სასურსათო უსაფრთხოება სამხედრო შეიარაღებასა და ენერგეტიკულ დამოუკიდებლობასთან ერთად, სახელმწიფოსთვის უპირველესი პრიორიტეტია. "სამწუხაროდ, დღეს ჩვენს ქვეყანაში არ არსებობს სასურსათო უსაფრთხოების კანონპროექტი,“ - გვეუბნება ნინო თევდორაშვილი, ხინკლის სახლი "ივერონის“ დამფუძნებელი და დირექტორი, რომელიც პროფესიით იურისტი და ეკონომისტია.
ამჯერად ის სწორედ სურსათის უსაფრთხოების საკითხს ჩვენთან ვრცლად განიხილავს სარესტორნე დარგთან მიმართებაში.
ქალბატონი ნინო 13 აგვისტოს "თბილისი მერიოტში“ გამართულ კონფერენციაშიც მონაწილეობდა, რომელიც სასურსათო უსაფრთხოებას მიეძღვნა. კონფერენცია ორგანიზაცია "ერი და სახელმწიფოს“ და მისი ხელმძღვანელის ბატონ ზვიად ტომარაძის ინიციატივით გაიმართა. მათი მიზანია, საქართველო გახდეს თვითკმარი სახელმწიფო და მიღებული იქნას კანონი სასურსათო უსაფრთხოების შესახებ.
როგორც ჩვენი რესპონდენტი ამბობს, სექტემბრის მეორე ნახევარში მოხდება ფართო აუდიტორიაში აკადემიკოს ბატონ მიხეილ ჯიბუტის მიერ მომზადებული კანონპროექტის გახილვა. ორგანიზაცია - "ერი და სახელმწიფო“ უზრუნველყოფს 25.000 ხელმოწერის შეგროვებას და კანონპროექტის პარლამენტში შეტანას შემდგომი განხილვისთვის. ხელმოწერების შეგროვება კანონმდებლობის მიხედვით, ერთ თვესა და ერთი კვირაში უნდა დასრულდეს.
"ეს არ არის მარტივი პროცესი, ამიტომ დიდი მნიშვნელობა ექნება საზოგადოების აქტიურ ჩართულობას. მე, როგორც ერთი რიგითი მოქალაქე და სამშობლოს ჭირისუფალი აქტიურად ჩავერთე კონფერენციაში და ჩემი დარგიდან გამომდინარე (სარესტორნე ბიზნესი) თემა "საგადასახადო პრობლემები, მათი გადაჭრის გზები და სოფლის მეურნეობის პროდუქტების რეალიზაციის გაზრდა“ მოვამზადე,“ - აღნიშნავს ნინო თევდორაშვილი.
მისი თქმით, სარესტორნო ბიზნესის სფერო მნიშვნელოვან როლს ასრულებს ქვეყნის ეკონომიკურ ზრდაზე და მის წინაშე არსებული სოციალ-ეკონომიკური პრობლემების მოგვარებაზე. ზოგადად კვების და მათ შორის, სარესტორნე ინდუსტრია ეკონომიკის დინამიკურად განვითარებადი სექტორია. ის გავლენას ახდენს ქვეყნის მთელი მოსახლეობის ინტერესებზე. მჭიდროდ არის გადაჯაჭვული გასტრონომიულ ტურიზმთან, რომელიც დღეისათვის მსოფლიოში მზარდ ტენდენციას წარმოადგენს.
გაეროს მსოფლიო ტურიზმის სტატისტიკის თანახმად, ტურისტების დაახლოებით 40%-ის მოგზაურობის მთავარ მიზანს ეროვნული სამზარეულოს გაცნობა წარმოადგენს. ამასთან, ტურისტული ბიუჯეტის თითქმის 30%-ზე მეტი, სწორედ გასტრონომიულ სერვისებში იხარჯება. ეს ეფექტიანი ინსტრუმენტია და ზოგ შემთხვევაში, ლოკომოტივიც კი, ტურიზმის ბაზარზე ქვეყნის პოპულარიზაციისათვის.
საქართველოს გასტრონომიული ტურიზმის განვითარებას დიდი პოტენციალი აქვს. ჩვენი ქვეყანა მრავალეროვანი, მულტიკულტურული სახელმწიფოა. გვაქვს სხვადასხვა კლიმატური და ბუნებრივი ზონები, მდიდარი კულტურული და ისტორიული მემკვიდრეობა. ქართველ ხალხს უძველესი გასტრონომიული ტრადიციები აქვს, რომელსაც მთელ მსოფლიოში ანალოგი არ გააჩნია. როგორც სოციალური სფეროს ნაწილი, სარესტორნე ინდუსტრია დიდწილად მრავალი სოციალური პრობლემების გადაჭრაში მონაწილეობს. ის აკმაყოფილებს ვიზიტიორთა არა მხოლოდ ძირითად საჭიროებებს, არამედ კომუნიკაციურ მოთხოვნილებებსაც. ასევე დასვენების გარკვეულ ფორმებს და გარკვეული სარგებლობის მიღებას. სარესტორნე ინდუსტრია მნიშვნელოვან როლს ასრულებს დასაქმების პრობლემების გადაჭრაში. შეიძლება ითქვას, რომ ეს არის მისი ერთ-ერთი სოციალური ფუნქცია.
"კოვიდპანდემიამდე სარესტორნე სფეროში თითქმის 300.000 ადამიანი იყო დასაქმებული. ხინკლის სახლ "ივერონში“ მუდმივად, 80-100 ადამიანი მუშაობდა. დღეს კი დასაქმებულია 43... ეს დიდი ციფრია. კატასტროფულად მაღალია მოგეხსენებათ, მიგრაციის მაჩვენებელი. მის შესაჩერებლად, სახელმწიფოს მხრიდან ყველა ღონისძიება უნდა გატარდეს. ეს შესაძლებელი იქნება მაღალი ანაზღაურების შეთავაზებით, რაც საგადასახადო ტვირთის შემსუბუქებით და ფულადი რესურსების გამოთავისუფლებით მიიღწევა.
სარესტორნე დარგი მაღალი კაბალური გადასახადების ქვეშ არის მოქცეული. ამ სფეროს შენატანებს ბიუჯეტში დიდი წილი უჭირავს. მხოლოდ ერთი რესტორნის ხინკლის სახლი "ივერონიდან“ ბიუჯეტში თითქმის 7.000.000 ლარია შეტანილი. როგორც მთელი ქვეყნის ეკონომიკის ეფექტიანი და გამართული ფუნქციონირება, ისე ნებისმიერი ბიზნესის ეფექტიანობა დამოკიდებულია სახელმწიფოს მიერ გატარებულ რაციონალურ საგადასახადო პოლიტიკასა და საგადასახადო სისტემის ეფექტიან მუშაობაზე.
ამიტომ, საკანონმდებლო ცვლილების დროს, გათვალისწინებული უნდა იყოს საგადასახადო ტვირთის განაწილების სამართლიანობა და სისწორე,“ - გვეუბნება ნინო თევდორაშვილი.
მისივე თქმით, საგადასახადო შეღავათებს გარკვეული დარგის განთავისუფლებას დაბეგვრისაგან, ან სხვა რომელიმე ხელსაყრელი საგადასახადო რეჟიმის შეთავაზებას სხვადასხვა ქვეყნის მთავრობები ხშირად მიმართავენ გარკვეული ეკონომიური, სოციალური და სხვა პოლიტიკური მიზნების მისაღწევად. ასევე უცხოური ინვესტიციების მოსაზიდად და იმ დარგების განსავითარებლად, რაც ქვეყნის მდგრადი განვითარებისთვის განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია. მოგეხსენებათ, ადგილობრივი სოფლის მეურნეობის დარგი განთავისუფლებულია დღგ-ს გადასახადისაგან და ეს ასეც უნდა იყოს.
"რადგან ეს ფაქტორი მნიშვნელოვანია, ადგილობრივი სოფლის მეურნეობის განვითარებისათვის, მაგრამ ნახეთ, რა ხდება ჩვენს შემთხვევაში? სასოფლო-სამეურნეო პროდუქტების დიდი შემსყიდველია გასტრონომიული ბიზნესი, რომელიც ვერ ითვლის დღგ-ს ამ ნაწილში. ეს მძიმე ტვირთად აწევს დარგს და დიდი პრობლემას უქმნის. სარესტორნე ბიზნესი იძულებული ხდება, შეისყიდოს უცხოეთიდან შემოტანილი პროდუქტი, საიდანაც დღგ-ს ჩაითვლის. ეს კი მნიშვნელოვნად ამცირებს ქართული პროდუქციის გაყიდვას. გონივრული იქნებოდა, დარგის განთავისუფლება დღგ-სგან სოფლის მეურნეობის პროდუქტებისგან წარმოებული პროდუქციის რეალიზაციის ნაწილში.
საქართველომ, როგორც ცნობილია, 2014 წელს ხელი მოეწერა ხელშეკრულებას ევროკავშირთან ასოცირებულ წევრობასა და თავისუფალ ვაჭრობაზე. ევროკავშირის ქვეყნებში გადასახადებით დაბეგვრის სისტემა, თანამედროვე ეტაპზე, საქართველოში საგადასახადო სისტემის ჩამოყალიბებისა და რეფორმების აუცილებლად გასათვალისწინებელი რეალობაა, რამეთუ სამართლებრივი გარემოს დაახლოება აღნიშნული ხელშეკრულებითაა გათვალისწინებული.
თვით ევროკავშირის ქვეყნებს შეუძლიათ, გამოიყენონ შემცირებული დღგ-ს განაკვეთები ზოგიერთ სექტორში და სფეროებში, მათ შორის, სარესტორნე ინდუსტრიაში (ევროსაბჭოს დირექტივა 2006 წ. 112 EC) შემცირებული დღგ-ს განაკვეთი სარესტორნე ბიზნესში გამოიყენება ევროკავშირის 16 ქვეყანაში, ასევე მსოფლიოს მთელ რიგ ქვეყნებში. არსებობს სტანდარტული და შემცირებული დღგ-ს განაკვეთიც. ჩვენთან კი ყველა დარგისთვის ერთი ციფრია მაშინ, როდესაც ევროპის ქვეყნებში დღგ-ს გადასახადი დარგების მიხედვით არის დიფერენცირებული. მაგალითად, ავსტრიაში სტანდარტული არის 20% დღგ, ხოლო სარესტორნე ბიზნესისთვის - 10%; ბელგიაში - 21%-ია, სარესტორნე -12%; ირლანდიაში - 23 %-ია სტანდარტული, სარესტორნესთვის - 9%; იტალიაში - 22%-ია, სარესტორნე - 10%; პოლონეთში -30%, სარესტორნესთვის - 8%; ესპანეთში - 21%, სარესტორნეში არის - 10%.
საერთოდ ნულოვანია დღგ-ს გადასახადი გიბრალტარში, ავღანეთში, კატარში, ქუვეითში, ასევე აშშ-სა და კანადაში. სინგაპურში არის 5%, ტაილანდში - 7%, შვეიცარია-იაპონიაში არის 8%... უამრავ ქვეყანაში დღგ-ს გადასახადი გონივრულად, დარგის სპეციფიკიდან გამომდინარეა დანერგილი“ - განმარტავს რესპონდენტი.
მისივე თქმით, სარესტორნო მომსახურება ერთ-ერთი მოთხოვნადი ტურისტული პროდუქციაა, რომელსაც ფასისა და ხარისხის თვალსაზრისით, მაღალი კონკურენცია აქვს. საშემოსავლო და დამატებითი ღირებულების გადასახადი, პირდაპირ გავლენას ახდენს სარესტორნე მომსახურების საბოლოო ფასზე. პროდუქციის ფასებმა კატასტროფულად მოიმატა, საგადასახადო ტვირთი - კაბალური, ლოკდაუნის უმძიმესი რეგულაციები, რომელმაც სარესტორნე სფეროს განსაკუთრებით დაარტყა. არნახული შრომითი მიგრაცია - ყველა ეს ფაქტორი რესტორნებს ჩრდილოვან ეკონომიკაში მოქმედებისკენ უბიძგებს, რათა მათი ფასები უფრო დაბალი იყოს.
საშემოსავლო დანაკარგები, უმეტეს შემთხვევაში, გადასახადებისაგან თავის არიდების და ეკონომიკური საქმიანობის დაფარვის შედეგია.
"გადასახადებისგან თავის არიდების პრობლემა არსებობდა ყველგან და ყოველთვის, მაგრამ გადასახადების დიდი სიმძიმე ყველაზე მეტად მწვავედ დგას სარესტორნე ინდუსტრიაში.
არსებობს კვლევა, რომ დამატებითი ღირებულების გადასახადი უარყოფით გავლენას ახდენს შრომატევად კომპანიებში, რადგან დღგ პროპორციულად ნაკლებია ჩათვლილი და პირდაპირ მომსახურეობიდან იქვითება. აქედან გამომდინარე, სარესტორნე ბიზნესს აქვს დღგ-ს უფრო მაღალი მაჩვენებელი, ვიდრე სხვა შრომის ნაკლებად ტევად ინდუსტრიებს
სარესტორნე ბიზნესს აქვს შრომის დანახარჯების მაღალი წილი ოპერირების შემოსავალში. ეს იმას ეფუძნება, რომ რესტორნის მომსახურების ხარჯები ძირითადად ხელით შრომასთან არის დაკავშირებული. დასაქმებულთა რაოდენობა კი ზრდის შრომის ანაზღაურებასთან დაკავშირებულ ხარჯებს. რამდენადაც სტუმარმასპინძლობის სფერო შრომატევადი ინდუსტრიაა და ვერანაირი ტექნიკური პროგრესი ვერ ცვლის ადამიანურ რესურსს, ერთნაირი ბრუნვის კომპანიებს, დღგ-ს ტვირთი სხვადასხვა აქვს და სარესტორნე ბიზნესისთვის ყოველთვის მაღალია ვიდრე სხვა დარგებისთვის.
მიუხედავად ტექნოლოგიების განვითარებისა, ადამიანური ფაქტორი საზოგადოებრივ კვებაში და სარესტორნე მომსახურებაში მაინც უცვლელი რჩება. ვერანაირი ტექნიკური პროგრესი ადამიანურ რესურსს ვერ ათავისუფლებს. კოვიდამდე ხინკლის სახლ "ივერონში“ მომსახურე პერსონალის სახელფასო ბიუჯეტი ყოველთვიურად 60.000-80.000 ლარს შეადგენდა. ეს დიდი წილია ბრუნვიდან, ლეგალური მუშაობის ფონზე,“ - განმარტავს ქალბატონი ნინო.
ის ასევე წუხს იმაზე, რომ კოვიდპანდემიის დროს დაწესებული რეგულაციები ყველაზე გამანადგურებლად ქვეყნის ეკონომიკის ერთ-ერთ წამყვან დარგს, სარესტორნე სფეროს შეეხეო. იყო მთავრობის მხრიდან უმნიშვნელო შეღავათები. 2021 წლის 14 ივნისს იბიარდისა და მთავრობის მიერ დაფუძნებულ ინვესტორთა საბჭოს სამდივნომ გამოაქვეყნა კვლევა, სადაც განხილულია ის საბიუჯეტო ეკონომიური ეფექტი, რომელიც კონკრეტული გადასახადების მოცულობის შემცირებას ეხება.
"კვლევის თანახმად, გადასახადის შემცირებას ეკონომიურ ზრდაზე დადებითი შედეგი აქვს. სარესტორნე ბიზნესისთვის თუ დღგ 18%-დან 10 %-მდე შემცირდება, ის ეკონომიურ ზრდას 0,027%-ით გაზრდის, ხოლო საშემოსავლო გადასახადის 20%-დან 0%-მდე შემცირება ეკონომიურ ზრდას 0,4%-ით გაზრდის. ეს კვლევა თვით პრემიერთან არსებულმა საინვესტიციო საბჭომ გამოაქვეყნა. საგადასახადო ადმინისტრირების კანონმდებლობობის სრული დაცვით, სამართლიანი საგადასახადო ვალდებულებების არსებობის შემთხვევაში, ბიუჯეტში გაცილებით მეტი თანხა შევა, ვიდრე დღეს შედის. ეს მიდგომაა ევროკავშირის და მსოფლიოს ძალიან ბევრ ქვეყანაში საგადასახადო კანონმდებლობის შემუშავების პროცესში.
ძალიან მნიშვნელოვანი და აუცილებელია დღგ-ს გაუქმება სოფლის მეურნეობის პროდუქტებისგან წარმოებული პროდუქციის რეალიზაციის ნაწილში. ეს მნიშვნელოვნად გაზრდის ადგილობრივი სოფლის მეურნეობის პროდუქტების რეალიზაციას, დარგს გამოუთავისუფლებს ფინანსებს, გაიზრდება დასაქმებულთა რაოდენობა, ხელფასები, შემცირდება შრომითი მიგრაცია და გაიზრდება ბიუჯეტში შესული ფინანსები. ეს არის სახელმწიფოებრივი, რაციონალური მიდგომა რამდენიმე მნიშვნელოვანი საკითხის მიმართ. და ყველაზე მთავარი, არის სასურსათო უსაფრთხოების შემადგენელი ნაწილი, რამეთუ მნიშვნელოვნად შეუწყობს ხელს ადგილობრივი სოფლის მეურნეობის პროდუქტების გაყიდვას,“ - გვეუბნება დარგის სპეციალისტი.
მისი მოთხოვნაა, - დარგი რომ არ დაიღუპოს, შეჩერდეს შრომითი მიგრაცია, აუცილებლად უნდა გათავისუფლდეს სარესტორნე ბიზნესი სოფლის მეურნეობის პროდუქტებით წარმოებული კვების პროდუქტების რეალიზაციის ნაწილში დღგ-სგან.
R