"დღემდე 8 კაცი ერთად ვცხოვრობთ... მე და ჩემს შვილს გვინდა, რაღაც ვქნათ და ცალკე ვიცხოვროთ, რადგან გადავიღალე" - ლენუკა ყიფშიძე ოჯახზე, შვილსა და მთავარ მიღწევაზე

ლენუკა ყიფშიძის ცხოვრების დევიზი ადამიანობის შენარჩუნება და სიკეთის კეთებაა. მიიჩნევს, რომ ასაკთან დაკავშირებული სტერეოტიპი დაამსხვრია და რეალითი შოუში მონაწილეობით, ქალბატონებს ცხოვრების, უკეთეს ფორმაში ყოფნის სტიმული მისცა...

- როცა სარკეში იყურებით, ვის ხედავთ?

- შინაგანად პატარა ლენუკას - ბავშვს, რომელიც თითქოს უსუსურია, დაცვა სჭირდება, მაგრამ იმავდროულად ვხედავ ძლიერ და მიზანდასახულ ქალს.

- ცხოვრების ამ ეტაპზე, თქვენს მთავარ მიღწევად რას მიიჩნევთ?

- რა თქმა უნდა, შვილს. 40 წლის ვარ, ჩემი შვილი უკვე 22 წლის ხდება. მისი სახით, გვერდით კაცი მიდგას, თან ისეთი შვილი მყავს, რომლის შესახებაც სულ ვამბობ, ღმერთმა ისეთი საჩუქარი მიბოძა, რომ უბედნიერესი დედა ვარ. ვფიქრობ, ქალისთვის ეს უმნიშვნელოვანესია.

- რა საერთო და მკვეთრად განმასხვავებელი თვისებები გახასიათებთ თქვენ და თქვენს შვილს?

- ორივენი პირდაპირები და ზედმეტად ყურადღებიანები ვართ, ასევე - ემოციურები. როცა ნიკუშას ვესაუბრები იმაზე, რასაც განვიცდი, ზუსტად ვიცი, ანალოგიური განცდა ეუფლება, თუმცა არ იმჩნევს. მასში ჩემს თავს ვხედავ. ნიკუშა ჩემთვის სარკესავითაა: რომ ვუყურებ, მგონია, მე ვარ. ჩემში რაც მიყვარს - სიკეთე, ადამიანობა - ნიკუშასაც იგივე გააჩნია. ძალიან კარგია, როცა ადამიანობას არ კარგავ. არც დავკარგავ, დარწმუნებული ვარ. ჩემს შვილშიც ანალოგიურს ვხედავ. ამით ბედნიერი ვარ... ჩვენ შორის განმასხვავებელ თვისებას რაც შეეხება, მე ფეთქებადი ხასიათი მაქვს, ის კი ძალიან თავშეკავებულია (იცინის).

- რა არის თქვენთვის კომფორტის ზონა?

- სიმშვიდე. ისეთ ოჯახში ვიზრდებოდი, რომელშიც 24/7-ზე სტუმრიანობა იყო. თან, დღემდე 8 კაცი ერთად ვცხოვრობთ. პირდაპირ ვიტყვი: ამდენ ხალხში ცხოვრება უკვე ძალიან მიჭირს. მე და ჩემი შვილი განვიხილავთ - რაღაც უნდა ვქნათ, რომ ცალკე ვიცხოვროთ, რადგან ფიზიკურად და სულიერად არ მყოფნის ძალა, ფსიქიკა... ალბათ გადავიღალე, რადგან სულ ქაოსში ვცხოვრობდი. ჩემს ოჯახს სტუმარმასპინძლობა არასდროს ეშლებოდა, მაგრამ ცხოვრებაში არის რაღაც ასაკი და ეტაპი, როცა გინდა, ადამიანმა სიწყნარე, სიმშვიდე, სიმყუდროვე იგრძნო. მაგალითად, მეგობართან რომ დავრჩენილვარ ან დასასვენებლად სადმე წავსულვარ, იქ მიგრძნია, რომ სულიერად დავმშვიდებულვარ. ვატყობ, მშვიდი გარემო ჩემთვის კომფორტია.

- როცა ადამიანს პირადად ხვდებით, მისი გარეგნობის რა დეტალი იქცევს თქვენს ყურადღებას?

- თვალები ჩემთვის უმნიშვნელოვანესია, რადგან ძალიან მეტყველია - სულის სარკეა. როდესაც ადამიანს თვალებში ვუყურებ, თითქოს სკანირებას ვუკეთებ და გამოვიცნობ, როგორი პიროვნება შეიძლება იყოს. ჯერჯერობით არ შევმცდარვარ.

- გქონიათ სურვილი, პოპულარული არ ყოფილიყავით?

- არა, პოპულარულობას არ შევუწუხებივარ, მით უმეტეს - ახლა ეს ამბავი გაასმაგდა: "პრაიმ ჰაუსში" მონაწილეობის შემდეგ, ხალხისგან იმხელა სიყვარული მივიღე, რომ დედას გეფიცები, სიცოცხლის წლები მომემატა - ბედნიერი ვარ! თურმე, რა კარგია, როცა ამდენ ხალხს უყვარხარ... მეუბნებიან, - როგორი კეთილი, კარგი, პოზიტიური ხარ, სიკეთეს აფრქვევო... როცა უამრავ დადებით შეტყობინებას, გულთბილ დამოკიდებულებას იღებ, ადამიანს მეტი რა გინდა? ქალები მწერენ - ჩვენთვის სამაგალითო ხარო და ეს მართლა მაბედნიერებს. საერთოდ, რეალითი შოუში მონაწილეობის მერე, ადაპტაციის პერიოდი მაქვს - ჩემთვის ყოფნა მინდა. ცუდ განწყობაზე მყოფი როგორც კი ხალხის შეტყობინებებს, კომენტარებს ვკითხულობ, 2 წამში კარგ ხასიათზე ვდგები.

- რეალითი შოუში თქვენი მონაწილეობის ამსახველ ეპიზოდებს როცა უყურებთ, როგორი განცდა გეუფლებათ?

- საერთოდ, საკუთარ თავს ყოველთვის კრიტიკულად ვაფასებ. ახლაც მეუბნებიან, - პროექტში რატომ შედიოდი, რა გინდოდა? გიღირდაო? ჩემთვის ეს "შუალედური ეტაპი" იყო, რაც აუცილებლად უნდა გამევლო, რადგან ამით ძალიან გავძლიერდი... ყველაზე მნიშვნელოვანი ისაა, რომ ასაკთან დაკავშირებული სტერეოტიპი დავამსხვრიე - 35+ ასაკის ქალებს იმედი მივეცი. მწერენ, - ცხოვრებას ახლა ვიწყებთ, ყოჩაღ, სტიმული მოგვეციო! რომ ვთქვი, "მაბულინგებენ", რადგან რეალითი შოუში 40 წლის მონაწილე ვარ-მეთქი, დადებითი "ესემესები" "წამოვიდა": რას ამბობ? რომ გიყურებთ, ვამაყობთ და სტიმული გვაქვს, რომ ჩვენც ფორმაში ვიყოთო! ზოგი თხოვდება, ზოგი - შვილს აჩენს... მადლობა იმ ქალბატონებს, ვინც გვერდში დამიდგნენ და სტიმული მომცეს... რეალითი შოუში მონაწილეობა მომინდა, რადგან ერთფეროვნებას ვერ ვიტან. სამსახურის პოვნა ამიტომ მიჭირს: ერთფეროვან გარემოში თითქოს გალიაში ვარ. ჰოროსკოპით, თევზების ნიშნის ქვეშ ვარ დაბადებული. წარმოიდგინე, თევზს კუდში ხელი რომ წაავლო და არ გაუშვა, ზუსტად ასე ვარ - შებოჭილი ყოფნა არ შემიძლია. აქტიური ცხოვრება მიყვარს. საქმე უნდა ვაკეთო, დავიხარჯო და რისთვისაც ამ ცხოვრებაში ვარ მოსული, ჩემი წვლილი შევიტანო, რაღაც გავაკეთო...

- უსამართლობის განცდა ბოლოს რის გამო დაგეუფლათ?

- მამაჩემთან დაკავშირებით ყოველთვის უსამართლობის განცდა მაქვს: რაც მან თავის პროფესიაში დღემდე გააკეთა, სათანადოდ ვერ დაფასდა. ზურა ყიფშიძე დღეს ისე არ უნდა ცხოვრობდეს, როგორც ცხოვრობს. ეს ყოველთვის მაწუხებს და გული მწყდება - საქართველოში ერთი ისეთი ადამიანი არ აღმოჩნდა, რომ რა პრობლემებიც ზურას აქვს, მოუგვაროს, დაეხმაროს... ის დეპრესიულ სიტუაციაში არ უნდა იყოს...

- რომელი ზებუნებრივი ძალის ფლობას ისურვებდით?

- მინდა ჩემი წარმოსახვის რეალიზება და ასევე, ადამიანებისთვის ჯანმრთელობასთან დაკავშირებული პრობლემების მოგვარება შემეძლოს. წარმოგიდგენია, რამდენ ადამიანს განვკურნავდი? პრინციპში, ყველაზე მთავარი ესაა...განაგრძეთ კითხვა