"ჩემი მშობლები რომ გაშორდნენ, დედასთან ერთად აფრიკაში ვცხოვრობდით... მამამ ირანელი ქალი შეირთო ცოლად, მე ჯანრისთან გავიზარდე" - ქეთევან გორჯესტანი ოჯახსა და დედასთან ურთიერთობაზე

ქეთევან გორჯესტანი ჟურნალისტია და ამჟამად ამერიკაში მუშაობს. მისი ძმა, თემურ გორჯესტანი ქეთევანზე 2 წლით უფროსია. მათი მამა წარმოშობით ქართველია - ნიკოლოზ გორჯესტანი. დღევანდელი გორჯესტანები გუგუშვილები იყვნენ. თავის დროზე საქართველოს გასაბჭოების დროს ზურაბიშვილების მსგავსად, გუგუშვილებიც დევნილებად იქცნენ. ირანში გადასახლებულებმა გვარიც შეიცვალეს და გუგუშვილები გორჯესტანები გახდნენ.

• სალომე ზურაბიშვილისა და ნიკოლოზ გორჯესტანის გზები იტალიაში გადაიკვეთა, რამდენიმე წლის შემდეგ კი გაიყარნენ. "სარკესთან" საუბარში ქეთევანი ამბობს, რომ მშობლების ყურადღება არასოდეს მოჰკლებია.

- ამერიკაში, ვაშინგტონში დავიბადე, 4 წლამდე ამერიკაში ვცხოვრობდი. იმ წლებში დედა და მამა მუშაობდნენ და ჩვენთან ხშირად დედაჩემის დედა იყო. მე და ჩემი ძმა, ფაქტობრივად, მისი გაზრდილები ვართ. რადგან ამერიკაში დავიბადე, ამ ქვეყნის მოქალაქე ვარ. ვთვლი, რომ ვარ ამერიკელი, ფრანგი და ქართველი.

ჩემი მშობლები რომ გაშორდნენ, დედამ მე და ჩემი ძმა ავსტრიაში წაგვიყვანა, რადგან იქ მუშაობდა. ვენაში ერთი წელი ვიცხოვრეთ, მაგრამ არაფერი მახსოვს, ავსტრიის შემდეგ აფრიკაში, ჩადში ვიცხოვრეთ. იქაურობა კარგად მახსოვს. ევროპასა და ამერიკაში ცხოვრება თითქმის ერთმანეთს ჰგავს, მაგრამ აფრიკა სულ სხვაა. აფრიკაში დავიწყეთ სწავლა, სპორტზე სიარული. დედა მე და ჩემს ძმას ყველაფერზე გვატარებდა. მერე ჩადში სამოქალაქო ომი დაიწყო. ჩვენი სახლი მათი პრეზიდენტის სახლთან იყო ახლოს. ფრანგი ჯარისკაცები ჩვენს გაყვანას ცდილობდნენ. ეს ყველაფერი ჩემს გონებაში ისე არ არის ჩარჩენილი, როგორც ცუდი მომენტი. ალბათ, დედაც ისე იქცეოდა, რომ არ გვენერვიულა. აფრიკაში ვისწავლე, რომ შეიძლება გყავდეს მეგობარი, რომელიც თეთრკანიანი არ არის.

ჩადში 3 წელი ვიცხოვრეთ, იქ ყოფნისას მამასაც ხშირად ვხედავდით, რადგან მსოფლიო ბანკში მუშაობდა და აფრიკაში უწევდა ჩამოსვლა. ჩვენთან მოდიოდა და ცდილობდა ხშირად დარჩენილიყო. არდადეგების დროს ჩვენ ჩავდიოდით ამერიკაში. დედა და მამა ყველაფერს აკეთებდნენ, რომ მათთან ხშირი ურთიერთობა გვქონოდა. დედას უნდოდა მამასთან კონტაქტი არ გაგვეწყვიტა და ჩვენს აღზრდაში ისიც ყოფილიყო ჩართული.

- მამაზე გვიამბეთ, გვარი გორჯესტანი სადაურია?

- მამა ქართველია. ჩვენი წინაპრები გუგუშვილები იყვნენ. თუ სწორედ მახსოვს, მამაჩემის მამა სპარსეთსა და საქართველოში ინჟინრად მუშაობდა. საბჭოთა ჯარები რომ შემოსულან საქართველოში, სპარსეთში დარჩენილა. იქ უთქვამთ, გვარი უნდა გადაიკეთოო. გორჯესტანი სპარსულად ქართველს ნიშნავს. მამა სპარსეთში დაიბადა, დედა უკრაინელი ჰყავდა.

- დედ-მამის განშორება ალბათ, რთული გადასატანი იყო თქვენთვის...

- რთულად არ გადამიტანია. როცა პატარა ვიყავი, ალბათ, უფრო ადვილია მშობლების განშორებასთან შეგუება. 4 წლის ვიყავი და არც მახსოვს მამასთან ყოველდღიური ცხოვრება. ის შორს იყო, მაგრამ ამავდროულად სულ ჩვენთან. ერთადერთი, რასაც განვიცდიდი, ის იყო, როცა ჩემს ცხოვრებაში რამე ხდებოდა, საყვარელი ადამიანებიდან ჩემს გვერდით რომელიღაც არ იყო.

- დედასთან მეგობრული ურთიერთობა გაქვთ? თქვენს პირად ცხოვრებაზე უყვებით?

- მეგობრები არ ვართ, მაგრამ ახლო ურთიერთობა გვაქვს. ყველაფერს ბოლომდე არ ვეუბნები, მაგრამ რაც მნიშვნელოვანია, იცის. ზოგჯერ მიბრაზდება, რატომ არ მირეკავო. მგონი მისგან გადმომედო, რომ ტელეფონი არ მიყვარს. ხშირად არ ვურეკავთ ერთმანეთს, მაგრამ როცა ჩემთან ჩამოდის, უამრავ თემას ვარჩევთ.

- მამათქვენმა ახალი ოჯახი შექმნა?

- დიახ, ირანელი ცოლი ჰყავს. იმ ქალს სხვა კაცისგან გოგო ჰყავს, რომელიც თემურის ტოლია. მამას ცოლთან შვილი არ ჰყავს. ეს გოგო, ფაქტობრივად, ჩვენი დაა. ასევეა ჯანრის ქალიშვილიც, ნანაც ჩემი დაა. ნანა ჩემზე ბევრად დიდია და მთლად დების ურთიერთობა არ გვაქვს.

- ჯანრისთან (კაშია) როგორი ურთიერთობა გქონდა?

- ჯანრისთან გავიზარდე. მამაჩემის ადგილი არასოდეს დაუკავებია, მაგრამ ყოველდღიურად მასთან ვიყავი. გადაწყვეტილების მიღებაში არ მეხმარებოდა, მაგრამ ცხოვრების ყველა ეტაპზე ჩემს გვერდით იყო.წყარო