რატომ ესტუმრა ფიდელ კასტრო ირმა სოხაძის ბაბუას საქართველოში - ამბავი საბჭოთა საქართველოდან: "ალბათ, რაიმე კუბურ სიმღერას მამღერებდნენ"
AMBEBI.GEს არქივი არაერთი ისტორიული ფოტოსა თუ ტექსტუალური მასალა ინახავს. ახლა ერთ-ერთი ფოტოს ისტორიას გავიხსენებთ. მასზე აღბეჭდილები არიან - ნიკიტა ხრუშჩოვი, (საბჭოთა კავშირის ცენტრალური კომიტეტის მდივანი) ფიდელ კასტროს (კუბის ექსპრეზიდენტი და რევოლუციის ლიდერი) და ქართველი მეღვინე პეტრე სოხაძე.
- ცნობილია, რომ ფიდელ კასტრო საქართველოს 1963 წელს ნიკიტა ხრუშჩოვთან ერთად ესტუმრა, რასაც ცენტრალურ არქივში დაცული ფოტოებიც ადასტურებს. ერთ-ერთზე, როგორც აღვნიშნეთ, პეტრე სოხაძეცაა გადაღებული, რომელიც, როგორც გაირკვა, ის მომღერალ ირმა სოხაძის ბაბუა გახლდათ.
როგორ მოხვდნენ ნიკიტა ხრუშჩოვი და ფიდელ კასტრო პეტრე სოხაძესთან, ამას წლების წინ, ირმა სოხაძე AMBEBI.GE-სთან ასე იხსენებდა:
"ბაბუაჩემი ცნობილი მეღვინე, სამტრესტის მმართველი იყო, წლების განმავლობაში მეღვინეობაში სერიოზული ნაშრომები აქვს. მუდმივად ექსპერიმენტებს ატარებდა. ამასთან, წლების განმავლობაში დიღმის საცდელი მეურნეობის დირექტორიც იყო. სამწუხაროდ, ეს საცდელი მეურნეობა დღეს აღარ არსებობს, მის ადგილას სახლები აშენდა და ხალხი ცხოვრობს, თუმცა თავის დროზე, მგონი, დედამიწაზე სამოთხის ერთ-ერთი ნაწილი იყო, ნამდვილი ედემის ბაღი. ალბათ ამიტომაც, მჟავანაძის დროს და მერეც (პატარა გოგო ვიყავი, მაგრამ მახსოვს) საქართველოში ვინც კი ჩამოდიოდა, აუცილებლად ბაბუაჩემის სტუმარი ხდებოდა. იქ ბაბუას ხელით ბევრი რამ იყო გაკეთებული, არაჩვეულებრივი ვენახი ჰქონდა, რაც კი ყურძენი არსებობს, თითქმის ყველა ჯიშს ახარებდა...
თან, კარგი თამადაც იყო, მჭევრმეტყველი, სიმპათიური და არაჩვეულებრივად მღეროდა. იმდროინდელ საქართველოში ვინც მღეროდა, ყველა მისი მეგობარი იყო და ამიტომაც მასთან მუდმივად საოცარი სუფრები იშლებოდა. მეც სკამზე დამაყენებდნენ და მამღერებდნენ... ახლა რაც შეეხება საპატიო სტუმრებს, - მიუხედავად იმისა, რომ ძალიან პატარა ვიყავი, კარგად მახსოვს ხრუშჩოვის ბაბუასთან სტუმრობა და ჩემი მასთან შეხვედრაც.
ფიდელ კასტროს გარეშე იქ არასდროს ყოფილა, მაგრამ კასტროს ყოფნის ეპიზოდს ვერ ვიხსენებ, ისევ იმიტომ, რომ ძალიან პატარა ვიყავი... მე ალბათ, აუცილებლად რაიმე კუბურ სიმღერას მამღერებდნენ... გამორჩეული და კარგი ბაბუა მყავდა, დასამახსოვრებელი ადამიანი, მშრომელი, ქარიზმატული, - ბედნიერი ვარ, რომ მისი შვილიშვილი ვარ. კი, მის შესახებ ბევრი კარგი ამბავი ვიცი და მახსოვს... 1968 წელს რომ გარდაიცვალა, 12 წლის ვიყავი და მეხივით იყო ეს საშინელი ამბავი... ასე რომ, კარგად მახსოვს ხრუშჩოვის სტუმრობა ბაბუასთან... გული მწყდება, რომ კასტროსთან ფოტო არ მაქვს გადაღებული“.