აგ­რე­სია და აგ­რე­სი­უ­ლი ქმე­დე­ბა ჩვე­ნი ცხოვ­რე­ბის ნა­წი­ლი იყო ყო­ველ­თვის, თუმ­ცა ბოლო დროს ის თით­ქოს უკვე ყვე­ლა ნა­ბიჯ­ზე გვხვდე­ბა. აგ­რე­სია არის ყველ­გან - შინ, გა­რეთ, პო­ლი­ტი­კა­ში, ქუ­ჩა­ში, ვირ­ტუ­ა­ლურ სამ­ყა­რო­ში. ადა­მი­ა­ნე­ბი ერ­თმა­ნე­თის ლან­ძღვას, და­ცინ­ვას, შე­უ­რა­ცხყო­ფას სი­ტყვი­ერ­სა თუ ფი­ზი­კურს, და­ფა­რუ­ლად, თუ და­უ­ფა­რა­ვად არ ერი­დე­ბი­ან. ერ­თიც არის, ისე­თი ქვეყ­ნის სა­ზო­გა­დო­ე­ბა­ში, რო­გო­რიც სა­ქარ­თვე­ლოა, რო­მელ­საც უამ­რა­ვი პრობ­ლე­მის პი­რის­პირ უწევს ყოფ­ნა, ალ­ბათ გა­საკ­ვი­რიც არ უნდა იყოს, რომ უარ­ყო­ფი­თი ემო­ცი­ე­ბი, გა­ღი­ზი­ა­ნე­ბა, და­საშ­ვებ­ზე მა­ღა­ლია. და მა­ინც, რა იწ­ვევს აგ­რე­სი­ას, რა­ტომ ლან­ძღა­ვენ და უპი­რის­პირ­დე­ბი­ან ადა­მი­ა­ნე­ბი ერ­თმა­ნეთს თუნ­დაც სო­ცი­ა­ლურ ქსელ­ში, რო­გორ მოვ­თო­კოთ აგ­რე­სია, ამ სა­კი­თხებ­ზე სა­სა­უბ­როდ ფსი­ქო­ლო­გი, კავ­კა­სი­ის გეშ­ტალტთე­რა­პი­ი­სა და ოჯა­ხუ­რი ფსი­ქო­თე­რა­პი­ის ინ­სტი­ტუ­ტის დი­რექ­ტო­რი და ევ­რო­პუ­ლი აკ­რე­დი­ტა­ცი­ის ფსი­ქო­თე­რა­პევ­ტი სო­ფია ვე­რუ­ლაშ­ვი­ლი და „ჯე­პას“ უფ­რო­სი კონ­სულ­ტან­ტი, პი­ა­რის სპე­ცი­ა­ლის­ტი, ილი­ა­უ­ნის ასო­ცი­რე­ბუ­ლი პრო­ფე­სო­რი კახა მაღ­რა­ძე მო­ვიწ­ვი­ეთ.

- დის­კუ­სია ასე­თი მა­გა­ლი­თით მინ­და, და­ვი­წყო - ცოტა ხნის წინ, სო­ცი­ა­ლურ ქსელ­ში წარ­მა­ტე­ბუ­ლი სპორ­ტსმე­ნის, რე­კორდსმე­ნის ლაშა ტა­ლა­ხა­ძის ფოტო გავ­რცელ­და, სა­დაც ის ხა­ტებ­თან ლო­ცუ­ლობ­და. ფო­ტომ სა­ზო­გა­დო­ე­ბის გარ­კვე­ულ ნა­წილს აგ­რე­სი­უ­ლი კო­მენ­ტა­რე­ბის და­წე­რის­კენ უბიძ­გა. ლაშა და­ცინ­ვის, თავ­დას­ხმის ობი­ექ­ტი გახ­და. არა­და, ადა­მი­ა­ნი პი­რად სივ­რცე­ში იყო და თა­ვის­თვის ლო­ცუ­ლობ­და. რო­გორ ფიქ­რობთ, რას­თან გვაქვს საქ­მე?

კახა მაღ­რა­ძე:

- ასეთ დროს დას­ცი­ნო და შუ­რა­ცხყო სხვა, არის თა­ვის წარ­მო­ჩე­ნის და დამ­კვიდ­რე­ბის სა­შუ­ა­ლე­ბა. დიახ, როცა წარ­მა­ტე­ბულ ადა­მი­ანს ლან­ძღავ იმი­ტომ, რომ ის ლო­ცუ­ლობს, რომ ლოც­ვა, ხა­ტე­ბი სიბ­ნე­ლის გა­მო­ხა­ტუ­ლე­ბაა, ამით იმის ხაზ­გას­მა გინ­და, რომ თვი­თონ პროგ­რე­სუ­ლი, თა­ნა­მედ­რო­ვე, არა­რე­ლი­გი­უ­რი ხარ. ვი­ნა­ი­დან დღეს ადა­მი­ა­ნის უფ­ლე­ბე­ბის, თა­ვი­სუფ­ლე­ბის და დე­მოკ­რა­ტი­უ­ლო­ბის ძი­რი­თა­დი ოპო­ნენ­ტი ეკ­ლე­სი­ის გარ­კვე­უ­ლი წარ­მო­მად­გენ­ლე­ბი არი­ან, ამი­ტომ, ვი­ღა­ცის ეკ­ლე­სი­უ­რო­ბი­სად­მი მი­კუთ­ნე­ბის ასე­თი გა­მოვ­ლე­ნა ადა­მი­ა­ნე­ბის ნა­წილ­ში სიბ­ნე­ლედ მი­იჩ­ნე­ვა. მე კი ასე ვი­ტყო­დი - ბევ­რი ადა­მი­ა­ნი და­დის ეკ­ლე­სი­ა­ში, ლო­ცუ­ლობს და ძა­ლი­ან პროგ­რე­სუ­ლიც არის, მაგ­რამ სო­ცი­ა­ლურ ქსე­ლებს ეს არ აინ­ტე­რე­სებს... იმი­ტომ, რომ მას უკვე ასე­თი სტი­ლი აქვს - ხა­ვი­ლამ­დე და­პი­რის­პი­რე­ბა და პო­ლე­მი­კა! თუ გინ­და, რო­მე­ლი­მე ჯგუ­ფის წევ­რად გა­ა­სა­ღო თავი, მა­შინ ვი­ღაც უნდა გა­აკ­რი­ტი­კო, დას­ცი­ნო და ამით რო­მე­ლი­მე ჯგუ­ფი­სად­მი მი­კუთ­ვნე­ბის დე­მონ­სტრი­რე­ბას მო­ახ­დენ. თუ იმ ჯგუ­ფის წევ­რე­ბის­თვის მი­სა­ღე­ბი ტიპი ხარ, შე­საძ­ლოა, რა­ღაც დი­ვი­დენ­დე­ბიც მი­ი­ღო - სა­დღაც დაგ­პა­ტი­ჟონ, სამ­სა­ხურ­ში და­გა­საქ­მონ და ა.შ.

ასევე დაგაინტერესებთ

14:15 / 16-01-2019

"ევროპაშია და კარგადაა", "იაპონური მანქანები დანაძირია", "ტაქსისტებს ხურდა არ აქვთ" - რატომ არის საქართველოში ყველა ყველაფრის ექსპერტი?

- ლაშა ტა­ლა­ხა­ძის იმა­ვე ფო­ტოს გან­ხილ­ვი­სას ასე­თი კო­მენ­ტა­რი წა­ვი­კი­თხე - „ამას თურ­მე „შტან­გას“ ხა­ტე­ბი აწე­ვი­ნებს“... არა­და, ადა­მი­ა­ნი სა­კუ­თა­რი წარ­მა­ტე­ბის­თვის ღმერ­თს მად­ლო­ბას უხ­დის - რა არის აქ გა­საკ­ვი­რი და უც­ნა­უ­რი?

სო­ფია ვე­რუ­ლაშ­ვი­ლი:

- შე­იძ­ლე­ბა იმ „შტან­გას“ ის ხა­ტე­ბიც აწე­ვი­ნებს - თუ გა­ვით­ვა­ლის­წი­ნებთ იმას, რომ ადა­მი­ანს რის რწმე­ნაც აქვს, ის აძ­ლევს ძა­ლას, შე­საძ­ლოა, ეს იყოს მისი დიდი წარ­მა­ტე­ბის ერთ-ერთი სა­ფუძ­ვე­ლი... ადა­მი­ანს რწმე­ნის გამო დას­ცი­ნო, ძალ­ზე დიდი სულმდაბ­ლო­ბაა. რო­დე­საც პი­როვ­ნე­ბა სა­კუ­თარ რწმე­ნას თავს არ გახ­ვევს, მი­სია და თა­ვის­თვის ლო­ცუ­ლობს, რას ერჩი? რწმე­ნის თა­ვი­სუფ­ლე­ბა თი­თო­ე­უ­ლი ადა­მი­ა­ნის უფ­ლე­ბაა. ვი­საც რო­მე­ლი რე­ლი­გი­უ­რი მრწამ­სის სწამს, იმის წარ­მო­მად­გე­ნე­ლია. თუმ­ცა ამ პოსტზე კო­მენ­ტა­რე­ბიც და ეს ყვე­ლა­ფე­რი სი­ტუ­ა­ცი­უ­რია და ბო­ლოდ­რო­ინ­დე­ლი მოვ­ლე­ნე­ბი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე­ობს. ახლა ასე­თი ამ­ბე­ბი ბოლო მოვ­ლე­ნე­ბის ფონ­ზე უფრო ბევ­რია. სა­ზო­გა­დო­ე­ბის გარ­კვე­უ­ლი ნა­წი­ლი ორად არის გა­ყო­ფი­ლი. ერთ მხა­რეს ქრის­ტი­ა­ნუ­ლი სარ­წმუ­ნო­ე­ბის წარ­მო­მად­გენ­ლე­ბი, რომ­ლე­ბიც აქ­ტი­უ­რობ­დნენ მა­შინ, როცა ადა­მი­ა­ნე­ბი და­ა­ზა­რა­ლეს და მხა­რე­დაც მოგ­ვევ­ლი­ნენ და მე­ო­რე - მხა­რეს თა­ვად და­ზა­რა­ლე­ბუ­ლე­ბი... ვი­ნა­ი­დან ესე­ნი ერ­თმა­ნე­თის მი­მართ ასე აგ­რე­სი­უ­ლად არი­ან გან­წყობ­ლი, ამის ფონ­ზე იმ სუ­რა­თის მწვა­ვე კო­მენ­ტა­რე­ბიც ამ კონ­ფლიქ­ტუ­რი სი­ტუ­ა­ცი­ის ხა­სი­ათს ნათ­ლად გა­მო­ხა­ტავს. ამ და­პი­რის­პი­რე­ბას რო­გორც სპე­ცი­ა­ლის­ტი თუ შევ­ხე­დავ, არც ერთი მხა­რე არ არის მარ­თა­ლი, ყვე­ლას თა­ვი­სი სუ­ბი­ექ­ტუ­რი სი­მარ­თლე და სუ­ბი­ექ­ტუ­რი რე­ა­ლო­ბის გა­გე­ბა აქვს. ისეა სი­ტუ­ა­ცია და­ძა­ბუ­ლი, რომ არც ერთ მხა­რეს არ უნდა ერ­თმა­ნე­თის მოს­მე­ნა და ამის ფონ­ზე ამ ფო­ტოს გა­მო­ფე­ნაც - აგ­რე­სი­ის გა­საღ­ვი­ვებ­ლად პა­ტა­რა ნა­პერ­წკა­ლი აღ­მოჩ­ნდა. რო­გორც მო­ქა­ლა­ქე, ვფიქ­რობ, რომ ასეთ დროს სა­ხელ­მწი­ფომ და სა­ხელ­მწი­ფო სამ­სა­ხუ­რებ­მა თა­ვის თავ­ზე უნდა აი­ღოს ყვე­ლაფ­რის მო­წერსრი­გე­ბის პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბა, გვაქვს კონ­სტი­ტუ­ცია და ამ ყვე­ლა ბერ­კე­ტის სა­შუ­ა­ლე­ბით უნდა მოხ­დეს სი­ტუ­ა­ცი­ის გან­მუხ­ტვა. თუ სა­ხელ­მწი­ფოს დახ­მა­რე­ბა უნდა, სპე­ცი­ა­ლის­ტებ­საც დაგ­ვი­ძა­ხოს. გარ­კვე­ულ რე­კო­მენ­და­ცი­ებს გა­ვუ­წევთ იმას­თან და­კავ­ში­რე­ბით, თუ რო­გორ შე­იძ­ლე­ბა ეს სა­კი­თხი მოგ­ვარ­დეს. დი­ა­ლოგ­ზე უნდა წა­ვიდ­ნენ და ყვე­ლამ რა­ღაც უნდა დათ­მოს.

- ბო­ლოდ­რო­ინ­დე­ლი ამ­ბე­ბის მი­უ­ხე­და­ვად, ზო­გა­დად ბევ­რი აღ­ნიშ­ნავს, რომ აგ­რე­სი­უ­ლი ფონი სა­ზო­გა­დო­ე­ბა­ში გაზ­რდი­ლია და ამი­ტო­მაც იქ­მნე­ბა ეს კონ­ფლიქ­ტუ­რი სი­ტუ­ა­ცი­ე­ბი. არის თუ არა ასე და რა იწ­ვევს ამას?

სო­ფია ვე­რუ­ლაშ­ვი­ლი:

- ვი­ცით, რომ ღა­რიბ ქვეყ­ნებ­ში, სა­დაც პო­ლი­ტი­კუ­რი და ეკო­ნო­მი­კუ­რი კრი­ზი­სია, აგ­რე­სი­ის მაჩ­ვე­ნე­ბე­ლი მა­ღა­ლია. სა­ერ­თოდ კი, რო­დე­საც აგ­რე­სი­ა­ზე სა­უბ­რო­ბენ, ყო­ველ­თვის ლა­პა­რა­კო­ბენ ბი­ო­ლო­გი­ურ-გე­ნე­ტი­კურ, ფსი­ქო­ლო­გი­ურ და სო­ცი­ა­ლურ ფაქ­ტორ­ზე. გე­ნე­ტი­კუ­რი ფაქ­ტო­რი ოჯა­ხის მა­გა­ლი­თია, ანუ ძა­ლა­დობ­რივ ოჯახ­ში აღ­ზრდი­ლი შვი­ლი დიდი ალ­ბა­თო­ბით, მო­ძა­ლა­დე შე­იძ­ლე­ბა იყოს. სო­ცი­ა­ლუ­რი გავ­ლე­ნე­ბი და ფსი­ქო­ლო­გი­უ­რი - ეს აღ­ზრდაა ბაგა-ბაღ­ში, სკო­ლა­ში და ამ დროს მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია რო­გო­რი ურ­თი­ერ­თო­ბე­ბია... მოკ­ლედ, ბევ­რი ფაქ­ტო­რია...

კახა მაღ­რა­ძე:

- აგ­რე­სი­ამ მო­ი­მა­ტა თუ არა, ამა­ზე ბო­ლომ­დე სწო­რი პა­სუ­ხის გა­ცე­მა გა­მი­ჭირ­დე­ბა, ამის­თვის რა­ღაც მო­ნა­ცე­მე­ბი უნდა არ­სე­ბობ­დეს, რომ გარ­კვე­უ­ლი დას­კვნა გა­ვა­კე­თო. სა­ინ­ფორ­მა­ციო სივ­რცე რაც უფრო გახ­სნი­ლია და ინ­ფორ­მა­ცი­ის გავ­რცე­ლე­ბის მეტი წყა­რო არ­სე­ბობს, მათ შო­რის, ინ­ტერ­ნე­ტი, ქარ­თუ­ლი სო­ცი­ა­ლუ­რი ქსე­ლე­ბი, აგ­რე­სი­ის შემ­ცვე­ლი კო­მუ­ნი­კა­ცი­ის მო­ცუ­ლო­ბა, მისი გა­მოვ­ლი­ნე­ბა უფრო მე­ტია. ამას ხელს უწყობს ბოლო წლებ­ში ინ­ტენ­სი­ურ ფა­ზა­ში შე­სუ­ლი პო­ლი­ტი­კუ­რი ბრძო­ლა, რომ­ლის ძი­რი­თა­დი ლა­იტ­მო­ტი­ვი მა­ინც ოპო­ნენ­ტის ლან­ძღვა, დამ­ცი­რე­ბა, მას­თან აგ­რე­სი­უ­ლი ტო­ნით კო­მუ­ნი­კა­ცი­აა. ეს არის პო­ლი­ტი­კუ­რი და სა­ზო­გა­დო­ებ­რი­ვი ცხოვ­რე­ბა, რო­მე­ლიც ძა­ლი­ან პო­ლა­რი­ზე­ბუ­ლი და და­პი­რის­პი­რე­ბუ­ლია. შემ­დეგ კი ამის გა­და­ტა­ნა ხდე­ბა ინ­ტერ­ნეტ­სა და მე­დი­ა­სივ­რცე­ში. ეს კი ვირ­ტუ­ა­ლურ სივ­რცე­ში ხელს უწყობს აგ­რე­სი­უ­ლი, შე­უ­რა­ცხმყო­ფე­ლი კო­მუ­ნი­კა­ცი­ის ინ­ტენ­სი­ფი­კა­ცი­ას და თვალ­ში­სა­ცე­მი ხდე­ბა სწო­რედ იმ პო­ლი­ტი­კურ-სა­ზო­გა­დო­ებ­რი­ვი პრო­ცე­სე­ბის ფონ­ზე, რაც ჩვენს გარ­შე­მოა, სა­დაც რა­დი­კა­ლი­ზა­ცია სულ უფრო და უფრო მა­ტუ­ლობს. ვი­ნა­ი­დან ინ­ტერ­ნე­ტი რე­ა­ლუ­რი ცხოვ­რე­ბის ალ­ტერ­ნა­ტი­უ­ლი სა­ინ­ფორ­მა­ციო სივ­რცეა, ამ ყვე­ლაფ­რის ილუსტრა­ცია იქ ხდე­ბა. მოკ­ლედ, ვცხოვ­რობთ ასე და ამ ყვე­ლაფ­რის ასახ­ვას ინ­ტერ­ნეტ­სივ­რცე­ში ვახ­დენთ. ამი­ტო­მა­ცაა, რომ იქაც იგი­ვე - ერ­თმა­ნე­თის ლან­ძღვა, შე­უ­რა­ცხყო­ფა, პო­ლე­მი­კაა გა­ჩა­ღე­ბუ­ლი... ამ დროს ახა­ლი ინ­ტერ­ნეტ­მომ­ხმა­რებ­ლე­ბი, ან თუნ­დაც ინერ­ტუ­ლი მომ­ხმა­რებ­ლე­ბი ამ აგ­რე­სი­ულ პო­ლე­მი­კა­ში სულ უფრო ერ­თვე­ბი­ან, რად­გან ბრძო­ლა სო­ცი­ა­ლურ ქსე­ლებ­ში ტრენ­დუ­ლი გახ­და. ამ ბრძო­ლით რა­ღაც სა­კუ­თარ იდენ­ტო­ბას გა­მო­ხა­ტა­ვენ, მაგ­რამ ეს ბრძო­ლა არ არის არ­გუ­მენ­ტი­რე­ბუ­ლი, ის აგ­რე­სი­ა­სა და შე­უ­რა­ცხყო­ფა­ზე გა­დის.

- ე.ი. ამის წა­მა­ხა­ლი­სე­ბე­ლი ფაქ­ტო­რი სა­ზო­გა­დო­ებ­რივ-პო­ლი­ტი­კუ­რი ცხოვ­რე­ბაა...

- წა­ხა­ლი­სე­ბა დიდი ხა­ნია და­ი­წყო, ესეც ისევ პო­ლი­ტი­კუ­რი ჯგუ­ფე­ბის დამ­სა­ხუ­რე­ბაა. უბ­რა­ლოდ, მათ გა­და­წყვი­ტეს, რაც პო­ლი­ტი­კურ პრო­ცეს­ში ჰქონ­დათ, სო­ცი­ა­ლურ ქსე­ლებ­შიც გა­და­ე­ტა­ნათ და ოპე­ნენ­ტე­ბის­თვის იქაც მო­ე­გოთ. ამი­ტომ, მათი გათ­ვლე­ბით, ინ­ტერ­ნეტ­მომ­ხმა­რებ­ლე­ბი რაც უფრო კარ­გად შე­ა­გი­ნე­ბენ ვი­ღა­ცას, გა­ლან­ძღა­ვენ, ამას ბევ­რი ლა­ი­ქი და გა­ზი­ა­რე­ბა მოჰ­ყვე­ბა. ამით გა­მო­დის, რომ ინ­ტერ­ნე­ტომ­შიც მო­გე­ბუ­ლი არი­ან. ომს თა­ვის მო­თხოვ­ნე­ბი აქვს და ამ მო­თხოვ­ნებ­ში ეს აგ­რე­სი­უ­ლი კო­მუ­ნი­კა­ცი­აც შე­დის. ამ ყვე­ლა­ფერს ისიც ემა­ტე­ბა, რომ ჩვენ­თან ზო­გა­დად სხვა კულ­ტუ­რუ­ლი ქცე­ვე­ბი არ­სე­ბობს, ანუ მცი­რე აგ­რე­სი­აც კი სო­ცი­ა­ლურ ნორ­მად არის მიჩ­ნე­უ­ლი, „თავი არ და­ა­ჩაგ­რი­ნო“ - ეს მიდ­გო­მაა. მაგ­რამ აგ­რე­სია ახლა ყვე­ლა ფრონტზე, ამ უაზ­რო პო­ლი­ტი­კუ­რი და­პი­რის­პი­რე­ბი­სა და პო­ლა­რი­ზა­ცი­ის ფონ­ზე მარ­თლაც გაძ­ლი­ე­რე­ბუ­ლია.

- ანუ ეს ყვე­ლა­ფე­რი წა­ხა­ლი­სე­ბუ­ლია მათ­ში, ვინც ბუ­ნე­ბით აგ­რე­სი­უ­ლია, გა­მო­ხატ­ვაც არ უჭირს და იმათ­შიც, ვინც ინერ­ტუ­ლია, მაგ­რამ სი­ტუ­ა­ცი­ა­საა აყო­ლი­ლი, „კარ­გი ტიპი“ რომ გა­მოჩ­ნდეს...

- ეს მე­ო­რე კა­ტე­გო­რი­ის­თვის ალ­ბათ თვით­დამ­კვიდ­რე­ბის სა­შუ­ა­ლე­ბაა, რად­გან რე­ა­ლურ ცხოვ­რე­ბა­ში ამის შე­საძ­ლებ­ლო­ბა არ აქვთ. ამი­ტომ ვირ­ტუ­ა­ლურ სივ­რცე­ში უფრო აქ­ტი­უ­რე­ბი არი­ან. შე­სა­ბა­მი­სად, ცდი­ლო­ბენ, რა­ღაც დაგ­რო­ვი­ლი აგ­რე­სია სო­ცი­ა­ლურ ქსე­ლებ­ში გა­მო­ავ­ლი­ნონ და შე­საძ­ლოა, ეს მათი რე­ა­ლი­ზე­ბის სა­შუ­ა­ლე­ბაც კი იყო, ანუ სა­ზო­გა­დო­ე­ბის გარ­კვე­ულ ნა­წილ­ზე შუ­რის­ძი­ე­ბა.

- რო­გორ უნდა და­იც­ვას თავი ამის­გან ადა­მი­ან­მა? რას ვე­ტყვით მათ, ვინც ვერ თო­კავს სა­კუ­თარ უარ­ყო­ფით ემო­ცი­ებს და შემ­დეგ თუნ­დაც კუმ­პი­უ­ტე­რის კლა­ვი­ა­ტუ­რის სა­შუ­ა­ლე­ბით სა­ზო­გა­დო­ე­ბას თა­ვის ემო­ცი­ურ მდგო­მა­რე­ო­ბას ამ­ცნობს...

სო­ფია ვე­რუ­ლაშ­ვი­ლი:

- თუ ადა­მი­ა­ნი თავს იმა­ში იჭერს, რომ აგ­რე­სი­ას ავ­ლენს ან მოს­წონს აგ­რე­სის გა­მოვ­ლი­ნე­ბა, უნდა გა­აც­ნო­ბი­ე­როს, რომ სე­რი­ო­ზუ­ლი პრობ­ლე­მე­ბი აქვს. ამი­ტომ სპე­ცი­ა­ლისტს უნდა მი­მარ­თოს, რო­მელ­თან ერ­თა­დაც ის­წავ­ლის ჯან­სა­ღად რო­გორ გა­მო­ხა­ტოს აგ­რე­სია, რომ არა­ვის ავ­ნოს - არც სა­კუ­თარ თავს და არც - სხვას. სა­კუ­თა­რი მო­თხოვ­ნი­ლე­ბე­ბი და უფ­ლე­ბე­ბი ისე და­იც­ვას, რომ სხვი­სი არ უგუ­ლე­ბელ­ყოს. ამას გა­ნათ­ლე­ბა, ცოდ­ნა და მუ­შა­ო­ბა სჭირ­დე­ბა... წარ­მო­იდ­გი­ნეთ, რომ აუ­ცი­ლე­ბე­ლია ფი­ზი­კუ­რი აქ­ტი­ვო­ბაც, მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია ასე­ვე სწო­რი კვე­ბი­სა და ძი­ლის რე­ჟი­მიც, რად­გან ასეთ­მა ფი­ზი­კურ­მა ფაქ­ტო­რებ­მა, ანუ არას­წო­რი ცხოვ­რე­ბის სტილ­მა შე­საძ­ლოა ადა­მი­ან­ში აგ­რე­სია გა­ზარ­დოს. თუ პი­როვ­ნე­ბა მორ­წმუ­ნეა, ვურ­ჩევ, იკი­თხოს წმინ­დან­თა წე­რი­ლე­ბი, გარ­კვე­უ­ლი სა­სუ­ლი­ე­რო წიგ­ნე­ბი, უამ­რა­ვი სა­შუ­ა­ლე­ბაა, მა­გა­ლი­თად, შხა­პი მი­ი­ღოს, მცე­ნა­რე­ე­ბის მოვ­ლი­თა თუ ცხო­ვე­ლებ­ზე ზრუნ­ვით და­კავ­დეს... ამ მე­თო­დის გა­მო­ყე­ნე­ბაც შე­იძ­ლე­ბა - კომ­პი­უ­ტე­რის კლა­ვი­ა­ტუ­რა­ზე აგ­რე­სი­უ­ლი ტექ­სტი აკ­რი­ფოს და მერე წა­შა­ლოს, ქსელ­ში არ ატ­ვირ­თოს, არ გა­ა­სა­ჯა­რო­ოს. ადა­მი­ა­ნე­ბი ერ­თმა­ნე­თის მდგო­მა­რე­ო­ბა­ში მაქ­სი­მა­ლუ­რად უნდა შე­ვიდ­ნენ. ასეთ დროს დათ­მო­ბა უფრო ად­ვი­ლია.

კახა მა­ღარ­ძე:

- ხან­და­ხან მგო­ნია, რომ ზედ­მეტ მნიშ­ვნე­ლო­ბას ვა­ნი­ჭებთ სო­ცი­ა­ლურ ქსე­ლებს და იქ არ­სე­ბულ ადა­მი­ან­თა მო­საზ­რე­ბებს, წარ­მო­ე­ბულ დის­კუ­სი­ას და ა.შ. სი­ტუ­ა­ცი­ე­ბის მეტი რე­ა­ლის­ტუ­რი შე­ფა­სე­ბა გვჭი­დე­ბა. ნაკ­ლე­ბად უნდა ავ­ყვეთ წა­მო­წყე­ბულ კა­მა­თებს და და­ვებს. როცა აგ­რე­სი­ულ ტი­პთან პო­ლე­მი­კა­ში შე­დი­ხარ, ის აგ­რე­სია მძაფ­რდე­ბა, რაც ცუ­დია. ამი­ტომ, როცა მი­ზან­მი­მარ­თულ კო­მუ­ნი­კა­ცი­ას აწარ­მო­ებ, რე­კო­მენ­და­ცია ის არის, რომ შეძ­ლე­ბის­დაგ­ვა­რად აგ­რე­სი­ულ კო­მუ­ნუ­კა­ცი­ას მო­ვე­რი­დოთ, ვე­ცა­დოთ, ის არ­გუ­მენ­ტი­რე­ბულ დის­კუ­სი­ა­ში გა­და­ვიყ­ვა­ნოთ, ან სა­ერ­თოდ გა­ვე­რი­დოთ იმი­ტომ, რომ აგ­რე­სი­ულ ტიპს მშვი­დად რომ და­უ­წყო ლა­პა­რა­კი, შე­უძ­ლე­ბე­ლია, სი­ტუ­ა­ცია გა­ნე­იტ­რალ­დეს, არ არ­სე­ბობს მას სო­ცი­ა­ლურ ქსელ­ში კა­მა­თი მო­უ­გო! შე­იძ­ლე­ბა შენი არ­გუ­მენ­ტე­ბი უთხრა, მან კი დედა შე­გა­გი­ნოს და წა­ვი­დეს. რას იზამ? ამი­ტომ რე­კო­მენ­და­ცი­აა - კა­მა­თი ან არ­გუ­მენ­ტი­რე­ბულ რე­ჟიმ­ში გა­და­ვი­ტა­ნოთ, ან პო­ლე­მი­კას სა­ერ­თოდ თავი ავა­რი­დოთ. აქ სხვა გა­მო­სა­ვა­ლი არც ჩანს და არც არ­სე­ბობს.