ზვი­ად ცე­ცხლა­ძე აქ­ცი­ე­ბი­დან ალ­ბათ ყვე­ლას გახ­სოვთ - ბა­თუ­მე­ლი ბიჭი, რო­მელ­საც ეროვ­ნუ­ლი ღი­რე­ბუ­ლე­ბე­ბის­თვის ბრძო­ლის ტრა­დი­ცია ოჯა­ხი­დან მოს­დევს, მისი მო­ქა­ლა­ქე­ობ­რი­ვი აქ­ტი­ვო­ბა ად­რე­ვე, ჯერ კი­დევ სკო­ლა­ში სწავ­ლი­სას და­ი­წყო, როცა ჩაქვში, სამ­ხედ­რო ფორ­მა­ში გა­დაც­მულ­მა ეროვ­ნე­ბით რუსი მო­ქა­ლა­ქის სახ­ლის სა­ხუ­რა­ვი­დან რუ­სე­თის დრო­შა ჩა­მო­აგ­დო. მერე იყო ბა­თუ­მის პორ­ტში რუსი ტუ­რის­ტე­ბით შე­მო­სუ­ლი საკ­რუ­ი­ზო ლა­ი­ნე­რის "ას­ტო­რია გრან­დეს“ ორ­ჯერ უკან გაბ­რუ­ნე­ბა და რე­ი­სე­ბის სა­ერ­თოდ მოხ­სნა, რა­საც მისი სა­მე­გობ­როს გა­მარ­ჯვე­ბად მი­იჩ­ნევს. ბო­ლოს, ყვე­ლა­ფე­რი იმით დას­რულ­და, რომ გა­სულ წელს, მარ­ტის აქ­ცი­ე­ბის დროს სახ­ლი­დან გა­მო­ი­პა­რა და პრო­ტეს­ტანტ თა­ნა­ტო­ლებს რუს­თა­ველ­ზე შე­უ­ერ­თდა. ახალ­გაზ­რდუ­ლი მოძ­რა­ო­ბა "და­ფი­ო­ნი“, რომ­ლის ერთ-ერთი ლი­დე­რი ზვი­ად ცე­ცხლა­ძეა, მსვლე­ლო­ბე­ბით საპ­რო­ტეს­ტო აქ­ცი­ე­ბის გა­ნუ­ყო­ფელ ნა­წი­ლად იქცა. მისი თქმით, ეს მოძ­რა­ო­ბა იმის­თვის შე­იქ­მნა, ახალ­გაზ­რდებ­ში ეროვ­ნუ­ლი ცნო­ბი­ე­რე­ბის ამაღ­ლე­ბას რომ შე­უ­წყოს ხელი. ზვი­ა­დის მი­ზა­ნი ურ­ყე­ვია და ბრძო­ლის შე­დე­გად მხო­ლოდ სა­ხე­ლოვ­ნად გა­მარ­ჯვე­ბას მო­ი­აზ­რებს.

"ჩვენ ფიცი გვაქვს ნათ­ქვა­მი, რომ ვიდ­რე არ და­მარ­ცხდე­ბა და არ გა­ნი­დევ­ნე­ბა რუ­სუ­ლი გავ­ლე­ნე­ბი სა­ქარ­თვე­ლო­დან, მა­ნამ­დე არ გავ­ჩერ­დე­ბით, ჩვენ მო­მავ­ლის და სამ­შობ­ლოს გარ­და, და­სა­კარ­გი არა­ფე­რი გვაქვს, შე­სა­ბა­მი­სად, და­ნე­ბე­ბა-გა­ჩე­რე­ბას არც გან­ვი­ხი­ლავთ, მით უმე­ტეს, და­მარ­ცხე­ბას. მხო­ლოდ სა­ხე­ლოვ­ნად გა­მარ­ჯვე­ბა გვე­ლის წინ“, - გვე­უბ­ნე­ბა მო­მა­ვა­ლი იუ­რის­ტი...

• "მა­მის მხა­რე ეროვ­ნულ მოძ­რა­ო­ბა­ში იყო ჩარ­თუ­ლი..."

- თბი­ლის­ში და­ვი­ბა­დე და ბა­თუმ­ში გა­ვი­ზარ­დე. დედა დი­ა­სახ­ლი­სი, მამა კი იუ­რის­ტია. მა­მის მხა­რე ეროვ­ნულ მოძ­რა­ო­ბას­თან თა­ნამ­შრომ­ლობ­და - მამა ეხ­მა­რე­ბო­და მათ, ზვი­ად გამ­სა­ხურ­დი­ას გას­ვე­ნე­ბა­ში, გროზ­ნო­შიც იყო ჩა­სუ­ლი. ბა­ბუა "ჰელ­სინ­კის კავ­ში­რის“ წევ­რი იყო და ბავ­შვო­ბი­დან ეროვ­ნუ­ლი და პატ­რი­ო­ტუ­ლი სუ­ლის­კვე­თე­ბით მზრდი­და, მი­ზი­ა­რებ­და მის გა­მოც­დი­ლე­ბას, მიყ­ვე­ბო­და ეროვ­ნუ­ლი მოძ­რა­ო­ბის ის­ტო­რი­ებს. სა­ხე­ლი - ზვი­ა­დიც გამ­სა­ხურ­დი­ას პა­ტივ­სა­ცე­მად და­მარ­ქვეს, მისი პორ­ტრე­ტი მუდ­მი­ვად გვქონ­და ოჯახ­ში... პირ­ველ კლას­ში იტა­ლი­ურ სკო­ლა­ში ვსწავ­ლობ­დი, იტა­ლი­ე­ლე­ბი ჩა­მო­დი­ოდ­ნენ ბა­თუმ­ში, ოჯა­ხებ­ში რჩე­ბოდ­ნენ, იტა­ლი­ურ ენა­საც ვსწავ­ლობ­დი, თუმ­ცა, სამ­წუ­ხა­როდ, სკო­ლა მა­ლე­ვე და­ი­კე­ტა და მო­მი­წია 1-ელ სა­ჯა­რო სკო­ლა­ში გა­დას­ვლა. ბავ­შვე­ბის სი­ჭარ­ბის გამო მშობ­ლებს ვთხო­ვე, კერ­ძო სკო­ლა­ში გა­დაყ­ვა­ნა და მე­სა­მე კლა­სი­დან სკო­ლა-ლი­ცე­უმ "მას­ტერკლას­ში“ გა­ვაგ­რძე­ლე სწავ­ლა, პა­რა­ლე­ლუ­რად, ათას რა­მე­ზე დავ­ყავ­დი მშობ­ლებს - სამი წლი­დან ხალ­ხურ ცეკ­ვებ­ზე, ფან­დურ­ზე, სა­ლა­მურ­ზე, გი­ტა­რა­ზე (გი­ტა­რა პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლურ დო­ნე­ზე შე­ვის­წავ­ლე, დიპ­ლო­მი მაქვს და მას­წავ­ლებ­ლო­ბაც შე­მიძ­ლია). სკო­ლამ იმით გა­მი­მარ­თლა, რომ ჩემი მას­წავ­ლებ­ლე­ბი საკ­მა­ოდ ეროვ­ნუ­ლი შეგ­ნე­ბის ადა­მი­ა­ნე­ბი აღ­მოჩ­ნდნენ, დი­რექ­ცი­ის ჩათ­ვლით ყვე­ლა ასე­თი იყო. ოჯა­ხის შემ­დეგ მათი დამ­სა­ხუ­რე­ბაა, ასე­თად რომ ჩა­მოვ­ყა­ლიბ­დი. კრი­ტი­კუ­ლი აზ­როვ­ნე­ბა, ხალ­ხთან კო­მუ­ნი­კა­ცია, ინ­ფორ­მა­ცი­ის მო­ძი­ე­ბა თუ სხვა ბევ­რი გა­მოც­დი­ლე­ბა სკო­ლამ შემ­ძი­ნა.

ბავ­შვო­ბი­დან გვქონ­და ჯგუ­ფე­ბი და სა­ერ­თო ჩა­ტე­ბი. მახ­სოვს, პირ­ვე­ლად 14 წლის ასაკ­ში შევ­ქმე­ნით პა­ტა­რა ჯგუ­ფი, შემ­დეგ გვერ­დე­ბიც გა­ვა­კე­თეთ, გვქონ­და ინ­ტერ­ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი ჯგუ­ფე­ბიც, მაგ. კავ­კა­სი­ის ერე­ბის ჯგუ­ფი. 16 წლის ასაკ­ში ცოტა უფრო იდე­უ­რად ჩა­მო­ყა­ლი­ბე­ბუ­ლი ჩატი გა­ვა­კე­თეთ, სა­დაც გა­ვი­ცა­ნი ის ადა­მი­ა­ნე­ბი, რომ­ლე­ბიც დღეს ჩვე­ნი თა­ნა­მებ­რძო­ლე­ბი არი­ან. 17-ის როცა ვხდე­ბო­დი, და­ი­ბა­და იდეა, დე­მოკ­რა­ტი­უ­ლად და ეროვ­ნუ­ლად მო­აზ­როვ­ნე გუნ­დის­გან შეგ­ვექ­მნა გვერ­დი ფბ-ზე, რო­მე­ლიც იქ­ნე­ბო­და ის­ტო­რი­ულ-სა­გან­მა­ნათ­ლებ­ლო, მო­ემ­სა­ხუ­რე­ბო­და თა­ნა­ტო­ლე­ბის ეროვ­ნუ­ლი ცნო­ბი­ე­რე­ბის ამაღ­ლე­ბას.

• "ამ ის­ტო­რი­ებ­მა ჩვენს გუნდს რა­ღაც დო­ზით ცნო­ბა­დო­ბა მო­უ­ტა­ნა"

- 2021 წლის 25 თე­ბერ­ვალს პირ­ვე­ლი აქ­ცია-მსვლე­ლო­ბა ჩა­ვა­ტა­რეთ - ევ­რო­პის მო­ე­დან­ზე ნაც­ნობ-მე­გობ­რე­ბი და ახ­ლობ­ლე­ბი შე­ვიკ­რი­ბეთ ეროვ­ნუ­ლი სიმ­ბო­ლი­კე­ბით, მსვლე­ლო­ბით ჩა­ვე­დით იუნ­კერ­თა საფ­ლა­ვე­ბამ­დე და მათ ხსოვ­ნას პა­ტი­ვი მი­ვა­გეთ. მე-10 კლასს როცა ვამ­თავ­რებ­დი, ამ პე­რი­ოდ­ში შე­იქ­მნა "და­ფი­ო­ნი“. როცა უკ­რა­ი­ნა­ში ომი და­ი­წყო, ადრე თუ ონ­ლა­ინ ვმუ­შა­ობ­დით, ჩვე­ნი გუნ­დი შე­იკ­რა, მოვგროვ­დით და ავან­გარ­დში ჩა­ვუ­დე­ქით უკ­რა­ი­ნის მხარ­დამ­ჭერ აქ­ცი­ებს, რამ­დე­ნი­მე დღე "და­ფი­ონს“ მიგ­ვყავ­და მსვლე­ლო­ბა, შე­ვი­კა­რით გუნ­დად, დაგ­ვე­მა­ტა ჩემი ბავ­შვო­ბის მე­გო­ბა­რი ლუკა ნაც­ვლიშ­ვი­ლი და რამ­დე­ნი­მე სხვა მე­გო­ბა­რი.

ერთ დღე­საც, ჩვენ­მა მე­გო­ბარ­მა ჩაქ­ვი­დან თაზო მა­ხა­რა­ძემ გვაც­ნო­ბა, რომ რუ­სე­თის და სა­ქარ­თვე­ლოს მო­ქა­ლა­ქეს დიდი რუ­სუ­ლი დრო­შა ჰქონ­და გა­მო­ფე­ნი­ლი სახ­ლის სა­ხუ­რავ­ზე. გაჩ­ნდა იდეა, რომ ეს დრო­შა რა­მე­ნა­ი­რად ჩა­მოგ­ვეხ­სნე­ვი­ნე­ბი­ნა, ახ­სნა-გან­მარ­ტე­ბებ­მა არა­ფე­რი უშ­ვე­ლა, მა­მა­კა­ცი აგ­რე­სი­ით გვპა­სუ­ხობ­და და ნა­ჯა­ხი­თაც გა­მოგ­ვი­ვარ­და. ბო­ლოს გა­და­ვიც­ვი სამ­ხედ­რო ფორ­მა, ავ­ძვე­რი მისი სახ­ლის სა­ხუ­რავ­ზე და დრო­შა მოვ­ტე­ხე. ამას მოჰ­ყვა სა­ზო­გა­დო­ე­ბის მხრი­დან დიდი მხარ­და­ჭე­რა, ვი­დეო გავ­რცელ­და სო­ცი­ა­ლურ ქსელ­ში, ამან გა­მო­იწ­ვია ახა­ლი მუხ­ტის გა­ჩე­ნა.

შემ­დეგ მო­დის ლუ­კას ის­ტო­რია, როცა მან სკო­ლა­ში აფხა­ზე­თის და რუ­სე­თის დრო­შა ჩა­მოხ­სნა. მისი გა­ბე­დუ­ლე­ბის შე­სა­ხებ მთელ­მა მსოფ­ლი­ომ გა­ი­გო, ერთი ამ­ბა­ვი მე­ო­რეს აგუ­ლი­ა­ნებ­და... ამ ის­ტო­რი­ებ­მა ჩვენ და ჩვენს გუნდს რა­ღაც დო­ზით ცნო­ბა­დო­ბა მო­უ­ტა­ნა. ამის შემ­დეგ იყო აქ­ტი­ვიზ­მის სხვა­დას­ხვა სა­ხე­ე­ბი, დავ­დი­ო­დით ქუ­ჩებ­ში, ვა­ნად­გუ­რებ­დით რუ­სულ სიმ­ბო­ლი­კას და ვხა­ტავ­დით ქარ­თულს და უკ­რა­ი­ნულს, გა­ვი­ცა­ნით უკ­რა­ი­ნა­ში მებ­რძო­ლი ქარ­თვე­ლე­ბი, სხვა აქ­ტი­ვის­ტე­ბი. ჩა­მოგ­ვი­ყა­ლიბ­და მო­თხოვ­ნი­ლე­ბა, რომ ჩვე­ნი ჯგუ­ფი არ ყო­ფი­ლი­ყო ვინ­მეს გავ­ლე­ნის ქვეშ, და­მო­უ­კი­დე­ბე­ლი ყო­ფი­ლი­ყო თუნ­დაც ფი­ნან­სუ­რად და აზ­როვ­ნე­ბის რე­სურ­სით. ეს გვი­ბიძ­გებ­და ჩვე­ნით მოგ­ვე­ძი­ე­ბი­ნა და დაგ­ვე­მუ­შა­ვე­ბი­ნა ინ­ფორ­მა­ცია, პა­რა­ლე­ლუ­რად სკო­ლა­ში ვსწავ­ლობ­დი, თან ვემ­ზა­დე­ბო­დი, თან ვაპ­რო­ტეს­ტებ­დი... მა­ინც ყვე­ლა­ფერს ვას­წრებ­დი.

• "ოჯახ­ში მარ­ტო მე ვი­ყა­ვი ოპო­ზი­ცი­უ­რად გან­წყო­ბი­ლი"

- ამა­სო­ბა­ში გა­მიჩ­ნდა სურ­ვი­ლი მა­მის პრო­ფე­სია ამერ­ჩია და გა­დავ­წყვი­ტე თსუ-ში სა­მარ­თლის ფა­კულ­ტეტ­ზე ჩა­ბა­რე­ბა. იმ პე­რი­ოდ­ში ყვე­ლა­ზე მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი რაც ჩვე­ნი გუნ­დის­თვის მოხ­და, ეს იყო რუ­სუ­ლი ლა­ი­ნე­რის "ას­ტო­რია გრან­დეს“ შე­მოს­ვლა ბა­თუმ­ში და მათი ორ­ჯერ გა­ძე­ვე­ბა. ამა­ში თაზო მა­ხა­რა­ძის დიდი დამ­სა­ხუ­რე­ბაა. რუ­სუ­ლი ლა­ი­ნე­რი სა­ერ­თოდ ამო­ვა­ღე­ბი­ნეთ რე­ი­სე­ბი­დან, რა­საც დიდი რე­ზო­ნან­სი მოჰ­ყვა, იმ პე­რი­ოდ­ში გვი­კავ­შირ­დე­ბოდ­ნენ ჟურ­ნა­ლის­ტე­ბი უცხო­ე­თი­დან - საფ­რან­გე­თი­დან, უკ­რა­ი­ნი­დან და სხვა ქვეყ­ნე­ბი­დან.

ჩემი მშობ­ლე­ბი დიდი ხნის გან­მავ­ლო­ბა­ში "ქარ­თუ­ლი ოც­ნე­ბის“ მხარ­დამ­ჭე­რე­ბი იყ­ვნენ, მარ­ტო მე ვი­ყა­ვი ოჯახ­ში ოპო­ზი­ცი­უ­რად გან­წყო­ბი­ლი. თა­ვი­დან გარ­კვე­უ­ლი იდე­უ­რი წი­ნა­აღ­მდე­გო­ბა იყო ჩვენს შო­რის, კულ­მი­ნა­ცი­ამ შარ­შან მარ­ტის აქ­ცი­ე­ბის დროს მი­აღ­წია - ჩემი ოჯა­ხი "იმე­დის“ პრო­პა­გან­დის ქვეშ იყო და "ოც­ნე­ბის“ მხა­რეს, მე კი იმის შემ­ხედ­ვე­ლი, რომ აქ­ცი­ებ­ზე სას­ტი­კად არ­ბევ­დნენ ხალ­ხს, მშობ­ლებს არ შე­ვუ­თან­ხმე და მე­გობ­რე­ბი ბა­თუ­მი­დან თბი­ლის­ში, მარ­ტის აქ­ცი­ებ­ზე გა­მო­ვი­პა­რეთ. ეს იმ­დე­ნად სპონ­ტა­ნუ­რად მოხ­და, მე პი­რა­დად, პირ­და­პირ პა­ემ­ნი­დან გა­ვი­ქე­ცი, პა­ემ­ნის­თვის შეგ­რო­ვი­ლი ფუ­ლით ვი­ქი­რა­ვეთ სა­მარ­შრუ­ტო ტაქ­სი. მშობ­ლე­ბის­თვის ეს იმ­ხე­ლა შოკი და იმ­დე­ნად მძი­მე ემო­ცი­უ­რი დარ­ტყმა იყო, სას­წრა­ფოს დახ­მა­რე­ბის გა­მო­ძა­ხე­ბა დას­ჭირ­დათ. მოკ­ლედ, დიდი ბრძო­ლა გა­და­ვი­ტა­ნეთ, ბევ­რი ახ­სნა დაგ­ვჭირ­და, რომ ჩვე­ნი მო­მავ­ლის­თვის ვიბ­რძო­დით. დღეს ყვე­ლა­ფე­რი რიგ­ზეა და ზუს­ტად ისე, რო­გორც უნდა იყოს, ჩე­მე­ბი ძა­ლი­ან მეხ­მა­რე­ბი­ან. პაემ­ნი­დან გაქ­ცე­ულს შეყ­ვა­რე­ბულ­მაც არ დამძრა­ხა, ნუ ახ­ლად შევ­დი­ო­დით ურ­თი­ერ­თო­ბა­ში, არ იყო მთლად შეყ­ვა­რე­ბუ­ლი, გა­მი­გო, დღეს მშვე­ნი­ე­რი ურ­თი­ერ­თო­ბა გვაქვს, ახლო მე­გობ­რე­ბი ვართ.

• "იმ­დე­ნად შე­ვუ­წუ­ხე გული, მის ლექ­ცი­ებ­ზე აღარც მიშ­ვე­ბენ“

- ჩა­ვა­ბა­რე უნი­ვერ­სი­ტეტ­ში და თბი­ლის­ში მარ­ტო წა­მო­ვე­დი. იყო შიში, ამ დიდ ქა­ლაქ­ში და­კარ­გვის (საქ­მე­ში და­კარ­გვა იგუ­ლის­ხმე­ბა), მაგ­რამ რამე თუ გუ­ლით გწა­დია, არა­ფე­რი იკარ­გე­ბა. აქაც გა­ვაგ­რძე­ლე პრო­ტეს­ტი... პირ­ვე­ლი, ეს იყო ირაკ­ლი კო­ბა­ხი­ძის მი­მართ პრო­ტეს­ტი უშუ­ა­ლოდ ლექ­ცი­ებ­ზე, ის ჩემი ლექ­ტო­რია. როცა ლექ­ტო­რე­ბის არ­ჩე­ვა მი­დი­ო­და, ვინც მინ­დო­და, იმას­თან ვერ მოვ­ხვდი და დარ­ჩა სამი. ვფიქ­რობ­დი, თუ აირ­ჩევ კო­ბა­ხი­ძეს და ხარ ოპო­ზი­ცი­უ­რად გან­წყო­ბი­ლი, იმ­დე­ნი ძალა უნდა გქონ­დეს, "გა­უ­ქა­ჩო“ და არ მო­ექ­ცე მისი წნე­ხის და გავ­ლე­ნის ქვეშ.

მა­ინ­ტე­რე­სებ­და კი­დეც "ამ სი­მაღ­ლის“ ქო­ცპო­ლი­ტი­კოს­თან ურ­თი­ერ­თო­ბა, მისი აზ­როვ­ნე­ბის გა­გე­ბა. მე­ო­რეს მხრივ, საფრ­თხეც იყო. უფ­რო­სე­ბი მირ­ჩევ­დნენ, არ გინ­დაო, თა­ნა­ტო­ლე­ბი მე­ხუმ­რე­ბოდ­ნენ, შენ ისე­თი ხარ, სის­ხლს გა­უშ­რობ და აირ­ჩი­ეო. თა­ვის იმე­დი მქონ­და და ავირ­ჩიე. ჩემი პრო­ტეს­ტის სტი­ლი მის­თვის სავ­სე­ბით უცხო გა­მოდ­გა, მარ­თლაც იმ­დე­ნად შე­ვუ­წუ­ხე გული თსუ-ს კედ­ლებ­ში, მის ლექ­ცი­ებ­ზე აღარც მიშ­ვე­ბენ. ერთხელ, ლექ­ცი­ის და­სას­რულს, ლო­მი­სის ტა­ძარ­ზე და­ვუს­ვი შე­კი­თხვა (მა­ნამ­დე იცო­და, რომ ოპო­ზი­ცი­უ­რად გან­წყო­ბი­ლი ვი­ყა­ვი, მის ლექ­ცი­ებ­ზე უკ­რა­ი­ნის და სა­ქარ­თვე­ლოს სიმ­ბო­ლი­კით ვცხად­დე­ბო­დი, კი­თხვებ­საც კრი­ტი­კულს ვუს­ვამ­დი), ამის­თვის ნე­ბარ­თვა ავი­ღე, და­მე­თან­ხმა, გა­ვე­დი წინ, გავ­შა­ლე ბა­ნე­რი - "ვუ­ყუ­როთ ოკუ­პა­ცი­ას, თუ იზამთ რა­მეს?“ - ბა­ნერ­ზე იყო გა­მო­სა­ხუ­ლი ლო­მი­სის ტაძ­რის ფოტო და რუ­სის ჯა­რის­კა­ცი ტა­ძარ­თან. კო­ბა­ხი­ძეს გრძე­ლი კი­თხვა და­ვუს­ვი რას აკე­თებთ დღეს, თუნ­დაც ძვე­ლი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის გა­ფუ­ჭე­ბუ­ლი გა­მო­ას­წო­როთ-მეთ­ქი, იქით ირაკ­ლი ბე­ბუ­ა­ზე ვი­სა­უბ­რე და თით­ქმის და­ვუ­სა­ბუ­თე, რომ უუ­ნა­რო და პრო­რუ­სულ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბას­თან გვქონ­და საქ­მე. მას ჩემ­თვის პირ­და­პირ პა­სუ­ხი არ გა­უ­ცია და ისევ ის­ტო­რი­ულ ჭრილ­ში სა­უ­ბარ­ზე გა­და­ვი­და, დე­მა­გო­გო­ბა­და, რაც ჩემ­თვის საკ­მა­რი­სი პა­სუ­ხი იყო. როცა კა­ნო­ნი ისევ წა­მო­წი­ეს, მე და ჩემ­მა კურ­სე­ლებ­მა ეს კა­ნო­ნი შე­ვის­წავ­ლეთ და მის ლექ­ცი­ა­ზე, კა­რებ­თან გავ­შა­ლეთ ბა­ნე­რე­ბი წარ­წე­რით: "რუ­სუ­ლი კა­ნო­ნე­ბით ევ­რო­პა­ში ვერ შე­ვალთ“. გარს შე­მოგ­ვეხ­ვია ქუ­ჩი­დან შე­მოყ­ვა­ნი­ლი მისი ხალ­ხი, "ოც­ნე­ბის“ ახალ­გაზ­რდუ­ლი ფრთის 30-მდე წარ­მო­მად­გე­ნე­ლი და საქ­მის გარ­ჩე­ვა დაგ­ვი­წყეს. თა­ვად კო­ბა­ხი­ძემ ჩა­ირ­ბი­ნა და სა­ლექ­ციო კა­რე­ბი გა­და­კე­ტეს, ანუ ლექ­ცი­ა­ზე შეს­ვლის სა­შუ­ა­ლე­ბა ყვე­ლას მო­უჭ­რეს. მას დაც­ვა ყველ­გან ახ­ლავს, მისი წევ­რე­ბი აუ­დი­ტო­რი­ას­თა­ნაც ელო­დე­ბი­ან და აუ­დი­ტო­რი­ა­შიც სხე­დან. დაც­ვის გარ­და, კო­ბა­ხი­ძეს დაჰ­ყვე­ბა ახალ­გაზ­რდუ­ლი ფრთა, ისი­ნიც ეს­წრე­ბი­ან ლექ­ცი­ებს, ფორ­მა­ლუ­რა­დაც კი არ ჰყავთ სტუ­დენ­ტე­ბად გა­ტა­რე­ბუ­ლი, იმ­დე­ნად თავ­ხე­დუ­რად იქ­ცე­ვი­ან. მე­სა­მე პრო­ტეს­ტი კო­ბა­ხი­ძეს­თან: აპ­რი­ლის საპ­რო­ტეს­ტო აქ­ცი­ე­ბი როცა და­ი­წყო, ევ­რო­კავ­ში­რის და სა­ქარ­თვე­ლოს დრო­შე­ბით მი­ვე­დით და ლექ­ცი­ებ­ზე აღარ და­მიშ­ვეს.

• "და­ფი­ო­ნი“ - მსვლე­ლო­ბე­ბით მო­მავ­ლის­თვის

- პა­რა­ლე­ლუ­რად, მო­გეხ­სე­ნე­ბათ, ჩვენ­მა მოძ­რა­ო­ბამ წა­მო­ი­წყო ახალ­გაზ­რდუ­ლი მსვლე­ლო­ბე­ბი. როცა კა­ნონს გა­ვე­ცა­ნი და ვნა­ხე, ამის სა­ფუძ­ველ­ზე რა ხდე­ბო­და რუ­სეთ­ში. მათი კა­ნონ­მდებ­ლო­ბით იმ­დე­ნად შო­კი­რე­ბუ­ლი ვი­ყა­ვი, ვფიქ­რობ­დი, ეს რომ სა­ქარ­თვე­ლო­ში და­ვი­ნა­ხო, აქ გა­ჩე­რე­ბა შე­უძ­ლე­ბე­ლი იქ­ნე­ბა-თქო, ავ­დე­ქი და და­ვა­ა­ნონ­სეთ აქ­ცია. ეს პარ­ტი­ებ­მა და ენ­ჯე­ო­ებ­მა მი­ი­ღეს სუს-ის ნა­რა­ტი­ვად მი­ი­ღეს და ჩვენს მი­მართ ცუ­დად გა­ნე­წყვნენ. პირ­ვე­ლი აქ­ცი­ის შემ­დეგ მათი მხრი­დან მოგ­ვი­წია ირო­ნი­ის ატა­ნა, მაგ­რამ მე­ო­რე აქ­ცი­ის შემ­დგომ, 19 აპ­რილს, რო­დე­საც ზღვა ხალ­ხი გა­მო­ვი­და, პარ­ტი­ე­ბის ყო­ველ­გვა­რი რე­სურ­სე­ბის გა­რე­შე, სი­ტუ­ა­ცია რა­დი­კა­ლუ­რად შე­იც­ვა­ლა და შე­იკ­რა იდეა. იყო ძა­ლე­ბი, რომ­ლე­ბიც ჩვენს გა­მო­ყე­ნე­ბას შე­ე­ცად­ნენ, მაგ­რამ ღმერ­თს მად­ლო­ბა, არ გა­მო­უ­ვი­დათ. რო­დე­საც აქ­ცი­ებს სა­ზო­გა­დო­ებ­რი­ვი და­ერ­ქვა, ჩვენ და­ვი­ტო­ვეთ ის პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბა, რომ ეს არ გა­დაქ­ცე­უ­ლი­ყო პარ­ტი­უ­ლად და ყო­ფი­ლი­ყო ზუს­ტა­დაც ახალ­გაზ­რდუ­ლი, სა­მო­ქა­ლა­ქო და სა­ხალ­ხო. ვფიქ­რობ, ამ მი­ზანს თავი გა­ვარ­თვით იქი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, რომ "პოს­ტი­ვის“ და "იმე­დის“ პრო­პა­გან­დაც კი ვერ მუ­შა­ობ­და აქ, ამ ყვე­ლა­ფერს ძა­ლი­ან ბევ­რი სიმ­ბო­ლუ­რი და პრაქ­ტი­კუ­ლი პრო­ტეს­ტის მა­გა­ლი­თიც მოჰ­ყვა...

• "ჩვენ მო­მავ­ლის და სამ­შობ­ლოს გარ­და, და­სა­კარ­გი არა­ფე­რი გვაქვს“

- პრო­ტეს­ტი არ გა­ჩერ­დე­ბა. გა­მომ­დი­ნა­რე იქი­დან, რომ თა­ვი­დან­ვე გა­ვე­ცა­ნი რო­გო­რია რუ­სუ­ლი სის­ტე­მა და ამ კა­ნონ­თან და­კავ­ში­რე­ბით ბრძო­ლის სტი­ლი, რო­გორ ცდი­ლობს რუ­სუ­ლი იმ­პე­რია ამ კა­ნო­ნის შე­მო­ტა­ნას, რაში და რო­გორ იყე­ნებს მას. თა­ვი­დან­ვე ვთქვი, რომ არ­ჩევ­ნე­ბამ­დე მის­ვლა დიდი მხარ­და­ჭე­რის გა­რე­შე არის სას­წა­უ­ლი იმი­ტომ, რომ და­ი­წყე­ბა ჩვე­უ­ლებ­რი­ვი დევ­ნა, რეპ­რე­სი­ე­ბის მა­გა­ლი­თე­ბი აქამ­დეც ყო­ფი­ლა და წინ უა­რე­სი იქ­ნე­ბა, კა­ნონ­ში ფი­ზი­კუ­რი პი­რე­ბიც ჩა­ა­მა­ტეს და ეს არის უბ­რა­ლოდ ტე­რო­რის ბერ­კე­ტი. ხე­ლი­სუფ­ლე­ბას რომ აქ­ცენ­ტი არ­ჩევ­ნებ­ზე გა­ე­კე­თე­ბი­ნა, მა­შინ ის ვე­ტოს არ დაძ­ლევ­და და ეს იქ­ნე­ბო­და იმის ნი­შა­ნი, რომ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბაც ემ­ზა­დე­ბა არ­ჩევ­ნე­ბის­თვის და ჩვე­ნი ბრძო­ლის ვე­ლიც იქ გა­და­ვი­დო­და. და­სავ­ლურ წნეხს რომ გა­ეჭ­რა, კარ­გი იქ­ნე­ბო­და. სან­ქცი­ე­ბის სა­კი­თხი რომ წა­მო­იჭ­რა, დე­მოკ­რა­ტი­უ­ლი არ­ჩევ­ნე­ბის იმე­დი გაგ­ვიჩ­ნდა. ეს კა­ნო­ნი იმას კი არ ისა­ხავს მიზ­ნად, არ­ჩევ­ნე­ბი გა­ა­ყალ­ბოს, არა­მედ ქვე­ყა­ნა­ში ტე­რო­რი მო­ა­წყოს და ოპო­ზი­ცი­უ­რად გან­წყო­ბილ­მა სა­ზო­გა­დო­ე­ბის დიდ­მა ნა­წილ­მა არ­ჩევ­ნე­ბამ­დე ფი­ზი­კუ­რად ვერ მი­აღ­წი­ოს. სა­უ­ბა­რია ისეთ ტე­რორ­ზე, რო­გო­რი­ცაა პარ­ტი­ე­ბის გა­უქ­მე­ბა იმ სა­ბა­ბით, თით­ქოს ისი­ნი ცდი­ლო­ბენ ტე­რო­რის­ტუ­ლი გზე­ბით ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის დამ­ხო­ბას, მო­ი­ფიქ­რე­ბენ მო­ტი­ვებს და მათ გა­ა­უქ­მე­ბენ, სს მუხ­ლე­ბი აქვთ აღ­ძრუ­ლი ჩემი ნაც­ნო­ბე­ბის წი­ნა­აღ­მდეგ, ბევ­რს და­ი­ჭე­რენ, ეც­დე­ბი­ან უმ­რავ­ლე­სო­ბა სა­ქარ­თვე­ლო­დან გა­აქ­ცი­ონ...

ჩვენ გაც­ნო­ბი­ე­რე­ბუ­ლი გვაქვს სი­ტუ­ა­ცი­ის სიმ­ძი­მე და მი­უ­ხე­და­ვად ამი­სა, გა­ჩე­რე­ბა და არ­ჩევ­ნე­ბამ­დე ჯდო­მა არის დიდი რის­კი. ამა­სო­ბა­ში დიდი ძალა თუ და­გიდ­გა ზურ­გში და მოგ­ცა გა­რან­ტია, რომ არ­ჩევ­ნე­ბამ­დე საღ­სა­ლა­მა­თი მი­აღ­წევ, არ­ჩევ­ნე­ბიც მეტ-ნაკ­ლე­ბად დე­მოკ­რა­ტი­უ­ლად ჩა­ტარ­დე­ბა. თუმ­ცა ჩვენ ვხე­დავთ, რომ და­სავ­ლე­თი თვი­თონ გვე­უბ­ნე­ბა და გვაფრ­თხი­ლებს, რომ წინ დიდი ტე­რო­რია მო­სა­ლოდ­ნე­ლი, თა­ვი­სი ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ე­ბიც გაჰ­ყავს, ასან­ქცი­რებს მა­ღალ­ჩი­ნოს­ნებს, ეს ყვე­ლა­ფე­რი კი იმის მე­სი­ჯია, რომ სა­ქარ­თვე­ლო­ში დე­მოკ­რა­ტია დას­რულ­და. გა­მომ­დი­ნა­რე იქი­დან, რომ სა­ქარ­თვე­ლო­ში და­კა­ნონ­და უკა­ნო­ნო­ბა, არ­სე­ბობს სა­ერ­თა­შო­რი­სო სა­მარ­თლის პრინ­ცი­პი, რო­მე­ლიც გე­უბ­ნე­ბა, რომ რო­დე­საც ქვე­ყა­ნა­ში დე­მოკ­რა­ტი­უ­ლი გზით ცვლი­ლე­ბე­ბის სა­შუ­ა­ლე­ბა მთავ­რდე­ბა, უფრო მკა­ფიო და მკაც­რი ნა­ბი­ჯე­ბის გა­დად­გმა შე­იძ­ლე­ბა, რაც თა­ვის მხრივ მო­ი­აზ­რებს ბო­ი­კოტს, გა­ფიც­ვებს და სა­მო­ქა­ლა­ქო და­უ­მორ­ჩი­ლებ­ლო­ბას. ამის უფ­ლე­ბა ჩნდე­ბა მა­შინ, რო­დე­საც უკა­ნო­ნო­ბა კა­ნონ­დე­ბა. ამ შემ­თხვე­ვა­ში სა­მო­ქა­ლა­ქო და­უ­მორ­ჩი­ლებ­ლო­ბა სავ­სე­ბით კა­ნო­ნი­ე­რი და ნე­ბა­დარ­თუ­ლი ქმე­დე­ბაა სა­ზო­გა­დო­ე­ბის მხრი­დან. ვფიქ­რობ, სწო­რედ ამა­შია ხსნა, ეს არის ფორ­მუ­ლა, რო­გორ შე­იძ­ლე­ბა სა­ქარ­თვე­ლო­ში ცვლი­ლე­ბე­ბი დე­მოკ­რა­ტი­უ­ლი, მშვი­დო­ბი­ა­ნი გზით. ჩვენ ამ იდე­ის გაღ­ვი­ვე­ბას და მომ­წი­ფე­ბას ვცდი­ლობთ სა­ზო­გა­დო­ე­ბა­ში.

ჩვენ ფიცი გვაქვს ნათ­ქვა­მი, რომ სა­ნამ არ და­მარ­ცხდე­ბა და არ გა­ნი­დევ­ნე­ბა რუ­სუ­ლი გავ­ლე­ნე­ბი სა­ქარ­თვე­ლო­დან, მა­ნამ­დე არ გავ­ჩერ­დე­ბით, ჩვენ მო­მავ­ლის და სამ­შობ­ლოს გარ­და, და­სა­კარ­გი არა­ფე­რი გვაქვს, შე­სა­ბა­მი­სად, და­ნე­ბე­ბა-გა­ჩე­რე­ბას არც გან­ვი­ხი­ლავთ, მით უმე­ტეს, და­მარ­ცხე­ბას. მხო­ლოდ სა­ხე­ლოვ­ნად გა­მარ­ჯვე­ბა გვე­ლის წინ.

იხი­ლეთ ასე­ვე:

• "და­ვი­წყეთ ამ "რუ­სუ­ლი კა­ნო­ნის" შეს­წავ­ლა - ქარ­თუ­ლი ვერ­სი­ის 7 და რუ­სუ­ლის 97 გვერ­დი გა­და­ვი­კი­თხეთ" - ლუ­კას ბრძო­ლა და ორი მი­ზა­ნი
• ლუ­კას პრო­ტეს­ტი - "შინ მარ­ტო მის­ვლა სა­ხი­ფა­თო გახ­და, გვხვდე­ბი­ან, გვე­მუქ­რე­ბი­ან... 5 ზონ­დე­რი რომ დაგ­ხვდე­ბა, გიჟი თუ არ ხარ, უნდა შე­გე­შინ­დეს, მაგ­რამ შიშ­ზე მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი ფა­სე­უ­ლო­ბე­ბია"