ცნო­ბი­ლი ქარ­თვე­ლი რე­ჟი­სო­რი ბუბა ხო­ტი­ვა­რი "კო­ვიდ-19-ს 21 დღის გან­მავ­ლო­ბა­ში ებ­რძო­და. სამ­წუ­ხა­როდ, ვირუ­სის და­მარ­ცხე­ბა ვერ შეძ­ლო. ქარ­თულ სა­ზო­გა­დე­ო­ბას, კი­ნე­მა­ტოგ­რაფს, ოჯახს, ნა­თე­სა­ვებს, ახ­ლობ­ლებს, კო­ლე­გებს მისი სა­ხით კი­დევ ერთი სა­უ­კე­თე­სო ადა­მი­ა­ნი და­აკ­ლდა. ცნო­ბი­ლი რე­ჟი­სო­რი ცხოვ­რე­ბის მან­ძილ­ზე ქარ­თულ კი­ნოს ემ­სა­ხუ­რე­ბო­და.

გა­და­ღე­ბუ­ლი აქვს დო­კუ­მენ­ტუ­რი და მხატ­ვრუ­ლი ფილ­მე­ბი. მათ შო­რის - "ლა­ზა­რე“, "ჩი­რი­კი და ჩი­კო­ტე­ლა", "ის­ლა­მი სა­ქარ­თვე­ლო­ში", "მარ­კო­ზის სა­ხა­რე­ბა“, „ლე­ხა­იმ!“, „დი­მიტ­რი მე­ო­რე“ და კი­დევ არა­ერ­თი სა­ინ­ტე­რე­სო სუ­რა­თი... იყო სა­ქარ­თვე­ლოს შოთა რუს­თა­ვე­ლის სა­ხე­ლო­ბის თე­ატ­რი­სა და კი­ნოს სა­ხელ­მწი­ფო უნი­ვერ­სი­ტე­ტის ემე­რი­ტუ­სი.

არა­ერ­თი ნი­ჭი­ე­რი თა­ო­ბის აღ­მზრდე­ლი და მათი გულ­შე­მატ­კი­ვა­რი. ბუბა ხო­ტი­ვა­რი გახ­ლდათ სა­ქარ­თვე­ლოს კი­ნე­მა­ტოგ­რა­ფის­ტთა კავ­ში­რის წევ­რი და 2019 წლი­დან - სა­ქარ­თვე­ლოს კი­ნო­ა­კა­დე­მი­ის პრე­ზი­დენ­ტი. ხელ­მძღვა­ნე­ლობ­და „ქარ­თუ­ლი ფილ­მის“ ახალ­გაზ­რდულ შე­მოქ­მე­დე­ბით გა­ერ­თი­ა­ნე­ბას. იყო კი­ნოს­ტუ­დია „მე­მა­ტი­ა­ნეს“ დი­რექ­ტო­რი, სა­ქარ­თვე­ლო-ინ­გლი­სის ერ­თობ­ლი­ვი ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ის „მთვა­რის გლო­ბუ­სის“ გამ­გე­ო­ბის წევ­რი და დი­რექ­ტო­რი. მისი გარ­დაც­ვა­ლე­ბის ამ­ბავს უამ­რა­ვი ცნო­ბი­ლი თუ უც­ნო­ბი ადა­მი­ა­ნი გა­მო­ეხ­მა­უ­რა და რე­ჟი­სო­რის გარ­დაც­ვა­ლე­ბის გამო მწუ­ხა­რე­ბა გა­მოთ­ქვა.

AMBEBI.GE ბუბა ხო­ტი­ვა­რის მე­გობ­რებს, კო­ლე­გებს, მოს­წავ­ლე­ებს, ნა­თე­სა­ვებს და იმ ადა­მი­ა­ნებს და­უ­კავ­შირ­და, ვინც მას კარ­გად იც­ნობ­და.

ასევე დაგაინტერესებთ

14:51 / 07-05-2021

ცნობილი ქართველი რეჟისორი ბუბა ხოტივარი გარდაიცვალა

ლე­ვან თუთ­ბე­რი­ძე, კი­ნო­რე­ჟი­სო­რი, ბუბა ხო­ტი­ვა­რის დის­შვი­ლი:

- ეს არის ტკი­ვი­ლი არა მარ­ტო ჩვე­ნი ოჯა­ხის­თვის, ვფიქ­რობ, ჩვე­ნი ქვეყ­ნის­თვის. ძა­ლი­ან ჯან­მრთე­ლი ადა­მი­ა­ნი იყო, მისი ჯან­მრთე­ლო­ბით და ენერ­გი­ით სულ მე­გო­ნა, რომ 100 წლამ­დე იცო­ცხლებ­და, მაგ­რამ რა­ღაც სა­ში­ნე­ლი ავად­მყო­ფო­ბა ყო­ფი­ლა ეს კო­ვი­დი... თუმ­ცა ბოლო მო­მენ­ტამ­დე ნორ­მა­ლუ­რად იყო, სი­ტუ­ა­ცია სამ დღე­ში დამ­ძიმ­და... მა­ნამ­დე, ხომ ვამ­ბობ, სა­ერ­თოდ არ ეტყო­ბო­და, თუ ბოლო დღე­ე­ბი ჰქონ­და, სა­მუ­შაო გან­წყო­ბა­ზეც იყო, გეგ­მებს სა­ხავ­და, ადა­მი­ა­ნებს სა­ტე­ლე­ფო­ნო ზა­რებ­ზე პა­სუ­ხობ­და, ვი­ღა­ცებს რა­ღაც საქ­მე­ებს ავა­ლებ­და... მას ძა­ლი­ან სა­ინ­ტე­რე­სო როლი აქვს ქარ­თულ კი­ნო­ში, რო­გორც დო­კუ­მენ­ტა­ლის­ტი­კა­ში, ისე მხატ­ვრუ­ლი მი­მარ­თუ­ლე­ბით. ყვე­ლა­ფერს რომ თავი და­ვა­ნე­ბოთ, ის ერ­თა­დერ­თი ქარ­თვე­ლი რე­ჟი­სო­რია, რო­მელ­მაც სა­ქარ­თვე­ლოს ის­ტო­რი­ა­ში ერ­თა­დერ­თი ის­ტო­რი­უ­ლი კინო გა­და­ი­ღო და ეს არის „დე­მეტ­რე მე­ო­რე“. ფილ­მი ის­ტო­რი­ულ წყა­რო­ებ­ზეა შექ­მნი­ლი და ამით არის გმორ­ჩე­უ­ლი. ძა­ლი­ან უყ­ვარ­და თა­ვი­სი ქვე­ყა­ნა, გიჟ­დე­ბო­და სა­ქარ­თვე­ლო­ზე, ქარ­თვე­ლებ­ზე და სამ­წუ­ხა­როა, რომ მისი როლი ქარ­თულ ხე­ლოვ­ნე­ბა­ში მა­ინც და­უ­ფა­სე­ბე­ლია...

- ბა­ტო­ნი ბუბა თქვე­ნი ბიძა იყო, დე­დის ძმა. რა როლი აქვს თქვენს ცხოვ­რე­ბა­ში, ვი­ნა­ი­დან თქვენც კი­ნო­რე­ჟი­სო­რი ბრძა­დე­ბით?

- ერთი ოჯა­ხი ვი­ყა­ვით, რო­გორც უფ­რო­სი ძმა, ჩემ­თვის ასე იყო, 13 წლით უფ­რო­სი იყო, ფაქ­ტობ­რი­ვად, ვმე­გობ­რობ­დით. პა­ტა­რა­ო­ბა­ში ასაკ­ში გან­სხვა­ვე­ბა იგ­რძნო­ბო­და, მაგ­რამ მერე რა­ღაც და­მე­გობ­რე­ბის ამ­ბა­ვი იყო. ძა­ლი­ან და­მაკ­ლდა მეც, თა­ვის საქ­მეს და ქვე­ყა­ნას... გუ­ლის­ხმი­ე­რი, კე­თი­ლი, ძა­ლი­ან თბი­ლი, ემო­ცი­უ­რი კაცი იყო ბუბა. სულ სხვის ქე­ბა­ში იყო, არც მახ­სოვს, თა­ვის თავ­ზე რა­ი­მე ეთ­ქვას. სხვი­სი ნი­ჭის და­ნახ­ვა და და­ფა­სე­ბა იცო­და.

მა­ნა­ნა ანა­საშ­ვი­ლი, რე­ჟი­სო­რი, კი­ნო­ა­კა­დე­მი­ის პრე­ზი­დენ­ტის მო­ად­გი­ლე:

- ბუ­ბას გა­სუ­ლი სა­უ­კუ­ნის 80-იანი წლე­ბი­დან ვიც­ნობ­დი. ერ­თად მოგ­ვი­წია მუ­შა­ო­ბა თე­ატ­რი­სა და კი­ნოს სა­ხელ­მწი­ფო უნ­ვერ­სი­ტეტ­ში - მას სა­რე­ჟი­სო­რო ჯგუ­ფი ჰყავ­და, მე იმ ჯგუფს მსა­ხი­ო­ბის ოს­ტა­ტო­ბას ვას­წავ­ლი­დი... მარ­თლა გა­მორ­ჩე­უ­ლი ადა­მი­ა­ნი იყო თა­ვი­სი წე­სი­ე­რე­ბით, პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბის გრძნო­ბით, ცხა­დია, შე­მოქ­მე­დე­ბი­თი უნა­რე­ბით. თით­ქოს თა­ვი­დან დო­კუ­მენ­ტა­ლის­ტი იყო, მაგ­რამ ამის გარ­და, რამ­დე­ნი­მე მხატ­ვრუ­ლი ფილ­მიც გა­და­ი­ღო, მარ­ტო „ლა­ზა­რე“ რად ღირს?! ფილ­მი თა­ვი­დან მის­მა ძმამ და­ი­წყო, მაგ­რამ სხვა­დას­ხვა გა­რე­მო­ე­ბის გამო ბუ­ბამ და­ას­რუ­ლა. ის ქარ­თუ­ლი კი­ნოს ერთ-ერთი შე­დევ­რია. მას­ში კარ­გად ჩანს, რო­გორ შე­ეძ­ლო მსა­ხი­ობ­თან მუ­შა­ო­ბა... არც ისე დიდი ხნის წინ, ირაკ­ლი პა­პა­ვას­თან ერ­თად გა­და­ი­ღო ფილ­მი "მარ­კო­ზის სა­ხა­რე­ბა“.

ეს ნა­მუ­შე­ვა­რი მარ­თლა გა­მორ­ჩე­უ­ლი დო­კუ­მენ­ტუ­რი ფილ­მია, სა­დაც ბუ­ბამ ირაკ­ლი ფარ­ჯი­ა­ნის სრუ­ლი­ად გა­მორ­ჩე­უ­ლი ნა­ხა­ტე­ბი გა­მო­ი­ყე­ნა. უნი­კა­ლუ­რი ფილ­მია და ის ინ­გლი­სუ­რა­დაც გა­ახ­მო­ვა­ნეს, რად­გან სხვა­დას­ხვა ფეს­ტი­ვა­ლი ითხოვ­და... ბუბა 2019 წლის შე­მოდ­გო­მი­დან კი­ნო­ა­კა­დე­მი­ის პრე­ზი­დენ­ტად აირ­ჩი­ეს, მე კი მისი მო­ად­გი­ლე გახ­ლდით შე­მოქ­მე­დე­ბით დარ­გში. გეგ­მა­ში გვქონ­და, ძა­ლი­ან უნ­დო­და, რომ ქარ­თუ­ლი ეროვ­ნუ­ლი კი­ნო­ჯილ­დოს გა­და­ცე­მის ტრა­დი­ცია დაგ­ვემ­კვიდ­რე­ბი­ნა, ამის­თვის ვემ­ზა­დე­ბო­დით, მაგ­რამ პან­დე­მი­ამ ყვე­ლა­ფე­რი გა­ა­ჩე­რა... ახლა კი ბუბა ამ ქვეყ­ნი­დან თა­ვად წა­ვი­და... დავ­კარ­გეთ გუ­ლის­ხმი­ე­რი, კე­თი­ლი, თბი­ლი და თა­ვის ქვე­ყა­ნა­ზე უზო­მოდ შეყ­ვა­რე­ბუ­ლი ადა­მი­ა­ნი... ტე­ლე­კომ­პა­ნია "პულ­სი ტვ"-ში "კი­ნო­ა­ნა­ტო­მია" მიჰ­ყავ­და. ძა­ლი­ან სა­ინ­ტე­რე­სო გა­და­ცე­მა იყო. კი­ნოს ხალ­ხსაც პა­ტი­ჟებ­და, მათ­თან დი­ა­ლოგს მარ­თავ­და და ექი­მებ­საც იწ­ვევ­და, კი­ნო­ზე, მუ­სი­კა­ზე, ქარ­თულ კულ­ტუ­რა­ზე ესა­უბ­რე­ბო­და, „კი­ნო­ა­ნა­ტო­მი­ა­ში“ უამ­რა­ვი სა­ინ­ტე­რე­სო გა­და­ცე­მა ჩა­წე­რა. ერთ-ერთ ჯერ­ზე მეც მი­მიწ­ვია. იქ ჩან­და რამ­დე­ნად ერუ­დი­რე­ბუ­ლი იყო და რო­გორ შე­ეძ­ლო, ყვე­ლა პრო­ფე­სი­ის ადა­მი­ან­თან დი­ა­ლო­გი ძა­ლი­ან სა­ინ­ტე­რე­სოდ წა­რე­მარ­თა.

გი­ორ­გი ოვაშ­ვი­ლი, რე­ჟი­სო­რი, ბუბა ხო­ტი­ვა­რის ნა­მო­წა­ფა­რი:

- პირ­ვე­ლი ჩვე­ნი შეხ­ვედ­რა ძველ კი­ნოს­ტუ­დი­ა­ში შედ­გა. ადრე სას­წავ­ლო კი­ნოს­ტუ­დია იქ იყო, სა­დაც სტუ­დენ­ტე­ბის­თვის სა­ხე­ლოს­ნო­ე­ბი იყო, ხე­ლო­ბას იქ ვსწავ­ლობ­დით. ჩენი ოს­ტა­ტი ნო­დარ მა­ნა­გა­ძე გახ­ლდათ. პირ­ველ კურ­სზე ვი­ყა­ვით, თვა­ლე­ბი, რო­გორც იტყვი­ან, ფარ­თოდ გვქონ­და გა­ხე­ლი­ლი, ყველ­ფე­რი გვა­ო­ცებ­და და იმ პე­რი­ოდ­ში, მახ­სოვს, ბა­ტონ­მა ნო­დარ­მა სა­ხე­ლოს­ნო­ში ბუბა ხო­ტი­ვა­რი მო­იყ­ვა­ნა. თქვე­ნი პე­და­გო­გი იქ­ნე­ბა, პრო­ფე­სი­ას გას­წავ­ლი­თო, გვი­თხრა. მას­ზე პირ­ვე­ლად რო­გო­რი შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბაც შე­მექ­მნა, ეს შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბა გა­მომ­ყვა ბო­ლომ­დე, არ გამ­ქრა­ლა, რად­გან ასე­თი ადა­მი­ა­ნი იყო - თით­ქმის არ იც­ვლე­ბო­და, თით­ქოს წლე­ბიც არ ემა­ტე­ბო­და. თან, რამ­ხე­ლა ოპ­ტი­მიზ­მი ჰქონ­და და იმედს გვი­სა­ხავ­და, ბრძო­ლის ჟინს გვი­მა­ტებ­და, რომ სირ­თლე­ე­ბის მი­უ­ხე­და­ვად, გვე­მუ­შა­ვა, ხელი არ ჩაგ­ვექ­ნია და ყვე­ლა­ფე­რი მხო­ლოდ ასე გა­მოგ­ვი­ვი­დო­და!

ეს ოპ­ტი­მიზ­მი სულ ჰქონ­და, რაც მო­მა­ვა­ლი თა­ო­ბის­თვის დიდი მო­ტი­ვა­ცია იყო... წლე­ბის შემ­დეგ უკვე მე ვი­ყა­ვი ბუ­ბას ასის­ტენ­ტი თე­ატ­რა­ლურ უნი­ვერ­სი­ტეტ­ში, სტუ­დენ­ტებს ვას­წავ­ლი­დი და ის ხელ­მძღვა­ნე­ლი იყო. მო­დი­ო­და და მოჰ­ქონ­და თა­ვი­სი ცე­ცხლი, იმე­დი, ბრძო­ლის გან­წყო­ბა. ვე­უბ­ნე­ბო­დი - ბა­ტო­ნო ბუბა, თუ რამე არ გა­მო­მი­ვა, არ იფიქ­როთ, რომ ჩემი ბრა­ლია, ეს თქვე­ნი ბრა­ლი იქ­ნე­ბა-მეთ­ქი. ამა­ზე მპა­სუ­ხობ­და - "მო­საკ­ლა­ვი მე ვარ მხო­ლოდ, რომ კა­ცად ვერ გა­მიზ­რდი­ხარ".

თუ შე­მა­ქებ­და, ვე­ტყო­დი, ეს თქვე­ნი დამ­სა­ხუ­რე­ბაა-მეთ­ქი და ვი­ყა­ვით ასე... მას­ზე ღი­მი­ლით მინ­და ვი­სა­უბ­რო, რად­გან ბუ­ბას­თან ურ­თი­ერ­თო­ბა დრა­მა არას­დროს ყო­ფი­ლა... ში­ნა­გა­ნი ბო­ბოქ­რო­ბა ჰქონ­და, სულ ღე­ლავ­და, მო­ტი­ვით - "არ გავ­ჩერ­დეთ და ყვე­ლა­ფე­რი გა­მო­ვა!". "კი­ნოს­ტუ­დია ქარ­თუ­ლი ფილ­მის“ სა­მეთ­ვალ­ყუ­რეო საბ­ჭო­ში წლე­ბის გან­მავ­ლო­ბა­ში ერ­თად ვი­ყა­ვით და იქაც სულ ასე­თი გან­წყო­ბა ჰქონ­და. ამას გა­ვა­კე­თებთ, გან­ვა­ვი­თა­რებთ - სკეპ­ტი­კო­სე­ბის და­სათ­რგუ­ნა­ვად ეს იყო მისი მთა­ვა­რი ლო­კო­მო­ტი­ვი. მოკ­ლედ, დღეს სამ­წუ­ხა­რო რე­ა­ლო­ბის წი­ნა­შე აღ­მოვ­ჩნდით, მაგ­რამ ეს ყვე­ლა­ფე­რი მე მა­ინც არ მჯე­რა, არ მი­ვი­ღე მისი გარ­დაც­ვა­ლე­ბა - ბუ­ბას რა მო­უ­ვი­დო­და? ეს რო­გორ უნდა მოს­ვლო­და?!. ბო­ლოს თა­ვის ახა­ლი დო­კუ­მენ­ტუ­რი ფილ­მი გა­მო­მიგ­ზავ­ნა - გი­ორ­გი, ნახე და შენი აზრი მა­ინ­ტე­რე­სებ­სო. უდ­რო­ო­ბის გამო, ბო­ლომ­დე ვერ მო­ვა­ხერ­ხე ფილ­მის ნახ­ვა, რომ პა­სუ­ხი მი­მე­წე­რა, მოკ­ლედ, ამას ახლა ძა­ლი­ან ვნა­ნობ. ის ზაზა ურუ­შა­ძის შემ­დეგ, კი­ნო­ა­კა­დე­მი­ის პრე­ზი­დენ­ტი იყო. ორი პრე­ზი­დენ­ტი ჰყავ­და კი­ნო­ა­კა­დე­მი­ას და ორი­ვე ასე ტრა­გი­კუ­ლად წა­ვი­და... ძნე­ლია ბუ­ბა­ზე წარ­სულ­ში ლა­პა­რა­კი, ის ჩემი მხო­ლოდ მას­წავ­ლე­ბე­ლი და კო­ლე­გა კი არა, ძა­ლი­ან კარ­გი მე­გო­ბა­რი იყო.

ეკა მელ­ქა­ძე, ჟურ­ნა­ლის­ტი:

- პა­ტა­რა ვი­ყა­ვი და მკა­ფი­ოდ მახ­სოვს ის დღე, როცა მა­მას­თან ერ­თად ძველ თბი­ლის­ში ვსე­ირ­ნობ­დი. მა­მამ ხიდ­ზე გა­და­ვი­დეთ, იქვე, ღვი­ნის აღ­მარ­თზე, ჩემი მე­გობ­რე­ბი ფილ­მს იღე­ბე­ნო, მი­თხრა. ჩვენს და­ნახ­ვა­ზე ვი­ღაც კე­პი­ა­ნი და კე­თილ­ღი­მი­ლი­ა­ნი კაცი ჩვენ­სკენ და­ე­შა­ვა, მა­მას მი­ე­სალ­მა და უთხრა - ეს "რი­ჟი­კა“ გოგო ვინ არის? და ხელ­ში ამიყ­ვა­ნა. მე ბუბა ბი­ძია ვარ - ასე გა­მეც­ნო, რა­ტომ­ღაც მე­გო­ნა, რომ ბუბა მხო­ლოდ კი­კა­ბი­ძე შე­იძ­ლე­ბო­და ყო­ფი­ლი­ყო და სხვას არ უნდა რქმე­ო­და ეს სა­ხე­ლი. ამი­ტომ, რა­ღაც გა­ვი­ბუ­ტე.

ამა­ზე იმ­დე­ნი იცი­ნეს, და­ი­ხოც­ნენ სი­ცი­ლით. მერე ცოტა ხანს სა­დღაც გაქ­რა და მალე დაბ­რუნ­და, ნა­ყი­ნი მო­მი­ტა­ნა და ასე შე­მი­რი­გა. ნა­ყი­ნის ხათ­რით შე­რი­გე­ბა­ზე უარს რო­გორ ვი­ტყო­დი? ჰოდა, დავძმა­კაც­დით... ერთი წლის წინ სტუმ­რად გვყავ­და გა­და­ცე­მა „ავ­ტოგ­რაფ­ში“, სა­ნამ და­ი­წყე­ბო­და, ნი­კო­ლოზ წუ­ლუ­კი­ძეს და­უჯ­და გვერ­დით და კარ­გა ხანს უყ­ვე­ბო­და რო­გო­რი მამა მყავ­და (მამა გივი მელ­ქა­ძე კი­ნო­ო­პე­რა­ტო­რი იყო). იმ დღეს იმ­დე­ნი ვი­ტი­რე, თვა­ლე­ბი და­მი­სივ­და... ერთი თვის წინ „პლე­ხა­ნოვ­ზე“ ვნა­ხე ბუბა ბი­ძია, თა­ვის გა­ნუყ­რე­ლი კე­პით, ჟი­ლე­ტით და ისევ ისე­თი კე­თი­ლი ღი­მი­ლით, რო­გორც მრა­ვა­ლი წლის წინ, პირ­ვე­ლი შეხ­ვედ­რი­სას. ცხა­დია, თბი­ლად მო­ვი­კი­თხეთ ერ­თმა­ნე­თი...

ქეთი დუმ­ბა­ძე, პარ­ლა­მენ­ტის წევ­რი:

- ბუბა ძა­ლი­ან ახალ­გაზ­რდუ­ლი ადა­მი­ა­ნი იყო, მუდ­მი­ვად ახალ პრო­ექ­ტებ­ზე ფიქ­რობ­და, იდე­ებს გვი­ზი­ა­რებ­და და ამ ყველ­ფერ­თან და­კავ­ში­რე­ბით ძა­ლი­ან აინ­ტე­რე­სებ­და სხვი­სი აზრი. კი, ბევ­რი გეგ­მა ჰქონ­და, გულ­სატ­კე­ნია, რომ სა­ინ­ტე­რე­სო, თბი­ლი, ქა­ლა­ქე­ლი, ტრა­დი­ცი­უ­ლი, კე­თილ­შო­ბი­ლი ადა­მი­ა­ნი ასე გარ­და­იც­ვა­ლა. ჩვენ ერთი თა­ო­ბა არ ვართ, მაგ­რამ კულ­ტუ­რის სფე­რო­ში ყოფ­ნი­სას ძა­ლი­ან დავ­მე­გობ­რდით და ხში­რად გვქონ­და შეხ­ვედ­რე­ბი თე­ატ­რა­ლურ სა­ზო­გა­დო­ე­ბა­ში.

ძა­ლი­ან ზრუ­ნავ­და ახალ­გაზ­რდა თა­ო­ბა­ზე, სულ ფიქ­რობ­და, რომ რო­გორ შე­იძ­ლე­ბო­და ხელი გა­ე­მარ­თა მათ­თვის, რომ რა­ღაც თან­ხე­ბი გა­მო­ნა­ხუ­ლი­ყო იმის­თვის, რომ ახალ­გაზ­რდებს ფილ­მე­ბი გა­და­ე­ღოთ - მათი წარ­მა­ტე­ბის­თვის ძა­ლი­ან ზრუ­ნავ­და. რა­ღაც მძი­მე წელი აღ­მოჩ­ნდა, ძა­ლი­ან ბევ­რი კარ­გი, ხა­რის­ხი­ა­ნი ადა­მი­ა­ნი დავ­კარ­გეთ, რო­მელ­თა არ­სე­ბო­ბა სა­ზო­გა­დო­ე­ბის­თვის ბევ­რს ნიშ­ნავ­და, რომ­ლე­ბიც ყვე­ლას­თვის მა­გა­ლი­თე­ბი იყ­ვნენ. ამი­ტომ, ბუ­ბას ტკი­ვი­ლით გა­ა­ცი­ლებს თბი­ლი­სი...

AMBEBI.GE მწუ­ხა­რე­ბას გა­მოქ­ვამს ცნო­ბი­ლი რე­ჟი­სო­რის, ბუბა ხო­ტი­ვა­რის გარ­დაც­ვა­ლე­ბის გამო და უსამ­ძიმ­რებს გან­სვე­ნე­ბუ­ლის ოჯახს.