შე­ზღუ­დუ­ლი შე­საძ­ლებ­ლო­ბის მქო­ნე ბავ­შვის და მისი დე­დის სი­ცო­ცხლე საფრ­თხე­შია, - ამ­ბო­ბენ არა­სამ­თავ­რო­ბო ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ა­ში "პარტნი­ო­რო­ბა ადა­მი­ა­ნის უფ­ლე­ბე­ბის­თვის" და დედა-შვი­ლის უფ­ლე­ბე­ბის დაც­ვის­თვის იბ­რძვი­ან. იუ­რის­ტმა სო­ფი­კო მე­ნაბ­დიშ­ვილ­მა მათ და­სახ­მა­რებ­ლად ყვე­ლა სა­მარ­თლებ­რი­ვი გზა მო­სინ­ჯა, მაგ­რამ, სამ­წუ­ხა­როდ, ამ დრომ­დე შე­დეგს ვერ მი­აღ­წია, ამის მი­უ­ხე­და­ვად, სა­სა­მარ­თლოს გზით ბრძო­ლას ისევ აგ­რძე­ლებს.

სო­ფი­კო მე­ნაბ­დიშ­ვი­ლი:

- საქ­მე აუ­ტის­ტუ­რი სპექტრის მქო­ნე მო­ზარდს შე­ე­ხე­ბა, რო­მელ­საც მძი­მე გო­ნებ­რი­ვი ჩა­მორ­ჩე­ნი­ლო­ბა და უმ­ძი­მე­სი ქცე­ვი­თი აშ­ლი­ლო­ბა აქვს. სამ­წუ­ხა­როდ, დედა მას ვერ უმკლავ­დე­ბა. 17 წლის ახალ­გაზ­რდა დე­დას­თან ერ­თად თბი­ლის­ში ცხოვ­რობს. ყო­ველ­დღი­უ­რად ფი­ზი­კურ და­ზი­ა­ნე­ბას იყე­ნებს და სა­კუ­თარ დე­და­საც აზი­ა­ნებს. ამი­ტომ 4 აგ­ვის­ტოს, თბი­ლი­სის სა­ქა­ლა­ქო სა­სა­მარ­თლოს მივ­მარ­თეთ ბი­ჭის და მისი დე­დის დაც­ვის მიზ­ნით. სამ­წუ­ხა­როდ, არც პირ­ველ­მა და არც მე­ო­რე ინ­სტან­ცი­ის სა­სა­მარ­თლომ ბავ­შვის და დე­დის სი­ცო­ცხლის და ჯან­მრთე­ლო­ბის უსაფრ­თხო­ე­ბის უზ­რუნ­ველ­სა­ყო­ფად არა­ფე­რი გა­ა­კე­თა. წარ­მო­იდ­გი­ნეთ, ბავ­შვი ყო­ველ­დღი­უ­რად ფი­ზი­კურ და­ზი­ა­ნე­ბას იღებს, აზი­ა­ნებს დე­დას და და­ზი­ა­ნე­ბე­ბი იმ­დე­ნად მძი­მეა, სხე­ულ­ზე კვა­ლი დიდ­ხანს რჩე­ბა. ბიჭი ამ­ტვრევს ავეჯს, ამ­სხვრევს შუ­შის დე­ტა­ლებს, რო­მე­ლიც, გან­სა­კუთ­რე­ბით, მა­ღა­ლი რის­კის შემ­ცვე­ლია, რომ თავი და­ი­ზი­ა­ნოს.

ჭარ­ბი წონა აქვს, 140 კი­ლოა და ფი­ზი­კუ­რი ძა­ლის გამო დედა ვერ ახერ­ხებს შვი­ლის აგ­რე­სი­უ­ლი ქცე­ვა მარ­თოს, და­ი­მორ­ჩი­ლოს და და­იც­ვას და­ზი­ა­ნე­ბის­გან. ძა­ლი­ან უჭირს მისი ქცე­ვის მარ­თვა, გან­სა­კუთ­რე­ბით მა­შინ, როცა მდგო­მა­რე­ო­ბა რთულ­დე­ბა.

- რა იწ­ვევს მის გა­ღი­ზი­ა­ნე­ბას?

- ეს არ არის და­კავ­ში­რე­ბუ­ლი რა­ი­მე კონ­კრე­ტულ მი­ზეზ­თან. ამ დრომ­დე სპე­ცი­ა­ლის­ტე­ბი ვერც იგე­ბენ, რა არის გამ­ღი­ზი­ა­ნე­ბე­ლი. შე­იძ­ლე­ბა ძა­ლი­ან კარგ ხა­სი­ათ­ზე იყოს, მაგ­რამ უცებ სა­შინ­ლად გა­ღი­ზი­ან­დეს და ძა­ლა­დო­ბა და­ი­წყოს. ერ­თია - თვით­და­ზი­ა­ნე­ბას იღებს და იზი­ა­ნებს სა­კუ­თარ სხე­ულს, ურტყამს ხელს ნივ­თებს, სახ­ლში ამ­ტვრევს მი­ნას და ა.შ, მაგ­რამ გან­სა­კუთ­რე­ბით აგ­რე­სი­უ­ლია დე­დის მი­მართ, ურტყამს მას და მშვიდ­დე­ბა მხო­ლოდ მა­შინ, როცა დე­დის სხე­ულ­ზე სის­ხლს და­ი­ნა­ხავს.

მარ­თლა უმ­ძი­მე­სი მდგო­მა­რე­ო­ბაა. დე­დის ერ­თა­დერ­თი გა­მო­სა­ვა­ლი ასეთ დროს არის ჩა­იც­ვას დუ­ტის ქურ­თუ­კი, რომ მის­თვის მი­ყე­ნე­ბუ­ლი და­ზი­ა­ნე­ბა შე­და­რე­ბით მსუ­ბუ­ქი იყოს და ცდი­ლობს თავი ასე აა­რი­დოს მძი­მე და­ზი­ა­ნე­ბას. წარ­მო­იდ­გი­ნეთ ასე­თი სცე­ნა, მი­დის უფრო ფან­ჯრე­ბის­კენ, რომ გა­და­ე­ფა­როს ფან­ჯა­რას, რად­გან არის რის­კი, შვილ­მა და­ამ­ტვრი­ოს ფან­ჯრის მი­ნე­ბი და მი­ი­ღოს და­ზი­ა­ნე­ბა. ყო­ფი­ლა შემ­თხვე­ვე­ბი, როცა შვილს დე­დის თვალ­წინ ვე­ნე­ბი გა­და­უჭ­რია, ამი­ტომ დედა ცდი­ლობს თვი­თონ მი­ი­ღოს ეს დარ­ტყმე­ბი, რომ რო­გორ­მე შვი­ლი და­ზი­ა­ნე­ბის­გან და­იც­ვას.

- დიდ­ხანს გრძელ­დე­ბა მისი აგ­რე­სია?

- კონ­კრე­ტუ­ლად ვერ ვი­ტყვით, ინ­ცი­დენ­ტი, რო­მე­ლიც რამ­დე­ნი­მე დღის წინ მოხ­და, ნა­ხე­ვა­რი სა­ა­თი გაგ­რძელ­და. მა­შინ და­ამ­ტვრია მთლი­ა­ნად სა­რე­ცხი მან­ქა­ნის ზე­და­პი­რი, ამის შემ­დგომ წა­ვი­და დე­დის­კენ. მუდ­მი­ვად დე­დაა თავ­დას­ხმის ობი­ექ­ტი. მარ­ტო ცხოვ­რობს დედა-შვი­ლი, რად­გან ბი­ჭის მშობ­ლე­ბი და­შო­რე­ბუ­ლე­ბი არი­ან. დედა ექი­მია, როცა ის სამ­სა­ხურ­ში მი­დი­ო­და, დამ­ხმა­რეს ქი­რა­ობ­და, მომ­ვლე­ლე­ბი არაპრო­ფე­სი­ო­ნა­ლე­ბი იყ­ვნენ, მაგ­რამ ბავ­შვს დღის გან­მავ­ლო­ბა­ში ზე­დამ­ხედ­ვე­ლი რომ ჰყო­ლო­და, დამ­ხმა­რე ყავ­და სახ­ლში. ამ გზით ეძ­ლე­ო­და სამ­სა­ხურ­ში გას­ვლის შე­საძ­ლებ­ლო­ბა, მაგ­რამ ბოლო სამი თვეა ყვე­ლა უარს ამ­ბობს ასეთ ბავ­შვთან ყოფ­ნა­ზე, დამ­ხმა­რეს გა­რე­შეა დარ­ჩე­ნი­ლი. რა­ტომ გამ­წვავ­და ბოლო თვე­ებ­ში მისი მდგო­მა­რე­ო­ბა, ესეც არა­ვინ იცის. ამ დრომ­დე დედა თა­ვი­სი ხარ­ჯე­ბით ცდი­ლობ­და და­ე­ქი­რა­ვე­ბი­ნა შვი­ლის­თვის დამ­ხმა­რე, მაგ­რამ ვინც მო­დის, ყვე­ლა ისე­თი შე­ში­ნე­ბუ­ლი მი­დის, მერე ტე­ლე­ფონ­საც კი თი­შავს. იყო ისე­თი მო­მენ­ტე­ბიც, როცა დამ­ხმა­რეს მი­მარ­თაც გა­მო­ავ­ლი­ნა აგ­რე­სია, მაგ­რამ მა­ინც თავ­დას­ხმის მთა­ვა­რი ობი­ექ­ტი დე­დაა.

სამი თვეა, ფაქ­ტობ­რი­ვად, 24 სა­ა­თის გან­მავ­ლო­ბა­ში სრულ იზო­ლა­ცი­ა­ში არი­ან დედა-შვი­ლი, გა­რე­თაც ვერ გაჰ­ყავს ჭარ­ბი წო­ნის გამო. ქუ­ჩა­ში სხვე­ბის მი­მარ­თაც ავ­ლენს აგ­რე­სი­ას.

ერ­თა­დერ­თი, ვი­საც გა­რეთ გა­ყავს ბიჭი, მა­მაა, უბ­რა­ლოდ, ისი­ნი ერ­თად აღარ ცხოვ­რო­ბენ, რო­გორც გი­თხა­რით გა­შო­რე­ბუ­ლე­ბი არი­ან, ამი­ტომ პე­რი­ო­დუ­ლად მო­დის მამა, ის ახერ­ხებს გა­რეთ გაყ­ვა­ნას, მაგ­რამ ბო­ლოს მა­მის მი­მარ­თაც ჰქონ­და აგ­რე­სია და სხე­ულ­ზე და­ზი­ა­ნე­ბა მა­საც მი­ა­ყე­ნა. კი­ბე­ე­ბი­დან იწყებ­და ყვი­რილს, სახ­ლში მამა რომ მო­დი­ო­და. ვერ მე­ტყვე­ლებს, მაგ­რამ ბიჭი არის ფუნ­ქცი­უ­რი, და­მო­უ­კი­დებ­ლად ჭამა და გა­და­ად­გი­ლე­ბა შე­უძ­ლია.

- კლი­ნი­კუ­რად მკურ­ნა­ლო­ბა შე­უძ­ლე­ბე­ლია, თუნ­დაც ფსი­ქი­ატრთან?

- ფსი­ქი­ატ­რი­ულ­მა და­წე­სე­ბუ­ლე­ბამ უარი თქვა ამ ბავ­შვის მი­ღე­ბა­ზე, იმი­ტომ რომ ეს არ არის ფსი­ქი­კუ­რი აშ­ლი­ლო­ბა. ეს არის ქცე­ვის დარ­ღვე­ვა, რაც ფსი­ქი­კუ­რი მკურ­ნა­ლო­ბით ვერ გა­მოს­წორ­დე­ბა. გვაქვს ასე­თი მო­ცე­მუ­ლო­ბა, ბავ­შვს ფსი­ქი­ატ­რი­ულ­ში ვერც ვა­თავ­სებთ და არც ათავ­სებს დედა, იმი­ტომ, რომ იაზ­რებს, იქ მისი შვი­ლის ად­გი­ლი არ არის, ეს სერ­ვი­სი არ არის საკ­მა­რი­სი ბავ­შვის­თვის.

- ასეთ დროს რა გა­მო­სა­ვა­ლი არ­სე­ბობს?

- სამი თვეა უმწვა­ვე­სი მდგო­მა­რე­ო­ბაა, ამი­ტომ დახ­მა­რე­ბის­თვის მივ­მარ­თეთ სა­ხელ­მწი­ფო ზრუნ­ვის და ტრე­ფი­კინ­გის მსხვერ­პლთა დაც­ვის, ბავ­შვთა ზრუნ­ვის სა­ა­გენ­ტოს, რომ დახ­მა­რე­ბა გა­ე­წია ამ ოჯა­ხის­თვის. სა­ხელ­მწი­ფო­ში შინ მოვ­ლის პროგ­რა­მა არ­სე­ბობს ასე­თი ბავ­შვე­ბის­თვის. პროგ­რა­მა ით­ვა­ლის­წი­ნებს პერ­სო­ნა­ლურ ასის­ტენტს მაქ­სი­მუმ 12 სა­ათს დღე­ში, ამ მომ­სა­ხუ­რე სერ­ვი­სის პრო­ვა­ი­დე­რი არის ორ­გა­ნი­ზა­ცია "პირ­ვე­ლი ნა­ბი­ჯი". ანუ სქე­მა ასე­თია, სა­ა­გენ­ტო რი­ცხავს ამ პროგ­რა­მა­ში ბავ­შვს, პრო­ვა­ი­დერს ეუბ­ნე­ბა, რომ მას სპე­ცი­ა­ლის­ტი და­უ­ნიშ­ნოს და მათ თან­ხას აუ­ნა­ზღა­უ­რებს სა­ხელ­მწი­ფო. მაგ­რამ პრო­ვა­ი­დე­რი ამ შემ­თხვე­ვა­ზე ამ­ბობს, მე ამ ბავ­შვს 12 სა­ა­თი ვერ გა­ვუ­წევ მომ­სა­ხუ­რე­ბას, რად­გან ამ ბავ­შვთან სა­ჭი­როა მი­ნი­მუმ 18-სა­ა­თი­ა­ნი მომ­სა­ხუ­რე­ბა. მხო­ლოდ 6 სა­ა­თი სძი­ნავს ბავ­შვს 24 სა­ათ­ში და ღვი­ძი­ლის პე­რი­ოდ­ში რომ და­ვაკ­ვირ­დეთ, ამ ბავ­შვის ქცე­ვას და და­ვეხ­მა­როთ ამ მდგო­მა­რე­ო­ბი­დან გა­მო­სავ­ლის პოვ­ნა­ში, უნდა და­ვაკ­ვირ­დეთ სულ და უნდა ვი­ყოთ იმის გა­რან­ტიც, რომ უსაფრ­თხო­ე­ბა იქ­ნე­ბა და­ცუ­ლი რო­გორც ბავ­შვის, ისე დე­დი­სო.

18-სა­ა­თი­ან ზე­დამ­ხედ­ვე­ლო­ბას "პირ­ვე­ლი ნა­ბი­ჯი" ითხოვ­და, მაგ­რამ რად­გან ვერ მი­ვი­ღეთ პა­სუ­ხი სა­ხელ­მწი­ფოს­გან, მივ­მარ­თეთ სა­სა­მარ­თლოს. წარ­მო­იდ­გი­ნეთ ბოლო 5 წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში სა­ქარ­თვე­ლო­ში ასე­თი მძი­მე შემ­თხვე­ვა მხო­ლოდ 2 იყო. ერთი იყო საბა ქ-ა, რო­მე­ლიც არარ­სე­ბუ­ლი სერ­ვი­სე­ბის გამო იძუ­ლე­ბუ­ლი გახ­და ქვეყ­ნი­დან წა­სუ­ლი­ყო და დე­დას­თან ერ­თად საფ­რან­გეთ­შია, არის ემიგ­რან­ტი. დევ­ნი­ლის სტა­ტუ­სი აქვს, იქ იღებს სა­ჭი­რო მომ­სა­ხუ­რე­ბას. საბა როცა სა­ქარ­თვე­ლო­ში ცხოვ­რობ­და, მა­შინ ეს 12 - სა­ა­თი­ა­ნი პროგ­რა­მაც არ არ­სე­ბობ­და ქვე­ყა­ნა­ში, ჩვე­ნი ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ის დამ­სა­ხუ­რე­ბით 2020 წელს ამოქ­მედ­და ეს პროგ­რა­მა და სხვა შემ­თხვე­ვის, ლუ­კას საქ­მის შე­დე­გად მი­ვი­ღეთ ეს შე­დე­გი, რომ ახლა 12 - სა­ა­თი­ა­ნი მომ­სა­ხუ­რე­ბის სა­შუ­ა­ლე­ბა აქვთ სა­ჭი­რო­ე­ბის მქო­ნე ბავ­შვებს. მა­ნამ­დე ბავ­შვებს პრაქ­ტი­კუ­ლად სერ­ვი­სი არც ჰქონ­დათ.

მე­ო­რე უმ­ძი­მე­სი საქ­მეა ამ ბავ­შვის საქ­მე, რო­მელ­საც პრო­ვა­ი­დე­რი აღი­რებს და ამ­ბობს, რომ ასე­თი მძი­მე შე­იძ­ლე­ბა სხვა შემ­თხვე­ვა არც ყო­ფი­ლი­ყო.

- სა­სა­მარ­თლოს­გან რას ითხოვ­დით?

- სა­სა­მარ­თლოს ვუ­თხა­რით, რომ ამ მწვა­ვე მდგო­მა­რე­ო­ბის გათ­ვა­ლის­წი­ნე­ბით დრო­ე­ბი­თი გან­ჩი­ნე­ბა მი­ი­ღე, და­ა­ნიშ­ნი­ნე სა­ხელ­მწი­ფოს მის­თვის 18 - სა­ა­თი­ა­ნი პერ­სო­ნა­ლუ­რი ასის­ტენ­ტიო, მაგ­რამ რო­გორც პირ­ველ­მა, ისე მე­ო­რე ინ­სტან­ცი­ის სა­სა­მარ­თლომ გვი­თხრა, ჩვენ ამ გა­და­უ­დე­ბელ საფრ­თხეს ვერ ვხე­დავთ და არ მიგ­ვაჩ­ნია ეს გა­და­უ­დე­ბელ აუ­ცი­ლებ­ლო­ბა­დო. ეს იმ ფონ­ზე, როცა დედა-შვი­ლი არი­ან სახ­ლში მარ­ტო იმის იმე­დად, რომ რა­ღაც გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბას რო­მე­ლი­მე ინ­სტან­ცია მი­ი­ღებს. სა­სა­მარ­თლომ მხო­ლოდ კონ­სი­ლი­უმ­ზე მი­ი­ღო გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა და ჯან­დაც­ვის სა­მი­ნის­ტროს და­ე­ვა­ლა შედ­გეს კონ­სი­ლი­უ­მი, თუმ­ცა ესეც დრო­ში გა­წე­ლი­ლია, ამ დრომ­დე კონ­სი­ლი­უ­მი არ შემ­დგა­რა.

სა­სა­მარ­თლოს როცა ასე­თი სპე­ცი­ფი­კუ­რი სა­კი­თხით მივ­მარ­თავთ, მაქ­სი­მუ­მი სამი დღე აქვს ვადა გა­ნი­ხი­ლოს. მისი გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა უნდა იყოს ისე­თი ეფექ­ტი­ა­ნი, რომ უმოკ­ლეს დრო­ში დად­გეს შე­დე­გი. სა­სა­მარ­თლოს მი­ე­წო­და დე­ტა­ლუ­რი მტკი­ცე­ბუ­ლე­ბე­ბი (ფოტო, ვი­დეო, სხვა სა­ხის დო­კუ­მენ­ტე­ბი) ბავ­შვის და დე­დის ფი­ზი­კუ­რი და­ზი­ა­ნე­ბე­ბის და სი­ცო­ცხლის რის­კის თა­ო­ბა­ზე. ასე­ვე მი­ე­წო­და პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლე­ბის წე­რი­ლო­ბი­თი მო­საზ­რე­ბე­ბი ბავ­შვის და დე­დის დაც­ვის­თვის გა­და­უ­დე­ბე­ლი აუ­ცი­ლებ­ლო­ბის შე­სა­ხებ და ამის გათ­ვა­ლის­წი­ნე­ბით ჩა­მო­ყა­ლიბ­და ჩვე­ნი მო­თხოვ­ნე­ბიც. ვი­თხოვ­დით აუ­ცი­ლე­ბე­ლი სა­ხელ­მწი­ფო სერ­ვი­სე­ბის შექ­მნამ­დე, და­უ­ყოვ­ნებ­ლივ გან­ხორ­ცი­ე­ლე­ბუ­ლი­ყო შე­სა­ბა­მი­სი პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლე­ბის მიერ, 18 სა­ა­თის გან­მავ­ლო­ბა­ში ბავ­შვზე ინ­დი­ვი­დუ­ა­ლუ­რი ზრუნ­ვა. (უსაფრ­თხო­ე­ბის მიზ­ნით) ბავ­შვის­თვის ქცე­ვი­თი თე­რა­პევ­ტე­ბის მომ­სა­ხუ­რე­ბის მი­წო­დე­ბა; პრო­ფე­სი­უ­ლი კონ­სი­ლი­უ­მის გა­მარ­თვა.

საქ­მე გა­ნი­ხი­ლა პირ­ვე­ლი ინ­სტან­ცი­ის მო­სა­მარ­თლემ, ბაია ოტი­აშ­ვილ­მა, ხოლო სა­ა­პე­ლა­ციო სა­სა­მარ­თლო­ში მო­სა­მარ­თლე დი­მიტ­რი გვრი­ტიშ­ვილ­მა. სი­მარ­თლე გი­თხრათ, სა­ა­პე­ლა­ციო სა­სა­მარ­თლოს იმე­დი გვქონ­და, გა­ოგ­ნე­ბუ­ლი ვკი­თხუ­ლობ­დით მო­სა­მარ­თლე დი­მიტ­რი გვი­რი­ტიშ­ვი­ლის გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბას, სა­დაც წერს: "მი­ვიჩ­ნიე, რომ არ არ­სე­ბობს მომ­ჩი­ვა­ნის მიერ მი­თი­თე­ბუ­ლი, ლ.ხ.-ს ან სხვა პი­რის ჯან­მრთე­ლო­ბის და­ზი­ა­ნე­ბის ან, მით უფრო სი­ცო­ცხლის ხელ­ყო­ფის მყი­სი­ე­რი საფრ­თხე. მომ­ჩი­ვა­ნის მიერ წარ­მოდ­გე­ნი­ლი ფოტო და ვი­დეო მა­სა­ლი­და­ნაც ამ­გვა­რი საფრ­თხე მკა­ფი­ოდ არ იკ­ვე­თე­ბა: კად­რებ­ში ჩანს ლ. რო­მე­ლიც მშვი­დია და მორ­ჩი­ლად ას­რუ­ლებს დე­დის მი­თი­თე­ბებს.“

არა­და სი­ნამ­დვი­ლე­ში სა­სა­მარ­თლოს წარ­ვუდ­გი­ნეთ 7 ვი­დეო ჩა­ნა­წე­რი. მათ­გან ორ ვი­დე­ო­ში ჩანს ბავ­შვი, ერთ ვი­დე­ო­ში დე­დის სხე­უ­ლის და­ზი­ა­ნე­ბე­ბი და და­ნარ­ჩენ­ში ბავ­შვის მიერ და­ზი­ა­ნე­ბუ­ლი ავე­ჯი და კედ­ლე­ბი. #1 ვი­დე­ო­ში (21 წამი): ჩანს ბავ­შვის და­ზი­ა­ნე­ბუ­ლი მაჯა, რო­მელ­ზეც ჭრი­ლო­ბე­ბია და ის­მის დე­დის ხმა: „მო­ი­ცა ლ. აქ სის­ხლი მოგ­დის, და­ი­ცა ერთი წუ­თით, გა­ჩერ­დი, ნახე რო­გორ ჟო­ნავს, არ ჩერ­დე­ბა ეს სის­ხლი, რა...“. #2 ვი­დე­ო­ში (22 წამი) კადრში ჩანს ლ, რო­მე­ლიც წევს ლო­გინ­ში და ერთი ხელი, მა­ჯა­ზე ჭრი­ლო­ბე­ბის ად­გი­ლას აქვს გა­დახ­ვე­უ­ლი ბინ­ტით, ის­მის დე­დის ხმა: „ხელი მაჩ­ვე­ნე, არ მო­ი­ცი­ლო ეს, სის­ხლი მოგ­დის“ ბავ­შვი აჩ­ვე­ნებს ხელს. სხვა რა მტკი­ცე­ბუ­ლე­ბა უნდა წარ­გვედ­გი­ნა?

ასე­ვე რაც ძა­ლი­ან მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია, იყო ფსი­ქი­ატ­რის დას­კვნე­ბი, "პირ­ვე­ლი ნა­ბი­ჯის" თე­რა­პევ­ტის დას­კვნა, რომ ეს ბავ­შვი და­უ­ყოვ­ნებ­ლივ სა­ჭი­რო­ებს 18 - სა­ა­თი­ან მომ­სა­ხუ­რე­ბას და რომ დედა- შვი­ლი არ უნდა იყ­ვნენ სახ­ლში მარ­ტო.

- ახლა რა გა­მო­სა­ვა­ლი არ­სე­ბობს?

- უზე­ნა­ეს­ში აღარ სა­ჩივ­რდე­ბა ეს გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა, ორ ინ­სტან­ცი­ა­ში იყო საქ­მე, თუმ­ცა ჩვენ არ ვჩერ­დე­ბით, ახლა ამ დრო­ე­ბით შუ­ამ­დგომ­ლო­ბას მოყ­ვე­ბა ძი­რი­თა­დი სარ­ჩე­ლი და ეს სარ­ჩე­ლი უკვე შე­ვი­ტა­ნეთ. ვფიქ­რობთ ასე­ვე სა­ერ­თა­შო­რი­სო მე­ქა­ნიზ­მებ­ზეც, თუ აქ ვერ მი­ვაღ­წი­ეთ შე­დეგს, შე­ვი­ტანთ სარ­ჩელს ევ­რო­სა­სა­მარ­თლო­ში. ვიბ­რძო­ლებთ ბო­ლომ­დე, მაგ­რამ ამ ვა­და­ში შე­იძ­ლე­ბა დე­დაც და­ა­ზი­ა­ნოს და თა­ვი­სი თა­ვიც და­ი­ზი­ა­ნოს, ეს არის დღეს რის­კი. თან დე­და­საც ჰქონ­და სუ­ი­ცი­დის მცდე­ლო­ბა, მე­სი­ჯიც მომ­წე­რა თავს მო­ვიკ­ლავ­დი აქამ­დეც, უბ­რა­ლოდ, იმა­ზე რომ ვფიქ­რობ, მერე სად იქ­ნე­ბა ჩემი შვი­ლი, მხო­ლოდ ეს მაბ­რკო­ლებს, თო­რემ ჩემს თავ­ზე აღარ მე­ფიქ­რე­ბაო. ჯან­დაც­ვამ წე­სით ინ­დი­ვი­დუ­ა­ლურ სა­ჭი­რო­ე­ბას უნდა მო­არ­გოს სერ­ვი­სი, ყვე­ლა­ნა­ი­რი მტკი­ცე­ბუ­ლე­ბა არ­სე­ბობს ამის­თვის და ეს უნდა გა­ით­ვა­ლის­წი­ნოს სა­ხელ­მწი­ფომ. წარ­მო­იდ­გი­ნეთ 12 - სა­ა­თი­ა­ნი პროგ­რა­მა არ­სე­ბობს და პროგ­რა­მა­ში სა­ხელ­მწი­ფოს არ აქვს გან­სა­ზღვრუ­ლი ქცე­ვის თე­რა­პევ­ტი რომ სჭირ­დე­ბა ასეთ ბავ­შვებს. ჩვენ ვი­თხოვთ სპე­ცი­ა­ლის­ტე­ბის ჩარ­თვით მოხ­დეს ბავ­შვის დაკ­ვირ­ვე­ბა, იქ­ნებ მი­ვი­დეთ უკე­თეს შე­დე­გამ­დე და ამის შემ­დეგ ბუ­ნებ­რი­ვია, ეს სა­ა­თე­ბიც შემ­ცირ­დე­ბო­და, მაგ­რამ არ მოგ­ვე­ცა ამის სა­შუ­ა­ლე­ბა. ახლა შე­ვი­ტა­ნეთ ახა­ლი სარ­ჩე­ლი და მო­პა­სუ­ხე იქ­ნე­ბა მთავ­რო­ბა და ჯან­დაც­ვის სა­მი­ნის­ტრო. იმე­დი გვაქვს, სა­ბო­ლო­ოდ შე­დეგს მა­ინც დავ­დებთ, რო­გორც ეს სხვა შემ­თხვე­ვებ­ში სა­მარ­თლებ­რი­ვი ბრძო­ლის შე­დე­გად მომ­ხდა­რა.

- ალ­ბათ არი­ან ასე­თი ოჯა­ხე­ბი, რომ­ლე­ბიც თქვენს ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ამ­დე ვერ აღ­წე­ვენ და თა­ვად იბ­რძვი­ან მშობ­ლე­ბი ასე­თი ბავ­შვე­ბის მდგო­მა­რე­ო­ბის გა­მო­სას­წო­რებ­ლად.

- იცით რამ­დე­ნი გან­ცხა­დე­ბაა შე­ტა­ნი­ლი? ბევ­რი მშო­ბე­ლი ითხოვს დახ­მა­რე­ბას, რად­გან მათ ყავთ შვი­ლე­ბი სხვა­დას­ხვა პრობ­ლე­მე­ბით. შე­იძ­ლე­ბა ვინ­მემ ისიც თქვას, დიდი ფუ­ფუ­ნე­ბაა ბავ­შვებს და­ე­ნიშ­ნოთ ასის­ტენ­ტე­ბი შინ მოვ­ლი­თო, მაგ­რამ თქვენ ვერ წარ­მო­იდ­გენთ ამ შემ­თხვე­ვა­ში რო­გორ ბავ­შვზეა ლა­პა­რა­კი, რა დღე­ე­ბის გა­მოვ­ლა უწევს მშო­ბელს.

შშმ ბავ­შვე­ბის­თვის უნდა იზ­რუ­ნოს სა­ხელ­მწი­ფომ, უნდა იყოს სხვა­დას­ხვა სერ­ვი­სე­ბი, არის ფაქ­ტე­ბი, როცა ყო­ველ­დღე არი­ან ძა­ლა­დო­ბის მსხვერ­პლე­ბი მშობ­ლე­ბი და ასე­თი რის­კით სას­წორ­ზეა, რო­გორც ბავ­შვის სი­ცო­ცხლე და უსაფრ­თხო­ე­ბა, ასე­ვე მშობ­ლის. სა­ხელ­მწი­ფოს მო­უგ­ვა­რე­ბე­ლი აქვს ეს პრობ­ლე­მა, არ ყავთ კად­რე­ბი, ურ­თუ­ლე­სია პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლი პერ­სო­ნა­ლუ­რი ასის­ტენ­ტის პოვ­ნა, რომ­ლე­ბიც იმუ­შა­ვე­ბენ ამ ბავ­შვებ­თან და კარ­გი შე­დე­გის­თვის იბ­რძო­ლე­ბენ. ასე­თი ბავ­შვე­ბი უნდა იღებ­დნენ გა­ნათ­ლე­ბა­საც, უნდა და­დი­ოდ­ნენ დღის ცენ­ტრებ­ში და სახ­ლში ჩა­კეტ­ვა არ არის გა­მო­სა­ვა­ლი.