პოლიტიკა
მსოფლიო
სამართალი

7

ივლისი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

ორშაბათი, მთვარის მეცამეტე დღე დაიწყება 20:04-ზე, მთვარე მშვილდოსანს ესტუმრება 02:05-ზე – კარგია ჯგუფური მუშაობისთვის, ახალი ინფორმაციის მოსაპოვებლად, ახალი სასწავლო ციკლების დასაყენებლად. საყოფაცხოვრებო ნივთების დაგროვების, შეძენისა და წარმოების დღე. კარგია პურის გამოცხობა. შეიტანეთ კორექტირება ბიზნესში და გააფართოვეთ გავლენის სფეროები. ხელი მოაწერე ხელშეკრულებებს. კარგია თანამშრომლების დაქირავება, საჯარო ღონისძიებების ჩატარება. მიიღეთ ახალი ინფორმაცია, გაიუმჯობესეთ განათლება. იმუშავეთ გუნდში და განიხილეთ აქტუალური საკითხები კოლეგების ან თანამოაზრეების გარემოცვაში. აქტიური ორგანოებია: თეძოები, ვენები, საჯდომის ნერვი. ფაფა, ბოსტნეული და ხილი შეუცვლელია.
სამხედრო
Faceამბები
საზოგადოება
სპორტი
კულტურა/შოუბიზნესი
მოზაიკა
კონფლიქტები
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
რა საფრთხის წინაშე დგას ქართული ენდემური ჯიშის ხორბალი და როგორია მისი გადარჩენის შესაძლებლობა
რა საფრთხის წინაშე დგას ქართული ენდემური ჯიშის ხორბალი და როგორია მისი გადარჩენის შესაძლებლობა

სა­ქარ­თვე­ლოს სტა­ტის­ტი­კის ეროვ­ნუ­ლი სამ­სა­ხუ­რის წი­ნას­წა­რი მო­ნა­ცე­მე­ბით, 2022 წლის იან­ვარ-ნო­ემ­ბერ­ში სა­ქარ­თვე­ლო­ში ხორ­ბლის იმ­პორ­ტის სა­ერ­თო ღი­რე­ბუ­ლე­ბამ 55 490 000 აშშ დო­ლა­რი შე­ად­გი­ნა. იმა­ვე პე­რი­ოდ­ში ქვე­ყა­ნა­ში 60 751 000 ლა­რის ღი­რე­ბუ­ლე­ბის ფქვი­ლი შე­მო­ვი­და. ორი­ვე პრო­დუქ­ტის შემ­თხვე­ვა­ში ძი­რი­თა­დი იმ­პორ­ტი­ო­რი ქვე­ყა­ნა რუ­სე­თია, რო­მელ­საც იმ­პორ­ტის სა­ერ­თო მაჩ­ვე­ნე­ბელ­ში 95%-ზე მეტი უკა­ვია.

ამ ყვე­ლაფ­რის პა­რა­ლე­ლუ­რად კი სა­ქარ­თვე­ლო­ში ხორ­ბლის მა­სი­უ­რი მოყ­ვა­ნა ფაქ­ტობ­რი­ვად აღარ ხდე­ბა. ფერ­მე­რე­ბი ვერ ახერ­ხე­ბენ გა­უმკლავ­დნენ გა­მოწ­ვე­ვებს, რო­მელ­თა წი­ნა­შეც ხორ­ბლის მოყ­ვა­ნის პრო­ცეს­ში არი­ან. მე­ო­რე მხრივ, ქარ­თულ ენ­დე­მურ ხორ­ბალ­ზე არ არის მო­თხოვ­ნა მისი მა­ღა­ლი ღი­რე­ბუ­ლე­ბის გამო.

მსოფ­ლიო მას­შტა­ბით არ­სე­ბუ­ლი ხორ­ბლის გვარ­ში შე­მა­ვალ 27 ჯი­ში­დან სა­ქარ­თვე­ლო­ში 14 მათ­გა­ნი გვხვდე­ბა. ამავდრო­უ­ლად, მსოფ­ლი­ო­ში სულ 20 ჯი­შის ენ­დე­მუ­რი ხორ­ბა­ლია და მათ შო­რის 5 ენ­დე­მუ­რი ჯიში ქარ­თუ­ლია. ეს ნიშ­ნავს, რომ ისი­ნი სრუ­ლად უც­ნო­ბია სხვა ქვეყ­ნე­ბი­სათ­ვის და ბუ­ნებ­რი­ვად მხო­ლოდ სა­ქარ­თვე­ლო­ში გვხვდე­ბა.

ქარ­თუ­ლი ენ­დე­მუ­რი ჯი­შის ხორ­ბლე­ბი უკა­ნას­კნე­ლი რამ­დე­ნი­მე სა­უ­კუ­ნეა და­კარ­გვის საფრ­თხის წი­ნა­შეა. საფრ­თხე გან­სა­კუთ­რე­ბით გა­აქ­ტი­ურ­და საბ­ჭო­თა კავ­ში­რის დროს, რო­დე­საც ინ­დუსტრი­უ­ლი ჯი­შის ხორ­ბლის მა­სი­უ­რი მოყ­ვა­ნა და­ი­წყო და ენ­დე­მურ ჯი­შებს ყუ­რა­დღე­ბას აღა­რა­ვინ აქ­ცევ­და. მი­ზე­ზი მარ­ტი­ვია. ერთი მხრივ, ეს გახ­ლდათ საბ­ჭო­თა პო­ლი­ტი­კის შე­დე­გი. მე­ო­რე მხრივ, ენ­დე­მუ­რი და მა­სი­უ­რი ჯი­შის ხორ­ბლე­ბის მო­სავ­ლი­ა­ნო­ბის მო­ცუ­ლო­ბას შო­რის სხვა­ო­ბა იმ­დე­ნად დიდი იყო, რომ თა­ვად გლე­ხე­ბიც აღარ იყ­ვნენ და­ინ­ტე­რე­სე­ბუ­ლი ენ­დე­მუ­რი ჯი­შე­ბის მოყ­ვა­ნით. მა­გა­ლი­თად, 1 ჰექ­ტარ მი­წა­ზე მო­დის 8-12 ტონა რუ­სუ­ლი თეთ­რი ხორ­ბა­ლი, ქარ­თუ­ლი ენ­დე­მუ­რი ჯიში მახა კი - მხო­ლოდ 1,5-3 ტონა. მისი მო­სავ­ლის აღე­ბა უფრო რთუ­ლი­ცაა, რად­გან თავ­თა­ვი დაბ­ლაა დახ­რი­ლი. ეს კი მოს­ვლის აღე­ბას რთულ­თან ერ­თად ძვი­რა­დღი­რე­ბულ­საც ხდის.

პრო­ცე­სი ჯაჭ­ვუ­რია. და­სა­ხე­ლე­ბუ­ლი მი­ზე­ზე­ბი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე ქარ­თუ­ლი ენ­დე­მუ­რი ჯი­შის ხორ­ბლის ფქვი­ლი ძვი­რი ღირს. შე­სა­ბა­მი­სად, მას ნაკ­ლე­ბი მომ­ხმა­რე­ბე­ლი ჰყავს პურ-ფუნ­თუ­შე­უ­ლის წარ­მო­ე­ბა­ში, რად­გან ძვი­რი­ან პურ­სა თუ ცო­მე­ულ­საც ნაკ­ლე­ბი მყიდ­ვე­ლი ჰყავს. სა­ბო­ლო­ოდ, ფერ­მე­რი, რო­მე­ლიც ენერ­გი­ა­სა და ფი­ნან­სურ რე­სურსს დებს ქარ­თუ­ლი ხორ­ბლის გა­დარ­ჩე­ნა­ში, მის რე­ა­ლი­ზა­ცი­ას ვერ ახ­დენს. სწო­რედ ამ მი­ზე­ზე­ბით ქარ­თუ­ლი ენ­დე­მუ­რი სა­ხე­ო­ბის ხორ­ბლის მოყ­ვა­ნა თით­ქმის აღარ ხდე­ბა და ეს ჯი­შე­ბი და­კარ­გვის საფრ­თხის წი­ნა­შე აღ­მოჩ­ნდა.

მათ გა­დარ­ჩე­ნა­ში დიდი როლი შე­ას­რუ­ლა არა­სამ­თავ­რო­ბო ორ­გა­ნი­ზა­ცია, ბი­ო­ლო­გი­ურ მე­ურ­ნე­ო­ბა­თა ასო­ცი­ა­ცია „ელ­კა­ნამ”. ის იკ­ვლევს ქარ­თულ ენ­დე­მურ სა­ხე­ო­ბებს, აღად­გენს მათ და მცი­რე ფერ­მე­რებ­საც ეხ­მა­რე­ბა. ამ­ჟა­მად „ელ­კა­ნას“ აღ­დგე­ნი­ლი აქვს და მოჰ­ყავს შემ­დე­გი სა­ხე­ო­ბის ენ­დე­მუ­რი სა­ხე­ო­ბე­ბი: დიკა, ჩელ­ტა ზან­დუ­რი და ჰექ­საპ­ლო­ი­დუ­რი ზან­დუ­რი. გა­სულ წელს კი მა­ხას პირ­ვე­ლი მო­სა­ვა­ლიც მი­ი­ღეს. მი­ღე­ბულ ხორ­ბალს იძენს არ­ტი­ზა­ნუ­ლი სა­ხა­ჭა­პუ­რე „გუნ­და“, რო­მელ­მაც გა­სულ წელ­თან შე­და­რე­ბით მიმ­დი­ნა­რე წელს „ელ­კა­ნას“ 50%-ით უფრო მეტი ენ­დე­მუ­რი ხორ­ბა­ლი შე­უკ­ვე­თა.

„გუნ­და“ ახალ­გაზ­რდა ცოლ-ქმრის ლე­ვან ქო­ქი­აშ­ვი­ლი­სა და ლალი პა­პაშ­ვი­ლის მიერ და­არ­სე­ბუ­ლი არ­ტი­ზა­ნუ­ლი სა­ხა­ჭა­პუ­რეა. მათ­თან ერ­თად „გუნ­დას“ დამ­ფუძ­ნებ­ლე­ბი არი­ან ექი­მი-ალერ­გო­ლო­გი, სა­ქარ­თვე­ლოს ალერ­გო­ლო­გი­ის და იმუ­ნო­ლო­გი­ის ცენ­ტრის დი­რექ­ტო­რი ნანა დო­ლი­ძე და მიკ­რო­ბი­ო­ლო­გი ინგა კვერ­ნა­ძე. ლე­ვა­ნი და ლალი კვე­ბის და­წე­სე­ბუ­ლე­ბის ბიზ­ნეს­სა­კონ­სულ­ტა­ციო სა­ა­გენ­ტო „გას­ტრო­ნავ­ტის“ დამ­ფუძ­ნებ­ლე­ბი არი­ან. მათ შექ­მნეს კონ­ცეფ­ცია არა­ერ­თი წარ­მა­ტე­ბუ­ლი რეს­ტორ­ნის, რო­მელ­თა შო­რი­სა­ცაა: „ბარ­ბა­რეს­თან“, „პური გუ­ლი­ა­ნი“, „რიგი“ და სხვა. ამ­ჯე­რად კი წყვილ­მა სა­კუ­თა­რი კონ­ცეფ­ცი­ით გახ­სნა არ­ტი­ზა­ნუ­ლი სა­ხა­ჭა­პუ­რე, რო­მე­ლიც სა­ქარ­თვე­ლო­ში ყვე­ლა­ზე მეტი სა­ხე­ო­ბის ხა­ჭა­პურს ქარ­თუ­ლი ენ­დე­მუ­რი ხორ­ბლის ფქვი­ლის­გან ამ­ზა­დებს.

რო­გორც „გუნ­დას“ დამ­ფუძ­ნებ­ლე­ბი გვიყ­ვე­ბი­ან, მათ საქ­მი­ა­ნო­ბის პირ­ვე­ლი ინ­ვეს­ტი­ცია გას­ტრო­ნო­მი­ულ კვლე­ვა­ში ჩა­დეს. მსგავ­სი კვლე­ვა აქამ­დე არას­დროს ჩა­ტა­რე­ბუ­ლა. კვლე­ვის „ხა­ჭა­პუ­რის ტრა­დი­ცია სა­ქარ­თვე­ლო­ში“ ფარ­გლებ­ში შე­იქ­მნა მულ­ტი­დის­ციპ­ლი­ნუ­რი ჯგუ­ფი არ­ქე­ო­ლო­გე­ბის, ეთ­ნოგ­რა­ფე­ბი­სა და გას­ტრო­ნო­მე­ბის შე­მად­გენ­ლო­ბით. ხან­გრძლი­ვი მუ­შა­ო­ბის შე­დე­გად ჯგუფ­მა და­ად­გი­ნა, რომ სა­ქარ­თვე­ლო­ში 47 სა­ხე­ო­ბის ხა­ჭა­პუ­რი არ­სე­ბობს. შე­დე­გე­ბი მო­ი­ცავს ინ­ფორ­მა­ცი­ას იმის შე­სა­ხე­ბაც, თუ რო­მე­ლი სა­ხე­ო­ბის ხა­ჭა­პუ­რი რო­მე­ლი ენ­დე­მუ­რი სა­ხე­ო­ბის ხორ­ბლით მზად­დე­ბო­და.

„კვლე­ვის შე­დე­გე­ბის მი­ღე­ბის და გა­ა­ნა­ლი­ზე­ბის შემ­დეგ და­ვუ­კავ­შირ­დით „ელ­კა­ნას“ და მათ­თან ერ­თად გა­ვა­აქ­ტი­უ­რეთ ქარ­თუ­ლი ენ­დე­მუ­რი სა­ხე­ო­ბის ხორ­ბლის მოყ­ვა­ნის პრო­ცე­სი. გა­სულ წელს 20 ტონა ხორ­ბა­ლი შე­ვუკ­ვე­თეთ, რო­მე­ლიც სრუ­ლად გა­მო­ვი­ყე­ნეთ „გუნ­დას“ წარ­მო­ე­ბა­ში. წელს კი 30 ტონა ხორ­ბა­ლი გვაქვს შეკ­ვე­თი­ლი. ჩვენ ვართ პირ­ვე­ლი კომ­პა­ნია, რო­მელ­მაც ხა­ჭა­პუ­რის წარ­მო­ე­ბა­ში ქარ­თუ­ლი ენ­დე­მუ­რი ხორ­ბა­ლი გა­მო­ი­ყე­ნა. ეს ჩვე­ნი საქ­მი­ა­ნო­ბის კონ­ცეფ­ცი­ის ძი­რი­თა­დი ნა­წი­ლია. ერთი მხრივ, ვცდი­ლობთ ქვე­ყა­ნა გა­ვაძ­ლი­ე­როთ ეკო­ნო­მი­კუ­რად და ქარ­თუ­ლი პრო­დუქ­ცია გა­მო­ვი­ყე­ნოთ წარ­მო­ე­ბა­ში. მე­ო­რე მხრივ, გვსურს თი­თო­ე­ულ რი­გით ქარ­თველს მივ­ცეთ შე­საძ­ლებ­ლო­ბა, ქარ­თუ­ლი ენ­დე­მუ­რი პრო­დუქ­ცი­ით დამ­ზა­დე­ბუ­ლი კერ­ძი მი­ირ­თვას. „ელ­კა­ნას­თან“ აქ­ტი­უ­რად ვთა­ნამ­შრომ­ლობთ. წი­ნას­წარ ვაძ­ლევთ ხორ­ბლის შეკ­ვე­თას და რამ­დე­ნიც გვჭირ­დე­ბა, იმ­დე­ნი მოჰ­ყავთ სპე­ცი­ა­ლუ­რად ჩვენ­თვის. ამ ეტაპ­ზე ერთი კგ ფქვი­ლი 4.9 ლარი გვიჯ­დე­ბა, რო­დე­საც რუ­სუ­ლი უმაღ­ლე­სი ხა­რის­ხის ფქვი­ლის მაქ­სი­მა­ლუ­რი სა­ბაზ­რო ღი­რე­ბუ­ლე­ბა 2.2 ლა­რია. თუმ­ცა ჩვენს სტრა­ტე­გი­ის შეც­ვლას არ ვა­პი­რებთ. საქ­მი­ა­ნო­ბის მას­შტა­ბის გაზ­რდის შემ­თხვე­ვა­ში, გავზრდით „ელ­კა­ნას“ შეკ­ვე­თას და არ გა­მო­ვი­ყე­ნებთ იმ­პორ­ტი­რე­ბულ ფქვილს. ეს ერ­თგვა­რი პო­ლი­ტი­კუ­რი პრო­ტეს­ტი­ცაა. რუ­სე­თი ოკუ­პან­ტია, ჩვენს კონ­ცეფ­ცი­ა­ში კი მშვი­დო­ბას და სიმ­შვი­დეს დიდი მნიშ­ვნე­ლო­ბა ენი­ჭე­ბა,“- აცხა­დებს ლე­ვან ქო­ქი­აშ­ვი­ლი.

„გუნ­დას“ მიერ შე­თა­ვა­ზე­ბუ­ლი ხა­ჭა­პუ­რის სა­ხე­ო­ბე­ბი 100%-ით ავ­თენ­ტუ­რია და სხვა­დას­ხვა რე­გი­ონ­ში აღ­მო­ჩე­ნი­ლი რე­ცეპ­ტე­ბის შე­სა­ბა­მი­სად მზად­დე­ბა. ეს ყვე­ლა­ფე­რი ქარ­თუ­ლი მემ­კვიდ­რე­ო­ბის ნა­წი­ლია. „გუნ­დას“ დიდი წვლი­ლია იმა­ში, რომ 2019 წელს ხა­ჭა­პურს არა­მა­ტე­რი­ა­ლუ­რი კულ­ტუ­რუ­ლი მემ­კვიდ­რე­ო­ბის ძეგლის სტა­ტუ­სიც მი­ე­ნი­ჭა.

„ქარ­თუ­ლი ხორ­ბა­ლი ქარ­თუ­ლი იდენ­ტო­ბის ნა­წი­ლია, ხა­ჭა­პუ­რი კი - ქარ­თუ­ლი მემ­კვიდ­რე­ო­ბის ნა­წი­ლი. ჩვე­ნი კვლე­ვა, რომ­ლის ფარ­გლებ­შიც და­დას­ტურ­და, რომ 47 სა­ხე­ო­ბის ხა­ჭა­პუ­რი არ­სე­ბობს, გრძელ­დე­ბა. ჩვე­ნი საქ­მი­ა­ნო­ბის კონ­ცეფ­ცი­ის ნა­წი­ლი ყო­ველ­თვის იქ­ნე­ბა ხა­ჭა­პუ­რის, რო­გორ უნი­კა­ლუ­რი ქარ­თუ­ლი იდენ­ტო­ბის დაც­ვა და ად­ვო­კა­ტი­რე­ბა რო­გორც სა­ქარ­თვე­ლო­ში, ისე მის ფარ­გლებს გა­რეთ. ქარ­თუ­ლი ხა­ჭა­პუ­რი კი ენ­დე­მუ­რი ქარ­თუ­ლი ხორ­ბლის ფქვი­ლით მზად­დე­ბა. კვლე­ვის შე­დე­გებ­ზე წვდო­მა ღიაა ნე­ბის­მი­ე­რი და­ინ­ტე­რე­სე­ბუ­ლი ადა­მი­ა­ნის­თვის. „გუნ­დას“ საქ­მი­ა­ნო­ბის ერთ-ერთი ღი­რე­ბუ­ლე­ბა სწო­რედ ინ­ფორ­მა­ცი­ის გა­ზი­ა­რე­ბაა. ჩვენ გვინ­და სწო­რი კო­მუ­ნი­კა­ცი­ით ქარ­თუ­ლი ხა­ჭა­პუ­რი უფრო ცნო­ბი­ლი გავ­ხა­დოთ მსოფ­ლიო მას­შტა­ბით,“ - აღ­ნიშ­ნავს ლალი პა­პაშ­ვი­ლი.

არა­ინ­დუსტრი­უ­ლი, სუფ­თა და ენ­დე­მუ­რი მარ­ცვლი­დან ხა­ჭა­პუ­რამ­დე - ასე­თია „გუნ­დას“ კონ­ცეფ­ცია, რო­მე­ლიც ამ დრო­ის­თვის მომ­ხმა­რე­ბელს 20-მდე სა­ხე­ო­ბის ხა­ჭა­პურს სთა­ვა­ზობს.

„ჩა­ვა­ტა­რეთ კვლე­ვა, შემ­დეგ და­ვუ­კავ­შირ­დით „ელ­კა­ნას“ და შე­ვი­ძი­ნეთ ენ­დე­მუ­რი ხორ­ბა­ლი. არ­ტი­ზა­ნუ­ლო­ბის შემ­დე­გი ეტა­პი კი უკვე ხა­ჭა­პუ­რის გა­კე­თე­ბის წესი იყო. ამ პრო­ცეს­ში ჩა­ერ­თო ჩვე­ნი ბრენდშე­ფი ავთო ცე­ცხლა­ძე, რო­მელ­თან ერ­თა­დაც ცო­მის რე­ცეპ­ტუ­რა და­ვა­მუ­შა­ვეთ. ხა­ჭა­პურს უსა­ფუ­ა­რო ან ხან­გრძლი­ვი ფერ­მენ­ტა­ცი­ით მი­ღე­ბუ­ლი ცო­მით ვამ­ზა­დებთ. „გუნ­და­ში“ სწრაფ სა­ფუ­ა­რებს არ ვი­ყე­ნებთ. ჩვე­ნი ცომი 12-სა­ა­თი­ან ფერ­მენ­ტა­ცი­ას გა­დის. ესეც ჩვე­ნი არ­ტი­ზა­ნუ­ლო­ბის ნა­წი­ლია,“ - გან­მარ­ტავს ლალი პა­პაშ­ვი­ლი.

„გუნ­და“ - პირ­ვე­ლი არ­ტი­ზა­ნუ­ლი სა­ხა­ჭა­პუ­რე, მის.: ბე­სი­კის მო­ე­და­ნი #5
„გუნ­და“ - პირ­ვე­ლი არ­ტი­ზა­ნუ­ლი სა­ხა­ჭა­პუ­რე, მის.: ბე­სი­კის მო­ე­და­ნი #5

ჩა­ტა­რე­ბუ­ლი კვლე­ვის ფარ­გლებ­ში, მკვლე­ვარ­თა ჯგუფ­მა შე­ის­წავ­ლა ღუ­მე­ლე­ბიც, რო­მელ­შიც ხა­ჭა­პუ­რი ცხვე­ბო­და. აღ­მოჩ­ნდა, რომ ერთ-ერთ უძ­ვე­ლე­სი ქარ­თუ­ლი ფურ­ნე მეს­ხუ­რი ფურ­ნეა და „გუნ­და­ში“ ხა­ჭა­პუ­რის მომ­ზა­დე­ბა სწო­რედ მისი ანა­ლო­გით ხდე­ბა.

„ძა­ლი­ან გვინ­დო­და ნამ­დვი­ლი, ავ­თენ­ტუ­რი მეს­ხუ­რი ფურ­ნე გაგ­ვე­კე­თე­ბი­ნა. თუმ­ცა ის არა­რე­ლე­ვან­ტუ­რია მა­სი­უ­რი წარ­მო­ე­ბის­თვის შიდა სივ­რცე­ში. ამი­ტომ მისი ანა­ლო­გი შე­ვუკ­ვე­თეთ იტა­ლი­ა­ში ერთ-ერთ ცნო­ბილ სა­ო­ჯა­ხო სა­წარ­მოს, რომ­ლის­თვი­საც ღუ­მე­ლე­ბის წარ­მო­ე­ბა სა­ო­ჯა­ხო მრა­ვალ­სა­უ­კუ­ნო­ვა­ნო ტრა­დი­ცი­აა. ვაჩ­ვე­ნეთ მეს­ხუ­რი ფურ­ნე, მუ­შა­ო­ბის პრინ­ცი­პი ავუხ­სე­ნით და მისი ინ­დუსტრი­უ­ლი ანა­ლო­გი დაგ­ვიმ­ზა­დეს. ესეც ჩვე­ნი არ­ტი­ზა­ნუ­ლო­ბის ნა­წი­ლია,“ - და­ა­მა­ტა „გუნ­დას“ თა­ნა­დამ­ფუძ­ნე­ბელ­მა.

„გუნ­დას“ მე­ნიუ პე­რი­ო­დუ­ლად იც­ვლე­ბა, თუმ­ცა ის ტრა­დი­ცი­უ­ლად მო­ნოპ­რო­დუქტზე, ხა­ჭა­პურ­ზე მუ­შა­ობს. ქარ­თუ­ლი ენ­დე­მუ­რი პრო­დუქ­ტე­ბით, ტრა­დი­ცი­უ­ლი წე­სით დამ­ზა­დე­ბუ­ლი ნამ­დვი­ლი ქარ­თუ­ლი ხა­ჭა­პუ­რი, რო­მე­ლიც „გუნ­და­ში“ მზად­დე­ბა, უკვე გახ­და სა­ქარ­თვე­ლოს სა­ი­მი­ჯო ბა­რა­თი, რო­მე­ლიც არა მხო­ლოდ ქარ­თუ­ლი პრო­დუქ­ტის მსოფ­ლიო პო­პუ­ლა­რი­ზა­ცი­ას ახ­დენს, არა­მედ ქარ­თუ­ლი ენ­დე­მუ­რი ხორ­ბლის მა­სი­ურ მოყ­ვა­ნა­საც უწყობს ხელს.

NS

მკითხველის კომენტარები / 8 /
თარიღის მიხედვით
მოწონების მიხედვით
ადოლი ტყეშელაშვილი(ს...
0

ადოლი ტყეშელაშვილი(სსიპ სოფლის მეურნეობის სამეცნიერო-კვლევითი ცენტრის მთავარი აგრონომი)

ბატონებო. ჩემი რჩევა იქნება, ქართული ენდეამური ხორბლის ჯიშები, ჩვენი ქვეყნის ეს უმდიდრეასი სიმდიდრე, პარალელურად გამოყენებული იქნას სელექციური მიმართულებითაც და იმუშაონ სელექციონერებმაც მის გაუმჯობესებაზე. უნდა აღინიშნოს, რომ სწორედ ამ ჩვენი და სხვა ხორბლის ენდემური ჯიშების საფუძველზე შეიქმნა ინდუსტრიული, მაღალმოსავლიანი ჯიშები, სადაც გამოყენებულია მათი საუკეთერსო გენეტიკური ნიშან-თვისებები.

როგორ შეიძლება დღევანდელ პირობებში, მოვთხოვოთ ფერმერებს, ხორბლის მწარმოებლებს, აწარმოონ ისეთი ჯიშები, რომლის პოტენციური მოსავალი 1 ტონიდან მაქსიმუმ 2 ტონას არ აღემატება და ხშირ შემთხვევაში შესაძლებელია მოსავალი საერთოდ ვერ ავიღოთ. მისი ჩაწოლისადმი მიდრეკილების გამო.

რატომ არავის უჩნდება კითხვა. რისთვის მიაქვთ ჩვენი ენდემური ჯიშის ხორბლის სათესლე მასალა მთელ რიგ ქვეყნებს? იმიტომ ხომ არა, რომ იქ აწარმოონ და მოიყვანონ 1 ჰექტარზე 1-დან 2 ტონამდე მოსავალი??

კარგი ინიციატივა გაქვთ ავტორებს, კარგია ხაჭაპური, მაგრამ ჩემი აზრით საჭიროა სპეციალისტების ჩართვა ქართული ენდემური ხორბლის ჯიშების მოსავლიანობის გაზრდის მიზნით, როგორც სელექციური, ასევე მისი სწორი მეთესლეობისა და მოვლა-მოყვანის აგროტექნიკის თვალსაზრისით.

გიორგი
5

ყველა ყველგან რაღაცას ახერხებს, რა სჭირს ამ ჩვენს ფერმერებს? სულ წუწუნი შეიძლება? რუსულ დ უკრაინულ პურზე, კიდევ, მარტო ჩვენ არ ვართ დამოკიდებული, ლამის ომი შეწყვიტეს მაგის გამო. რაც მოდის ჩვენს მიწაზე ხომ კარგია და შევირგოთ, რაც არ მოდის, არაფერი ეშველება. ენდემურ ჯიშებს, რომ იცოდეთ,არაფერი არ ემუქრება, ჩვენს გარდა ეს ჯიშები სხვებსაც აქვთ უკვე, ან სელექციის დროს იყენებენ ან საჯიშე ბაზებში აქვთ საუკუნოდ დაცული.

დღის ვიდეო
00:00 / 00:00
რა ახალი დეტალები ხდება ცნობილი თორნიკე რიჟვაძის საქმეზე?
ავტორი:

რა საფრთხის წინაშე დგას ქართული ენდემური ჯიშის ხორბალი და როგორია მისი გადარჩენის შესაძლებლობა

რა საფრთხის წინაშე დგას ქართული ენდემური ჯიშის ხორბალი და როგორია მისი გადარჩენის შესაძლებლობა

საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახურის წინასწარი მონაცემებით, 2022 წლის იანვარ-ნოემბერში საქართველოში ხორბლის იმპორტის საერთო ღირებულებამ 55 490 000 აშშ დოლარი შეადგინა. იმავე პერიოდში ქვეყანაში 60 751 000 ლარის ღირებულების ფქვილი შემოვიდა. ორივე პროდუქტის შემთხვევაში ძირითადი იმპორტიორი ქვეყანა რუსეთია, რომელსაც იმპორტის საერთო მაჩვენებელში 95%-ზე მეტი უკავია.

ამ ყველაფრის პარალელურად კი საქართველოში ხორბლის მასიური მოყვანა ფაქტობრივად აღარ ხდება. ფერმერები ვერ ახერხებენ გაუმკლავდნენ გამოწვევებს, რომელთა წინაშეც ხორბლის მოყვანის პროცესში არიან. მეორე მხრივ, ქართულ ენდემურ ხორბალზე არ არის მოთხოვნა მისი მაღალი ღირებულების გამო.

მსოფლიო მასშტაბით არსებული ხორბლის გვარში შემავალ 27 ჯიშიდან საქართველოში 14 მათგანი გვხვდება. ამავდროულად, მსოფლიოში სულ 20 ჯიშის ენდემური ხორბალია და მათ შორის 5 ენდემური ჯიში ქართულია. ეს ნიშნავს, რომ ისინი სრულად უცნობია სხვა ქვეყნებისათვის და ბუნებრივად მხოლოდ საქართველოში გვხვდება.

ქართული ენდემური ჯიშის ხორბლები უკანასკნელი რამდენიმე საუკუნეა დაკარგვის საფრთხის წინაშეა. საფრთხე განსაკუთრებით გააქტიურდა საბჭოთა კავშირის დროს, როდესაც ინდუსტრიული ჯიშის ხორბლის მასიური მოყვანა დაიწყო და ენდემურ ჯიშებს ყურადღებას აღარავინ აქცევდა. მიზეზი მარტივია. ერთი მხრივ, ეს გახლდათ საბჭოთა პოლიტიკის შედეგი. მეორე მხრივ, ენდემური და მასიური ჯიშის ხორბლების მოსავლიანობის მოცულობას შორის სხვაობა იმდენად დიდი იყო, რომ თავად გლეხებიც აღარ იყვნენ დაინტერესებული ენდემური ჯიშების მოყვანით. მაგალითად, 1 ჰექტარ მიწაზე მოდის 8-12 ტონა რუსული თეთრი ხორბალი, ქართული ენდემური ჯიში მახა კი - მხოლოდ 1,5-3 ტონა. მისი მოსავლის აღება უფრო რთულიცაა, რადგან თავთავი დაბლაა დახრილი. ეს კი მოსვლის აღებას რთულთან ერთად ძვირადღირებულსაც ხდის.

პროცესი ჯაჭვურია. დასახელებული მიზეზებიდან გამომდინარე ქართული ენდემური ჯიშის ხორბლის ფქვილი ძვირი ღირს. შესაბამისად, მას ნაკლები მომხმარებელი ჰყავს პურ-ფუნთუშეულის წარმოებაში, რადგან ძვირიან პურსა თუ ცომეულსაც ნაკლები მყიდველი ჰყავს. საბოლოოდ, ფერმერი, რომელიც ენერგიასა და ფინანსურ რესურსს დებს ქართული ხორბლის გადარჩენაში, მის რეალიზაციას ვერ ახდენს. სწორედ ამ მიზეზებით ქართული ენდემური სახეობის ხორბლის მოყვანა თითქმის აღარ ხდება და ეს ჯიშები დაკარგვის საფრთხის წინაშე აღმოჩნდა.

მათ გადარჩენაში დიდი როლი შეასრულა არასამთავრობო ორგანიზაცია, ბიოლოგიურ მეურნეობათა ასოციაცია „ელკანამ”. ის იკვლევს ქართულ ენდემურ სახეობებს, აღადგენს მათ და მცირე ფერმერებსაც ეხმარება. ამჟამად „ელკანას“ აღდგენილი აქვს და მოჰყავს შემდეგი სახეობის ენდემური სახეობები: დიკა, ჩელტა ზანდური და ჰექსაპლოიდური ზანდური. გასულ წელს კი მახას პირველი მოსავალიც მიიღეს. მიღებულ ხორბალს იძენს არტიზანული სახაჭაპურე „გუნდა“, რომელმაც გასულ წელთან შედარებით მიმდინარე წელს „ელკანას“ 50%-ით უფრო მეტი ენდემური ხორბალი შეუკვეთა.

„გუნდა“ ახალგაზრდა ცოლ-ქმრის ლევან ქოქიაშვილისა და ლალი პაპაშვილის მიერ დაარსებული არტიზანული სახაჭაპურეა. მათთან ერთად „გუნდას“ დამფუძნებლები არიან ექიმი-ალერგოლოგი, საქართველოს ალერგოლოგიის და იმუნოლოგიის ცენტრის დირექტორი ნანა დოლიძე და მიკრობიოლოგი ინგა კვერნაძე. ლევანი და ლალი კვების დაწესებულების ბიზნესსაკონსულტაციო სააგენტო „გასტრონავტის“ დამფუძნებლები არიან. მათ შექმნეს კონცეფცია არაერთი წარმატებული რესტორნის, რომელთა შორისაცაა: „ბარბარესთან“, „პური გულიანი“, „რიგი“ და სხვა. ამჯერად კი წყვილმა საკუთარი კონცეფციით გახსნა არტიზანული სახაჭაპურე, რომელიც საქართველოში ყველაზე მეტი სახეობის ხაჭაპურს ქართული ენდემური ხორბლის ფქვილისგან ამზადებს.

როგორც „გუნდას“ დამფუძნებლები გვიყვებიან, მათ საქმიანობის პირველი ინვესტიცია გასტრონომიულ კვლევაში ჩადეს. მსგავსი კვლევა აქამდე არასდროს ჩატარებულა. კვლევის „ხაჭაპურის ტრადიცია საქართველოში“ ფარგლებში შეიქმნა მულტიდისციპლინური ჯგუფი არქეოლოგების, ეთნოგრაფებისა და გასტრონომების შემადგენლობით. ხანგრძლივი მუშაობის შედეგად ჯგუფმა დაადგინა, რომ საქართველოში 47 სახეობის ხაჭაპური არსებობს. შედეგები მოიცავს ინფორმაციას იმის შესახებაც, თუ რომელი სახეობის ხაჭაპური რომელი ენდემური სახეობის ხორბლით მზადდებოდა.

„კვლევის შედეგების მიღების და გაანალიზების შემდეგ დავუკავშირდით „ელკანას“ და მათთან ერთად გავააქტიურეთ ქართული ენდემური სახეობის ხორბლის მოყვანის პროცესი. გასულ წელს 20 ტონა ხორბალი შევუკვეთეთ, რომელიც სრულად გამოვიყენეთ „გუნდას“ წარმოებაში. წელს კი 30 ტონა ხორბალი გვაქვს შეკვეთილი. ჩვენ ვართ პირველი კომპანია, რომელმაც ხაჭაპურის წარმოებაში ქართული ენდემური ხორბალი გამოიყენა. ეს ჩვენი საქმიანობის კონცეფციის ძირითადი ნაწილია. ერთი მხრივ, ვცდილობთ ქვეყანა გავაძლიეროთ ეკონომიკურად და ქართული პროდუქცია გამოვიყენოთ წარმოებაში. მეორე მხრივ, გვსურს თითოეულ რიგით ქართველს მივცეთ შესაძლებლობა, ქართული ენდემური პროდუქციით დამზადებული კერძი მიირთვას. „ელკანასთან“ აქტიურად ვთანამშრომლობთ. წინასწარ ვაძლევთ ხორბლის შეკვეთას და რამდენიც გვჭირდება, იმდენი მოჰყავთ სპეციალურად ჩვენთვის. ამ ეტაპზე ერთი კგ ფქვილი 4.9 ლარი გვიჯდება, როდესაც რუსული უმაღლესი ხარისხის ფქვილის მაქსიმალური საბაზრო ღირებულება 2.2 ლარია. თუმცა ჩვენს სტრატეგიის შეცვლას არ ვაპირებთ. საქმიანობის მასშტაბის გაზრდის შემთხვევაში, გავზრდით „ელკანას“ შეკვეთას და არ გამოვიყენებთ იმპორტირებულ ფქვილს. ეს ერთგვარი პოლიტიკური პროტესტიცაა. რუსეთი ოკუპანტია, ჩვენს კონცეფციაში კი მშვიდობას და სიმშვიდეს დიდი მნიშვნელობა ენიჭება,“- აცხადებს ლევან ქოქიაშვილი.

„გუნდას“ მიერ შეთავაზებული ხაჭაპურის სახეობები 100%-ით ავთენტურია და სხვადასხვა რეგიონში აღმოჩენილი რეცეპტების შესაბამისად მზადდება. ეს ყველაფერი ქართული მემკვიდრეობის ნაწილია. „გუნდას“ დიდი წვლილია იმაში, რომ 2019 წელს ხაჭაპურს არამატერიალური კულტურული მემკვიდრეობის ძეგლის სტატუსიც მიენიჭა.

„ქართული ხორბალი ქართული იდენტობის ნაწილია, ხაჭაპური კი - ქართული მემკვიდრეობის ნაწილი. ჩვენი კვლევა, რომლის ფარგლებშიც დადასტურდა, რომ 47 სახეობის ხაჭაპური არსებობს, გრძელდება. ჩვენი საქმიანობის კონცეფციის ნაწილი ყოველთვის იქნება ხაჭაპურის, როგორ უნიკალური ქართული იდენტობის დაცვა და ადვოკატირება როგორც საქართველოში, ისე მის ფარგლებს გარეთ. ქართული ხაჭაპური კი ენდემური ქართული ხორბლის ფქვილით მზადდება. კვლევის შედეგებზე წვდომა ღიაა ნებისმიერი დაინტერესებული ადამიანისთვის. „გუნდას“ საქმიანობის ერთ-ერთი ღირებულება სწორედ ინფორმაციის გაზიარებაა. ჩვენ გვინდა სწორი კომუნიკაციით ქართული ხაჭაპური უფრო ცნობილი გავხადოთ მსოფლიო მასშტაბით,“ - აღნიშნავს ლალი პაპაშვილი.

არაინდუსტრიული, სუფთა და ენდემური მარცვლიდან ხაჭაპურამდე - ასეთია „გუნდას“ კონცეფცია, რომელიც ამ დროისთვის მომხმარებელს 20-მდე სახეობის ხაჭაპურს სთავაზობს.

„ჩავატარეთ კვლევა, შემდეგ დავუკავშირდით „ელკანას“ და შევიძინეთ ენდემური ხორბალი. არტიზანულობის შემდეგი ეტაპი კი უკვე ხაჭაპურის გაკეთების წესი იყო. ამ პროცესში ჩაერთო ჩვენი ბრენდშეფი ავთო ცეცხლაძე, რომელთან ერთადაც ცომის რეცეპტურა დავამუშავეთ. ხაჭაპურს უსაფუარო ან ხანგრძლივი ფერმენტაციით მიღებული ცომით ვამზადებთ. „გუნდაში“ სწრაფ საფუარებს არ ვიყენებთ. ჩვენი ცომი 12-საათიან ფერმენტაციას გადის. ესეც ჩვენი არტიზანულობის ნაწილია,“ - განმარტავს ლალი პაპაშვილი.

„გუნდა“ - პირველი არტიზანული სახაჭაპურე, მის.: ბესიკის მოედანი #5
„გუნდა“ - პირველი არტიზანული სახაჭაპურე, მის.: ბესიკის მოედანი #5

ჩატარებული კვლევის ფარგლებში, მკვლევართა ჯგუფმა შეისწავლა ღუმელებიც, რომელშიც ხაჭაპური ცხვებოდა. აღმოჩნდა, რომ ერთ-ერთ უძველესი ქართული ფურნე მესხური ფურნეა და „გუნდაში“ ხაჭაპურის მომზადება სწორედ მისი ანალოგით ხდება.

„ძალიან გვინდოდა ნამდვილი, ავთენტური მესხური ფურნე გაგვეკეთებინა. თუმცა ის არარელევანტურია მასიური წარმოებისთვის შიდა სივრცეში. ამიტომ მისი ანალოგი შევუკვეთეთ იტალიაში ერთ-ერთ ცნობილ საოჯახო საწარმოს, რომლისთვისაც ღუმელების წარმოება საოჯახო მრავალსაუკუნოვანო ტრადიციაა. ვაჩვენეთ მესხური ფურნე, მუშაობის პრინციპი ავუხსენით და მისი ინდუსტრიული ანალოგი დაგვიმზადეს. ესეც ჩვენი არტიზანულობის ნაწილია,“ - დაამატა „გუნდას“ თანადამფუძნებელმა.

„გუნდას“ მენიუ პერიოდულად იცვლება, თუმცა ის ტრადიციულად მონოპროდუქტზე, ხაჭაპურზე მუშაობს. ქართული ენდემური პროდუქტებით, ტრადიციული წესით დამზადებული ნამდვილი ქართული ხაჭაპური, რომელიც „გუნდაში“ მზადდება, უკვე გახდა საქართველოს საიმიჯო ბარათი, რომელიც არა მხოლოდ ქართული პროდუქტის მსოფლიო პოპულარიზაციას ახდენს, არამედ ქართული ენდემური ხორბლის მასიურ მოყვანასაც უწყობს ხელს.

NS