ავტორი:

"თუ ვიღაც ნიტას ცხოვრებაში დაუკითხავად, მისი ნებართვის გარეშე ჩაერევა - აი, მაშინ... მტრისას!.." - რას ჰყვება ნიკა ლომიძე ქალიშვილზე, რომელიც წლებია უკვე უცხოეთში სწავლობს?

"თუ ვიღაც ნიტას ცხოვრებაში დაუკითხავად, მისი ნებართვის გარეშე ჩაერევა - აი, მაშინ... მტრისას!.." - რას ჰყვება ნიკა ლომიძე ქალიშვილზე, რომელიც წლებია უკვე უცხოეთში სწავლობს?

ცნობილი პროდიუსერი და ტელეწამყვანი ნიკა ლომიძე ჟურნალ "გზის" მკითხველს თავის ცხოვრებაზე ესაუბრება. ინტერვიუში ასევ ჰყვება ქალიშვილზე - ნიტაზე, რომელმაც რამდენიმე წლის წინ, საქართველოს თავისი ცეკვით მოხიბლა. როგორ ირკვევა, გოგონა უკვე მე-6 წელია საზღვარგარეთ სწავლობს. გთავაზობთ ფრაგმენტს ინტერვიუდან:

- ნიტამ სკოლა ცეკვის მიმართულებით დაამთავრა და უნივერსიტეტიც ამ მიმართულებით აირჩია: ის ახლა ჯოფრის ქორეოგრაფიულ სასწავლებელში სწავლობს, რომელიც ძალიან პოპულარულია. იქ ცეკვის ყველა ჟანრს და ყველა მიმართულებას ასწავლიან. ნიტას თავისი საქმე ძალიან აინტერესებს და ცდილობს, სრულყოფილად აითვისოს. ცეკვის პარალელურად, გადაწყვიტა ფსიქოლოგია შეისწავლოს - როდესაც ცეკვის ასაკი აღარ ექნება, უნდა, რომ სხვა პროფესიაც ჰქონდეს.

- ალბათ რთულია, როცა შვილი ასე შორს იმყოფება. ხომ არ ეუბნებით, რომ საქართველოში ჩამოვიდეს?

- ამას არ ვეუბნები, რადგან ნიტა დამოუკიდებელი პიროვნებაა და თვითონ უნდა გადაწყვიტოს, ცხოვრებაში რა გზას აირჩევს. მე მგონი, რაც უფრო ნაკლებად ჩაერევა მშობელი შვილის საქმეში, უფრო კარგია. შეიძლება შენი გამოცდილება გაუზიარო და რაღაც რჩევა მისცე, მაგრამ მის გადაწყვეტილებებში ზედმეტად არ უნდა ჩაერიო - ჩვენ ნიტა ასე გავზარდეთ. პირველ ხანებში მართლა ძალიან გაგვიჭირდა იმ აზრთან შეგუება, რომ ჩვენგან შორს უნდა ყოფილიყო. მე და თეა მის სიშორეს ძალიან განვიცდიდით, მაგრამ ყოველგვარი ეგოიზმი უკანა პლანზე გადავწიეთ და თანდათან ყველაფერს შევეგუეთ. თავდაპირველად, მასაც გაუჭირდა - ნოსტალგია და მონატრება ერთად მოერია, თანაც, გარდატეხის ასაკში იყო, მაგრამ ეს სირთულეები როგორღაც გადავლახეთ. ჩვენც თავს ძალა დავატანეთ, რომ ბავშვს კარგი მომავალი ჰქონდეს და ცხოვრება ისე აიწყოს, როგორც თავად სურს. საბედნიეროდ, თანამედროვე ტექნიკის წყალობით, ახლობელთან განშორება ისე რთული აღარ არის - კიდევ კარგი, რომ ვიდეოთვალი არსებობს. მას ყოველდღე ველაპარაკები და ყოველდღე ვხედავ. ხშირად უნივერსიტეტამდეც "ერთად მივდივართ", მერე იქიდანაც "ვაცილებ" ხოლმე. ასეთ დროს გგონია, რომ ის შენთანაა და არსად წასულა.

- შვილის პირად ცხოვრებასა და მის არჩევანში თუ ჩაერევით?

- მე ვინ მეკითხება, მას ვინ მოეწონება და ვინ - არა? თუ დავინახავ, რომ მის რჩეულში რაღაც არ მომწონს, უბრალოდ დაველაპარაკები და ყველაფერს ავუხსნი, მაგრამ საბოლოო გადაწყვეტილება თვითონ უნდა მიიღოს. რადიკალური მხოლოდ იმ შემთხვევაში ვიქნები, თუ ვიღაც მის ცხოვრებაში დაუკითხავად, მისი ნებართვის გარეშე ჩაერევა - აი, მაშინ... მტრისას!.. წაიკითხეთ სრულად