რამ­დე­ნი­მე დღის წინ ჟეს­ტუ­რი ენის სა­ერ­თა­შო­რი­სო დღე აღ­ნიშ­ნა, რომ­ლის მი­ზა­ნია სა­ზო­გა­დო­ე­ბა­ში ცნო­ბი­ე­რე­ბის ამაღ­ლე­ბა ჟეს­ტუ­რი ენის მნიშ­ვნე­ლო­ბის შე­სა­ხებ და მისი გავ­რცე­ლე­ბა. მსოფ­ლი­ო­ში 300-ზე მეტი ჟეს­ტუ­რი ენაა, რომ­ლე­ბიც აღი­ა­რე­ბუ­ლია ადა­მი­ა­ნის უფ­ლე­ბა­თა კონ­ვენ­ცი­ის მიერ, რაც სა­ხელ­მწი­ფო­ებს აკის­რებს პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბას, ხელი შე­უ­წყონ მათ პო­პუ­ლა­რი­ზე­ბა­სა და სწავ­ლე­ბას. ჟეს­ტუ­რი ენის ცოდ­ნა უდი­დესს როლს თა­მა­შობს ყრუ და სმე­ნის დაქ­ვე­ი­თე­ბის მქო­ნე ბავ­შვე­ბის­თვის, რად­გან ის ეხ­მა­რე­ბა მათ გან­ვი­თა­რებ­ში, ინ­ტეგ­რა­ცი­ა­სა და ხა­რის­ხი­ა­ნი სრულ­ფა­სო­ვა­ნი გა­ნათ­ლე­ბის მი­ღე­ბა­ში.

ყრუ და სმე­ნა­დაქ­ვე­ი­თე­ბუ­ლი პი­რე­ბის მხარ­და­ჭე­რი­სა და ჟეს­ტუ­რი ენის პო­პუ­ლა­რი­ზე­ბის მი­მარ­თუ­ლე­ბით World Vision სა­ქარ­თვე­ლო ახორ­ცი­ე­ლებს სპე­ცი­ა­ლუ­რი სა­ჭი­რო­ე­ბე­ბის მქო­ნე ბავ­შვე­ბის მხარ­დამ­ჭერ პრო­ექტს World Vision ამე­რი­კის და­ფი­ნან­სე­ბით. აღ­ნიშ­ნუ­ლი პრო­ექ­ტის ფარ­გლებ­ში ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ამ წელს უკვე მე­ო­რედ გა­მარ­თა სა­ზა­ფხუ­ლო ბა­ნა­კი ბა­კუ­რი­ან­ში, რომ­ლის მთა­ვა­რი მი­ზა­ნია სკო­ლა­ში ტრან­ზი­ცი­ის ხელ­შე­წყო­ბა და ბავ­შვე­ბის ცხოვ­რე­ბის ახა­ლი ეტა­პის­თვის მომ­ზა­დე­ბა. ბა­ნაკ­ში ძი­რი­თა­დად მო­ნა­წი­ლე­ობ­დნენ და­წყე­ბი­თი კლა­სის ყრუ და სმე­ნა­დაქ­ვე­ი­თე­ბუ­ლი ბავ­შვე­ბი და მათი მშობ­ლე­ბი, მას­წავ­ლებ­ლე­ბი თბი­ლი­სი­სა და ქუ­თა­ი­სის სა­ჯა­რო სკო­ლე­ბი­დან, ასე­ვე თვი­თონ ყრუ პი­რე­ბი, ჟეს­ტუ­რი ენის თარ­ჯი­მა­ნი და აღ­მზრდე­ლი.

„სკო­ლა­ში წას­ვლა პო­ზი­ტი­უ­რი ემო­ცი­ე­ბის და მო­ლო­დი­ნის გარ­და, მშობ­ლე­ბის­თვის და ბავ­შვე­ბის­თვის ამავდრო­უ­ლად სტრე­სუ­ლი მოვ­ლე­ნაა. მათ ხვდე­ბათ ახა­ლი გა­რე­მო, ახა­ლი ადა­მი­ა­ნე­ბი, მო­თხოვ­ნე­ბი და ზო­გა­დად ბევ­რი ცვლი­ლე­ბაა ერ­თად. შე­სა­ბა­მი­სად, ყრუ და სმე­ნა­დაქ­ვე­ი­თე­ბუ­ლი ბავ­შვე­ბის­თვის და სპე­ცი­ა­ლუ­რი სა­ჭი­რო­ე­ბის მქო­ნე ბავ­შვე­ბის­თვის ადაპ­ტი­რე­ბა ახალ გა­რე­მოს­თან შე­და­რე­ბით რთუ­ლი პრო­ცე­სია. ყრუ ბვაშ­ვე­ბის შემ­თხვე­ვა­ში, ბევ­რმა მათ­გან­მა არ იცის ჟეს­ტუ­რი ენა, ამი­ტომ მათ­თვის იმის ახ­სნა თუ სად მი­დი­ან და რა უნდა აკე­თონ, არის რთუ­ლი. ასეთ დროს, ბავ­შვებ­საც, მშობ­ლებ­საც და მას­წავ­ლებ­ლებ­საც დიდი დრო სჭირ­დე­ბათ, რომ ერ­თმა­ნეთს შე­ე­გუ­ონ. ჩვე­ნი ბა­ნა­კის კონ­ცეფ­ცია იმა­ში მდგო­მა­რე­ობს, რომ ბავ­შვებ­მა, მშობ­ლებ­მა და მას­წავ­ლებ­ლებ­მა ერ­თმა­ნე­თი გა­იც­ნონ და უკვე და­მე­გობ­რე­ბუ­ლი წა­ვიდ­ნენ სკო­ლა­ში. ბავ­შვე­ბი და მას­წავ­ლებ­ლე­ბი ბა­ნაკ­ში ეჩ­ვე­ვი­ან ერ­თმა­ნეთს და მათ­თვის სას­კო­ლო ვი­თა­რე­ბა­ში გა­ცი­ლე­ბით იო­ლია ერ­თმა­ნეთ­თან შეხ­ვედ­რა და კო­მუ­ნი­კა­ცია. შე­დე­გად ბავ­შვებს და მშობ­ლებს აღარ აქვთ შფოთ­ვა, ამავდრო­უ­ლად ბავ­შვე­ბი ეც­ნო­ბი­ან ჟეს­ტურ ენას და სწავ­ლო­ბენ მათ­თვის ბუ­ნებ­რი­ვი ენის გა­მო­ყე­ნე­ბას.“ - აღ­ნიშ­ნავს ნე­იროფ­სი­ქო­ლო­გი მა­რი­ამ ხვა­და­გი­ა­ნი, World Vision სა­ქარ­თვე­ლოს ინ­კლუ­ზი­უ­რი და სპე­ცი­ა­ლუ­რი სა­გან­მა­ნათ­ლებ­ლო პრო­ექ­ტის კო­ორ­დი­ნა­ტო­რი.

ბა­ნა­კის ყო­ველ­დღი­უ­რი გან­რი­გი აწყო­ბი­ლია გარ­კვე­ულ აქ­ტი­ვო­ბებ­ზე. ყვე­ლა აქ­ტი­ვო­ბას და სა­ვარ­ჯი­შოს აქვს და­სა­წყი­სი და და­სას­რუ­ლი, რი­თაც ის ჰგავს სა­გაკ­ვე­თი­ლო პრო­ცესს. ბა­ნაკ­ში ბავ­შვებს მერ­ხთან ჯდო­მა არ უწევთ, თუმ­ცა ბევრ სხვა­დას­ხვა აქ­ტი­ვო­ბა­ში თან­მიმ­დევ­რუ­ლად მო­ნა­წი­ლე­ო­ბა მათ სას­კო­ლო პრო­ცე­სის­თვის და­მა­ხა­სი­ა­თე­ბელ რუ­ტი­ნას უყა­ლი­ბებს. ასე­ვე მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია, რომ მთელ პრო­ცეს­ში აქ­ტი­უ­რად ჩარ­თუ­ლე­ბი არი­ან მშობ­ლე­ბიც და მას­წავ­ლებ­ლე­ბიც, რაც, პა­ტა­რებს პე­და­გო­გებ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბას აჩ­ვევს. რო­გორც სპე­ცი­ა­ლის­ტი გან­მარ­ტავს, სხვა­დას­ხვა აქ­ტი­ვო­ბას­თან, ფი­ზი­კურ თა­მაშ­თან თუ შე­მოქ­მე­დე­ბით წრეს­თან ერ­თად ასე­ვე ინ­ტეგ­რი­რე­ბუ­ლია წიგ­ნი­ე­რე­ბაც. ბავ­შვებს ყო­ველ­დღე აწ­ვდი­ან სხვა­დას­ხვა სა­ხის ლი­ტე­რა­ტუ­რის გარ­კვე­ულ ნა­წილს, რო­მელ­თა გან­ხილ­ვა და და­მუ­შა­ვე­ბა ხდე­ბა ჟეს­ტურ ენა­ზე. შე­დე­გად, ბავ­შვე­ბი თე­მა­ტი­კის მი­ხედ­ვით ყო­ველ­დღე სწავ­ლო­ბენ სხვა­დას­ხვა სი­ტყვას ჟეს­ტურ ენა­ზე. დატ­ვირ­თუ­ლი გრა­ფი­კი და­ბა­ლან­სე­ბუ­ლი იყო სა­ხა­ლი­სო თა­მა­შე­ბით და ფი­ზი­კუ­რი აქ­ტი­ვო­ბე­ბით ბუ­ნე­ბა­ში. ასე­ვე აღ­სა­ნიშ­ნა­ვია, რომ ეს სივ­რცე კრავს მო­ნა­წი­ლე­ებს, ხოლო ბავ­შვე­ბი ძა­ლი­ან ლა­ღე­ბი და გახ­სნი­ლე­ბი ხდე­ბი­ან. აქ მშობ­ლებ­საც ჰქონ­დათ სა­შუ­ა­ლე­ბა აეთ­ვი­სე­ბი­ნათ და გა­ე­უმ­ჯო­ბე­სე­ბი­ნათ ჟეს­ტუ­რი ენის ცოდ­ნა; მი­ე­ღოთ სა­სარ­გებ­ლო რჩე­ვე­ბი ბავ­შვე­ბის მხარ­და­ჭე­რის, მათი ემო­ცი­უ­რი გან­ვი­თა­რე­ბის, კო­მუ­ნი­კა­ცი­ი­სა და გა­ნათ­ლე­ბის ხელ­შე­წყო­ბის კუ­თხით.

„ბა­ნაკ­ში მი­ღე­ბუ­ლი შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბე­ბი იყო სა­ო­ცა­რი, მარ­თლა არ მო­ვე­ლო­დი ამ­დენს. ჩემი შვი­ლი, გეგა წელს მი­დის სკო­ლა­ში და ჩვენც ახლა ვერ­თვე­ბით ჟეს­ტე­ბის სამ­ყა­რო­ში, მე ასე ვუ­წო­დებ მას. ბა­ნაკ­ში მე­უღ­ლეს­თან და ჩემს შვი­ლებ­თან ერ­თად ვი­ყა­ვი. ძა­ლი­ან ბედ­ნი­ე­რი დღე­ე­ბი გა­ვა­ტა­რეთ. იქ გა­ვი­ცა­ნით გე­გას სკო­ლის მას­წავ­ლებ­ლე­ბი, ბავ­შვე­ბი და მათი მშობ­ლე­ბი სხვა ქა­ლა­ქე­ბი­დან. უამ­რავ სა­ინ­ტე­რე­სო აქ­ტი­ვო­ბა­ში ვი­ყა­ვით ერ­თად ჩარ­თუ­ლე­ბი. გე­გა­მაც გა­იც­ნო მო­მა­ვა­ლი კლა­სე­ლე­ბი, და­მე­გობ­რდნენ და იმ­დე­ნად ბედ­ნი­ე­რი და ემო­ცი­ე­ბით სავ­სე დღე­ე­ბი გა­ა­ტა­რეს, წა­მოს­ვლა აღარ უნ­დო­და. ამ გა­რე­მომ ძა­ლი­ან დიდი იმე­დი მომ­ცა და მივ­ხვდი, რომ ყვე­ლა­ფე­რი ძა­ლი­ან კარ­გად იქ­ნე­ბა. ძა­ლი­ან დიდი მად­ლო­ბა ამ შე­საძ­ლებ­ლო­ბის­თვის.“ - ამ­ბობს ჩვენ­თან სა­უბ­რი­სას ერთ-ერთი მშო­ბე­ლი მარი თა­ვარ­თქი­ლა­ძე.

აღ­სა­ნიშ­ნა­ვია, რომ ბა­ნა­კის პროგ­რა­მა­ში ასე­ვე ინ­ტეგ­რი­რე­ბუ­ლია დაქ­ტი­ლი - ასო­ე­ბის ვი­ზუ­ა­ლუ­რი გა­მო­სა­ხუ­ლე­ბა ჟეს­ტურ ენა­ზე, იგი­ვე ჟეს­ტუ­რი ენის ან­ბა­ნი.

„ბა­ნაკ­ში ბი­ლინგვუ­რი ენის სტრა­ტე­გი­ებს ვით­ვა­ლის­წი­ნებთ და ისე ვაწ­ვდით ბავ­შვებს სა­ხა­ლი­სო აქ­ტი­ვო­ბებს. ბა­ნაკ­ში პა­ტა­რებს სა­ხე­ლე­ბი­სა და მარ­ტი­ვი სი­ტყვე­ბის დაქ­ტი­ლით გა­მო­ხატ­ვას ვას­წავ­ლი­დით; მა­გა­ლი­თად რო­გორ იქ­ნე­ბა „ბურ­თი“, „დედა“, „მამა“ დაქ­ტი­ლით. სა­ვარ­ჯი­შო­ე­ბი ბი­ლინგვურ სწავ­ლე­ბა­ზეა და­ფუძ­ნე­ბუ­ლი, რო­მე­ლიც გა­მო­ი­ყე­ნე­ბა ყრუ და სმე­ნა­დაქ­ვე­ი­თე­ბუ­ლი ბავ­შვე­ბის სწავ­ლე­ბა­ში. ეს კი გუ­ლის­ხმობს, რომ ბავ­შვე­ბი 2 ენას სწავ­ლო­ბენ; პირ­ვე­ლი ენა არის ჟეს­ტუ­რი და მისი დახ­მა­რე­ბით პა­ტა­რე­ბი უკვე სწავ­ლო­ბენ ქარ­თულ ენა­საც.“ - გან­მარ­ტავს პრო­ექ­ტის კო­ორ­დი­ნა­ტო­რი.

ბა­ნაკ­ში ასე­ვე მო­ნა­წი­ლე­ო­ბას იღებ­და „სა­ქარ­თვე­ლოს ყრუ­თა კავ­ში­რი“, რო­მე­ლიც აქ­ტი­უ­რად თა­ნამ­შრომ­ლობს ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ას­თან. მისი პრე­ზი­დენ­ტი ამი­რან ბა­ტა­ტუ­ნაშ­ვი­ლი შეხ­ვდა მშობ­ლებს ბა­ნა­კის მსვლე­ლო­ბი­სას და მათ ჟეს­ტუ­რი ენის მნიშ­ვნე­ლო­ბა­სა და არ­სე­ბულ გა­მოწ­ვე­ვებ­ზე ესა­უბ­რა.

„მე მინ­და მად­ლო­ბა გა­და­ვუ­ხა­დო ბა­ნა­კის ორ­გა­ნი­ზა­ტო­რებს. ეს პრო­ექ­ტი არის აუ­ცი­ლე­ბე­ლი ყრუ ბავ­შვე­ბი­სა და მათი ოჯა­ხე­ბის­თვის. ბა­ნა­კი და­ფუძ­ნე­ბუ­ლია ბავ­შვებ­თან მუ­შა­ო­ბის ევ­რო­პულ მიდ­გო­მებ­ზე და სკო­ლის­თვის მომ­ზა­დე­ბის ახალ თა­ნა­მედ­რო­ვე მე­თო­დებ­ზე. სა­გან­მა­ნათ­ლებ­ლო-შე­მეც­ნე­ბი­თი ბა­ნა­კი ძა­ლი­ან სწორ დროს და­ი­გეგ­მა - ბავ­შვის სკო­ლა­ში შეს­ვლამ­დე, რად­გან მათ წი­ნას­წარ გა­ი­გეს სად მი­დი­ან და რა ელო­დე­ბათ სკო­ლა­ში. მე­ტყვე­ლი მშობ­ლე­ბის ყრუ ბავ­შვე­ბის უმე­ტე­სო­ბა არის კო­მუ­ნი­კა­ცი­ის გა­რე­შე, რა­საც მოჰ­ყვე­ბა გა­უ­ცხო­ე­ბა. ამი­ტომ, მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია, რომ მშობ­ლებ­მა ხელი შე­უ­წყონ ბავ­შვს ინ­ფორ­მა­ცი­ის მი­ღე­ბა­ში და ასე­ვე ემო­ცი­უ­რი მხარ­და­ჭე­რა აღ­მო­უ­ჩი­ნონ მას. სწო­რედ ამის­თვის არის ჟეს­ტე­ბი და ჟეს­ტუ­რი ენა. სა­სურ­ვე­ლია ჟეს­ტურ ენა­ზე არ­სე­ბუ­ლი ყვე­ლა რე­სურ­სი გა­მო­ვი­ყე­ნოთ; პა­ტა­რებს ვაჩ­ვე­ნოთ გა­და­ცე­მე­ბი, ანი­მა­ცი­ე­ბი და სხვა მა­სა­ლე­ბი. უამ­რა­ვი შე­საძ­ლებ­ლო­ბა და გზა არ­სე­ბობს წარ­მა­ტე­ბის­თვის. “ - აღ­ნიშ­ნავს ამი­რან ბა­ტა­ტუ­ნაშ­ვი­ლი.

ჟეს­ტუ­რი ენის არ­ცოდ­ნის შე­სა­ხებ და მის მიერ გა­მოწ­ვე­ულ პრობ­ლე­მებ­ზე პრო­ექ­ტის კო­ორ­დი­ნა­ტორ­მაც ისა­უბ­რა.

„სამ­წუ­ხა­როდ, ბავ­შვმა რომც იცო­დეს ჟეს­ტუ­რი ენა, ყვე­ლა­ზე კარგ შემ­თხვე­ვა­ში შე­იძ­ლე­ბა ოჯა­ხის მხო­ლოდ ერთი წევ­რი ფლობ­დეს ჟეს­ტურ ენას. შე­სა­ბა­მი­სად, ბავ­შვი და მშო­ბე­ლი კო­მუ­ნი­კა­ცი­ას ჟეს­ტუ­რი ენის მეშ­ვე­ო­ბით ვერ ამ­ყა­რე­ბენ. როცა ბავ­შვი არის ყრუ და იყე­ნებს ჟეს­ტურ ენას, აუ­ცი­ლე­ბე­ლია დე­დამ და მა­მამ ის­წავ­ლონ ჟეს­ტუ­რი ენა, რათა შვილს ჰქონ­დეს მისი გა­მო­ყე­ნე­ბის სა­შუ­ა­ლე­ბა. ნე­ბის­მი­ე­რი ენა, რო­მელ­საც ჩვენ ვით­ვი­სებთ ვი­თარ­დე­ბა გა­მო­ყე­ნე­ბა­ში. რო­დე­საც ყრუ და სმე­ნა­დაქ­ვე­ი­თე­ბულ მოს­წავ­ლეს მხო­ლოდ სკო­ლის გა­რე­მოც­ვა­ში უწევს მისი გა­მო­ყე­ნე­ბა, ის შე­ზღუ­დუ­ლია და ცხოვ­რე­ბის სხვა ას­პექ­ტებ­ში რო­გო­რი­ცაა ოჯა­ხი, მე­გობ­რე­ბი, ნა­თე­სა­ვე­ბი. ამი­ტომ მისი ლექ­სი­კუ­რი მა­რა­გიც და სა­უბ­რის მოქ­ნი­ლო­ბაც არაა გან­ვი­თა­რე­ბუ­ლი. ამი­ტომ სა­სი­ცო­ცხლოდ მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია, რომ ირ­გვლივ მყო­ფებ­მა ჟეს­ტუ­რი ენა გარ­კვე­ულ დო­ნე­ზე ის­წავ­ლონ. ასე­ვე აუ­ცი­ლე­ბე­ლია, სკო­ლა­ში ინ­ტეგ­რი­რე­ბულ კლა­სის არ­სე­ბო­ბის შემ­თხვე­ვა­ში, სკო­ლამ­შე­ი­ტა­ნოს ჟეს­ტუ­რი ენის წრე, რათა სმე­ნის მქო­ნე თა­ნაკ­ლა­სე­ლებ­მაც ის­წავ­ლონ ჟეს­ტუ­რი ენა და ყრუ ბავ­შვმა შეძ­ლოს თა­ნა­ტო­ლებ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბა. ჩვე­ნი ორ­გა­ნი­ზა­ცია ცდი­ლობს წა­ა­ხა­ლი­სოს და პო­პუ­ლა­რი­ზე­ბა გა­უ­წი­ოს ჟეს­ტურ ენას სხვა და სხვა ინი­ცი­ა­ტი­ვის მეშ­ვე­ო­ბით, რო­გო­რი­ცაა სკო­ლებ­ში გახ­სნი­ლი სამ­კი­თხვე­ლო კლუ­ბე­ბი, მათი სა­ჭი­რო რე­სურ­სით მო­მა­რა­გე­ბა, მსგავ­სი ბა­ნა­კე­ბის ორ­გა­ნი­ზე­ბა და წიგ­ნე­ბის ჟეს­ტუ­რი ენით თარ­გმნა. უნდა აღი­ნიშ­ნოს, რომ ჩვენ უკვე 5 ვი­დეო წიგ­ნი ვთარ­გმნეთ ჟეს­ტურ ენა­ზე, რა­შიც „ყრუ­თა კავ­ში­რი“ დაგ­ვეხ­მა­რა“, - გან­მარ­ტავს მა­რი­ამ ხვა­და­გი­ა­ნი.

ბა­ნა­კის სა­პა­ტიო სტუ­მა­რი იყო ასე­ვე თა­მარ ჟღენ­ტი, სა­ქარ­თვე­ლოს გა­ნათ­ლე­ბი­სა და მეც­ნი­ე­რე­ბის სა­მი­ნის­ტროს ინ­კლუ­ზი­უ­რი გან­ვი­თა­რე­ბის სამ­მარ­თვე­ლოს უფ­რო­სი.

„მინ­და აღ­ვნიშ­ნო, რომ ეს არის სა­უ­კე­თე­სო შე­საძ­ლებ­ლო­ბა ყრუ და სმე­ნა­დაქ­ვე­ი­თე­ბუ­ლი პირ­ველკ­ლა­სე­ლი ბავ­შვე­ბის­თვის სკო­ლა­ში ტრან­ზი­ცი­ის პრო­ცეს­ში. ზოგი ბავ­შვის­თვის ალ­ბათ პირ­ვე­ლი იყო მსგავს აქ­ტი­ვო­ბა­ში მო­ნა­წი­ლე­ო­ბა. მეც ვეს­წრე­ბო­დი ბა­ნა­კის აქ­ტი­ვო­ბებს და ვნა­ხე რო­გორ აქ­ტი­უ­რად იყ­ვნენ ჩარ­თუ­ლი ბავ­შვე­ბი, მშობ­ლე­ბი და მას­წავ­ლებ­ლე­ბი ამ პრო­ცეს­ში: სწავ­ლობ­დნენ ჟეს­ტურ ენას, უზი­ა­რებ­დნენ ერ­თმა­ნეთს გა­მოც­დი­ლე­ბას და ქმნიდ­ნენ სა­ინ­ტე­რე­სო მა­სა­ლებს სა­კუ­თარ შვი­ლებ­თან ერ­თად. ჩვენ­თვის ყვე­ლას­თვის მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია, რომ ბავ­შვმა მი­ი­ღოს გა­ნათ­ლე­ბა, მის­თვის მი­სა­ღე­ბი და სა­ხა­ლი­სო ფორ­მით. ამა­ში კი მას­წავ­ლებ­ლებს ყვე­ლა­ზე დიდი როლი მი­უ­ძღვით სას­კო­ლო გა­რე­მო­ში. თუმ­ცა უმ­ნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნე­სია მშობ­ლე­ბის მო­ნა­წი­ლე­ო­ბაც, რად­გან რაც არ უნდა ეცა­დოს მას­წავ­ლე­ბე­ლი ან სკო­ლა, თუ არ იქნა მშო­ბე­ლი ჩარ­თუ­ლი ამ პრო­ცეს­ში, შე­დე­გი არ იქ­ნე­ბა სა­თა­ნა­დოდ ეფექ­ტუ­რი. ჩვე­ნი მი­ზა­ნია, ბავ­შვებს ჰქონ­დეთ შე­საძ­ლებ­ლო­ბა მი­ი­ღონ გა­ნათ­ლე­ბა, გან­ვი­თარ­დნენ, მო­ახ­დი­ნონ სა­კუ­თა­რი შე­საძ­ლებ­ლო­ბე­ბის რე­ა­ლი­ზე­ბა და და­იმ­კვიდ­რონ თავი სა­ზო­გა­დო­ე­ბა­ში. “- თქვა თა­მარ ჟღენ­ტმა და მად­ლო­ბა გა­და­უ­ხა­და ყვე­ლა ჩარ­თულ მხა­რეს ამ მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი საქ­მის კე­თე­ბის­თვის.

NS