უკ­რა­ი­ნა­ში მებ­რძო­ლი "ქარ­თუ­ლი ლე­გი­ო­ნის" მე­თა­უ­რის მა­მუ­კა მა­მუ­ლაშ­ვი­ლის წი­ნა­აღ­მდეგ, რუ­სეთ­ში სის­ხლის სა­მარ­თლის საქ­მე აღიძ­რა. მას ბრა­ლად ედე­ბა შე­ი­ა­რა­ღე­ბუ­ლი ფორ­მი­რე­ბის შექ­მნა, და­ქი­რა­ვე­ბუ­ლე­ბის გა­და­ბი­რე­ბა, შე­ი­ა­რა­ღე­ბულ კონ­ფლიქ­ტში მო­ნა­წი­ლე­ო­ბა და სხვა და­ნა­შა­უ­ლე­ბე­ბი. "სა­ქარ­თვე­ლოს მო­ქა­ლა­ქე მა­მუ­კა მა­მუ­ლაშ­ვილ­მა უკ­რა­ი­ნის ტე­რი­ტო­რი­ა­ზე შექ­მნა შე­ი­ა­რა­ღე­ბუ­ლი ფორ­მი­რე­ბა, რო­მელ­საც სა­თა­ვე­ში ჩა­უდ­გა და მას­თან ერ­თად არის სა­ქარ­თვე­ლოს 24 მო­ქა­ლა­ქე. ამ დრომ­დე ისი­ნი მო­ნა­წი­ლე­ო­ბენ საბ­რძო­ლო მოქ­მე­დე­ბებ­ში უკ­რა­ი­ნის ტე­რი­ტო­რი­ა­ზე ლუ­განსკის და დო­ნეც­კის სა­ხალ­ხო რეს­პუბ­ლი­კე­ბის წარ­მო­მად­გე­ნელ­თა, ასე­ვე რუ­სე­თის შე­ი­ა­რა­ღე­ბუ­ლი ძა­ლე­ბის წი­ნა­აღ­მდეგ“, - ნათ­ქვა­მია ბრალ­დე­ბა­ში.

სა­გა­მო­ძი­ე­ბო უწყე­ბა­ში გა­ნა­ცხა­დეს, რომ მა­მუ­ლაშ­ვი­ლი თა­ვის ბოლო ინ­ტერ­ვი­უ­ში გა­მო­ვი­და მო­წო­დე­ბით რუსი სამ­ხედ­რო მო­სამ­სა­ხუ­რე­ე­ბის გა­ნად­გუ­რე­ბის შე­სა­ხებ, რომ­ლე­ბიც მო­ნა­წი­ლე­ო­ბენ უკ­რა­ი­ნის ომში.

ambebi.ge უკ­რა­ი­ნა­ში მა­მუ­კა მა­მუ­ლაშ­ვილს და­უ­კავ­შირ­და, რო­მე­ლიც მის მი­მართ აღ­ძრულ სს საქ­მეს რუ­სე­თის შუ­რის­ძი­ე­ბად და პრო­ვო­კა­ცი­ად მი­იჩ­ნევს:

"კარ­გად ვართ, ყვე­ლა­ფე­რი კარ­გად არის. სა­ი­მე­დოს იმას გე­ტყვით, რომ უკ­რა­ი­ნა გა­ი­მარ­ჯვებს. ჩემს წი­ნა­აღ­მდეგ სის­ხლის სა­მარ­თლის საქ­მის აღ­ძვრა და­კავ­ში­რე­ბუ­ლია ჩვენს საქ­მი­ა­ნო­ბას­თან, იმას­თან, რომ გვა­რი­ა­ნი ზი­ა­ნი მი­ვა­ყე­ნეთ რუ­სეთს, მით უმე­ტეს, მათ ბოლო დროს ინ­ტენ­სი­უ­რად შე­იგ­რძნეს "ქარ­თუ­ლი ლე­გი­ო­ნის“ ძალა. აქე­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, ცდი­ლო­ბენ ჩვენ­ზე შური იძი­ონ. 8 წე­ლია რუ­სე­თის წი­ნა­აღ­მდეგ ვო­მობ და ლა­პა­რა­კი იმა­ზე, რომ საქ­მე­ებს აღ­ძრა­ვენ, ჩემ­თვის, სი­მარ­თლე გი­თხრათ, არა­ნა­ირ პრობ­ლე­მას არ წარ­მო­ად­გენს. ასე რომ, თა­ვი­ანთ დად­გმულ სცე­ნებ­ზე საქ­მე­ე­ბის აღ­ძვრა ჩვე­უ­ლებ­რი­ვი რუ­სუ­ლი პრო­ვო­კა­ცი­აა. რუ­სუ­ლი ფან­ტა­ზი­ის ნა­ყო­ფია, რომ თით­ქოს ჩვენ გან­ვაგ­რძობთ რუსი ჯა­რის­კა­ცე­ბის წა­მე­ბას. სამი თვის გან­მავ­ლო­ბა­ში თვი­თონ ვი­ყა­ვი ტყვე­ო­ბა­ში და ვიცი, ეს რა არის... ვნა­ხე, რო­გორ კლა­ვენ ხელ­შეკ­რულ ქა­ლებ­სა და ბავ­შვებს. მე­ო­რე - ის ვი­დეო, რაც გავ­რცელ­და, "ქარ­თულ ლე­გი­ონ­თან“ არა­ნა­ირ კავ­შირ­ში არ არის, მით უმე­ტეს, იმ ვი­დე­ო­ში უკ­რა­ი­ნუ­ლად ლა­პა­რა­კო­ბენ, თუ - რუ­სუ­ლად, არ ვიცი. სა­ი­დან და­ას­კვნეს, რომ ქარ­თვე­ლე­ბი არი­ან, ეგეც არ ვიცი. მაგ­რამ რად­გან საქ­მე აღ­ძრეს, ე.ი საკ­მა­რი­სი ზი­ა­ნი მი­ვა­ყე­ნეთ და ცდი­ლო­ბენ, რა­ღაც მო­ი­მოქ­მე­დონ. იმ ვი­დე­ოს ში­ნა­არსთან და­კავ­ში­რე­ბით სხვას ვე­რა­ფერს გე­ტყვით, არ ვიცი, სად მოხ­და, ან მოხ­და თუ არა ეს. სა­ვა­რა­უ­დოდ, შე­იძ­ლე­ბა რუ­სე­ბის მიერ იყოს დად­გმუ­ლი“. (იხი­ლეთ სტა­ტია)

ასევე დაგაინტერესებთ

13:18 / 27-12-2022

"კარგია, როდესაც ახალ წელს ოჯახში ხვდები, მაგრამ არც კი მახსოვს, ეს ბოლოს როდის იყო" - საახალწლო მილოცვა და სურვილები ფრონტის ხაზიდან: ინტერვიუ მამუკა მამულაშვილთან

ქარ­თველ მებ­რძოლს მა­რი­უ­პოლ­ში მიმ­დი­ნა­რე ბრძო­ლებ­ზე და რუ­სეთ-უკ­რა­ი­ნის შან­სებ­ზეც ვკი­თხეთ:

"ახლა საკ­მა­ოდ მძი­მე სი­ტუ­ა­ცი­აა მა­რი­უ­პოლ­ში, ალ­ყა­შია ქა­ლა­ქი მოქ­ცე­უ­ლი და მგო­ნია, სულ მალე ალყა გა­ირ­ღვე­ვა. რუ­სეთს ახლა უნდა რა­ღა­ცა­ში მა­ინც მო­ი­პო­ვოს უპი­რა­ტე­სო­ბა, ერთი ქა­ლა­ქი მა­ინც აი­ღოს და პროგ­რა­მა მი­ნი­მუ­მი შე­ას­რუ­ლოს, იტ­რა­ბა­ხოს, აი, რა­ღა­ცა წარ­მა­ტე­ბას მი­ვაღ­წი­ე­თო. მთლი­ა­ნო­ბა­ში, რუ­სუ­ლი კამ­პა­ნია ძა­ლი­ან ცუ­დად დამ­თავ­რდა. ჯერ ერთი იმი­ტომ, რომ მო­უმ­ზა­დებ­ლე­ბი იყ­ვნენ ომის­თვის, მე­ო­რე - არა­ო­ბი­ექ­ტუ­რი ინ­ფორ­მა­ცია ჰქონ­დათ ფრონ­ტის ხაზ­ზე და გან­წყო­ბა­ზე უკ­რა­ი­ნა­ში, ძა­ლი­ან დიდი შეც­დო­მა და­უშ­ვეს. დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი ვარ, რომ რუ­სე­თის მთავ­რო­ბა ნა­ნობს იმას, რაც წა­მო­ი­წყო. რო­გორც მო­სა­ლოდ­ნე­ლი იყო, მას სხვა გა­მო­სა­ვა­ლი არ აქვს. უბ­რა­ლოდ, მო­უ­წევთ, რა­ღაც მა­ინც გა­ა­კე­თონ. მთე­ლი ძა­ლე­ბის კონ­ცენ­ტრა­ცი­აც რომ მო­უ­წი­ოთ, უნ­დათ რა­ღაც პო­ზი­ტი­ურს, თა­ვი­სი ჯა­რის­კა­ცე­ბის­თვის მო­ტი­ვა­ცი­ის ასა­მაღ­ლე­ბელ წარ­მა­ტე­ბას მი­აღ­წი­ონ. დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი ვარ, რუ­სებს არა­ფე­რი გა­მო­უ­ვათ, უკ­რა­ი­ნულ ჯარ­ში გან­წყო­ბა ისე­თია, რომ არც ერთ კვად­რა­ტულ მეტრს არ დათ­მო­ბენ. მა­რი­უ­პო­ლის ახ­ლო­მახ­ლოს ჩვე­ნი ჯგუ­ფე­ბიც მუ­შა­ო­ბენ და იქე­დან ვიცი მათი გან­წყო­ბა.

შე­იძ­ლე­ბა ვინ­მეს­თვის მო­უ­ლოდ­ნე­ლია, მაგ­რამ რუ­სე­თი ახლა იკ­რებს ძა­ლას, რომ იე­რი­ში მი­ი­ტა­ნოს კი­ევ­ზე - პო­ლი­ტი­კურ ცენ­ტრზე. მგო­ნია, რომ უფრო მა­ნევ­რი­რე­ბა და რუ­სე­თის ჯა­რის გა­დაჯ­გუ­ფე­ბა ხდე­ბა. რუ­სე­თი კი­ევ­ზე თუ კი­დევ ერთხელ მი­ი­ტანს იე­რიშს, ეს მის­თვის უდი­დეს მსხვერ­პლთან იქ­ნე­ბა და­კავ­ში­რე­ბუ­ლი, თა­ვი­სი ჯა­რის უდი­დეს ნა­წილს და­კარ­გავს.

ლე­გი­ონს 32 სხვა­დას­ხვა ნა­ცი­ო­ნა­ლო­ბის ადა­მი­ა­ნი შე­უ­ერ­თდა. ჩვენ არა ნა­ცი­ო­ნა­ლო­ბას, არა­მედ პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლიზმს ვაქ­ცევთ ყუ­რა­დღე­ბას. ლე­გი­ონ­ში 8 წე­ლია მიმ­დი­ნა­რე­ობს რეკ­რუ­ტი­რე­ბა და რამ­დე­ნა­დაც პა­რა­დოქ­სუ­ლი უნდა იყოს, და­სავ­ლეთ­ში უკეთ გვიც­ნო­ბენ, ვიდ­რე - სა­ქარ­თვე­ლო­ში. დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი ვარ, პუ­ტი­ნი ვერც ამ და ვერც მო­მა­ვა­ლი წლის 9 მა­ისს ვე­რა­ფერს მი­აღ­წევს (იქამ­დეც რომ გაგ­რძელ­დეს ომი). სამ­წუ­ხა­როდ, დიდი მსხვერ­პლია მშვი­დო­ბი­ან მო­სახ­ლე­ო­ბა­ში - რუ­სუ­ლი ჯარი, რო­გორც ყო­ველ­თვის, უპი­რის­პირ­დე­ბა მშვი­დო­ბი­ან მო­სახ­ლე­ო­ბას და არა სამ­ხედ­რო­ებს".

• მა­მუ­კა მა­მუ­ლაშ­ვი­ლის პორ­ტრე­ტი

ვი­ნა­ი­დან მა­მუ­კამ ჩვენ­თან ხან­გრძლი­ვი სა­უბ­რის­თვის, გა­სა­გე­ბი მი­ზე­ზე­ბის გამო, ვერ მო­ი­ცა­ლა, მის ბავ­შვო­ბა­სა და ომამ­დელ ცხოვ­რე­ბა­ზე მისი და ნონა მა­მუ­ლაშ­ვი­ლი გვე­სა­უბ­რე­ბა:

• ბავ­შვო­ბა

- მა­მუ­კა ძა­ლი­ან კარ­გი ბავ­შვი და დე­დის ფა­ვო­რი­ტი იყო, მას მე­ტად ეფე­რე­ბოდ­ნენ, ჩემ­ზე პა­ტა­რაა და ანე­ბივ­რებ­დნენ. მა­მუ­კა­ზე ერთი წლით უფ­რო­სი ვარ, მაგ­რამ უნი­ვერ­სი­ტეტ­ში ერ­თად შე­ვე­დით. სა­დაც კი დავ­დი­ო­დი, ყვე­ლა ენის კურ­სზე თან დამ­ყავ­და და იძუ­ლე­ბუ­ლი იყო რამ­დე­ნი­მე ენა ეს­წავ­ლა - ინ­გლი­სუ­რი, ფრან­გუ­ლი, იტა­ლი­უ­რი, ეს­პა­ნუ­რი და რუ­სუ­ლი. მარ­ტი­ვად ით­ვი­სებ­და ენებს, მაგ­რამ რო­გორც ყვე­ლა ქარ­თვე­ლი კაცი, ზარ­მა­ცია. რა თქმა უნდა, ის­წავ­ლა უკ­რა­ი­ნუ­ლიც.

შავი ზღვის უნი­ვერ­სი­ტეტ­ში ჩა­ვა­ბა­რეთ ორი­ვემ, პირ­ვე­ლი ნა­კა­დი ვი­ყა­ვით, ჩვე­ნი კურ­სი­დან და­ი­წყო ეს უნი­ვერ­სი­ტე­ტი, ერ­თა­დერ­თი ფა­კულ­ტე­ტი იყო - ეკო­ნო­მი­კა და ბიზ­ნე­სად­მი­ნის­ტრი­რე­ბა და ინ­გლი­სუ­რად ვსწავ­ლობ­დით. ეს დიდი პრი­ვი­ლე­გია იყო 90-იანი წლე­ბის სა­ქარ­თვე­ლო­ში არ არ­სე­ბობ­და სხვა უნი­ვერ­სი­ტე­ტი, სა­დაც უცხო ენა­ზე სწავ­ლა იყო შე­საძ­ლე­ბე­ლი. მერე წა­ვე­დი საფ­რან­გეთ­ში და ცოტა ხან­ში, მა­მუ­კა­მაც ჩა­ა­ბა­რა პა­რი­ზის სტრა­ტე­გი­ულ დიპ­ლო­მა­ტი­ურ მეც­ნი­ე­რე­ბა­თა ინ­სტი­ტუ­ტში.

• მა­ნამ­დე იყო ომი...

- მა­მუ­კა მა­ინც სამ­ხედ­რო გზით წა­ვი­და. მას ბავ­შვო­ბი­დან იმის­თა­ნა ტრავ­მა აქვს მი­ღე­ბუ­ლი... მა­მუ­კა მა­მას­თან ძა­ლი­ან ახ­ლოს იყო და ცდი­ლობ­და, სამ­ხედ­რო მი­მარ­თუ­ლე­ბით დიდი გა­მოც­დი­ლე­ბა და ცოდ­ნა მი­ე­ღო. რო­დე­საც აფხა­ზეთ­ში ომი და­ი­წყო, მა­მას თა­ვის რაზ­მი ჰყავ­და, რო­მე­ლიც წვრთნებს გა­დი­ო­და თბი­ლი­სის მახ­ლობ­ლად და შვი­ლიც თან დაჰ­ყავ­და. მა­მუ­კა მა­შინ 14 წლის იყო, თუმ­ცა დიდი ტა­ნის და მთე­ლი წვრთნა ბი­ჭებ­თან ერ­თად გა­ი­ა­რა. რო­დე­საც მამა აფხა­ზეთ­ში საბ­რძოლ­ვე­ლად წა­ვი­და, იქ ბრძო­ლე­ბის დროს, რამ­დე­ნი­მე ოჯა­ხის წევ­რი დაგ­ვე­ღუ­პა, რაც მა­მუ­კამ მტკივ­ნე­უ­ლად გა­და­ი­ტა­ნა. მამა სულ იქ იყო, მაგ­რამ დრო­დად­რო ბრუნ­დე­ბო­და. ერთ-ერთი წას­ვლის დროს გა­ვი­გეთ, რომ მა­მუ­კაც გა­ი­პა­რა სახ­ლი­დან. ეს რომ შე­ვი­ტყვეთ, დე­დამ მა­მას მი­აწ­ვდი­ნა ხმა, რომ მა­მუ­კა აფხა­ზეთ­ში იყო, მა­მამ იპო­ვა შვი­ლი და თა­ვის რაზმში გად­მო­იყ­ვა­ნა. სო­ხუ­მის და­ცე­მის დროს, მა­მას რაზმს სო­ხუ­მ­ჰე­სის დაც­ვა და­ე­ვა­ლა. ერ­თმა ად­გი­ლობ­რივ­მა მო­სახ­ლემ მათი ბა­ტა­ლი­ო­ნის შე­სა­ხებ რუ­სებს მი­ა­წო­და ინ­ფორ­მა­ცია და ჰეს­ზე დიდი შე­ტე­ვა მოხ­და. შე­ტა­კე­ბის დროს მა­მუ­კას ეს­რო­ლეს და ტყვი­ამ, სა­ბედ­ნი­ე­როდ, მის ქუდ­ში გა­ი­ა­რა. ჰე­სის დი­რექ­ტორს 3 პა­ტა­რა ბავ­შვი ჰყავ­და, გა­ა­პა­რეს, მაგ­რამ აფხა­ზურ­მა მხა­რემ ისი­ნი შე­ი­პყრო, ბავ­შვე­ბი და­ი­ტო­ვეს, ქალი გა­მო­აგ­ზავ­ნეს და მა­მას შე­მო­უთ­ვა­ლეს, თუ არ დაგ­ვნებ­დე­ბით, მთელ ოჯახს დავ­ხვრეტ­თო. მა­მას მო­უ­წია გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბის მი­ღე­ბა - ია­რა­ღი და­ე­ყა­რათ და ბავ­შვე­ბი გა­და­ერ­ჩი­ნათ. შემ­დეგ ისი­ნი ტყვედ აიყ­ვა­ნეს და გუ­და­უ­თის ბა­ნაკ­ში გა­და­იყ­ვა­ნეს. მე და დე­დამ ამის შე­სა­ხებ შემ­თხვე­ვით, ტე­ლე­ვი­ზო­რით გა­ვი­გეთ - ერთ-ერთ რუ­სულ არხზე იჯდა მამა-შვი­ლი და­კი­თხვა­ზე... იმ დღეს გუ­და­უ­თის ბა­ნაკ­ში "წი­თე­ლი ჯვა­რი“ მი­სუ­ლა, მათ და­ა­ფიქ­სი­რეს, რომ ისი­ნი იქ იყ­ვნენ და ამი­ტომ გა­და­ურჩნენ დახ­ვრე­ტას, თო­რემ იქე­დან ცო­ცხა­ლი ვერც ერთი გა­მო­ვი­დო­და. მა­მუ­კას 3 თვე მო­უ­წია ტყვე­ო­ბა­ში ყოფ­ნამ, მა­მას - 6 თვე.

მა­მას ეუბ­ნე­ბოდ­ნენ, - გა­გიყ­ვან­თო, მაგ­რამ მა­ნამ არ გა­მო­ვი­და, ვიდ­რე ბოლო ჯა­რის­კა­ცი არ გა­მო­იყ­ვა­ნა იქე­დან და ყვე­ლას გაც­ვლა არ მოხ­და. რა თქმა უნდა, ამან ორი­ვეს დიდი ტრავ­მა და­აჩ­ნია, ომის ტრავ­მე­ბი, სამ­წუ­ხა­როდ, არ გა­დის. დაბ­რუნ­და მა­მუ­კა, მერე რე­ა­ბი­ლი­ტა­ცი­ის პე­რი­ო­დი გა­ი­ა­რა. ბავ­შვი იყო და მა­ინც ვერ აღ­ვიქ­ვით ტრავ­მა ასე­თი ღრმა თუ იქ­ნე­ბო­და. მერე, ბი­ჭე­ბი გვიყ­ვე­ბოდ­ნენ, რომ ის და­ღუ­პუ­ლი ბი­ჭე­ბი სულ მა­მუ­კას, 14 წლის ბიჭს და­ა­საფ­ლა­ვე­ბი­ნეს. ბა­ნაკ­ში წა­მე­ბა­ზე არა­ვინ არა­ფერს გვიყ­ვე­ბა, მაგ­რამ პე­რი­ო­დუ­ლად რა­ღა­ცე­ებს ვი­გებ­დით ხოლ­მე. ორი­ვე ძლი­ე­რი იყო და მა­ინც გა­და­ლა­ხეს ეს მძი­მე პე­რი­ო­დი, ყო­ველ­დღი­უ­რო­ბა­ში ვე­რა­ფერს ვგრძნობ­დით, მაგ­რამ ეს ტრავ­მა რჩე­ბა ადა­მი­ან­ში. მა­მუ­კა 14 წლის იყო, როცა ვახ­ტანგ გორ­გას­ლის მე-3 ხა­რის­ხის მედ­ლით და­ა­ჯილ­დო­ვეს. ის ერ­თა­დერ­თია სა­ქარ­თვე­ლო­ში, ვი­საც ამ ასაკ­ში აქვს ჯილ­დო მი­ღე­ბუ­ლი. ჩემი ძმა ახლა უკვე კა­პი­ტა­ნია.

მა­მუ­კა უკვე 43 წლი­საა და ვერ და­უბ­რუნ­და მშვიდ ცხოვ­რე­ბას, ყო­ველ­თვის იქ არის, სა­დაც რუ­სე­თი და მისი აგ­რე­სი­აა, მო­ნა­წი­ლე­ობ­და ყვე­ლა კონ­ფლიქ­ტში, სა­დაც რუ­სე­თის ხელი ერია.

• ბრძო­ლა უკ­რა­ი­ნის­თვის და... სა­ქარ­თვე­ლოს­თვის

მა­მუ­კა იყო შე­რე­უ­ლი ორ­თაბ­რძო­ლე­ბის ასო­ცი­ა­ცი­ის პრე­ზი­დენ­ტი, ჰქონ­და შე­ჯიბ­რე­ბე­ბი სხვა­დას­ხვა ქვე­ყა­ნა­ში, ერთ-ერთი ზუს­ტად მა­შინ ჰქონ­დათ უკ­რა­ი­ნა­ში, როცა მა­იდ­ნის ამ­ბე­ბი იწყე­ბო­და. როცა ად­გილ­ზე ნახა, რო­გორ იძა­ბე­ბო­და მდგო­მა­რე­ო­ბა, მან და მის­მა მე­გობ­რებ­მა მი­ი­ღეს გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა დარ­ჩე­ნი­ლიყ­ვნენ და გვერ­დში ამოდ­გო­მოდ­ნენ უკ­რა­ი­ნელ მე­გობ­რებს. მა­მუ­კა ბავ­შვო­ბი­დან და­დი­ო­და სპორ­ტის სხვა­დას­ხვა სა­ხე­ო­ბა­ზე, მაგ­რამ შე­რე­უ­ლი ორ­თაბ­რძო­ლე­ბი უნი­ვერ­სი­ტეტ­ში აირ­ჩია და გა­და­ერ­თო, მა­ნამ­დე იყო კრი­ვი, მკლავ­ჭი­დი და ჭი­და­ო­ბა. მას ბევ­რი ჯილ­დოც აქვს მი­ღე­ბუ­ლი.

მერე რამ­დე­ნი­მე ბიჭ­მა შექ­მნა ლე­გი­ო­ნი, გა­და­წყვი­ტეს დარ­ჩე­ნი­ლიყ­ვნენ და დახ­მა­რე­ბოდ­ნენ უკ­რა­ი­ნას, ვი­ნა­ი­დან ის საკ­მა­ოდ რთულ ბრძო­ლას გა­დი­ო­და. ერთ-ერთი ბიჭი, რო­მელ­მაც ლე­გი­ო­ნის ლოგო შექ­მნა, ალე­კო გრი­გა­ლაშ­ვი­ლი 2014 წელს, პირ­ვე­ლი­ვე ბრძო­ლებ­ში და­ი­ღუ­პა. ლე­გი­ონ­ში ყო­ველ დღეს იც­ვლე­ბა ციფ­რი, კონ­კრე­ტუ­ლად რამ­დე­ნი ქარ­თვე­ლია, არ ვიცი, მაგ­რამ მას ბევ­რი ამე­რი­კე­ლი, ინ­გლი­სე­ლი, ფრან­გი, ალ­ბა­ნე­ლი, ავ­სტრა­ლი­ე­ლი, აზერ­ბა­ი­ჯა­ნე­ლი და სხვა ეროვ­ნე­ბის მებ­რძო­ლი შე­უ­ერ­თდა. მა­მუ­კას საბ­რძო­ლო ჯილ­დო­ე­ბი­დან 20 მარ­ტო მე მაქვს სახ­ლში, და­ნარ­ჩე­ნი, რაც იქ აქვს, ეგ უკვე აღარ ვიცი. მას უკ­რა­ი­ნის ეროვ­ნუ­ლი გმი­რის წო­დე­ბაც აქვს მი­ნი­ჭე­ბუ­ლი.

ჩვენ­თვის ომი არ დას­რუ­ლე­ბუ­ლა. მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ რუ­სე­ბი ახლა ბომ­ბებს არ გვი­შე­ნენ, ეს ომი მიმ­დი­ნა­რე­ობს. ოკუ­პან­ტე­ბი აქ რომ არ ჩა­მო­ვიდ­ნენ და იგი­ვე არ გა­ა­კე­თონ, რაც 2008 წელს, ბი­ჭე­ბი ამის­თვის არი­ან იქ და აკა­ვე­ბენ რუ­სებს, რუ­სე­თი იქ უნდა დამ­თავ­რდეს!

• ოჯა­ხი

მა­მუ­კას უმ­ძი­მე­სი ხა­სი­ა­თი აქვს, 3 წლამ­დე ვე­რე­ო­დი, მას მერე აღარ მიც­დია (იცი­ნის). ორი­ვეს გვა­ხა­სი­ა­თებს სი­ჯი­უ­ტე, აქე­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, გვი­ჭირს ერთ სივ­რცე­ში დიდ­ხანს ყოფნა.

მა­მუ­კა უნდა თა­ვი­სი გა­ი­ტა­ნოს, მე - ჩემი, ამი­ტომ ვცდი­ლობთ ხოლ­მე მხო­ლოდ ისეთ თე­მებ­ზე ვი­ლა­პა­რა­კოთ, რა­ზეც არ ვი­ჩხუ­ბებთ. ზო­გა­დად, ჩემი ძმა ძა­ლი­ან ყუ­რა­დღე­ბი­ა­ნია, თბი­ლი, ოჯა­ხი უყ­ვარს ძა­ლი­ან. გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი სით­ბო­თი დე­დას მი­მართ გა­მო­ირ­ჩე­ვა. იმ­დე­ნად გა­და­ფოფ­რი­ლია ჩვენ­ზე, ყო­ველ წუ­თას აინ­ტე­რე­სებს რო­გორ ვართ, გვა­ტყო­ბი­ნებს, რომ თვი­თო­ნაც კარ­გა­დაა და არ უნდა ვი­ნერ­ვი­უ­ლოთ. დედა 30 წე­ლია ნერ­ვი­უ­ლობს, ვერ შე­ეჩ­ვე­ვი შვი­ლის კონ­ფლიქ­ტის ზო­ნა­ში ყოფ­ნას, წყნა­რად ვერ იქ­ნე­ბი, მაგ­რამ არ იმ­ჩნევს, რომ გა­ნიც­დის, ჩვენც რომ არ ვი­ნერ­ვი­უ­ლოთ. ომამ­დე რამ­დე­ნი­მე დღით ადრე ჩა­ვე­დი უკ­რა­ი­ნა­ში მა­მუ­კას­თან. თვი­თონ უკ­რა­ი­ნე­ლებს არ სჯე­რო­დათ, ბოლო წუ­თამ­დე ამ­ბობ­დნენ, ომი არ და­ი­წყე­ბაო, მაგ­რამ როცა ბე­ლა­რუ­სის სა­ზღვარ­ზე და უფრო ქვე­მოთ ჩა­ვე­დით, ვნა­ხეთ, რომ საკ­რე­მა­ციო მან­ქა­ნე­ბი ჰყავ­დათ მოყ­ვა­ნი­ლი, იყო სის­ხლის ბან­კე­ბი... ყვე­ლა მაჩ­ვე­ნე­ბე­ლი იყო იმი­სა, რომ ომი იწყე­ბო­და.

• "ქარ­თუ­ლი ლე­გი­ო­ნი"

მა­მუ­კა და მისი ბი­ჭე­ბი 8 წე­ლია იქ არი­ან და აკე­თე­ბენ იმას, რაც გა­სა­კე­თე­ბე­ლია, არ სჭირ­დე­ბათ კა­მე­რებ­თან პო­ზი­ო­რო­ბა.

"ქარ­თუ­ლი ლე­გი­ო­ნი“ უკ­რა­ი­ნა­ში 2014 წლი­დან პო­პუ­ლა­რუ­ლია - როცა გა­იც­ნეს, მა­შინ­ვე პო­პუ­ლა­რუ­ლე­ბი გახ­დნენ, უამ­რა­ვი სიმ­ღე­რა მი­უ­ძღვნეს, საკ­მა­ოდ ცნო­ბილ­მა კომ­პო­ზი­ტო­რებ­მა და­წე­რეს ლე­გი­ონ­ზე სიმ­ღე­რე­ბი, 2 სამ­ხედ­რო მუ­ზე­უმ­ში ლე­გი­ონს თა­ვი­სი კუ­თხე აქვს (მე­სა­მეს ომამ­დე ხსნიდ­ნენ) და ყვე­ლა ის ბრძო­ლა, რო­მე­ლიც ლე­გი­ონ­მა მო­ი­გო, დღეს უკვე ვი­კი­პე­დი­ა­შიც და­ი­დო - "კი­ე­ვის ბრძო­ლის მო­ნა­წი­ლე­ე­ბი, რო­მე­ლიც უკ­რა­ი­ნამ მო­ი­გო, იყ­ვნენ: რუ­სე­თის მხრი­დან პუ­ტი­ნი და კა­დი­რო­ვი, უკ­რა­ი­ნის მხრი­დან: ზე­ლენ­სკი, დე­ნის შმი­გა­ლი, კლი­ჩკო და მა­მუ­კა მა­მუ­ლაშ­ვი­ლის "ქარ­თუ­ლი ლე­გი­ო­ნი“. ის­ტო­რი­აც და­ი­წე­რა და დღეს "ქარ­თუ­ლი ლე­გი­ო­ნი" უკ­რა­ი­ნის ის­ტო­რი­ა­ში შე­ვი­და, რო­გორც მისი გა­ნუ­ყო­ფე­ლი ნა­წი­ლი.

იხი­ლეთ ასე­ვე:

• "სიყ­ვა­რუ­ლი 15 წლის წინ მო­ვი­და.... ჩემი მე­უღ­ლე გიჟ­დე­ბა სა­ქარ­თვე­ლო­ზე" - ფრან­გე­ბის რძა­ლი ქარ­თვე­ლი დე­პუ­ტა­ტი უკ­რა­ი­ნა­ში მებ­რძოლ ძმა­ზე, მშობ­ლებ­სა და სა­ა­კაშ­ვილ­ზე