"განცდა თვისთა ცოდვათა" ქრისტიანის ცხოვრების მთავარი საზრუნავია. საკუთარი დაცემულობის შეგრძნება არის საფუძველი ადამიანის ცხონებისა. სინანული, ბერძნულად - მეტანია, სიტყვასიტყვით ასე ითარგმნება - გონების ცვლილება. სწორედ ცნობიერების შეცვლაა დასაბამი პიროვნების გადარჩენისა. გონების, ცნობიერების ცვლილება, მოვლენათა გადაფასება, ცოდვისა და მადლის ახლებური გაგება, ახალი მიზნის გაჩენა ნელ-ნელა გულის ცვლილებასაც იწვევს და ასე ხდება ადამიანის გამოცვლა, ძველი, დაცემული პიროვნებიდან ნამდვილი ქრისტიანის დაბადება, ახალი ცხოვრების დაწყება ქრისტეში - სულიერი ფერისცვალება.
ახალი სტილით 19 აგვისტოს ქრისტიანული სამყარო უფლის ბრწყინვალე ფერისცვალებას დღესასწაულობს, დღეს, როცა მაცხოვრის დიდება, ბრწყინვალება გამოცხადდა. ეს დღე კიდევ ერთხელ გვახსენებს ჩვენი ცხოვრების მთავარ მიზანს, სულიერ ფერისცვალებას.
მოგვცეს უფალმა ძალა, რომ ჩვენც გვეცვალოს ფერი, რომ "ძველისა კაცისა გამძარცველთა, ახალი შევიმოსოთ" და დავიმკვიდროთ ცათა სასუფეველი, სადაც მარადის ბრწყინავს უფალი ჩვენი იესო ქრისტე.
გთავაზობთ სტატიას არქივიდან:
გვესაუბრება შიომღვიმის მამათა მონასტრის წინამძღვარი არქიმანდრიტი მიქაელი (გაბრიჭიძე).
- ფერისცვალება ერთ-ერთია ათორმეტ უდიდეს დღესასწაულთაგან. რას მოგვითხრობს სახარება მასზე?
- სახელითა მამისათა და ძისათა და სულისა წმიდისათა, ამინ. აი, რას გვაუწყებს სახარება უფლის ფერისცვალების შესახებ:მაცხოვარმა სამი მოწაფე, პეტრე, იაკობი და იოანე, თაბორის მთაზე წარიყვანა და მათ წინაშე ფერი იცვალა. ფერისცვალებისას იესოსგან ისეთი ნათელი გამოდიოდა, რომ მოციქულებმა თვალი ვერ გაუსწორეს და პირქვე დაემხნენ. ფერისცვალების ჟამს მოციქულებმა დაინახეს, რომ უფალს მარჯვნივ და მარცხნივ მოსე და ელია წინასწარმეტყველები ედგნენ, ზეციდან კი მამის ხმა მოისმა: "ესე არს ძე ჩემი საყვარელი, რომელი მე სათნო-ვიყავ; მაგისი ისმინეთ!" ამის შემდეგ მაცხოვარმა კვლავ ადრინდელი სახე მიიღო და მოციქულებს უბრძანა, მომხდარის შესახებ მის აღდგომამდე არავისთვის ეთქვათ. მოციქულები განაცვიფრა ამ ხილვამ, უფლის ბრწყინვალებამ. იგივე დაემართებოდა ნებისმიერ ჩვენგანს, ამიტომ უფალმა მხოლოდ მეყსეულად გვიჩვენა თავისი ნამდვილი სახე, სახე, რომელსაც ჩვენსავე საკეთილდღეოდ გვიმალავდა. სწორედ ამ განუზომელი ნათლის გამო იყო, ჩვეულებრივი ადამიანივით რომ დადიოდა - სხვაგვარად მას ვერც კი შეხედავდნენ. ამავე დროს, იმის მაგალითსაც გვაძლევდა, რაოდენ თავმდაბალი უნდა იყოს ქრისტიანი. აკი თავადაც ამბობს: ისწავეთ ჩემგან, რამეთუ მშვიდ ვარ და მდაბალ გულითაო. იესო თვითონვე აღასრულებდა ყველაფერს, რისკენაც ხალხს მოუწოდებდა. გააგრძელეთ კითხვა