ერთი პატარა ბიჭი იყო, თბილისში ჩამოვიდა და სუფთა ფურცლიდან დაიწყო ცხოვრება. დღეს გურამ შეროზია მარკეტოლოგი, ასოცირებული პროფესორი, ბლოგერი, მოგზაური და ინფლუენსერია. რამდენიმე დღის წინ გურამმა მესამე სიმღერა ჩაწერა, კლიპის პრემიერაც უკვე შედგა და როგორც თვითონ ამბობს, მომავალში კიდევ აპირებს თავისი დრო სიმღერას დაუთმოს. ყველასთვის საყვარელ ბლოგერსა და მოგზაურს სიმღერაზე, პირად ურთიერთობასა და ხალხისგან წამოსულ კრიტიკაზეც ვესაუბრეთ.
- გურამ, ახალი კლიპის პრემიერაც ვიხილეთ, გილოცავ კიდევ ერთ წარმატებას. როგორი კმაყოფილი დარჩი საკუთარი შესრულებითა და კლიპით?
- კმაყოფილი ვარ, იმიტომ, რომ ჩანაფიქრი რაც მქონდა, შესრულდა. მინდოდა მეჩვენებინა ცივილური ურთიერთობა, ასევე ის, რომ სიტყვა "მიყვარდა" ასოცირებული უნდა იყოს დადებითთან. ჩემი მთავარი მესიჯი ის არის, რომ ყველაფერი ძვირფასია, რაც ოდესღაც გვიყვარდა. ეს კონკრეტული სიმღერა ჩემს ძველ სიყვარულებს მივუძღვენი და კლიპში ერთ-ერთი მათგანი, ჩემი ყოფილი მეუღლე და სიყვარულის გაგრძელება, ჩემი შვილი გადავიღე.
- ბუნებრივია, გაჩნდა შეკითხვა, რატომ შეარჩია გურამ შეროზიამ ყოფილი მეუღლე კლიპისთვის?
- სხვები კოჭებს უხვრეტენ ყოფილ ცოლებს და დარჩენილ ცხოვრებას უკონტროლებენ, არ უნდათ, რომ მათ შემდეგ ყოფილი მეუღლის ურთიერთობაში რაიმე ნორმალური მოხდეს. მე ამის წინააღმდეგაც გავილაშქრე. მე იმდენად მეგობრულად ვარ, რომ კლიპშიც გადავიღე.
- უკვე 3 კლიპის პრემიერა შედგა, თუმცა, ჩემი აზრით, ყველაზე დიდი პოპულარობა მალიბუსთან შესრულებულმა სიმღერამ მოიპოვა. თავად რომელიმეს თუ გამოარჩევ?
- ვერ შევადარებ სიმღერებს პოპულარობით. ახალი კლიპი ახლახან დაიდო და უკვე საკმაოდ პოპულარულია, ერთ ღამეში ათასობით ადამიანმა ნახა. ამიტომ ესეც საკმაოდ მოთხოვნადი ჩანს. მალიბუსთან შესრულებული სიმღერა პირველი იყო და პირველი ყოველთვის ხმაურიანია ხოლმე. თან ეხებოდა მადლიერების გრძნობას და საკმაოდ ემოციური გამოვიდა. ჩემ მიერ შესრულებული ყველა სიმღერა რაღაც დადებითთან ასოცირდება, ყველაფერს ოპტიმიზმის კუთხით ვუყურებ.
სამივე ძვირფასი, ახლო და ემოციურ თემებზე დაფუძნებულია. ჩემი და ბარბარა სამხარაძის "მომენატრები" არის მარადიულ მონატრებაზე. ადამიანები მუდმივი მონატრების რეჟიმში ვართ. ვმოგზაურობ ხოლმე და ის წარსული დრო მენატრება, მენატრებიან ადამიანები, რომლებიც აღარ არიან; ემიგრანტები, რომლებიც 10 წელია წასულები არიან, მათაც ვიღაც ენატრებათ. როდესაც ელენა გაიზრდება, ვიცი, მისი ბავშვობა მომენატრება. ასე რომ, პოზიტიური თუ სხვა კუთხით მონატრება ყოველთვის თან ახლავს ჩვენს ცხოვრებას. განსაკუთრებით იმ ხალხის, რომლებიც აქტიური, საინტერესო და მრავალფეროვანი ცხოვრებით ვცხოვრობთ.
- როგორც ვხედავ, მომღერლობის ამპლუა კარგად მოირგე, ბავშვობიდან მღერი?
- ბავშვობიდან ვმღერი და მეცინება ხოლმე ხალხის ზედაპირულ კომენტარებზე, მიწერენ, რაღა ყველა ამღერდაო. თუ ვარ მეშახტე და ვმღერი, კარგად არ ვიმღერო? ან თუ ვარ ინჟინერი და კარგად ვწერ, ხომ არ ნიშნავს, რომ არ უნდა ვწერო. რატომ უშლის ერთი მეორეს ხელს. იმდენად ერთფეროვან და ვიწრო ჩარჩოებშია მოქცეული ხალხის აზროვნება, რომ უკვირთ მსგავსი სიახლეები.
ბავშვობიდან ვმღერი, 7 წელი ფორტეპიანოზე დავდიოდი და დღემდე საკმაოდ გამართულად ვუკრავ, სოლო-ვოკალზეც ვიარე, მანამდე გუნდშიც ვმღეროდი და მაქვს მუსიკალური განათლებაც. ჩემს თაობაში პოპულარული იყო ტენდენცია, ყველგან დაგვატარებდნენ: ჭადრაკზე, ცეკვაზე, ხატვაზეც და მუსიკაზე. ვფიქრობ, თავი ყველაზე კარგად მუსიკაში ვიპოვე, ესეც ერთ-ერთი ჰობია. გამოცდილ მომღერლობაზე თავს ვერ დავდებ, 16 წლიდან ვმუშაობ და სიმღერისთვის არ მეცალა. რაღაც ეტაპზე ეს ჰობი აღვიდგინე. მთავარია, გქონდეს სმენა და სახასიათო ტემბრი და დანარჩენი ვარჯიშის ამბავია. არც დაკუნთული იბადება ადამიანი, ვარჯიშობს და ისე აღწევს სასურველ შედეგს. არც მარკეტინგში გამოცდილი დავბადებულვარ, ვისწავლე, დავხვეწე და ვთვლი, რომ დღეს კარგი მარკეტერი ვარ.
- თვითონ წერ სიმღერის ტექსტებს, ვინ არის შენი ინსპირაციის წყარო?
- ყველა სიმღერაში სხვადასხვა ინსპირაციის წყარო მყავს. "მადლობაში" - ელენა და დედაჩემი, რადგან ცხოვრებაში ყველაზე დიდი მადლობელი ვარ ამ ორი ადამიანის. "მომენატრებიში" ინსპირაციის წყარო იყო ბევრი ახლობელი, ყოფილი მეგობარი, რომლებიც კარგად მახსენდებიან დღემდე.
- რას საქმიანობ ამჟამად, რაიმე ახალი ხომ არ შეემატა შენს რეგალიებს?
- ბევრი საქმიანობა მაქვს, ხშირად ვიმეორებ ჩემს რეგალიებს. 2015 წლიდან ტელევიზორში აქტიურად ვჩნდებოდი, ყველგან მივდიოდი, სადაც დამიძახებდნენ. გამოცდილება არ მქონდა ამ კუთხით და მეგონა, კარგად ვიქცეოდი. შესაბამისად, ეს ხალხი აღმიქვამდა ვიღაც სკანდალისტ ბლოგერად, რომელიც "ბლოგებს წერს და ჭერში აწყობს". ვიღაცისთვის გამოვა, რომ ბევრჯერ ვიმეორებ, მაგრამ ხალხმა დღემდე არ იცის. ვარ ასოცირებული პროფესორი, ვმუშაობ უნივერსიტეტში, მარკეტინგის სფეროში, მაქვს ჩემი ტურისტული კომპანია და ასე შემდეგ. მარკეტინგი ამოძრავებს ჩვენს ცხოვრებას, ეს სფერო გამომდის და სწორედ მარკეტინგს ვიყენებ სიმღერაშიც და სხვა პროფესიებშიც.
ბოლო 2-3 წელია ძალიან ვფილტრავ გადაცემებს, ყველგან არ დავდივარ და აღარც ისე ხშირად ვჩანვარ ტელეეკრანებზე. ადრე, 5 წლის წინ, ლანძღვის ობიექტი ვიყავი, რადგან მუდამ ყველგან ვჩანდი. ახლა თუ მლანძღავენ, მხოლოდ იმიტომ, რომ ამბობენ, განდიდების მანია აქვს და ამბიციურიაო. ამბიციური რომ არ ვიყო, ვერაფერს მივაღწევდი, მაგრამ განდიდების მანია რატომ, თუ ხაზს ვუსვამ, რომ კარგად ვცხოვრობ, ბევრს ვმუშაობ და ჩემს წარმატებას სხვას ვუზიარებ, ეს განდიდების მანია კი არა, ეს სტიმულის მიცემაა სხვისთვის. ბავშვობაში ძალიან მაკლდა სტიმული. ჩემ ირგვლივ ყველა იმას ამბობდა, რისთვის სწავლობ ამ დამპალ ქვეყანაში, ვის რად უნდა შენი ტვინი, დარჩები აქ მინიმალური ხელფასით და სხვა. მე რომ იმ დროს ისეთი მოტივატორები მყოლოდა, როგორიც დღეს გურამ შეროზიაა, დიდი სტიმული იქნებოდა. კიდევ უფრო სწრაფად განვავითარებდი ჩემს თავს.
es kacii zalad macxonea, titqosda populariba unda, arada magazee atasjer nichieri adamianebi gvyavs - ar gvainteresebs yvela wutshi es guram sherozia ra
"მე რომ იმ დროს ისეთი მოტივატორები მყოლოდა, როგორიც დღეს გურამ შეროზიაა, დიდი სტიმული იქნებოდა. კიდევ უფრო სწრაფად განვავითარებდი ჩემს თავს."<<<<< განდიდების მანია აქვს უკვე აშკარად :)