"ეს აფხაზეთს უკავშირდება, ასევე იმედდაკარგულ, გაყინულ, გაჩერებულ ისტორიებს..." - ნათია თოდუას "მაგნოლია", ახალი კლიპი და უკრაინაზე რუსეთის თავდასხმით გახსნილი ჭრილობები
"როგორ მინდა შენთან, როგორ მინდა შენთან, ჩემო მაგნოლია“, - ანა კალანდაძის ამ ულამაზეს სტრიქონებზე შექმნილი სიმღერის ახლებური ვერსია მომღერალმა ნათია თოდუამ ჩაწერა. ამ ნამუშევარზე რეჟისორმა ზაზა ორაშვილმა ვიდეოკლიპი გადაიღო. მათი სურვილია, მაყურებელმა და მსმენელმა თვითონ აირჩიოს და გადაწყვიტოს, მისი ნახვისას რას დაინახავს და მოისმენს.
"თითოეული ადამიანი ატარებს ტკივილს, იმედგაცრუებას და აქვს რაღაცის მოლოდინი. ამიტომ კლიპი თავად, საკუთარი ფიქრით, აზრით, გემოვნებით შეაფასონ,“ - გვეუბნება ნათია თოდუა, რომელსაც გერმანიაში დავუკავშირდით.
სიმღერაზე პირველად "საზოგადოებრივი მაუწყებლის" პროექტ "აკუსტიკაში“ იმუშავა, მაგრამ სიმღერა უფრო ადრე, მას მერე შეუყვარდა, როდესაც მისი ორიგინალური ვერსია მუსიკის ავტორის ცინუკი დადიანის შესრულებით მოისმინა.
"ჩემში ღრმა ემოციები აღძრა, თითქოს ბავშვობაში დამაბრუნა... ძალიან მომინდა, საკუთარი ხედვით შემესრულებინა. დავუკავშირდი ირაკლი სანაიას, რომელმაც თავისი არანჟირებით, სიმღერას ახალი სიცოცხლე აჩუქა. მე კი, როგორც ვგრძნობდი, ისე ვიმღერე. შეიძლება, ვიღაცისთვის ძალიან კარგი ნამუშევარია, ვიღაც ფიქრობს, რომ ამ სიმღერას არ უნდა შეეხო..." - ამბობს ნათია.
- მოკლედ, იმდენად მოგეწონა, რომ მასზე მუშაობის სურვილი ვერ გადათქვი, ხომ?
- კი... ლექსი ძალიან ღრმაა, თითქოს ჩემს ცხოვრებას შეეხება და როგორ შემეძლო, არ ჩამეწერა?! საერთოდ, ძალიან ცოტა სიმღერაა, რომელზეც მინდება ხოლმე, ვიმუშაო... ვშიშობდით, გვინდოდა, ფრთხილად შევხებოდით, რომ ორიგინალის შესაფერისი გამოსულიყო, რასაც თავად მუსიკა და ლექსი იმსახურებს.
რეჟისორ ზაზა ორაშვილს დავუკავშირდი. მას ფიქრისთვის დიდი დრო დასჭირდა. მერე ისიც ვთქვით, იქნებ, ამ იდეისთვის თავი საერთოდ დაგვენებებინა. სიმღერა მგრძნობიარე თემებს ეხება და ამიტომ სხვადასხვა ვერსიას განვიხილავდით...
საბოლოოდ, როდესაც ზაზამ გადაწყვიტა, რა და როგორი უნდა ყოფილიყო, დამიკავშირდა. იმ დროს საქართველოში ვიყავი. კლიპზე სამუშაოდ და იმისთვის, რომ 3-წუთიანი ვიდეო შექმნილიყო, დიდი ჯგუფი შეიკრიბა. მადლობა გადამღები ჯგუფის წევრებს - რეჟისორს, ოპერატორს, ფოტოგრაფს, მხატვარს, ვიზაჟისტს, მკერავს. მადლობა ასევე ჩემს უძვირფასეს ადამიანებს, ოჯახის წევრებს, რომლებიც დილიდან შუა ღამემდე გადაღების პროცესს ესწრებოდნენ, მეხმარებოდნენ. ურთულესი იყო ამ ყველაფრის ერთ დღეში გადაღება. მაგრამ ყველამ ერთად შევძელით, კლიპი მაღალი ხარისხით გადაგვეღო.
- ვიდეოში განსხვავებული იმიჯით ხარ...
- ამაზეც ბევრს ვფიქრობდით, რომ კოსტიუმები სწორად შერჩეულიყო. იმის გამო, რომ მთელი სიმღერა თავისი დრამატურგიით, მაგნოლიაზეა, ის არის ჩემი და ჩემთვის უძვირფასესი... გადაწყდა, კოსტიუმი ამ ყვავილთან და იმ ემოციებთან ყოფილიყო ახლოს, რასაც თავად სიმღერა იტევს. ასევე ბუნებრიობაც მნიშვნელოვანი იყო.
- ფაქტობრივად, დადგმა, კოსტიუმი და შინაარსი ერთი ერთშია...
- კი და აფხაზეთს უკავშირდება, ასევე იმედდაკარგულ, გაყინულ, გაჩერებულ ისტორიებს, რაც წარმოსახვაში ცოცხლობს. იქ დრო გაჩერებულია...
ამ დროს შეიძლება, დაბერდე კიდეც, შეგიყვარდეს, გაშორდე, ბევრი რამ მოასწრო, მაგრამ ეს მთავარი გაჩერებულია. ყველაფერი მთელ ჩვენს ტკივილთან, აფხაზეთთანაა ახლოს.
მდგომარეობა კი რაც ახლა უკრაინაშია, ის ტკივილია, რომელიც მეც და ძალიან ბევრმა ქართველმა წლების წინ გამოვიარეთ, ეს მეორდება. ძალიან ბევრი ადამიანი ყოველდღიურად ხდება დევნილი... გერმანიაშიც ძალიან ბევრია უკრაინიდან ჩამოსული. აეროპორტიდან დაწყებული, სადგური იქნება, ავტობუსის გაჩერება, ქუჩა, ყველგან ნახავთ ადამიანს ჩემოდნით, რომელიც უკრაინიდან გამოიქცა და თავშესაფარს ითხოვს, ოღონდ, რა დროით, არავინ იცის. ამის პარალელურად შენ იცი, რომ თითქმის 30 წელია, შენც დევნილი ხარ შენსავე ქვეყანაში...
- აფხაზეთს რომ შევეხოთ, ეს ტკივილი პირადად შენთვის როგორია?
- ეს არის ქაოსი, ჩემი ემოციები ახლოსაა ამ სიტყვასთან, ნამდვილად სრული ქაოსია... ცხოვრებაში ბევრი რამ შემეცვალა, ალბათ წარმოუდგენელი რამ მოხდა, შევძელი და მომეცა იმის შესაძლებლობა, ისეთ ქვეყანაში, როგორიც გერმანიაა, მიმეღო სტატუსი, რომ ვარ მომღერალი, მუსიკოსი. ვწერ ალბომს, პრეზენტაციები მაქვს, კლიპები, ვმოგზაურობ და მცნობენ როგორც მუსიკოსს, - ეს უდიდესი ბედნიერებაა, მაგრამ ამ დროს თითქოს არ იცი, საიდან ხარ, სად გელოდება სახლი, საერთოდ საიდან მოდიხარ...
მიუხედავად იმ პირობებისა, რაც შეიძლება, ცხოვრებამ მოგცეს და შემოგთავაზოს, უზომოდ რთულია. შეიძლება დიდ წარმატებას მიაღწიო, მაგრამ ამ დიდ ტკივილს ვერასდროს ივიწყებ...
ადამიანი, სადაც იზრდები და ბავშვობას ატარებ, ამას არაფერი ცვლის, მაგრამ როცა ეს დაკარგული გაქვს, გტკივა, თანაც ოჯახის წევრების ნახევარი იქ გელოდება, იქ გყავს და ყოველდღე მათ უსაფრთხოებაზე ფიქრობ, რთულია და ყველაფერი ძალიან სევდიანი...
- ახლა რა შემოქმედებითი გეგმები გაქვს?
- როგორც იქნა, ჩვენი ცხოვრება ჩვეულ რეჟიმს უბრუნდება. კოვიდის შიში დაწესებული იზოლაციები, შეზღუდვები იხსნება, ფესტივალები, კონცერტები, თეატრები მუშაობას აახლებენ. ვემზადები და ჩემთან ერთად ყველა, ვინც აქ ვართ, რომ ზაფხულიდან რეგულარულად საინტერესო კონცერტებში ჩავერთოთ. ის პროექტები, რომლებიც დაპაუზებული იყო, უნდა განახლდეს, რომ გერმანიაში და ევროპის სხვა ქვეყნებში, საქართველოში საინტერესო პროექტები განვახორციელოთ. ახალი სიმღერით, იმიჯით, შემართებით საქმიანობა განვაახლოთ, რაც ძალიან საინტერესო იქნება.
ახლო მომავალში ბერლინში უკრაინელებისთვის საქველმოქმედო კონცერტი გაიმართება, რომელშიც მეც მივიღებ მონაწილეობას. კონცერტზე გერმანელი მომღერლები, როგორც სტუმრები, ისე გამოვლენ, იქნებიან უკრაინელი მუსიკოსები და მომღერლებიც, ისინი ახლა ბერლინში დევნილებად იმყოფებიან. შემოსული თანხა კი მათ გადაეცემა. ყველაზე მნიშვნელოვანი ის არის, რომ იმ არტისტებმა, ხელოვანებმა, რომლებიც ამ ეტაპზე უდიდეს ტკივილს განიცდიან, აქ ინტეგრაცია შეძლონ. ახლა გაურკვევლობაში არიან, არ იციან, რა ქნან, ვისთან მივიდნენ, რა გააკეთონ. ამიტომ ეს ყველაფერი ადგილობრივ მუსიკოსებს დააკავშირებს და იდეების გაცვლაში დაეხმარებათ. ჩვენ კი მათ დასახმარებაში რაღაც წვლილს შევიტანთ.
კარგად ვიცნობ უკრაინელებს, მათთან შესანიშნავი ურთიერთობა მაქვს. მათივე მოწვევით, ერთ-ერთი პროექტის ფარგლებში, ერთი თვე უკრაინაში ვიცხოვრე. თითოეული მათგანი მიყვარს თავიანთი სიძლიერით, სიმტკიცით, მიზანდასახულობით. ჩემთვის სამაგალითო ერია. ამ ყველაფრით აშკარად გამოირჩევიან და დარწმუნებული ვარ, ამ შემართებით ამ ომს აუცილებლად მოიგებენ. ვუსურვებ ამ ყველაფრის მალე დასრულებას. ეს სამაგალითო ერი ყველაფერს საუკეთესოს იმსახურებს.