გუ­შინ ღა­მით, აზერ­ბა­ი­ჯან-სომ­ხე­თის სა­ზღვარ­ზე ორი ქვეყ­ნის სამ­ხედ­რო ქვე­და­ნა­ყო­ფებს შო­რის ინ­ტენ­სი­უ­რი შე­ტა­კე­ბე­ბი მოხ­და. გავ­რცე­ლე­ბუ­ლი ინ­ფორ­მა­ცი­ით, და­პი­რის­პი­რე­ბას მსხვერ­პლი მოჰ­ყვა. მხა­რე­ე­ბი კონ­ფლიქტსა და ზა­რალ­ზე პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბას ერ­თმა­ნეთს აკის­რე­ბენ. ვრცელ­დე­ბა ინ­ფორ­მა­ცია, რომ სომ­ხეთ­მა "სუ­ვე­რე­ნუ­ლი ტე­რი­ტო­რი­ის წი­ნა­აღ­მდეგ აზერ­ბა­ი­ჯა­ნის აგ­რე­სი­ის“ გამო, რუ­სეთს მი­მარ­თა და "მე­გობ­რო­ბის, თა­ნამ­შრომ­ლო­ბი­სა და ურ­თი­ერ­თდახ­მა­რე­ბის ხელ­შეკ­რუ­ლე­ბის“ რე­ა­ლი­ზა­ცია მო­ი­თხო­ვა. სომ­ხეთ­მა მი­მარ­თა გა­ე­როს უშიშ­რო­ე­ბის საბ­ჭო­საც და "კო­ლექ­ტი­უ­რი უსაფრ­თხო­ე­ბის ხელ­შეკ­რუ­ლე­ბის ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ას", რომ­ლის წევ­რე­ბი სომ­ხეთ­თან და რუ­სეთ­თან ერ­თად არი­ან ბე­ლა­რუ­სი, ყა­ზა­ხე­თი, ტა­ჯი­კე­თი და ყირ­გი­ზე­თი. სომ­ხე­თის პრე­მი­ე­რი საფ­რან­გე­თის პრე­ზი­დენტს, ემა­ნუ­ელ მაკ­რონ­საც ესა­უბ­რა.

სომ­ხეთ-აზერ­ბა­ი­ჯა­ნის კონ­ფლიქტს ambebi.ge-სთან პო­ლი­ტო­ლო­გი გი­ორ­გი გობ­რო­ნი­ძე აფა­სებს და ამ კონ­ფლიქ­ტის პი­რო­ბებ­ში სა­ქარ­თვე­ლოს როლ­ზეც ამახ­ვი­ლებს ყუ­რა­დღე­ბას:

- ეს კონ­ფლიქ­ტი სა­ერ­თოდ არ იყო მო­უ­ლოდ­ნე­ლი იქი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, რომ რო­გორც ჩანს, აზრბა­ი­ჯა­ნის სამ­ხედ­რო და პო­ლი­ტი­კურ­მა ხე­ლი­სუფ­ლე­ბამ სწრა­ფად გა­ა­ა­ნა­ლი­ზა უკ­რა­ი­ნის ფრონტზე შექ­მნი­ლი ვი­თა­რე­ბა და მათ აქვთ წარ­მოდ­გე­ნა იმას­თან და­კავ­ში­რე­ბით, რომ მოს­კოვს გა­უ­ჭირ­დე­ბა რა­ი­მე ფორ­მით აქ­ტი­უ­რი რო­ლის თა­მა­ში აზერ­ბა­ი­ჯა­ნის შე­სა­კა­ვებ­ლად. ეს იყო მო­მენ­ტი, რომ­ლი­თაც ისარ­გებ­ლა აზერ­ბა­ი­ჯან­მა და და­ი­წყო ის აგ­რე­სი­უ­ლი მოქ­მე­დე­ბე­ბი სომ­ხე­თის წი­ნა­აღ­მდეგ, რო­მელ­საც გუ­შინ­დელს აქეთ ვუ­ყუ­რებთ. ჯერ კი­დევ მაქვს იმე­დი, რომ ნა­ად­რე­ვია სა­უ­ბა­რი იმა­ზე, რომ ეს შე­ტა­კე­ბა კი­დევ უფრო გა­იშ­ლე­ბა, მოხ­დე­ბა მისი შემ­დგო­მი გან­ვრცო­ბა, თუმ­ცა ყვე­ლა­ფე­რი, სა­ბო­ლოო ჯამ­ში, მი­უ­თი­თებს იმა­ზე, რომ ყა­რა­ბა­ღის მე­ო­რე ომი არ დას­რუ­ლე­ბუ­ლა, სომ­ხეთ-აზერ­ბა­ი­ჯა­ნის კონ­ფლიქ­ტის ის­ტო­რი­ა­ში გა­და­ი­შა­ლა ახა­ლი ფურ­ცე­ლი და აზერ­ბა­ი­ჯა­ნი სა­ბო­ლო­ოდ მი­დის იმ სტრა­ტე­გი­უ­ლი ამო­ცა­ნის შეს­რუ­ლე­ბის­კენ, რა­საც ჰქვია სახ­მე­ლე­თო კავ­ში­რის დამ­ყა­რე­ბა თურ­ქეთ­თან.

დღეს აზერ­ბა­ი­ჯანს გა­აჩ­ნია ორი მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი კო­ზი­რი:

ასევე დაგაინტერესებთ

14:21 / 13-09-2022

"მივიღეთ მიმართვა სომხეთის ხელმძღვანელობისგან დახმარების შესახებ" - რას აცხადებს რუსეთის საგარეო უწყება

15:19 / 13-09-2022

ირაკლი ღარიბაშვილსა და ნიკოლ ფაშინიანს შორის სატელეფონო საუბარი შედგა

15:51 / 15-09-2022

"ირანი სომხეთს ეუბნება, თუ თქვენ ზანგეზურის კორიდორისთვის იბრძოლებთ, თქვენთან ვართ და თქვენს გვერდით ვიბრძოლებთო" - სომეხი პოლიტოლოგი: რას წარმოადგენს ეს კორიდორი და რას ითხოვს აზერბაიჯანი?

1. მისი მზარ­დი როლი ევ­რო­პი­სა და ზო­გა­დად, და­სავლთის ენერ­გე­ტი­კულ უსაფრ­თხო­ე­ბა­ში.

2. რუ­სე­თის უკი­დუ­რე­სი და­სუს­ტე­ბა - ჩვენ ვხე­დავთ, რომ მოს­კოვს, უბ­რა­ლოდ, აღარ ჰყოფ­ნის რე­სურ­სე­ბი უკ­რა­ი­ნის მი­მარ­თუ­ლე­ბით საბ­რძო­ლო მოქ­მე­დე­ბე­ბის სა­წარ­მო­ებ­ლად და ყვე­ლა ძალა გა­დას­რო­ლი­ლია სწო­რედ იქით­კენ.

დღეს აზერ­ბა­ი­ჯა­ნი ცდი­ლობს, რომ ყვე­ლა­ზე ოპ­ტი­მის­ტუ­რი სცე­ნა­რის შემ­თხვე­ვა­ში, მო­ახ­დი­ნოს რე­გი­ონ­ში ძა­ლის დე­მონ­სტრი­რე­ბა და, სა­ბო­ლოო ჯამ­ში, სომ­ხეთს თავს მო­ახ­ვი­ოს სა­კუ­თა­რი დღის წეს­რი­გი.

უა­რე­სი სცე­ნა­რის შემ­თხვე­ვა­ში კი ის შე­ეც­დე­ბა პირ­და­პირ და­ამ­ყა­როს კონ­ტრო­ლი სომ­ხე­თის სამ­ხრეთ ნა­წილ­ზე, რი­თიც ის შეძ­ლებს ამ ე.წ. სუ­ნი­ტის (ზან­გე­ზუ­რის) კო­რი­დო­რის და­პყრო­ბით, პირ­და­პი­რი სახ­მე­ლე­თო ხიდი შექ­მნას თურ­ქე­თის რეს­პუბ­ლი­კას­თან. ძი­რი­თა­დი დარ­ტყმის ობი­ექ­ტი ალ­ბათ სუ­ნი­ტის მი­მარ­თუ­ლე­ბა იქ­ნე­ბა და ამ შემ­თხვე­ვა­ში სომ­ხე­თი არის ძა­ლი­ან მძი­მე მდგო­მა­რე­ო­ბა­ში. მან გა­ა­კე­თა ის, რაც შე­ეძ­ლო გა­ე­კე­თე­ბი­ნა, თუმ­ცა ალ­ბათ სომ­ხეთ­შიც კარ­გად აქვთ გაც­ნო­ბი­ე­რე­ბუ­ლი, რომ ეს ნა­ბი­ჯე­ბი ზო­გა­დად, სომ­ხე­თის­თვის რა­ი­მე პო­ზი­ტი­უ­რი შე­დე­გის მომ­ტა­ნი არ იქ­ნე­ბა. ამ ეტაპ­ზე რუ­სეთს, რაც მის­თვის შე­უძ­ლია გა­ა­კე­თოს, მაქ­სი­მუმ ისაა, რომ დარ­ჩე­ნი­ლი ნა­წი­ლე­ბი გა­და­ის­რო­ლოს და ჩა­ა­ყე­ნოს შუ­ა­ში იმ იმე­დით, რომ რუსს არ ეს­ვრი­ან. მაგ­რამ რომ ეს­რო­ლონ, აი, იქ უკვე რას გა­ა­კე­თებს, რთუ­ლი სათ­ქმე­ლია.

რუ­სეთს არ აქვს დღეს იმის რე­სურ­სი, რომ კავ­კა­სი­ის ფრონტზე ვი­თა­რე­ბა და­ა­ლა­გოს. რუ­სე­თის გა­უ­აზ­რე­ბელ­მა და გა­უთ­ვლელ­მა ნა­ბი­ჯ­მა უკ­რა­ი­ნა­ში (უკ­რა­ი­ნა­ში შეჭ­რა და უკ­რა­ი­ნის და­პყრო­ბა-გა­ნად­გუ­რე­ბის მცდე­ლო­ბა), სა­ბო­ლოო ჯამ­ში წარ­მოშ­ვა უსაფრ­თხო­ე­ბის ვა­კუ­უ­მი იმ რე­გი­ო­ნებ­ში, სა­დაც რუ­სეთს ე.წ. სამ­ხედ­რო-პო­ლი­ტი­კუ­რი ჰე­გე­მო­ნია ჰქონ­და დამ­ყა­რე­ბუ­ლი. სომ­ხეთ-აზერ­ბა­ი­ჯა­ნის ზონა იყო სწო­რედ ასე­თი რე­გი­ო­ნი. ჯერ კი­დევ 90-იანი წლე­ბის პირ­ველ ნა­ხე­ვარ­ში, ყა­რა­ბაღ­ში გა­მარ­ჯვე­ბამ სომ­ხე­თი გა­და­აქ­ცია თა­ვის­სა­ვე გა­მარ­ჯვე­ბის მძევ­ლად, მო­აქ­ცია სა­ერ­თა­შო­რი­სო იზო­ლა­ცი­ა­ში, რა­მაც შექ­მნა ის გე­ო­პო­ლი­ტი­კუ­რი კლი­მა­ტი, რა­მაც ბუ­ნებ­რი­ვად შე­უ­წყო ხელი აზერ­ბა­ი­ჯა­ნი­სა და თურ­ქე­თის უკი­დუ­რეს და­ახ­ლო­ე­ბას. დღეს რა­საც ვხე­დავთ, ამ ყვე­ლაფ­რის შე­დე­გია, სამ­წუ­ხა­როდ. სომ­ხე­თი არის ძალ­ზე მძი­მე მდგო­მა­რე­ო­ბა­ში, მას სა­კუ­თა­რი ძა­ლე­ბით ნამ­დვი­ლად გა­უ­ჭირ­დე­ბა აზერ­ბა­ი­ჯა­ნის მო­გე­რი­ე­ბა, რო­მელ­საც ზურგს თურ­ქე­თი უმაგ­რებს. მას ვერც მო­კავ­ში­რე და­ეხ­მა­რე­ბა.

- ამ დროს ჩვენ­თან რა ხდე­ბა? რა გავ­ლე­ნას იქო­ნი­ებს ეს კონ­ფლიქ­ტი სა­ქარ­თვე­ლო­ზე და რო­გორ უნდა მო­იქ­ცეს ჩვე­ნი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა?

- ჩვენ ვართ ერ­თა­დერ­თი ფან­ჯა­რა ამ შემ­თხვე­ვა­ში არა მხო­ლოდ ჰუ­მა­ნი­ტა­რუ­ლი თვალ­საზ­რი­სით, არა­მედ გე­ო­პო­ლი­ტი­კუ­რი თვალ­საზ­რი­სი­თაც. ჩვენ ხელი უნდა შე­ვუ­წყოთ სომ­ხე­თის დე­ი­ზო­ლა­ცი­ის პრო­ცესს და და­ვეხ­მა­როთ სომ­ხეთს ვი­თა­რე­ბის სტა­ბი­ლი­ზა­ცი­ა­ში. სამ­წუ­ხა­როდ, ეს ყვე­ლა­ფე­რი ემ­თხვე­ვა იმ პე­რი­ოდს, როცა ამ ერ­თა­დერთ ფან­ჯა­რას, ანუ ჩვენ, და­სავ­ლეთ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბა საკ­მა­ოდ გა­ფუ­ჭე­ბუ­ლი გვაქვს. და­სავ­ლეთ­თან აბ­სო­ლუ­ტუ­რად გა­უ­აზ­რე­ბე­ლი პო­ლი­ტი­კა ვა­წარ­მო­ეთ მა­შინ, რო­დე­საც ჩვე­ნი როლი სომ­ხეთ­თან მი­მარ­თე­ბა­ში არის ხიდი სომ­ხეთ­სა და და­სავ­ლეთს შო­რის. ჩვენ ყვე­ლა­ნა­ი­რად უნდა შე­ვუ­წყოთ ხელი სომ­ხე­თის დე­ი­ზო­ლა­ცი­ას იმი­ტომ, რომ გრძელ­ვა­დი­ან პერ­სპექ­ტი­ვა­ში, შე­იძ­ლე­ბა ეს ბევ­რის­თვის არა­პო­პუ­ლა­რუ­ლად ჟღერ­დეს, მაგ­რამ სომ­ხე­თი არის ჩვე­ნი ბუ­ნებ­რი­ვი მო­კავ­ში­რე და აზერ­ბა­ი­ჯან­თან პარტნი­ო­რო­ბის პა­რა­ლე­ლუ­რად, ჩვენ უნდა ვი­ყოთ და­ინ­ტე­რე­სე­ბუ­ლი სომ­ხეთ­თან გრძელ­ვა­დი­ა­ნი, სტა­ბი­ლუ­რი, მშვი­დო­ბი­ა­ნი, პროგ­რეს­ზე, გან­ვი­თა­რე­ბა­ზე და უსაფრ­თხო­ე­ბა­ზე ორი­ენ­ტი­რე­ბუ­ლი თა­ნამ­შრომ­ლო­ბის მშე­ნებ­ლო­ბით. მარ­თა­ლია, აზერ­ბა­ი­ჯან­თან გვაქვს პარტნი­ო­რო­ბა, მაგ­რამ ამ ეტაპ­ზე რე­გი­ო­ნუ­ლი ძალ­თა ბა­ლან­სი რომ წარ­მო­ვიდ­გი­ნოთ, რუ­სე­თი არის უკი­დუ­რე­სად და­სუს­ტე­ბუ­ლი, ამავდრო­უ­ლად, ჩვენ­თვის ის ეგ­ზის­ტენ­ცი­ა­ლუ­რი საფრ­თხეა, რაც ჩვენ­თვის იმ ნა­ცი­ო­ნა­ლურ ინ­ტე­რესს წარ­მო­შობს, რომ:

1. რუ­სეთს ჰყავ­დეს ნაკ­ლე­ბი მო­კავ­ში­რე რე­გი­ონ­ში და შე­მო­ვი­დეს მეტი და­სავ­ლე­თი.

2. ჩვენ კი გვყავს პარტნი­ო­რე­ბი თურ­ქე­თი­სა და აზერ­ბა­ი­ჯა­ნის სა­ხით, მაგ­რამ თურ­ქულ-აზერ­ბა­ი­ჯა­ნუ­ლი ღერ­ძი იქ­ნე­ბა ყო­ველ­თვის უფრო მე­ტად ძლი­ე­რი და სუ­ბი­ექ­ტუ­რი, ვიდ­რე თურ­ქულ-ქარ­თუ­ლი ან ქარ­თულ-აზერ­ბა­ი­ჯა­ნუ­ლი ღერ­ძი. იმის­თვის, რომ რე­გი­ონ­ში გვქონ­დეს ბა­ლან­სი, ჩვენ გვჭირ­დე­ბა შე­უქ­ცე­ვა­დი დე­მოკ­რა­ტი­ზა­ცია სა­ქარ­თვე­ლო­ში, და სომ­ხეთ­ში, და­სავ­ლუ­რი ინ­ტეგ­რა­ცია სა­ქარ­თვე­ლო­ში და სომ­ხეთ­ში.

ამ ფონ­ზე შე­საძ­ლე­ბე­ლი გახ­დე­ბა რა­ღაც წო­ნას­წო­რო­ბის დაც­ვა და იმ ძა­ლე­ბის სა­ბო­ლო­ოდ შე­კა­ვე­ბა, რო­მელ­თაც, რე­გი­ონ­ში ჰე­გე­მო­ნია სურთ. დღეს ჩვენ ვერ ვი­ყე­ნებთ რე­გი­ო­ნულ პო­ტენ­ცი­ალს ვი­ყოთ მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი, ან­გა­რიშ­გა­სა­წე­ვი ძალა რე­გი­ონ­ში, იმი­ტომ, რომ ჩვენ და­სავ­ლე­თის­კენ მივ­დი­ვართ, სომ­ხე­თი, პრაქ­ტი­კუ­ლად, არის იმი­ტი­რე­ბუ­ლი სა­გა­რეო პო­ლი­ტი­კის პი­რო­ბებ­ში, აზერ­ბა­ი­ჯა­ნი კი არის თურ­ქე­თის მხა­რეს. ეს პრობ­ლე­მა არის ის­ტო­რი­უ­ლად, პირ­ვე­ლი რეს­პუბ­ლი­კე­ბი­დან მო­ყო­ლე­ბუ­ლი, ამი­ტო­მაც ჩა­მო­ი­შა­ლა სა­მი­ვეს სა­ხელ­მწი­ფო­ებ­რი­ო­ბა. დღე­საც გვაქვს ეს მო­ცე­მუ­ლო­ბა და ეს არის ყვე­ლა­ზე მძი­მე სუ­რა­თი. ჩვენს მო­ცე­მუ­ლო­ბა­ში დღეს სა­ქარ­თვე­ლო უნდა იაზ­რებ­დეს იმას, რომ:

1. ჩვენ არ მხა­რე უნდა ვი­ყოთ, მაგ­რამ გვჭირ­დე­ბა მშვი­დო­ბა რე­გი­ონ­ში, რის­კე­ნაც უნდა მივ­მარ­თოთ მთე­ლი დიპ­ლო­მა­ტი­უ­რი ძა­ლის­ხმე­ვა.

2. გვჭირ­დე­ბა და­სავ­ლეთ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბის გა­მოს­წო­რე­ბა მაქ­სი­მა­ლუ­რად მოკ­ლე ვა­და­ში;

3. გვჭირ­დე­ბა და­სავ­ლეთ­სა და სომ­ხეთს შო­რის ერ­თგვა­რი ხი­დის რო­ლის მორ­გე­ბა, ეს უნდა იყოს ჩვე­ნი დიპ­ლო­მა­ტი­უ­რი როლი;

4. სომ­ხეთ­თან გვჭირ­დე­ბა ურ­თი­ერ­თო­ბე­ბის ინ­ტენ­სი­ფი­კა­ცია. წი­ნა­აღ­მდეგ შემ­თხვე­ვა­ში, ძალ­თა ბა­ლან­სი ალ­ბათ სა­ქარ­თვე­ლოს სა­ზი­ა­ნოდ შე­იც­ვლე­ბა. კი, პარტნი­ო­რო­ბა პარტნი­ო­რო­ბად, მაგ­რამ პარტნი­ო­რო­ბა არის სი­მეტ­რი­უ­ლიც და ასი­მეტ­რი­უ­ლიც. ჩვენ აღ­მოვ­ჩნდე­ბით ასი­მეტ­რი­ულ როლ­ში აზერ­ბა­ი­ჯან­თან და თურ­ქეთ­თან მი­მარ­თე­ბა­ში. ანუ გვექ­ნე­ბა არა და­მო­უ­კი­დე­ბე­ლი დღის წეს­რი­გის შე­თა­ვა­ზე­ბის სა­შუ­ა­ლე­ბა, არა­მედ ვიქ­ნე­ბით მათ მიერ შე­მო­თა­ვა­ზე­ბუ­ლი დღის წეს­რი­გის მიმ­ღე­ბი სა­ხელ­მწი­ფო, რაც არ გავ­წყობს.

- რა როლს თა­მა­შობს და ითა­მა­შებს თურ­ქე­თი სომ­ხეთ-აზერ­ბა­ი­ჯა­ნის კონ­ფლიქ­ტში, რას იტყვით მის ინ­ტე­რე­სებ­ზე?

- თურ­ქე­თი ამ კონ­ფლიქ­ტში უკვე თა­მა­შობს დიდ როლს.

1. აზერ­ბა­ი­ჯა­ნი არის თურ­ქე­თის პო­ლი­ტი­კუ­რი დღის წეს­რი­გის მთა­ვა­რი საყ­რდე­ნი სამ­ხრეთ კავ­კა­სი­ის რე­გი­ონ­ში.

2. თურ­ქე­თი ასე­ვეა და­ინ­ტე­რე­სე­ბუ­ლი პირ­და­პი­რი სახ­მე­ლე­თო გზით აზერ­ბა­ი­ჯან­თან, მის რე­გი­ო­ნულ მთა­ვარ მო­კავ­ში­რეს­თან.

3. სა­ბო­ლოო ჯამ­ში, თურ­ქე­თი მთლი­ა­ნო­ბა­ში ახ­დენს ამ გზით რუ­სე­თის გან­დევ­ნას რე­გი­ო­ნის უმ­ნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნე­სი ნა­წი­ლი­დან. რომ არა თურ­ქეთ­თან ათწლე­უ­ლე­ბის გან­მავ­ლო­ბა­ში მიმ­დი­ნა­რე ძა­ლი­ან მჭიდ­რო სამ­ხედ­რო-პო­ლი­ტი­კუ­რი თა­ნამ­შრომ­ლო­ბა, ეს კონ­ფლიქ­ტი არც და­ი­წყე­ბო­და.

იგი­ვე ყა­რა­ბა­ღის მე­ო­რე ომი რომ გა­ვიხ­სე­ნოთ, აზერ­ბა­ი­ჯა­ნულ სამ­ხედ­რო სარ­დლო­ბას თურ­ქი გე­ნერ­ლე­ბი ეხ­მა­რე­ბოდ­ნენ ოპე­რა­ცი­ის და­გეგ­მვა­ში. ანუ ეს არის ძა­ლი­ან ხელ­შე­სა­ხე­ბი დახ­მა­რე­ბა, არა - უბ­რა­ლო მხარ­და­ჭე­რა, არა­მედ შე­დე­გი ათწლე­უ­ლე­ბის გან­მავ­ლო­ბა­ში გან­ვი­თა­რე­ბუ­ლი მჭიდ­რო პარტნი­ო­რუ­ლი ურ­თი­ერ­თო­ბე­ბი­სა. ეს კონ­ფლიქ­ტი თა­ნაბ­რად აწყობს რო­გორც თურ­ქეთს, ისე აზერ­ბა­ი­ჯანს, მაგ­რამ პირ­ველ რიგ­ში, ეს არის აზრბა­ი­ჯა­ნუ­ლი სა­ხელ­მწი­ფოს გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა, იმი­ტომ, რომ ამ მხა­რემ და­ი­წყო ეს მოქ­მე­დე­ბა და არა - თურ­ქულ­მა მხა­რემ. თურ­ქე­თი არ ტო­ვებს თა­ვის მო­კავ­ში­რეს, რუ­სეთ­მა კი და­ტო­ვა სომ­ხე­თი, ეს უკვე შემ­დგა­რი ფაქ­ტია. რუ­სეთ­მა, ბო­დი­ში გა­მოთ­ქმის­თვის და, ფე­ხებ­ზე და­ი­კი­და მო­კავ­ში­რე. ეს კარ­გი და მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი სიგ­ნა­ლია სხვა პოსტსაბ­ჭო­თა ქვეყ­ნე­ბის­თვის, რომ­ლე­ბიც მოს­კოვს უსაფრ­თხო­ე­ბის გა­რან­ტად ხე­და­ვენ, ეს არის მოს­კოვ­თან კავ­ში­რის ფასი. მოს­კოვ­მა ყა­რა­ბა­ღის მე­ო­რე ომში სომ­ხე­თის სრუ­ლი იგ­ნო­რი­რე­ბა მო­ახ­დი­ნა და არც კი შე­ე­ცა­და ვი­თა­რე­ბის სტა­ბი­ლი­ზა­ცი­ას იმი­ტომ, რომ იმე­დი ჰქონ­და, აზერ­ბა­ი­ჯა­ნის­გან მი­ი­ღებ­და გარ­კვე­ულ პრე­ფე­რენ­ცი­ებს და თვი­თონ გახ­დე­ბო­და აზერ­ბა­ი­ჯან­ში გავ­ლე­ნის გა­რან­ტო­რი. მან გარ­კვე­ულ წარ­მა­ტე­ბას მი­აღ­წია კი­დეც, რო­დე­საც რუსი სამ­შვი­დო­ბო­ე­ბი გან­თავ­სდნენ ყა­რა­ბაღ­ში, მაგ­რამ უკ­რა­ი­ნა­ში ძა­ლე­ბის გა­დას­რო­ლამ გა­მო­იწ­ვია ის, რომ აზერ­ბა­ი­ჯან­მა სამ­შვი­დო­ბო­ებს ცხვირ­წინ ჩა­მო­არ­თვა ყა­რა­ბა­ღი­დან სომ­ხეთ­ში გა­და­სას­ვლე­ლი და რუ­სე­ბი თა­მა­შ­გა­რე მდგო­მა­რე­ო­ბა­ში და­ტო­ვა.

- რას მო­ი­მოქ­მე­დებს რუ­სე­თი, რო­მელ­საც ფა­ში­ნი­ან­მა დახ­მა­რე­ბა სთხო­ვა?

- რუ­სე­თი შე­ეც­დე­ბა აზერ­ბა­ი­ჯა­ნის და­შოშ­მი­ნე­ბას, მას არ აქვს იმის შან­სე­ბი, რი­სიც თე­ბერ­ვლამ­დე ჰქონ­და - ეთ­ქვა და გა­ე­ჩე­რე­ბი­ნა აზერ­ბა­ი­ჯა­ნი. აზერ­ბა­ი­ჯა­ნი ამას აღარც გა­ა­კე­თებს, მაგ­რამ რუ­სე­თი შე­ეც­დე­ბა რა­მე­ნა­ი­რად სახე შე­ი­ნარ­ჩუ­ნოს რე­გი­ონ­ში და აზერ­ბა­ი­ჯა­ნუ­ლი მხა­რე და­ა­შოშ­მი­ნოს. არც იმის გა­მო­რი­ცხვა შე­იძ­ლე­ბა, რუ­სეთ­მა ამ შემ­თხვე­ვა­ში ჩათ­რე­ვას ჩა­ყო­ლა ამ­ჯო­ბი­ნოს და სა­ერ­თოდ არა­ფე­რიც არ გა­ა­კე­თოს, მაგ­რამ ეს კი­დევ ერთხელ გა­უს­ვამს ხაზს იმას, რომ რუ­სე­თის სა­ინ­ტეგ­რა­ციო პრო­ექ­ტი, მათ შო­რის "კო­ლექ­ტი­უ­რი უსაფრ­თხო­ე­ბის ხელ­შეკ­რუ­ლე­ბა“ და ევ­რა­ზი­უ­ლი ეკო­ნო­მი­კუ­რი კავ­ში­რი არის ზუს­ტად იმა­ვე ღი­რე­ბუ­ლე­ბის, რაც ის ქა­ღალ­დი, რო­მელ­ზეც ამ სა­ხელ­მწი­ფო­ებს ხელი აქვთ მო­წე­რი­ლი.