სა­ქარ­თვე­ლოს ეროვ­ნუ­ლი ნაკ­რე­ბის წარ­მა­ტე­ბა­ზე სა­უ­ბა­რი დღეს არა­ვის ჰბეზ­რდე­ბა. ქარ­თუ­ლი თუ უცხო­უ­რი მე­დია გა­დაჭ­რე­ლე­ბუ­ლია ნაკ­რე­ბის ფეხ­ბურ­თე­ლებ­ზე ინ­ფორ­მა­ცი­ე­ბით. ამ­ჯე­რად სა­ქარ­თვე­ლოს ნაკ­რე­ბის ერთ-ერთ წევ­რზე, გი­ორ­გი გვე­ლე­სი­ან­ზე ვი­სა­უბ­რებთ.

ირა­ნუ­ლი სა­ფეხ­ბურ­თო კლუ­ბის "პერ­სე­პო­ლი­სის" წარ­მა­ტე­ბუ­ლი ქარ­თვე­ლი ფეხ­ბურ­თე­ლი სა­ქარ­თვე­ლოს ნაკ­რებ­ში პირ­ვე­ლად რამ­დე­ნი­მე თვის წინ გა­მო­ი­ძა­ხეს. გვე­ლე­სი­ანს ოც­ნე­ბა 32 წლის ასაკ­ში აუხ­და.

"ძა­ლი­ან გა­ხა­რე­ბუ­ლი ვარ. ის ემო­ცია, რო­მე­ლიც სა­კუ­თა­რი ქვეყ­ნის მა­ი­სუ­რით თა­მაშს, ქო­მა­გე­ბის გამ­ხნე­ვე­ბას, ჰიმ­ნის მოს­მე­ნას მო­აქვს, სხვა ემო­ცი­ებ­თან და­უ­ვი­წყა­რი და შე­უ­და­რე­ბე­ლია. ამ მო­მენტს მთე­ლი ჩემი კა­რი­ე­რის გან­მავ­ლო­ბა­ში ვე­ლო­დე­ბო­დი. იმ 7 წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში, რო­მე­ლიც სხვა ქვე­ყა­ნა­ში გა­ვა­ტა­რე, იქა­უ­რი ხალ­ხის დიდი სიყ­ვა­რუ­ლი და პა­ტი­ვის­ცე­მა მო­ვი­პო­ვე, რო­მე­ლიც ასე­ვე ძა­ლი­ან სა­სი­ა­მოვ­ნოა, თუმ­ცა როცა ამას სა­კუ­თარ ქვე­ყა­ნა­ში სა­კუ­თარ ხალ­ხთან აღ­წევ, ნამ­დვი­ლად სხვა გრძნო­ბაა" - აღ­ნიშ­ნავს გი­ორ­გი გვე­ლე­სი­ა­ნი ერთ ერთ ინ­ტერ­ვი­უ­ში.

ხოლო თუ რო­გო­რია მე­უღ­ლის თვა­ლით და­ნა­ხუ­ლი ეს წარ­მა­ტე­ბუ­ლი ფეხ­ბურ­თე­ლი, ამის გა­სა­გე­ბად, AMBEBI.GE მის ასე­ვე წარ­მა­ტე­ბულ მე­უღ­ლეს ლინ­და კი­კო­ლაშ­ვილს გერ­მა­ნი­ა­ში და­უ­კავ­შირ­და:

- პორ­ტუ­გა­ლი­ას­თან თა­მა­შის შემ­დეგ ბი­ჭე­ბი ვნა­ხეთ და ზუს­ტად იგი­ვე გან­წყო­ბა­ზე არი­ან, რო­გორც 26-ში. მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ ურ­თუ­ლე­სი თა­მა­ში იქ­ნე­ბა, თა­ვი­სას შე­ეც­დე­ბი­ან... ჩვე­ნი გუნ­დი პირ­ვე­ლად აღ­მოჩ­ნდა იქ, სა­დაც ვართ და ისე­თე­ბი გა­ვა­კე­თეთ, მთე­ლი პრე­სა, ფეხ­ბურ­თის სპე­ცი­ა­ლის­ტე­ბი შოკ­ში არი­ან. ზო­გა­დად ემო­ცი­უ­რია ჩვე­ნი აქ, "ევ­რო­ზე" ყოფ­ნა... მე­სა­მე თა­მა­ში პორ­ტუ­გა­ლი­ას­თან გა­დამ­წყვე­ტი იყო და მხო­ლოდ მო­გე­ბის მო­ლო­დი­ნი გვქონ­და. გა­სა­ო­ცა­რი სა­ნა­ხა­ვი აღ­მოჩ­ნდა სტა­დი­ო­ნი, რო­მე­ლიც ჩვე­ნი გულ­შე­მატ­კივ­რე­ბით იყო სავ­სე. სა­ო­ცა­რი ემო­ცია მო­დი­ო­და. პირ­ვე­ლი­ვე წუ­თებ­ზე გა­მოჩ­ნდა ჩვე­ნი პო­ზი­ცი­ე­ბი, რაც "კვა­რას" გო­ლი­თაც და­დას­ტურ­და. რა­მაც და­მა­ტე­ბით დიდი სტი­მუ­ლი მოგ­ვცა. ამ თა­მაშ­ში თი­თო­ე­ულ­მა ფეხ­ბურ­თელ­მა კარ­გი მატ­ჩის­თვის ყვე­ლა­ფე­რი გა­ა­კე­თა. კარგ იყო დაც­ვა, "მა­მარ­და", შე­ტე­ვა, - ყვე­ლა თა­ვის პო­ზი­ცი­ა­ზე თავ­და­უ­ზო­გა­ვად მუ­შა­ობ­და.

- შემ­დეგ თა­მაშ­ზე, ეს­პა­ნეთ­თან რო­გო­რი მო­ლო­დი­ნი გაქვთ?

- ვი­ცით, რომ მომ­დევ­ნო მატ­ჩი კი­დევ უფრო რთულ მე­ტო­ქეს­თან გვაქვს, მაგ­რამ იმ­დე­ნად დიდი შე­მარ­თე­ბაა ბი­ჭებ­ში, ასე­ვე მათ მე­უღ­ლე­ებ­ში, რა გი­თხრათ. ყვე­ლა­ნი აქ ვართ, ძა­ლი­ან ვგულ­შე­მატ­კივ­რობთ და წარ­მა­ტე­ბის გვჯე­რა. ჩვენ­თვის გვაქვს და­დე­ბი­თი პროგ­ნო­ზე­ბი გა­კე­თე­ბუ­ლი, თუმ­ცა თა­მა­ში რო­გორც არ უნდა დას­რულ­დეს, თი­თო­ე­უ­ლი ფეხ­ბურ­თე­ლი გმი­რი იქ­ნე­ბა, რად­გან უკვე შე­უძ­ლე­ბე­ლი შეძ­ლეს.

- რო­გორც მი­თხა­რით, ჩემს მე­უღ­ლეს­თან რო­ნალ­დუს ნა­თა­მა­შე­ვი აქ­ვსო. რა პე­რი­ოდ­ში და სად მოხ­და მათი შეხ­ვედ­რა?

- მათი შეხ­ვედ­რა ირან­ში მოხ­და. ერ­თობ­ლი­ვი თა­მა­ში ჩა­ა­ტა­რეს. გი­ორ­გი, მო­გეხ­სე­ნე­ბათ, ცნო­ბილ ირა­ნულ გუნდში თა­მა­შობს, გუნ­დი "პერ­სე­პო­ლი­სი“ ჩემ­პი­ო­ნია. ისე, რო­გორც პორ­ტუ­გა­ლი­ას­თან იყო, მა­ში­ნაც რო­ნა­ალ­დუს ფეხი არ გა­და­ად­გმე­ვი­ნა, ზუს­ტად ასე­თი­ვე შე­დე­გით და­ას­რუ­ლა პირ­ვე­ლი მატ­ჩი და შეხ­ვედ­რა მას­თან. პორ­ტუ­გა­ლი­ას­თან თა­მა­ში ჩემი მე­უღ­ლის­თვის სა­დე­ბი­უ­ტო იყო იმ კუ­თხით, რომ წინა თა­მაშ­ზე შეც­ვლა­ზე შე­მო­ვი­და. კარ­გად გვეს­მო­და, რამ­დე­ნად მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი მატ­ჩი იყო. მე კმა­ყო­ფი­ლი ვარ, თვი­თო­ნაც იმი­ტომ, რომ ძა­ლი­ან ძლი­ე­რი და საჩ­ვე­ნე­ბე­ლი შეხ­ვედ­რა ჩა­ა­ტა­რა.

- მე­ტყვე­ლი, მო­აზ­როვ­ნე, ინ­ტე­ლი­გენ­ტი, თავ­მდა­ბა­ლი, გა­წო­ნას­წო­რე­ბუ­ლი, მშვი­დი ადა­მი­ა­ნი - რამ­დე­ნი­მე დღეა, სწო­რედ ეს სი­ტყვე­ბი გა­ის­მის თქვე­ნი მე­უღ­ლის მი­სა­მარ­თით...

- ნამ­დვი­ლად ასეა. უხერ­ხუ­ლია ჩემი მხრი­დან მისი ქება, თუმ­ცა გი­ორ­გის აქვს უნა­რი, სა­კუ­თა­რი აზრი გა­წო­ნას­წო­რე­ბუ­ლად, კო­რექ­ტუ­ლად, მშვი­დად ჩა­მო­ა­ყა­ლი­ბოს. მისი გა­ნათ­ლე­ბა თვალ­ში სა­ცე­მია. მას­თან ამის გა­მოც მსი­ა­მოვ­ნებს კო­მუ­ნი­კა­ცია. ეს იყო ის ერთ-ერთი ფაქ­ტო­რი, რაც მას­ში თა­ვი­დან­ვე შევ­ნიშ­ნე და მო­მე­წო­ნა. ხში­რად გვაქვს დი­ა­ლო­გი სხვა­დას­ხვა თე­მა­ზე - ნე­ბის­მი­ერ სა­კი­თხზე შე­უძ­ლია გე­სა­უბ­როს.

- რო­დის და­ი­წყო მისი ირა­ნუ­ლი სა­ფეხ­ბურ­თო კა­რი­ე­რა?

- რვა წლის წინ მოხ­და ეს ამ­ბა­ვი. თა­ვი­დან სხვა­დას­ხვა გუნდში თა­მა­შობ­და. 2 წე­ლია, ყვე­ლა­ზე პრეს­ტი­ჟულ გუნდში „პერ­სე­პო­ლის­ში“ თა­მა­შობს. გუნდს 60 მი­ლი­ო­ნი ფანი ჰყავს. ზო­გა­დად ირან­ში ფეხ­ბურთს დიდ პა­ტივს სცე­მენ, შე­სა­ბა­მი­სად ის მათ­თვის ერთ-ერთი გა­სარ­თო­ბი სფე­როა. ფეხ­ბურთს უყუ­რებს ყვე­ლა - ქალი, ბავ­შვი, კაცი, ერ­თნა­ი­რი ქო­მა­გე­ბი არი­ან. ბოლო რამ­დე­ნი­მე წე­ლი­წა­დია, სტა­დი­ონ­ზე ქა­ლე­ბი და­უშ­ვეს, ოღონდ, მატჩს ცალ­კე გა­მო­ყო­ფილ სივ­რცე­ში უყუ­რე­ბენ, მა­მა­კა­ცე­ბი - ცალ­კე. მა­ნამ­დე ქალ­ბა­ტო­ნებს სა­ერ­თოდ აკ­რძა­ლუ­ლი ჰქონ­დათ სტა­დი­ონ­ზე მიბ­რძა­ნე­ბა და თა­მაშ­ზე დას­წრე­ბა.

- რამ­დე­ნად კომ­ფორ­ტუ­ლია გი­ორ­გის დო­ნის ადა­მი­ა­ნის­თვის იმ სამ­ყა­რო­ში ცხოვ­რე­ბა და საქ­მი­ა­ნო­ბა?

- გი­ორ­გის­თვის პირ­ვე­ლი რამ­დე­ნი­მე წე­ლი­წა­დი რთუ­ლი იყო, რო­დე­საც კულ­ტუ­რის გაც­ნო­ბა ხდე­ბო­და და როცა იქა­უ­რო­ბას ეგუ­ე­ბო­და. ირან­ში კი არა, რაც არ უნდა გან­ვი­თა­რე­ბულ ქვე­ყა­ნა­ში გა­დახ­ვი­დე, მა­ინც ჭირს ადაპ­ტა­ცია და შე­გუ­ე­ბა. ამ შემ­თხვე­ვა­შიც პირ­ვე­ლი 2 წელი რთუ­ლი გახ­ლდათ... ახლა უკვე მეც შეჩ­ვე­უ­ლი ვარ იქა­ურ ატ­მოს­ფე­როს. დღეს ისეთ სირ­თუ­ლეს ნამ­დვი­ლად აღა­რა­ფე­რი წარ­მო­ად­გენს.

- გი­ორ­გის თა­ვის ფა­ნე­ბი ჰყავს იქ?

- ჰყავს ფა­ნე­ბის უდი­დე­სი არ­მია. არის ძა­ლი­ან ცნო­ბი­ლი ირან­ში. დიდ პა­ტივს სცე­მენ და ერ­თა­დერ­თი ლე­გი­ო­ნე­რია, რო­მელ­საც სხვა გუნ­დე­ბი­და­ნაც ჰყავს ფა­ნე­ბი. მოს­წონთ მისი თა­მა­ში. ენაც იცის... მუდ­მი­ვად იქ ვერ ვცხოვ­რობ, ვი­ნა­ი­დან მყავს მცი­რე­წლო­ვა­ნი ბავ­შვი, ასე­ვე მო­ზარ­დი შვი­ლე­ბიც და მაქვს ჩემი საქ­მი­ა­ნო­ბა.

- ოჯა­ხი რომ შექ­მე­ნით გი­ორ­გი უკვე ირან­ში თა­მა­შობ­და?

- პირ­ვე­ლი წელი იყო, რაც იქ თა­მა­შობ­და. გი­ორ­გის­თვის ერ­თა­დერ­თი სირ­თუ­ლე თა­ვი­დან­ვე ის იყო, რომ არ არის 24/7-ზე აქ. ძა­ლი­ან ჩარ­თუ­ლია ყვე­ლა ბავ­შვის ცხოვ­რე­ბა­ში. იშ­ვი­ა­თი მა­მაა და რა თქმა უნდა, მე­უღ­ლეც ასე­თი­ვეა. ამი­ტომ ერ­თმა­ნეთ­თან გვაქვს ტე­ლე­ფონთ ინ­ტენ­სი­უ­რი კო­მუ­ნი­კა­ცია. ეს იმის­თვის, რომ სი­შო­რის ტკი­ვი­ლე­ბი დავძლი­ოთ... გი­ორ­გი ყუ­რა­დღე­ბი­ა­ნი, თბი­ლი ადა­მი­ა­ნია, უყ­ვარს სი­ურპრი­ზე­ბის გა­კე­თე­ბა. რა­ღაც დო­ნე­ზე რო­მან­ტი­კუ­ლიც არის, რო­გორც ამის სა­შუ­ა­ლე­ბას მისი სა­ფეხ­ბურ­თო ცხოვ­რე­ბა აძ­ლევს. ცდი­ლობს, ჩვენ ორის­თვი­საც დრო გა­მო­ნა­ხოს.

- რთუ­ლია ფეხ­ბურ­თე­ლის მე­უღ­ლე­ო­ბა?

- რომ ამ­ბობ­დნენ, რთუ­ლი­აო, არ მჯე­რო­და, მაგ­რამ დღეს დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი ვარ ამა­ში. თა­ვი­დან ბო­ლომ­დე გი­წევს, შენი მე­ო­რე ნა­ხევ­რის ცხოვ­რე­ბით ცხოვ­რე­ბა. სხვა­ნა­ი­რად არ გა­მო­ვა. გი­წევს მუდ­მი­ვად გამ­ხნე­ვე­ბა, გვერ­დში დგო­მა. ეს ყვე­ლა­ფე­რი ძა­ლი­ან მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია ნე­ბის­მი­ე­რი წარ­მა­ტე­ბუ­ლი ადა­მი­ა­ნის­თვის, რომ ოჯახ­ში სიმ­შვი­დე ჰქონ­დეს. ასეთ დროს სა­კუ­თარ საქ­მეს ადა­მი­ა­ნი გა­ცი­ლე­ბით უკეთ აკე­თებს. ეს ოჯა­ხუ­რი სიმ­ყუდ­რო­ვე, უკვე ჩვე­ნი, მე­უღ­ლე­ე­ბის გა­სა­კე­თე­ბე­ლი და შე­საქ­მნე­ლია.

- ფეხ­ბურ­თის ფანი იყა­ვით, როცა გი­ორ­გი გაჩ­ნდა თქვენს ცხოვ­რე­ბა­ში?

- აბ­სო­ლუ­ტუ­რად არ ვი­ცო­დი ფეხ­ბურ­თის შე­სა­ხებ არა­ფე­რი. ფეხ­ბურ­თე­ლი სა­ნაც­ნო­ბო წრე­შიც არა­ვინ მყავ­და. ცო­ლად რომ გავ­ყე­ვი, მერე ვი­კი­თხე, კა­რის შეც­ვლა მე­ო­რე ტა­იმ­ში რა­ტო­მაა სა­ჭი­რო-მეთ­ქი?! არ ვი­ყა­ვი და­ინ­ტე­რე­სე­ბუ­ლი, სულ სხვა სფე­რო­ში ვსაქ­მი­ა­ნობ­დი. ახლა ფეხ­ბურთში საკ­მა­ოდ კარ­გად ვერ­კვე­ვი.

- რო­გორ და­ი­წყო თქვე­ნი ურ­თი­ერ­თო­ბა?

- ძა­ლი­ან სა­ინ­ტე­რე­სო გაც­ნო­ბის ამ­ბა­ვი გვაქვს. ერ­თმა­ნე­თი სა­ერ­თო მე­გო­ბარ­მა გაგ­ვაც­ნო. მა­ნამ­დე კი, სა­დაც გი­ორ­გის რა­ღაც ფო­ტო­ში მოვ­წო­ნე­ბი­ვარ და იმ მე­გობ­რის­თვის უთხო­ვია, გა­მა­ცა­ნიო. ისე მო­ა­წყვეს შეხ­ვედ­რა, მე არც ვი­ცო­დი. პირ­ვე­ლი­ვე შეხ­ვედ­რა­ზე მი­თხრა, - სამი თვეა გი­ყუ­რებ, თვალს გა­დევ­ნებ. მე და შენ ერ­თად უნდა ვი­ყო­თო. ამას ერთი წელი მოჰ­ყვა, მთლად ასე მარ­ტი­ვი არ იყო ჩემი და­თან­ხმე­ბა, დიდი ბრძო­ლა მო­უ­წია... დღეს­დღე­ო­ბით ყვე­ლა წარ­მა­ტე­ბას და წა­რუ­მა­ტებ­ლო­ბას ერ­თად გავ­დი­ვართ. არას­დროს გვბეზ­რდე­ბა ერ­თად ყოფ­ნა.

- თა­ვა­დაც წარ­მა­ტე­ბუ­ლი ქალ­ბა­ტო­ნი ხართ...

- რამ­დე­ნი­მე კომ­პა­ნი­ის დამ­ფუძ­ნე­ბე­ლი ვარ და სა­ქარ­თვე­ლო­ში ჰო­ლი­ვუ­დის ფილ­მე­ბის აკა­დე­მი­ის თა­ნა­დამ­ფუძ­ნე­ბე­ლი. პირ­ვე­ლი გა­ნათ­ლე­ბა იუ­რი­დი­უ­ლი მაქვს, შემ­დეგ მარ­კე­ტინგზე გა­და­ვე­დი, მა­გის­ტრა­ტუ­რაც ამ კუ­თხით და­ვამ­თავ­რე. 19 წლი­დან ვმუ­შა­ობ. ალ­ბათ შრო­მის შე­დე­გია და გა­მარ­თლე­ბაც იყო, რომ რამ­დე­ნი­მე მსხვი­ლი პრო­ექ­ტის ავ­ტო­რი გავ­ხდი. მქონ­და ჩემი მარ­კე­ტინ­გუ­ლი კომ­პა­ნი­აც. დღეს მაქვს ამე­რი­კა­ში ჰო­ლი­ვუდ ფილმ-აკა­დე­მი­ის ფი­ლი­ა­ლი. კი ლოს-ან­ჯე­ლე­სის ოფი­ცი­ა­ლუ­რი ფი­ლი­ა­ლია სა­ქარ­თვე­ლო­ში გახ­სნი­ლი, კერ­ძოდ, ამ პრო­ექტს „სეუს“ უნი­ვერ­სი­ტეტ­თან ერ­თად ვა­ხორ­ცი­ე­ლებთ და ვარ თა­ნა­დამ­ფუძ­ნე­ბე­ლი, პრე­ზი­დენ­ტი. სას­წავ­ლე­ბე­ლი ინ­გლი­სუ­რე­ნო­ვა­ნია და ძი­რი­თა­დად უცხო­ე­ლე­ბი სწავ­ლო­ბენ. სწავ­ლო­ბენ სამ­სა­ხი­ო­ბო ოს­ტა­ტო­ბას, რო­მელ­საც ცნო­ბი­ლი ამე­რი­კე­ლი პე­და­გო­გე­ბი ას­წავ­ლი­ან. ასე რომ, აქ­ტი­ურ ცხოვ­რე­ბას ვარ მიჩ­ვე­უ­ლი.

- შვი­ლებ­ზე გვი­ამ­ბეთ...

- მე და გი­ორ­გის ერთი სა­ერ­თო შვი­ლი გვყავს და ეს არის დუდუ გვე­ლე­სი­ა­ნი, რო­მე­ლიც 4 წლი­საა. ძა­ლი­ან გვგავს ორი­ვეს, გა­რეგ­ნუ­ლად და ხა­სი­ა­თი­თაც. მამა მას­ზე დიდ იმე­დებს ამ­ყა­რებს, რომ დუდუ ფეხ­ბურთს გაჰ­ყვეს. უფ­რო­სი ძმაც შე­ვიყ­ვა­ნეთ ფეხ­ბურთზე - გი­ორ­გის შვი­ლი პირ­ვე­ლი ქორ­წი­ნე­ბი­დან. პირ­ვე­ლი ქორ­წი­ნე­ბი­დან მას გო­გოც ჰყავს. პირ­ვე­ლი ქორ­წი­ნე­ბი­დან მეც მყავს 2 გო­გო­ნა. ბავ­შვე­ბი გიჟ­დე­ბი­ან ერ­თმა­ნეთ­ზე, ძა­ლი­ან მე­გობ­რო­ბენ. ჩვენც ყვე­ლა­ნა­ი­რად ვპატ­რო­ნობთ და ყვე­ლა­ნა­ი­რად გვერ­დში ვუდ­გა­ვართ. ჯამ­ში გყავს 5 შვი­ლი.

- რო­გო­რია თქვე­ნი პროგ­ნო­ზი შემ­დე­გი თა­მა­შის­თვის?

- მე პროგ­ნოზს ჩვენს მო­გე­ბა­ზე ვა­კე­თებ და 2:1 იქ­ნე­ბა ან­გა­რი­ში. ბურ­თებს ვინ გა­ი­ტანს, ჯერ არ ვიცი, რად­გან შე­მად­გენ­ლო­ბა არ ვი­ცით. ასე რომ, მხო­ლოდ გა­მარ­ჯვე­ბა!

• "ამას მთე­ლი კა­რი­ე­რის გან­მავ­ლო­ბა­ში ვე­ლო­დი" - გი­ორ­გი გვე­ლე­სი­ა­ნის დე­ბი­უ­ტი ნაკ­რებ­ში და ირა­ნუ­ლი ცხოვ­რე­ბა: ბიზ­ნეს­ვუ­მე­ნი მე­უღ­ლე და 33 წლის ასაკ­ში მი­ცე­მუ­ლი შან­სი