გა­სულ კვი­რას აზერ­ბა­ი­ჯან­სა და სომ­ხეთს შო­რის ვი­თა­რე­ბა უკი­დუ­რე­სად და­ი­ძა­ბა, შე­ტა­კე­ბებს რო­გორც ერთი, ისე მე­ო­რე მხრი­დან ათო­ბით სამ­ხედ­რო ემსხვერ­პლა. ამ პრო­ცე­სე­ბის შემ­დეგ, ბევ­რის­თვის მო­უ­ლოდ­ნე­ლი აღ­მოჩ­ნდა აშშ-ს წარ­მო­მად­გე­ნელ­თა პა­ლა­ტის სპი­კე­რის ნენ­სი პე­ლო­სის სომ­ხეთ­ში ვი­ზი­ტი, რომ­ლის დრო­საც გა­ნა­ცხა­და, - ვა­შინგტონს სურს და­ეხ­მა­როს და მხა­რი და­უ­ჭი­როს სომ­ხეთს დე­მოკ­რა­ტი­ა­სა და ავ­ტოკ­რა­ტი­ას შო­რის გლო­ბა­ლურ ბრძო­ლა­შიო. ერე­ვან­ში პე­ლო­სიმ თქვა, რომ მის ვი­ზიტს გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი მნიშ­ვნე­ლო­ბა აქვს "აზერ­ბა­ი­ჯა­ნის მიერ სომ­ხე­თის ტე­რი­ტო­რი­ა­ზე უკა­ნო­ნო და სა­სიკ­ვდი­ლო თავ­დას­ხმე­ბის“ შემ­დეგ, რა­საც სა­სა­ზღვრო შე­ტა­კე­ბე­ბი და 200-ზე მეტი ადა­მი­ა­ნის და­ღუპ­ვა მოჰ­ყვა. "ჩვენ მკაც­რად ვგმობთ ამ თავ­დას­ხმებს. ეს აზერ­ბა­ი­ჯა­ნე­ლე­ბის მიერ იყო ინი­ცი­რე­ბუ­ლი და ეს უნდა ვა­ღი­ა­როთ“, - თქვა პე­ლო­სიმ...

დღეს, სამ­ხრეთ კავ­კა­სი­ა­ზე რუ­სე­თის გავ­ლე­ნის შე­სუს­ტე­ბის ფონ­ზე, ყვე­ლა ანა­ლი­ტი­კო­სი ცალ­სა­ხად აყა­ლი­ბებს ალი­ე­ვის სტრა­ტე­გი­ულ მიზ­ნებს - დე­ო­კუ­პა­ცია და ზან­გე­ზუ­რის კო­რი­დორ­ზე კონ­ტრო­ლის მო­პო­ვე­ბა, ნა­ხ­ჭე­ვან­ზე და შემ­დგომ თურ­ქეთ­ზე გას­ვლა.

სომ­ხე­თი კი აშკრად ცდი­ლობს, რომ გა­თა­ვი­სუფ­ლდეს რუ­სე­თის დამ­ღუპ­ვე­ლი გავ­ლე­ნის­გან და სწო­რედ და­სავ­ლეთ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბით შე­ე­ცა­დოს სა­გა­რეო-პო­ლი­ტი­კუ­რი ვექ­ტო­რის გან­სა­ზღვრას. პე­ლო­სის ვი­ზი­ტის პირ­ვე­ლი შე­დე­გიც ჩანს, რო­გორც ირ­კვე­ვა, სომ­ხეთ­მაც შე­წყვი­ტა რუ­სუ­ლი გა­დახ­დის სის­ტე­მა "მი­რის" ბა­რა­თე­ბის მი­ღე­ბა.

რას მი­ი­ღებს ან რა სურს მი­ი­ღოს სა­ქარ­თვე­ლომ რე­გი­ონ­ში ძალ­თა ბა­ლან­სის ცვლი­ლე­ბი­სას, ამა­ზე პა­სუ­ხი ჯერ არ გვაქვს. ანა­ლი­ტი­კო­სებ­საც უჭირთ იმის თქმა, რა არის ჩვე­ნი სტრა­ტე­გი­უ­ლი მი­ზა­ნი და ამო­ცა­ნე­ბი, რო­გო­რი იქ­ნე­ბა ან უნდა იყოს სა­ქარ­თვე­ლოს პო­ზი­ცი­ო­ნი­რე­ბა პრო­ცეს­ში, როცა, რო­გორც ამ­ბო­ბენ, რე­გი­ონ­ში რუ­სუ­ლი გავ­ლე­ნა სუს­ტდე­ბა, თურ­ქე­თი­სა და ევ­რო­კავ­ში­რის პო­ზი­ცი­ე­ბი კი - ძლი­ერ­დე­ბა.

ასევე დაგაინტერესებთ

17:40 / 18-09-2022

"ნენსი პელოსი ცნობილია როგორც პროსომეხი პოლიტიკოსი - აზერბაიჯანის წინააღმდეგ მისი უსაფუძვლო და უსამართლო ბრალდებები მიუღებელია" - აზერბაიჯანის საგარეო უწყება

10:38 / 19-09-2022

"შანხაის სამიტზე", ვისაც არ დაეზარა, პუტინი ყველამ ალოდინა. აგრძნობინეს, რომ ის აღარ არის ჰეგემონი და ლიდერი რეგიონში" - როგორ აისახება რუსეთის გავლენის შესუსტება მსოფლიოსა და ჩვენს რეგიონზე

რო­გორ შე­იც­ვლე­ბა ძალ­თა ბა­ლან­სი რე­გი­ონ­ში და რა როლი აქვს ამ პრო­ცე­სებ­ში სა­ქარ­თვე­ლოს, ამ კი­თხვებ­ზე ambebi.ge - ს სა­ერ­თა­შო­რი­სო ურ­თი­ერ­თო­ბე­ბის სპე­ცი­ა­ლის­ტი, GIPA-ს პრო­ფე­სო­რი გი­ორ­გი კო­ბე­რი­ძე პა­სუ­ხობს.

"ჩემი აზ­რით, ნენ­სი პე­ლო­სის ვი­ზი­ტი სომ­ხეთ­ში, არა მხო­ლოდ სა­გა­რეო ას­პექ­ტი, არა­მედ შიდა მოხ­მა­რე­ბის სა­გა­ნიც იყო ამე­რი­კის­თვის. ვი­ნა­ი­დან იქ დიდი რა­ო­დე­ნო­ბით სომ­ხუ­რი თემი ცხოვ­რობს და არ­ჩევ­ნე­ბიც ახ­ლოვ­დე­ბა, მათი კე­თილ­გან­წყო­ბა ძალ­ზე მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია. აქ, რა თქმა უნდა, არის რამ­დე­ნი­მე ას­პექ­ტი. პირ­ვე­ლი ის, რომ მარ­ტო რუ­სე­თის რე­გი­ო­ნი­დან გას­ვლა კი არ არის რე­ა­ლო­ბა, არა­მედ თა­ვად სომ­ხე­ბი ხე­და­ვენ, რომ გა­მო­სა­ვა­ლი მხო­ლოდ და მხო­ლოდ შე­იძ­ლე­ბა იყოს ახა­ლი სა­ერ­თა­შო­რი­სო პარტნი­ო­რის მო­ძი­ე­ბა­ში. რად­გან მსოფ­ლი­ო­ში იც­ვლე­ბა გე­ო­პო­ლი­ტი­კუ­რი სი­ტუ­ა­ცია, რუ­სე­თი მარ­ცხდე­ბა და მას აღარ შეს­წევს საკ­მა­რი­სი უნა­რი, რომ სამ­ხრეთ კავ­კა­სი­ა­ში ერ­თპი­როვ­ნუ­ლად გა­და­წყვი­ტოს სი­ტუ­ა­ცია, რა თქმა უნდა, ამე­რი­კა ამ შემ­თხვე­ვა­ში თა­ვის დო­მი­ნა­ცი­ის გა­მო­ყე­ნე­ბას და სა­მარ­თლებ­რი­ვი პრინ­ცი­პე­ბის მაქ­სი­მა­ლუ­რად დაც­ვას ცდი­ლობს. ეს არ ნიშ­ნავს იმას, რომ მას ყა­რა­ბაღ­თან მი­მარ­თე­ბით რა­ღა­ცა ან­ტი­ა­ზერ­ბა­ი­ჯა­ნუ­ლი გან­წყო­ბა ექ­ნე­ბა, არა­მედ იმას, რომ სომ­ხე­თის ტე­რი­ტო­რი­უ­ლი მთლი­ა­ნო­ბის მი­მართ მას ექ­ნე­ბა შე­და­რე­ბით პრინ­ცი­პუ­ლი პო­ზი­ცია. რა თქმა უნდა, ამე­რი­კა იტყვის, რომ სა­ზღვრის დე­მარ­კა­ცია უნდა მოხ­დეს, მაგ­რამ, მა­გა­ლი­თად, ზან­გე­ზუ­რის დე­რე­ფან­ზე დათ­მო­ბას­თან ან იძუ­ლე­ბას­თან და­კავ­ში­რე­ბით აზერ­ბა­ი­ჯანს არ მის­ცემს სა­შუ­ა­ლე­ბას, რომ იმოქ­მე­დოს, ეს არის საკ­მა­ოდ მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი ცვლი­ლე­ბა. რაც შე­ე­ხე­ბა გრძელ­ვა­დი­ან პერ­სპექ­ტი­ვას, ამე­რი­კის­თვის, რა თქმა უნდა, მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია სამ­ხრეთ კავ­კა­სია და იქ ნე­ბის­მი­ე­რი პარტნი­ო­რი, მაგ­რამ არ დაგ­ვა­ვი­წყდეს ის ფაქ­ტო­რიც, რომ თა­ვად აზერ­ბა­ი­ჯანს ხელ­ში უჭი­რავს მთა­ვა­რი გა­სა­ღე­ბი - ენერ­გე­ტი­კა, შე­სა­ბა­მი­სად, აშშ-ს ბევ­რი ლა­ვი­რე­ბის სა­შუ­ა­ლე­ბა არ აქვს. ამე­რი­კის­თვის მი­სა­ღე­ბი და ჭკუ­ას­თან ახ­ლოს იქ­ნე­ბო­და ის, რომ სამ­ხრეთ კავ­კა­სი­ა­ში სა­მი­ვე სა­ხელ­მწი­ფო სტა­ბი­ლუ­რი იყოს.

ვერ ვი­ტყვი იმას, რომ რუ­სე­თი რე­გი­ო­ნი­დან უცებ გავა, ის სომ­ხეთ­ზე გავ­ლე­ნას შე­ი­ნარ­ჩუ­ნებს ისე­ვე, რო­გორც სა­ქარ­თვე­ლოს ტე­რი­ტო­რი­ე­ბი აქვს ოკუ­პი­რე­ბუ­ლი და რე­გი­ონ­ში მყა­რად დგას, თუმ­ცა, ვფიქ­რობ, აქ უფრო ძლი­ე­რად არის და იქ­ნე­ბა კი­დეც წარ­მოდ­გე­ნი­ლი თურ­ქე­თი. ის კი­დევ უფრო გაძ­ლი­ერ­დე­ბა ად­გილ­ზე ისე­ვე, რო­გორც გა­იზ­რდე­ბა სა­ერ­თა­შო­რი­სო ზე­გავ­ლე­ნე­ბი, თუმ­ცა არა იმ­დე­ნად, რომ რე­გი­ონ­ში კრი­ტი­კუ­ლად შე­იც­ვა­ლოს სუ­რა­თი. ამ ეტაპ­ზე რუ­სე­თის გას­ვლა-არ­გას­ვლა და­მო­კი­დე­ბუ­ლი იმ­დე­ნად არ არის რე­გი­ონ­ში სხვა ძა­ლის შე­მოს­ვლა­ზე, რამ­დე­ნა­დაც და­მო­კი­დე­ბუ­ლია რუ­სე­თის მარ­ცხის ხა­რისხზე უკ­რა­ი­ნა­ში. აქე­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, ობი­ექ­ტუ­რე­ბი რომ ვი­ყოთ, უნდა ვთქვათ, რომ რაც უფრო სუს­ტდე­ბა რუ­სე­თი, მით უფრო ძლი­ერ­დე­ბა სხვა - ესაა ლო­გი­კა და არა ის, რომ ისი­ნი (და­სავ­ლე­თი და თურ­ქე­თი) თა­ვი­სი­ვე ინი­ცი­ა­ტი­ვით მოქ­მე­დე­ბენ და მათ კავ­კა­სი­ა­ში შორ­სმი­მა­ვა­ლი გათ­ვლი­ლი გეგ­მე­ბი აქვთ. რა თქმა უნდა, მათ აქვთ თა­ვი­ან­თი სტრა­ტე­გი­უ­ლი მიზ­ნე­ბი გან­სა­კუთ­რე­ბით ენერ­გე­ტი­კას­თან მი­მარ­თე­ბით, ენერ­გო­პო­ლი­ტი­კას სჭირ­დე­ბა აზერ­ბა­ი­ჯა­ნუ­ლი გაზი და ნავ­თო­ბი, ამი­ტომ ლო­გი­კუ­რია, რომ რუ­სე­თის და­სუს­ტე­ბას­თან ერ­თად, და­სავ­ლე­თი რე­გი­ონ­ში უფრო მეტ კავ­ში­რებს ამ­ყა­რებს“.

იმა­ზე, თუ რა როლი, სტრა­ტე­გი­უ­ლი მი­ზა­ნი და ამო­ცა­ნე­ბი ექ­ნე­ბა სა­ქარ­თვე­ლოს რე­გი­ონ­ში ძალ­თა ბა­ლან­სის ცვლი­ლე­ბი­სას, სპე­ცი­ა­ლის­ტი გვე­უბ­ნე­ბა, რომ ახლა სა­ქარ­თვე­ლოს ეძ­ლე­ვა ამო­სუნ­თქვის და იმის სა­შუ­ა­ლე­ბა, რომ რუ­სე­თის და­სუს­ტე­ბას­თან ერ­თად იგი გაძ­ლი­ერ­დეს იმ­დე­ნად, რომ მოგ­ვი­ა­ნე­ბით, არა მხო­ლოდ რუ­სეთ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბა­ში იყოს მყარ პო­ზი­ცი­ა­ზე, არა­მედ ზო­გა­დად, სამ­ხრეთ კავ­კა­სი­ა­ში მისი პო­ზი­ცი­ე­ბი გამ­ყარ­დეს.

"პირ­ველ რიგ­ში, ამ ახალ ძალ­თა ბა­ლან­სში სა­ქარ­თვე­ლოს პო­ლი­ტი­კუ­რი ამო­ცა­ნა უნდა იყოს ჩვე­ნი რო­ლის პოვ­ნა მაქ­სი­მა­ლუ­რად, ის, რომ ჩვენც და­ვა­ბა­ლან­სოთ სხვა. აქ ლა­პა­რა­კია იმა­ზე, რომ ნე­ბის­მი­ე­რი ძვე­ლი აქ­ტო­რის გაძ­ლი­ე­რე­ბა, თუ ახა­ლი აქ­ტო­რის შე­მოს­ვლა სამ­ხრეთ კავ­კა­სი­ა­ში, არ ნიშ­ნავს ჩვენ­თვის უსაფრ­თხო­ე­ბის მა­ღალ ხა­რისხს, არა­მედ ნიშ­ნავს იმას, რომ სა­ქარ­თვე­ლოს შე­საძ­ლოა ერთი გა­მოწ­ვე­ვა მო­ეხ­სნას (ამ შემ­თხვე­ვა­ში შემ­ცირ­დეს ეგ­ზის­ტენ­ცი­ა­ლუ­რი საფრ­თხე რუ­სე­თი­დან), მაგ­რამ ეს არ ნიშ­ნავს იმას, რომ რიგი პრობ­ლე­მე­ბი­სა გა­და­იჭ­რას. პი­რი­ქით, ეს ნიშ­ნავს, რომ სა­ქარ­თვე­ლოს ახლა ეძ­ლე­ვა ამო­სუნ­თქვის და იმის სა­შუ­ა­ლე­ბა, რომ რუ­სე­თის და­სუს­ტე­ბას­თან ერ­თად, იგი გაძ­ლი­ერ­დეს იმ­დე­ნად, რომ მოგ­ვი­ა­ნე­ბით არა მხო­ლოდ რუ­სე­თის შე­სა­კა­ვებ­ლად და რუ­სეთ­თან მი­მარ­თე­ბით იყოს მყარ პო­ზი­ცი­ა­ზე, არა­მედ ზო­გა­დად სამ­ხრეთ კავ­კა­სი­ა­ში მისი პო­ზი­ცი­ე­ბი იყოს მყა­რი. ამას­თა­ნა­ვე, იმ ფონ­ზე, რო­დე­საც სომ­ხეთ­სა და აზერ­ბა­ი­ჯანს შო­რის ახლა შე­და­რე­ბით მეტი და­ძა­ბუ­ლო­ბა არ­სე­ბობს, სა­ქარ­თვე­ლოს ესეც ხელს აძ­ლევს ორი­ვე სა­ხელ­მწი­ფოს­გან მი­ი­ღოს გარ­კვე­უ­ლი სარ­გე­ბე­ლი და ორი­ვეს უკარ­ნა­ხოს სა­კუ­თა­რი დღის წეს­რი­გი, ვი­ნა­ი­დან ორი­ვე სა­ხელ­მწი­ფოს­თვის სა­ქარ­თვე­ლოს ძა­ლი­ან დიდი მნიშ­ვნე­ლო­ბა აქვს“.

თენ­გიზ ფხა­ლა­ძე, სა­ერ­თა­შო­რი­სო ურ­თი­ერ­თო­ბე­ბის ექ­სპერ­ტი:

"სომ­ხეთს აქვს მცდე­ლო­ბა, რუ­სეთს და­აღ­წი­ოს თავი, თუმ­ცა რუ­სუ­ლი სა­ცე­ცე­ბი სომ­ხეთ­ში იმ­დე­ნად ძლი­ე­რია, ეს ად­ვი­ლი არ იქ­ნე­ბა, ვხე­დავთ, რომ ფა­ში­ნი­ა­ნი არა­ერთ წი­ნა­აღ­მდე­გო­ბას ხვდე­ბა. აქ რამ­დე­ნი­მე გან­ზო­მი­ლე­ბაა:

1. ძა­ლი­ან რთუ­ლი ურ­თი­ერ­თო­ბა აზერ­ბა­ი­ჯან­თან და თუ სამ­შვი­დო­ბო შე­თან­ხმე­ბა არ იქნა მიღ­წე­უ­ლი, მა­შინ ვე­რა­ნა­ირ რუ­სუ­ლი გავ­ლე­ნი­დან გა­მოს­ვლა­ზე სა­უ­ბა­რი ვერ იქ­ნე­ბა.

2. სომ­ხეთ- თურ­ქე­თის ურ­თი­ერ­თო­ბე­ბი - გარ­და პო­ლი­ტი­კუ­რი თე­მი­სა, არ­სე­ბობს ქვეყ­ნის შიგ­ნით საკ­მა­ოდ სე­რი­ო­ზუ­ლი ინ­ფილტრა­ცია რო­გორც პო­ლი­ტი­კურ, ასე­ვე ბიზ­ნეს­წრე­ებ­ში. ეს ყვე­ლა­ფე­რი წარ­მო­ად­გენს მნიშ­ვნე­ლო­ვან გა­მოწ­ვე­ვას ფა­ში­ნი­ა­ნის­თვის.

სომ­ხე­თი ცდი­ლობს შე­ა­სუს­ტოს მა­ინც რუ­სუ­ლი გავ­ლე­ნა. ნენ­სი პე­ლო­სის იქ ჩას­ვლა, რა საკ­ვირ­ვე­ლია, მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია. ვფიქ­რობ, ამ შემ­თხვე­ვა­ში ყუ­რა­დღე­ბა­მი­საქ­ცე­ვია გუ­შინ­დე­ლი შეხ­ვედ­რაც, რო­მე­ლიც სომ­ხე­თი­სა და აზერ­ბა­ი­ჯა­ნის სა­გა­რეო საქ­მე­თა მი­ნის­ტრებს შო­რის აშშ-ს პირ­და­პი­რი მო­ნა­წი­ლე­ო­ბით გა­ი­მარ­თა. ნა­თე­ლია, რომ და­სავ­ლე­თი ცდი­ლობს თა­ვი­სი ხელი შე­აშ­ვე­ლოს ამ სამ­შვი­დო­ბო მცდე­ლო­ბებს (იყო არა ერთი ინი­ცი­ა­ტი­ვა, მათ შო­რის, ტყვე­ე­ბის გაც­ვლის შე­სა­ხებ), მთა­ვა­რია, ეს გაგ­რძელ­დეს და ისე, რომ მას­ში ნაკ­ლე­ბად ჩა­ე­რი­ოს რუ­სე­თი, ესაა ყვე­ლა­ზე მთა­ვა­რი. ამო­ცა­ნა რთუ­ლია, მაგ­რამ არა - შე­უს­რუ­ლე­ბა­დი“.

თენ­გიზ ფხა­ლა­ძე მი­იჩ­ნევს, რომ ახლა სა­ქარ­თვე­ლოს ეძ­ლე­ვა იმის შან­სი, რომ სა­ხელ­მწი­ფო სის­ტე­მის ფუნ­ქცი­ო­ნი­რე­ბა სწო­რად წარ­მარ­თოს, რო­მე­ლიც მას რე­გი­ო­ნულ ჰა­ბად აქ­ცევს და ამ კონ­ტექ­სტში ძალ­ზე მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია სწო­რედ იმ უპი­რა­ტე­სო­ბის გა­მო­ყე­ნე­ბა, რა­საც ევ­რო­პუ­ლი პერ­სპექ­ტი­ვა ჰქვია.

"სომ­ხე­თი თუ რე­ა­ლუ­რად აღ­წევს თავს რუ­სულ გავ­ლე­ნას და იხ­სნე­ბა ურ­თი­ერ­თო­ბე­ბი რო­გორც აზერ­ბა­ი­ჯან­თან, ასე­ვე - თურ­ქეთ­თან, ამას რე­გი­ონ­ში სტა­ბი­ლუ­რო­ბა შე­მო­აქვს. ასეთ შემ­თხვე­ვა­ში ჩვენ ყვე­ლას გვეძ­ლე­ვა იმის სა­შუ­ა­ლე­ბა, რომ ეს რე­გი­ო­ნი ჩა­მო­ყა­ლიბ­დეს პო­ლი­ტი­კურ ერ­თე­უ­ლად. კავ­კა­სი­უ­რი ერ­თო­ბა რომ არ შემ­დგა­რი­ყო ისე, რო­გორც შედ­გა ბალ­ტი­უ­რი ერ­თო­ბა, ამის­თვის რუ­სეთ­მა ყვე­ლა­ფე­რი გა­ა­კე­თა. დღეს რომ ასე­თი უნი­კა­ლუ­რი შან­სი რე­ა­ლუ­რად შედ­გეს - ეს ქვეყ­ნე­ბი პო­ლი­ტი­კუ­რად ერთ სიბ­რტყე­ში იყ­ვნენ, ასე­თი რამ შე­საძ­ლე­ბე­ლია და ყვე­ლას­თვის კარ­გი იქ­ნე­ბო­და.

სა­ქარ­თვე­ლომ უნდა აჩ­ვე­ნოს, რისი შე­თა­ვა­ზე­ბა შე­უძ­ლია ამ სა­ერ­თო კა­ლა­თა­ში და ეს ყვე­ლა­ფე­რი და­მო­კი­დე­ბუ­ლია იმა­ზე, თუ რამ­დე­ნად სწრა­ფად და რო­გორ გან­ვი­თარ­დე­ბა ქვე­ყა­ნა. სა­ქარ­თვე­ლოს როლი და ამო­ცა­ნა ისაა, რომ იყოს უფრო დე­მოკ­რა­ტი­უ­ლი, უფრო მო­დერ­ნი­ზე­ბუ­ლი, უფრო თა­ნა­მედ­რო­ვე და მე­ტად გან­ვი­თა­რე­ბუ­ლი. ასეთ შემ­თხვე­ვა­ში კონ­კუ­რენ­ცია თა­ვის­თა­ვად იზ­რდე­ბა და სა­ქარ­თვე­ლოს უნდა ჰქონ­დეს რა­ღაც შე­სა­თა­ვა­ზე­ბე­ლი. მხო­ლოდ ბაქო-თბი­ლი­სი-ჯე­ი­ჰა­ნი და ბაქო-თბი­ლი­სი-ერზრუ­მი ამის­თვის საკ­მა­რი­სი არ არის. სა­ჭი­როა ინფრას­ტრუქ­ტუ­რის, პორ­ტე­ბის, სარ­კი­ნიგ­ზო ტრან­სპორ­ტის და მთლი­ა­ნად სა­ხელ­მწი­ფო სის­ტე­მის ფუნ­ქცი­ო­ნი­რე­ბა სწო­რად, რო­მე­ლიც სა­ქარ­თვე­ლოს რე­გი­ო­ნულ ჰა­ბად აქ­ცევს. ეს შე­იძ­ლე­ბა მხო­ლოდ და მხო­ლოდ ერთი გზით მოხ­დეს - ჩვენ თუ ვიქ­ნე­ბით უფრო გამჭვირ­ვა­ლე, უფრო დე­მოკ­რა­ტი­უ­ლი, უფრო რე­ფორ­მა­ტო­რუ­ლი და ამ კონ­ტექ­სტში ძალ­ზე მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია სწო­რედ იმ უპი­რა­ტე­სო­ბის გა­მო­ყე­ნე­ბა, რა­საც ჰქვია ევ­რო­პუ­ლი პერ­სპექ­ტი­ვა. სწო­რედ ევ­რო­კავ­შირ­თან ამ ტი­პის ურ­თი­ერ­თო­ბე­ბი სა­ქარ­თვე­ლოს აძ­ლევს გან­სა­კუთ­რე­ბულ უპი­რა­ტე­სო­ბას, რაც სა­ინ­ტე­რე­სოა რო­გორც ქვეყ­ნე­ბის­თვის, ისე ბიზ­ნე­სი­სათ­ვის. ამას ყვე­ლა­ფერს სჭირ­დე­ბა სწო­რი გა­მო­ყე­ნე­ბა. ისევ იმით თუ დავ­კავ­დით, რი­თიც ვართ და­კა­ვე­ბუ­ლი, არა­ფე­რი გა­მო­ვა".

იხი­ლეთ ასე­ვე:

• "თურ­ქე­თი არ ტო­ვებს თა­ვის მო­კავ­ში­რე აზერ­ბა­ი­ჯანს, რუ­სეთ­მა კი ფეხ­ზე და­ი­კი­და სომ­ხე­თი" - რო­გორ შე­იძ­ლე­ბა გან­ვი­თარ­დეს პრო­ცე­სე­ბი ყა­რა­ბაღ­ში და რა გავ­ლე­ნა ექ­ნე­ბა ამას სა­ქარ­თვე­ლო­ზე?