"რუსეთის მოქალაქეების ამხელა ნაკადით ქვეყანაში შემოსვლა თუ გაგრძელდა, ეს სერიოზულ დემოგრაფიულ პრობლემასაც შეგვიქმნის" - მიგრაცია თუ რუსული ექსპანსია რბილი ძალით?
რუსეთში ე.წ. ნაწილობრივი მობილიზაციის გამოცხადების შემდგომ ამ ქვეყნის მოქალაქეთა ნაწილი ქვეყნიდან გასვლას სხვადასხვა მიმართულებით ცდილობს, მათ შორის დიდი ნაკადი მოაწყდა საქართველოსაც, რაც ჩვენი საზოგადოების შეშფოთებას იწვევს. დიდი პრობლემაა ისიც, რომ ხანგრძლივია მათთვის კანონით მინიჭებული საქართველოში ცხოვრების უფლების ვადა - 360 დღე. ამ საკითხზე გაზეთ "კვირის პალიტრასთან" გია ხუხაშვილი საუბრობს, გთავაზობთ ნაწყვეტს ინტერვიუდან:
გია ხუხაშვილი:
- ეს ვადა არა ხანგრძლივი, არამედ უსასრულოა. საქმე ის არის, რომ როდესაც რუსეთის მოქალაქეს თითქმის მთელი წლით ვუშვებთ ქვეყანაში, მას შეუძლია წლის ბოლოს გადაკვეთოს აზერბაიჯანის ან სომხეთის საზღვარი, ისადილოს, მერე ისევ გადმოვიდეს უკან და კიდევ ერთი წლით გაიხანგრძლივოს საქართველოში ცხოვრების უფლება.
რუსეთის მოქალაქეების პირველი ნაკადი, რომელიც რუსეთიდან ომის დაწყებიდან მალევე შემოვიდა, რამდენიმე სეგმენტად იყოფოდა. იქ იყვნენ ადამიანები, რომლებიც მართლაც ტურისტული მიზნით ჩამოვიდნენ, უფრო მეტნი იყვნენ ადამიანები, რომელთაც რუსეთში შეექმნათ პრობლემები, მათ შორის ბიზნესში, და იყვნენ მოქალაქეები, რომლებიც ჩამოვიდნენ აბსოლუტურად კონკრეტული მიზნებით - მათი ამოცანა იყო აქ შექმნილიყო ინფრასტრუქტურა იმისთვის, რომ რუსეთის პრობლემები გადაეწყვიტათ, მათ შორის სანქციების გვერდის ავლით ფინანსური ნაკადების მართვა. მათ ეს ინფრასტრუქტურა საქართველოში შექმნეს და დღემდე მოქმედებენ. ეს იყო სახელმწიფო უსაფრთხოების საკითხი, რაზეც საქართველოს სახელმწიფომ თვალი დახუჭა და ამგვარად რუსეთისთვის დასავლეთის მიერ გამოცხადებულ ეკონომიკურ ომში რუსეთის მხარეს აღმოჩნდა.
დღეს ეს სურათი შედარებით დაიწმინდა - ის ხალხი, რომელიც ახლა შემოდის ქვეყანაში, არიან ადამიანები, რომლებსაც არ უნდათ ომში წასვლა. ის კი არა, რომ რუსეთის პოლიტიკას არ ეთანხმებიან, არამედ ომში მონაწილეობის ეშინიათ და ტოვებენ რუსეთს, რათა არ მოხვდნენ "ხორცსაკეპში".
ჩვენს ხელისუფლებას აქვს კარგი შანსი, რომ ჩაკეტოს საზღვარი. ამჯერად რუსეთს ეს არ ეწყინება. ეტყვიან, რომ მათ მობილიზაციაში უწყობენ ხელს. თუ არ ჩაკეტავენ, მაშინ ფილტრაცია მაინც მოახდინონ, შეავსებინონ დოკუმენტი, რომლითაც შემომსვლელები აღიარებენ, რომ არ სურთ ომში წასვლა და გააკეთებენ განაცხადს პოლიტიკური დევნილის სტატუსის მოთხოვნით. ასე, როგორც რუსეთს, ისე დასავლეთს დოკუმენტირებულად ავუხსნით ჩვენს პოზიციას. თუმცა ამაზე საქართველოში არავინ ლაპარაკობს. ჩვენი პოლიტიკის უბედურება ის არის, რომ არც ერთი მხარე არ მსჯელობს ქვეყნისთვის მნიშვნელოვან საკითხებზე. მთავარია, რომ რაღაც მოსწონთ ან არ მოსწონთ. არადა, პოლიტიკა მოწონება-არმოწონებით არ იწარმოება. პოლიტიკა იწარმოება რაციონალური გათვლით და სახელმწიფოებრივ სარგებელზე ორიენტაციით. ამ მხრივ ჩვენი პოლიტიკური ელიტა აბსოლუტურ კატასტროფაშია. არავინ აფასებს პროცესებს სახელმწიფო სარგებლის პრიზმაში, არც ხელისუფლება და არც ოპოზიცია.
გარდა ამისა, გვაქვს წმინდად დემოგრაფიული პრობლემა. დარწმუნებული ვარ, თქვენ გარშემოც ძალიან ბევრი ადამიანი მიდის ქვეყნიდან. ბოლო ხანს გაძლიერებულია ემიგრაციული პროცესები, რაც საქართველოს უახლოეს ისტორიაში უმძიმეს წლებშიც კი ასეთი ინტენსიური არ ყოფილა. ამასთან, ერთი კვარტალის სტატისტიკით, სიკვდილიანობა ბევრად აღემატება შობადობას. ამის პარალელურად ქვეყანაში შემოდის ათასობით რუსი. რუსეთის მოქალაქეების ამხელა ნაკადით ქვეყანაში შემოსვლა თუ გაგრძელდა, ეს სერიოზულ დემოგრაფიულ პრობლემასაც შეგვიქმნის.
კითხვა მაქვს: დღეში 1500 მანქანას რომ უშვებენ, ვინმე ამოწმებს ამ ხალხს "ოკუპაციის შესახებ" კანონის შესაბამისად? დარწმუნებული ვარ, არავინაც არ ამოწმებს. ფაქტობრივად, კანონის მოთხოვნებზე თვალს ხუჭავენ ჩვენი სასაზღვრო და საბაჟო სამსახურები. ძალიან ბევრი ამგვარი საკითხია, რაც, ფაქტობრივად, წყალს ამღვრევს, რომელშიც ვიღაც თევზს იჭერს.
შეიძლება დანამდვილებით ითქვას, რომ საქართველოს ხელისუფლებაში ჩაბუდებულია სისტემური აგენტურა, რომელიც ამ ყველაფერს შეგნებულად უწყობს ხელს. გარდა ამისა, ხელისუფლებაში არიან ჭკუამოკლე, ბრიყვი ადამიანები, რომლებიც ამაზე აწყობენ ბიზნესს, ბიზნესს უძრავ ქონებაში, ამ ხალხის ლეგალიზაციასა და რეგისტრაციებთან დაკავშირებით და ასე შემდეგ...
მოკლედ, ოკუპაციის რეჟიმში ვართ. ოკუპაცია ტანკებით მოხდება თუ "ოპელ-ვექტრებით", რა მნიშვნელობა აქვს! ოკუპაციისთვის იმპერიები ყოველთვის უხეშ ძალას არ იყენებენ, რბილი ძალითაც მოქმედებენ. დღეს საქართველოში რაც ხდება, ეს ოკუპაციაა რბილი ძალით. ბოლოს და ბოლოს, რა არის რბილი ძალა? - ეკონომიკური და კულტურული ექსპანსია, ასევე მიგრაციული პროცესები, ანუ გარკვეულწილად დესანტის გადასხმა. დღეს ამ მოცემულობაში გვიწევს ცხოვრება.
კიდევ ერთი პრობლემაა ყოველდღიურად ამდენი მანქანის რუსეთიდან შემოსვლა. ისედაც რა დღეშია დედაქალაქი ამ საცობების გამო და კიდევ ეს მანქანები ემატება. თან გაითვალისწინეთ, რომ საქართველოში რეგისტრირებულ მანქანებზე ვრცელდება ქვეყნის კანონმდებლობა და თუ რამეს ვაშავებთ, ვისჯებით კიდეც, მაგრამ ამისგან სრულიად გათავისუფლებულია უცხო ქვეყანაში რეგისტრირებული მანქანები. რასაც უნდა დააშავებენ და პასუხს არ აგებენ. ამით კიდევ მეტად აძლიერებენ შექმნილ ქაოსს. ესეც კი ვერ გადაწყვიტეს აქამდე, რომ მოძებნონ თუნდაც დროებითი რეგისტრაციის რაღაც ფორმა და მექანიზმი, რომლითაც უცხო ქვეყანაში რეგისტრირებული მანქანების მეპატრონეები დაემორჩილებიან საქართველოს კანონმდებლობას.
საბოლოოდ, თუ ყველა კომპონენტს შევაჯამებთ, ის, არც დღეს ხდება, ეს არის დიდი პრობლემა, ჩვენი ხელისუფლება კი გვარწმუნებს, არაფერი ხდებაო. თურმე როდესაც ვაპროტესტებთ რუსების შემოსვლას, ქვეყნის განვითარებას ვუშლით ხელს. დიდი ბოდიში, მაგრამ თუ ჩვენი ინტეგრაციის ხარისხი რუსეთთან ასეთი მაღალია და საქართველოს ეკონომიკური განვითარება რუს მიგრანტებზეა დამოკიდებული, მაშინ უკვე ოკუპირებული ვყოფილვართ და ეგ არის. იხილეთ სტატია სრულად
იხილეთ ასევე: