიშვილი ამის გაკეთებას ცდილობს.
- რაც შეეხება, დანარჩენ პოლიტიკურ მესიჯებს, მათ შორის ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენის დაპირება საკუთარი ხალხისთვის გადაგდებული სატყუარაა?
- რა თქმა უნდა, ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენა ყველა ქართველის სურვილია და ბიძინა ივანიშვილიც ცდილობს საარჩევნო თემატიკის ამ კონტექსტით დატვირთვას, მაგრამ მის ხელში არ არის ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენის კოზირი. ეს საკითხი მთლიანად დაკავშირებულია რუსეთის დასუსტების ხარისხთან. რუსეთის დასუსტების ბერკეტები მხოლოდ ამერიკის ხელშია. შესაბამისად, ამერიკის პოლიტიკური ელიტის ხელში უნდა ვეძებოთ ეს კოზირი. მე მაქვს კულუარული ინფორმაცია, რომლის მიხედვით, ამერიკელებს არ სურთ პოსტსაბჭოთა სივრცეში რუსული გავლენა. სავარაუდოდ, რუსეთი თანახმაა დათმობაზე წავიდეს. ვფიქრობ, რომ კურსკის მოვლენებიც ამ კონტექსტში ჯდება. მე ადრეც მითქვამს, რომ რუსეთის დასუსტების მიზნით ამერიკა საპრეზიდენტო არჩევნების წინ აამოქმედებდა ბერკეტებს, რათა რუსეთის დასუსტება დემოკრატების კანდიდატის აქტივში ჩაჯდეს. ეს ყველაფერი პირდაპირ და ირიბად ებმება საქართველოს ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენის საკითხსაც. წესით, ივანიშვილი უნდა ხვდებოდეს, რომ საქართველოს ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენა ამერიკის გარეშე არ მოხდება. ამიტომ, თუ ის ღიად ამბობს, რომ მისი პრიორიტეტია დაკარგული ტერიტორიების დაბრუნება, მაშინ ფარულად ამერიკასთან უნდა ცდილობდეს ურთიერთობის დალაგებას.
ნიშანდობლივი იყო, როგორც ჩანს ირაკლი კობახიძე იქნება მისი რჩეული, შესაბამისად, "ქართული ოცნების“ არჩევნებში გამარჯვების შემთხვევაში, პრემიერი ის იქნება.
გია ხუხაშვილი:
- არც ბიძინა ივანიშვილს და არც "ქართული ოცნების“ სხვა ლიდერებს ახალი არაფერი უთქვამთ. მათი მესიჯბოქსი არ იცვლება - ფსევდო რელიგიური, ურაპატრიოტული განცხადებებით, მშვიდობის შენარჩუნებისა და ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენის სახელით აპირებენ ხელისუფლებაში დარჩენას. ალბათ ყველას გახსოვთ, როგორც არჩევნები დასრულდა, გარეჯი რომ საქართველოა, ყველას როგორ დაავიწყდა. მათი ამოცანაა ხელისუფლების შენარჩუნება ნებისმიერი გზით, ამას ემსახურება ხალხის ტვინების გამორეცხვის მცდელობაც. ხალხს პოზიტიურ დღის წესრიგს ვერ სთავაზობენ და ისევ მტრის ხატზე აგებენ წინასაარჩევნო კამპანიას. ერთადერთი სიახლე ის არის, რომ დავინახე რა ცუდ მდგომარეობაშია ბიძინა ივანიშვილი და შესაბამისად, ხელისუფლება. ადამიანური ტრაგედია ვიხილეთ, ორი ტრიბუნის სახით. ამით ივანიშვილმა გვაჩვენა თუ როგორ ეშინია - დასავლეთის, რუსეთის, ოპოზიციის, სამოქალაქო საზოგადოების, მედიის...
ახლა გაირკვა, რომ საკუთარი გუნდისაც ეშინია. ე.ი. ივანიშვილი მიიჩნევს, რომ მან გამოზარდა ურჩხული, რომელმაც შეიძლება ერთ დღეს ის შეჭამოს.
მსოფლიო პოლიტიკის ისტორიაში მსგავსი რამ არ ყოფილა. ე.ი. ინსტიტუციური ვითომ მმართველი ღია ტრიბუნასთან იდგა და არაინსტიტუციური, მაგრამ რეალური მმართველი დაჯავშნულ შუშის სარკოფაგში იჯდა. ამ კაცმა საჯაროდ აღიარა, რომ საკუთარი შიშების და შფოთების პატიმარია. მე სულ ვამბობდი, ამ ქვეყნის მართვას ორი პატიმარი ცდილობს-მეთქი. მარტო მიშა კი არა, ბიძინაც პატიმარია, მისი ოქროს გალიაც საპატიმროა.
- სიტყვის გამოსვლის წინ ხელი მხოლოდ კობახიძეს ჩამოართვა, ეს მხოლოდ შემთხვევის ამბავია და იქიდან გამომდინარეობს, რომ უბრალოდ ყველაზე ახლოს იდგა?
- ივანიშვილი შემთხვევით არაფერს აკეთებს. ის კობახიძის გარდა აღარავის ენდობა.
- რამდენად შესაძლებელია, რომ "ქართულმა ოცნებამ“ მართლაც მოიპოვოს საკონსტიტუციო უმრავლესობა და ივანიშვილმა დანაპირების შესრულება დაიწყოს, ანუ მისთვის არასასურველ პოლიტიკურ ძალას სათანადო განაჩენი გამოუტანოს?
- გამორიცხულია, მას თუ ვინმეს დასჯა უნდოდა, ამას 2013 წელს გააკეთებდა. მისი დაპირება, რომ "ნაციონალურ მოძრაობას“ განაჩენს გამოუტანს, არის ფარსი. ამ ცარიელი სიტყვებით ის ხარკს უხდის ჯერ კიდევ შემორჩენილ აგრესორ კომფორმისტებს. რაღა დროს "ნაციონალური მოძრაობაა“? თითქოს სასაცილოა ეს ყველაფერი, მაგრამ უდიდესი ტრაგიზმიც ახლავს. ამ ადამიანს კარგის გაკეთება რომ აღარ შეუძლია, ეს უკვე ფაქტია. ახლა რაც შეეხება საკონსტიტუციო უმრავლესობას, როგორ უნდა მოვიდნენ, საკონსტიტუციო უმრავლესობით? ესენი ისე უბერავენ, უკვე იმაშიც მეპარება ეჭვი, რომ პირველ ადგილზე გავიდნენ. ნახეთ, რა სანახავები იყვნენ, საარჩევნო კამპანიის ფარგლებში ჩატარებულ ღონისძიებაზე? რაც თქვა ივანიშვილმა, იგივე გაიმეორა ყველამ, თითქოს მანტრებს ამბობდნენ. ამ ერთ კაცს რომ მიიჩნევენ ქვეყანაში მშვიდობის ერთადერთ გარანტად, ეს ცალკე თემაა. ჩვეულებრივი საგიჟეთი აქვთ უკვე მოწყობილი.
- ბატონო გია, როდესაც თქვენ იყავით ბიძინა ივანიშვილის გუნდში, მაშინ როგორი დამოკიდებულება იყო მის მიმართ?
- ჩვენ მასთან კოლეგიალური და მეგობრული ურთიერთობა გვქონდა და არა პატრონყმური. ჩვენ ერთავ ვმუშაობდით, ვმსჯელობდით, ვკამათობდით. მისი სიტყვით გამოსვლის ტექსტებს ერთად ვადგენდით. შედეგიც შესაბამისი იყო. ბიძინა ივანიშვილი მაშინ მეტყველებდა ისე, როგორც დღეს ოპოზიცია ცდილობს, იმეტყველოს.