მსოფლიო
პოლიტიკა
სამართალი
მოზაიკა
კულტურა/შოუბიზნესი
Faceამბები
მეცნიერება
სამხედრო
კონფლიქტები
სპორტი
წიგნები
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
"ბაზარზე კონკურენცია არ არის,  ჩაბეტონებული ოლიგოპოლიაა" - რამდენად "მტკივნეულია" საქართველოში მედიკამენტებზე ფასები და რაში ხედავენ გამოსავალს სპეციალისტები?
"ბაზარზე კონკურენცია არ არის,  ჩაბეტონებული ოლიგოპოლიაა" - რამდენად "მტკივნეულია" საქართველოში მედიკამენტებზე ფასები და რაში ხედავენ გამოსავალს სპეციალისტები?

სა­ქარ­თვე­ლო­ში მე­დი­კა­მენ­ტე­ბი რომ ძა­ლი­ან ძვი­რია, ამას მო­ქა­ლა­ქე­ე­ბი სა­კუ­თარ ჯი­ბე­ზე მტკივ­ნე­უ­ლად ვგრძნობთ. ჯან­მრთე­ლო­ბის მსოფ­ლიო ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ის (WHO) ევ­რო­პის რე­გი­ო­ნუ­ლი ოფი­სი სა­ქარ­თვე­ლო­ში ჯან­დაც­ვის სერ­ვი­სე­ბი­სა და მე­დი­კა­მენ­ტე­ბის ხელ­მი­საწ­ვდო­მო­ბის შე­სა­ხებ ან­გა­რიშს აქ­ვეყ­ნებს და სა­ქარ­თვე­ლოს მთავ­რო­ბას მო­უ­წო­დებს, ქვე­ყა­ნა­ში ჯან­დაც­ვას­თან და­კავ­ში­რე­ბუ­ლი ფი­ნან­სუ­რი სი­დუ­ხ­ჭი­რის შე­სამ­ცი­რებ­ლად, ჯან­დაც­ვა­ში სა­ხელ­მწი­ფო და­ფი­ნან­სე­ბის გაზ­რდა და მე­დი­კა­მენ­ტე­ბის ფა­სე­ბი და­ა­რე­გუ­ლი­როს.

რას პა­სუ­ხობს ფარ­მა­ცევ­ტუ­ლი კომ­პა­ნი­ე­ბის ასო­ცი­ა­ცია WHO-ს, რო­მე­ლიც სა­ქარ­თვე­ლოს მე­დი­კა­მენ­ტე­ბის ფა­სე­ბის შემ­ცი­რე­ბის­კენ მო­უ­წო­დებს:

"ჩვენ ასო­ცი­ა­ცი­ა­ში არის 17 სა­ერ­თა­შო­რი­სო კომ­პა­ნია, მათ პრო­დუქ­ცი­ა­ზე სა­აფ­თი­ა­ქო ქსე­ლებ­ში ფას­ნა­მა­ტი არ აღე­მა­ტე­ბა 35-40%-ს. ამა­ში შე­დის ყვე­ლა ხარ­ჯი. მე­ო­რე, სა­ქარ­თვე­ლოს ფარ­მა­ცევ­ტუ­ლი ბა­ზა­რი მარ­ტო ჩვე­ნი ასო­ცი­ა­ცი­ის წევ­რე­ბის­გან არ შედ­გე­ბა, ბუ­ნებ­რი­ვია, არის კი­დევ ნა­ხე­ვარ­ზე მეტი ისე­თი კომ­პა­ნი­ე­ბი, რო­მელ­ზეც მე ვე­რა­ფერს გე­ტყვით" - ამის შე­სა­ხებ ფარ­მა­ცევ­ტუ­ლი კომ­პა­ნი­ე­ბის ასო­ცი­ა­ცი­ის ხელ­მძღვა­ნელ­მა ირაკ­ლი მარ­გვე­ლაშ­ვილ­მა რა­დიო „პა­ლიტ­რი­სა“ და "პა­ლიტ­რა­ნი­უ­სის" გა­და­ცე­მა­ში "საქ­მე" გა­ნა­ცხა­და.

"ჯან­მოს" ანა­ლი­ზი აბ­სო­ლუ­ტუ­რად სწო­რია, ხელ­მი­საწ­ვდო­მო­ბა მე­დი­კა­მენ­ტებ­ზე და­ბა­ლია, მაგ­რამ არის რამ­დე­ნი­მე მო­მენ­ტი, რაც გან­სა­კუთ­რე­ბით სა­ყუ­რა­დღე­ბოა. "ჯან­მოს" ან­გა­რიშ­ში სა­უ­ბა­რია, რომ ჯი­ბი­დან გა­დახ­დე­ბი, ანუ ის გა­დახ­დე­ბი, რო­მელ­საც ადა­მი­ა­ნი სა­კუ­თა­რი ში­ნა­მე­ურ­ნე­ო­ბის შე­მოს­ვლი­დან იხ­დის, საკ­მა­ოდ მა­ღა­ლია, შე­მო­სა­ვალ­თან მი­მარ­თე­ბით, პრო­ცენ­ტუ­ლად, ეს ერთი. ასე­ვე, "ჯან­მო" ამ­ბობს, რომ ყუ­რა­დღე­ბა მი­საქ­ცე­ვია, რამ­დე­ნად სწო­რად ინიშ­ნე­ბა მე­დი­კა­მენ­ტე­ბი სა­ქარ­თვე­ლო­ში (აქ უბ­რა­ლოდ ვა­კე­თებ ინ­ტერპრე­ტა­ცი­ას), ხომ არ არის მათ შო­რის მა­ღალ და­ნა­ხარ­ჯებ­ში პრობ­ლე­მა, ასე­ვე, არას­წო­რად და­ნიშ­ნუ­ლი წამ­ლე­ბი, ან დიდი რა­ო­დე­ნო­ბით. რაც შე­ე­ხე­ბა ფას­ნა­მა­ტებს, აქ უბ­რა­ლოდ სა­უ­ბა­რი იყო, რომ ეს სფე­რო ყო­ველ­თვის უნდა იყოს რე­გუ­ლი­რე­ბა­დი პირ­და­პი­რი ან ირი­ბი რე­გუ­ლი­რე­ბის მეშ­ვე­ო­ბით.

აქვე მო­ვიყ­ვან რამ­დე­ნი­მე სტა­ტის­ტი­კურ მო­ნა­ცემს, ვი­ნა­ი­დან "ჯან­მოს" ანა­ლი­ტი­კა დაყ­რდნო­ბი­ლია სა­ქარ­თვე­ლოს სტა­ტის­ტი­კის ეროვ­ნუ­ლი სამ­სა­ხუ­რის მო­ნა­ცე­მებს: იგი­ვე სტა­ტის­ტი­კის მო­ნა­ცე­მებს თუ შევ­ხე­დავთ, მოხ­და ასე­თი რამ, 2012 წელს, რო­დე­საც სა­ყო­ველ­თაო ჯან­დაც­ვის პროგ­რა­მამ მო­დერ­ნი­ზა­ცია გა­ნი­ცა­და, ძა­ლი­ან ხელ­მი­საწ­ვდო­მი გახ­და ბევ­რი სა­მე­დი­ცი­ნო სერ­ვი­სი. ბევ­რი ადა­მი­ა­ნი, ვინც ვერ მი­დი­ო­და ექიმ­თან, მი­ვი­და.

რი­ცხვე­ბი არის ასე­თი: 2018 წელს , 2010 წელ­თან შე­და­რე­ბით, ანუ 10 წე­ლი­წად­ში 70%-ით გა­ი­ზარ­და ვი­ზი­ტე­ბის რა­ო­დე­ნო­ბა ექი­მებ­თან. ეს არ ნიშ­ნავს, რომ სა­ქარ­თვე­ლოს მო­სახ­ლე­ო­ბა 70%-ით უფრო ავად გახ­და, უბ­რა­ლოდ, ხელ­მი­საწ­ვდო­მი გახ­და. ბუ­ნებ­რი­ვია, მეტი ვი­ზი­ტი, ეს არის მეტი და­ნიშ­ნუ­ლე­ბა. და მე­ო­რე, რაც ეკო­ნო­მი­კუ­რი შე­მად­გე­ნე­ლია და მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი, სა­ქარ­თვე­ლო­ში მე­დი­კა­მენ­ტე­ბის მი­მოქ­ცე­ვა არის იმ­პორ­ტი­რე­ბუ­ლი. ანუ მე­დი­კა­მენ­ტის ფასი და­მო­კი­დე­ბუ­ლია ვა­ლუ­ტის ცვლი­ლე­ბა­ზე.

"რო­დე­საც ჩვენ სა­უ­ბა­რი გვაქვს სა­რე­ა­ლი­ზა­ციო ფას­ზე, ეს არის უკვე სა­დის­ტრი­ბუ­ციო სა­კი­თხი. ჩვენ ასო­ცი­ა­ცი­ა­ში არის 17 სა­ერ­თა­შო­რი­სო კომ­პა­ნია, მათ პრო­დუქ­ცი­ა­ზე სა­აფ­თი­ა­ქო ქსე­ლებ­ში ფას­ნა­მა­ტი არ აღე­მა­ტე­ბა 35-40%- ს. ეს არის სრუ­ლი ფას­ნა­მა­ტი, ამა­ში შე­დის ყვე­ლა ხარ­ჯი. მე­ო­რე, სა­ქარ­თვე­ლოს ფარ­მა­ცევ­ტუ­ლი ბა­ზა­რი მარ­ტო ჩვე­ნი ასო­ცი­ა­ცი­ის წევ­რე­ბის­გან არ შედ­გე­ბა, ბუ­ნებ­რი­ვია, არის კი­დევ ნა­ხე­ვარ­ზე მეტი ისე­თი კომ­პა­ნი­ე­ბი, რო­მელ­ზეც მე ვე­რა­ფერს გე­ტყვით“,- გა­ნა­ცხა­და ირაკ­ლი მარ­გვე­ლაშ­ვილ­მა.

ცოტა ხნის წინ, ჯან­დაც­ვის მი­ნის­ტრმა ეკა­ტე­რი­ნე ტი­კა­რა­ძემ გა­ნა­ცხა­და, რომ მე­დი­კა­მენ­ტე­ბის მა­ღა­ლი ფა­სე­ბის წი­ნა­აღ­მდეგ „მტკივ­ნე­უ­ლი ნა­ბი­ჯე­ბის“ (ნა­ხეთ, ნა­მეტ­ნა­ვი მგრძნო­ბე­ლო­ბის გა­მომ­ხატ­ვე­ლი სი­ტყვა - მტკივ­ნე­უ­ლი, აქაც გა­მე­ორ­და) გა­დად­გმას აპი­რებს. მი­ნის­ტრი აქვე დას­ძენს, რომ სა­ხელ­მწი­ფო და მო­ქა­ლა­ქე­ე­ბი მე­დი­კა­მენ­ტე­ბის ფა­სე­ბის მძევ­ლად იქ­ცნენ.

"შე­იძ­ლე­ბა უფრო მტკივ­ნე­უ­ლი გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბე­ბის მი­ღე­ბა, თუმ­ცა ეს მტკივ­ნე­უ­ლი შე­იძ­ლე­ბა მხო­ლოდ რამ­დე­ნი­მე ერ­თე­უ­ლის­თვის იყოს, მაგ­რამ ძა­ლი­ან სა­სარ­გებ­ლო იქ­ნე­ბა ჩვე­ნი მო­ქა­ლა­ქე­ე­ბის­თვის. ძა­ლი­ან დიდი იმე­დი მაქვს, ამ ბრძო­ლა­ში, რო­მელ­საც მე აუ­ცი­ლებ­ლად და­ვი­წყებ, სა­ზო­გა­დო­ე­ბა მხარს და­მი­ჭერს , ვი­ნა­ი­დან ეს არ არის მხო­ლოდ ჩემი ბრძო­ლა, არა­მედ ეს არის ჩვე­ნი ერ­თობ­ლი­ვი მი­ზა­ნი, იმი­სათ­ვის, რომ აღ­დგეს სა­მარ­თლი­ა­ნო­ბა და ადა­მი­ანს, რო­მელ­საც წა­მა­ლი სჭირ­დე­ბა, რომ­ლის ღი­რე­ბუ­ლე­ბა­საც სა­მი­ნის­ტრო და სა­ხელ­მწი­ფო ფა­რავს, საკ­მა­ოდ დი­დია ამ მი­მარ­თუ­ლე­ბით ბი­უ­ჯე­ტი, ერთხელ და სა­მუ­და­მოდ, ერთი წლით მა­ინც მოხ­დეს ფა­სის შე­თან­ხმე­ბა და ყო­ველ­თვი­უ­რი ვაჭ­რო­ბა არ გა­ი­მარ­თოს ფარ­მა­ცევ­ტულ სექ­ტორ­სა და სა­მი­ნის­ტროს შო­რის, რი­თაც შემ­დეგ ისი­ნი ქმნი­ან გარ­კვე­ულ დე­ფი­ცი­ტებს, ჩვენ კი, ყო­ველ­თვი­ურ რე­ჟიმ­ში გვი­წევს ახ­სნა გან­მარ­ტე­ბე­ბის მი­ცე­მა სა­ზო­გა­დო­ე­ბის­თვის, გარ­კვე­ულ­წი­ლად თა­ვის მარ­თლე­ბაც. ამ მი­მარ­თუ­ლე­ბით თავი სა­მარ­თლე­ბე­ლი ნამ­დვი­ლად არ გვაქვს, უბ­რა­ლოდ მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია გა­და­იდ­გას მე­ტად უფრო თა­მა­მი ნა­ბი­ჯე­ბი და ეს ნა­ბი­ჯე­ბიც არ არის და­მან­გრე­ვე­ლი, ვი­ნა­ი­დან მთე­ლი ევ­რო­პის ბა­ზა­რი მსგავ­სად არის რე­გუ­ლი­რე­ბუ­ლი, გამჭვირ­ვა­ლო­ბა და ხა­რისხზე კონ­ტრო­ლი აქაც ძა­ლი­ან მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია“,- გა­ნა­ცხა­და ეკა­ტე­რი­ნე ტი­კა­რა­ძემ სა­მი­ნის­ტროს 10 წლი­ა­ნი გეგ­მის პრე­ზენ­ტა­ცი­ა­ზე.

ამას­თან, მისი თქმით, უახ­ლო­ეს მო­მა­ვალ­ში შე­იქ­მნე­ბა და მუ­შა­ო­ბას და­ი­წყებს წამ­ლის ხა­რის­ხის ეროვ­ნუ­ლი ლა­ბო­რა­ტო­რია.

"მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია GMP და GDP-ის სტან­დარ­ტე­ბის უკვე სა­ყო­ველ­თა­ო­ბა. მრა­ვა­ლი წლის და­წყე­ბუ­ლი რე­ფორ­მა სა­უ­კე­თე­სო სა­წარ­მო და სა­უ­კე­თე­სო დის­ტრი­ბუ­ცი­ის პრაქ­ტი­კა გა­და­ი­დო, თუმ­ცა ეს ყვე­ლა­ფე­რი შე­ჯე­რე­ბუ­ლი იყო ფარ­მა­ცევ­ტულ სა­ზო­გა­დო­ე­ბას­თან თა­ვის დრო­ზეც, მაგ­რამ რა­ტომ­ღაც ისი­ნი უარს აცხა­დე­ბენ გან­ვი­თა­რე­ბა­ზე და მათ­თვის უფრო მომ­გე­ბი­ა­ნია იმ პი­რო­ბებ­ში მუ­შა­ო­ბა და ისე­თი წამ­ლე­ბის მო­წო­დე­ბა ჩვე­ნი სა­ზო­გა­დო­ე­ბის­თვის, რომ­ლის ეფექ­ტუ­რო­ბაც და­უდ­გე­ნე­ლია, სწო­რედ ამ მი­მარ­თუ­ლე­ბით ჩვენ შევ­ქმნით უახ­ლო­ეს მო­მა­ვალ­ში და უკვე 2030 წლის­თვის სრუ­ლი სპექტრით იმუ­შა­ვებს წამ­ლის ხა­რის­ხის ეროვ­ნუ­ლი ლა­ბო­რა­ტო­რია. ასე­ვე და­ვი­წყებთ ჩვენს სა­ერ­თა­შო­რი­სო პარტნი­ო­რებ­თან ერ­თად მე­დი­კა­მენ­ტე­ბის რა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი გა­მო­ყე­ნე­ბის მე­ქა­ნიზ­მე­ბის და­ნერგვა­ზე და მე­დი­კა­მენ­ტის ფას­წარ­მოქ­მნის სის­ტე­მის სრულ­ყო­ფა­ზე მუ­შა­ო­ბას“, - აღ­ნიშ­ნა ეკა­ტე­რი­ნე ტი­კა­რა­ძემ.

თე­მა­ზე AMBEBI.GE "სტრა­ტე­გია აღ­მა­შე­ნებ­ლის“ წარ­მო­მად­გე­ნელს სერ­გო ჩიხ­ლა­ძეს ესა­უბ­რა:

- ქალ­ბა­ტონ ტი­კა­რა­ძეს არა­ნა­ირ სქე­მებ­სა და დე­ტა­ლებ­ზე არ უსა­უბ­რია, თუ რო­გორ აპი­რებს მე­დი­კა­მენ­ტებ­ზე ფა­სე­ბის და­რე­გუ­ლი­რე­ბას. სხვა­დას­ხვა მე­ქა­ნიზ­მი არ­სე­ბობს, იგი­ვე ევ­რო­კავ­ში­რის ქვეყ­ნებ­ში გა­მო­ყე­ნე­ბუ­ლი, ე.წ. რე­ფე­რანს ფა­სის, ფას­ნა­მა­ტის მარ­ჟის და­წე­სე­ბა სა­ცა­ლო თუ სა­აფ­თი­ა­ქო ვაჭ­რო­ბა­ზე და ა.შ. სხვა­დას­ხვა დე­მო­ნო­პო­ლი­ზა­ცი­ის სქე­მე­ბია, რო­მე­ლიც ფას­ზე მოქ­მე­დებს. მსოფ­ლი­ო­ში აპ­რო­ბი­რე­ბუ­ლი ბევ­რი მე­თო­დია და უც­ნო­ბია, რაზე აპე­ლი­რებს უწყე­ბის ხელ­მძღვა­ნე­ლი.

მით უმე­ტეს, ქალ­ბა­ტო­ნი ეკა­ტე­რი­ნე რამ­დე­ნი­მე წელი მი­ნის­ტრია (ოც­ნე­ბა ცხრა წელი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა­შია) და ყო­ველ­თვის გვპირ­დე­ბა, რომ აქ­ცენტს წამ­ლე­ბის ფას­სა და ხა­რისხზე გა­ა­კე­თებს. მაგ­რამ არც ხა­რისხზე გა­და­უდ­გამს ქმე­დი­თი ნა­ბი­ჯი, რაც არა­ნაკ­ლე­ბად მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია. უფრო მე­ტიც, მსოფ­ლიო ჯან­დაც­ვის ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ის ექ­სპერ­ტე­ბის მო­ნა­წი­ლე­ო­ბით წამ­ლის კა­ნონ­ზე მუ­შა­ო­ბა ოთხი წელი მიმ­დი­ნა­რე­ობს და მი­ღე­ბუ­ლი არ არის.

სა­ინ­ტე­რე­სოა, ფა­სე­ბის მა­ტე­ბის მი­ზე­ზე­ბად რა მი­აჩ­ნია. ამი­ტომ არა პი­როვ­ნულ დო­ნე­ზე მი­ღე­ბუ­ლი გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა, ფარ­თო კონ­სულ­ტა­ცი­ე­ბის, გან­ხილ­ვის შე­დე­გი უნდა იყოს; წამ­ლის სფე­როს სპე­ცი­ა­ლის­ტე­ბის, ჯან­დაც­ვის სფე­როს, მე­ნე­ჯმენ­ტის, ექ­სპერ­ტე­ბის ჩარ­თუ­ლო­ბით კონ­სენ­სუსს უნდა მი­ვაღ­წი­ოთ. არა ის, რომ ქალ­ბა­ტო­ნი ეკა­ტე­რი­ნე რა­ღაც 520-ე დად­გე­ნი­ლე­ბას გა­მო­ა­ცხობს და იქამ­დე მი­ვალთ, რომ ყვე­ლა უკ­მა­ყო­ფი­ლო და და­ზა­რა­ლე­ბუ­ლი იქ­ნე­ბა - პა­ცი­ენ­ტი, კლი­ნი­კა, მწარ­მო­ე­ბე­ლი, ფარ­მა­ცევ­ტუ­ლი სექ­ტო­რიც, ახალ კრი­ზის­ში გა­და­ვეშ­ვე­ბით.

- არ მარ­თავს სა­მი­ნის­ტრო მსგავ­სი ტი­პის კონ­სულ­ტა­ცი­ებს?

- ამ მხრივ სა­მი­ნის­ტრო არც სერ­გე­ენ­კოს დროს გა­მო­ირ­ჩე­ო­და, სუს­ტი მცდე­ლო­ბე­ბი მა­ინც იყო, ახლა სის­ტე­მა აბ­სო­ლუ­ტუ­რად და­კე­ტი­ლია. გა­სა­გე­ბი­ცაა, სა­მი­ნის­ტრო აკონ­ტრო­ლებს ჩვე­ნი ბი­უ­ჯე­ტის 35%-ს, ექვს მი­ლი­არდს. ძა­ლი­ან ბევ­რი კი­თხვის ნი­შა­ნია. რე­ფორ­მას­თან, ფარ­მა­ცევ­ტულ სექ­ტორ­თან, სა­ყო­ველ­თაო ჯან­დაც­ვას­თან, კლი­ნი­კებ­თან მი­მარ­თე­ბა­ში კი არა, ყვე­ლას­თან და ყვე­ლა­ფერ­თან მი­მარ­თე­ბა­ში აბ­სო­ლუ­ტუ­რად და­ხუ­რუ­ლი, გა­უმჭვირ­ვა­ლე პრო­ცე­სია. გა­უ­გე­ბა­რია, ხან­და­ხან იქ გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბას ვინ ან რა­ტომ იღებს. ასე­თი მო­უმ­ზა­დე­ბე­ლი და არა­კომ­პე­ტენ­ტუ­რი ნა­ბი­ჯე­ბი სა­ი­დან გა­მო­დის. უწყე­ბა­ში კომ­პე­ტენ­ცი­ე­ბის, ფუნ­ქცი­ე­ბის სრუ­ლი აღ­რე­ვაა. ხან­და­ხან ისე­თი შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბას მრჩე­ბა, რომ წერა-კი­თხვის უცო­დი­ნა­რი, თუ სამი კლა­სის გა­ნათ­ლე­ბის ადა­მი­ა­ნე­ბი იღე­ბენ გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბებს სა­მი­ნის­ტრო­ში, იმ­დე­ნად მცდა­რი და ვულ­გა­რუ­ლი შეც­დო­მე­ბით სავ­სეა.

- მე­დი­კა­მენ­ტე­ბის ფა­სე­ბის რე­გუ­ლი­რე­ბის სა­ჭი­რო­ე­ბა­ზე ჯან­მოს წარ­მო­მად­გენ­ლე­ბიც ღიად სა­უბ­რო­ბენ, ამ თვალ­საზ­რი­სით რო­გო­რი რე­ა­ლო­ბა გვაქვს?

- სა­კუ­თარ ჯი­ბე­ზე აღ­ვიქ­ვამთ, რომ წამ­ლე­ბი ძვირ­დე­ბა, გე­ო­მეტ­რი­უ­ლი პროგ­რე­სი­ით მაღ­ლა მი­დის; მნიშ­ვნე­ლოვ­ნად აღე­მა­ტე­ბა ინფლა­ცი­ის დო­ნეს. ფარ­მა­ცევ­ტუ­ლი კომ­პა­ნი­ე­ბის წარ­მო­მად­გენ­ლე­ბი ხში­რად მა­ტე­ბას ლა­რის გა­უ­ფა­სუ­რე­ბით ხსნი­ან. ეს ერ­თა­დერ­თი მი­ზე­ზი არ არის. გვახ­სოვს ლა­რის სტა­ბი­ლუ­რი პე­რი­ო­დე­ბიც, მაგ­რამ სა­მე­დი­ცი­ნო პრო­დუქ­ტებ­ზე, მათ შო­რის წამ­ლებ­ზე ფა­სე­ბი გა­ნუხ­რე­ლად იზ­რდე­ბო­და.

აბ­სო­ლუ­ტუ­რად გა­უმჭვირ­ვა­ლე ფას­წარ­მოქ­მნის პრო­ცე­სია, გან­სხვა­ვე­ბით იმა­ვე ევ­რო­პუ­ლი ქვეყ­ნე­ბის­გან. პრო­ცე­სი სქე­მა­ში არ ჯდე­ბა, ბა­ზარ­ზე კონ­კუ­რენ­ცია არ არის, რად­გან მყა­რად ჩა­მო­ყა­ლი­ბე­ბუ­ლი, ჩა­ბე­ტო­ნე­ბუ­ლი ოლი­გო­პო­ლი­აა. სამ კომ­პა­ნი­ას ბაზ­რის 75% აქვს გა­და­ნა­წი­ლე­ბუ­ლი. იმ 25%-ში ვი­თომ წვრილ-წვრი­ლი მო­თა­მა­შე­ე­ბია, ბევ­რის უკან კვლავ ეს მსხვი­ლი კომ­პა­ნი­ე­ბი დგა­ნან. ცალ­კე პრობ­ლე­მაა ვერ­ტი­კა­ლუ­რად ინ­ტეგ­რი­რე­ბუ­ლი მო­ნო­პო­ლი­ე­ბი, რო­დე­საც ერთი მფლო­ბე­ლის ქვე­შაა სა­და­ზღვე­ვო, ფარ­მა­ცევ­ტუ­ლი წარ­მო­ე­ბა, გა­ყიდ­ვე­ბი, დის­ტრი­ბუ­ცია, კლი­ნი­კა, ზო­გის უკან კი­დევ ბან­კი და ა.შ. ესეც კონ­კუ­რენ­ცი­ას ხელს უშ­ლის და მო­ნო­პო­ლის­ტურ სქე­მებს ახა­ლი­სებს. სა­დაც მო­ნო­პო­ლია-ოლი­გო­პო­ლი­აა, კონ­კუ­რენ­ცია არ არ­სე­ბობს არც ხა­რის­ხის, არც ფა­სის, პრო­ცე­სი სრუ­ლი­ად გა­უმჭვირ­ვა­ლეა.

ამას ემა­ტე­ბა სა­ხელ­მწი­ფო პო­ლი­ტი­კის, ჯან­დაც­ვის სა­მი­ნის­ტროს სრუ­ლი უმოქ­მე­დო­ბა. მა­რე­გუ­ლი­რე­ბე­ლი რა­საც ჰქვია, სა­ქარ­თვე­ლოს ეს სის­ტე­მა პრაქ­ტი­კუ­ლად არ აქვს. გა­და­სუ­ლი არი­ან ბი­უ­როკ­რა­ტი­ულ ქმე­დე­ბებ­ზე და ამ და­ნა­ყო­ფებ­ში სპე­ცი­ა­ლის­ტე­ბიც კი არ მუ­შა­ო­ბენ. კომ­პლექ­სუ­რი პრობ­ლე­მა სა­ბო­ლოო ჯამ­ში ფა­სე­ბის კა­ტას­ტრო­ფულ მა­ტე­ბას იწ­ვევს. თუ ავი­ღებთ მე­ზო­ბელ ან ჩვენს თა­ნა­ზო­მად ქვეყ­ნებ­თან შე­და­რე­ბას, ჩვენ­თან წა­მა­ლი გა­ცი­ლე­ბით ძვი­რია. ვი­მე­ო­რებ, ცალ­კე თე­მაა ეს ძვი­რი წამ­ლე­ბი რამ­დე­ნად ხა­რის­ხი­ა­ნია.

ასე­ვე, თა­ვის ფუნ­ქცი­ას არ ას­რუ­ლებს ან­ტი­მო­ნო­პო­ლი­უ­რი სამ­სა­ხუ­რი. მან ბაზ­რის სეგ­მენ­ტი უნდა შე­ის­წავ­ლოს და თუ ნა­ხავს გარ­კვე­ულ ნიშ­ნულ­ზე მა­ღალ გა­ჯე­რე­ბას რო­მე­ლი­მე მო­თა­მა­შის მხრი­დან, შე­სა­ბა­მი­სი ან­ტი­მო­ნო­პო­ლი­უ­რი ქმე­დე­ბე­ბია ჩა­სა­ტა­რე­ბე­ლი. ეს ხაზი ჩვენს კა­ნონ­მდებ­ლო­ბა­შიც გა­სა­ტა­რე­ბე­ლია, მი­ზან­მი­მარ­თუ­ლად არ აკე­თე­ბენ.

სა­ხელ­მწი­ფო იმა­საც ბლო­კავს, რაც ტარ­დე­ბო­და 2011-12 წლებ­ში. ვთქვათ, ფა­სე­ბის შე­და­რე­ბას, კვლე­ვებს მა­ტე­ბას­თან და­კავ­ში­რე­ბით. ბოლო წლე­ბის გან­მავ­ლო­ბა­ში ესეც კი აღარ წარ­მო­ებს, რათა და­ხუ­რულ-და­ფა­რუ­ლი იყოს და არა­ნა­ი­რი „ზედ­მე­ტი“ გამჭვირ­ვა­ლო­ბა.

ვერ­ტი­კა­ლუ­რი მო­ნო­პო­ლი­ე­ბი ვახ­სე­ნე, როცა ერთი კომ­პა­ნია ფლობს კლი­ნი­კას, სა­და­ზღვე­ვოს, ფარ­მა­ცევ­ტულ სექ­ტორს, აფ­თი­ა­ქებს და ყვე­ლა­ფერს. ფარ­მა­ცევ­ტუ­ლი სექ­ტო­რი­დან შე­მო­სუ­ლი მო­გე­ბა ხშირ შემ­თხვე­ვა­ში გა­და­ფა­რავს და აბა­ლან­სებს ხოლ­მე ყვე­ლა სხვა მო­მიჯ­ნა­ვე სფე­როს. შენ შე­იძ­ლე­ბა და­ნაკ­ლი­სი გქონ­დეს ჰოს­პი­ტა­ლურ სექ­ტორ­ში, სხვა­გან, მაგ­რამ იმ­დე­ნად დი­დია წამ­ლე­ბი­დან მო­გე­ბა, მთლი­ა­ნად აბა­ლან­სებს დარ­ჩე­ნილ სექ­ტო­რებს. ამი­ტომ მიდ­რე­კი­ლია ფა­სე­ბის გა­ნუხ­რე­ლი მა­ტე­ბის­კენ, მით უმე­ტეს, როცა სა­ხელ­მწი­ფოს მხრი­დან არას­წო­რი პო­ლი­ტი­კაა. შე­დე­გად, სხვა­გან წამ­ლებ­ზე თუ 10-15% მო­გე­ბაა სა­ცა­ლო­ზე, ხოლო სა­აფ­თი­ა­ქო ქსე­ლებ­ზე 5-10%-ია (10-15% ევ­რო­პუ­ლი სტან­დარ­ტით), ჩვენ­თან 100%-იანი, 150%-იანი და გარ­კვე­ულ წამ­ლებ­ზე 200%-ან მო­გე­ბა­ზე და უფრო მეტ­ზეც მუ­შა­ო­ბენ. სა­შუ­ა­ლოდ 100%-ზე მეტს იგე­ბენ, ანუ შვიდ­ჯერ, რვა­ჯერ მე­ტია ფას­ნა­მა­ტის მი­ხედ­ვით მო­გე­ბა, ვიდ­რე ევ­რო­პულ ქვეყ­ნებ­ში.

რა თქმა უნდა, მო­გე­ბა უნდა იყოს, მაგ­რამ როცა ევ­რო­კავ­ში­რის ქვეყ­ნებ­ში ეს ფარ­მა­ცევ­ტუ­ლი გი­გან­ტე­ბი ასეთ მარ­ჟა­ზე მუ­შა­ო­ბენ, ჩვენ­თან რა­ტომ არ შე­იძ­ლე­ბა მსგავ­სი მო­დე­ლის გან­ხორ­ცი­ე­ლე­ბა?

- რე­ა­ლო­ბის გათ­ვა­ლის­წი­ნე­ბით, დღეს ფა­სე­ბის შე­სამ­ცი­რებ­ლად გა­მო­სა­ვა­ლი სად არის?

- პირ­და­პირ გე­ტყვით, ჯა­დოს­ნუ­რი ჯოხი არ არ­სე­ბობს, რად­გან აქამ­დე მი­ვე­დით და ბოლო ოცი წელი ეს მო­ნო­პო­ლია-ოლი­გო­პო­ლი­ე­ბი, ვერ­ტი­კა­ლუ­რი მო­ნო­პო­ლი­ე­ბი და მის­თა­ნე­ბი და­ვუშ­ვით. ახლა ამის რა­ღაც­ნა­ი­რად უხე­შად დარ­ღვე­ვა ვერ მოხ­დე­ბა, დღეს რა­ღა­ცას ვი­ზამთ და ხვალ ყვე­ლა­ფე­რი წეს­რიგ­ში იქ­ნე­ბაო. ამი­ტომ შე­იძ­ლე­ბა თვე­ე­ბი იყოს სა­მუ­შაო, რა მო­დელ­ზე შევ­თან­ხმდე­ბით, რომ სწო­რი გზით წა­ვი­დეთ და რა­ღაც პე­რი­ოდ­ში სა­ზო­გა­დო­ე­ბამ შე­დე­გე­ბი და­ი­ნა­ხოს.

უფრო სწრა­ფად გა­სა­კე­თე­ბე­ლი რაც არის, ესენ­ცი­უ­რი, ანუ გა­და­უ­დე­ბე­ლი სა­ჭი­რო­ე­ბე­ბის ნუს­ხის, მე­დი­კა­მენ­ტე­ბის გან­სა­ზღვრაა. ამა­ზე ჯან­მო-ს მო­წო­დე­ბუ­ლი რე­კო­მენ­და­ცი­აც არის, მაგ­რამ ქვეყ­ნებს ეს ინ­დი­ვი­დუ­ა­ლუ­რად აქვთ. ეს ჩვენც უნდა გა­ვა­კე­თოთ და ეს ნუს­ხა, კომ­პო­ნენ­ტი უნდა შე­ვი­დეს სა­ყო­ველ­თაო ჯან­დაც­ვის პროგ­რა­მა­ში. იგი­ვე ქრო­ნი­კუ­ლი და­ა­ვა­დე­ბის სამ­კურ­ნა­ლო მე­დი­კა­მენ­ტე­ბის სა­ხით ნა­წი­ლის გა­კე­თე­ბას შე­ე­ცად­ნენ, მაგ­რამ აქაც არას­წო­რი სქე­მით წა­ვიდ­ნენ. ამ პროგ­რა­მის გა­მო­ყე­ნე­ბა თით­ქმის არ ხდე­ბო­და, ათ­ვი­სე­ბა 7-8-12% იყო.

სა­ბო­ლოო ჯამ­ში, ასე­ულ მი­ლი­ო­ნო­ბით ლარს ვხარ­ჯავთ არა­ე­ფექ­ტუ­რად. დავ­ხარ­ჯავთ, ვი­თომ ვუმ­კურ­ნა­ლებთ, ოპე­რა­ცი­ას ჩა­ვუ­ტა­რებთ, პირ­ვე­ლად დახ­მა­რე­ბას, გა­მო­ვუ­წერთ გა­მოკ­ვლე­ვა, და­ნიშ­ნუ­ლე­ბას და ამ წა­მალს ვე­ღარ ყი­დუ­ლობს. შემ­დეგ ის კი­დევ უფრო დამ­ძი­მე­ბუ­ლი მდგო­მა­რე­ო­ბით სის­ტე­მა­ში ბრუნ­დე­ბა და ხუთ­ჯერ მეტს ვა­ხარ­ჯავთ. სა­სურ­ველ შე­დეგ­ზე ვერ გავ­დი­ვართ, რად­გან არ არის ეს კომ­პო­ნენ­ტი გათ­ვა­ლის­წი­ნე­ბუ­ლი; რად­გან მკურ­ნა­ლო­ბა არას­რულ­ფა­სო­ვა­ნია, რე­ა­ბი­ლი­ტა­ცია პრობ­ლე­მაა.

ამი­ტომ მოკ­ლე­ვა­დი­ან პერ­სპექ­ტი­ვა­ში გვჭირ­დე­ბა ესენ­ცი­უ­რი ნუს­ხის გან­სა­ზღვრა, სა­ყო­ველ­თაო ჯან­დაც­ვის პროგ­რა­მა­ში მისი გათ­ვა­ლის­წი­ნე­ბა, მათ შო­რის და­ფი­ნან­სე­ბის კომ­პო­ნენ­ტის. ამა­სო­ბა­ში სა­ჭი­როა წამ­ლის დიდი რე­ფორ­მა, თა­ვი­სი ხა­რის­ხის, ფა­სის და სხვა რე­გუ­ლა­ცი­ე­ბის გათ­ვა­ლის­წი­ნე­ბით. სა­შუ­ა­ლო­ვა­დი­ან პერ­სპექ­ტი­ვა­ში, რამ­დე­ნი­მე წელ­ში შე­საძ­ლე­ბე­ლია ამ პრობ­ლე­მის მოგ­ვა­რე­ბა.

თე­მა­ზე ასე­ვე ვე­სა­უბ­რეთ თი­ნი­კო ტუ­რ­ძი­ლა­ძეს, ექ­სპერტს ჯან­დაც­ვის პო­ლი­ტი­კის სა­კი­თხებ­ში:

- 10-წლი­ა­ნი გეგ­მის პრო­ექ­ტი­რე­ბა­ში მო­ნა­წი­ლე­ო­ბა არ მი­მი­ღია, ამი­ტომ ვერ გე­ტყვით, რა მტკივ­ნე­ულ გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბე­ბი ჰქონ­და მი­ნისტრს მხედ­ვე­ლო­ბა­ში. პი­რი­ქით, ის, რაც 10-წლი­ან გეგ­მა­ში მე­დი­კა­მენ­ტებ­თან და­კავ­ში­რე­ბი­თაა გა­წე­რი­ლი, ნაკ­ლე­ბად ამ­ბი­ცი­უ­რად მი­მაჩ­ნია. მა­გა­ლი­თად, სტრა­ტე­გი­ულ პრი­ო­რი­ტე­ტად დად­გე­ნი­ლია ხა­რის­ხი­ან მე­დი­კა­მენ­ტებ­ზე ხელ­მი­საწ­ვდო­მო­ბის მხარ­და­ჭე­რა და სა­მიზ­ნე მაჩ­ვე­ნებ­ლე­ბად მი­თი­თე­ბუ­ლია ჯან­დაც­ვა­ზე ჯი­ბი­დან და­ნა­ხარ­ჯებ­ში, მე­დი­კა­მენ­ტე­ბის და­ნა­ხარ­ჯე­ბის წი­ლის 62%-დან (2020) 40%-მდე (2030) შემ­ცი­რე­ბა... ეს არ არის კარ­გი ფი­ნან­სუ­რი და­ცუ­ლო­ბა, არ შეგ­ვიმ­ცი­რებს და­უკ­მა­ყო­ფი­ლე­ბე­ლი სა­ჭი­რო­ე­ბებს. როცა თურ­ქეთ­ში ჯან­დაც­ვის და­ნა­ხარ­ჯებ­ში მე­დი­კა­მენ­ტებ­ზე და­ნა­ხარ­ჯებ­მა 40%-ს (ჩვე­ნი სა­მიზ­ნე მაჩ­ვე­ნე­ბე­ლი) მი­აღ­წია, თურ­ქე­თის ხე­ლი­სუფ­ლე­ბამ გა­და­წყვი­ტა სის­ტე­მის და­უ­ყოვ­ნე­ბე­ლი რე­ფორ­მი­რე­ბა ხელ­მი­საწ­ვდო­მო­ბის გა­უმ­ჯო­ბე­სე­ბის­თვის და და­ი­წყო ფა­სე­ბის რე­გუ­ლი­რე­ბა.

ფა­სე­ბის რე­გუ­ლი­რე­ბა მხო­ლოდ მკაც­რად რე­გუ­ლი­რე­ბად სეგ­მენ­ტშია და­საშ­ვე­ბი. ამი­ტომ ჩვე­ნი მიზ­ნე­ბი იმის­თვის, რომ მო­სახ­ლე­ო­ბა გა­და­ვარ­ჩი­ნოთ, ბევ­რად უფრო ამ­ბი­ცი­უ­რი უნდა იყოს და ერ­თდრო­უ­ლად უნდა ით­ვა­ლის­წი­ნებ­დეს ხა­რის­ხის რე­გუ­ლი­რე­ბის მო­წი­ფუ­ლო­ბის დო­ნის ამაღ­ლე­ბას და ამას­თან ფას­წარ­მოქ­მნი­სა და რე­გუ­ლი­რე­ბის სის­ტე­მის მო­დე­ლი­რე­ბას.

ჩემ­თვის ბო­ლომ­დე გა­სა­გე­ბი არ არის, მა­გა­ლი­თად GMP-ის სტან­დარტზე სრუ­ლად გა­დას­ვლის ვა­დაც. პრე­ზენ­ტა­ცი­ა­ში მი­თი­თე­ბუ­ლია 2030 წელი, მთავ­რო­ბის დად­გე­ნი­ლე­ბით რეგ­ლა­მენ­ტი­რე­ბუ­ლია 2022 წელი.

მინ­და ვი­ფიქ­რო, რომ მი­ნის­ტრი გუ­ლის­ხმობ­და რე­ფორ­მას ხა­რის­ხის, უსაფრ­თხო­ე­ბის, ეფექ­ტი­ა­ნო­ბი­სა და ხელ­მი­საწ­ვდო­მო­ბის მი­მარ­თუ­ლე­ბით, რად­გან დღეს ბა­ზარ­ზე ამ მხრივ კრი­ტი­კუ­ლი მდგო­მა­რე­ო­ბაა! ალ­ბათ ამას გუ­ლის­ხმობ­და და ეს ნამ­დვი­ლად რთუ­ლი, მაგ­რამ სა­სი­ცო­ცხლოდ აუ­ცი­ლე­ბე­ლია!

თა­ნა­მედ­რო­ვე ფარ­მა­ცევ­ტუ­ლი ინ­დუსტრი­ის ხანა მსოფ­ლი­ო­ში გა­სუ­ლი სა­უ­კუ­ნის 60-იან წლებ­ში და­ი­წყო, როცა გან­ვი­თა­რე­ბულ­მა ფარ­მა­ცევ­ტულ­მა სის­ტე­მებ­მა უარი თქვეს GMP-ის გა­რე­შე წარ­მო­ე­ბულ პრო­დუქ­ცი­ა­ზე და არა­ეკ­ვი­ვა­ლენ­ტუ­რი მე­დი­კა­მენ­ტე­ბით ჩა­ნაც­ვლე­ბის პრაქ­ტი­კა­ზე. ეს პრო­ცე­სი და­ი­წყო ამე­რი­კა­ში კე­ფო­ვერ-ჰა­რი­სის აქ­ტით. შე­დე­გად ბაზ­რი­დან გა­აბ­რძა­ნეს შარ­ლა­ტა­ნე­ბი. ჩვენ ჯერ ეს ეტა­პი ვერ გა­დავ­ლა­ხეთ, ჯერ ამ სა­კი­თხე­ბის ად­ვო­კა­ტი­რე­ბის ეტაპ­ზე ვართ.

და ბო­ლოს, რო­გორც ვხე­დავთ, ყვე­ლა მხა­რე (მათ შო­რის ჯან­დაც­ვის მი­ნის­ტრი) თან­ხმდე­ბა, რომ ქვე­ყა­ნა­ში ფარ­მა­ცევ­ტუ­ლი სფე­როს მუ­შა­ო­ბა და­სა­რე­გუ­ლი­რე­ბე­ლია. მარ­ტო სი­ტყვე­ბით გა­მო­ხა­ტუ­ლი კე­თი­ლი ნება არ კმა­რა, რად­გან მი­ნის­ტრის 2019 წლის გან­ცხა­დე­ბაც ვნა­ხეთ, სა­დაც იმა­ვე „მტკივ­ნე­ულ“ ტონ­ში სა­უბ­რობს წამ­ლე­ბის ას­ტრო­ნო­მი­ულ სა­ფა­სურ­ზე. „პირ­ვე­ლად იყო სი­ტყვა“, - იქ­ნებ ჩვენ­მა (დარ­გის სპე­ცი­ა­ლის­ტე­ბის) მცდე­ლო­ბა­მაც შე­დე­გი მო­ი­ტა­ნოს რე­ფორ­მის დაჩ­ქა­რე­ბის გზა­ზე.

ავ­ტო­რი: მე­რაბ ბე­რი­ძე

მკითხველის კომენტარები / 20 /
თარიღის მიხედვით
მოწონების მიხედვით
ლევანი
0

საქართველოში ყველა სფეროში არიან მონოპოლისტები და ანტი მონოპოლიური სამსახური არაფერს არ აკეთებს.

მონოპოლიასთან ბრძოლის ერთი მარტივი გზა არსებობს, სახელმწიფომ უნდა გახსნას ერთი სააფთიაქო ქსელი და ეს ქსელი თვითონ უნდა მოამარაგოს მედიკამენტებით ისე რომ კერძო სააფთიაქო ქსელსაც ქონდეს მუშაობის საშუალება, ასევე უნდა გაკეთდეს საწვავზე, ამით ცოტა სამუშაო ადგილიც შეიქმნება და ჯანსაღი კონკურენციაც. სხვანაირად ეს ჩვენი შემომტანები დოლარს მაშინ ყიდულობენ როცა ყველაზე ძვირია და ნავთობსაც იმ დროს ყიდულობენ როცა ფასები მაღლა იწევს

555
1

არჩევნების წინ გაიხსენებენ ხოლმე ჩვენი პატივცემული მინისტრები, მანამდე საკუთარ ჯიბეებზე ფიქრობენ 

დღის ვიდეო
00:00 / 00:00
ლევან ხაბეიშვილს პირდაპირ ეთერში თავს დაესხნენ - დაპირისპირების ამსახველი კადრები
ავტორი:

"ბაზარზე კონკურენცია არ არის,  ჩაბეტონებული ოლიგოპოლიაა" - რამდენად "მტკივნეულია" საქართველოში მედიკამენტებზე ფასები და რაში ხედავენ გამოსავალს სპეციალისტები?

"ბაზარზე კონკურენცია არ არის,  ჩაბეტონებული ოლიგოპოლიაა" - რამდენად "მტკივნეულია" საქართველოში მედიკამენტებზე ფასები და რაში ხედავენ გამოსავალს სპეციალისტები?

საქართველოში მედიკამენტები რომ ძალიან ძვირია, ამას მოქალაქეები საკუთარ ჯიბეზე მტკივნეულად ვგრძნობთ. ჯანმრთელობის მსოფლიო ორგანიზაციის (WHO) ევროპის რეგიონული ოფისი საქართველოში ჯანდაცვის სერვისებისა და მედიკამენტების ხელმისაწვდომობის შესახებ ანგარიშს აქვეყნებს და საქართველოს მთავრობას მოუწოდებს, ქვეყანაში ჯანდაცვასთან დაკავშირებული ფინანსური სიდუხჭირის შესამცირებლად, ჯანდაცვაში სახელმწიფო დაფინანსების გაზრდა და მედიკამენტების ფასები დაარეგულიროს.

რას პასუხობს ფარმაცევტული კომპანიების ასოციაცია WHO-ს, რომელიც საქართველოს მედიკამენტების ფასების შემცირებისკენ მოუწოდებს:

"ჩვენ ასოციაციაში არის 17 საერთაშორისო კომპანია, მათ პროდუქციაზე სააფთიაქო ქსელებში ფასნამატი არ აღემატება 35-40%-ს. ამაში შედის ყველა ხარჯი. მეორე, საქართველოს ფარმაცევტული ბაზარი მარტო ჩვენი ასოციაციის წევრებისგან არ შედგება, ბუნებრივია, არის კიდევ ნახევარზე მეტი ისეთი კომპანიები, რომელზეც მე ვერაფერს გეტყვით" - ამის შესახებ ფარმაცევტული კომპანიების ასოციაციის ხელმძღვანელმა ირაკლი მარგველაშვილმა რადიო „პალიტრისა“ და "პალიტრანიუსის" გადაცემაში "საქმე" განაცხადა.

"ჯანმოს" ანალიზი აბსოლუტურად სწორია, ხელმისაწვდომობა მედიკამენტებზე დაბალია, მაგრამ არის რამდენიმე მომენტი, რაც განსაკუთრებით საყურადღებოა. "ჯანმოს" ანგარიშში საუბარია, რომ ჯიბიდან გადახდები, ანუ ის გადახდები, რომელსაც ადამიანი საკუთარი შინამეურნეობის შემოსვლიდან იხდის, საკმაოდ მაღალია, შემოსავალთან მიმართებით, პროცენტულად, ეს ერთი. ასევე, "ჯანმო" ამბობს, რომ ყურადღება მისაქცევია, რამდენად სწორად ინიშნება მედიკამენტები საქართველოში (აქ უბრალოდ ვაკეთებ ინტერპრეტაციას), ხომ არ არის მათ შორის მაღალ დანახარჯებში პრობლემა, ასევე, არასწორად დანიშნული წამლები, ან დიდი რაოდენობით. რაც შეეხება ფასნამატებს, აქ უბრალოდ საუბარი იყო, რომ ეს სფერო ყოველთვის უნდა იყოს რეგულირებადი პირდაპირი ან ირიბი რეგულირების მეშვეობით.

აქვე მოვიყვან რამდენიმე სტატისტიკურ მონაცემს, ვინაიდან "ჯანმოს" ანალიტიკა დაყრდნობილია საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახურის მონაცემებს: იგივე სტატისტიკის მონაცემებს თუ შევხედავთ, მოხდა ასეთი რამ, 2012 წელს, როდესაც საყოველთაო ჯანდაცვის პროგრამამ მოდერნიზაცია განიცადა, ძალიან ხელმისაწვდომი გახდა ბევრი სამედიცინო სერვისი. ბევრი ადამიანი, ვინც ვერ მიდიოდა ექიმთან, მივიდა.

რიცხვები არის ასეთი: 2018 წელს , 2010 წელთან შედარებით, ანუ 10 წელიწადში 70%-ით გაიზარდა ვიზიტების რაოდენობა ექიმებთან. ეს არ ნიშნავს, რომ საქართველოს მოსახლეობა 70%-ით უფრო ავად გახდა, უბრალოდ, ხელმისაწვდომი გახდა. ბუნებრივია, მეტი ვიზიტი, ეს არის მეტი დანიშნულება. და მეორე, რაც ეკონომიკური შემადგენელია და მნიშვნელოვანი, საქართველოში მედიკამენტების მიმოქცევა არის იმპორტირებული. ანუ მედიკამენტის ფასი დამოკიდებულია ვალუტის ცვლილებაზე.

"როდესაც ჩვენ საუბარი გვაქვს სარეალიზაციო ფასზე, ეს არის უკვე სადისტრიბუციო საკითხი. ჩვენ ასოციაციაში არის 17 საერთაშორისო კომპანია, მათ პროდუქციაზე სააფთიაქო ქსელებში ფასნამატი არ აღემატება 35-40%- ს. ეს არის სრული ფასნამატი, ამაში შედის ყველა ხარჯი. მეორე, საქართველოს ფარმაცევტული ბაზარი მარტო ჩვენი ასოციაციის წევრებისგან არ შედგება, ბუნებრივია, არის კიდევ ნახევარზე მეტი ისეთი კომპანიები, რომელზეც მე ვერაფერს გეტყვით“,- განაცხადა ირაკლი მარგველაშვილმა.

ცოტა ხნის წინ, ჯანდაცვის მინისტრმა ეკატერინე ტიკარაძემ განაცხადა, რომ მედიკამენტების მაღალი ფასების წინააღმდეგ „მტკივნეული ნაბიჯების“ (ნახეთ, ნამეტნავი მგრძნობელობის გამომხატველი სიტყვა - მტკივნეული, აქაც გამეორდა) გადადგმას აპირებს. მინისტრი აქვე დასძენს, რომ სახელმწიფო და მოქალაქეები მედიკამენტების ფასების მძევლად იქცნენ.

"შეიძლება უფრო მტკივნეული გადაწყვეტილებების მიღება, თუმცა ეს მტკივნეული შეიძლება მხოლოდ რამდენიმე ერთეულისთვის იყოს, მაგრამ ძალიან სასარგებლო იქნება ჩვენი მოქალაქეებისთვის. ძალიან დიდი იმედი მაქვს, ამ ბრძოლაში, რომელსაც მე აუცილებლად დავიწყებ, საზოგადოება მხარს დამიჭერს , ვინაიდან ეს არ არის მხოლოდ ჩემი ბრძოლა, არამედ ეს არის ჩვენი ერთობლივი მიზანი, იმისათვის, რომ აღდგეს სამართლიანობა და ადამიანს, რომელსაც წამალი სჭირდება, რომლის ღირებულებასაც სამინისტრო და სახელმწიფო ფარავს, საკმაოდ დიდია ამ მიმართულებით ბიუჯეტი, ერთხელ და სამუდამოდ, ერთი წლით მაინც მოხდეს ფასის შეთანხმება და ყოველთვიური ვაჭრობა არ გაიმართოს ფარმაცევტულ სექტორსა და სამინისტროს შორის, რითაც შემდეგ ისინი ქმნიან გარკვეულ დეფიციტებს, ჩვენ კი, ყოველთვიურ რეჟიმში გვიწევს ახსნა განმარტებების მიცემა საზოგადოებისთვის, გარკვეულწილად თავის მართლებაც. ამ მიმართულებით თავი სამართლებელი ნამდვილად არ გვაქვს, უბრალოდ მნიშვნელოვანია გადაიდგას მეტად უფრო თამამი ნაბიჯები და ეს ნაბიჯებიც არ არის დამანგრეველი, ვინაიდან მთელი ევროპის ბაზარი მსგავსად არის რეგულირებული, გამჭვირვალობა და ხარისხზე კონტროლი აქაც ძალიან მნიშვნელოვანია“,- განაცხადა ეკატერინე ტიკარაძემ სამინისტროს 10 წლიანი გეგმის პრეზენტაციაზე.

ამასთან, მისი თქმით, უახლოეს მომავალში შეიქმნება და მუშაობას დაიწყებს წამლის ხარისხის ეროვნული ლაბორატორია.

"მნიშვნელოვანია GMP და GDP-ის სტანდარტების უკვე საყოველთაობა. მრავალი წლის დაწყებული რეფორმა საუკეთესო საწარმო და საუკეთესო დისტრიბუციის პრაქტიკა გადაიდო, თუმცა ეს ყველაფერი შეჯერებული იყო ფარმაცევტულ საზოგადოებასთან თავის დროზეც, მაგრამ რატომღაც ისინი უარს აცხადებენ განვითარებაზე და მათთვის უფრო მომგებიანია იმ პირობებში მუშაობა და ისეთი წამლების მოწოდება ჩვენი საზოგადოებისთვის, რომლის ეფექტურობაც დაუდგენელია, სწორედ ამ მიმართულებით ჩვენ შევქმნით უახლოეს მომავალში და უკვე 2030 წლისთვის სრული სპექტრით იმუშავებს წამლის ხარისხის ეროვნული ლაბორატორია. ასევე დავიწყებთ ჩვენს საერთაშორისო პარტნიორებთან ერთად მედიკამენტების რაციონალური გამოყენების მექანიზმების დანერგვაზე და მედიკამენტის ფასწარმოქმნის სისტემის სრულყოფაზე მუშაობას“, - აღნიშნა ეკატერინე ტიკარაძემ.

თემაზე AMBEBI.GE "სტრატეგია აღმაშენებლის“ წარმომადგენელს სერგო ჩიხლაძეს ესაუბრა:

- ქალბატონ ტიკარაძეს არანაირ სქემებსა და დეტალებზე არ უსაუბრია, თუ როგორ აპირებს მედიკამენტებზე ფასების დარეგულირებას. სხვადასხვა მექანიზმი არსებობს, იგივე ევროკავშირის ქვეყნებში გამოყენებული, ე.წ. რეფერანს ფასის, ფასნამატის მარჟის დაწესება საცალო თუ სააფთიაქო ვაჭრობაზე და ა.შ. სხვადასხვა დემონოპოლიზაციის სქემებია, რომელიც ფასზე მოქმედებს. მსოფლიოში აპრობირებული ბევრი მეთოდია და უცნობია, რაზე აპელირებს უწყების ხელმძღვანელი.

მით უმეტეს, ქალბატონი ეკატერინე რამდენიმე წელი მინისტრია (ოცნება ცხრა წელი ხელისუფლებაშია) და ყოველთვის გვპირდება, რომ აქცენტს წამლების ფასსა და ხარისხზე გააკეთებს. მაგრამ არც ხარისხზე გადაუდგამს ქმედითი ნაბიჯი, რაც არანაკლებად მნიშვნელოვანია. უფრო მეტიც, მსოფლიო ჯანდაცვის ორგანიზაციის ექსპერტების მონაწილეობით წამლის კანონზე მუშაობა ოთხი წელი მიმდინარეობს და მიღებული არ არის.

საინტერესოა, ფასების მატების მიზეზებად რა მიაჩნია. ამიტომ არა პიროვნულ დონეზე მიღებული გადაწყვეტილება, ფართო კონსულტაციების, განხილვის შედეგი უნდა იყოს; წამლის სფეროს სპეციალისტების, ჯანდაცვის სფეროს, მენეჯმენტის, ექსპერტების ჩართულობით კონსენსუსს უნდა მივაღწიოთ. არა ის, რომ ქალბატონი ეკატერინე რაღაც 520-ე დადგენილებას გამოაცხობს და იქამდე მივალთ, რომ ყველა უკმაყოფილო და დაზარალებული იქნება - პაციენტი, კლინიკა, მწარმოებელი, ფარმაცევტული სექტორიც, ახალ კრიზისში გადავეშვებით.

- არ მართავს სამინისტრო მსგავსი ტიპის კონსულტაციებს?

- ამ მხრივ სამინისტრო არც სერგეენკოს დროს გამოირჩეოდა, სუსტი მცდელობები მაინც იყო, ახლა სისტემა აბსოლუტურად დაკეტილია. გასაგებიცაა, სამინისტრო აკონტროლებს ჩვენი ბიუჯეტის 35%-ს, ექვს მილიარდს. ძალიან ბევრი კითხვის ნიშანია. რეფორმასთან, ფარმაცევტულ სექტორთან, საყოველთაო ჯანდაცვასთან, კლინიკებთან მიმართებაში კი არა, ყველასთან და ყველაფერთან მიმართებაში აბსოლუტურად დახურული, გაუმჭვირვალე პროცესია. გაუგებარია, ხანდახან იქ გადაწყვეტილებას ვინ ან რატომ იღებს. ასეთი მოუმზადებელი და არაკომპეტენტური ნაბიჯები საიდან გამოდის. უწყებაში კომპეტენციების, ფუნქციების სრული აღრევაა. ხანდახან ისეთი შთაბეჭდილებას მრჩება, რომ წერა-კითხვის უცოდინარი, თუ სამი კლასის განათლების ადამიანები იღებენ გადაწყვეტილებებს სამინისტროში, იმდენად მცდარი და ვულგარული შეცდომებით სავსეა.

- მედიკამენტების ფასების რეგულირების საჭიროებაზე ჯანმოს წარმომადგენლებიც ღიად საუბრობენ, ამ თვალსაზრისით როგორი რეალობა გვაქვს?

- საკუთარ ჯიბეზე აღვიქვამთ, რომ წამლები ძვირდება, გეომეტრიული პროგრესიით მაღლა მიდის; მნიშვნელოვნად აღემატება ინფლაციის დონეს. ფარმაცევტული კომპანიების წარმომადგენლები ხშირად მატებას ლარის გაუფასურებით ხსნიან. ეს ერთადერთი მიზეზი არ არის. გვახსოვს ლარის სტაბილური პერიოდებიც, მაგრამ სამედიცინო პროდუქტებზე, მათ შორის წამლებზე ფასები განუხრელად იზრდებოდა.

აბსოლუტურად გაუმჭვირვალე ფასწარმოქმნის პროცესია, განსხვავებით იმავე ევროპული ქვეყნებისგან. პროცესი სქემაში არ ჯდება, ბაზარზე კონკურენცია არ არის, რადგან მყარად ჩამოყალიბებული, ჩაბეტონებული ოლიგოპოლიაა. სამ კომპანიას ბაზრის 75% აქვს გადანაწილებული. იმ 25%-ში ვითომ წვრილ-წვრილი მოთამაშეებია, ბევრის უკან კვლავ ეს მსხვილი კომპანიები დგანან. ცალკე პრობლემაა ვერტიკალურად ინტეგრირებული მონოპოლიები, როდესაც ერთი მფლობელის ქვეშაა სადაზღვევო, ფარმაცევტული წარმოება, გაყიდვები, დისტრიბუცია, კლინიკა, ზოგის უკან კიდევ ბანკი და ა.შ. ესეც კონკურენციას ხელს უშლის და მონოპოლისტურ სქემებს ახალისებს. სადაც მონოპოლია-ოლიგოპოლიაა, კონკურენცია არ არსებობს არც ხარისხის, არც ფასის, პროცესი სრულიად გაუმჭვირვალეა.

ამას ემატება სახელმწიფო პოლიტიკის, ჯანდაცვის სამინისტროს სრული უმოქმედობა. მარეგულირებელი რასაც ჰქვია, საქართველოს ეს სისტემა პრაქტიკულად არ აქვს. გადასული არიან ბიუროკრატიულ ქმედებებზე და ამ დანაყოფებში სპეციალისტებიც კი არ მუშაობენ. კომპლექსური პრობლემა საბოლოო ჯამში ფასების კატასტროფულ მატებას იწვევს. თუ ავიღებთ მეზობელ ან ჩვენს თანაზომად ქვეყნებთან შედარებას, ჩვენთან წამალი გაცილებით ძვირია. ვიმეორებ, ცალკე თემაა ეს ძვირი წამლები რამდენად ხარისხიანია.

ასევე, თავის ფუნქციას არ ასრულებს ანტიმონოპოლიური სამსახური. მან ბაზრის სეგმენტი უნდა შეისწავლოს და თუ ნახავს გარკვეულ ნიშნულზე მაღალ გაჯერებას რომელიმე მოთამაშის მხრიდან, შესაბამისი ანტიმონოპოლიური ქმედებებია ჩასატარებელი. ეს ხაზი ჩვენს კანონმდებლობაშიც გასატარებელია, მიზანმიმართულად არ აკეთებენ.

სახელმწიფო იმასაც ბლოკავს, რაც ტარდებოდა 2011-12 წლებში. ვთქვათ, ფასების შედარებას, კვლევებს მატებასთან დაკავშირებით. ბოლო წლების განმავლობაში ესეც კი აღარ წარმოებს, რათა დახურულ-დაფარული იყოს და არანაირი „ზედმეტი“ გამჭვირვალობა.

ვერტიკალური მონოპოლიები ვახსენე, როცა ერთი კომპანია ფლობს კლინიკას, სადაზღვევოს, ფარმაცევტულ სექტორს, აფთიაქებს და ყველაფერს. ფარმაცევტული სექტორიდან შემოსული მოგება ხშირ შემთხვევაში გადაფარავს და აბალანსებს ხოლმე ყველა სხვა მომიჯნავე სფეროს. შენ შეიძლება დანაკლისი გქონდეს ჰოსპიტალურ სექტორში, სხვაგან, მაგრამ იმდენად დიდია წამლებიდან მოგება, მთლიანად აბალანსებს დარჩენილ სექტორებს. ამიტომ მიდრეკილია ფასების განუხრელი მატებისკენ, მით უმეტეს, როცა სახელმწიფოს მხრიდან არასწორი პოლიტიკაა. შედეგად, სხვაგან წამლებზე თუ 10-15% მოგებაა საცალოზე, ხოლო სააფთიაქო ქსელებზე 5-10%-ია (10-15% ევროპული სტანდარტით), ჩვენთან 100%-იანი, 150%-იანი და გარკვეულ წამლებზე 200%-ან მოგებაზე და უფრო მეტზეც მუშაობენ. საშუალოდ 100%-ზე მეტს იგებენ, ანუ შვიდჯერ, რვაჯერ მეტია ფასნამატის მიხედვით მოგება, ვიდრე ევროპულ ქვეყნებში.

რა თქმა უნდა, მოგება უნდა იყოს, მაგრამ როცა ევროკავშირის ქვეყნებში ეს ფარმაცევტული გიგანტები ასეთ მარჟაზე მუშაობენ, ჩვენთან რატომ არ შეიძლება მსგავსი მოდელის განხორციელება?

- რეალობის გათვალისწინებით, დღეს ფასების შესამცირებლად გამოსავალი სად არის?

- პირდაპირ გეტყვით, ჯადოსნური ჯოხი არ არსებობს, რადგან აქამდე მივედით და ბოლო ოცი წელი ეს მონოპოლია-ოლიგოპოლიები, ვერტიკალური მონოპოლიები და მისთანები დავუშვით. ახლა ამის რაღაცნაირად უხეშად დარღვევა ვერ მოხდება, დღეს რაღაცას ვიზამთ და ხვალ ყველაფერი წესრიგში იქნებაო. ამიტომ შეიძლება თვეები იყოს სამუშაო, რა მოდელზე შევთანხმდებით, რომ სწორი გზით წავიდეთ და რაღაც პერიოდში საზოგადოებამ შედეგები დაინახოს.

უფრო სწრაფად გასაკეთებელი რაც არის, ესენციური, ანუ გადაუდებელი საჭიროებების ნუსხის, მედიკამენტების განსაზღვრაა. ამაზე ჯანმო-ს მოწოდებული რეკომენდაციაც არის, მაგრამ ქვეყნებს ეს ინდივიდუალურად აქვთ. ეს ჩვენც უნდა გავაკეთოთ და ეს ნუსხა, კომპონენტი უნდა შევიდეს საყოველთაო ჯანდაცვის პროგრამაში. იგივე ქრონიკული დაავადების სამკურნალო მედიკამენტების სახით ნაწილის გაკეთებას შეეცადნენ, მაგრამ აქაც არასწორი სქემით წავიდნენ. ამ პროგრამის გამოყენება თითქმის არ ხდებოდა, ათვისება 7-8-12% იყო.

საბოლოო ჯამში, ასეულ მილიონობით ლარს ვხარჯავთ არაეფექტურად. დავხარჯავთ, ვითომ ვუმკურნალებთ, ოპერაციას ჩავუტარებთ, პირველად დახმარებას, გამოვუწერთ გამოკვლევა, დანიშნულებას და ამ წამალს ვეღარ ყიდულობს. შემდეგ ის კიდევ უფრო დამძიმებული მდგომარეობით სისტემაში ბრუნდება და ხუთჯერ მეტს ვახარჯავთ. სასურველ შედეგზე ვერ გავდივართ, რადგან არ არის ეს კომპონენტი გათვალისწინებული; რადგან მკურნალობა არასრულფასოვანია, რეაბილიტაცია პრობლემაა.

ამიტომ მოკლევადიან პერსპექტივაში გვჭირდება ესენციური ნუსხის განსაზღვრა, საყოველთაო ჯანდაცვის პროგრამაში მისი გათვალისწინება, მათ შორის დაფინანსების კომპონენტის. ამასობაში საჭიროა წამლის დიდი რეფორმა, თავისი ხარისხის, ფასის და სხვა რეგულაციების გათვალისწინებით. საშუალოვადიან პერსპექტივაში, რამდენიმე წელში შესაძლებელია ამ პრობლემის მოგვარება.

თემაზე ასევე ვესაუბრეთ თინიკო ტურძილაძეს, ექსპერტს ჯანდაცვის პოლიტიკის საკითხებში:

- 10-წლიანი გეგმის პროექტირებაში მონაწილეობა არ მიმიღია, ამიტომ ვერ გეტყვით, რა მტკივნეულ გადაწყვეტილებები ჰქონდა მინისტრს მხედველობაში. პირიქით, ის, რაც 10-წლიან გეგმაში მედიკამენტებთან დაკავშირებითაა გაწერილი, ნაკლებად ამბიციურად მიმაჩნია. მაგალითად, სტრატეგიულ პრიორიტეტად დადგენილია ხარისხიან მედიკამენტებზე ხელმისაწვდომობის მხარდაჭერა და სამიზნე მაჩვენებლებად მითითებულია ჯანდაცვაზე ჯიბიდან დანახარჯებში, მედიკამენტების დანახარჯების წილის 62%-დან (2020) 40%-მდე (2030) შემცირება... ეს არ არის კარგი ფინანსური დაცულობა, არ შეგვიმცირებს დაუკმაყოფილებელი საჭიროებებს. როცა თურქეთში ჯანდაცვის დანახარჯებში მედიკამენტებზე დანახარჯებმა 40%-ს (ჩვენი სამიზნე მაჩვენებელი) მიაღწია, თურქეთის ხელისუფლებამ გადაწყვიტა სისტემის დაუყოვნებელი რეფორმირება ხელმისაწვდომობის გაუმჯობესებისთვის და დაიწყო ფასების რეგულირება.

ფასების რეგულირება მხოლოდ მკაცრად რეგულირებად სეგმენტშია დასაშვები. ამიტომ ჩვენი მიზნები იმისთვის, რომ მოსახლეობა გადავარჩინოთ, ბევრად უფრო ამბიციური უნდა იყოს და ერთდროულად უნდა ითვალისწინებდეს ხარისხის რეგულირების მოწიფულობის დონის ამაღლებას და ამასთან ფასწარმოქმნისა და რეგულირების სისტემის მოდელირებას.

ჩემთვის ბოლომდე გასაგები არ არის, მაგალითად GMP-ის სტანდარტზე სრულად გადასვლის ვადაც. პრეზენტაციაში მითითებულია 2030 წელი, მთავრობის დადგენილებით რეგლამენტირებულია 2022 წელი.

მინდა ვიფიქრო, რომ მინისტრი გულისხმობდა რეფორმას ხარისხის, უსაფრთხოების, ეფექტიანობისა და ხელმისაწვდომობის მიმართულებით, რადგან დღეს ბაზარზე ამ მხრივ კრიტიკული მდგომარეობაა! ალბათ ამას გულისხმობდა და ეს ნამდვილად რთული, მაგრამ სასიცოცხლოდ აუცილებელია!

თანამედროვე ფარმაცევტული ინდუსტრიის ხანა მსოფლიოში გასული საუკუნის 60-იან წლებში დაიწყო, როცა განვითარებულმა ფარმაცევტულმა სისტემებმა უარი თქვეს GMP-ის გარეშე წარმოებულ პროდუქციაზე და არაეკვივალენტური მედიკამენტებით ჩანაცვლების პრაქტიკაზე. ეს პროცესი დაიწყო ამერიკაში კეფოვერ-ჰარისის აქტით. შედეგად ბაზრიდან გააბრძანეს შარლატანები. ჩვენ ჯერ ეს ეტაპი ვერ გადავლახეთ, ჯერ ამ საკითხების ადვოკატირების ეტაპზე ვართ.

და ბოლოს, როგორც ვხედავთ, ყველა მხარე (მათ შორის ჯანდაცვის მინისტრი) თანხმდება, რომ ქვეყანაში ფარმაცევტული სფეროს მუშაობა დასარეგულირებელია. მარტო სიტყვებით გამოხატული კეთილი ნება არ კმარა, რადგან მინისტრის 2019 წლის განცხადებაც ვნახეთ, სადაც იმავე „მტკივნეულ“ ტონში საუბრობს წამლების ასტრონომიულ საფასურზე. „პირველად იყო სიტყვა“, - იქნებ ჩვენმა (დარგის სპეციალისტების) მცდელობამაც შედეგი მოიტანოს რეფორმის დაჩქარების გზაზე.

ავტორი: მერაბ ბერიძე