სარდაფებში გამოკეტილი ადამიანები და კედელზე მონიშნული, რუსების მიერ დახვრეტილთა გვარები - ომი და მოხუცები (ფოტორეპორტაჟი)
უკრაინის გენერალური პროკურორის ბოლო შეფასებით, ომის დაწყებიდან ქვეყანაში 220 ბავშვი დაიღუპა, 406 კი დაშავდა. ეს მონაცემები ყოველდღიურად ახლდება, მაგრამ მონაცემები იმის შესახებ, თუ როგორ იმოქმედა უკრაინის ომმა მოხუცებზე, ყოველდღიურ ანგარიშებში არ ჩანს. მოხუცები დღემდე ელიან ევაკუაციას, მათმა ნაწილმა ვერ შეძლო ან არ სურს თავიანთი სახლების დატოვება დაბომბვის მიუხედავად. ქვევით მოცემულ ფოტოგალერეაში სწორედ ასეთ მოხუცებზე მოგიყვებით...
92 წლის ქალი ქარხანაში არსებულ ბუნკერში ელოდება როდის მოხდება მისი ევაკუაცია. ჩრდილოეთ დონეცკი, აღმოსავლეთ უკრაინა. 2022 წლის 22 აპრილი...
ხარკოვში მარტოხელა მოხუცი მამაკაცი ყოველდღიურად თავის ბინის კარზე წერს ციფრს, რათა მეზობლებს აცნობოს, რომ ცოცხალია. 2022 წლის 3 მაისი...
67 წლის იგორი კატას ეხუტება. ის ჟურნალისტებს უჩვენებს საკუთარ სახლს ჟიტომირში, რომელიც რუსულმა არმიამ დაბომბა. 2022 წლის 20 მარტი...
83 წლის ვალენტინ ვასილენკო იყო სოფელ ტეტერევსკოეს ერთადერთი მაცხოვრებელი, რომელიც კიევიდან არც თუ ისე შორს მდებარეობს. რუსული ჯარების შემოსევის შემდეგ უკრაინელმა სამხედროებმა მოხუცი იპოვეს და მოხალისეებს გადასცეს, რომლებმაც ვალენტინი დააბინავეს. 2022 წლის 31 მარტი...
ლიდია მეჟირიცკაია აფეთქების შედეგად დაზიანებულ საკუთარ სახლს არ ტოვებს. ხარკოვი, 2022 წლის 8 აპრილი...
82 წლის, ზინაიდა მაკიშაევა, 2022 წლის მარტში ბოროდიანკაში რუსული ოკუპაციის შედეგად გადარჩენილ სამზარეულოს კართან დგას. რუსული "გრადის" ნამსხვრევმა ზინაიდას სახლი მთლიანად გაანადგურა. 2022 წლის 13 აპრილი...
ვალენტინა საროიანი სკოლის სარდაფში სოფელ იაგოდნოიეში, ჩერნიგოვიდან არც თუ ისე შორს. სწორედ ამ სარდაფში ჰყავდათ მთელი სოფელი დატყვევებული რუს სამხედროებს ერთი თვის განმავლობაში. 2022 წლის 12 აპრილი...
იაგოდნის სკოლის სარდაფის კარზე ხალხი იქ გატარებულ დღეებს ინიშნავდა. მარჯვნივ წერდნენ სარდაფში დაღუპულთა გვარებს, მარცხნივ - რუსი სამხედროების მიერ დახვრეტილების. 2022 წლის 12 აპრილი...
81 წლის ვარტა ოჯახთან ერთად მარიუპოლიდან ზაპოროჟიეში ჰუმანიტარული დერეფნით მიდის. 2022 წლის 22 აპრილი...
ხარკოვის მახლობლად გზის პირას მოხუცი ქალი ზის და ელოდება ევაკუაციას. 2022 წლის 2 მაისი...
89 წლის ნადეჟდა იერუხიმოვიჩი უკრაინაში რუსების შეჭრის დაწყებისას სამი თვის განმავლობაში იყო საწოლს მიჯაჭვული, ამიტომ მისი ევაკუაცია ვერ მოხერხდა და კიევში, საკუთარ ბინაში დარჩა. მისი 54 წლის ვაჟი მიხაილი კი დედის მოსავლელად დარჩა. მამაკაცი წუხს, რომ დედას წამლები აღარ აქვს, განსაკუთრებით ტკივილგამაყუჩებლები. 2022 წლის 26 მარტი...
- 10 აპრილს, უკრაინულ მედია meduza.io-ს წერილი მისწერეს. მამაკაცი სახელად ვიქტორი წერდა...
"ვარ ქალაქ რუბიჟნედან (ლუგანსკის ოლქის ჩრდილოეთ დონეცკის რაიონში). 2014 წელს საომარი მოქმედებების გამო იძულებული გავხდით ქალაქი დაგვეტოვებინა: მშობლებმა მე, ჩემი ძმები და დები რუსეთის ტერიტორიაზე წაგვიყავნეს. დანარჩენი ნათესავები და მეგობრები რუბიჟნეში დარჩნენ.
ახლა, თითქმის რვა წლის შემდეგ, მესმის, რომ ის, რაც ქალაქში ხდება, 2014 წელს ვერ შეედრება. მამაჩემის დედამ და დამ რამდენიმე კვირის წინ შეძლეს რუბიჟნედან გამოსვლა. ისინი საუბრობდნენ, რომ ქუჩები გვამებით იყო სავსე და ჩემი ქალაქის ეზოები გადაიქცა პატარა სასაფლაოებად, მიყვებოდნენ ჩემს მეზობელზე, რომელიც ასევე ეზოში დაკრძალეს, ძარცვაზე, დანგრეულ სახლებზე, ევაკუაციაზე...
ამჟამად რუბიჟნეში რჩებიან ჩემი ბებიები, 1951 წელს დაბადებული ტატიანა და 1927 წელს დაბადებული ევგენია, ასევე 1949 წელს დაბადებული ბაბუა ვლადიმერი (დედაჩემის მხრიდან). ორი დღის წინ მივიღეთ გამოსამშვიდობებელი შეტყობინება, რომ მათ ფარდულს ცეცხლი ეკიდა, არ იცოდნენ გადაარჩენდნენ, თუ არა. წერდნენ: "მშვიდობით“. ჯერ კიდევ ცოცხლები არიან ,თუ არა და კიდევ ვნახავ, თუ არა, არ ვიცი...“
მოგვიანებით, ნათესავების ბედის შესახებ კითხვის საპასუხოდ, ვიქტორმა რედაქციას მისწერა:
"ბებია ტატიანა და ბაბუა ვლადიმირი გაიქცნენ, მათი ევაკუაცია 14 აპრილს შეძლეს. ბებია ჟენია აღარ არის. იგი შიმშილითა და გაუწყლოებით გარდაიცვალა. ის ისევ სახლშია: თავის ოთახში, საწოლში". წყარო