სამართალი
სამხედრო

22

ივნისი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

კვირა, მთვარის ოცდამეექვსე დღე დაიწყება 02:01-ზე, მთვარე კუროში – შეიძლება იყოს ზედმეტი აურზაური და ენერგიის ფლანგვა ლაპარაკზე. მეტად დაისვენეთ. იყავით შერჩევითი კონტაქტებში. მოუსმინეთ მეგობრების რჩევებს. კოლეგებთან იყავით ნეიტრალური. მოერიდეთ პროვოკაციებსა და ცდუნებებს. გზებზე განსაკუთრებით ფრთხილად იყავით. მოერიდეთ მძიმე საკვების მიღებას. გამოირიცხეთ პარკოსნები, მარცვლეული და მცენარეული ზეთები. ნებადართულია კარტოფილი, თევზი და მწვანილი. დაიცავით მარხვა. არ არის რეკომენდებული სერიოზული გადაწყვეტილებების მიღება.
პოლიტიკა
საზოგადოება
მოზაიკა
მეცნიერება
სპორტი
კონფლიქტები
კულტურა/შოუბიზნესი
Faceამბები
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
"დედაჩემის პანაშვიდებზე, დაკრძალვაზე ძალიან ცივად ვიყავი... ვიღაცამ მითხრა, სანთლის ფიგურასავით იდექიო" - რას იხსენებს გიორგი გაბუნია?
"დედაჩემის პანაშვიდებზე, დაკრძალვაზე ძალიან ცივად ვიყავი... ვიღაცამ მითხრა, სანთლის ფიგურასავით იდექიო" - რას იხსენებს გიორგი გაბუნია?

გი­ორ­გი გა­ბუ­ნია „მთა­ვარ არხთან“ ინ­ტერ­ვი­უ­ში ამ­ბობს, რომ დე­დის გარ­დაც­ვა­ლე­ბის დროს არ უტი­რია, რად­გან ცოტა ხნით ადრე მე­გო­ბარ­მა თავი მო­იკ­ლა და სრუ­ლი­ად გა­მო­ფი­ტუ­ლი იყო. თუმ­ცა მოხ­და ისე, რომ დაკ­რძალ­ვის შემ­დეგ, ნიკა გვა­რა­მი­ას­თან სტუმ­რად მი­სულ­მა მის­მა გო­გო­ნამ რომ გა­ი­გო, გი­ორ­გის დედა და­ი­ღუ­პა, ბავ­შვმა ტი­რი­ლი და­ი­წყო. გა­ბუ­ნი­ამ გა­იხ­სე­ნა ის პე­რი­ო­დიც, რო­დე­საც ტა­ძარ­ში სტი­ქა­როს­ნად მსა­ხუ­რობ­და...

გი­ორ­გი გა­ბუ­ნია:

- რომ არა დედა, ტე­ლე­ვი­ზი­ა­ში არ ვიქ­ნე­ბო­დი... პირ­ვე­ლად რე­პორ­ტი­ო­რი მის გა­და­ცე­მა­ში ვი­ყა­ვი. რო­დე­საც სტი­ქა­რი მეც­ვა, ძა­ლი­ან ბედ­ნი­ე­რი ვი­ყა­ვი, ეს იყო ის, რაც ძა­ლი­ან მინ­დო­და, ოღონდ მო­რი­დე­ბუ­ლი ვი­ყა­ვი, ოც­ნე­ბა­სა­ვით იყო ჩემ­თვის. ერთ დღე­საც მო­ძღვარ­მა სა­კურ­თხე­ველ­თან მი­მიყ­ვა­ნა და გიგი უგუ­ლა­ვას ეკა­ვა ნა­კურ­თხი წყა­ლი და სტი­ქა­როს­ნად მა­კურ­თხა. ძა­ლი­ან ბედ­ნი­ე­რი ვი­ყა­ვი...

დე­და­ჩე­მის გარ­დაც­ვა­ლე­ბის შემ­დეგ არ მი­ტი­რია. მა­ნამ­დე ჩემ­მა მე­გო­ბარ­მა თავი მო­იკ­ლა და ძა­ლი­ან გა­მო­ფი­ტუ­ლი ვი­ყა­ვი, რომ აღარც ტი­რი­ლის და არაფ­რის თავი არ მქონ­და. დე­და­ჩე­მის პა­ნაშ­ვი­დებ­ზე, დაკ­რძალ­ვა­ზე, ძა­ლი­ან ცი­ვად ვი­ყა­ვი. ვინც მნა­ხა, შე­ამ­ჩნევ­და კი­დეც. ვი­ღა­ცამ მი­თხრა, სან­თლის ფი­გუ­რა­სა­ვით იდე­ქიო. მაგ­რამ ამის შემ­დეგ ნი­კას­თან რომ მი­ვე­დი სახ­ლში, მის­მა მე­უღ­ლემ სო­ფომ თა­ვის პა­ტა­რა შვილს ქე­ქეს უთხრა, რომ გი­ორ­გის დედა გარ­და­იც­ვა­ლაო. ამ ბავ­შვმა ისე­თი ტი­რი­ლი და­ი­წყო, რომ არა­ვის ასე არ უტი­რია. ეს წარ­მო­უდ­გე­ნე­ლი იყო, მე­ხუ­ტე­ბო­და, ვამ­შვი­დებ­დი. ისე ტი­რო­და, რომ ვერ შე­ვი­კა­ვე თავი და ცრემ­ლე­ბი მომ­დი­ო­და. იმი­ტომ რომ ენით აღუ­წერ­ლად და­ი­ტი­რა დე­და­ჩე­მი ამ ბავ­შვმა.

ჩემი ცხოვ­რე­ბა თავ­გა­და­სა­ვა­ლია, არ ვებ­რძვი იმ ცხოვ­რე­ბის დი­ნე­ბას, რო­მე­ლიც ჩემ­თან მი­დის კა­ლა­პოტ­ში და ამის გა­და­თხრას არ ვცდი­ლობ. მშვი­დად მივ­ყვე­ბი, მაგ­რამ ვცუ­რავ. ხში­რად მე­კი­თხე­ბი­ან, ტე­ლე­ვი­ზი­ა­ში რო­დის დაბ­რუნ­დე­ბიო, მაგ­რამ წი­ნას­წარ არ ვიცი...

მკითხველის კომენტარები / 4 /
თარიღის მიხედვით
მოწონების მიხედვით
!!!!!!!!
6

უნიჭიერესი იყო.

გულიკო
1

ძალიან საოცარი ქალბატონი იყო.მახსოვს მარჯანიშვილის ქუჩაზე მაღაზიაში ტორტი უნდა მეყიდა, ქალბატონი ჯულიეტა იქ იყო. ისე გულიანად მომესალმა უცხო ადამიანს, ახლო ნათესავივით..

დღის ვიდეო
00:00 / 00:00
ისტორიული გამარჯვება - საქართველოს ძიუდოისტთა ნაკრები მსოფლიო ჩემპიონია!
ავტორი:

"დედაჩემის პანაშვიდებზე, დაკრძალვაზე ძალიან ცივად ვიყავი... ვიღაცამ მითხრა, სანთლის ფიგურასავით იდექიო" - რას იხსენებს გიორგი გაბუნია?

"დედაჩემის პანაშვიდებზე, დაკრძალვაზე ძალიან ცივად ვიყავი... ვიღაცამ მითხრა, სანთლის ფიგურასავით იდექიო" - რას იხსენებს გიორგი გაბუნია?

გიორგი გაბუნია „მთავარ არხთან“ ინტერვიუში ამბობს, რომ დედის გარდაცვალების დროს არ უტირია, რადგან ცოტა ხნით ადრე მეგობარმა თავი მოიკლა და სრულიად გამოფიტული იყო. თუმცა მოხდა ისე, რომ დაკრძალვის შემდეგ, ნიკა გვარამიასთან სტუმრად მისულმა მისმა გოგონამ რომ გაიგო, გიორგის დედა დაიღუპა, ბავშვმა ტირილი დაიწყო. გაბუნიამ გაიხსენა ის პერიოდიც, როდესაც ტაძარში სტიქაროსნად მსახურობდა...

გიორგი გაბუნია:

- რომ არა დედა, ტელევიზიაში არ ვიქნებოდი... პირველად რეპორტიორი მის გადაცემაში ვიყავი. როდესაც სტიქარი მეცვა, ძალიან ბედნიერი ვიყავი, ეს იყო ის, რაც ძალიან მინდოდა, ოღონდ მორიდებული ვიყავი, ოცნებასავით იყო ჩემთვის. ერთ დღესაც მოძღვარმა საკურთხეველთან მიმიყვანა და გიგი უგულავას ეკავა ნაკურთხი წყალი და სტიქაროსნად მაკურთხა. ძალიან ბედნიერი ვიყავი...

დედაჩემის გარდაცვალების შემდეგ არ მიტირია. მანამდე ჩემმა მეგობარმა თავი მოიკლა და ძალიან გამოფიტული ვიყავი, რომ აღარც ტირილის და არაფრის თავი არ მქონდა. დედაჩემის პანაშვიდებზე, დაკრძალვაზე, ძალიან ცივად ვიყავი. ვინც მნახა, შეამჩნევდა კიდეც. ვიღაცამ მითხრა, სანთლის ფიგურასავით იდექიო. მაგრამ ამის შემდეგ ნიკასთან რომ მივედი სახლში, მისმა მეუღლემ სოფომ თავის პატარა შვილს ქექეს უთხრა, რომ გიორგის დედა გარდაიცვალაო. ამ ბავშვმა ისეთი ტირილი დაიწყო, რომ არავის ასე არ უტირია. ეს წარმოუდგენელი იყო, მეხუტებოდა, ვამშვიდებდი. ისე ტიროდა, რომ ვერ შევიკავე თავი და ცრემლები მომდიოდა. იმიტომ რომ ენით აღუწერლად დაიტირა დედაჩემი ამ ბავშვმა.

ჩემი ცხოვრება თავგადასავალია, არ ვებრძვი იმ ცხოვრების დინებას, რომელიც ჩემთან მიდის კალაპოტში და ამის გადათხრას არ ვცდილობ. მშვიდად მივყვები, მაგრამ ვცურავ. ხშირად მეკითხებიან, ტელევიზიაში როდის დაბრუნდებიო, მაგრამ წინასწარ არ ვიცი...